Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Eigen zaak en relatie

Hoe werkt het, een eigen zaak en een relatie?

Met een eigen zaak ben je nooit klaar. Hoe zorg je voor evenwicht tussen werk en vrije tijd, hoe passen je partner en je kinderen in het plaatje?

Als je een eigen zaak hebt nu, zou je die dan liever niet hebben, bij nader inzien?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
guera

guera

11-08-2010 om 09:57

Watvoor zaak?

een zaak met personeel? wat is een eigen zaak precies?
Mijn man is zelfstandige, heeft die ook een eigen zaak? op zich wel maar niet met personeel. Hij trekt gewoon de deur dicht bij zijn klant en is klaar. Hier wordt s avonds en in het weekend ZEER zelden gewerkt. Geen wrijving wat dat betreft. Ikzelf zou er totaal niet tegen kunnen een man die s avonds ook nog voortdurend met de zaak bezig is. Dat moet beter geregeld kunnen worden denk ik dan. Niemand is onmisbaar. Deur dicht, telefoon uit, morgen weer een dag. Maar waarsch zijn wij simpele zielen die zo denken. Het gaat toch goed.... Maar waarsch is de verantwoheid met personeel een iets ander verhaal maar dan nog. Heel veel werken is iets waar je zelf voor kiest. Je kunt grenzen trekken en afspraken maken. Ik heb altijd het idee als mensen echt dag en nacht werken dat het een vlucht is....partner en kinderen horen er ook bij dus daar moeten afspraken over gemaakt worden.

Mia

Mia

11-08-2010 om 10:03

Ik heb ook een eigen zaak

Ik heb ook een eigen zaak en werk/privé lopen altijd door elkaar heen. Heerlijk vind ik dat. Niet van half 9 tot 5 naar kantoor, maar werken op tijdstippen dat 't moet en dat is soms op zondagavond, dinsdag overdag of ook wel 'ns een nachtje doorwerken. Als ik intensief en geconcentreerd heb zitten werken, is het heerlijk om even een boodschap te doen of de was op te hangen. Voetbal op tv vind ik verschrikkelijk; prima tijd om te werken. Maar ook: de kinderen zijn vrij, het is mooi weer, kom, we gaan naar de speeltuin. Werken doe ik dan wel 's avonds. Ben ik ooit klaar? Nee, niet echt, maar ik kan 't wel loslaten. Heb ik een 40-urige werkweek? Nee, zeker niet, vooral niet in de periode september-december, dan maak ik vaak weken van 50-60 uur. Ik vind het niet erg; ik heb het leukste werk van de hele wereld, ik deel mijn tijd zelf in, ik heb direct invloed op mijn inkomen en ik geniet met volle teugen. Maar; ik vind het ook niet erg dat de was er soms drie weken ligt om gestreken te worden, soms moet er extra kinderopvang/bso ingekocht worden omdat er een klus af moet. De mail wordt gewoon gelezen tijdens vakanties, mobiel staat altijd aan; ik ben bereikbaar, ook in de speeltuin en tijdens vakanties. Voor mij is dat logisch.

