Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Geertruida

Geertruida

12-04-2012 om 13:25

Kamer verhuren in eigen koopwoning

Korte situatieschets: mijn lief en ik zijn al geruime tijd samen. Hij bewoonde een huurflat aan de andere kant van het land, die heeft hij opgegeven voor een kleine huurruimte bij mijn koopwoning in de buurt, toen zich een (tijdelijke) baan in mijn regio aandiende. Hij werkt in de bouw en dat is (helaas..) doorgaans op tijdelijke basis. Project afgelopen; baan kwijt. Dat was voorheen, in zijn oude woonplaats, al zo en dat was het nu dus weer.
We wilden toen al graag gaan samenwonen, maar hebben gekozen voor bovenstaande constructie, omdat hij telkens 'in between jobs' is en het recht op een WW uitkering eindig is. Als we gaan samenwonen en de uitkering zou aflopen, dan krijgt hij geen bijstand omdat ik (alleenstaande, werkende moeder) een inkomen heb. En ons met z'n allen onderhouden van alleen mijn inkomen wordt wel erg lastig. We wilden dus wachten tot hij ergens een contract zou krijgen. Tot die tijd heeft hij officieel een eigen woonruimte, waar hij nooit is.
Het heeft er een tijd naar uit gezien dat het verwachte contract kwam, maar helaas.. het langdurig project waar hij werkte werd afgekapt en hij stond weer acuut op straat. En loopt nu al weer een tijd thuis rond; de bouw levert momenteel maar beroerd weinig werk op.. hij staat bij alle denkbare uitzendbureau's ingeschreven maar er is gewoon niets en we hebben geen uitzicht hoe lang dat nog gaat duren.
Dus ondertussen loopt zijn WW weer door, is er geen uitzicht op een contract en betaald hij nog steeds behoorlijk voor woonruimte die niet gebruikt wordt. Dat is zeker in de huidige omstandigheden behoorlijk weggegooid geld.
We denken dus over een andere constructie. Officieel samenwonen = bovenstaand probleem, dus moet het anders. Ik heb al bedacht dat ik de niet-gebruikte zolderverdieping van mijn koopwoning aan hem zou kunnen verhuren. Zover ik op internet kan vinden, zou dit geen probleem moeten zijn, zolang de huur niet boven een bepaalde vrijstelling uit komt, een bedrag per jaar waarboven het effect zou hebben op mijn hypotheekrente-aftrek. De zogenaamde 'hospitakamer'-constructie. Maar we willen hier uiteraard wel erg voorzichtig mee zijn, er zouden nog andere haken en ogen aan kunnen zitten. Vandaar dat ik hier advies kom vragen. Wat zien we over het hoofd? Kan zijn WW uitkering, of misschien later bijstand, in de problemen komen? Kunnen we overvallen worden door 'tandenborstel-tellers'? Wie kan meehelpen om alle voors en tegens op een rijtje te krijgen?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tijgeroog

Tijgeroog

12-04-2012 om 13:36

Tegen

Het is fraude.

Controle

Ja. Ww en zeker bijstand worden bijzonder streng gecontroleerd. Inderdaad, de tandenborsteltellers. De kleinste verdenking komt op een fraudeklacht te staan. Dan ben je schuldig tenzij het tegendeel bewezen wordt.
zie ook http://www.rechtopbijstand.nl/inhoud?pid=506
Het probleem is een beetje dat de controleurs er alles aan zullen doen om toch aannemelijk te maken dat er sprake is van een economische band. Samen doen met de auto. Samen op vakantie (zelfde tijd, zelfde bestemming). Samen een biertje drinken en niet ieder apart betalen.
Zijn sokken in jouw wasmachine of andersom.
Zelfs mensen die echt apart wonen (ieder een eigen woning) hebben daar last van.
Het is niet eenvoudig om werkelijk economisch los te blijven van je geliefde. Dat is bijna een baan op zich.
Groet,
Miriam Lavell

Kaaskopje

Kaaskopje

12-04-2012 om 15:36

Wil je zo leven?

Mijn zus heeft een tijdje een hele etage gehuurd van een alleenstaande man. Hij woonde zelf op de zolderverdieping, maar had ook echt alles tot zijn beschikking op die verdieping. Mijn zus had een eigen keuken en een eigen badkamer.
Jullie zouden álles van elkaar gescheiden moeten houden om problemen te voorkomen. Dat is niet te doen volgens mij.

Guinevere

Guinevere

12-04-2012 om 16:23

Tandenborsteltellers

Ja, natuurlijk kun je overvallen worden door tandenborsteltellers. En terecht ook.
Het is kiezen of delen. Je woont apart of je woont samen, simpel zat. Laat hem gewoon bij je intrekken, dan spaar je die extra huur al die tijd uit (had je ook gelijk kunnen doen natuurlijk). Kun je op een spaarrekening zetten, en dan kun je nog even vooruit als het economisch voorlopig nog niet meezit.

