Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Tonny

Tonny

23-02-2013 om 16:35

Nostalgia bewaren

Zoekend naar mijn poeziealbum stuitte ik op een koffertje met zooi van ooit. Schoolagagenda's, dagboeken, zogenaamde gedichtenboekjes, brieven van vrienden en vriendinnen. Als ik erin blader lijkt het net of er iemand anders aan het woord is. Allemaal zo ontzettend lang geleden. Allemaal maar versnipperen en weggooien?
Wat doen jullie met zulke nostalgische spullen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Rosa van der Zanden

Rosa van der Zanden

23-02-2013 om 17:03

De fik er in

Een paar jaar geleden heb ik al mijn dagboeken verbrand. Het criterium voor mij was of ik wilde dat een ander dit zou lezen. Brieven heb ik wel bewaard en nu sommige mensen overleden zijn is het fijn om te kunnen herlezen.
Rosa van der Zanden

+ Brunette +

+ Brunette +

23-02-2013 om 17:59

Mening van een veelverhuizer.

Alle schoolagenda's bewaard? Zoek er een of twee uit die je het meest aanspreken. Poëzie-album heb ik wel bewaard. Dagboeken en brieven alleen de interessantste. Het is even een (leuke) klus om alles door te lezen maar pas dan kun je knopen doorhakken. Roept een schrijfsel weinig emotie bij je op? Weg ermee.

Maylise

Maylise

23-02-2013 om 18:14

Bewaren

Ik heb een periode gehad dat ik alles bewaarde. Daarna heb ik een periode vooral veel weggedaan. Nu zit ik er wat meer tussen in. Ik ben toch wel erg blij dat ik veel brieven van vroeger nog heb. Vooral brieven van mijn grootouders en ouders maar ook brieven van vriendinnen en dergelijke. Ik herlees ze zelden maar de gedachte dat ze er zijn vind ik troostend.

De dagboeken die ik als tiener heb bijgehouden heb ik weggedaan en daar heb ik ook geen spijt van. Er stond niet echt veel bijzonders in en wat er in stond was ook niet zo fijn verder want ik hield die dagboeken vooral bij in periodes dat ik somber was en dat het niet zo goed met me ging. De dagboeken die ik als volwassene heb bijgehouden heb ik nog steeds. Vooral de stukken die over de kinderen gaan vind ik wel waardevol. Eigenlijk wil ik daar wel iets mee doen voor de kinderen. Er staan ook veel dingen in waarvan ik niet wil dat de kinderen die ooit lezen maar het is misschien wel leuk als ik de stukken over hoe ze waren toen ze klein waren en zo misschien voor ze kan kopiëren. Ik weet niet of ze daar behoefte aan hebben maar ik zou het nu wel weer leuk vinden om iets te lezen wat mijn moeder over mij als kind zou hebben geschreven. Mijn moeder heeft echter nooit een dagboek bijgehouden.

Verder staan de spullen me niet in de weg. We hebben in dit huis redelijk wat opbergruimte en het zit gewoon in een paar dozen. Het neemt allemaal niet zoveel ruimte in beslag. In ons vorige huis hadden we minder ruimte en toen had ik die dozen bij mijn moeder staan.

Mijn moeder heeft trouwens van mij bijvoorbeeld wel veel schoolschriftjes en dergelijke bewaard. Dat is best leuk maar daarvan heb ik bijna alles toch weggedaan uiteindelijk. Het is bijvoorbeeld best leuk om nog eens opstel te lezen wat ik als 8 jarige heb geschreven maar eindeloze rijen staartdelingen zijn nou niet echt interessant om te bewaren.

