Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Nelleke

Nelleke

28-02-2010 om 22:06

Whiplash en letselschade

Afgelopen jaar heb ik een auto ongeluk gehad. Het was niet mijn schuld, de tegenpartij heeft schuld erkend.
Omdat ik erg veel last had van mijn nek is de ambulance gebeld en die heeft mij doorverwezen naar de huisarts(ambulance heeft zelf een afspraak daar gemaakt om ervoor te zorgen dat ik daar ook heenging.
Ik had volgens de h.a. een lichte hersenschudding. Een paar dagen rust genomen, maar bleef last houden van mijn nek en hoofdpijnen. Fysiotherapie gehad en de hoofdpijnen namen af en verdwenen nagenoeg.
Een tijd gestopt met fysio, maar dit na enige tijd toch weer opgepakt omdat de last in mijn nek bleef.
Om een heel lang verhaal wat ik te korten:
De verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij wil mijn letselschade nu 'afkopen' met een kleine duizend euro.
Ondanks dat ik aan heb gegeven wat ik niet meer kan (met name in huishouden/klussen) beweert men dat dit niet met het ongeluk te maken heeft. Men verzuimt in de brief te schrijven waar ik allemaal last van heb en zwakt dit behoorlijk af.
ik heb geen lichamelijk zwaar werk, dus dat kan ik wel.
Nu wil deze verzekeringsmaatschappij dat ik me laat onderzoeken door een arts, door hun uitgezocht.

Het gaat me eigenlijk niet eens zozeer om de hoogte van de uitkering, maar feit is wel dat ik veel essentiele dingen niet meer kan zonder echt last te hebben.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken?

Hoop dat iemand me hierin goede tips kan geven.
Vast bedankt!
Nelleke

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Nelleke

Nelleke

01-03-2010 om 08:56

Niet serieus genomen

Pelle, er is niets mis met het onderzoek door een andere arts. Waar ik met name van baal is dat de verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij in een brief schrijft dat de klachten die ik aangeef niet te maken hebben met het ongeluk, dat daar maar een paar weken voor staan. Feit is dat ik een aantal dingen niet meer kan en waarvoor we wel vaklieden in zouden moeten huren (ivm verbouwing). Omdat ik die dingen voorheen zelf deed is dat laatste nogal zuur. Dus liggen er nogal wat dingen te wachten tot ik ze weer op zou kunnen pakken.
Als ik deze dingen probeer te doen is de last meteen veel erger, nu heb ik dagelijks last en is dat hinderlijk. Doe ik bepaalde zaken in het huishouden of met klussen dan is de last hinderlijk pijnlijk.
En dat erkent die maatschappij niet, ze geven in hun brief weer dat ik aan zou hebben gegeven een beetje last te hebben, en verzuimen te benoemen wat ik allemaal al maanden lang moet laten door die last.
Groet
Nelleke

Gebeurt altijd zo

Ik denk dat het in een soortgelijke situatie altijd zo is dat de verz.mapij probeert om de oorzaak van je klachten op iets anders te schuiven. Dat is nu eenmaal hun tactiek. Het is aan jou omdat te bewijzen. Jij ervaart dat je blijvend last hebt van het ongeluk. Een onafhankelijk arts zou hiernaar onderzoek kunnen doen en een verslag kunnen schrijven. Dat kan je eigen arts zijn, door jou uitgezocht, of de arts die de tegenpartij aanbiedt. Ik zou altijd een onderzoek en verslag door mijn eigen arts laten uitvoeren. Ik zou er trouwens ook mee naar mijn rechtsbijstandverzekering gaan. Letselschade is altijd heel moeilijk. Soms gaat het jaren duren voor er een uitspraak is.
In de tussentijd kan ik me voorstellen dat je verontwaardigt bent dat er voorbij wordt gegaan aan jou bevinden en beperkingen door het ongeluk. Maar je moet afstappen van het feit dat het tegen jou is; ze zullen het bij iedereen zo proberen. Zo gaat dat nu eenmaal. Ook al is het jammer dat het zo moet. Elke maatschappij probeert er onder uit te komen dat ze moeten betalen.
Vastbijten en vasthouden.

Sterkte.