Tinus_p

Tinus_p

12-04-2012 om 20:38

Ww en bijstand

Geertruida:
"Kan zijn WW uitkering, of misschien later bijstand, in de problemen komen?"
WW niet, want die is alleen afhankelijk van zijn inkomen/arbeidsverleden.
Mbt bijstand, is dit (zoals al gepost) gewoon bijstandsfraude, en als zodanig strafbaar. Sterker nog, zelfs als hij die andere woning niet opzegt, maar wel regelmatig bij jou slaapt is het al bijstandsfraude.

NaShA

NaShA

12-04-2012 om 20:59

Sowieso

met de huidige WWB-regels worden dit soort dingen veel strenger bekeken, als ze ook maar enigszins het idee hebben dat je gezamenlijk een huishouden voert is het beybey uitkering!

mirreke

mirreke

13-04-2012 om 08:26

Huurflat aanhouden

Zou ik altijd doen. En zonder uitzicht op werk in zijn huidige baan zou ik als ik hem was een andere opleiding gaan doen. Kijk of er iets is wat hem trekt. Ga naar arbeidsbureau voor omscholing, met behoud van uitkering?
Het ziet er naar uit dat de bouw in nld vrij langdurig in t slop (of is t eigenlijk slob?) zit. Eer dat weer gaat opstarten... Is langzame conjunctuur, dus ook als het tij keert duurt t nog lang voordat er weer ruim werk is. Of ga werken in Duitsland: hier heeft de regering een totaal andere aanpak en stikt het juist van de bouwprojecten, grote en kleinere. Ik zie hier vrij veel Nederlandse aannemersbusjes rondrijden. Maar dan moeten jullie wel in de buurt wonen...

Ik zou denk ik nooit mijn woonzelfstandigheid opgeven in jullie situatie. Staat hij ingeschreven als woningzoekende? De bijstandswet is significant aangepast. Jij verliest je belastingvoordeel als alleenstaand ouder (tenzij je jongste kind 12 is, dan valt t sowieso weg). Ik zou wel als ik hem was regelmatiger in zijn flat zijn. En eventueel pas bij baanzekerheid (dus of als economie weer beter gaat of na omscholing met werk) volledig en officieel bij elkaar gaan wonen.

mirjam

Geertruida

Geertruida

13-04-2012 om 12:29

Keuze

Alvast bedankt voor het meedenken allemaal. Nee, het is niet de bedoeling om fraude te plegen, ik zag dat ook niet zo. Ik bedoel; wat is het verschil of ik hem huur laat betalen (dat zou ik dan wel doen ja) of dat ik b.v. een vers-gescheiden vriendin of een dochter van een kennis mijn zolderkamer laat huren?
Maar dat het een optie met haken en ogen is, dat is duidelijk. Het is dan ook slechts een van de opties die we afwegen. Tweede mogelijkheid is natuurlijk om toch volledig te gaan samenwonen. Zou het fijn vinden als jullie dan ook nog even willen meedenken over de financiële consequenties, misschien dat ik wat over het hoofd zie...
- hij krijgt (althans voorlopig nog) een WW uitkering, daarna zou het bijstand worden. Die hij dus niet zal krijgen omdat ik een inkomen heb.
- ik heb een salaris en een stukje aanvullende WIA uitkering
- ik heb geen kinderen onder de 12, dus alleenstaande ouderkorting is al niet meer relevant
- maar ik heb wel een zoon die in september gaat studeren. Wat voor een effect heeft samenwonen op studiefinanciering?
- ik krijg geen kinder- of partnerallimentatie, dus daar geen zorgen.
- koopwoning staat op (alleen) mijn naam, ik heb geen schulden. Hij wel; 'erfenis' uit een eerdere relatie. We zullen dus moeten laten vastleggen dat het mijne van mij blijft (= het huis) en het zijne van hem (= de schuld)

Vergeet ik iets?

Vic

Vic

13-04-2012 om 13:05

Samenwonen of niet

Ik zou niet kiezen voor een opgetuigde fictieve tussenvorm met als doel uitsluitend financieel gewin. Als je wilt samenwonen moet je dat helemaal doen, of niet. Voordeel als hij bij jou intrekt en niet werkt, is dat hij zijn handen vrij heeft voor het huishouden. Misschien kan hij een parttime baan zoeken of wat schoonmaakhuisjes o.i.d. Natuurlijk laat je een samenlevingscontract opstellen zodat duidelijk is dat jouw bezittingen van jou zijn, en zijn schulden van hem. Eventueel een verblijfsbeding erin zodat jij hem niet op straat kunt zetten als de relatie geen stand houdt. Zou ik persoonlijk niet doen, maar als ik in zijn schoenen zou staan zou ik er natuurlijk wel op aandringen

Commerciële relatie of zorg

Het verschil zit erin of er sprake is van een commerciële relatie, met een normale huur, inclusief kontrakt en huurverhogingen. Of dat er sprake is van een zorgrelatie, inclusief samen eten, vakantie etc. Het is aan de gemeente om te beslissen hoe zij de relatie willen zien. Zij kunnen bijstand weigeren, omdat er sprake is van een zorgrelatie, waarbij jij dan voor hem moet zorgen. De gemeente trapt er niet zomaar in als iemand met een huurkontraktje komt aanwapperen. daarbij maakt het niet uit of het een vriend, vriendin, moeder of wat dan ook is. In de nieuwe wet worden ook inkomsten van kinderen meegeteld, dus dan kan het zijn dat je door een werkend kind wordt onderhouden.

