Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Marieke

Marieke

21-05-2009 om 10:16

Carriereswitch

Al zeker 6 jaar kan ik het absoluut niet vinden in mijn werk. Ik ben verschillende keren van baan gewisseld en in iedere baan vind ik het saai en oninteressant. De recente discussie over het ophogen van de pensioengerechtigde leeftijd heeft mij wakker geschut. Ik misschien nog wel 25 jaar werken en 25 jaar deze verveling lijkt een nachtmerrie!
Ik heb economie gestudeerd en steeds gewerkt als projectleider, beleidsmedewerker of teamleider. Al 6 jaar kriebelt het om een echt vak te leren. Ik heb geïnformeerd voor de BBL opleiding Psychiatrisch verpleegkundige en het werk lijkt mij in één woord geweldig.
Maar dit is een MBO opleiding, terwijl ik (op mijn sloffen) een universitaire studie heb gedaan, hoe zal dit zijn? Ik moet ook wel hikken om 3 of 4 jaar te gaan leren voor een baan die maar de helft verdient van wat ik nu krijg. En ik moet ook mijn partner hier nog in meekrijgen. Hij vindt het een moeizaam idee dat ik ga leren voor een baan die slecht betaald, weinig status heeft en slechte arbeidsvoorwaarden. Aan de andere kant heb ik het helemaal gehad met begrotingen, beleidsplannen, kengetallen, analyses en al die managementsblabla. Ik krijg het ook gewoon niet meer in mijn hoofd, zo ontzettend oninteressant vind ik het.
Wie heeft ervaring met een dergelijke carriereswitch?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Ernie

Ernie

21-05-2009 om 10:38

Niet helemaal vergelijkbaar...

Ik heb een universitaire opleiding gevolgd en gehaald, maar besloot dat dit toch niet de richting was die ik wilde. Ik ben niet het type om leiding te geven of overal vooraan in te staan (en dit was wel de bedoeling).
Hierop heb ik mezelf bijgeschoold op administratief gebied en ben gaandeweg ook 'hogerop geklommen" bij een financiële afdeling. Mijn capaciteiten zijn er gewoon wel. Door de wens om op een andere plaats in het land te gaan werken ben ik momenteel all-round administratieve kracht bij een bedrijf en ik vind het heerlijk. Dat het 'tekort' doet aan mijn mogelijkheden interesseert mij zelf niet. Voor iemand met mijn baan verdien ik goed, maar vergelijken met ik had kunnen verdienen is het weinig.
Ik ben erg gelukkig met wat ik doe. Wel verzwijg ik liever wat voor opleiding ik heb, want veel mensen begrijpen het niet!
Ernie

wendelien

wendelien

21-05-2009 om 10:52

Psychiatrie

Zou je eerst niet eens een snuffelstage gaan doen op bijv. een longstay-afdeling of een woongroep oid? Ik heb er ooit als invaller gewerkt en vond het geweldig maar heel zwaar: je wordt sterk op jezelf teruggeworpen en geconfronteerd met je eigen makken en compleet andere denk- en belevingswerelden. Boeiend en verrijkend, dat zeker.
(Heb zelf de carrièreswitch de andere kant op gemaakt, echter niet vanwege mijn ervaringen in de psychiatrie!)

ja leuk

Ik werk al 20 jaar in de psychiatrie. Ja soms is het zwaar maar werken in een boetiek lijkt mij veel zwaarder.Ik vind het voornamelijk erg boeiend en afwisselend en ik verveel me geen moment.
Het vak is mij op het lijf geschreven.Ik heb 2 verpleegkundige MBO-opleidingen gedaan maar had qua leervermogen wel wat hoger kunnen scoren.Maar goed, ik kan me geen leukere baan bedenken ( psychiatrische thuiszorg, een erg zelfstandige baan)en heb geen spijt.Ik was vast niet gelukkiger geworden als ik geneeskunde had gestudeerd.Veel instellingen hebben open dagen.In welke streek woon je?Midden des lands toevallig?

Ik ben ermee bezig ...

heb ook bedrijfseconomie gestudeerd aan de uni, maar daarnaast ook Russische literatuur.

Ik heb jarenlang in de IT gewerkt en was het ook spuugzat.

Sinds vorig jaar doe ik een opleiding tot literair vertaler en ik vind het fantastisch! Ik kan niet geloven hoeveel geluk ik heb. Momenteel ben ik met een andere vertaalster op zoek voor een uitgever voor een boek dat we willen vertalen. Daarvoor moet ik al wat van het boek vertalen en ik vind het zo leuk! Ik zou het wel dagen achter elkaar willen doen. Ik baal er momenteel een beetje van wanneer er vakanties zijn, terwijl ik vroeger verlangend uitkeek naar de vakanties.