Uiteindelijk zijn mijn criteria: heeft het emotionele waarde voor mij & laat het iets zien van mijn verleden wat belangrijk is voor mij

krin

krin

23-02-2013 om 21:13

Bewaren

Ik ben altijd een voorstander van bewaren. Het is heel lang geleden dat ik mijn dagboeken heb herlezen, maar soms krijg ik een aanval van nostalgie en dan lig ik zo een middag te lezen. Die puber die ze schreef mag dan ver weg lijken, dat maakt een herniewde kennismaking des te leuker, vind ik.
Oude agenda's heb ik wel weggedaan, behalve de mooist versierde. Een paar schoolschriftjes en werkjes heb ik ook nog, maar niet veel. Brieven heb ik ook nog, niet alles meer, maar wel van belangrijke mensen of over belangrijke onderwerpen.
Geen idee of ik straks in mijn schommelstoel nog bij genoeg ben om er plezier aan te beleven, maar dat zien we dan wel weer.

Kaaskopje

Kaaskopje

24-02-2013 om 00:31

Ik kom erin om

Met een man die niets weg wil gooien van vroeger en ik die eigenlijk aan hetzelfde lijdt, kun je raden hoe onze zolder eruit ziet. Ik heb nog zoveel van vroeger! Maar dat móet veranderen. De oudste dochter zou wel naar zolder willen verhuizen, dus we moeten nu toch echt gaan kijken wat er eigenlijk best weg kan. Er zijn een paar dingen die ik gewoon bij de weg ga zetten. Twee plastic stoelen, ledikantje, loodzware tent, daar krijgen we toch niet veel meer voor. LP's, boeken en nog eens boeken, dagboekschrijfsels, schooldingetjes van de kinderen, twee nog werkende platenspelers, poppen, winkeltje, oude bedden. Pfff... Ik word al moe als ik aan de klus denk.
In onze huiskamer staan twee dingen die van onze ouders zijn geweest en voor allebei geldt dat die niet weggaan.

Evanlyn

Evanlyn

24-02-2013 om 02:00

Uitzoeken na elke periode

Ik kom uit een klein flatje en mijn moeder dwong me om na elke periode uit te zoeken wat ik wilde bewaren en wat niet. Dat was heel goed, want toen was ik er nog niet emotioneel over. Nu zou ik toch wel aarzelen om zo'n oud schriftje weg te gooien. Ik heb alleen de interessantste nog over, dus met opstellen en niet met staartdelingen, behalve dan als ik tussen de staartdelingen door een mooie tekening gemaakt had.

Dagboeken

Toen mijn moeder nogal onverwachts overleed (was 52 ongeluk) en een paar jaar daarna mijn stiefvader verhuisde vonden we van mijn moeder nog een stuk of 8 dagboeken. Wij wisten totaal niet van het bestaan hiervan. Ik moest ze maar meenemen (broer+stiefvader) en legde ze toen op mijn eigen zolder. Kon het denk ik ook nog niet aan om ermee geconfronteerd te worden. Ik vergat ze zelfs...tot ik ze tegenkwam bij onze eigen verhuizing...Nadat die achter de rug was bleven ze in mijn hoofd rondspoken. Wat moest ik ermee? Weggooien of verbranden zonder te lezen leek me ook onrespectvol ofzoiets...wie weet stonden er wel erg leuke dingen in over 'ons' als kinderen? Of van hoe ze haar jeugd doorbracht ofzo? Maar het intieme van 'dagboeken' heeft me nog een hele tijd tegen gehouden. Je móet er toch wát mee op een gegeven moment..je kan ze moeilijk op zolder houden tot je zelf dood bent of niet soms?
Ik ben dus begonnen met kijken uit welke periode de dagboeken kwamen...Ze waren uit de periode dat ze jong was (tiener t/m eerste baan ongeveer) de periode met mijn vader ontbrak (misschien weggegooit?) en het gaat weer verder toen wij jong kind waren en ze weer alleenstaand was t/m de eerste periode dat ze stiefvader leerde kennen. Ik heb er 1 gelezen...1 uit een periode waarin ik verwachtte niet teveel 'intieme details' tegen te komen. De periode dat ze nog studeerde en thuis was in de weekenden. En het greep me wel moet ik zeggen...mijn moeder was een goede schrijfster, keurig alle data erbij en zelfs welke dag het was (maandag b.v.). Sommige stukken waren 'saai' ze fietste met die en die naar school, ruimde haar kamer op, ging naar bijbaantje, speelde 's avonds toneel met die en die. Maar er waren ook intieme stukken, hoe haar vriendin die en die versierde en de spanning van jongens die hun thuis brachten. Ook ruzies met haar ouders m.n. met haar vader (mijn opa dus) die ouderwetse ideeën had volgens mijn moeder. Op een gegeven moment werd het té intiem, er werd gekust en het werd zeer plastisch omschreven t/m de gevoelens die erbij komen. Toen ben ik opgehouden. De rest heb ik niet gelezen....Ook heb ik nog een beetje gebladerd in de periode dat ze alleenstaand was. Daar stond veel ellende in, dat ze overweegt om dure spullen te verkopen omdat het dak lekt b.v. Daar had ik toen geen idee van. En het gedoe met de auto, die te vaak kapot ging op verkeerde momenten en dat ze eigenlijk geen geld had om dat te repareren.En problemen met ons, dat ik de hele middag 'zoek' was...en de boosheid erna (gewoon vergeten me te melden). Amper 'leuke' dingen.Ik heb ze weggegooid, verscheurd en bij het oud papier.
Ik heb geen spijt dat ik dat stuk heb gelezen,ik moest er gevoelsmatig toch iéts mee doen...en beslissen. Maar wilde eigenlijk veel liever dat ze er gewoon nooit geweest waren. Dan had ik er niet over hoeven nadenken en nooit hoeven te beslissen en dus ook niet te lezen.
Ik heb mijn eigen 'troep' dus ook weggegooid. Oude agenda's met aantekeningen die vragen oproepen w.s. bij een ander, maar voor mij boekdelen spreken. Ook een paar dagboeken (tienertijd).
Happperdepap weg ermee.
groeten albana

