Relaties Relaties

Relaties

Vreemde eend

Vreemde eend

18-09-2013 om 14:40

Ik vind zo weinig aansluiting bij anderen

Ik heb nooit veel vriendinnen gehad, en ben altijd wel graag op mezelf, maar ik merk dat ik last krijg van eenzaamheid. Als ik jarig ben weet ik niemand om uit te nodigen, en bij de laatste poging (twee jaar terug werd ik 40) waren alleen mijn ouders, zussen en schoonouders komen opdagen (had 30 uitnodigingen verstuurd).
Nu ben ik zzp-er en werk thuis, dus ik zie ook gewoon erg weinig mensen, en nu de kinderen groter zijn, kom ik bijna niet meer op school; ik zie soms weken alleen man en kinderen; niet fijn.
Ik heb vrijwilligerswerk gedaan maar ben na een naar conflict opgestapt. Dus ik ben erg huiverig om dat weer mee te maken.
Ik zit nu ook sinds een paar jaar op een dansvereniging, maar iedereen lijkt andere interesses te hebben; ik kan nooit meepraten, en als ik eens iets zeg lijkt het wel of ze me niet horen! Ze reageren vaak niet eens op wat ik zeg/vraag. Dat vind ik zo ongemakkelijk.
Het is niet zo dat ik stil en verlegen ben (integendeel eigenlijk).
Maar ben in veel dingen wel anders. Ik volg de mode niet (eigen stijl, ik ben geen slons), luister niet naar gangbare muziek, kijk niets gangbaars op tv, en mijn kinderen gaan net weer naar een andere school als de rest van de dansdames. Ik heb al rond gekeken (proeflessen en dergelijke)voor een andere sport/hobby, maar veel dingen komen op hetzelfde neer; mensen die mij vreemd lijken te vinden. Bovendien vind ik het dansen wel leuk, en past ook in mijn budget.
Uitgaan doe ik niet vaak en meestal met mijn man.
Man en ik hebben wel een aantal gelegenheidsvrienden (we gaan samen naar festivals) maar die wonen te ver voor de dagelijkse babbel. En dat mis ik nogal. gewoon een leuke vriendin.
Buren zijn aardig, maar het blijft oppervlakkig. Ik ben ook bang om mezelf teveel op te dringen, dus ik vind het lastig om eens een kop koffie aan te bieden.
Zelfde met familie; er is geen klik, ik werd vroeger al als raar beschouwd. Ik was de enige studiebol van het gezin, en zat liever in de boeken dan voor de tv; wat mijn zussen en ouders heel vreemd vonden.
Ik ben nu zelfs aan het overwegen maar weer een vaste baan erbij te zoeken, voor de gezelligheid. Maar dan loop ik natuurlijk weer tegen dit soort dingen aan (en vind maar eens iets).
Hebben jullie nog tips?


studiebol

Misschien moet je het wat meer in wat intellectuelere bezigheden zoeken. Daar tref je vast meer studiebollen.
Een boekenleesclub kan al wat zijn, hangt van de boeken af natuurlijk.
Ik voel me vaak ook het beste op mijn gemak met vrienden die wel met mij naar een museum of discussie willen, en die zijn er ook.

GS

GS

18-09-2013 om 18:53

30?

Op zich heeft AnneJ natuurlijk helemaal gelijk. Wat ik wel wat apart vind is dat je toch 30 (!) mensen uitnodigt voor je verjaardag. Dat snap ik niet helemaal als je zegt dat je met zo weinig mensen een klik voelt.
En vwb vrijwilligerswerk: daarin zijn ook heel veel verschillende dingen te doen en geldt hetzelfde als wat AnneJ zegt: zoek iets dat echt bij je past, dan heb je ook meer kans dat je mensen treft die bij jou passen.

Vreemde eend

Vreemde eend

18-09-2013 om 19:24

Is dat raar??

Omdat ik 40 werd, wilde ik een groot feest geven. Ik heb gewoon iedereen uitgenodigd die ik zo'n beetje ken. Ook ooms en tantes, en dergelijke.
Ik vond 30 nou niet echt schokkend veel...
Wel schokkend was de opkomst vond ik.

