Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

ann

ann

04-09-2010 om 10:33

Hoe gaan jullie met je zuurverdiende centjes om?

Een vraag die wellicht wat raar overkomt,maar ik merk dat er heel wat verschillen zitten en mensen vaak onverschillig of onbegripvol zijn voor ieders keuze hierin...


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Niks zuurs aan

..De mijne heb ik altijd als zoet ervaren!

Ik zie twee uitersten:
nu uitgeven, je weet niet of je er straks nog bent om het uit te geven. Bovendien komt er altijd weer een meevaller dus dat zit wel snor.

Of:
niets uitgeven wat niet strikt noodzakelijk, geld levert vrijheid en onafhankelijkheid af en je weet maar nooit wat er later gebeurt. Dan hoef je niet te lenen bij een tegenvaller.

En de meeste mensen zitten ergens tussen deze twee uitersten in. Hoe was het alweer? Als iets waar is, is het tegendeel ook waar.

Fianna

Fianna

04-09-2010 om 10:47

Brrr

Misschien een flauwe reactie van mij, maar ik vind het een vreselijke term: zuurverdiende centjes! Ik kan al niet tegen het woord centjes en dan nog zuurverdiend? Hoezo zuurverdiend?
Anyway, ik geef het uit zoals ik het wil en wat de rest met zijn geld doet, moet hij of zij weten. In mijn omgeving zie ik ook dat mensen erg verschillende met geld om gaan, hun goed recht.

Kiki

Kiki

04-09-2010 om 11:01

Of bedoel je

dat je geld ook een deel naar de vaste lasten moet gaan en dat je dat niet eerlijk vind.
Dat lees ik eruit eigenlijk.

Bij mij gaat mijn geld naar een deel van de vaste lasten en de boodschappen, de kleren, naar automaten als ze weer eens stuk gaan, de hulp, de oppas en een deel naar de spaarrekeningen van de jongens en van mijzelf.
Ik doe genoeg leuke dingen, maar ik heb niet echt een doel voor mijn 'zuurverdiende' centjes

Lou

Lou

04-09-2010 om 11:07

Begin eens zelf?

Begin eens zelf ann: waarom zijn jouw centjes zuurverdiend (brr indeed)? Over wat voor verschillen heb je het? Hoe ga jij ermee om en wat bedoel je daar eigenlijk mee? Wat wil je van ons weten?

Olijvje

Olijvje

04-09-2010 om 11:32

Hmmm

Hoe je het middel nou ook noemt, geld, centjes, zuur of zoet, realiteit bij ons is nou eenmaal dat het altijd op is! En het vreemde is, we doen naar ons inzien, nooit zo gek. Hebben geen dure hobby`s, boodschappen kopen we een keer in de week bij de goedkope winkel. Verse spullen halen we meerdere malen in de week bij de ah. Laatst dachten we lekker te zitten, maar helaas alweer op. Nu hebben het plan om het allemaal toch nog beter bij te gaan houden, zodat we beter zicht hebben waar het nou allemaal heengaat. Onze vaste lasten zijn wel vrij hoog, groot gezin en een vrij duur huurhuis waar we heen zijn gegaan omdat het een heel leuke en veilige plek is voor onze kinderen.

Nou ja, plan is dus wel om er meer grip op te krijgen zodat we toch eens kunnen werken aan onze buffer! Maar helaas zie ik op dit moment nog niet heel veel mogelijkheden om op te besparen.

Verder maak ik mij eigenlijk nooit zo druk over hoe anderen het nou met hun geld doen. Het gras aan de overkant is altijd groener....

We zijn allemaal wel heel gelukkig en gezond trouwens, dus eigenlijk heel erg rijk!!!

Groet,
Olijvje

Wat bracht je tot deze vraag?

En waarom heb je het over 'zuurverdiend'?
Heb je vervelend werk?
Betaalt het slecht?

Puck

Puck

04-09-2010 om 12:55

Centjes = vlaams

Dames, niet vallen over het woord centjes. Volgens mij is dat typisch Vlaams. Ik kwam het nl. ook tegen in een draadje over kleedgeld.
Maar zuurverdiend: ach als je zo je geld moet verdienen dan zou ik wat anders gaan zoeken.

Dom geld uitgeven

Nou knuppel in het hoenderhok: ik geef wel degelijk soms heel dom mijn geld uit. Dan denk ik een week later: waarom heb je dat in vrédesnaam gekocht!

Voor mij is een afkoelingsperiode vooraf heel nuttig.

