Relaties Relaties

Relaties

Annie (vaste forummer maar nu even een nick)

Annie (vaste forummer maar nu even een nick)

20-01-2014 om 13:50

Hoe maak je een man duidelijk dat hij ook tijd voor gezin in moet plannen?


Ella2007

Ella2007

22-01-2014 om 09:15

om het weekend alleen zorg

Nog ter aanvulling: toen ik aan hem aangaf dat hij in geval van een scheiding om het weekend er alleen voor zou staan met de kids (en wij hebben geen opa oma in de buurt) zag ik wel een kwartje vallen. Dat past hem helemaal niet ivm de sporten, en wie weet is dat voor hem een trigger geweest om de boel dan toch maar anders te gaan regelen en oppakken. Wie weet is dat ook een deal die jij kunt maken: om het weekend fietsen. Dat is dan toch een hele verbetering.

Ervaringsdeskundige

Ervaringsdeskundige

22-01-2014 om 09:47

Annie, nog meer tips en vragen

Ik denk dat als jij de komende 4 weken (of langer) hetzelfde gaat doen als hij, nl. de zaterdagavond leuke dingen doen EN de hele zondag je eigen plan trekken en het aan hem overlaten, hij niet meer denkt "acht leuke dag" maar baalt dat jij je plan trekt en hem met de kinderen "opzadelt".

Dus ook dat zou misschien een optie zijn.

Niet dus eenmalig een leuk weekendje weg (dat kan je eerst proberen), maar als dat niet werkt: het iets structureler schrikeffect te creëren. Dan gaat hij misschien toch beter voelen hoe jij het voelt Maar dan vooral wel leuke dingen gaan doen .

Ik vraag me alleen nog af: in hoeverre kondigt hij zijn zaterdag/zondagactiviteiten van tevoren aan?
Hoe lang van tevoren?
Brengt hij het als feit of vraagt hij of het oké is? En zeg je dan nee, dat vind ik niet oké (want teveel dit weekend weg)?

Misschien kun je het gewoon loslaten. Ik zou er toch niet de strijd over aangaan met kinderen bij man dumpen en dergelijke acties. Gewoon zorgen dat je het zelf gezellig hebt met de kinderen. En plan iets voor jezelf en vraag man of hij er dan is anders neem je een oppas.
Hopelijk wordt je relatie iets leuker en gezelliger als de kinderen wat groter zijn want het klinkt nou ook niet echt als een gezellig huwelijk zo. En ik zou er ook zo min mogelijk woorden aan vuil maken. Helpt allemaal niets. Dan voel je je al in de steek gelaten doordat je man je alleen laat met de kinderen en dat kost al een hoop nodeloze negatieve energie en dan ga je ook nog eens negatieve energie in de strijd stoppen. Dan heb je jezelf dubbel gepakt.

Eventjeszo

Eventjeszo

22-01-2014 om 10:04

Bruikbare tips

Tja, als de enige bruikbare tips diegene zijn die alleen uitgaan van het veranderen van Annieman, weet ik het ook niet meer. De meeste invloed heb je namelijk op jezelf, dus dat lijkt me ook de eerste persoon om naar te kijken. Uit het boze, eenzijdige verhaal van Annie zelf komt geen slechte, waardeloze man naar voren, integendeel. Hij werkt hard en is gewoon betrokken in het leven van zijn kinderen. Hij wil alleen niet de hele zondag in dienst stellen van de plannen van Annie, zondagmiddag is hij er wel gewoon. De conclusie die voor het gemak getrokken wordt is dat hij "ons" tekort doet, maar ik heb nergens zielige kinders uit het verhaal kunnen halen. Wel een vrouw die zich tekort gedaan voelt. Als je wil dat iemand graag tijd met je doorbrengt, zul je leuk gezelschap moeten zijn, dat is toch geen hogere wiskunde? En ik kan me haast geen grotere afknapper voorstellen dan een zeurende vrouw die zich als slachtoffer opstelt (heeft een vriendin mij ook duidelijk moeten maken, ik kan ook goed zeuren, is genetisch bepaald) en als je dan toch de hele tijd de kinderen in het verhaal wil betrekken, is dat voor hun ook niet leuk.

