Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

madelief

madelief

19-11-2012 om 23:12

Klopt dit? [familiebanden]

Mijn man en ik zaten van de week samen te praten naar aanleiding van een gesprek met vrienden.
Wij hebben beide een goede band met onze familie. Ik zie mijn moeder ( vader is overleden) en paar keer per week en ook mijn schoonouders zien wij vaak. Nu viel het ons op dat we verschillende vrienden hebben die weinig contact met hun ouders/broers/zussen hebben. Wij dachten een verband te hebben gevonden in hun manier van opvoeden en de manier waarop wij zijn opgevoed en dus nu ook onze kinderen opvoeden. Ik ben nu heel benieuwd of dit nu toeval is of dat meer mensen dit herkennen, overigens zonder dit te veroordelen.
Wij zijn opgevoed zonder al teveel regeltjes, er is ook lang echt voor ons gezorgd.
Als ik naar die bepaalde vrienden kijk zie ik vrij veel regels in huis, waardoor er dus ook geregeld ruzie zijn over het naleven hiervan. Verder moeten hun kinderen al vrij snel veel zelf regelen, hierdoor worden ze dus zelfstandig en onze hypothese is dus ook dat ze hierdoor zo zelfstandig zijn dat ze hun ouders nauwelijks nodig hebben en elkaar dus ook minder zien. Het aantal regeltjes zou misschien iets zijn als teveel dingen ook fout kunnen doen of zo....

Misschien zitten wij er volledig naast en nogmaals het één is dus niet beter dan het ander maar wij zijn benieuwd of het verband klopt!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Nee klopt niet

Hoe verklaar je dan dat uit hetzelfde gezin een kind bijna elke dag contact met ouders heeft, een wekelijks en een nooit? Zelfde gezin met zelfde regels.
Ik heb zelf geen ruzie met ouders heb een leuke jeugd gehad, maar ga niet meerdere keren per week naar mijn ouders. Niet eens elke week.

madelief

madelief

19-11-2012 om 23:23

Aanvulling

Was nog niet klaar zou je dan ook kunnen stellen dat je nu al weet dat zij later ook geen hechte band met hun kinderen zullen hebben? Vriendin 1 gaf aan dit wel graag te willen. Of zou het zo niet werken?

Aan de andere kant ben ik lang " afhankelijk" geweest in bepaalde opzichten en ook nu hoor ik nog graag mijn moeders mening. Ook al draaien de rollen zich langzaam om en zorg ik steeds meer voor haar.

Kortom kun je nu al zien hoe later de band met je ouders is??
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

madelief

madelief

19-11-2012 om 23:28

Faw

Maar heb je wel een goede band ook al kom je er niet wekeljjks?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ja heel goed

En ook met mijn kinderen. En die hoeven later niet de deur bij mij plat te lopen (zeg ik nu).

koentje

koentje

20-11-2012 om 00:06

Ieder kind

heeft een bepaalde manier van opvoeden nodig en iedere ouder heeft een bepaalde manier van opvoeden die het best bij hem/haar past. Als je nou allebei maar een beetje water bij de wijn kan doen en elkaar kan geven wat je nodig hebt dan versterkt dat uiteraard de band.
Er bestaat niet 1 manier die goed is.
We doen allemaal wat ons goeddunkit binnen de gegeven situatie.

Kaaskopje

Kaaskopje

20-11-2012 om 00:19

Nee

Mijn ouders hadden veel regels en eisen, maar hebben mij ook min of meer 'klein' gehouden. Dus toen ik op kamers ging werd ik eigenlijk voor de leeuwen gegooid.
Ik moedig mijn kinderen veel meer aan om zelf hun zaakjes te regelen, maar algemeen gezien zijn wij niet streng en regeltjesouders. Het omgedraaide van mijn ouders dus. Ik schat zo in dat ik een warmere band met mijn dochters zal hebben als ze zelfstandig wonen dan ik met mijn ouders ooit gehad heb.

Limi

Limi

20-11-2012 om 10:16

Hmmm

Ik heb weinig contact met mijn moeder, maar mijn zusjes juist best veel. Op kamers heb ik alles zelf moeten uitzoeken, dus ik heb mijn moeder ook niet meer nodig. Wat dat betreft zou je theorie kunnen kloppen. Thuis hadden we overigens niet veel regeltjes. En hoe mijn zusjes op kamers zaten, weet ik eigenlijk niet. De ene is wel heel goed in aandacht en hulp opeisen, dus die zal ook wel meer gehad hebben.

