Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Schoondochter

Schoondochter

28-02-2012 om 09:52

Opname verpleeghuis/verzorginghuis

Even geanonimiseerd en met beperkte informatie in verband met de herkenbaarheid.
Mijn schoonmoeder zorgt al jaren voor schoonvader, die als gevolg van verschillende handicaps en hersenbloedingen heel veel zorg nodig heeft en geen aangenaam mens is. Schoonmoeder wordt ouder en kan de zorg, zowel fysiek als psychisch, niet meer opbrengen.
Hulp aan huis accepteert schoonvader niet. De dagbesteding waar hij drie dagen per week naar toe moet saboteert hij door niet te gaan of daar ruzie te maken zodat hij wordt weggestuurd. Het punt is aangebroken dat het niet meer gaat thuis en schoonvader naar een verpleeghuis/verzorgingshuis moet. Schoonvader wil niet en zegt dat schoonmoeder zelf maar moet verhuizen omdat zij een probleem heeft, niet hij. Zo moddert de situatie dus maar door. Er zijn al verschillende mensen (dominee, broer) die met schoonvader hebben gesproken over zijn gedrag en noodzakelijke stappen. Hij blijft echter weigeren.
Het enige wat ik kan bedenken is dat ze misschien moeten scheiden zodat schoonmoeder apart kan gaan wonen, maar dit is gezien de religieuze achtergrond en het idee van in voor- en tegenspoed niet bespreekbaar met schoonmoeder.
Dus ja, wat nu?? Hoe krijg je iemand die niet wil in een verpleeghuis? Gedwongen opname is geen optie denk ik, omdat hij geen gevaar vormt voor zichzelf of anderen...
Meedenken wordt zeer op prijg gesteld!
Een bezorgde schoondochter (wiens verhaal misschien toch erg herkenbaar is, maar goed dat is maar zo)

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Twee dingen

Gelukkig in het geheel geen ervaring, maar er melden zich vast nog wel mensen die dit wel hebben.

Twee dingen. 1) je zou eens met een huisarts kunnen gaan praten. Je eigen, of die van je schoonvader. In dat laatste geval is de huisarts aan een beroepsgeheim gebonden natuurlijk, maar je kan de vragen algemeen stellen: wat nu als iemand volgens de familie in een verzorgingstehuis zou moeten worden opgenomen maar zelf de problemen niet inziet? De situatie is bepaald niet uniek, en ik vermoed dat elke huisarts wel een paar van dat soort patiënten in de praktijk heeft.

2) kijk eens naar informatie over mentorschap. Dat is vziw speciaal voor dit soort gevallen bedoeld. Een soort curatele, maar dan met name voor medische kwesties.

Overigens: scheiden is niet nodig om apart te gaan wonen.

Sterkte ermee

Temet

Sancy

Sancy

28-02-2012 om 11:24

En in aanvulling

op Temet: de huisarts van je schoonouders heeft beroepsgeheim en kan niets zeggen over hen zonder hun uitdrukkelijke toestemming. Maar de huisarts kan wél luisteren naar je relaas. Dus leg je zorgen bij de huisarts neer. Al zul je geen antwoord krijgen, de informatie die je verstrekt kan wel bijdragen aan een betere oplossing.

zoiets meegemaakt

zoiets meegemaakt

28-02-2012 om 14:26

Wat ik mis

is, wat wil je schoonmoeder? Wat schoonvader wil is duidelijk, namelijk gewoon zo doorgaan, geen externe hulp en schoonmoeder laten zorgen. Jullie observeren dat zij de zorg, zowel fysiek als psychisch, niet meer kan opbrengen. Maar, vindt ze dat zelf ook? En wat wil ze daarmee? Daarmee staat of valt ook een heleboel. Als je schoonmoeder niet bereid is of niet in staat is om tegen de wensen van je schoonvader in te gaan dan wordt het moeilijk om verandering in de situatie te brengen.
Zoals het eruit ziet zal het naar je schoonvader 'hard' gespeeld moeten worden, kan en wil je schoonmoeder dat (al)?

Ef

Ef

28-02-2012 om 23:14

Paar dingen;

Je zegt dat je schoonvader veel hulp nodig heeft, en dat hij daarvan afhankelijk is van je schoonmoeder, hoe ziet hij het dan als zij apart gaat wonen? Denkt hij dat hij het zelf kan? Of gaat hij de hulp van de thuiszorg dan wel accepteren? of is het zo dat hij door de hersenbloedingen het allemaal niet helder meer ziet en geen ziekte-inzicht heeft.

