Relaties Relaties

Relaties

Oma

Oma

13-10-2013 om 18:18

Contact met volwassen kinderen

Twee kleinkinderen hebben wij. Ik ben geen oppaasoma, ze wonen daarvoor te ver weg maar ze komen geregeld logeren, meestal om de maand een weekend. Initiatief daarvoor ligt bij de ouders, die vinden het leuk voor ons en leuk voor zichzelf ( vrije tijd). Naast die logeerweekends zie ik ze eigenlijk alleen op verjaardagen binnen ons gezin, maar dat is altijd druk, echte gesprekken komen er dan niet van. Ik mis dat. Het contact wordt oppervlakkig. Ze bellen, wij bellen, meestal eens per week, maar dat is het wel.
Met onze ander uitgevlogen kinderen is meer contact, ook tussendoor met chatten op WF of FB. Sms-jes. En omdat ze dichterbij wonen zien we hen nu en dan tussendoor. Geen strakke regelmaat, dat willen we ook helemaal niet, maarver is gewoon meer contact.

Nu komen de kindertjes weer logeren ( hebben wij gevraagd, da's weer eens wat anders . De ouders komen ze brengen en willen dan de stad in en het verdere weekend doorbrengen samen. ' blijf dan een paar uurtjes bij ons' was mijn suggestie. Zaterdagmiddag, we zijn dan allebei thuis en hebben geen verplichtingen. Ze wonen zelf ook in een stad en ik geloof niet dat ze nou echt winkelgenot tekort komen. Nou ja, ze zouden nog wel kijken. Naar de markt leek toch leuk, je krijgt in de middag veel voor weinig, affijn, dat trekt kennelijk. En de markt is handiger zonder ukkies dan met.

Laatst logeerden ze bij onze oudste dochter, toen waren ze als ouders ook overal behalve bij haar - zij paste op de kindertjes. Het was zo leuk geweest als ze elkaar als zus/broer eens wat langer hadden gesproken. Maar ja.

Hoe komt het nou dat zij niet snappen dat wij eigenlijk meer verwachten van het onderlinge contact. zo. Ik wil helemaal geen gedoe in de familie, daar zitten we helemaal niet op te wachten, maar ik ben geen oppascentrale. Dat logeren vind ik helemaal niet zo geweldig, meestal is er in de nacht eentje wakker, uiteraard zijn ze jn alle vroegte weer wakker. Maar ja, de ouders hebben het idee dat wij het fantastisch vinden ( of horen te vinden). Mijn man zit er minder mee dan ik, eerlijk gezegd.

Wat moet ik nou, gewoon maar alles op z'n beloop laten?

Hoe gaat dat bij jullie met contacten tussen de generaties?


Genieten van wat wel is

Lekker genieten van de kleinkinderen.
(ik heb geen keus, mijn dochter, hun moeder, komt helemaal niet meer)
Als de kleinkinderen zelfstandig binnenwapperen, ze wonen 10 huizen verderop, dan knutselen we of gaan even bij de "ouwe snoepjes oma" langs (mijn moeder)
Of we gaan boodschappen doen om koekjes te bakken of zoiets.
Ik vind het heerlijk als ze even komen.
En ik geniet optimaal.

Polletje Piekhaar

Polletje Piekhaar

13-10-2013 om 20:41

dussss

je vraagt ze zelf of de kinderen komen logeren, maar vervolgens moeten de ouders wel aan jouw verachtingen voldoen.
En ga niet miepen dat je het eigenlijk niet eens zo leuk vindt, want dan had je het gewoon niet mogen vragen. Dat is namelijk op slinkse manieren proberen je zin te krijgen zodat ze toch langskomen.

'Hoe komt het nou dat zij niet snappen....' Wie zegt dat zij het niet snappen? Misschien hebben ze gewoon veel behoefte om even samen te zijn en willen ze gewoon even niet op visite zijn, maar even ten volle genieten van de tijd die ze samen zonder kinderen hebben.

Ik zou zeggen: leef en laten leven.
Wees eerlijk. Zeg ze gewoon dat je het erg leuk zou vinden om hen te zien. En accepteer ook dat hun hoofd er misschien even niet naar staat.