Mijn schoonouders zouden graag alles voor hun zoon regelen, maar die heeft daar geen zin in. Daar gaat het dus niet op, want hij heeft ook weinig contact met ze.

Warme band

Ik heb 2 ouder(paren) en met beide een ' warme' band. Nee bij ons waren niet veel regeltjes. Er mocht erg veel, liep het al eens uit de hand, dan werden eri dividueel afspraken gemaakt met ons. Wel werden wij erg tot zelfstandigheid gestuurd. Wij waren ' onderdeel' van het huishouden even goed als mijn ouders en in dezelfde mate en in belangrijke beslissingen werd onze mening gevraagd. Wij werden als volwaardig lid van het gezin gezien vanaf een jaartje of 15. Er was weinig dat ik niet kon of niet al eens gedaan of geregeld had toen ik op kamers ging. Geen van de kinderen leeft in onmin met de ouders. Wij hebben allemaal een goede band. Er is wel eens verschil van mening, maar daar krijgen wij geen ruzie om hoor. Zo zijn wij opgevoed, dat je het ook oneens met elkaar kan zijn en dat ook mag uitspreken. De een komt vaker dan de ander, maar dat heeft meer met afstand en tijd te maken.
Ik denk dat wij als kinderen wel een ongeveer vergelijkbare opvoedstijl hebben. Ik denk dus dat het met onze kinderen ong.hetzelfde zal gaan.
Groeten albana

Jip

Jip

20-11-2012 om 12:30

Botsende karakters

Interessante hypothese.
Ik denk dat het meer een kwestie is van botsende karakters binnen het gezin. Dit omdat ik in mijn omgeving weinig mensen ken die geen contact meer hebben met familieleden. Behalve dus een schoonzus, die laat ik het netjes zeggen, niet gemakkelijk is in de omgang.
Binnen haar familie wisselt het nogal eens wie met wie ruzie heeft en elkaar daardoor weer enkele jaren niet zien.
Als je het type bent dat zich nogal snel verongelijkt voelt en lange tenen heeft is een ruzie zo geboren. Als je deze eigenschap ook nog eens doorgeeft aan een of meerder van je kinderen kan het heel moeilijk zijn om het eens te blijven met je familie.
Ik denk dat het dus weinig tot niets te maken heeft me hoe je bent opgevoed maar veel meer met karakter. Hoe kan het dan inderdaad anders dat er binnen een gezin de een de deur plat loopt bij zijn/haar ouders terwijl de andere er nooit komt.
Overigens heb ik een goede band met mijn ouders maar dit komt mede doordat ik weleens wat door de vingers zie. Als ik op alle slakken zout zou leggen kon ik iedere maand wel ruzie hebben en daar heb ik geen zin in en meestal is het het ook niet waard.

Arawen

Arawen

20-11-2012 om 12:30

Huiselijke warmte

Ik denk ook dat het meer zit in de 'warmte' die er in huis en in de onderlinge verhoudingen zat. Komt je uit zo'n 'warm' nest, waar onderlinge vrede heerste en men elkaar graag zag, dan zul je ook eerder terug keren.
Ik kom zelf wel uit zo'n warm nest, mijn man heeft duidelijk een ander soort opvoeding gehad. Goed, maar met veel meer afstand en minder liefde. Hij en zijn broers en zussen zien hun moeder nog plichtmatig (vader is lang overleden) en elkaar maar heel af en toe. Ik spreek mijn moeder en mijn zussen regelmatig aan de telefoon en ga zo vaak ik kan naar ze toe (afstand is behoorlijk). Met kerst komen we allemaal samen en daar verheug ik me altijd erg op. Het is altijd vreselijk gezellig, zonder wanklank, en inderdaad; warm.
Overigens merk ik wel verschil in verschil in geslacht van het kind; meisjes zijn beter in het onderhouden van relaties met ouders/familie dan jongens. Doet me vrezen want ik heb twee zonen.. Hoop alleen maar dat ik hen net zo'n warmte mee geef als ik vroeger zelf heb ervaren, zodat ze thuis zullen blijven komen. Heb goede hoop..