Dorry

ijsvogeltje

ijsvogeltje

01-03-2010 om 15:21

Serieus

Joh, de tegenpartij is er niet om jou 'serieus te nemen'. De tegenpartij wil hier gewoon zo goed mogelijk uitkomen, zoals ook jij dat wilt. Probeer het je niet te persoonlijk aan te trekken: het is een zakelijk 'gevecht' (maar natuurlijk wel buitengewoon vervelend).

even zo

even zo

01-03-2010 om 16:32

Ervaring

Ik denk dat de cruciale vraag is of je zelf een rechtsbijstandsverzekering (voor verkeer) hebt. In mijn geval heeft de verzekeraar een letselschadebureau ingeschakeld en die hebben alles afgehandeld.

Ik kan eigenlijk weinig positiefs over het proces bij mij zeggen. Het heeft 7 jaar geduurd voordat de tegenpartij tot uitkering is overgegaan. Je moet dus een hele lange adem hebben en het moet je vooral niet te veel raken. Als je elke keer in de stress schiet door het hele gedoe, helpt dat je herstel niet.

Bij mij is na een jaar de letselschadeprocedure opgestart. In het begin ging dit vrij gemoedelijk, ik werd behandeld in een revalidatiecentrum en er was nog geen medische eindtoestand. Op het moment dat ik voor 80% afgekeurd werd, gingen de alarmbellen bij de tegenpartij rinkelen. Ik verdiende ten tijde van het ongeluk 3500 euro bruto per maand, dus dat tikt voor een verzekering aardig aan.
We zijn uiteindelijk op een schikking gekomen. zij hebben een aantal kosten die ik heb opgevoerd aanvaard, er wat bovenop gedaan en de zaak was afgerond. We stonden toen in een patstelling en de enige optie was de rechter. Ik had toen inmiddels een adviseur die overduidelijk niet zoveel met whiplash-patiënten had en dat maakte de zaak ook lastiger. Verder wijzigen de inzichten m.b.t. whiplash redelijk vaak en inmiddels is het geen objectiveerbare aandoening meer voor de neurologen. Ofwel, medisch gezien heb je bijna geen poot om op te staan.

Ik denk dat het in jouw geval moeilijk wordt. Je werkt immers nog en blijkbaar zonder problemen. Je verhaal dat het licht werk is, is niet altijd logisch. Ik deed indertijd "licht" werk (bureauwerk, vergaderingen etc, wel een managementfunctie) en had heel veel last, nu doe ik fysiek zwaarder werk en heb veel minder last. Dingen als klussen in huis zijn moeilijk te objectiveren en daar gaat het in deze procedures om.

In jouw geval zou ik het bedrag van de tegenpartij niet accepteren. Ik zou wel het onderzoek door de arts laten doen. Eventueel zou je zelf een arts kunnen voorstellen, maar dit mag geen eigen behandelend arts zijn.
Ik weet niet wat je op dit moment bij fysio doet, maar ik zou je aanraden om voor een actieve oefentherapie te kiezen, 2x per week om spierkracht op te bouwen. Verder zou het goed zijn om te laten kijken naar de stabiliteit van de nek. Na een whiplash kunnen de kleine nekspiertjes verslapt zijn, waardoor je instabiliteitsklachten krijgt. Ik heb ook hele goede resulataten gezien bij mensen die fysiosport deden. Of kijk of je een verwijzing kunt krijgen voor een revalidatiearts. Veel succes!

PS: die 1000 euro is waarschijnlijk het smartengeld wat ze willen uitkeren. Dat is een redelijk normaal bedrag. Het maximale smartengeld voor whiplash was 2 jaar geleden 8000 euro, maar dan moet er heel veel aan de hand zijn. Andere vergoedingen liggen op het gebied van medische kosten, opleidingen/reintegratie, inkomstenderving. Volgens mij is daar bij jou nog geen sprake van?

Tinus_p

Tinus_p

01-03-2010 om 17:26

Tips

Nelleke:
'En dat erkent die maatschappij niet, ze geven in hun brief weer dat ik aan zou hebben gegeven een beetje last te hebben, en verzuimen te benoemen wat ik allemaal al maanden lang moet laten door die last."
Duh. Als ze dat erkennen, moeten ze betalen. Tip 1: Reken nooit op erkenning, dat is het laatste wat je krijgt in zo'n geval. Benader het zakelijk.