Als de situatie echt onhoudbaar wordt en je schoonmoeder er aan onderdoor dreigt te gaan zou je via de huisarts een RM voor een gedwongen opname kunnen aanvragen. Grond voor die RM zou kunnen zijn dat hij door overbelasting van het steunsysteem (dat is dus je schoonmoeder) en door de opstelling van je schoonvader om zorg te weigeren, fysieke teloorgang dreigt. Hij is dus geen gevaar voor zijn omgeving, maar wel een gevaar voor zichzelf. Dat kan grond zijn voor een gedwongen opname. Alle hangt dan af van hoe de psychiater, die de RM moet beoordelen, er van vindt en het oordeel van de rechter.

Schoondochter

Schoondochter

01-03-2012 om 10:29

Complex

Bedankt voor de reacties. Nog even wat meer duidelijkheid over een aantal punten.
Wat betreft ziekte-inzicht. Mijn schoonvader heeft zelf het idee dat er met hem niks aan de hand is. Dat hij hulp krijgt bij het douchen bijvoorbeeld is allemaal onzin omdat schoonmoeder zich gewoon altijd met hem wil bemoeien, etc. Het is moeilijk een samenhangend gesprek met hem te voeren, maar ik heb het idee dat hij zelf echt denkt dat hij prima functioneert (en dat het ook niet gek is om je vrouw uit te schelden, met een bord door de kamer te gooien, te schreeuwen naar kleinkinderen, etc).
En over wat mijn schoonmoder wil... Tja, dat is heel erg moeilijk om daar iets over te zeggen. Zij heeft wel het initiatief genomen om hem naar dagbesteding te laten gaan, maar krijgt het vervolgens niet voor elkaar dat hij daadwerkelijk gaat en laat het erbij zitten. Zij lijkt te kiezen voor gewoon doormodderen en pappen en nathouden, zodat ze geen knoop hoeft door te hakken en de confrontatie niet hoeft aan te gaan. Zij zorgt al ruim 30 jaar voor mijn schoonvader en heeft er in deze periode nooit voor gekozen om voor zichzelf of haar kind op te komen. Ik vraag me af of zij weet wat zij wil hierin. Behalve dat zij wel regelmatig bij mij aangeeft dat hij zo lastig is, dat ze zo moe is, etc. Wannee ik dan vraag wat zij zou willen zegt ze iets als 'ja, hij is nu eenmaal zo'.
Ik heb een tijd getwijfeld of ik dit niet bij 'Relaties' moest plaatsen, omdat de relaties in het gezin van herkomst van mijn man erg complex zijn. Man heeft, door het gedrag van zijn vader, geen leuke jeugd gehad en verwijt het zijn moeder dat zij hem niet meer beschermd heeft. Ik heb het idee dat ik me nu druk maak om de situatie te redden en te verbeteren terwijl man vindt dat moeder nu eens voor zichzelf moet opkomen en schoonmoeder het liefst haar kop in het zand steekt.
Eigenlijk weet ik niet of ik me er mee moet gaan bemoeien, omdat het een soort wespennest is, waar allerlei emoties spelen. Misschien moet ik me hier als schoonfamilie maar gewoon buiten houden?
Dit weekend zien we schoonouders dus dan ga ik schoonmoeder wel zeggen dat ik met haar huisarts ga bellen omdat ik me zorgen maak. Dat kan ik dan volgende week doen.
Pffff, ik vind het ingewikkeld hoor...

tonny

tonny

01-03-2012 om 11:16

Het ís ook ingewikkeld

Zo'n situatie ontstaat niet van de ene op de andere dag, het is langzaamaan zo gegroeid. Ook al is dit leven niet wat je schoonmoeder zou willen, het is zo geleidelijk gegaan dat ze nu niet de kracht heeft er tegenin te gaan.

Dat je schoonvader denkt dat er niks mis is - die toestand zie je vaak. Het is voor een hulpverlener een hele kunst iemand het juiste inzicht te helpen ontdekken, en dat lukt niet altijd. Dat mensen niet naar de dagopvang willen, is ook een bekend fenomeen, ze hebben het gevoel weggestuurd te worden en vinden het dan nog niet leuk ook, daar.