'Als we gaan samenwonen en de uitkering zou aflopen, dan krijgt hij geen bijstand omdat ik (alleenstaande, werkende moeder) een inkomen heb. En ons met z'n allen onderhouden van alleen mijn inkomen wordt wel erg lastig.' Hoe komt het dat dat lastig wordt? en als je parttime werkt, kun je dan fulltime gaan werken?

Tsjor

Het is al heel snel zorg

Er is sprake van een gezamenlijke huishouding in de zin van de bijstandswet als beide betrokkenen hun hoofdverblijf hebben in dezelfde woning en er sprake is van financiële verstrengeling of op een andere manier over en weer in elkaars verzorging voorzien.

Dat hoofdverblijf is probleem een. Bij een man/vrouw stel, zeker als er een relatie is (of wordt vermoedt) zal al razendsnel worden aangenomen dat beiden in dezelfde woning hun hoofdverbljf hebben. Ook als de een alleen maar regelmatig overnacht bij de ander. Daar krijg je dat tandenborsteltellen van, en bekijken van de administratie, en de foto's in de kamer, en de inhoud van de klerenkasten.

Dan is er de wederzijdse verzorging. Die is er ook al heel snel. Samen eten of samen boodschappen doen is wel genoeg. Samen eten en samen boodschappen doen is zeker genoeg. En dat hoeft dan niet eens alle dagen van de week. Samen de was doen is ook riskant, en wie een tube tandpasta en een fles shampoo deelt loopt ook een risico.

Dat je dus niet denkt dat er per se serieuze zorg geleverd moet worden.

Overigens: de uitkering naar een gezinsnorm is natuurlijk fors hoger dan die voor een alleenstaande of alleenstaande ouder, dus als je inkomen uit werk niet genoeg is om jullie beiden te onderhouden kan er best recht op aanvullende bijstand bestaan.

Groeten,

Temet

Twee alleenstaanden

En de bijstandsuitkering voor twee alleenstaanden is behoorlijk hoger dan een gezinsuitkering. Het zou anders erg gemakkelijk zijn voor een stel om even een kontraktje op te stellen en te roepen dat de een bij de ander op kamers woont.

Tsjor

+ Brunette +

+ Brunette +

15-04-2012 om 16:10

Vraagje

Ik begrijp niet goed waarom een lattend stel al als economische eenheid wordt gezien als men samen in de Aldi wordt gespot of er tandeborstels worden geteld. Er is toch sprake van dubbele woonlasten?

Wat is het trouwens voor woonruimte? Een kamer of een zelfstandig appartement?

Brunette

Het simpele antwoord is dat het zo in de wet staat. Ergens staat dat er een gezinsuitkering wordt betaald als er sprake is van een gezamenlijke huishouding, en ergens anders staat dat gezamenlijke huishouding = hoofdverblijf in dezelfde woning + wederzijdse verzorging.

Inhoudelijk is het antwoord dat het recht op bijstand niet afhangt van hoe hoog je lasten zijn, maar van wat je leefsituatie en je inkomsten zijn. Je mag best twee huizen aanhouden ook als je feitelijk samenwoont, maar dat hoeft de gemeente niet te bekostigen.

Het beroerde van dit alles is overigens dat er geen duidelijke criteria zijn, noch over wanneer er precies sprake is van "hoofdverblijf", noch over wanneer er precies sprake is van wederzijdse verzorging. "Dat hangt van de omstandigheden af", maar het zou voor de uitkeringsgerechtigde wel fijn zijn als hij/zij precies wist welke omstandigheden. Sommige gevallen zijn duidelijk, vele ook niet. Het komt echt nog wel eens voor dat mensen een gezamenlijke huishouding vormen terwijl ze dat zelf niet hebben beseft. Dat wordt dan overigens wel als fraude behandelt, en ook als zodanig in de statistieken opgenomen (sorry, ik dwaal af, maar het is een beetje een stokpaardje van me).

Groeten,

Temet

Wisse

Wisse

15-04-2012 om 23:43

En daarom... (individualisering belasting/toeslagen/uitkeringen

En daarom ben ik voor individualisering van het gehele stelsel van belasting, toeslagen en uitkeringen. Omdat ik het "tandenborstels tellen" mensonterend en onverstandig vind (vooral voor AOW-ers!). En omdat ik denk dat als je met zijn tweeën een tube tandpasta gebruikt, je samen twee keer zo snel een nieuwe tube nodig hebt en je dus evenveel tandpasta moet kopen. Omdat ik de onderhoudsplicht iets uit het kostwinnerstijdperk vind.

Omdat ik niet snap dat iemand in een groot huis evenveel uitkering (meer zelfs: huursubsidie) krijgt als iemand in een kleine woning, maar iemand die een woning deelt opeens zijn uitkering moet inleveren, en twee mensen met ieder een eigen kleine woning ook als "samenwonend" beschouwd kunnen worden.