Overigens schat ik je kansen op meer geld (dan de 1000 euro die je geboden is) slecht in. Je krijgt geld als je bewijsbaar inkomensverlies hebt vanwege arbeidsongeschiktheid, of als je duidelijk invalide bent (rolstoel, duim eraf). In andere gevallen heb je een harde dobber om te bewijzen dat je _financiele_ schade hebt geleden. Tip 2: benader het objectief, verzamel bewijs.

Nelleke

Nelleke

01-03-2010 om 18:47

Over bewijs

Fijn, de reacties! Daar kan ik wat mee!
Het feit dat ik wel kan werken is omdat mijn werk echt geen fysieke inspanning vereist. Ook geen bureauwerk.

Ik begrijp wel dat die maatschappij de boel zakelijk benadert en liever niet mijn klachten erkent, al steekt het wel om dit zo zwart op wit te zien. Vooral omdat degene die ik telefonisch sprak zo begripvol was. (en dat de zaken zo verdraait..bah!)

Tinus: het verzamelen van bewijs is wat lastig denk ik. Ik heb nu nog fysiotherapie, ben meteen na het ongeluk gezien door een ambulance en door de huisarts.
Maar de dingen die ik niet kan hebben te maken met huishouden, klussen in huis wat essentieel is. Dat werk ligt nog steeds te wachten op mij. Een vakman hiervoor inhuren is te duur, dat hebben we ook niet begroot voor de verbouwing (omdat ik deze dingen zelf erg goed kon)
Hoe verzamel ik daar bewijs voor?
Ook kan ik bv niet meer met de kinderen in een pretpark in attracties, ok, is mee te leven maar wel flink balen om te kijken naar die achtbanen en de kinderen steeds nee te verkopen als ze zo graag willen dat ik daar ook mee inga.
Maar goed, het belangrijkste vind ik wat er blijft liggen in huishouden en verbouwing.
Bedankt maar weer voor het meedenken!
Nelleke

even zo

even zo

01-03-2010 om 19:36

Bewijs

De verzekering/letselschadebureau vraagt gegevens op bij de huisarts, fysio etc. Dat wordt het bewijs. Voor huishoudelijke hulp kun je een post opvoeren. Klussen in huis wordt een stuk lastiger om te bewijzen. Ik ben er zelf niet aan begonnen om dit stuk aan te gaan, maar ik deed vroeger heel veel in en om het huis wat nu niet meer kan. Ik moet zeggen dat het in het begin erg onhandig is, maar het went.
Attracties, het klinkt cru, maar jammer dan. Dat is hoe de tegenpartij zal reageren. Hoogstwaarschijnlijk kun je wel in de attractie, maar verergeren je klachten. Ja, het is vervelend voor je kinderen en voor jezelf, maar het is niet anders!

Waar je voor moet uitkijken is dat je niet in een slachtofferrol belandt. "kijk eens wat mij is aangedaan". Natuurlijk is dit allemaal het gevolg van de aanrijding, maar het is een slecht uitgangspunt. Voor onderhandeling met de tegenpartij en om zelf verder te gaan. Ik heb geen idee hoe de fysio tegenover jouw klachten en prognose staat, maar het lijkt alsof je nog niet bent uitbehandeld. Je zit inmiddels in de gevarenzone om chronische klachten te houden. Kom dus in actie. Ga terug naar de huisarts, overleg over de mogelijkheden. Ga eerst kijken hoe je zelf verder wilt en wat je wilt doen om te herstellen. Houd je niet bezig met welke vergoeding er tegenover jouw leed moet staan. Dat is niet te vergoeden namelijk.

Ik vraag mij af wat voor werk je doet. Geen bureauwerk, maar ook niet lichamelijk belastend. Ten tweede ben ik wel benieuwd naar welke klachten je concreet in het dagelijks leven hebt. Het duidelijk opschrijven kan je ook helpen om een duidelijk verhaal naar de tegenpartij te hebben.
Overigens is mijn ervaring dat ook artsen soms nauwelijks weten waar ze het over hebben. Ik beschreef ooit bepaalde klachten die ik had aan een aarts en die deed het af als onzin. Een paar jaar later, tijdens een opleiding fysiotherapie, bleek dat die klachten toe te schrijven waren aan instabiliteit van de nek.

even zo

even zo

01-03-2010 om 19:38

O ja

In het kader van bewijsvoering:
wat de tegenpartij graag wil weten is of je nooit eerder behandeld bent voor nekklachten. Als dat zo is, ook als had dit een heel andere oorzaak, wordt het een zware dobber om aan te tonen dat je huidige nekklachten gerelateerd zijn aan het ongeluk.