Regeltjes

"Wij zijn opgevoed zonder al teveel regeltjes, er is ook lang echt voor ons gezorgd.
Als ik naar die bepaalde vrienden kijk zie ik vrij veel regels in huis, waardoor er dus ook geregeld ruzie zijn over het naleven hiervan."
En gezinnen waar alles beloningen heeft, snoepjes of dingetjes, of consequenties, social media afpakken, en je mag wel dit, maar dan doe je ook dat, niet dit zonder dat, enzovoort. Dat maakt op mij ook soms een wat conflictueuze indruk.
Natuurlijk denk ik zelf dat mijn manier van doen, regels zijn een middel geen doel, en het gaat om de intrinsieke motivatie en beleving en die neem je weg met al die uiterlijke schijn, dat dat dus veruit superieur is en leidt tot warme banden. Maar waarschijnlijk ligt het genuanceerder. Ik zie ook zeer orthodoxe gezinnen waarvan de kinderen ook weer zeer orthodox worden en dat gaat toch waarschijnlijk gepaard met een hoop leefregels, hoewel het dan natuurlijk wel kan verschillen hoe de regeles geimplementeerd worden. En ja, ook warme banden.
Dus ja, ik ben ook benieuwd.

Maylise

Maylise

20-11-2012 om 13:42

Nee

Ik ben opgegroeid met heel veel regels. Wel warm en liefdevol maar zeker streng. Toen ik eenmaal uit huis was heb ik eigenlijk alles zelf uit moeten zoeken en ik was al jong redelijk zelfstandig (verhuizing naar het buitenland om te studeren zal daarbij ook geholpen hebben)
Toch zie ik mijn moeder vrijwel dagelijks. Ze woont hier vlak in de buurt. We bellen elke dag en we zien elkaar ook bijna elke dag.

Mijn man is opgegroeit in een groot zeer autoritair gezin maar moest al vroeg zijn eigen weg in de wereld vinden. Toch is hij altijd zeer gehecht geweest aan zijn moeder en broers/zussen. Zij moeder is inmiddels overleden maar tot haar dood spraken ze elkaar elke dag. Als ze ver weg van elkaar waren dan belden ze elkaar en als ze in de buurt was dan zagen ze elkaar vrijwel dagelijks.

Ook met zijn broers en zussen heeft hij altijd een goede band gehad en nog steeds. Zeker als ze bij elkaar in de buurt wonen komen ze constant bij elkaar langs. Neven en nichten komen maandenlang logeren als dat zo uitkomt en er is veel intensief contact. Mijn man belt zijn zussen niet zo vaak want hij houdt niet van telefoneren. De enige uitzondering maakte hij voor zijn moeder die hij wel belde om haar een plezier te doen.
Het contact komt dus meer van zijn zussen uit maar op zich zijn ze allemaal erg hecht. Hoewel ze ook heel veel ruzie maken. Dat dan weer wel.

Klopt wel

ik heb gemengde gevoelens tov mijn jeugd, mijn ouders deden wel hun best op hun manier. Maar praten kon ik niet met hen, nu nog steeds niet. Dus voor praten, verdieping of wat dan ook ben ik daar aan het verkeerde adres, idem bij mijn zus. Ik heb mij zeer zelden beschermd gevoeld.

Ik zie mijn ouders nu meer dan ooit, ze zijn lieve grootouders en ik gun hun ook mijn aandacht.

Oh en

ik denk dat mijn dochters dus sneller later bij mij aankloppen omdat ik een betere gesprekspartner ben, hun ook laat uitpraten, ze niet onderbreek en niet hun overal zelf de schuld van geef als er iets mis is gegaan. Oh ja en ik zal ze altijd proberen te behoeden van grote fouten op gebied van liefde/relaties en geld en niet zoals mijn ouders mij de schuld gaven toen ik blont en blauw geslagen op zondagavond weer thuis verscheen.

(goh ik ben wel erg open vandaag...)

Vic

Vic

20-11-2012 om 22:39

Een beetje apart

Mijn ouders zijn een beetje apart. Ik heb niet het idee dat er vroeger veel regels waren, maar ik werd wel 'kort' gehouden qua uitgaan e.d. Het was ook nooit heel gezellig, veel spanningen, en niemand in het gezin kon het eigenlijk echt vinden met een ander gezinslid (mijn ouders onderling incluis). Ik was ook blij toen ik op mijn 19e uit huis kon. Inmiddels is al dat leed wel geleden maar het blijven bijzondere mensen. Met mijn zusje heb ik inmiddels wel een hechte band en het is fijn dat er nog iemand is die een zelfde soort jeugd heeft gehad (al mocht zij véél meer toen ik eenmaal het huis uit was - we schelen 4,5 jaar). Ik zie mijn ouders gemiddeld 1 keer per maand (verjaar- en feestdagen en met de belastingaangiften), en we bellen ongeveer even vaak. Het contact blijft altijd oppervlakkig maar meer zit er ook niet in. Soms wel eens zuur, maar inmiddels weet ik wel dat het geen onwil is van hun kant.
Hoe het met mijn kinderen gaat lopen later kan ik nog niet inschatten. Ik hoop dat ik het 'beter' doe dan mijn ouders, maar vooral qua emotionele diepgang zie ik ook mijn eigen beperkingen.