Omdat TS buiten haar schuld en wil om, voor haar liefde zal moeten betalen.

Omdat ik vind dat zorg, liefde, en alle emoties en handelingen daaromheen, privé-zaken zijn. Omdat ik vind dat de staat niets te maken heeft wie met wie in bed ligt, vrijt, eet, tandenpoetst etc...

Omdat het te ver gaat om in ruil voor een uitkering zo'n inbreuk op de privacy te eisen.

Omdat (financieel en praktisch) steunen echt niet alleen door samenwonende partners gebeurt en dat het onmogelijk is om alles voor iedereen helemaal gelijk en eerlijk te maken. Wat doe je met iemand die de wasmachine van buurvrouw mag gebruiken, dagelijks bij zijn ouders eet, de auto van zus leent, bij broer in bad gaat, van vrienden spullen krijgt, van oma regelmatig een zakcentje krijgt toegestopt, en die vier keer per week vrijt en tandenpoetst bij een niet-zo-heel-grote-liefde? Gaat ons dat iets aan?!

Omdat ik vermoed dat al dat gecontroleer, gespioneer en geregel veel geld kost.

Omdat het er op neer komt dat bijstandstrekkers ontmoedigt worden om een liefdesrelatie te ontwikkelen, en ik niet denk dat dat bevorderlijk is voor hun toekomst en hun kansen op werk.

Omdat ik het intens sneu en ook ongezond vind dat een weduwe en weduwnaar die elkaar lijken te vinden en voorzichtig bepaalde aspecten van hun leven met elkaar gaan delen, gedwongen worden om versneld al dan niet voor elkaar te kiezen.

Omdat het puur en alleen gebruikt wordt om een bijstandsuitkering te ontmoedigen – prima, maar doe dat dan op een andere, openlijke en eerlijkere manier.

Trouwen is een keuze, behalve als je een bijstands- of AOW-uitkering ontvangt, dan bepaalt de staat of je "als het ware getrouwd" (onderhoudsplichtig) bent. Dit houdt in dat de keuze om te trouwen ook geen waarde meer heeft, want het "ja ik zal voor je zorgen in goede en in slechte tijden" heeft geen toegevoegde waarde: in slechte tijden bepaalt de staat toch wel dat er zorgplicht is, al dan niet getrouwd.

En omdat ik nog een heleboel andere redenen kan verzinnen waarom het mij ontzettend tegen de borst stuit.

Hier een historisch interessant artikel (onderaan doorklikken naar de volgende pagina's):

http://www.radicaalfeminisme.nl/html/artikelen/html/hogeraad/index.html

Wisse: halvering

Mooi betoog.
Maar bij de Algemene Weduwen- en Wezenwet en bij de AOW heb je kunnen zien wat er met de uitkeringen gebeurde toen de sexe-ongelijkheid werd opgeheven: die werden gehalveerd.

Nu bij het samenwoonverhaal ligt het nog wat anders, er kan niet gewoon gehalveerd worden want dan komen heel veel mensen onder de armoedegrens. Er moet dan rekening gaan worden gehouden met individuele omstandigheden. heb je ook weer dure uitvoeringskosten. In Duitsland krijg je een lage uitkering en apart een huurvergoeding. In de UK ook. Die mensen zijn echt niet beter af.

Tinus_p

Tinus_p

16-04-2012 om 12:11

Trophy-wife-toeslag

Wisse:
"En daarom ben ik voor individualisering van het gehele stelsel van belasting, toeslagen en uitkeringen. Omdat ik het "tandenborstels tellen" mensonterend en onverstandig vind (vooral voor AOW-ers!). En omdat ik denk dat als je met zijn tweeën een tube tandpasta gebruikt, je samen twee keer zo snel een nieuwe tube nodig hebt en je dus evenveel tandpasta moet kopen. Omdat ik de onderhoudsplicht iets uit het kostwinnerstijdperk vind.

Omdat ik niet snap dat iemand in een groot huis evenveel uitkering (meer zelfs: huursubsidie) krijgt als iemand in een kleine woning, maar iemand die een woning deelt opeens zijn uitkering moet inleveren, en twee mensen met ieder een eigen kleine woning ook als "samenwonend" beschouwd kunnen worden."
het resultaat van zo'n individualisering is, dat de nietwerkende partner van een miljonair ook recht krijgt op een uitkering. Ik stel voor dat deze uitkering de trophy-wife-toeslag gaat heten
Het draagvlak ervan schat ik iig op nul.

Wisse

Wisse

16-04-2012 om 14:46

Tinus: bestaat al

Tinus, een "uitkering" voor een miljoenairsvrouw bestaat al hoor, die heet "aanrechtsubsidie" ofwel algemene heffingskorting.

En vindt je het dan wel fair dat een werkloze miljoenairszoon een uitkering krijgt? Waarom geen levenslange onderhoudsplicht voor ouders van werkloze kinderen?