Lou

Lou

24-02-2013 om 11:11

Niet alles is leuk

Lang niet alles is leuk om te bewaren. Ik heb nog dozen vol brieven, vroeger schreef ik ontzettend veel, maar ik denk dat ik ze allemaal ga wegkieperen. Herlezen gaat toch niet gebeuren. Oude dagboeken heb ik ook weggedaan. Ik heb ze eerst doorgebladerd en werd er helemaal naar van: wat een onzeker, somber meisje was ik en wat een intieme details staan erin. Ik zit er echt niet op te wachten om dat later door te gaan lezen en al helemaal niet dat iemand anders dat gaat doen. Ik hoop dat mijn penvriendinnen van vroeger mijn oude brieven aan hen ook weggooien, vreselijk idee dat ze er nog zijn. Misschien is het schaamte of zo, maar ik krijg er echt buikpijn van als ik die tienerdingen lees. Weg ermee.
Aan de andere kant: mijn moeder kwam laatst met een grote envelop waarop stond: prikbord van Lou. Daar zaten de pasfoto's in van die vriendinnen en wat ik nog meer vroeger thuis op mijn prikbord had hangen. Leuk! Een piepklein snippertje papier bleek een uitgeknipte advertentie te zijn "te koop 2 Bowiekaartjes" ik denk uit 1985. Die had ik blijkbaar bewaard en daar kreeg ik dan wel een grote glimlach van. Kortom, ik zou zeggen, lekker uitmesten die hap.