Mussie

Mussie

20-11-2012 om 22:48

Veel regels en snel zelfstandig

Hier veel regels en snel zelfstandig gemaakt. Die regels waren er uit zorg voor mij. En dat zelfstandige idemdito. Is het niet juist zo dat weinig regels voor komen uit laksigheid en desinteresse? En lang zorgen voor iemand uit egoïsme? Ik geloof dit natuurlijk niet echt, maar je kunt aan elke stijl wel een eigen draai geven. Ik vind je stelling dus echt aperte nonsens.
Oja, ik spreek m'n moeder (van die strenge regels) zelfs 2 x per dag. Ik geloof op m'n 45 e oprecht dat ik het heel goed getroffen heb qua moeder.

krin

krin

21-11-2012 om 09:32

Andere theorie

Ik denk dat kinderen die altijd bij hun ouders in bed hebben mogen kruipen later het langst bij hun ouders op bezoek blijven komen, omdat ze altijd het gevoel hebben gekregen dat ze altijd welkom zijn. Zeg ik, na een niet zo heel lekkere nacht omdat zich om vijf uur een zevenjarige naast me in bed wurmde.
Maar goed, ik werk toe naar wekelijks gezellig bezoek in het bejaardenhuis, dus we doen het ervoor!
Even serieus. Ik denk dat je er elke theorie op kunt loslaten, maar dat er te veel factoren meespelen. Karakter, leeftijd van uit huis gaan, hoe ver je van het ouderlijk huis gaat wonen, gedeelde interesses, band van de kinderen onderling (zo zitten wij het liefst met z'n allen tegelijk bij mijn ouders), opstelling van de ouders bij het uit huis gaan (een ex van me moest zijn kamer 'kaal opleveren' en zijn sleutel inleveren, heel warm was dat. Al is dat ook nog goedgekomen, later). Met zoveel factoren lijkt me maar een theorie houdbaar: je moet geluk hebben.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

21-11-2012 om 15:59

Krin

Amen...

Ik wil trouwens

helemaal niet zo'n zoete inval, dwangmatige familiebezoekjes, 10x bellen per week met ma, shoppen met ma en zussen.

Ik mis die 'gezelligheid' helemaal niet. Ik hoef dus later echt niet dagelijks gebeld te worden door mijn dochters. En het is echt geen los zand hier, maar leef vooral je eigen leven.

Dus, het is ook niet dat ondanks dat het hier niet klef is in de familie (ooms en tantes etc zie ik al helemaal nooit, ik heb 4 adressen met kerst die ik een kaart stuur die familie gerelateerd zijn) dat ik iets mis hoor. Ja vroeger wel, maar inmiddels heb ik al jarenlang mijn eigen fijne incrowd waar ik bij kan zijn zoals ik ben en ook altijd wel een luisterend oor tref mocht ik dat nodig hebben.

Dropke

Dropke

22-11-2012 om 01:18

Complete onzin

Dat is mijn mening. Lijkt me niks te maken te hebben met regels en ook niet hoe gezellig het was. Ik denk dat het vooral te wijten is aan karakter en omstandigheden. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 18/19 jaar was. Opa's en oma's vielen jong weg en iedereen reageerde daar ook op hun eigen manier op. Daarnaast ben ik niet zo'n mens dat elke dag bij iemand op de koffie gaat.

Daarnaast heb je met de één een beter band, dan met de ander. Wat ook weer samen kan hangen met je omstandigheden. Ik denk dus dat het gewoon een heel scala aan redenen kan hebben.

gr. Dropke

JansjeRommy

JansjeRommy

22-11-2012 om 21:53

Wel

Ik zie dat deze 'theorie' sommige mensen lichtelijk irriteert, waarvoor ieder vast een reden heeft, maar ik moet zeggen dat ik wel enigzins herken. Dit uit zich niet zozeer in elkaar heel vaak zien, maar wel in een hele goede band.