Ik heb mensen uitgenodigd die ik aardig vind, of familie zijn, en bij wie ik ook op verjaardagen kom.
Maar daar zit het hem misschien wel in, dat het raar is om ze uit te nodigen voor mijn feest.
Dat ik dat niet doorheb zeg maar.

Een boekenclub is wel een goed idee. Ik ga eens googlen of er een een beetje in de buurt is.

Rafelkap

Rafelkap

18-09-2013 om 19:33

buiten de deur werkplek

Als je thuis werkt en meer contacten wilt, kan je overwegen eens op een (vaak gratis) buiten-de-deur-werkplek te gaan werken. Ook goed voor het netwerken.Ik heb zelf nog niet die behoefte om zo te werken, maar ik houd het wel in mijn achterhoofd.
Ik herken het wel heel goed in je verhaal als vreemde eend, geen gangbare smaak in het algemeen, gelukkig deel ik die wel grotendeels met mijn man. Nieuwe vrienden leren kennen vind ik ook moeilijk, iedereen is maar drukdrukdruk en heeft vaak meer dan voldoende aan z'n eigen kringetje. Ik denk wel dat je je eerst niet meer eenzaam moet voelen, want dat maakt je minder aantrekkelijk
Zeg eh, waar woon je?

GS

GS

18-09-2013 om 23:44

Niet raar

Nee, het is niet raar dat je mensen 'erbij' uitnodigt, dat doet iedereen wel als je een groot feest wil geven. Maar ik kreeg een beetje het idee dat je dacht dat deze 30 mensen jouw goede vrienden waren. Het klonk gewoon een beetje sneu. Nu begrijp ik het wat beter wat je bedoelt.
Zijn er in jouw buurt geen netwerkactiviteiten voor zelfstandigen?

Vreemde eend

Vreemde eend

19-09-2013 om 09:00

Netwerkbijeenkomsten

Ik ga daar regelmatig naartoe, en zakelijk levert dat ook best eens wat op. Maar dat heeft (nog) niet in iets vriendschappelijks geleid. Dat hoeft ook niet, want ik zie dat toch als iets zakelijks. En ik hou bij zakelijke relaties toch wat afstand.
Ook zo'n gezamenlijk kantoor kort geprobeerd, maar met de logistiek van het gezin is het echt veel handiger om thuis te werken. Een reden dat ik ooit voor mezelf begon was juist die logistiek, als bijzaak dan.
Ik vind het ook lastig concentreren met mensen om me heen. Ben erg snel,afgeleid.

Ik zie dat ik ook heel flauw allemaal "maars" is de discussie gooi, zo bedoel ik het niet.

Van die 30 uitnodigingen wist ik natuurlijk wel dat ze niet allemaal zouden komen, omdat ik niet zo close ben, maar was toch echt wel geschokt dat ik blijkbaar bij niemand hoog genoeg op zijn prioriteitenlijst sta om zoiets als een 40ste verjaardag te komen vieren. En sneu was het inderdaad, een zaaltje met nog geen 10 mensen. . En dan te bedenken dat mijn man 5 jaar ervoor wel al die mensen op zijn feest had, dat was volle bak.
Ik denk wel dat dit een soort eyeopener was en dat ik er vanaf dat moment meer mee zit.

Overigens probeer ik niet als eenzaam over te komen hoor. Volgens mij kom ik best vrolijk over. Er heerst best wel een taboe op eenzaamheid, iedereen heeft voor de buitenwereld een fantastisch leven, kijk maar op facebook . En iedereen hoort het ook erg druk te hebben.

Ik moet eigenlijk gewoon meer ondernemen op vrijetijdsdingen. Ik heb ook de cursusfolder van de volksuniversiteit doorgebladerd, helaas zijn veel cursussen al begonnen. Maar wie weet de volgende ronde.