Ik ben niet volkomen koopziek, sta nooit rood, maar dat ik héél weloverwogen met mijn geld omga - nee, ik val mijzelf wel eens tegen

Proberen

ik weet niet of het is wat ze bedoelt, maar oké

wij werken samen 32 + 36 uur, er komt redelijk wat naar binnen. Het vaste gedeelte is redelijk groot, we hebben een vrijstaand koophuis en wonen er heerlijk. Bewuste keuze.

Daarnaast hebben we een spaarrekening die langzamerhand wordt opgebouwd, maar die niet heel erg groot is door omstandigheden. Dat komt langzamerhand wel goed.

Tegelijkertijd genieten we er enorm van dat we gewoon lekker kunnen leven. In de supermarkt niet letten op wat we precies nodig hebben, maar eten waar we zin in hebben. Zoals vanavond sluiten we de vakantie af met gourmetten, vinden de kinderen en wij heerlijk.

we geven ook graag geld uit aan vakanties, alhoewel ik wel heel kritisch ben: ik vertik het om 3 weken een stacaravan te huren voor 2500 euro. dan liever wat minder luxe maar wel die mooie omgeving waar het mij om gaat en het zwembad/strand waar het de kinderen om gaat.

ik koop veel kinderkleding in de uitverkoop, met name op internet maar kan er ook enorm van genieten om met mijn oudste een dagje te gaan 'shoppen' zoals zij dat noemt en dan ook niet op de prijs te letten.

Kortom, we werken hard, verdienen prima, moeten wel enigszins opletten maar kunnen vooral er van genieten dat we nu in luxe leven.

dat was vroeger heel anders bij ons allebei thuis, ik ben opgegroeid met alleen afdankertjes, heb mijn studie zelf moeten bekostigen door te werken etc. Niets mis mee hoor maar ik vind deze situatie erg fijn.

gruffalo

Zuunig

Ik ga spaarzaam met mijn "zuurverdiende"cenen om, om het aan de andere kant uit te geven aan duurdere zaken, bijvoorbeeld een mooie camera, een leuke vakantie en een verre stedentrip.
In de supermarkt ben ik erg prijsbewust. Mijn man helemaal niet. Daarom doe ik het liefst zelf de boodschappen anders heb ik minder geld om te shoppen in de VS. Mijn collega noemt mij daarom een "nepvrek".
Uit eten ga ik zelden: ik haal een hip kookboek uit de bieb en het is net of Jamie persoonlijk voor me heeft gekookt en de afwasmachine doet de rest.
Verder maak ik veel kleding zelf: voor 5 euro maak ik in een avond een rok die in de winkel het tienvoudige kost en die dupliceer ik dan nog een paar keer in een andere versie.

Ik heb ook altijd veel lol als ik geld terug krijg van de energieleverancier.Daar doe ik het hele jaar mijn best voor: de verwaming gaat nooit hoger dan 19. Gaat prima met een lekkere fleecetrui en gebreide sokken aan.Ik verheug me nu alweer op de volgende afrekening.( heb sinds bijna een jaar een nieuwe ketel en mijn verwachtingen zijn hooggespannen)

Damajo

reina

reina

04-09-2010 om 16:06

Hier

Ik verdien mijn centjes met plezier, dus niets zuur-verdiend. Ik zorg dat de dagelijkse en vaste uitgaven betaald worden, ik spaar wat en van hetgeen over is ga ik veel op vakantie (ik reis erg graag) en gaan we regelmatig uit eten, want ik leef nu!

Biene M.

Biene M.

04-09-2010 om 17:58

Mijn vader

Mijn vader, altijd hard gewerkt en veel gespaard om na de VUT uitgebreid te gaan reizen, bezwoer me op zijn 58e - op zijn sterfbed (en nog voor zijn VUT)- ervoor te zorgen dat ik nú van het leven zou genieten, en niet alleen later. Ik kan wel zeggen dat ik naar dat advies leef. Voor het geval dat ik langer leef dan mijn vader (en dat kan best, gezien de leeftijden van mijn grootouders) wordt er wat pensioen gespaard en wat hypotheek afgelost en er staat altijd wat op de spaarrekening voor als de huishoudelijke apparaten het begeven, maar dat is het wel. Overigens gaat deze leefstijl me heel natuurlijk af, ik vind sparen niet lollig en heb er geen talent voor.

Vic

Vic

04-09-2010 om 19:43

Waar gaat dit heen?

