Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Ragdoll

Ragdoll

14-04-2012 om 16:50

Auto van schoonzus


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tirza G.

Tirza G.

22-04-2012 om 17:24

Annej

Fijn dat jij dat makkelijk vindt. Ik heb nergens het woord 'verwennen' gebruikt en je weet overduidelijk niet hoe het is om meer dan 50 jaar lang gedwongen te moeten omgaan met iemand waar je niet zelf voor gekozen hebt.
Ik zeg ook nergens dat de samenleving haar in haar sop laat gaarkoken. Daar is de psychiatrie voor uitgevonden. En de WAO-uitkering.
Misschien kun je aangeven wat je precies van mij én van haar verwacht zodat ik aan jouw ideale mensbeeld kan voldoen.

Tirza

Erg makkelijk

"Het is ook wel erg makkelijk om het onvermogen van dit soort mensen af te schuiven op de verwennende houding van ouders."

Het is ook erg makkelijk om van achter je beeldscherm te roepen dat het geen verwennerij is, en dat de brussen maar hun hele levens om dit soort mensen heen moeten gaan plannen als de ouders wegvallen.

Dikke doei, zij plant haar leven ook niet om mij heen. Waarom zou het andersom wel moeten? Omdat x haar hele leven al op een voetstuk staat?

Instanties

De tijd dat je zaken kon exporteren naar instanties loopt af. En ik ken diverse gepensioneerde huismoeders die nog steeds hun sociaal zwakkere kinderen bijstaan, thuis of in een zelfstandiger leven. Misschien wordt ik er ook wel zo een, ook al doe ik mijn uiterste best om mijn kinderen zo zelfstandig mogelijk te maken, de uitkomst is onzeker. 'Gelukkig' hebben mijn beide kinderen een vorm van autisme en ik moedig ze dan ook aan om elkaar te helpen, wat de een niet kan kan de ander en je kunt elkaar aanmoedigen en opvangen. En misschien krijgen ze ook wel een relatie waar ze steun aan hebben. Want ik zie gewoon voor mijn neus hoe moeilijk dat is en hoe het op kleine dingen fout kan lopen. En ja, ik heb wel de flexibiliteit om om ze heen te plannen maar die flexibiliteit hebben mijn kinderen niet om om mij heen te buigen hoewel je er veel aan kan doen zit daar ook een grens in. En ik zie het ook om mij heen hoe collega's met net zo'n vlekje vooral geen beroep mogen doen op een uitzonderingspositie maar vooral moeten doen of ze ' normaal' zijn tot ze erbij neer vallen omdat we toch geen uitzonderingen kunnen maken en iedereen heeft hetzelfde recht. Dat vind ik treurig.

Tirza G.

Tirza G.

23-04-2012 om 00:09

Annej

Zo veel als ik van jou weet, zo weinig weet je van mij. Dat je kinderen en collega's hebt met een vlekje, dat wist ik allang - en dat kleurt je beeld en verklaart waarom je zo fel reageert op verwennen door de moeder. Wie zegt dat ik dat niet heb? Of dat ik zelf niet zo ben? Waar het mij om gaat in dit draadje, is mijn zus. En de (mede door omstandigheden) afgedwongen verplichting om met haar om te gaan, om nog maar te zwijgen van de druk van buitenaf die er op familiebanden en dan zeker zussen ligt. Ik kijk, als mantelzorgende zus, héél anders aan tegen fijne familie, leuke zussen en er altijd voor elkaar zijn. Ik was vele malen liever enigst kind geweest. Er zijn nou eenmaal mensen waar niet of nauwelijks mee om te gaan is (niet door familie, niet door vrienden en niet door professionals) en nee, die hebben geen autisme. Er is meer op de wereld dan autisme.
Mijn ouders hebben absoluut fouten gemaakt in de manier waarop ze haar door het leven hebben geloodst en in de maatschappij geplaatst. Het waren beste mensen, maar het taboe op psychiatrische afwijkingen en op sowieso afwijken van de (goed gereformeerde) norm in een kleine, besloten gemeenschap heeft echt helemaal niemand goed gedaan. Zij hebben het echter naar eer en geweten gedaan en mij daar ook nooit mee op willen zadelen, wij hebben onze jeugd/levens vrijwel geheel gescheiden geleefd.
Dat het voor jou, vanuit jouw perspectief en geschiedenis, moeilijk is om te lezen dat ouders fouten maken (verwennen?) en dat professionals goed werk kunnen doen snap ik helemaal. Maar vanuit mijn perspectief en geschiedenis is dat heel anders. En dat is míjn mensbeeld.

Tirza

Ragdoll

Ragdoll

23-04-2012 om 09:20

Tirza g

"Het waren beste mensen, maar het taboe op psychiatrische afwijkingen en op sowieso afwijken van de (goed gereformeerde) norm in een kleine, besloten gemeenschap heeft echt helemaal niemand goed gedaan".

Mijn schoonmoeder komt ook uit een gereformeerd nest en de kliek houdt elkaar in de gaten zegmaar. Alles wat inderdaad buiten hun 'norm' valt wordt of met scheve ogen aangekeken en genegeerd (buitenstaanders), maar als het binnen de familie is wordt er inderdaad net gedaan alsof het er niet is en moet dat gedrag normaal gevonden worden (je mag zeker geen vragen stellen erover of opmerkingen maken want dan krijg je ruzie).