Ook zo sneu

Ook zo sneu

19-09-2013 om 10:38

Zelfde situatie

Alleen zou ik een feestje helemaal niet aandurven. Volgend jaar word ik 45 maar geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om een feestje te geven. Geen idee wie ik zou moeten uitnodigen en zeker weten dat niemand komt. Wij zitten hier alle verjaardagen met alleen mijn moeder en zusje en dat soms nog niet eens.
Ik heb me daar een beetje bij neergelegd. Maar ik merk ook soms dat ik dagen achter elkaar alleen de kinderen spreek. Gelukkig heb ik 2x per week hulp vanuit het PGB anders zou ik niemand anders zien. Hoe dat moet als ik dat ooit kwijt raak weet ik ook niet.
Ik doe echt mijn best. Heb me nu opgegeven voor een cursus van 6x in mijn interessegebied en dat is erg leuk maar tot nu toe heeft het geen contacten opgeleverd. Ik heb vaker dat soort dingen gedaan maar het heeft nooit blijvende contacten opgeleverd.
Ik heb wel het gevoel dat ik hier echt iets mee moet. Vroeger had ik veel contacten via mijn man en de school van de kinderen. Die man is er niet meer en nu de kinderen ouder zijn heb je met school niet veel meer te doen. Ik zie me al zitten over 10 jaar als de kinderen de deur uit zijn. Dan zie ik helemaal niemand meer. Dus ik moet nu iets opbouwen maar ik vind dat heel moeilijk.

Teleurstellingen

Vreemde eend, op mij komt het een beetje over alsof je na een paar teleurstellingen erg onzeker bent geraakt. Dat mensen niet op je verjaardag zijn gekomen is inderdaad pijnlijk. Zonder meer. Dat mensen op je dansvereniging je niet antwoorden als je iets zegt ook.
Maar ik vind het toch jammer dat je hieruit concludeert dat mensen je 'vreemd' vinden.
Als je ergens een proefles volgt, dan ben je toch ook 'vreemd'? Dat duurt gewoon even, voordat je je helemaal in zo'n clubje hebt gemengd. Het lijkt er nu op (zoals je het schrijft) of je meteen al je voelsprieten hebt uitgezet en de reacties negatief hebt geïnterpreteerd! En dat zou jammer zijn.
Je hebt altijd weinig contacten gehad schrijf je. Nu voel je je wat eenzaam, misschien ook omdat de kinderen ouder worden en je veel thuis zit. Volgens mij ben jij het type van één of twee goede vriendinnen. En om die te vinden moet je gewoon geluk hebben. Ze bestaan, daarvan ben ik overtuigd!

Miekemieke

Miekemieke

20-09-2013 om 18:20

draadje op viva forum over soortgelijk

Hieronder een link van een draadje over een groot feest waarvoor de meeste mensen hebben afgezegd. het komt dus meer voor.

http://forum.viva.nl/forum/Relaties/Verdrietig_om_feest/list_messages/207388

onzekerheid?

Het klinkt mij ook als onzekerheid. Misschien getriggert door dat feestje dat zo'n schamele opkomst had?
Ik weet het niet hoor....ik had een erg aardige buurvrouw waar ik best leuk contact mee had en die vierde haar 40 ste verjaardag ook uitgebreid. Dus kreeg ik ook een uitnodiging, ik alleen zonder man.
Ik ben erheen gegaan, met nog een andere buurvrouw. Ze had een zaaltje gehuurd, er veel werk van gemaakt, hapjes in overvloed en alles versierd...en er was misschien 20% van de mensen die ze had uitgenodigd. Het was erg sneu....en ze was er erg emotioneel onder. Hield een toespraakje dat ze nu wist wie haar 'echte vrienden' waren enzo (wow ikke?? zo enorm dik zijn we nu ook weer niet!). Ik zag meerdere mensen die zich een beetje ongelukkig voelden onder die toespraak en op hun stoel zaten te schuiven...
Maar er waren meerdere factoren die meespeelden m.b.t. het feestje. Het lag niet aan haar, als persoon bedoel ik. Er was een erg groot festival hier ter plaatse waar veel mensen al kaarten voor hadden die best prijzig waren op die avond. Die mensen die die kaarten hadden kwamen dus al niet. En ze had een heleboel mensen 'alleen' uitgenodigd, zonder partner dus ook i.v.m. de ruimte. Ook dat zal meegespeeld hebben, ik ging met de buurvrouw en was w.s. ook alleen wel gegaan, maar ik weet zeker dat er een heleboel zijn die dat niet zouden doen. En het feestje was nogal buitenaf met erg nat weer. Niet iedereen heeft een auto en als je wil drinken zal je ook een chauffeur moeten hebben...fietsen in de regen is niet iedereens hobby.
Later was ze erg down door de opkomst van het feestje...maar wat zegt dat nu? Er waren gewoon ongelukkige omstandigheden die zij niet in de hand had gehad. Het hoeft niet aan háár te liggen...Nu wordt ze 50. En had het er laatst over...ze geeft nooit meer een feestje. En is nog steeds onzeker over en door die ene avond. En dat terwijl ze aanloop genoeg heeft hoor...want dat zie ik vanuit mijn raam, wij kijken ongeveer op hun oprit.
Geen enkele reden om te denken dat ze sociaal arm is of eenzaam, maar dat denkt ze zelf wel, nog steeds...door dat ene feestje.
Ook denk ik dat je te negatief over jezelf denkt qua 'vreemdheid'. Oke misschien ben je 'anders'dan gemiddeld. Maar wat dan nog? Dat was misschien in de puberteit een issue. Maar nu toch niet meer? Kom op zeg....we zijn volwassen...ik kan me niet voorstellen dat mensen je daarom bij voorbaat zouden afkeuren. Ik ken een heleboel 'vreemde' mensen en die zijn heel aardig en leuk. Niks mis mee...ze zijn alleen een beetje exentriek . Leuk juist...anders wordt het zo saai op de wereld.
groeten albana