'Je toon over laatst waren ze bij mijn oudste dochter....': ik weet het niet, maar het sttaat mij niet aan. Je maakt een roddelige en indirecte indruk op mij en dat voelt niet goed.

Inderdaad

Geniet van je kleinkinderen! En ik vind wekelijks (telefonisch) contact eigenlijk best veel. Over het algemeen hebben ouders het tegenwoordig steeds drukker. Als je dochter doordeweeks werkt, denk ik dat ze blij is met een momentje voor haarzelf en haar partner.

Misschien kun je ze uitnodigen om lekker te blijven eten. Dan kunnen ze toch nog naar de markt. Eten moeten ze toch, of ze dit nou thuis doen of bij jullie .

Leela

Leela

13-10-2013 om 20:49

op de koffie?

Als mijn schoonouders vinden dat ze ons te weinig zien, dan bellen ze om een afspraak te maken voor een kopje koffie bij ons. Jij kan toch ook naar hen toe gaan?

krin

krin

13-10-2013 om 20:54

Ik snap het wel

Of dat denk ik, tenminste. Je zou het leuk vinden als je aan het kinderstel waar het om gaat zou merken dat ze het ook leuk vinden om jullie te zien, dat ze ook voor jullie komen. Het is je (schoon)kind, daar wil je meer mee en van dan de kinderen aanpakken en weer aangeven als ze klaar zijn met leuke dingen doen.

Zelf ga ik eerlijk gezegd graag in mijn eentje naar mijn ouders. Om ze voor mezelf te hebben. Ze vinden het even leuk als man en kind wel meekomen, maar met is anders, voor beide partijen. Dan moet je zorgen dat kind zich amuseert, niet te veel verveelt, beleefd blijft, ook eens wat vertelt, dan moet man aan bod komen - waar hij geen moeite mee heeft. En zo. Dus als ik ouderbehoefte heb, ga ik alleen. Dit als antwoord op je vraag hoe het met de contacten tussen de generaties gaat.

Ik denk dat je inderdaad eerlijk kunt zijn. Positief formuleren en tegen kind in kwestie zeggen dat je hem/haar graag eens alleen zou spreken. Of bedenken wat jullie vroeger leuk vonden om samen te doen en een voorstel doen. Het lijkt me niet slim om de kleinkinderen als "lokmiddel" te gebruiken in de hoop dat zij blijven plakken. Indirect krijg je zelden wat je hoopt.

Succes.

oma

oma

13-10-2013 om 21:06

'indirect krijg je zelden wat je hoopt'

Je hebt gelijk Krin. Dat is ook zo.

Goed dat een paar van jullie even stevig tekeer gaan - zo voelt het tenminste wel .
Ik denk dat het echt niet vervelend bedoeld is allemaal, maar ik mis het contact - en zij missen het kennelijk niet.

Over dat roddelachtige - ja, daar moet ik voor oppassen. Die sfeer ontstaat als je je ongelukkig voelt met een situatie.

Het is helemaal niet zo dat ik moeite heb met schoondochter. Echt niet. Ik ben blij dat ze samen gelukkig zijn.
Maar ik ben wel eens verbaasd dat ze zo ongelooflijk veel meer 'samen-tijd' organiseren dan ik ooit heb gehad - misschien ook wel wat jaloezie van mijn kant.

'Je zou het leuk vinden als je aan het kinderstel waar het om gaat zou merken dat ze het ook leuk vinden om jullie te zien, dat ze ook voor jullie komen. Het is je (schoon)kind, daar wil je meer mee en van dan de kinderen aanpakken en weer aangeven als ze klaar zijn met leuke dingen doen.' Inderdaad Krin. Zo is het helemaal!!!

Maylise

Maylise

13-10-2013 om 21:35

Gewoon zeggen?

Ik weet niet wat voor een band jullie met elkaar hebben maar waarom zeg je niet gewoon dat je ze graag wat vaker wil spreken/zien? Of spreek je een keer met je kind alleen af (dus zonder schoonkind en kleinkind)? Ik weet natuurlijk niet hoe jullie onderlinge dynamiek en relatie is maar hier zou het heel gewoon zijn om dat uit te spreken naar elkaar toe.