Houdt er rekening mee dat de tegenpartij elk argument/bewijs van jou gaat proberen te weerleggen.

sabje

sabje

02-03-2010 om 11:27

Zorg voor een goede advocaat!

Ik heb ook een whiplash na een aantal aanrijdingen.
Ik heb het traject van verzekering etc gelukkig al lang achter mij.
Ik heb eerst een advocaat gehad van de verzekering maar die meneer deed helemaal niets.
Zorg voor een advocaat die gespecialiseerd is in letselschade die weet waar hij over praat.Die hoef jij ook niet te betalen maar de tegenpartij.
Logisch dat de tegenpartij je wilt laten onderzoeken door een onafhankelijk iemand dat heb ik ook gehad meerdere keren zelfs.
Zet voor jezelf op papier wat je nu niet meer kan en voorheen wel.Zet de dingen voor jezelf op een rijtje denk er niet te luchtig over hoor.Niet meer mee kunnen naar een pretpark met je kinderen is een belangrijk ding.
Ga niet te gauw akkoord hoor en ik bedoel er ook niet mee om het onderste uit de kan te halen maar het gaat wel om kwaliteit van leven en nee dat krijg je niet met het geld terug, Ik heb van het geld een autootje gekocht om wat mobieler te zijn en ik betaal er huishoudelijke hulp mee.
Als je een goede advocaat heb weet hij ook al deze dingen en neemt hij je een hoop zorgen uit handen.
Het scheelt dat de tegenpartij heeft erkend dat het zijn schuld was dat scheelt al een hele hoop.
Bij mij is de veroorzaker zelfs veroordeeld tot het betalen van een boete.
Ik hoop voor je dat het steeds beter zal gaan met je!
Bij mij is het nu 10 jaar geleden en het is nog niet over gelukkig niet meer zo als in het begin maar kan nog niet alles.
In ieder geval veel sterkte en als je nog iets wilt weten vraag je het maar.
groetjes
Sabine

Tinus_p

Tinus_p

02-03-2010 om 15:48

Zuur

Nelleke:
"Ook kan ik bv niet meer met de kinderen in een pretpark in attracties, ok, is mee te leven maar wel flink balen om te kijken naar die achtbanen en de kinderen steeds nee te verkopen als ze zo graag willen dat ik daar ook mee inga."
Hoe zuur ook, houd er rekening mee dat je voor dat soort dingen geen financiele vergoeidng krijgt. Wat vind je zelf dat zoiets waard zou zijn? 1000 euro? 1000000 euro?
Inkomensverlies, dat is goed te beargumenteren.

sabje

sabje

02-03-2010 om 16:39

Ben het niet helemaal eens met tinus

ik heb wel degelijk geld gekregen omdat ik bepaalde dingen niet meer of minder kon.
Tot de tijd dat er een eind bedrag lag heeft mijn man zelfs een soort van vergoeding gekregen omdat hij nu veel meer moest doen.
Het is wel zo dat geen enkel bedrag kan vergoeden wat je hebt.

even zo

even zo

03-03-2010 om 09:17

Tijden veranderen...

ik krijg de indruk dat de indruk dat de afhandeling van Sabje al een een aantal jaren geleden is. Omdat de ter nog steeds onderzoek is naar het fenomeen whiplash veranderen de inzichten. En daardoor dus ook de bereidheid van de verzekeringsmaatschappijen om schade te vergoeden. Grofweg is het beeld tegenwoordig "het zit tussen je oren" (en ik zet het tussen aanhalingstekens omdat het niet zo zwart-wit is), maar er is uiteraard een verband tussen lichaam en geest. Bovendien zijn er gradaties van whiplashletsels en maakt dit ook nog uit. Iets vaags, hoe vervelend ook, als "ik kan niet meer met mijn kinderen naar het pretpark" is anders dan "ik kan mijn hoofd niet meer tot 45 graden draaien". Pijn is subjectief en wordt in principe niet meegenomen.
Ik denk dat het op dit moment zinniger is om je bezig te houden met je herstel en eventueel een andere weg in te slaan eventueel in overleg met je fysio, dan op dit moment bezig te zijn met letselschade. Die hele schadeprocedure gaat jaren duren. Bovendien, het gevolg van dit soort procedures is dat je je erg bewust kunt van wat je niet meer kan. De focus voor herstel moet liggen om wat je wel weer kan! Mijn lijstje van wat ik niet meer kan is aanzienlijk langer, maar alles went en met een goede dagindeling kom ik heel ver. En ja, ik ga niet in een achtbaan, ook niet meer op glijbaan of schommel, want dat pakt gegarandeerd verkeerd uit. Aan de andere kant begeleid ik regelmatig beroepsmatig patiënten met een whiplash-trauma en de meesten kunnen na verloop van tijd alles doen wat ze willen.