tja...

ik heb ook nooit een vriendinnengroep gehad, ben ook meer een 1-op-1 type. De vriendinnen die er zijn, zijn er al jaaaren. Bij de een moet het wat meer van mijn kant komen dan bij de ander, maar ik blijf erin investeren vanwege de lange geschiedenis die we met elkaar hebben.
Nieuwe vriendinnen heb ik er al lange tijd niet meer bijgekregen, ook niet in nieuwe 'groepjes' van collega's of vrijwilligerswerk. Ik voel me ook altijd wat ongemakkelijk bij small-talk-bijeenkomsten zoals feestjes, recepties, buurtbarbecues.

Als ik jou was zou ik 'vriendinnen worden' met iemand hier op OO. Schrijvenderwijs leer je elkaar aardig kennen - en ik ben meer dan eens op pad geweest met iemand die ik van OO kende. Dat het nooit heel intensief wordt, ligt aan mijn leeftijd denk ik, ik heb geen opgroeiend gezin meer.

Tja en vreemd, was is nou vreemd. Elk mens heeft z'n eigenaardigheden, het is de kunst daarmee om te gaan en soepel te zijn.

Vreemde eend

Vreemde eend

23-09-2013 om 09:51

Niet na twee gebeurtenissen

Tja ik ben inderdaad erg onzeker. Maar dat komt niet door de twee gebeurtenissen die ik nu aankaart.
Om te beginnen werd ik in mijn jeugd al buitengesloten (gepest) omdat ik raar was. Tenminste dat zeiden de pestkoppen.
Op de middelbare school durfde ik al niet meer, en had geen vriendinnen.
Tijdens mijn studie ook niet. Toen ik een poosje aansluiting had met een stel meiden, kreeg ik te horen dat ze liever niet hadden dat ik teveel bij ze in de buurt kwam, want ze schaamden zich voor mij. Ook bij mijn eerste baan ben ik gewoon weggepest.
Bij mijn laatste baan lag ik ook niet fijn in de groep, ik werd getolereerd, dat vond ik al heel wat.
Het kan aan mij liggen, maar ik denk toch echt dat mensen me vreemd vinden.
Ik heb dus ook niet echt een of twee vriendschappen die ik beschouw als hecht. Bovendien durf ik ook niet te vaak contact te zoeken met deze mensen, want ik ben ook een keer afgewezen als zijnde te opdringerig.
Ik kan zo nog wel lang door gaan met pijnlijke voorbeelden.
Ik vind het soms al een wonder dat ik überhaupt een partner heb.

En dat feestje dat ik gaf was juist echt gepland zo dat iedereen welkom was, echt niet zo als in dat voorbeeld van Albana. Er was ook geen evenement oid.

En wat betreft iemand van OO.. Ik weet niet. Ik heb hier wel een aantal moddergooi discussies voorbij zien komen (waar ik overigens niet bij betrokken was). Ik ben hierdoor zelfs een hele poos weggebleven omdat ik de sfeer erg grimmig vond. Omdat ik nieuwsgierig was naar het nieuwe forum, ben ik toch weer gaan meelezen, en heb besloten dit probleem in de groep te gooien.