Ik vind elke week telefonisch contact trouwens niet heel veel maar dat heeft ook met onderlinge relaties te maken. Ik zou het vreemd vinden om mijn kinderen standaard maar 1x per week te spreken. Maar in sommige families is dat vrij normaal.

Overigens heb ik twee kleinkinderen. 1 woont hier in huis (met haar ouders ) dus die zie ik dagelijks (zoon en vrouw wachten nog steeds op een eigen flat) en 1 woont ver weg (op zo'n 8 uur rijden) dus die zien we niet zo vaak. Als ze komen dan blijven ze ook gelijk een stuk langer dus dan is er alle tijd om bij te praten. De afstand is natuurlijk dusdanig dat voor een dagje langskomen niet echt te doen valt.

Maar goed ik ben vrij uitgesproken naar de kinderen toe en zij ook naar mij toe dus ik merk wel vrij vlug als ze vinden dat iets niet goed gaat.

Nils

Nils

13-10-2013 om 21:47

Oma

Wij hebben ons ook schuldig gemaakt aan het organiseren van "samentijd". Zo een twee nachten per maand brachten we ze onder bij mijn (schoon) ouders en toen we echt moesten bijkomen is mijn zusje een lang weekend komen oppassen. Wat was het fijn om weer even een nacht goed door te slapen en samen te ontspannen, anders dan om half negen nog even een half uurtje uitgeblust op de bank te hangen. Ik vind het hebben van twee (of meer) jonge kinderen echt heel zwaar, ik ken niemand die, ondanks de ervaring van ook een geweldige tijd, fluitend door deze periode is gefietst. De slapeloze nachten, de hormonen, stresss als het met de opvang fout loopt, het kolven, je huwelijk dat opeens veranderd, de gigantische hoeveelheden was, babyhapjes maken, doorgelekte poepluiers enz. Het is heerlijk als familie, waar je de kinderen met een gerust hart achter kunt laten, je wil helpen. Voor ons heeft die hulp echt veel betekend. Inmiddels zijn we weer enigszins normale mensen geworden, zo zonder chronisch slaaptekort en ik denk dat we ook weer wat leuker gezelschap zijn. Toen zullen we de kinderen ook wel eens gedropt hebben zonder ook maar een kop koffie te drinken. Deugt niets van natuurlijk en ik gooi het maar op dat slaapgebrek. Moraal van mijn verhaal: je bent een reddende engel. Voor (het huwelijksleven van) de jonge ouders en daarmee ook voor de kinderen: hun ouders kunnen er weer even tegen. Dit alles lost jouw probleem niet op, maar misschien dat hun gedrag er iets begrijpelijker door wordt?

Oma

Oma

14-10-2013 om 08:48

Hee, Nils...

Dankjewel

Suze

Suze

18-10-2013 om 22:55

Wat zie je ze vaak!

Oma, misschien goed om te weten dat dat wat jij weinig vindt, voor heel veel mensen heel vaak is .
Elke maand je (klein)kinderen bij jou thuis zien - dat hadden mijn ouders ook wel gewild (maar dus niet gekregen).

En niets van niet snappen van mijn kant, maar gewoon zo druk met werk, gezin, andere dingen. Echt, vermoedelijk snappen ze het echt wel dat jij meer wilt. Vraag het ze maar...

Maar geniet er vooral van. En je mag het af en toe laten blijken dat je meer wilt, maar mijn advies (mijn ouders in gedachten houdend): niet te vaak zeggen. Heeft weinig toegevoegde waarde.

Hou de relatie goed, en dan komt het vast wel (zoals ik nu ook vaker alleen of met de oudere kinderen langs ga, dan vroeger).

Maar overigens: als je niet geniet van het logeren van de kleinkinderen, voel je dan vooral niet verplicht. Dan mag je ook gerust een keer nee zeggen, dat is jouw goed recht en dat zullen ze (neem ik aan) ook begrijpen (ik tenminste wel: ik waardeer alles wat ze voor ons/onze kinderen doen en zeg altijd: voel je niet verplicht).