De vraag is me nog steeds niet helemaal duidelijk.
"ik merk dat er heel wat verschillen zitten en mensen vaak onverschillig of onbegripvol zijn voor ieders keuze hierin..."
Ik denk dat ik redelijk onverschillig sta tegenover hoe anderen hun zuurverdiende geld uitgeven. Zelf gebruik ik de term 'zuurverdiend' zelden, maar ik acht hem het meest van toepassing op geld dat ik moet uitgeven aan iets waar ik het niet achter sta of waarvan ik het jammer vind. Dingen als bekeuringen, kinderbroeken waar na een dag een gat in zit, of mijn spaargeld wat door wat onverstandige beslissingen in een groot gat verdween. Ik probeer te schipperen tussen comfortabel leven en een beetje sparen, maar dat is best lastig als de spoeling dun is.

Hoe we er mee om gaan?

Hier gaan we er niet mee om, hier gaat het op. Met name het huis, eten, kinderen, vakantie.

En ik vind het best interessant om te weten waar anderen hun geld aan uitgeven, maar belangrijk vind ik het totaal niet. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Wat is precies je vraag eigenlijk ?

Tihama

Tihama

04-09-2010 om 20:20

Anderen

Krijg je soms veel commentaar op je keuzen, Ann?

Tja, ik ben er vrij simpel in. Wij leven een beetje zoals Biene: geld moet rollen. En een beetje zoals Pelle: er moet wel een aardig bedrag op de spaarrekening blijven. Gelukkig balanceert dat best aardig.

Mijn ECHTE streven is om mijn LAATSTE cent uit te geven op mijn sterfbed. Dan heb ik het echt perfect gedaan

Tihama

Petr@

Petr@

04-09-2010 om 20:26

Hier

leven we lekker van het geld dat binnenkomt, maar sparen we ook goed voor onverwachte uitgaven. Het interesseert mij niet zo wat anderen daarvan denken of hoe zij hun geld besteden.
Tihama, is dat écht jouw streven? Het lijkt mij wel prettig als ik nog wat achter kan laten voor de kinderen (of voor mijn man als ik als eerste zou gaan ))

Tihama

Tihama

04-09-2010 om 21:43

Streven

Nou, Petra, ik schreef het wel met een knipoog, maar ik meen het eigenlijk wel.
Mijn moeder zei altijd:'Je kunt beter met een warme hand geven dan met een koude hand'.

Daar sta ik wel achter. Als je je kinderen wil helpen, doe dat dan tijdens je leven. Ik investeer veel om mijn kinderen een goede start te geven. En daarna moeten ze zonder zijwieltjes kunnen fietsen.

Ik vind erfenissen eigenlijk onzinnig. Geld krijgen omdat je ouders hard gewerkt hebben. Voor mijn gevoel klopt er dan iets niet.

Onze kinderen mogen studeren, we willen hen hun rijbewijs geven, eventueel bijdragen bij de aankoop van hun eerste huis en ook nog opvangen als ze hun eerste financiele misser maken. Maar dan is het wel klaar.

Tihama

Hillary

Hillary

05-09-2010 om 10:28

Snap het wel

Ik zie vaak genoeg mensen om me heen waarvan ik niet begrijp dat ze hun geld aan bepaalde dingen uitgeven. Heb wel eens op tv mensen gezien die zogenaamd op de amoedegrens leefden, maar wel beide rookten en de nodige huisdieren hadden.Of ik heb een schoonzus die heeft nooit geld. Ze heeft in het verleden een flink bedrag van ons geleend omdat ze ging verhuizen. Terugbetalen lukte nauwelijks, had ze echt niet, blijkbaar zelfs geen 10 euro ofzo per maand, want zelfs dan had ze het na zoveel jaar inmiddels bijna terug betaald volgens mij. Maar ze heeft wel zeker 15 paar laarzen en altijd nieuwe kleren, ja sorry dat irriteert mij dan. Ik beken, ik kan me dus wel degelijk irriteren aan iemands uitgavenpatroon.