Nelleke

Nelleke

03-03-2010 om 21:51

Uit handen gegeven

Het onderzoek door de arts die de verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij had uitgezocht is geweest.
Deze arts heeft behalve erg veel vragen gesteld ook een lichamelijk onderzoek gedaan. De conclusie van deze arts is dat ik mijn klachten niet mag onderschatten en dat er wel degelijk sprake is van een whiplash.

Die 1.000 euro is gebasseerd op de helft onkostenvergoeding en de andere helft smartegeld.

Ik heb de ANWB opgebeld, vond op hun site een nummer voor dit soort dingen. Zij gaven aan dat zij mijn belangen kunnen gaan behartigen. Ik vind dit prettiger dan een van de letselschadebureau's in te schakelen die je kunt vinden op internet.
Overigens: het no cure-no pay principe in deze zou volgens de anwb overbodig zijn. Omdat de tegenpartij schuld heeft bekend na de aanrijding zijn alle kosten op rechtshulp op hun te verhalen. Je hoeft dus zelf geen rechtsbijstandverzekering te hebben. Bij de no cure-no pay bureau's wordt er een percentage afgesproken wat na een eventuele uitkering naar het bureau gaat, terwijl ze tevens hun kosten declareren bij de verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij. Vangen dus dubbelop. Feit is wel dat die bureau's het 'onderste uit de kan' proberen te halen. Daar voel ik me niet prettig bij.

Jammer dat dit niet algemeen bekend is.
Bedankt allemaal voor t meedenken!!
Groet
Nelleke

Nelleke

Ik lees je verhaal vandaag voor het eerst en vraag me eigenlijk af wat je doel precies is. Ik begreep uit je eerste posting dat het je voornamelijk gaat om de erkenning van je klachten en beperkingen en dat je dit zwart wit op papier wil. De verzekeringsarts heeft inmiddels aangegeven dat je je klachten niet mag onderschatten en dat je inderdaad een whiplash hebt. Als je daar een verslag van krijgt dan heb je je doel bereikt.
Mag ik vragen waarom je het dan verder uit handen geeft. Heb je ook andere doelen? Wil je een financiele vergoeding voor bijvoorbeeld een aannemer die je nu moet betalen omdat je zelf een verbouwing niet meer kan doen en niet meer in een attractie kan of wil je misschien smartegeld?
Ik vraag dit omdat wij in een situatie zitten waarbij we met dezelfde dingen te maken hebben. Alleen willen wij dan voornamelijk kosten die we gemaakt hebben en nog gaan maken, (dat bedrag is vrij goed te berekenen) vergoed krijgen door de verzekering van de tegenpartij. Dat gaat een hele klus worden en ook wij hebben dat uitbesteed aan een advocaat. Smartegeld oid vragen we niet; ik vraag me ook af waarom je dat zou willen? Het maakt je klachten niet minder en de tegenpartij heeft zijn aansprakelijkheid, dus schuld, erkent. Ik zie smartegeld toch ook als een soort van vergoeding van niet erkende schuld. Mag ik, gewoon uit belangstelling, vragen hoe dat bij jou (of andere die meelezen) dat zit?

Nog even

dat vraag ik vooral omdat wij dit vaak aan anderen moeten uitleggen; dat wij geen smartegeld oid vragen. Als je dan aan mensen vraag waarom ze dan vinden dat we dat moeten doen dan komen ze daar vaak zelf ook niet uit. Ja, behalve dat het heel erg is wat ons overkomen is en dat daar wel wat tegenover moet staan. Maar waarom dat dan in een bepaald geld bedrag moet vertaald worden wordt me nooit helemaal duidelijk. (Misschien wel heel naief...)