En wat mij betreft blijft een echtgenoot/note gewoon onderhoudsplichtig, dat is een keuze die beide partners ooit gemaakt hebben door te trouwen. Maar zoals het nu is kun je die keuze niet maken, want de overheid bepaalt wanneer je als "getrouwd" behandeld wordt. De belofte van "trouw" in de zin van onderhoudsplicht is daarmee dus loos geworden, want bij elke seksuele relatie die meer is dan een one-night-stand kan door de overheid al onderhoudsplicht worden opgelegd. Het begrip "gezamenlijke huishouding" kan nl. enorm worden opgerekt, en daarbij gaat het niet om het eventuele voordeel van "gezamenlijk huishouden", maar om het aangrijpen van mogelijkheden om minder uitkeringen te verstrekken.

Ik snap dat men wil voorkomen dat de kosten hoger worden. Maar ik wil er voor pleiten om het hele stelsel opnieuw te bekijken en dan maar naar andere manieren te zoeken om de kosten te drukken.

Tinus_p

Tinus_p

16-04-2012 om 16:09

Wisse

Wisse:
"En vindt je het dan wel fair dat een werkloze miljoenairszoon een uitkering krijgt?"
Je bedoelt bijstand? Ja, dat is fair. Tenzij die zoon bij zijn ouders inwoont en/of zijn ouders hem onderhouden. Dan is het namelijk (bijstands)fraude.

Wisse:
"En wat mij betreft blijft een echtgenoot/note gewoon onderhoudsplichtig, dat is een keuze die beide partners ooit gemaakt hebben door te trouwen. Maar zoals het nu is kun je die keuze niet maken, want de overheid bepaalt wanneer je als "getrouwd" behandeld wordt. De belofte van "trouw" in de zin van onderhoudsplicht is daarmee dus loos geworden, want bij elke seksuele relatie die meer is dan een one-night-stand kan door de overheid al onderhoudsplicht worden opgelegd."
Nouja, je bent wat aan het stropoppen. Maar er is niet echt een alternatief, en dat blijkt juist uit dit draadje. Het is heel makkelijk om via samenwoonfraude veel geld te verdienen. Niet-trouwen = geen onderhoudsplicht (in jouw logica), maar als je wel samenwoont, heb je wel de financiële voordelen van het samenwonen. Maar iemand moet al die heel en half frauduleuze bijstandsuitkeringen wel betalen.

Wisse

Wisse

16-04-2012 om 21:24

"samenwoonfraude"

Wisse:

"En vindt je het dan wel fair dat een werkloze miljoenairszoon een uitkering krijgt?"

Tinus:

Je bedoelt bijstand? Ja, dat is fair. Tenzij die zoon bij zijn ouders inwoont en/of zijn ouders hem onderhouden. Dan is het namelijk (bijstands)fraude.

Wisse:

Ja ik snap dat volgens de wet een niet-samenwonend miljonairskind wel een bijstandsuitkering kan krijgen, maar ik vind het moreel gezien minder oneerlijk dat een niet-samenwonend miljonairslief een bijstanduitskering zou kunnen krijgen. Over het feit van de ouder-kind-relatie kun je nl. niet twisten: ouder heeft kind erkend en ouderlijk gezag aanvaard, dat zijn handelingen met juridische waarde. Een LAT-relatie heeft geen juridische status en is zeer betwistbaar. Dat komt dus neer op tandenborstels tellen en spioneren.

Tinus: Nouja, je bent wat aan het stropoppen.

Wisse: Hmm, er zijn echt verschrikkelijke gevallen hoor, van "tandenborstels tellen" en nog ergere praktijken...

Tinus: "Het is heel makkelijk om via samenwoonfraude veel geld te verdienen. Niet-trouwen = geen onderhoudsplicht (in jouw logica), maar als je wel samenwoont, heb je wel de financiële voordelen van het samenwonen."

Wisse: Of je woont samen (allebei zelfde woning), of je woont niet samen (allebei aparte woning). Hoeveel nachten wie precies in welk huis doorbrengt etc., vind ik niet ter zake doen. Beide personen betalen gewoon huur, gas en licht etc. Samen een tube tandpasta delen levert geen voordeel op. Juist wanneer er formeel niet wordt samengewoond, worden die verwerpelijke spionagepraktijken ingezet. Ik zeg: uitkeringesinstanties, hou je aan de formele, juridische realiteit, en ga niet zelf interpreteren.

(Het voorstel van TS om een deel van haar huis te verhuren aan partner laat ik even buiten beschouwing, want dat vind ik een ingewikkelde. Ik vind wel dat iedere volwassene voor zijn/haar (deel van de) woonruimte zelf zou moeten betalen. Als partners afspreken dat anders te doen, dan staat daar meestal wel degelijk "betaling in natura" tegenover (huishouden).)

Het is sowieso verboden om een woning illegaal (onder) te verhuren of er een wietplantage in te houden. Daar heb je het begrip "samenwoonfraude" niet voor nodig.

Een LAT-relatie is in mijn ervaring juist helemaal niet economisch voordelig. In mijn eentje leef ik soberder dan met een relatie.