Ella2007

Ella2007

21-10-2013 om 15:00

behoefte contact verschilt per persoon en...

... de kwaliteit van het contact kan niet uitgedrukt worden in uren of minuten. Ik heb zelf graag contact met mijn ouders, en kan het prima met ze vinden, toch bel ik niet meer dan een keer per week, en zelf dat red ik soms niet. Zien doen we elkaar veel minder. Dus de frequentie en duur zegt niet zoveel over de kwaliteit van het contact, of zo je wil, de band die je met elkaar hebt.

Ik snap niet zo goed waarom je vind dat het contact oppervlakkig wordt als je wekelijks (telefonisch) contact hebt. Ook al bel je maar een kwartier, dan kun je toch nog wel een diepere band dan oppervlakkig voelen ? Oppervlakkig, dat vind ik meer de kennis die je tegenkomt bij de supermarkt, waar je een praatje mee maakt.

Wat oppassen betreft: als je niet wil oppassen, of het vervelend vindt, doe het dan niet. Ik denk dat je kind oprecht denkt dat ze jullie daar een plezier mee doen. En zeker omdat je het zelf ook vraagt. Zij kunnen die achterliggende agenda niet ruiken, dus geef gewoon aan wat je zou willen, dan is het aan hen om daar wel of niet , of gedeeltelijk, in mee te gaan. En als ze niet willen wat jij wil: laat het gaan, je moet het niet af willen dwingen, dat werkt averechts, geloof me.

Tot slot over de band die twee mensen (de zussen-broers) onderling met elkaar hebben: je hoeft daar verder niets van te vinden, want je kan er toch niks mee, je hebt er geen invloed op. Ze moeten zelf dat contact onderhouden. Of niet als ze dat niet willen. Ja, je zou dat graag anders zien, en nee, het is niet anders. Let it gooo.....Je kan er niks mee, behalve je eigen ideaalbeeld laten varen. Als de andere zus daar last van heeft kan ze dat zelf zeggen. Jij niet maar zij.

Hoe oud zijn de kleinkinderen?

Ik herken veel in de reactie van Nils.
Als jonge ouders ben je ook weer op zoek naar een balans, af en toe wat tijd samen is dan heel belangrijk.
Ik ben mij er wel van bewust dat wij ook in onze handjes mogen knijpen met de hulp van opa's en oma's aan beiden kanten. Wat wij soms doen: weekendje weg met gezin en opa en oma samen, zodat je wat langer de tijd doorbrengt samen, af en toe ook op de koffie bij opa en oma zonder dat er een oppas ding aan vast zit, maar zij wonen dan ook vlak bij ons in de buurt. Dus dan is het wel een stuk makkelijker.

Nu onze kinderen wat ouder worden ga ik ook af en toe met mijn moeder weg, avond uit eten of naar de film. Maar dat is pas sinds een paar jaar. Toen de kinderen nog een stuk jonger waren, lukte mij dat nog niet.
Mijn advies zou zijn, probeer inderdaad zelf eens het initiatief tot zoiets te nemen. Geef aan dat je het leuk zou vinden om weer eens iets samen te doen, al is het een uurtje koffie drinken.

Groeten, kaatjecato

positief benaderen

Beste oma, zou je het niet eens gewoon uit kunnen spreken? Vraag of ze zin hebben om met jullie te gaan uit eten, zodat je ook eens aan een gesprek met elkaar toekomt, en dat je dat zo mist? Of eventueel thuis een dinertje.

Oma

Oma

22-10-2013 om 08:33

Het is gewoon lastig om in zo'n discussiedraad in woorden te vangen hoe je (familie)relaties beleeft.

Het is op zich al apart dat je met elk kind een andere verstandhouding hebt, gewoon omdat ieder anders is en zich anders ontwikkelt in het leven. Als moeder de taak om te 'levelen' en daar aandachtig in te zijn.
Inderdaad heb ik geen invloed op onderlinge contacten, dat moeten ze zelf ontdekken en op waarde schatten.