Primavera

Primavera

11-08-2010 om 11:05

Baan gekoppeld aan scheidingskans

Ha Bromvlieg,
Goed idee zo'n apart draadje. Ik vroeg me aan de hand van jouw berichtje in 'Relaties' ook al af of een eigen zaak nou werkelijk de kans o het slagen van een relatie zou verminderen.
Ik heb een onderzoek gevonden waarin er links worden gelegd tussen de baan die je hebt en de kans op scheiding. Zie http://www.6minutes.be/NL/Artikel.aspx?ArtikelID=17263&RubriekID=63
Uit dat onderzoek blijkt dat lange dagen door overwerk, werk in het weekend en onregelmatige diensten niet van invloed zijn op de kans van slagen van de relatie, alleen veeleisende banen met veel stress (wat een eigen zaak met zich mee kan brengen) en opmerkelijk was dat ook de verzorgende beroepen zoals psychiater en verpleger een idioot hoog scheidingspercentage (40%) hadden, bijna net zo hoog als Choreografen en dansers.
Volgens het onderzoek zijn extroverte beroepen waarbij je veel contact met andere mensen hebt op een vriendelijke manier een risico-bron voor de relatie, omdat de kans om iemand anders te ontmoeten die beter bevalt kennelijk hoog is, zoals bij barkeepers, psychiaters en verplegers aan de orde is. Beroepen waarbij het contact tussen mensen in een remmende omgeving gebeurd zoals bij tandartsen hebben juist minder kans op scheiding. Landbouwkundige ingenieurs, podologen en optometristen hadden verreweg de laagste kans op scheiden.
Jammer genoeg is niet het hele onderzoek vrij toegankelijk, dus ik weet niet of een eigen zaak er specifiek in genoemd werd. Maar uit de beschrijving van de samenvatting kan ik wel afleiden dat dat er waarschijnlijk vanaf hangt hoe stressvol en veeleisend die is.
Uit eigen ervaring en wat ik zo om me heen zie kan ik daaraan toevoegen dat het ook ervan afhangt hoe veeleisend (en stressvol) de verwachtingen van de partner daarbij zijn Als die verwacht dat een eigen zaak hetzelfde moet zijn als een 9 tot 5 baan en niet snapt dat zo'n strikte houding afhankelijk van de zaak het faillissement kan betekenen dan gaat het mis. Aan de andere kant als degene die de zaak heeft helemaal niets in wil plannen voor het gezin en in de eerste plaats met de zaak lijkt te zijn getrouwd dan is de kans op ploffen ook groot.

Groeten Primavera

Interessant artikel!

Er kwam eigenlijk uit naar voren dat CEO's (ik neem aan qua werkdruk en aantal werkuren vergelijkbaar met ondernemers) een lager echtscheidingspercentage hebben omdat ze goed zijn in time management en een hoge emotionele intelligentie hebben.

Dit herken ik helemaal. Mijn man heeft een eigen bedrijf en ik zo af en toe ben ik het helemaal zat. Op zich maakt hij genoeg tijd voor ons maar die wisselende inkomsten, daar word ik helemaal gek van (nu tijdens de recessie). Zo af en toe als het me teveel wordt, dan word ik vrij boos. Manlief staat echter wel voor hetere vuren met boze klanten, dus hij draait zijn hand er niet voor om om deze boze vrouw weer te kalmeren.

Primavera

Primavera

11-08-2010 om 13:28

Verschil tussen ceo's en ondernemers

Ja, Liat, ik denk ook dat de werkuren en werkdruk tussen CEO's en ondernemers wel gelijkwaardig zullen zijn, alleen het grote verschil is natuurlijk dat CEO's financieel zekerder zitten.
Financiële problemen en onzekerheid over wat er te verwachten valt in de toekomst is een zeer groot struikelblok in veel relaties. Daar moet je beide tegen kunnen. Mijn ervaring is dat je dan echt een team moet vormen. Als je het voelt als samen tegen de recessie vechten en doorzetten komt het de relatie ten goede. Als je echter de schuld niet bij de recessie legt maar bij je partner die zo nodig een eigen zaak wilde begin je tegen elkaar te vechten en dat legt natuurlijk extra druk op de relatie.
Velen hebben mij voor gek verklaard toen ik aan het begin van mijn huwelijk mijn verpleegwerk (!) opgaf en de helft van de zaak overnam van de compagnon van mijn man die er op dat moment mee ophield voor een baan 'met meer zekerheden'. Ik vond echter dat we elkaar te weinig zagen en in zijn eentje zou hij de zaak niet hebben kunnen runnen. Het was zijn droom, zijn levenswerk en daar wilde ik best samen voor vechten ipv het zomaar op te geven. Wij zijn verder geen van beide echt geschikt om onder anderen te moeten werken en ongelukkig zijn met je werk lijkt me helemaal niet goed voor een relatie.
Een decennium later ben ik er nog steeds van overtuigd indertijd de goede keus te hebben gemaakt. De tijd die een eigen zaak vergt, is veel, maar makkelijker plooibaar om de behoeftes van het gezin, met inmiddels 4 kinderen, heen. En nu ze iets ouder zijn, blijkt een nieuwe studie van mij ook goed combineerbaar. Ondernemers zijn bovendien minder vaak ziek
Financieel is en blijft het natuurlijk onzeker, maar als ik om mij heen kijk blijken vele 'banen met zekerheid' ook niet meer zo zeker te zijn. In deze tijden van recessie ken ik teveel mensen die van de ene maand op de andere hun zogenaamd zekere baan ineens kwijt waren door bezuinigingen, sluiting, inkrimping, fusie of overname van het bedrijf of instantie waar ze werkten. Hieronder vallen ook de voormalige compagnon van mijn man en diens vrouw, die na jaren onzekere en tijdelijke baantjes nu maar weer een eigen bedrijf zijn begonnen, maar weer helemaal opnieuw moeten beginnen om naam te maken.
Groeten Primavera

Primavera

wat ontzettend sneu voor die compagnon, zul je net zien....