ann

ann

05-09-2010 om 11:18

Verkeerde uitdrukking misschien

Nou,het lijkt me dat ik de verkeerde uitdrukkingen gebruik,maar dit is echt niet in de negatieve zin bedoeld.Met 'zuurverdiende centjes" bedoel ik enkel dat men de dag van vandaag echt wel wat moet doen om rond te komen en dan hoef je echt geen zotte dingen uit te halen.
Wat ik hier in dit draadje wil aantonen of naar wil verwijzen is,dat ik heel vaak de indruk krijg dat mijn broer en aanverwanten ,vervelende commentaar durven leveren op hoe wij ons geld besteden en hoe we't niet besteden.Ik ga ervan uit dat ieder voor zich beslist hoe men met zijn 'verdiende geld' omgaat toch?
Mijn man en ik hebben beiden vast werk,daarnaast ook nog een eigen zaak,dus we komen niets tekort.We leven goed,op onze manier.Geen van ons beiden heeft de behoefte om 3 à 4 duizend euro uit te geven aan vakantie.
Af en toe wel eens een gezellig etentje en daar kan ik dus enorm van genieten.
Het is zeker niet zo dat ik op mijn centen zit te broeden,maar ik kijk toch wel een beetje naar de zin van bepaalde aankopen.Ik draag,net zoals de kinderen,graag mooie en toffe kledij en schoenen en daar spendeer ik graag wat meer aan,alleen loopt het echt niet de spuitgaten uit.Het hoeft echt geen peperdure merkkleding te zijn.

Hoe mijn broer met 'zijn' geld omgaat is mijn minste zorg.Alleen kan ik het moeilijk hebben dat hij zijn levenswijze een beetje wil overhevelen naar ons toe.Hij en zijn gezin hebben ook een rijk gevuld sociaal leven met veel vrienden en kennissen en gaan dan ook vaak op stap.Er wordt ook steeds commentaar geleverd op ons vader.Die man moet samen met zijn vrouw rond komen met een pensioentje en doet het dus stillekes aan.Dàt wil dus niet zeggen dat je op je centjes zit!
Heb het er al met mijn broer over gehad,maar zijn levensvisie ligt dus heel anders dan de onze.

mopperkont

mopperkont

05-09-2010 om 20:11

Arrogant misschien?

Ik herken het wel een beetje, mijn dochtertje zit op een kakschool en daar speelt dat ook wel een beetje. Er was tegen haar gezegd dat ze stomme kleren aan had en in een stom huis woonde omdat haar papa en mama arm zijn. Dit was dus een opmerking van een kind van 5. Hoe kan een kind van 5 nu zulke gedachten hebben?
Ik denk dat mensen die zo bezig zijn met andermans geld en uitgaven zelf een probleem hebben. Ofwel met geld of op een ander vlak.
Ann, laat je vooral niet opjutten door je broer, vaar je eigen koers. Lastig dat het familie is, zulk soort mensen ga ik liever uit de weg.

Toevallig

Toevallig zat ik net vandaag ongelofelijk te balen van de hele financiele situatie hier. Ik heb een eigen zaak en werk hard voor een modaal inkomen. Normaal ben ik tevreden en ook trots op mijn bedrijf. Vandaag zat ik eens op te tellen wat mijn brugpieper mij de afgelopen maand heeft gekost (ik zat ineens een beetje krap, vandaar). Treinabonnement naar school, kamp, 2 paar gymschoenen (binnen en buitengym), balletschoenen, jazzschoenen, spitzen, contributie ballet en jazz, schoolspullen (rugzak, passer, schriften, agenda, enz.), nieuwe kleren en schoenen (overal uitgegroeid)... honderden euro's! En dan komen die gymschoenen heus gewoon van de schoenenreus en die rugzak is ook geen Eastpak.
Het kind heeft een vader die kinderalimentatie moet betalen maar het gewoon niet doet. Leg ik beslag op zijn salaris, dan zegt hij zijn baan gewoon op. Hij heeft geen zin om mij te 'betalen' (het komt niet in hem op dat het geld rechtstreeks in de opvoeding van zijn kind gaat zitten). Inmiddels heeft hij weer werk, maar heeft de belastingdienst al beslag gelegd. Heel bijzonder dat hij wel altijd de nieuwste digitale apparatuur heeft.
Hoe trots ik ook ben op mijn zelfstandigheid en mijn zelfredzaamheid, ik kom zelf steevast op de laatste plaats. En dat is stomvervelend. Gelukkig baal ik daar meestal alleen van op die paar hormonale dagen in de maand, voor de rest ga ik gewoon door. Nog een jaar of tien, dan moet het kind wel financieel zelfstandig zijn (hoop ik).

Hillary

rottig hoor maar ik snap persoonlijk weer niet waarom je geld gaat lenen voor iemands verhuizing.

Je moet mi gewoon nooit geld aan iemand lenen, moeten die mensen zelf oplossen, daar zijn banken voor etc.

Tja kakschoolmopperkont

ach ik weet niet of je direct de link moet leggen met dat jouw dochter op een kakschool zit en dat soort stomme opmerkingen vanuit de ouders komen. Ik heb wel eens opgevangen bij zwemles dat onze school een kakschool is. Ik zelf vind dat erg meevallen, hier geen rijen ronkende zwart Jeeps, het is hier eerder tuttig. Wel merk ik dat kinderen uit wijk X niet spelen met kinderen uit de andere wijken. En dat ligt niet zo zeer aan het formaat huizen maar omdat die kinderen niet bij elkaar in de buurt wonen. Dochter heeft iig nog nooit een kind buiten deze wijk te spelen gehad.