Inmiddels hebben we rond het logeren leuke contacten gehad, we gaan er geen ' serieus gespreksonderwerp' van maken, ik denk dat we op de goede weg zijn.
Het zal ook meeveranderen met de leeftijd van de kinderen, die nu klein en ' alomtegenwoordig' zijn zoals dat gaat met peuters. Twee van die ukkies over de vloer is echt een enorm contrast met ons gebruikelijke leven, ik kijk in verwondering terug dat dat kennelijk ooit gewoon voor me was in een ver verleden toen ik zelf kleine kinderen had. Ze zijn schattig en gezellig, en vullen het hele bestaan als ze hier logeren.

Dus nou maar eens lekker de vloer dweilen, vingers van de ruiten, logeerspullen opruimen en weer eens verbaasd vaststellen hoe de tijd vliegt.

juf

juf

07-07-2016 om 10:36

gehuwde dochter wil niet meer met haar ouders praten

Ons dochter is gehuwd, de relatie met ons liep toen al moeilijk. In het begin vlotte het goed maar sinds ze in het dorp van haar man woont is alles verandert. Ze wilt geen contact meer met ons, niet praten, niet bellen, niet mailen, ons negeren als ze ons ziet... kortom, wij bestaan voor haar niet meer. Ze heeft een dochtertje die we ook niet mogen zien, geen foto's van krijgen enz... Het is heel hard voor ons, we proberen oplossingen te vinden maar ons dochter wil niet meewerken, ze antwoordt nooit op zo'n vraag..
Wat kunnen wij doen ? We zijn op zoek naar hulp om de situatie te veranderen. Misschien kan er iemand ons tips geven ? Wij staan er 'alleen' voor. Hebben een zoon ook maar die wil niet dat we daarover praten...

Oma

Oma

07-07-2016 om 10:48

wat verdrietig

in zo'n situatie hoor je wel vaker dat broers/zussen zich er nadrukkelijk buiten willen houden.

Je schrijft dat ze in het dorp van haar man is gaan wonen - ik neem aan dat je het dorp bedoelt waar hij vandaan kwam en waar zijn ouders wonen?

Je schrijft ook dat de relatie in het begin van haar huwelijk al moeilijk liep - en dan weer 'het vlotte goed'.
Hoe bedoel je dat?
Is er iets voorgevallen -misschien voor jou onbewust- wat de relatie heeft verslechterd?

Is haar kind geboren nadat ze naar dat dorp verhuisde?

Kaaskopje

Kaaskopje

11-07-2016 om 14:23

Juf

Ik heb ook geen contact meer met mijn ouders. Achteraf gezien kun je van een aantal dingen zeggen dat ik ook wat milder had kunnen zijn, maar over de hele linie bekeken, zou mijn mildere houding niet tot een betere verstandhouding geleid hebben, vermoed ik, maar ook de rest van de familie.

Ik heb geen idee, waarom de relatie met je dochter zo is verslechterd. Ik ken het verhaal niet en kan daarom niet meedenken over wat je kunt doen.

Jonge ouders....denk eens wat beter na (liefst met verstand)