Minkel

Minkel

04-03-2010 om 17:41

Heli

Ik kan alleen maar praten over onze eigen situatie, waarbij mijn man ernstig gewond raakte door een bedrijfsongeval. Dat ongeval heeft een aantal lichamelijke consequenties gehad, waar we nu nog steeds mee geconfronteerd worden. Smartegeld was in ons geval een compensatie voor geleden pijn, gemiste tijd (bijna een jaar in ziekenhuis en revalidatiecentrum) en de mogelijkheid om mensen in te huren voor dingen die hij nu niet meer zelf kan. Onze strijdlust werd ook veroorzaakt door het feit dat de werkgever gewezen was op de onveilige situatie en weigerde daar iets aan te doen. De dag na het ongeval, was het wel geregeld.....
In jouw geval kan ik me voorstellen dat je het gevoel hebt dat je door smartegeld te vragen het overlijden van je kind te gelde maakt. Als ik het goed onthouden heb, was het bij jullie een geval van onvoorzienbare, domme pech. Ik denk dat wij in zo'n situatie ook heel anders hadden gereageerd.

Minkel, je slaat de spijker

op z'n kop. Ik ben het met je eens dat er financiele compensatie gevraagd kan worden, via verzekering of smartegeld, om kosten die gemaakt zijn (ook door bijvoorbeeld niet kunnen werken) of nog gemaakt gaan worden. Zoals bij jou man; mensen inhuren voor dingen die hij nu niet meer kan en de tijd in het revalidatiecentrum. En helemaal omdat het ongeval veroorzaakt werd doordat de werkgever nalatig is geweest en vooral, juist, omdat de werkgever daarvan op de hoogte was.
In ons geval ligt het helaas wel genuanceerder zoals jij beschrijft (of hoe het destijds in de media is beschreven) Het was niet 'zomaar' domme pech. Ik wil en kan daar niet te veel op ingaan; het gaat namelijk niet alleen over ons, maar ook over anderen (officieel de 'tegenpartij'), maar er is meteen na het ongeval een strafrechterlijk onderzoek gestart en dat krijgt nog een vervolg.

Tijdens het lezen van dit draadje en tijdens gesprekken met anderen hierover merk ik dat het bij mij inderdaad te maken heeft met het feit of er bewust schuld aan is; of het ongeval/letsel niet voorkomen had kunnen worden.
Ik bedoel, als de bestuurder van de auto met wie Nelleke het ongeluk had, bewust een risico heeft genomen tijdens het autorijden, bijvoorbeeld door te bellen, te hard reed of met half afgekrabte ramen te rijden en dus slecht zicht had, dan vind ik die bestuurder schuldig en zou er naar mijn mening evt. smartegeld gevraagd kunnen worden. Als het ongeluk is gebeurd door andere omstandigheden (ik noem maar wat; laagstaande zon ofzo) dan vind ik het een ander verhaal; die bestuurder had dit ook niet kunnen voorkomen.
De werkgever van Minkel nam bewust een risico door de werkplek niet veilig genoeg te maken; hij was ervan op de hoogte dat het niet goed was, maar verzuimde er wat aan te doen.

Maar dan nog; als ik Nellekes verhaal lees dan ben ik gewoon nieuwsgierig; wat is je doel? Wat wil je? Erkenning of geld? Of beide?

Overigens

vraag ik me af; smartegeld; doet de verzekering hier ook in of is dit echt een rechtzaakkwestie? (ik dacht altijd het laatste)

even zo

even zo

04-03-2010 om 21:48

Smartegeld

Smartegeld is een vergoeding voor het jouw aangedane leed en ongenoegen.
Het is dus hardstikke subjectief.
De verzekering (tegenpartij) geeft ook het smartegeld. Je hoeft dus niet per sé naar de rechtbank.

Het doel wat je voor ogen hebt om zo'n procedure in te gaan is heel belangrijk. Bij mij is de procedure gestart zonder dat ik er erg in had wat er nu eigenlijk gaande was. Toen dat wel duidelijk werd voor mij, waren er ook een paar dingen die ik vergoed wilde hebben, waaronder de opleidingskosten voor een nieuwe job. Dat was toen uiteindelijk mijn doel, geld om mijn leven weer op de rit te krijgen.

Beroepstechnisch heb ik er moeite mee als mensen als snel een letselschadeprocedure in gang zetten. Dit vertraagt over het algemeen het herstel. Heel simpel, je hebt er belang bij om ziek te blijven omdat je dan zoveel mogelijk geld kunt krijgen. Niet iedereen is zich daarvan bewust, het is meestal een onbewust proces. Verder krijg je in dit soort procedures zoveel voor je kiezen (de tegenpartij trekt alles in twijfel) dat dat ook niet echt meehelpt.