Ik ben ook lang in therapie geweest om dit te verwerken, wat op zich wel heeft geholpen om er mee te dealen, maar vriendschap heeft dat niet opgeleverd.

En ik hoef niet meteen dikke vrienden te zijn, gewoon iemand om af en toe mee te kletsen zou al heel wat zijn.

Miekemieke

Miekemieke

23-09-2013 om 10:43

training

Wat naar dat je zulke slechte ervaringen hebt met contacten. Het kan zijn dat je het altijd net slecht getroffen hebt maar.... Zou er misschien ook iets in jou eigen gedrag zijn waar mensen moeite mee hebben? Misschien overtreedt je ongeschreven wetten zonder dat je het zelf weet. Het kan zijn dat je dat bv in je opvoeding niet hebt mee gekregen.
Kijk of er een praktische training is voor omgang met andere mensen. Mijn jongste dochter heeft dat gedaan en dat heeft enorm geholpen.
Hopelijk kom je ook mensen tegen die een beetje hetzelfde zijn als jij want dat is toch wel gezellig. Enne ik heb heel veel kennissen en vriendinnen maar ik zou nooit zo'n feest hebben durven vieren. Ik zou onzeker zijn of ze zouden komen en mijn vriendinnen zijn net zo.

Rafelkap

Rafelkap

23-09-2013 om 10:47

het vreemde eend gevoel

Ik denk dat heel veel meer mensen dat zelfde gevoel hebben of gehad hebben: dat iedereen ze maar vreemd vindt. Toch zit dat gewoon in jouw hoofd, maar zolang je door de bril van anderen kijkt lukt het je niet van je onzekerheid af te komen. Ach, iedereen denkt wel wat, iedereen heeft een mening (jij ook), en allemaal gekleurd door de eigen ervaringen, dus vaak zegt het meer wat over hen dan over jou. LIjkt me goed om in je achterhoofd te houden door bepaald opmerkingen langs je heen te laten glijden.
Ik kan me voorstellen dat het extra eenzaam voor je is als zzp-er die thuis werkt, dus goed plan om leuke bezigheden te zoeken om mensen te leren kennen, want het lijkt of je een beetje 'mensenangst' hebt ontwikkeld. Toch zullen er genoeg mensen zijn als jij die ook open staan voor nieuwe vriendschappen. Gewoon doen!

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

23-09-2013 om 10:51

Feedback vragen

Ik krijg ook het idee dat je blijkbaar onbewust en alle goeie bedoelingen wat ongeschreven wetten overtreedt. Een beetje apart zijn kan wel leuk zijn, daar kun je ook je handelsmerk van maken, ook voor kleurrijke mensen is er vaak wel ergens een plekje. Maar mogelijk stoot jij mensen onbewust voor het hoofd, in alle onschuld.

Is er in je omgeving niemand bij wie je vrijblijvend kunt vragen wat je nu precies niet helemaal goed doet? Dat vriendinnenclubje was wellicht een mooi groepje om daar eens voor te polsen. Als iemand aangeeft dat ie zich voor je schaamt, vraagt dat in mijn ogen echt om een nader gesprek.

Hortensia

Hortensia

23-09-2013 om 12:38

Mijn tip

Zoek het niet bij de mensen met wie je geen aansluiting hebt, al zijn zij fysiek dichtbij. Niet omdat zij beter en jij minder zou zijn, of andersom, maar omdat jullie geen raakvlakken hebben.

En misschien is het, zeker na alles dat jij hebt meegemaakt op school en werk (pesten) beter als je eerst jezelf gaat waarderen. Jouw eigen smaak gaat omarmen, ook al hou je misschien niet van de mainstream muziek, mode en dergelijke.

Pas als jij jezelf accepteert en niet wegzet als "ik ben vreemd, ze vinden me raar", en dat is een proces dat niet in een week achter de rug is, kan je openstaan naar anderen.

Wat gesprekken met een professional, met name over je pestverleden, zou je kunnen helpen, want ik merk uit je berichten dat je je stinkende best doet om toch maar erbij te mogen horen, als dat niet lukt geef je jezelf de schuld "want ze vinden me raar".