Ik ben het helemaal eens met die oma. Wij hebben samen 7 kinderen mogen krijgen en ik was een fulltime en zeer gelukkige moeder. Onze kinderen zijn nu tussen de 25 43 jaar en 25 kleinkinderen. Wij zijn GELUKKIG géén oppas Opa en Oma geworden. De nieuwe generatie (onze kinderen) is erg verwend en veel te gemakkelijk geworden, Bij opa en oma de kinderen dumpen een weekend of nog langer is tegenwoordig heel normaal vinden ook onze kinderen "en vele andere kinderen" Maar wij als opa en oma vinden dat ook helemaal niet leuk. Kinderen en de omgeving praten je dat aan opa"s en oma"s moeten/horen dat leuk en gezellig vinden, nou ik zal je zeggen.....het is helemaal niet leuk voor ons!
Onze kinderen komen alle 7 vaak gezellig met broers en zussen naar het ouderlijk huis (wij dus) Maar dan kijken ze nergens meer naar en oma mag voor politie agent spelen. Ik heb al vaker aan onze kinderen te kennen gegeven dat wij graag zien dat ze zelf op hun kroost moeten passen, maar niet dus! vieze schoenen op de bank vieze vette chips handen overal chocolade van het koekje enz enz
En pa en ma zitten gezellig onderling te kletsen en zien zogenaamd niks?? och het is toch maar bij Oma en opa en die moeten/vinden alles van kleinkinderen toch leuk en lief ??
Wij opa en oma zijn nu 67 en 68 jaar en dit bericht klinkt misschien hard maar hij is wel eerlijk! Veel van onze vrienden, broers en zussen met/in dezelfde situatie vinden dit ook maar bijna NIEMAND durft het ook eerlijk toe te geven of te zeggen....nou wij dus wel. Ik hoop dat jonge ouders dit ook lezen. Ze moeten eens ophouden om voor ons te denken en te weten en te voelen dat wij dagenlang oppassen en logeren helemaal niet altijd leuk vinden.
Jullie kinderen doen dat gewoon uit gemak voor jezelf.....lekker even zonder kinderen. Het zijn jullie kinderen dus zorg er dan ook zelf voor. Mamma willen ook blijven werken dat is ook zo"n groot probleem, dan dumpen we ze toch bij oma en opa. NEE en nog eens NEE blijf thuis bij de kinderen dat is de taak van een moeder, en als je financieel moet blijven werken?? zet dan ook GEEN kinderen op deze wereld. De nieuwe generatie (onze kinderen en vele anderen) zijn verwende egoïstische mensen kinderen geworden.

Sterkte, alle opa en Oma"s
Wees niet bang om eerlijk te zijn, dat doen wij ook en alle 7 kinderen komen nog steeds graag thuis.

Elfje65

Elfje65

28-08-2016 om 10:55

Wow theelepeltje

Dat beweert hier nogal wat. Ten eerste dat jouw kinderen egoistisch zijn heb je misschien wel aan je eigen opvoeding te danken. Ik vind het idd niet normaal dat ze niet op hun kinderen letten als ze bij jullie zijn, maar om daar nu een hele generatie over een kam te scheren gaat we ver. Dus jij gaat van het standpunt uit dat een moeder niet mag werken??? Belachelijk. Dat je kind naar een opvang gaat wil niet zeggen dat je kind niet is opgevoed. Misschien zijn ze bij jou wel zo verwend omdat je altijd thuis was.

ja Elfje dat klopt.... maar ik durf het als oma tenminste

Maar dit is typische een reactie van een moeder die zelf nog geen oma is, u bent nu al op uw teentjes getrapt en licht geraakt en dat probeer ik nou net uit te leggen in mijn bericht hier boven
Zeg of vertel eens eerlijk en normaal iets aan je volwassen kinderen
nou je leest het nu......gelijk geïrriteerd!
Opa/vader en Oma/moeder hebben hun kinderen leren praten,
Nu leren de kinderen hun ouders dat ze hun mond moeten houden

En werkende moeder vind ik prima hoor....geen probleem, en kids naar de kinderopvang brengen heb ik ook helemaal niks op tegen het zijn jullie kinderen en jullie verantwoording, en als oma het oppassen zelf aanbied is het ook oke. Maar jullie vragen het zelf meestal aan je ouders en kun je dan nog nee zeggen het is namelijk niet zo leuk en gemakkelijk om nee te zeggen als oma.
Ik wil dit er dus mee zeggen...gebruik als oppas niet altijd zo snel opa en oma, al is dat natuurlijk wel veel goedkoper voor jullie!

Fijne zondag

Elfje65

Elfje65

28-08-2016 om 12:59

Wat een toon zeg

Ik ben geirriteerd door jouw stellingen ja. Maar voel mij totaal niet aangesproken. Mijn kinderen zin bijna volwassen en heb ook altijd gewerkt. Mijn ouders pasten op tot de basischooltijd omdat ze het leuk vonden. Ik heb altijd onder schooltijd kunnen werkem gelukkig. Sterker, ze wilden niet dat een ander het deed. Op visite bij hun en bij anderen heb ik zelf mijn kinderen in de gaten gehouden. Dus het ligt aan jouw kinderen en niet aan de generatie.

Ook een heerlijke, ontspannen en gezellige zondag gewenst. Dat gaat hier wel lukken. Dank je.