Enne... samenwonen is alleen voordelig als beide partners per persoon flink wat vierkante meters inleveren. Samenwonen zonder ruimte in te leveren is gewoon duur, want je hebt een groter huis nodig, en zie daar maar eens aan te komen in een streek waar grote woningen zeldzaam en duur zijn. En dan snap ik niet dat er geen onderscheid gemaakt wordt tussen een alleenstaande die groot of klein woont. Er zou misschien iets bedacht kunnen worden waarbij een aantal vierkante m per pp. wordt verrekend of zo?

Ik heb echt geen oplossing kant en klaar, maar ik vind dat het hele stelsel opnieuw overdacht zou moeten worden, met het individu als juridisch en economisch uitgangspunt – juist om mensen vrij te laten in hun emotionele, sociale en zorgzame betrekkingen.

Tinus_p

Tinus_p

17-04-2012 om 22:09

Ach ja

Wisse:
"(Het voorstel van TS om een deel van haar huis te verhuren aan partner laat ik even buiten beschouwing, want dat vind ik een ingewikkelde. Ik vind wel dat iedere volwassene voor zijn/haar (deel van de) woonruimte zelf zou moeten betalen. Als partners afspreken dat anders te doen, dan staat daar meestal wel degelijk "betaling in natura" tegenover (huishouden).)"
Duhuh Natuurlijk vind je dat ingewikkeld -het laat feilloos zien waar je redenering mank loopt.

"Het is sowieso verboden om een woning illegaal (onder) te verhuren of er een wietplantage in te houden. Daar heb je het begrip "samenwoonfraude" niet voor nodig."
Dus daarom heb je dit soort gekunstelde zijsporen nodig.

Wisse:
"Een LAT-relatie is in mijn ervaring juist helemaal niet economisch voordelig. In mijn eentje leef ik soberder dan met een relatie."
Klinkt alsof je weinig ervaring hebt met armoede, of met samenleven. Ik merkte het meteen; samenwonen scheelde bakken met geld, mijn scheiding kostte geld. Jij laat je blijkbaar door een partner opjutten tot een duurdere levensstijl, maar als je dat aspect er even uithaalt, dan is samenwonen een forse besparing.

Wisse

Wisse

17-04-2012 om 23:08

Waarom scheiden duur is

Tinus: "Dus daarom heb je dit soort gekunstelde zijsporen nodig."

Wisse: ?!?!?! ik begrijp niet wat je bedoelt, leg uit.

-----------

Tinus, ik heb het niet over scheiden. Scheiden is duur vanwege:

1) de overgangskosten (verhuizen, kosten makelaar, overdrachtsbelasting, er moeten plotseling nieuwe spullen worden aangeschaft, etc.) en omdat

2) in veel gevallen 2 gescheiden mensen gezamenlijk veel meer vierkante meters hebben dan toen ze nog samenwoonden, omdat 1 van de twee in de oude, gezamenlijk "gezins"woning blijft en de ander er een extra woning bij neemt.

3) En dan natuurlijk de directe scheidingskosten: mediation, advocaatkosten, rechtszaak, alimentatie etc. Scheiden is hartstikke duur.

Maar als je het andersom bekijkt en uitgaat van twee alleenwonenden die ieder al een eigen woning, wasmachine etc. hebben, dan is het een ander verhaal. Dan is samenwonen "goedkoop" als ze vierkante meters inleveren, d.w.z. een van hun woningen gaan delen en de ander opgeven. Maar, ze wonen dan flink kleiner dan daarvoor. Willen ze evengroot blijven wonen, dan zullen ze samen een nieuwe, grotere woning moeten zoeken. In deze streek gaat de prijs van woningen min of meer per vierkante meter, dus een twee keer zo grote woning is ongeveer even duur als twee half zo grote woningen. Of vaak nog duurder, want grote woningen zijn zeldzamer en luxer. Of de oude woningen moeten met verlies verkocht worden. En daar komen de overgangkosten dan nog bij: verhuizen, inrichten, makelaar, overdrachtsbelasting, etc.

Wat apart wonen duurder kan maken, is dat het dan wenselijk is om twee maal zoveel ruimte te hebben voor de kinderen (op elk adres een eigen kamer). Maar als er geen kinderen in het spel zijn, speelt dat niet.

Groot (financieel) voordeel van apart wonen is trouwens dat je dan nooit (duur) hoeft te scheiden!

Overigens, omdat je mijn ervaring wil weten: in sommige tijden heb ik in mijn eentje zonder problemen met een laag inkomen geleefd, maar die ervaring zullen de meesten toch wel hebben? Weinigen zullen hun zelfstandige leven rijk of samenwonend begonnen zijn, toch? En ik ben nooit door een partner "onderhouden", maar heb wel altijd baat gehad van mijn informele sociale omgeving: mensen die je helpen, oude spullen die je via via krijgt of op de kop tikt, ouders die iets geven, etc. (En nee ik heb dat niet als armoede ervaren, in zoverre heb je gelijk.) Ja dat is oneerlijk t.o.v. mensen die een andere sociale omgeving hebben en geen familie die kan helpen. Maar dat soort "oneerlijkheid" zul je niet in regels kunnen vangen...

Maar leg mij eens uit waarom samenwonen goedkoper zou zijn dan apart wonen, waar dat aan ligt, en hoeveel dat dan scheelt? En dan heb ik het dus niet over "scheiden".