Nee, jij bent niet raar. Ook niet minder, of beter. Alleen anders. En sinds ik van mijzelf heb geaccepteerd dat ik anders ben en dat ook niet meer ben gaan uitleggen en gaan excuseren, merk ik dat de mensen naar mij toe komen, in plaats van dat ik vragend naar de mensen toe ga met een uitstraling van "mag ik alsjeblieft óók meedoen?"

Sterkte er mee! Want je bent goed zoals je bent, en er zijn meer mensen zoals jij!

GS

GS

25-09-2013 om 14:44

en je man?

Wat zegt die er van? Wat vindt hij van jouw manier van doen tegen anderen of hoe jij overkomt?

Vreemde eend

Vreemde eend

26-09-2013 om 09:49

Reactie

Ik heb al jullie reacties gelezen en er over nagedacht. Ik heb er zelfs met een verre vriendin over gehad (ze woont ver). Ik heb haar speciaal gebeld.
Dat was best eng.
Ik beschouw haar eigenlijk als zo'n beetje de beste vriendin die ik heb, maar andersom is dat helemaal niet. Op een intiem feestje die ze gaf met haar beste vriendinnen, daar was ik niet voor uitgenodigd. Ook was ze niet op mijn feest toen ik 40 werd, om maar even aan te geven hoe de verhoudingen liggen.
Ze was eigenlijk behoorlijk verbaasd toen ik vertelde hoe belangrijk ze voor me is, dat had ze nooit door.
Waarschijnlijk omdat ik altijd zoveel afstand houd (zei ze) denken mensen juist dat ik hen niet aardig vind.
De afstand die ik bewaar kan juist als arrogant worden ervaren was haar idee.
En bij een sportclub oid, kan juist een hoge opleiding en meer culturele interesses als hautain worden uitgelegd (linkse elite ).
En dan niet een gangbare stijl erbij...
Ik had geen idee dat ik zo over kon komen, dus de tip om dat eens te vragen was wel raak...

Ik bewaar vooral ook de afstand omdat ik zo vaak door mensen ben vernederd (gepest) dat ik er eigenlijk meteen al vanuit ga dat ze me toch niet aardig vinden, en als ze wel aardig doen ben ik achterdochtig.
Mijn man vindt mij leuk. Maar bij hem kan ik wel mezelf zijn. Ik heb bij hem gewoon nooit het gevoel gehad dat hij aardig deed om me vervolgens voor gek te zetten. Die ervaring heb ik helaas wel met heel veel andere mannen (en vrouwen) gehad voor ik mijn man leerde kennen (ik was 19, even voor het beeld)
Blijkbaar schiet ik een soort op slot bij anderen, en kom ik stug over.
Die vriendin had het er ook over om iets met mindfullness te gaan doen, om dingen meer los te laten. Zou dat wat zijn?
Over mijn opvoeding kan ik kort zijn. Ik heb een zus die heel goed met mijn ouders overweg kan, en ik paste er in het gezin slecht bij. Ik had totaal andere interesses. Mijn ouders vonden het ook vreemd dat ik wilde studeren, waarom vwo als je ook havo kunt doen? Tja..

Canard

Canard

26-09-2013 om 12:57

Ik begin steeds nieuwsgieriger naar jou te worden

Mindfullness moet bij je passen, maar misschien helpt het je wel. Verdiep je er eens in en als je denkt dat je er iets mee kunt, geef het dan een kans.

En al eerder gevraagd door iemand, in welke regio zit je?

Rafelkap

Rafelkap

26-09-2013 om 13:05

Ja precies Canard

Inderdaad: wij worden steeds nieuwsgieriger, woon je in het midden des lands toevallig? Je bent denk ik een hartstikke leuke vrouw met behoorlijk wat pech qua aansluiting vinden.

Paddington

Paddington

27-09-2013 om 11:50

Ik herken wel een beetje wat jij zegt

ik ben ook een vreemde eend. Gelukkig heb ik wel een aantal goede vriendinnen, helaas wonen die ook niet al te dichtbij. Eén vriendin wel, maar daar vind ik alleen tot een bepaalde hoogte aansluiting bij.

Net als de eerdere schrijfster ben ik nieuwsgierig geworden naar je.

Kees

Kees

27-09-2013 om 16:01

Raar?

Het valt me op dat je in je teksten vrij vaak vertelt dat je "raar" bent/was, maar dan vooral in de ogen van anderen. Persoonlijk geloof ik erg in eerlijkheid, vooral naar jezelf, als je een probleem ervaart en dat wil oplossen.