Angela67

Angela67

28-08-2016 om 13:29

theelepeltje - en jij dan?

lekker zo'n posting, het enige wat hiermee duidelijk wordt is dat jij zelf niet assertief genoeg bent.
Dus ik zou zeggen: steek je energie daarin, dat je én de relatie met je kinderen hebt zoals je wilt én dat je geen vieze voeten op de bank hebt.
gr Angela

theelepeltje

Wat jammer dat het je niet is gelukt -ondanks dat je er al die tijd voor thuis bent gebleven- je kinderen tot prettige volwassenen op te voeden. Je zou nog een poging kunnen wagen met je kleinkinderen maar zo te lezen ben je er helemaal klaar mee. Dan is het ook maar beter dat jullie niet oppassen.

Mijn tip: ga voortaan bij je kinderen langs, in plaats van dat ze bij jullie komen. Kun je daar zelf lekker zelf met je voeten op de bak chips gaan zitten eten

kaplablokje

kaplablokje

28-08-2016 om 13:43

Hmm

Ik ben het niet eens met de stelling in het eerste bericht van rheelepeltje dat het de taak van de moeder is om thuis te blijven bij de kinderen dat je geen kinderen op de wereld moet zetten als het financieel gezien nodig is om te blijven werken. Gelukkig neemt theelepeltje dat terug in haar tweede bericht en is een werkende moeder prima en heeft ze niets tegen kinderen naar de kinderopvang brengen. Gelukkig! Dan zijn we het eens.

Jammer dat het contact met de kinderen van theelepeltje moeizaam gaat. Bij ons gaat het gelukkig anders. Wij gebruiken mijn ouders (schoonouders waren al overleden voor de geboorte van onze kinderen) niet als oppasopa en -oma. We komen ook niet met alle kinderen tegelijk bij opa en oma, omdat dat te druk is voor mijn ouders. Het initiatief voor eventuele logeerpartijtjes ligt bij mijn ouders, het komt minder dan eens per jaar voor. Ik hoop dat betert en een fijne zondag!

Kaaskopje

Kaaskopje

28-08-2016 om 16:23

Theelepeltje

Je verwijt Elfje dat ze geïrriteerd reageert, maar man man, jouw verhaal is één en al irritatie. (Ik tutoyeer, ondanks dat ik 12 jaar jonger ben, als je het niet erg vindt.) Ik krijg niet bepaald een leuk beeld van je kinderen, je ergert je rot aan ze.

"Wees niet bang om eerlijk te zijn, dat doen wij ook en alle 7 kinderen komen nog steeds graag thuis."

Deze opmerking vind ik super-komisch om eerlijk te zijn. Je hebt hier net een heel verhaal getypt over het lakse gedrag van je kinderen, ze laten hun kroost maar hun gang gaan met hun modderpootjes en chipshandjes, dus blijkbaar óndanks dat jij "eerlijk" bent tegen ze. En dan sluit je af met dat ze ondanks jouw eerlijkheid het nog steeds gezellig vinden om te komen. Ja, vind je het gek? Die eerlijkheid van jou maakt blijkbaar totáál geen indruk. Wie ben jij dan om een ander zo de les te lezen?

Ik weet niet hoe vaak de hele meute bij jullie over de vloer komt, maar misschien is het een idee om tegen je kinderen te vertellen, heel eerlijk, dat het teveel is voor jullie en dat ze voortaan niet meer allemaal tegelijk mogen komen, zodat jullie ook weer meer tijd met iedereen apart kunnen doorbrengen? Ik kan me best voorstellen dat het niet leuk is als jullie als ouders en gastheer en -vrouw genegeerd worden en als je huis eruit ziet of er een bom ontploft is, als ze weer naar huis zijn. Maar dat laat je zelf gebeuren. Daar kan iedereen die jonger is dan jullie zelf niets aan doen. Behalve jullie eigen kinderen dan en die hebben jullie als hun ouders manieren bijgebracht en niet 'wij'.