Trouwens, los van deze berekeningen en overwegingen, waar ongetwijfeld hele grote individuele verschillen een rol in zullen spelen, gaat het mij vooral om de laakbaarheid van spionagepraktijken en tandenborsteltellen om zogenaamde "samenwoonfraude" op te sporen. Laat samenwonen gewoon een officiële status zijn, gerelateerd aan officieel adres, gemeentelijke inschrijving, contracten, etc. en laat iedereen vrij in het aantal tandenborstels, bedpartners en tafelgenoten. Nog beter: individualiseer het stelsel (laten we nou eindelijk eens ophouden met dat vermadelijde "kostwinnerschap"!)

Maar goed, dit gaat wel off topic want de vraag en positie van TS is anders. (Maar bij een ander uitkeringsstelsel zou het probleem van TS niet bestaan.)

Tinus_p

Tinus_p

18-04-2012 om 08:59

Vierkante meters

Wisse:
"Maar als je het andersom bekijkt en uitgaat van twee alleenwonenden die ieder al een eigen woning, wasmachine etc. hebben, dan is het een ander verhaal. Dan is samenwonen "goedkoop" als ze vierkante meters inleveren, d.w.z. een van hun woningen gaan delen en de ander opgeven."
Welnee -jij bent blijkbaar nog nooit gaan scheiden of samenwonen
De vierkante meters zijn de minstbepalende factor.

Wisse:
"Wisse: ?!?!?! ik begrijp niet wat je bedoelt, leg uit."
Nouja, gekunstelde zijsporen over illegale onderhuur en wietplantages, terwijl het daar niet om gaat, maar om de zogenaamde 'synergie kosten bij een fusie van twee huishoudens'.

Wisse

Wisse

18-04-2012 om 10:39

Tinus

Tja Tinus, je doet allerlei aannames over mijn privé-situatie, maar je geeft geen argumenten of uitleg en je gaat niet in op wat ik schrijf maar plukt er losse opmerkingen uit en geeft ze een andere draai.
Ik stop ermee.

Vic

Vic

18-04-2012 om 11:27

Samenwonen is goedkoper

In de regel is samenwoner goedkoper (dan deel je samen hetzelfde lampje, en draait er een volle trommel i.p.v. twee halve wasjes). Het maakt natuurlijk wel verschil of de intrekkende partner inkomen meeneemt. Stel dat er hier een meneer zou komen wonen zonder inkomen, dan verlies ik mijn heffingskortingen, kinderopvangtoeslag, en ben ik ook meer kwijt aan de boodschappen omdat hij waarschijnlijk in zijn eentje meer eet dan wij met zijn drieën. Latten is ook niet goedkoop, want je wilt toch af en toe eens bij elkaar over de vloer komen. Dan krijg je reiskosten, telefoonkosten, en zet je geliefde natuurlijk geen opgewarmde kliekjes voor.

Wisse

Wisse

18-04-2012 om 12:10

N.a.v. temet

Mijn reactie was n.a.v. Temet, die zet de problemen duidelijk neer:

"Inhoudelijk is het antwoord dat het recht op bijstand niet afhangt van hoe hoog je lasten zijn, maar van wat je leefsituatie en je inkomsten zijn. Het beroerde van dit alles is overigens dat er geen duidelijke criteria zijn, noch over wanneer er precies sprake is van "hoofdverblijf", noch over wanneer er precies sprake is van wederzijdse verzorging. "Dat hangt van de omstandigheden af", maar het zou voor de uitkeringsgerechtigde wel fijn zijn als hij/zij precies wist welke omstandigheden. Sommige gevallen zijn duidelijk, vele ook niet. Het komt echt nog wel eens voor dat mensen een gezamenlijke huishouding vormen terwijl ze dat zelf niet hebben beseft. Dat wordt dan overigens wel als fraude behandelt, en ook als zodanig in de statistieken opgenomen."

De oorsprong van dit gedoe is dat de oorspronkelijke bijstandswet uitging van het echtpaar-met-kostwinner-model, en dat de basis van dit systeem niet is veranderd, terwijl er in de maatschappij wel veel veranderd is op dit vlak. Oorspronkelijk gaat de bijstandswet uit het gezin of echtpaar, en krijgt een alleenstaande een "toeslag", en een alleenstaande ouder een hogere toeslag.

Maar tegenwoordig is het huwelijk niet meer de norm en is het onderscheid tussen alleenstaande en "echtpaar" niet meer helder. Er zijn allerlei tussenvormen. Voor velen is de "alleenstaande" (individu) de norm, en kan deze vele soorten tijdelijke relaties hebben, min of meer duurzaam. Men ervaart niet meer dat de alleenstaande een toeslag krijgt, maar dat de samenwoner een korting krijgt. Terwijl de definities van "samenwonen" en "gezamenlijke huishouding" vaag zijn, i.t.t. de duidelijkheid van het huwelijk.

En terwijl men oorspronkelijk uitging van steun voor gehuwden/gezinnen, nam door de toename van het aantal "alleenstaanden" het aantal uitkeringsgerechtenden enorm toe. Oeps...