Mijn dochter en vriendinnen stellen de meest getinte vragen. Ook vragen ze vaak wat iets kost, ze hebben echt geen idee, denken dat een nieuwe auto duurder is dan een oud huis etc. Of ze vindt dat een vriendinnetje veel rijker is omdat zij veel vaker kleren krijgt (die krijgt ze van haar nichtjes maar dat zeg ik er niet bij want dat gaat mijn dochter verder niets aan).

Dus ja, dat is een lullig opmerking maar ik weet niet of je echt dat direct kan koppelen aan het kakgehalte van de andere ouders.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-09-2010 om 00:29

Als iemand zich redt

zonder hulp en gewoon een goed leven heeft op de manier die hij of zij prettig vindt, is het nogal ongepast om daar commentaar op te leveren. Je kunt het wel als koffiepraat eens bespreken hoe je het doet en wat je ermee doet, maar verder zijn het persoonlijke beslissingen en afwegingen waar niemand zich mee hoort te bemoeien. Zodra iemand zijn zaken niet voor elkaar heeft, geld geleend heeft van vrienden of familie om rekeningen te betalen en dergelijke, dan vind ik het vrij logisch dat de mensen die daar bij betrokken zijn af en toe kritisch reageren. Door een ander in je financiële situatie te betrekken geef je diegene ook het recht vragen te stellen, vind ik.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-09-2010 om 00:36

Manda rijn

Stel dat je een erg goede vriendin hebt met een bkr-notering. Ze krijgt een huis toegewezen waarmee ze er echt op vooruitgaat, zowel qua wonen als persoonlijk, maar... ze heeft zo weinig geld dat het huis haar neus voorbij dreigt te gaan door de verhuiskosten. Wat doe je dan?

ann

ann

06-09-2010 om 08:32

Niemand zaken mee toch?

Nou,ik heb echt geen zin om het als koffiepraat te bespreken.Hoe ik het doe en wat wij met onze centen precies doen,daar heeft toch niemand zaken mee?Ik betrek hen nauwelijks in onze financiele situatie,gaat hen toch niks aan.Niemand heeft het recht hier dus vragen over te stellen.Mijn broer weet dat we goed boeren (hij trouwens ook...ga ik toch vanuit aan de manier waarop ze leven althans...),maar we gaan gewoon ieder op onze manier met ons geld om.De ene al wat losser dan de andere.Mij kan het geen barst schelen hoe zij hun centen opmaken,dus ik verwacht dit ook van hem.

Nou kaaskopje

huh, ik heb toch al gezegd dat ik geen geld leen. Waarom moet jij dan een heel hypothetische kwestie voor schotelen ? Helpen op een andere manier of geld geven zijn ook nog opties.

Maar goed, ik heb geen vriendin met een bkr notering die wil verhuizen.

Bastet

Bastet

06-09-2010 om 09:38

Kaaskopje

Je vindt het vast hard,maar ik leen dan geen geld uit.Want de kans dat ik het op redelijke termijn terug krijg,is klein.En zolang kan ik dat ook niet missen.
(verhuiskosten kunnen immers behoorlijk oplopen.)
Ik verhuis zelf niet,omdat ik me dat nu niet kan veroorloven,nou,jammer dan.Waarom moet ik dan iemand geld lenen,die het zich nog veel minder kan veroorloven??
Bastet

Vic

Vic

06-09-2010 om 09:57

Verhuiskosten?

Voor een goede vriendin wil ik dan wel een busje huren en bij de Gamma wat potten verf halen. Tapijtje bij Leenbakker. Wat voor verhuiskosten zat je nog meer aan te denken?

mopperkont

mopperkont

06-09-2010 om 14:19

Kakschool of niet

Dat gedrag komt vast op andere scholen net zo vaak voor, maar ik vind het wel raar dat kleuters met dat soort zaken bezig zijn. Maar moeder van het kindje in kwestie is nogal een Hyacinth Bucket.
Trouwens zijn de meeste ouders op school helemaal niet zo. Mooi trouwens dat we het nu een tijdje zuinig aan moeten doen, want nu leer ik meteen wat mensen van een hele lelijke kant kennen. Stel je voor dat je daar vriendschap mee zou hebben gesloten en dat het daarna pas minder met je gaat, en dan moeten ze opeens niet meer.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.