Prima als je met de huisarts contact zoekt. En inderdaad, laat je als aangetrouwde familie niet gek maken hoor.

Niks mis

Hoewel ik zelf in de ouderenzorg werk en toch zeker weet dat ik 'goed' met ouderen kan omgaan en de boel zo aanpakken dat ze doen wat de bedoeling is, heb ik prive ook situaties meegemaakt waarbij iemand dementerend was in thuissituatie en ondanks alles weigerde om opgenomen te worden en geen enkel ziekteinzicht had. Eerst met onze naaste buurman die alleenstaand was en écht alle hulp weigerde en nog niet zo lang geleden met een goede kennis van ons (wel ouder dan ons dan hé?). Die buurman was het lastigste van de 2. Hij was gewoon een gevaar voor zichzelf, deed buiten zijn agressieve buien ook andere gevaarlijke dingen (gas aan later, in ondergoed naar buiten midden in de winter etc.etc.) en die bezorgde me zelfs slapeloze nachten omdat hij soms midden in de nacht aanbelde bij ons, niet wetende dát het nacht was. Met die buurman bemoeiden ook veel mensen zich, inderdaad kerk, huisarts, maatschappelijk werk etc.etc. En het was het geijkte patroon, buurman ontving ze gastvrij, maar zodra opname ter sprake kwam stonden ze voor de het zelf wisten weer buiten Uieindelijk is hij opgenomen (verpleeghuis) door een tactiek uitgedacht door de huisarts. Alle 'incicenten' die zich voordeden moesten wij melden, bij assistente huisarts. En de wijk ook....en nog een andere buurvrouw ook. Van 's nachts aanbellen tot paniek van buurman omdat hij de deur dicht had laten gaan...en natuurlijk geen sleutels had. Toen hij ook nog wondroos kreeg was dat tezamen genoeg om hem met dwang (van 1 dag) op te laten nemen in ziekenhuis(gesloten afdeling geriatrie, maar hij dacht voor die wondroos). Vandaar uit hebben ze hem (met smoesjes dat het 'tijdelijk was') opgenomen gekregen in verpleeghuis. Toen hij eenmaal daar was, was hij ondertussen zover achteruit gegaan dat naar huis gaan écht geen optie was, hij wist amper nog dat hij een huis had en dat 'tijdelijk' was al uit zijn geheugen verdwenen.
Pas geleden met die kennis, moeilijke tante, exonderwijzeres, lid van een soort ex-collega-clubje waar ik ook bij hoor, samenwonend met partner die de boel ook niet meer aan kon was het zelfde het geval. Niks aan de hand, tot haar doordringen lukte écht niet meer en ze liep weg en raakte de weg kwijt en partner heeft zelfs onder smoesjes de auto verkocht omdat ze er anders soms midden in de nacht vandoor ging om 'boodschappen te doen' , waarbij ze o.a. een paar keer verdwaald is. Haar rijbewijs was allang ongeldig verklaard,maar daarvan was ze zich niet bewust. Haar hebben we naar de dagopvang gekregen na veel tegengesputter door samen te gaan, elke dag iemand. We gaan 'uit' zoals we wel vaker deden toch? Wat leuks doen...."Weet je nog dat we die origamiecurcus deden? " Ja natuurlijk wist ze dat nog....nou en nu gaan we ook iets leuks doen....Onze 'club' is vrij groot (ong.12 pers.) en dan was daar nog haar zoon, vriendin, buurvrouw etc.etc. Haar zoon had een hele planning gemaakt en per mail gestuurd aan iedereen die zich aangeboden had. Zo ben ik ook een paar keer meegeweest. Haar partner gebeld, zo en zo laat kom ik, haar in jas geholpen en samen op busje gewacht...Na het middageten ben ik vertrokken bij de dagopvang, ze had het niet eens door....We hebben het 3 maand volgehouden en toen was het al zo 'gewoon' geworden voor haar dat ze er wel heen wilde. Toen was het genoeg dat partner haar op weg hielp en dan bleef ze de hele dag en had er nog lol aan ook. Het was haar 'werk' geworden...volgens haarzelf dan Dagopvang stimuleerde haar om hulp te aanvaarden met opstaan en naar bed gaan (anders zou ze te laat op het werk verschijnen natuurlijk) en het is 2 jaar nog goed gegaan zo. Nu is ze opgenomen in verpleeghuis, waar ook de dagopvang was dus al redelijk gewoon voor haar. Ze woont dus nu bij haar werk in haar eigen beleving.
Soms moeten er rare capriolen worden uitgehaald om iemand te helpen en tegen zichzelf te beschermen. Ik schrijf dit eigenlijk omdat ik denk dat het je helpt om naar de huisarts te gaan. Huisarts zal dit vrij gewoon vinden, dit is zeer veel voorkomend. Hij zal inderdaad zelf niks vertellen over je schoonouders, maar weet dat hij er zeker wat mee doet. Hij kan bij schoonvader langs gaan, kan proberen hem over te halen in ieder geval hulp thuis te aanvaarden,kan dingen proberen tezamen met je schoonmoeder. Ik denk wel dat je moet proberen je man mee te krijgen hierin. Huisarts zal daar zeker naar vragen. Je schoonvader zal ook zeker achteruitgaan en dat maakt het samen met tactieken die de huisarts kan toepassen op een gegeven moment vanzelf mogelijk om toch hulp erbij de krijgen.
groeten albana