Dropke

Dropke

22-11-2012 om 22:40

Irritatie

Ik irriteer me er niet aan, maar denk gewoon dat het niet klopt. De beste band, had ik met degene die het meest traditioneel was en voor veel regels was. Hij zorgde ook echt niet voor me (nooit thuis, veel aan het werk). Het was een band op wederzijds respect. Daarnaast zijn er tal van omstandigheden te verzinnen, waardoor een band/relatie met familie onder druk komt te staan. En dan is er nog mijn karakter.Ik loop bij niemand de deur plat en dat is nog zacht uitgedrukt. Dat doe ik dus bij familie ook niet. Ik zie binnen ons gezin daar ook verschillen in, terwijl we toch dezelfde ouders hadden??!!

groetjes Dropke

Band en deur plat lopen

Ik denk niet dat de deur plat lopen wil zeggen dat je een 'warme band' hebt. Je kan best de deur plat lopen en dat doen omdat je je verantwoordelijk voelt of verplicht of weet ik het wat.
Een warme band is heel wat anders....een warme band wil zeggen dat je áltijd op elkaar kan rekenen, dat onder bepaalde omstandigheden je het altijd voor elkaar opneemt, elkaar helpt er desnoods jezelf even voor weg zet.
Een warme band betekend dat je desnoods midden in de nacht met je kinderen voor de deur kan staan omdat je op dat moment hulp en onderdak nodig hebt en dat er dan zeker wordt opengedaan en geluisterd en de nodige steun wordt geboden ook al moet er de volgende dag weer vroeg worden opgestaan en aan het werk gegaan. En dat je je daar zelfs niet schuldig over hoeft te voelen omdat je weet dat jijzelf het omgekeerd ook meteen zou doen. Een warme band betekend dat je als de omstandigheden het vragen er onverwachte dingen gebeuren je á la minuut kan opbellen en kan commanderen dat ze nu onmiddelijk jouw kinderen moeten ophalen en ze voorlopig even de lopende zaken moeten afwikkelen voor ze (school etc.) omdat jij door omstandigheden even dat er niet bij kan hebben.
Dat is een warme band.
En heeft niks met bij elkaar de deur plat lopen te maken.
Dat laatste voorbeeld is mijzelf al een overkomen. Mijn schoonmoeder waar ik heel goed mee overweg kon was gevallen en pas toen bleek dat ze al behoorlijke hartproblemen had waar gezien haar leeftijd en conditie niks maar aan te doen was. Totaal onverwachts...lag ze met een gebroken heup in het ziekenhuis te wachten op haar einde. Verwachting van de artsen was 1 tot 2 weken voor ze zou overlijden. Ik heb mijn broer gebeld en die is á la minuut 40 minuten rijden naar ons toe gekomen en heeft alles voor de kinderen geregeld, onderdak, bezoek aan ZH, verblijf,spullen mee,school geinformeerd. Wel in samenspraak met de rest van de familie. Ze passen het er gewoon in.
Want dit was even belangrijker.
Andersom is ook al eens voorgekomen. Zijn zoon moest met spoed geopereerd worden. Ik was toevallig die dag thuis en heb alles laten liggen om op zijn andere kinderen te passen zodat hij met zijn vrouw daar kon wachten tot de operatie achter de rug was, telefonisch heb ik onze eigen kinderen ondergebracht bij deze en gene. Ben zelf blijven slapen (had niet eens mijn tandeborstel bij me, zo onverwacht was het) en nadat ik zijn spul de volgende dag had afgeleverd op school en opvang geregeld had voor na school was ik net op tijd op mijn eigen werk.
Dát is een warme band. Dat je altijd op elkaar kan rekenen als het nodig is.
Niet dat je elke zondag aan de thee zit te praten over koetjes en kalfjes.
groeten albana

tonny

tonny

24-11-2012 om 13:29

Zo is dat albana

het vervelende is echter dat het koetjes-en-kalfjes-leven met de 'vind-ik-leuks' op FB de toon lijkt te gaan zetten, net als het grote aantal volgers op Twitter, retweets en zo. Als het erop aan komt, heb je daar allemaal niks aan.
Dan heb je alleen wat aan mensen die op slag uit hun eigen universum stappen en actie ondernemen.

Waarbij het wel kan helpen dat je elkaar dankzij al dat koetjes-en-kalfjes-vind-ik-leuk-gedoe wat meer in beeld (letterlijk zelfs) blijft dan wanneer je je nadrukkelijk buiten dat circuit plaatst.

madelief

madelief

24-11-2012 om 18:03

Grappig!

Hé mijn hele theorie naar de maan

Grappig om jullie meningen, verhalen te lezen. Bedankt hiervoor!!
Gelukkig duurt het nog even voordat minn kids de deur uitgaan

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.