Het gaat bij "samenwoonfraude" niet om de eventueel lagere lasten van samenwonen. Het gaat om het verminderen van het aantal uitkeringen, met alle middelen die de wet biedt. En dat gaat soms erg onbeschoft.

Ik zag: tijd voor een herziening van het stelsel, op een andere basis. Alleen heb ik niet de tijdgeest mee en zal iedere herziening gericht zijn op meer bezuiniging... en het is de vraag welke groepen dan in de problemen komen.

Tinus_p

Tinus_p

19-04-2012 om 09:34

Subtiel maar levensgroot verschil

Wisse:
"De oorsprong van dit gedoe is dat de oorspronkelijke bijstandswet uitging van het echtpaar-met-kostwinner-model, en dat de basis van dit systeem niet is veranderd, terwijl er in de maatschappij wel veel veranderd is op dit vlak."
Dit is de reden wat we het zo diepgaand oneens zijn. Het probleem is niet het einde van het kostwinnermodel, maar het einde van het huwelijk. Een subtiel maar levensgroot verschil.
Daardoor zijn er allerlei grijze situaties ontstaan tussen huwelijk enerzijds, en geen relatioe anderzijds. In dat rgijze gebied is wel degelijksprake van wederzijds profiteren van de relatie ('synergie'); die synergie bespaart geld, en aangezien de bijstand bedoeld is als 'achterliggende voorziening' (alleen recht, als er niemand anders is die voor je zorgt), verlies je het recht op een uitkering.

Wisse:
"Het gaat bij "samenwoonfraude" niet om de eventueel lagere lasten van samenwonen. Het gaat om het verminderen van het aantal uitkeringen, met alle middelen die de wet biedt. En dat gaat soms erg onbeschoft."
Nou suggereer jij, dat het verlagen van die uitkeringen een doel op zich is, en ook nog eens een fout doel. Maar de harde waarheid is, dat die uitkeringen ergens van betaald moeten worden -iemand moet geld geven (belasting betalen), zodat anderen kunnen krijgen. Zo'n systeem is alleen houdbaar, als ten eerste de belastingen niet te hoog zijn, en ten tweede als het systeem moreel juist is. En daar kom ik met mijn trophy-wife-toeslag: Er is geen bereidheid om hoge belastingen te betalen, als er een idee groeit dat die belastingen moreel onjuist wordne besteed. PVV en SP groeien op deze onvrede.

Er is nog een sector, waar dit probleem nog veel acuter (hoewel voor de meesten minder zichtbaar) is: partneralimentatie, en het gekoppelde bijstandsverhaal.

Geertruida

Geertruida

20-04-2012 om 11:59

Kogel door de kerk

De kogel is door de kerk; we hebben inmiddels een afspraak bij de notaris om het e.e.a. officieel te laten maken. Er schijnen 3 opties te zijn: samenlevingscontract, geregistreerd partnerschap en huwelijk. Dat laatste vind ik meer een emotioneel besluit, die eerste 2 zijn wat 'zakelijker'. Een aangezien we momenteel, met mijn partner werkeloos, geen geld hebben voor een feestje (bruiloft) zal het wel een vorm van samenwonen worden. We gaan er dus voor, ondanks alle financiele consequenties. Andere dingen zijn immers veel belangrijker.

Moet wel zeggen dat ik het toch wel jammer vind, dat door al dit financieel 'gedoe' het meer een rekensommetje wordt dan de emotionele beslissing om samen verder door het leven te gaan... jammer..;-( Maar dat maken we wel goed als we het partnerschap t.z.t. laten omzetten in een huwelijk..

Overigens; een vriendin van mij is assistent accountant. Heel handig, om dit soort dingen mee te overleggen.. Zij wees me erop dat er zoiets bestaat als een 'aanrechtsubsidie'. Iets belastingtechnisch, bedoeld voor thuisblijvende moeders, maar als mijn partner's WW zou verlopen en hij geen bijstand krijgt, dan zouden wij daar ook nog aanspraak op mogen maken.

Vic

Vic

20-04-2012 om 12:41

Geertruida

De aanrechtsubsidie is een leuk woord voor de algemene heffingskorting, oftewel een bedrag dat in mindering wordt gebracht op te betalen belasting. Werkenden hebben dat dus ook, maar daar is het verwerkt in de loonheffing (die dus minder is dan als je het niet zou hebben). Mensen die minder verdienen dan wanneer je dat bedrag aan belasting zou moeten betalen, krijgen de algemene heffingskorting uitgekeerd (volgens mij zo'n 200 euro per maand). Voorwaarde is dan wel dat je een partner hebt die genoeg belasting betaalt (maar ik weet niet precies hoeveel je dan zou moeten betalen).
Gefeliciteerd trouwens met je beslissing. Overigens zou ik zelf kiezen voor een gewoon samenlevingscontract. Geregistreerd partnerschap is een handige manier om met beperkte kosten snel dingen te regelen, maar als je er weer vanaf wilt is het duur (moet via een advocaat).

Guinevere

Guinevere

20-04-2012 om 21:06

Van harte

Leuk, goede beslissing en van harte!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.