Ik hoop van harte dat mijn kinderen ons hun eventuele kinderen toe zullen vertrouwen als zij eens een weekendje iets anders willen doen. Ik zou dat niet zien als goedkoop misbruik maken van opa en oma. Tenzij ik het lichamelijk echt niet meer aan zou kunnen. Uiteraard zou ik het gezellig vinden als de kinderen dan ook even tijd nemen voor een praatje met ons, maar dat hoeft geen hele dag te duren. Daarnaast zou ik het heel natuurlijk vinden als ik als oma ook met doekjes rond zou moeten lopen om plakhandjes schoon te maken. Als mijn kinderen dat niet zouden waarderen, verwacht ik uiteraard wel dat ze het zelf doen.

Jullie hebben zeven kinderen mogen krijgen. Dat is een hele rijkdom en het is je gegund uiteraard, maar de keerzij is dat de lasten ook veel groter zijn dan bij mensen met minder kinderen. Als mijn kinderen ooit met kleinkinderen komen, zijn dat er aanzienlijk minder dan bij jullie en is het daardoor ook overzichtelijker en beter te 'managen'.

Dit: "Ze moeten eens ophouden om voor ons te denken en te weten en te voelen dat wij dagenlang oppassen en logeren helemaal niet altijd leuk vinden.", moet je toch echt jezelf en je kinderen aanrekenen en niet alle jongere ouders.

Ik heb de indruk dat Elfje ouder is dan jij denkt, waardoor de 'jullie' in je laatste zinnen nogal misplaatst is. De tijd dat mijn kinderen en ik denk ook van Elfje, nog bij oma en opa naar binnen geschoven konden worden is allang voorbij. Ik hoop voor mijn kleinkinderen de oma te kunnen zijn, zoals mijn kinderen die nooit gehad hebben. En ik weet het... het is heel moeilijk om je kinderen iets te weigeren, maar nogmaals: dat kun je een ander niet kwalijk nemen.

Kaaskopje

Kaaskopje

28-08-2016 om 16:24

Ik heb lang over mijn reactie gedaan

Ik zie dat intussen meer mensen gereageerd hebben.

Parka

Parka

28-08-2016 om 17:45

Toch

Ondanks dat het wat verrot haar strot verlaat snap ik het te maken punt wel. Eigenlijk zegt oma niet veel anders dan Theelepeltje doet.

Soms is het aanbod kleinkinderen wat groot, vaak en met iets teveel regelmaat en niet om de grootouders of kleinkinderen te plezieren maar de generatie er tussenin, die wel heel lang gebruik blijven maken van het aloude mamma's hotel.

Niet elke grootouders is zo gebekt als zijn/haar eigen kroost en om verhoudingen met tere zieltjes niet te verzieken in jarenlange strijd, houdt men vaak de mond, slikt en accepteert.

Opa en oma hebben hun tropenjaren als ouders achter de rug en mogen nu genieten.
Ik denk hierbij een kennis van mij die vier dagen in de week haar kleinkinderen groot brengt en in het weekend komen ze nog eens met de ouders erbij. Zij is nu 68 en van haar oude dag zoals zij die in gedachte had komt niet zoveel terecht. Echt triest vind ik dat.
Het kan echt geen kwaad als kinderen om iets langer na te denken over bepaalde verzoeken; niet elke ouder heeft zin in een tweede ronde gratis kinderen opvoeden, HOE lief ze ook zijn en hoeveel opa's en oma's ook van ze houden.

Miekemieke

Miekemieke

28-08-2016 om 18:03

van mij zou het allemaal mogen

Mijn volwassen kinderen hebben geen kinderen en ik zie het ook niet direct gebeuren. Het lijkt mij fantastisch om oma te zijn. Zeker als je niet full time meer werkt is het toch geweldig om op te passen??? Ik zou er van genieten en ik zou er ook van genieten als mijn volwassen kinderen zo gezellig met elkaar zaten te praten. Ik heb ook enorm van mijn kinderen genoten, vette handen of chocoladevlekken op de meubels daar heb ik nooit om gegeven, dat zijn maar spullen!!!!

Elfje65

Elfje65

28-08-2016 om 22:51

Kaaskopje

Altijd leuk als je jonger wordt geschat

Kaaskopje

Kaaskopje

29-08-2016 om 00:00

Haha Elfje

Dat zeker!

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.