Een psycholoog/psychiater/pychotherapeut nodig hebben, staat bij schoonmoeder gelijk aan gek zijn.

Om weer even on topic te brlijven: We hebben de bal trouwens weer neergelegd (of het aapje zegmaar) waar hij hoort te liggen. Nu verwacht ik dat schoonmoeder ons weer gaat aanspreken of wij niet die auto voor haar kunnen verkopen, of iets kunnen doen maar dat weiger ik echt. Schoonzus heeft ervoor gekozen en daar mochten wij ons (terecht) niet mee bemoeien, dus ze mag het verder nu zelf ook oplossen. Ik vrees dat schoonouders het voor haar gaan regelen door andere familieleden op te trommelen. Ze maken het probleem van schoonzus hun probleem en het probleem van een ander en daar pas ik voor. Ik heb al genoeg aan mijn hoofd.

Tirza G.

Tirza G.

23-04-2012 om 12:32

Heel goed

Ragdoll Laat het probleem daar waar het is en baken je grenzen vroeg genoeg af. Nu zijn je schoonouders er nog.

Tirza

Ragdoll

Ragdoll

23-04-2012 om 13:16

Tirza g

Bedankt, dat had ik ff nodig.
Je hebt gelijk van het afbakenen van je grenzen. Dat doen wij dus en ik voel dat dat niet in dank wordt afgenomen, maar dat is hun probleem. Ik heb zelf een gezin waar ik mijn handen vol aan heb.

Gek is dat toch. Je mag niet je mening geven over hoe je over hun gedrag en dat van schoondochter (ze voelen zich direct aangevallen en reageren dan zeer fel dat we daar niets mee te maken hebben), maar ze verwachten wel alle begrip, steun en hulp als het hun uitkomt. Nou, nee dank u wel.

Ik ben wel stiekem nieuwsgierig hoe het verder gaat aflopen met de auto…maar dat doe ik wel vanaf de bekende zijlijn bekijken dan….op afstand.

Rosase

Rosase

23-04-2012 om 18:57

Tirza

Mooi gezegd!

Mantelzorg

Meer dan een miljoen mensen verlenen mantelzorg. 15 % daarvan aan een ander familielid dan ouders of kinderen. Het komt vaker voor. En het is vaak een grote belasting. En natuurlijk maken ouders maar ook hulpverleners fouten om diverse redenen. Jammer is dat er wel deskundigheid is maar die is vaak schaars en bovendien wordt er op bezuinigd. Juist begeleiders die mensen trainen in zelfstandigheid raken hun baan kwijt hetzij door het verminderen van het pgb danwel door bezuinigingen in de zorgorganisatie en daar ken ik inmiddels al diverse voorbeelden van.

Precies!

Ze maken het probleem van schoonzus hun probleem en het probleem van een ander en daar pas ik voor. Ik heb al genoeg aan mijn hoofd.

Precies! Je bent al 10x verder als de mensen die het dan toch doen, en erover door mopperen en zich half schuldig/half opstandig voelen.

De druk om te zorgen.

"En de (mede door omstandigheden) afgedwongen verplichting om met haar om te gaan, om nog maar te zwijgen van de druk van buitenaf die er op familiebanden en dan zeker zussen ligt. Ik kijk, als mantelzorgende zus, héél anders aan tegen fijne familie, leuke zussen en er altijd voor elkaar zijn."

Ik krijg altijd ook een beetje jeuk als iemand weer vrolijk roept 'dat we in de toekomst weer vaker zelf onze familie moeten gaan zorgen' Zorg hoort er immers toch gewoon bij?

Zoals hier: http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/3241139/2012/04/16/In-de-toekomst-zullen-we-vaker-onze-eigen-familie-moeten-helpen.dhtml

Alsjeblieft mensen, hier gooien we even de intensieve zorg voor een zieke ouder/zus op je bord. Je hebt verder toch niet zoveel omhanden? Anders verveel je je maar.. naast je baan, hypotheek en je gezin.

Voor mijn familie en schoonfamilie doe ik het met liefde (zorgen, geen lakei spelen) maar het feit dat je een genetische band met mensen hebt wil nog niet zeggen dat je dan noodzakelijk een goede relatie hebt, en dat graag voor ze over hebt..

Ik moet dan altijd denken aan sommige mensen die dan van hun ouders te horen kregen dat ze nooit wat waard waren, of erger, en dat er dan van ze verwacht wordt even hun toekomstplannen in de ijskast te zetten, om die ouder op te vangen als hij kwaaltjes krijgt.

En inderdaad, dat zijn bijna altijd vrouwen. Waarom eigenlijk? Omdat de zoon 'zijn werk' heeft? In de meeste gevallen heeft dochter toch ook een betaalde baan.. Puur seksisme, ik kan er niks anders van maken..

En dan over 10 jaar verbaasd vragen waarom vrouwen in hun werk op een bepaald niveau blijven steken, ik zie het de overheid nog doen ook.

Als de promoties worden uitgedeeld, en veel dames zitten met een ziek familielid in hun haar, en de heren niet, dan snap ik wel wat in veel gevallen de keus gaat zijn.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.