Zou het kunnen dat je gewoon "raar" bent? Anders zijn dan de meerderheid van de mensen om je heen is niets slechts, maar het wordt frustrerend voor jezelf als je steeds aan jezelf wil blijven volhouden dat je toch echt heel gewoon en normaal bent.

Intellectuele en culturele belangstelling is gemiddeld genomen wel degelijk raar. Het is niet verkeerd, het is wel anders dan gemiddeld. Mensen die zeggen "ik volg de mode niet, ik heb mijn eigen stijl" zijn opvallend vaak mensen die de indruk wekken zich niet te kunnen kleden, en intussen neerbuigend praten over mensen die dat wel doen. Niks mis mee, maar het is dan niet extreem raar dat mensen daar niet zoveel trek in hebben.

Mijn punt is niet dat je fout bent. Maar wel dat je begaanbare keuzes hebt: erkennen aan jezelf dat je raar bent, en je richten op andere mensen (zoals je man zijn er meer) die ook raar zijn of van rare mensen houden OF jezelf "normaliseren". Mij is het nooit gelukt, ik snap de buitenspelregel, maar voetbal interesseert me oprecht totaal geen moer, bier vind ik ondrinkbaar en ik vind het saai om mensen zonder kennis van zaken te horen klagen over de economie. Maar als je echt wil, moet het lukken te ont-raren denk ik.

Wat je echt gegarandeerd niet gaat lukken: jezelf wijsmaken dat je niet raar bent, dat alleen een stel duivelskinderen je gepest hebben terwijl jij zo normaal was, doorgaan met wat je doet en denken dat er een trucje is om aansluiting te krijgen bij mensen waarmee je die aansluiting echt niet hebt.

Voor alle duidelijkheid: ik snap je en ik voel met je mee. Toen ik 40 werd, kwamen al mijn twee goede vrienden. Feestje paste prima in de tuin. De voortuin desnoods.

KGO

KGO

27-09-2013 om 22:13

herkenbaar

Hallo Vreemde Eend,

Je schrijft wel heel veel herkenbaars voor mij... Ook hier als eerste gaan studeren, betastudie, promoveren etcetera. Toen ik kinderen kreeg lukte het me wel om iets meer aansluiting te vinden om mee heen.

Ik denk zeker dat je werkplek van invloed kan zijn. Als je kan werken op een plek waar je je thuis kan voelen qua uitdaging, gesprekken gaat het allemaal wat makkelijker. Dat heb ik wel. En daarnaast is het toch zoeken en vooral jezelf blijven.

Ik heb ook niet veel aansluiting op het schoolplein, maar ondertussen heb ik wel contact met een paar moeders waar er dan meer klik mee is. Een van de manieren waarop dat gegaan is is door samen te gaan hardlopen. Dat is erg laagdrempelig.

Wat ik zelf ook wel ervaar is dat naarmate ik ouder wordt ik wel zekerder wordt, en dus ook meer mezelf kan blijven. Het is goed zo zoals ik ben.

Uit welke regio kom je?

Kaatje

Miekemieke

Miekemieke

28-09-2013 om 13:30

en toch....

Zou ik als ik jou was eens kritisch naar je omgangsvormen kijken Vreemde Eend. Want misschien is niet het 'vreemde' in jou dat er voor zorgt dat je weinig aansluiting hebt maar dat je zoals ik al eerder opmerkte, wat mist in de omgang. Ben je echt geinteresseerd in andere mensen? Geef je anderen de ruimte? Stel je vragen aan mensen? Dat zijn zo wat dingetjes waar mogelijk de schoen wringt.
Ik ben zelf ook een vreemde eend en ook behoorlijk raar, mensen lachen mij nogal eens uit. Dan lach ik gewoon terug en achteraf hebben ze ook wel gelijk. Ik kom graag onder de mensen en ik koester mijn vriendschappen. Ze nemen mij zoals ik ben net zoals ik anderen neem zoals ze zijn. Niemand wil in een maatschappij leven waar de mensen eenheidsworsten zijn toch?
En zoals iemand hiervoor al opmerkte wil je wel echt contact met anderen? Het is toch niet een verplichting, er zijn zat mensen die genoeg hebben aan henzelf.