Maylise

Maylise

24-02-2013 om 15:24

Kaaskopje

Oude spullen is ook zoiets. Dat vind ik een stuk problematischer. Brieven en dergelijke nemen niet zo veel ruimte in. Het zit hier allemaal in ordners en dozen en het staat me niet in de weg.
Oude spullen daarentegen is een ander verhaal. Daar hebben we er ook veel van en dat staat wel vaak in de weg. Gelukkig is bij verhuizingen en dergelijke wel eens wat zoekgeraakt of achtergebleven want anders was er echt geen ruimte meer.
En er is vaak ook echt een goede reden om dingen te bewaren. Het zijn mooie spullen of het is zonde ze weg te doen. Oude platenspeler en platen collectie bijvoorbeeld. Neemt veel ruimte in beslag. Halen we misschien maar een keer per jaar te voorschijn en dus hebben we er niet veel aan. Echter wegdoen is ook zo zonde. Er zitten allemaal mooie platen bij, waaronder uitvoerigen die ik echt nergens anders heb gevonden. En bovendien is het geluid ook weer zo anders dan bij een CD speler. Wegdoen kan ik echt niet.
Dat geldt ook voor die andere dingen. Super mooi kinderspeelgoed. Boeken doe ik sowieso niet weg. Heb ooit een keer alle boeken uitgezocht met als doel een aantal weg te doen. Na drie dagen werk heb ik geloof iets van 30 boeken weggedaan en dat alleen maar omdat het duplicaten waren van andere boeken, verouderde theorie boeken voor rijbewijzen en dat soort dingen. Kortom echt de moeite niet waard.

Maylise

Maylise

24-02-2013 om 15:28

Wel jammer

Wat ik wel jammer vind is dat ik niks meer heb van de eerste 10 jaar van mijn leven. Alles is weggeraakt bij de brand. Ik zou het wel leuk vinden om mijn lievelingspop en knuffelkonijn van vroeger nog te hebben. Als kind schreef ik ook veel verhaaltjes en 'boeken' en het zou leuk zijn om dat ook nog een keer te lezen. Dus wat dingen bewaren is ook wel weer leuk. Ik sta er niet dagelijks bij stil maar het is wel jammer om helemaal niks meer uit die tijd te hebben. De enige foto's die we nog hebben zijn foto's die andere mensen zoals opa's en oma's nog hadden. Dat vind ik wel jammer.
Ik vind het wel weer heel leuk om bijvoorbeeld nog de fotoboeken van mijn oma te hebben. Leuk om dat in te zien.
Mijn man heeft trouwens echt bijna niks van vroeger. Hij heeft iets van 5 foto's uit zijn hele jeugd. Er was wel meer maar dit is allemaal weggeraakt vroeger.
Misschien dat hij daarom nu zo graag dingen bewaart.

Tonny

Tonny

24-02-2013 om 16:32

Net een oude doos gevonden

Komt bij mijn moeder vandaan. Er zaten bonnen in van de aankoop van mijn kinderwagen. Tekeningen vanaf mijn derde jaar. Eerste schrijfwerkjes uit klas 1. Tekeningen op de achterkant van eem tijdscriftwikkel. Zulk soort zelfgemaakte boeken als Maylise beschreef. Rekenschriftjes zo keurig als ik ze nu op school nergens meer zie - kennelijk toch meer discipline toen. Knipseltje van de ketkbode van mijn moeders kerk in haar werkzame leven als wijkverpleegster waarin mijn geboorte staat vermeld. Mijn tekening die in De Rotterdammer in het kinderhoekje was geplaatst.Ach allemaal dingetjes die mijn kinderen niet veel zullen zeggen, maar ik bewaar die toch maar. Heb wel wat weggegooid hoor - best aardig werkje met die aanhoudende sneeuwbuien buiten.

Echt waardeloos zo'n brand Maylise! Waren jullie thuis toen het gebeurde?

Kaaskopje

Kaaskopje

24-02-2013 om 19:57

Maylise

Grappig, ondanks jullie verhuizingen, sleep je dus toch steeds weer het nodige mee. We overwegen wel eens om de lp's te verkopen, maar het voelt niet goed om er maar 1 euro voor te krijgen. Oudste dochter en man hebben daarom besloten dat die platen en de platenspelers bewaard moeten worden en ik ben het er mee eens.
Voor de rest denk ik dat, nadat we eens serieus de boel uitgezocht hebben, er behoorlijk wat weg kan. Ik heb mijn havo-boeken nog bijvoorbeeld.

Fiorucci

Fiorucci

25-02-2013 om 10:47

Tonny

Lekker bewaren hoor, de kans is groot dat je kinderen het ooit leuk vinden, of je kleinkinderen! Mijn moeder heeft he-le-maal niks meer uit haar jeugd, en dat vindt ze echt naar. Mijn oma gooide alles weg.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.