zoiets meegemaakt

zoiets meegemaakt

02-03-2012 om 09:25

Echt wel ingewikkeld

dit. Ik zou zeker, samen met je man, naar de HA gaan en jullie visie op het verhaal vertellen. (het is zijn familie tenslotte.) De HA kan dan in gesprek gaan met je schoonmoeder, want ik blijf vinden dat het een cruciale factor is wat zij écht wil. Omdat jullie zo te zien van schoonvader geen medewerking hoeven te verwachten zal het 'harder' gespeeld zal moeten worden, want ik vraag me uit jouw beschrijving af of hij in de trucjes van Albana's voorbeelden zal gaan trappen.
Als je schoonmoeder daar puntje-paaltje toch niet in mee kan gaan begin je weinig. Zij is degene die op het punt moet zijn dat ze echt-echt-echt niet meer wil zoals het nu gaat. Ze geeft regelmatig aan dat hij zo lastig is, dat ze zo moe is, etc. Maar verder liefst kop in het zand.
Hoe zaken tussen mensen staan na een lang huwelijk, dat is voor anderen vaak niet te begrijpen en dat hoeft ook niet. Zeker bij schoonfamilie moet je je daar ver van houden, wespennest inderdaad. Laat de HA dat maar doen!

Schoondochter

Schoondochter

02-03-2012 om 20:13

Dank weer

Dank alledrie weer voor het meedenken. Herkenning is in elk geval al fijn.
Albana, ik ben bang dat mijn schoonvader 'te goed' is voor de tactieken die jij noemt. Probleem is dat schoonvader niet echt gevaarlijk is of voor anderen voor overlast zorgt. Hij gaat nauwelijks alleen op straat en raakt de weg dus niet kwijt, hij doet niets in huis en laat het gas dus niet aan staan, als er bezoek is is hij poeslief en gezellig. Het is vooral dat hij wanneer we onder ons zijn enorm sfeerbepalend is, de televisie keihard zet, verwacht dat iedereen doet wat hij wil, snauwt en scheldt, etc. Behalve wij als familieleden heeft niemand er dus last van.
En hem foppen met leuke uitjes en hem vervolgens afzetten bij de dagopvang, dat gaat ook echt niet lukken. Daar voor is hij gewoon nog te veel bij. Hij wil gewoon het liefst thuis zitten voor de tv en de voel rondcommanderen.
Het gekke is dat toen hij ooit de hersenbloedingen heeft gekregen er geen onderzoek gedaan is naar welke hersengebieden zijn aangedaan en waar zijn handicaps precies uit bestaan.
Zoals tonny en zoiets meegemaakt bevestigen ga ik idd naar de huisarts. Ik weet niet of ik man mee krijg. Ik merk dat deze hele periode bij hem veel emoties losmaken, waarbij hij vooral boos is en (mijn interpretatie) verdriet heeft om de vader die hij nooit gehad heeft. Ik heb het idee dat ik vooral ook mijn energie in mijn eigen gezin moet steken nu.
Nou ja, in het weekend heb ik schoonmoeder gesproken en dan kan ik volgende week actie ondernemen.

zoiets meegemaakt

zoiets meegemaakt

02-03-2012 om 20:58

Tip!