J.

J.

28-09-2013 om 20:16

herkenbaar

Hier ook weinig vriendinnen tja een beetje raar ben ik ook wel. 1 vriendin, maar we zien elkaar te weinig. Ik mis het wel, bij vlagen zeg maar.
Mocht je in het oosten wonen..... ben altijd in voor een kopje thee/koffie.

Marije

Marije

29-09-2013 om 16:31

Niet raar

Niet raar maar wel een beetje hetzelfde verhaal. Het komt volgens mij meer voor dan je denkt.

Vreemde eend

Vreemde eend

30-09-2013 om 09:30

Marije, ik geloof het ook wel

Zeker nu ik dat hier ook zo voorbij zie komen.
Dit weekend erover gefilosofeerd met mijn man.
Iedereen heeft het over het algemeen erg druk. Werk, kinderen, ouders, mantelzorg, sporten, enz.
En dan hebben ze geen puf meer voor verre vrienden (met mensen waarmee ze niet zo close zijn).
En tja. Ik heb geen een vriendin waarmee ik dan close ben. Ik zou dat supergraag willen.
Natuurlijk heb ik mijn man, maar die is ook druk.
En omdat er altijd iemand thuis moet zijn, zijn we juist om de beurt gaan sporten, en hebben geen moment meer samen, op de zondag na.
Dus hebben we afgesproken om dit beter op elkaar af te stemmen. Dat is in ieder geval wat.
En een van jullie hier ontmoeten dat lijkt me echt geen goed plan. Jullie kennen (deels) nu mijn verhaal. Ik vind dat een drempel die ik niet durf te nemen.

En van kees deze uitspraak "
"Mensen die zeggen "ik volg de mode niet, ik heb mijn eigen stijl" zijn opvallend vaak mensen die de indruk wekken zich niet te kunnen kleden, en intussen neerbuigend praten over mensen die dat wel doen. Niks mis mee, maar het is dan niet extreem raar dat mensen daar niet zoveel trek in hebben."
Dit is zo niet waar. Krijg ik nou het verwijt dat ik me niet goed kleed? Terwijl niemand weet hoe ik eruit zie. Grappig eigenlijk.

Eva

Eva

30-09-2013 om 09:48

Vreemde eend

Je schrijft: En een van jullie hier ontmoeten dat lijkt me echt geen goed plan. Jullie kennen (deels) nu mijn verhaal. Ik vind dat een drempel die ik niet durf te nemen.

Wat zonde joh!

Allemaal mensen die denken dat jij een leuke vrouw bent en dan wijs je het af?

Als je het vervelend vindt dat je dan later voor die mensen herkenbaar bent op OO, dan is daar een simpele remedie voor: een andere nick. Ik gebruik overigens ook verschillende nicks i.v.m. het voorkomen van herkenbaarheid. Maar ik zou het niet bij voorbaat afwijzen, juist nu je behoefte hebt aan vriendschappen.

Of ben je bang dat als je live contact hebt ze je opeens niet meer zo leuk vinden en dat je je dan weer afgewezen voelt?

Canard

Canard

30-09-2013 om 11:04

Inderdaad, wat jammer

Weet je, ik ben ook raar. Maar ik denk niet dat ik op dezelfde manier raar ben als jij, dus in die zin zijn we allebei eigenaardig. Dus misschien heb je niet de gewenste herkenning, want ik ben anders raar dan jij. Gelukkig kan ik heel goed met mezelf door één deur. En ik denk, op grond van wat ik lees, dat ik met jou ook heel goed door één deur kan. Maar wie niet waagt, die niet wint, vreemde eend. Natuurlijk kun je averij oplopen als je de gok neemt om iemand te ontmoeten. Maar je kunt er ook bij winnen.

mijk

mijk

30-09-2013 om 11:33

Om echt contact te maken

Moet je je kwetsbaar op durven stellen maar het is echt de enige manier..... En danontdek je oook dat je niet de enige bent met hoe je ook voelt.... bekijk deze tedtalk anders eens http://www.ted.com/talks/lang/nl/brene_brown_on_vulnerability.html
Erzijn mensen die weten hier iets kwetsbaars van je en willen je niet ondanks dat maar dankzij dat ontmoeten.... Denk daar eens over na.....

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.