Als literair vertaler zal ik erg weinig gaan verdienen. We hebben echter inmiddels redelijk wat vermogen opgebouwd, dus ik maak me daar niet zoveel zorgen over. Vroeger heeft mijn man eens gezegd dat als het aan hem lag we alleen maar bonen zouden eten en met z'n allen op een kamer zouden wonen, als hij maar een eigen bedrijf kon hebben. Dat gevoel heb ik nu ook.

Sterkte met je beslissing. Persoonlijk heb ik het gevoel dat ik weer leef en weer net zo'n leuk als vroeger geworden ben.

Massi Nissa

Massi Nissa

21-05-2009 om 13:00

Goed idee

Mijn zus heeft Nederlands gestudeerd en is nu ook psychiatrisch verpleegkundige. Het vak is haar op het lijf geschreven en omdat ze veel onregelmatige diensten draait, wordt het helemaal niet slecht betaald. Zij heeft die MBO-opleiding ook gedaan en hoewel de theorie natuurlijk bijzonder summier is, vond zij de praktijkkant heel pittig. Elke keer een andere afdeling met totaal andere clienten. Ze werkt nu bij haar lievelingsafdeling, schizofrenie, en wil daar voorlopig niet weg. Ik zou zeker gaan rondkijken in de buurt, als je geluk hebt, betaalt je nieuwe werkgever ook meteen je opleiding (intern).
Groetjes en veel succes,
Massi

Mari

Mari

22-05-2009 om 08:46

Waarom geen hbo

Er bestaat ook een variant op HBO niveau, dat is de duale opleiding HBOV. Misschien sluit dat wat meer aan bij jou niveau. Ik heb vroeger er 2 jaar van gedaan. Je komt dan ook in dienst bij een werkgever, eerste jaar school dan fulltime werken met terugkom dagen. Als HBOVer zit je een deskundigheids graad hoger dan de MBO opleiding, groei mogelijkheden zijn ook makkelijker en dus meer kans op een hogere salaris.
Ik ben gestopt omdat ik nog een heel jong kind had en dus was fulltime werken wel erg zwaar. Maar ik vond het wel erg leuk om te doen, ook in de psychiatrie. Ik zat in een klas met allemaal 2de kansers. Gebeurt vaker dan je denkt.

gr. Mari

pristel

pristel

22-05-2009 om 19:14

Hmmm, denk aan 2e switch

Dit draadje komt voor mij op het juiste moment. Ik ben altijd aan het nadenken over een carriereswitch! Sterker nog, heb het al een keer gedaan (omscholen enzo)... qua carriere ben ik er op vooruit gegaan, heb er ook wel lol in soms, maar lang niet altijd....

De keuze voor de m'n carriereswitch was vooral negatief gemotiveerd. Ik heb weggestreept: ik zou x willen worden, maar ja, ik heb RSI (gaat nooit meer over, heb het nu 10 jaar). Daarmee vielen heel veel leuke banen af (in de IT! weer programmeren!). Dan maar y, maar ja, zwakke rug... Daarme vallen nog eens tig banen af (. Bosbouw! Psychiatrie, ook aangedacht! interessant! Maar lichamelijk te zwaar, ben ik bang).

Toen maar uitgegaan van sterke en zwakke kanten. Helaas heb ik nogal wat zwakke kanten die me in alle banen tot nu toe flink in de weg zitten. Zie ook geen mogelijkheden daar veel aan te doen. Ik ben allang blij dat ik ben waar ik nu ben...

Sterke kanten zijn er ook. Deze sterke kanten wezen in m'n huidige richting en zorgen er nu voor dat ik m'n huidige baan redelijk doe. Baas is zeer tevreden, studenten tevreden, zelf vaak ook wel. Maar ik werk me driemaal in de rondte, ik mis intellectuele uitdaging en ondervind zeer regelmatig ingewetensnood. Sommige dingen kosten me erg veel moeite te leren (vooral dingen die gebaseerd zijn op 'sociale' vaardigheden) en bovendien zit ik regelmatig klem in een bureaucratische organisatie, wat me erg boos maakt.

Die gewetensnood, die heb ik in alle banen tot nu toe. Ik kan mij slecht neerleggen bij dingen die naar mijn mening onrechtvaardig zijn, maar ook bij windowdressing. Ik vraag me wel eens af of anderen dat ook hebben.

Nu ja, bla bla, hier heb je niets aan.

M'n laatste gedachte gaat uit naar een derde studie (niet meer onder m'n niveau, zoals m'n 2e, dat is me slecht bevallen) en dan maar weer zien. Dan heb ik in ieder geval wat afleiding en intellectuele verdieping, en wie weet rolt er nog wat uit...

pris

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.