Nelleke

Nelleke

05-03-2010 om 10:00

Tja...doel..

daar heb ik toch echt over na moeten denken.
Het hele terrein van schadevergoeding/letselschade war redelijk onbekend bij mij. Was aangereden, dus niet mijn schuld, dus autoschade vergoed. Dat was hoe ik dacht dat het ging. Verz.maatschappij van tegenpartij belde een aantal keren over hoe het ging en ik beantwoordde dat. Kreeg dan vervolgens een bedragje overgemaakt als tegemoetkoming. Goh, aardig vond ik. Al was dat bedragje (2x 100 euro) totaal niet toereikend. In de brief die ik kreeg stond dan vermeld dat ik voor dat bedrag een kennis in zou kunnen schakelen om dat kluswerk voor de verbouwing af te maken. Geen enkele kennis die dat gaat doen, het is niet een paar uur werk, maar maanden zo niet jaren. Dus bleef het bij iemand vragen iets kleins te doen en de rest ligt nog steeds te wachten tot ik het wel weer kan. Nu inmiddels een jaar. Kijk, en dat is wat me steekt. Als ik vervolgens naga wat ik allemaal niet meer kan na het ongeluk is het toch behoorlijk wat.
Ik begrijp goed dat het meedoen in bv een pretpark als gezever klinkt, maar dat is slechts een van de dingen.
Kamperen, iets wat we altijd deden is ook van de baan. Heb dat wel geprobeerd en heb zoveel last gekregen dat we de tent maar weggedaan hebben, geen kampeervakantie meer helaas.
Ik baal van de dingen die ik niet meer kan, baal van de last die ik heb. Had het idee over letselschade dat dat een redelijk onterrechte vergoeding was, om diezelfde reden heb ik ook moeite met het inschakelen van een of ander letselschadebureau. Juist omdat ik niet iemand ben die eruit wil halen wat maar kan en dat proefde ik een beetje bij de sites van die bureau's.
Vandaar dat ik een geinformeerd heb bij die anwb wat nu te doen. Vind het prettig dat ik de hele boel uit handen kan geven aan hun, vind het een betrouwbare organisatie, dus ga ik ervan uit dat ik daar goed aan doe.
Op die sites van letselschadebureau's staan allemaal van die kreten als: "mevr.X kon een vergoeding krijgen van duizend euro, dank zij ons krijgt ze 100.000 euro"
Dat staat me tegen, in hoef niet rijk te worden, maar ja, ik wil nu wel vergoeding voor de dingen die ik moet laten (en dus ook voor die klussen, maar ook omdat ik echt het verschrikkelijk vind bepaalde dingen niet meer te kunnen wat als luxe-probleem zou kunnen worden gezien.

Sancy

Sancy

05-03-2010 om 11:48

Houd de zaken wel uit elkaar

Ik lees, bijvoorbeeld in Minkels posting, dat er smartegeld betaald wordt. Let op die term: smartegeld is bedoeld als vergoeding van immateriële schade. Zaken als huishoudelijke hulp omdat je door een ongeluk buiten je schuld niet alles meer kunt, de vergoeding voor een auto, de kosten van rechtsbijstand en een heleboel andere dingen vallen niet onder smartegeld maar onder letselschadevergoeding.

mirreke

mirreke

05-03-2010 om 18:21

Letselschadevergoeding

is echt wat het letterlijk zegt, namelijk een schadevergoeding voor de schade die door het letsel is ontstaan. En dat kan ook een schadevergoeding voor gederfde inkomsten zijn, als je ten gevolge van de schade een bepaald beroep niet meer kan doen. Of je was veelbelovend violist en hebt nu een stijve arm, dan worden de gederfde inkomsten en je faam als het ware in geld omgerekend en kun je ook een letselschade vergoeding krijgen.
Smartegeld is iets los daarvan. Toch kan ik me voorstellen dat je bij het overlijden van een geliefde ten gevolge van iemands nalatigheid (als dan niet expres) smartegeld zou kunnen vragen. Dat is een 'vergoeding' voor het geleden verdriet, als het ware...
Ach, ik lees net dat Sancy het al duidelijk heeft uitgelegd...
BV

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.