Op zich heb je als eigen baas misschien uiteindelijk wel meer zekerheid, als je maar een breed genoeg klantenkring hebt. Mijn man heeft net een paar tegenslagen gehad, maar het gaat nu weer goed.

Onze grote fout is dat we geen financiele buffer hebben, maar dat is de beslissing van ons allebei, natuurlijk niet de schuld van mijn man alleen. Gelukkig komen er binnenkort weer betalingen binnen en dat gaan we de zaken echt heel anders aanpakken hier. Veel meer sparen. Op zich wel een leerzame periode dus.

Leuk om te horen dat het goed gaat met jullie zaak.

Primavera

Primavera

11-08-2010 om 15:14

Verkeerd begrepen, liat

Je hebt het verkeerd begrepen Liat, het is niet zozeer de zaak die goed loopt (we beginnen nu juist weer uit een diep en langdurend dal op te klimmen), maar de relatie die juist heel goed gaat.
Tja, die compagnon, dat is een lang verhaal. Wij vinden het op zich niet zo sneu voor hem, maar meer eigen schuld dikke bult, aangezien hij ons op de rand van faillissement achterliet door er met de grootste cliënt vandoor te gaan. Dat hij en zijn vrouw door deze financiële onzekerheden hun kinderwens te lang hebben uitgesteld en nu door sterk verminderde vruchtbaarheid waarschijnlijk ongewild kinderloos zullen blijven vind ik wel heel sneu voor ze. Dat wens ik niemand toe.
Primavera

Saskia

Saskia

11-08-2010 om 15:17

Wisselende inkomsten

Hier ook een eigen bedrijf en last van de kredietcrisis (niet of laat betalende debiteuren). Dit hebben we jaren geleden al eerder meegemaakt ( toen maar auto verkocht) en dat is de reden waarom er sindsdien elke maand geld naar een aparte spaarrekening gaat en ik ergens anders in loondienst ben. Er staat inmiddels zoveel op de spaarrekening dat we een half jaar zonder inkomsten kunnen en dat vind ik in deze tijden wel zo rustig!

Spaarrekening

Knap dat je relatie er niet onder lijdt Primavera.

Op zich voel ik ook dat mijn man en ik dichter "tot elkaar" zijn gekomen door de crisis. Mijn man zegt wel eens "we moeten samen werken en niet tegen elkaar werken". Maar een per maand voel ik me toch boos op hem. Maar dat is totaal onredelijk. Ik heb er ook niet voor gezorgd dat we een financiële buffer hebben opgebouwd toen het goed ging. De sky was de limit, op zo'n moment kun je je niet voorstellen dat de opgaande lijn weer kan dalen.

Maar... dit is een les voor het leven. Gelukkig beginnen hier ook weer wat betalingen binnen te druppelen en mijn man heeft weer nieuwe opdrachten. We gaan de zaken heel anders aanpakken. We gaan flink sparen en aan het eind van het jaar telkens een beetje van de hypotheek aflossen om onze vaste lasten te verlagen. Ik denk dat dat ons relatie nog meer zal versterken.

Kiki

Kiki

12-08-2010 om 23:11

Hier een heel begrijpende partner

en heel betrokken in wat ik doe. Anders was ik echt wel in de problemen te gekomen.

Ik ben een workaholic. Ik heb een vreselijke drukke baan, waar ik me in drukke perioden enorm in kan verliezen en dan naast de aandacht die ik voor de kinderen hebt, blijft er voor mijn partner soms weinig over.

Werk en privé lopen in elkaar over. Waar ik 's avonds en in het weekend nog gewoon mijn mail lees en beantwoord.
Ik denk dat het par de course is als je een eigen onderneming hebt met personeel

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.