Jullie kunnen samen met de huisarts het CCE vragen om te komen kijken.
http://www.cce.nl/
Dit expertisecentrum komt de patiënt en de situatie beoordelen, en zij hebben zoals de naam al zegt heel veel verstand van niet-aangeboren hersenafwijkingen en de gedragsproblemen die dat kan veroorzaken. Ze hebben ook veel verstand van hoe dat ten goede te beïnvloeden is, b.v. met op maat gesneden medicatie of op maat gesneden hanteringstips.
Een vriendin van mij is neuroloog en gespecialiseerd in NAH, zij doet ook werk voor het CCE en gaat door het hele land om consulten te doen, thuis maar ook in instellingen, overal waar mensen met de handen in het haar zitten zoals jullie. Ze bereiken vaak verrassende verbeteringen in de situatie.

Probleem

Maar wat is het écht grote probleem dan? Voor sfeerbepalend zijn en zeer passief zijn krijg je écht geen indicatie voor een verzorgingshuis of verpleeghuis. En voor zo nu en dan een agressieve reactie ook niet. Zeker niet als die persoon zelf al helemaal niet wil...
Welke daadwerkelijke 'zorg' geeft je schoonmoeder dan? Behalve dan de huishoudelijke zorg, dat snap ik zo ook wel. Als het huishouden je schoonmoeder te zwaar word zou ze ondersteining kunnen krijgen daarin, of je schoonvader dat wil of niet doet niet ter zake, in dit geval gaat het om schoonmoeder, niet om vader toch? Of blokeerd hij dat ook?
Als je schoonvader alleen maar passief blijft zitten kan je schoonmoeder ook overreden zo nu en dan een dagje weg te gaan,naar jullie b.v. kan ze een dagje bijtanken. Eten klaarzetten in de magnetron en toedeloe schoonvader. Het gaat dan even niet meer om hem, maar om schoonmoeder......Of uitgebreid boodschappen doen (van 13.00 uur tot 18.00 uur met haar, heeft ze even 'rust'.
Zo op het eerste gezicht lijkt me de gedragproblemen van schoonvader het grootste probleem. Maar daar kan een specalist wat over zeggen en wat doen misschien? En dat kan best aan huis.En gezien je posting over de jeugd van je man, vraag ik me ook af of dat wel 'later' gekomen is of dat het gewoon zo'n onaangename man is? Als dat laatste het geval is, denk ik niet dat er wát dan ook aan te doen is en een indicatie voor welke vorm van ouderenzorg is het ook al niet.
groeten albana

Schoondochter

Schoondochter

04-03-2012 om 13:10

Albana

Even getwijfeld of ik zou reageren, omdat het wel heel veel info gaat geven, maar toch maar...
Schoonvader heeft dagelijks veel zorg nodig (medicijnen, insuline, regelmatig incontinent, aangepast voedsel). En hij kan haast niets zelf. Niet zelfstandig douchen, zich verschonen, een boterham smeren. Wanneer schoonmoeder niet dagelijks voor hem zou zorgen zou hij thuiszorg, dagbesteding, tafeltje dekje en weet ik wat meer nodig hebben.

En schoonmoeder neemt deze zorg dus op zich, maar het valt haar steeds zwaarder. Met name omdat hij geen dankbare patient is en zij inmiddels ook fysieke klachten krijgt.

Wat betreft het karakter van mijn schoonvader vroeger, meer dan 30 jaar geleden, dan beschrijven zijn broers en zussen hem al sociaal, gezellig,meen gangmaker die altijd bereid is om anderen te helpen. Lezen over NAH heeft mij duidelijk gemaakt dat een grote karakterverandering goed mogelijk is. En de gedachte dat het vroeger wel een leuke man is geweest, die er ook niet veel aan kan doen dat hij is zoals hij is, maakt dat ik het volhoud om in het contact te investeren. Want het is soms erg ontmoedigend.

Kortom, ik denk dat schoonvader zeker in aanmerking kan komen voor een indicatie voor een verzorgingstehuis. Wie gaat anders de zorg op zich nemen waneer schoonmoeder haar handen ervan aftrekt?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.