Annie zegt zelf dat ze gewoon een weekend wegkan, maar dan heeft manlief een leuk weekend met de kinderen en dat mag niet. Ik zal wel tussen een compleet ander mannenras leven dan de meeste van jullie (Annies man komt op mij niet afwijkend over) en andere voorkeuren hebben. Ik moet niet aan een megaromantische, attente, romantische weekendjes plannende, op de bank zittende meteroman (karikatuur, ik weet het) denken. Daar zou ik weer hard voor wegrennen. Ik vind het heerlijk om de grote lijnen uit te kunnen zetten en mijn eigen dingen te hebben.

Een harde reactie, maar ik vind dat de "andere kant" wat onderbelicht blijft.

Angela67

Angela67

22-01-2014 om 10:08

wacht effe AnneJ

bij het loslaten zoals jij het beschrijft voel ik een soort negatieve, fatalistische ondertoon. Dat vind ik jammer want daar wordt niemand gelukkig van. De bedoeling is volgens mij dat Annie een manier voor zichzelf vindt om ten positieve te draaien, met welke praktische oplossing dan ook. En die oplossing kan dan inderdaad zijn om 'niets' te doen richting man, maar dan is dat wel een positieve keuze in een 'negatieve' situatie.
gr Angela

Annie

Annie

22-01-2014 om 10:42

Veel reacties

Dank voor jullie berichten. Ik kan niet overal op reageren. Ginny, Stenna en Hortensia. Ik snap jullie ergernis richting mij wel. Ik ben boos maar ben echt wel zoekende hoe ik hier een draai aan kan geven. Ik blijf niet hangen in boosheid maar ik ben nu wel echt boos Die boosheid heeft in ieder geval wel duidelijk gemaakt dat het duidelijk is dat ik niet blij ben met de situatie. Dat heb ik ook op andere manieren richting man duidelijk proberen te maken maar dat kwam niet over...

Wat ik wil is klip en klaar: ik wil meer qualitytime met het hele gezin. Als ik naar een welnessresort ga en hij een weekend met de kinderen dan heb ik vooral mezelf te pakken. Dan heb ik meer tijd voor mezelf maar ik hoef niet meer tijd voor mezelf, ik breng mijn tijd graag door met mijn kids en we hebben dan dikke lol. Maar ik - en kids ook - willen graag dingen doen met het hele gezin.

Er zijn veel tips voorbij gekomen. Maar veel dingen heb ik al geprobeerd of sommige dingen zijn niet werkbaar (bv donderdagavond qualitytime inplannen). De een zegt 'pak je boeltje' (dat wil ik nu net voorkomen) en de ander zegt 'regel gewoon alles zelf en ga alleen op stap met je kinderen' (inderdaad dat wil ik ook niet). Het zijn twee uitersten op een continuum. Ik eis niet dat hij ieder weekend van zaterdagmorgen tot zondagavond bij mij op de bank zit. Voor de een ligt het compromis wat meer naar rechts dan bij de ander. En ik dring hem echt niet mijn gewenste situatie op (wat die dan ook moge zijn) maar er moet wel een duidelijk compromis zijn waar we ons allebei goed bij voelen. Nu is er voor hem een 'compromis' dat voor mij helemaal niet als compromis voelt. Het is dus tijd om het compromis te herijken. Mijn probleem was: hoe maak ik mijn man duidelijk dat er iets aan de situatie moet worden gedaan. Ik verwijt hem niet dat hij geen leuke vader is (juist niet, ik vind het zo'n gemiste kans dat zo'n leuke vader zo weinig bij zijn kinderen is) of dat ik veel regel en doe met kinderen (doe ik met plezier en als ik hem iets vraag om te regelen doet hij het en hij regelt de meer mannendingen).

De opties van Angela heb ik allemaal overwogen en deels uitgeprobeerd. Schrikeffect: mijn boosheid had een behoorlijk schrikeffect. Op de inhoud blijven zitten: blijkbaar is er bij man eerst een trigger voor nodig om op die inhoud te gaan zitten. Drastischer maatregelen zoals 3 en 4: liever niet omdat dat ook niet prettig is voor de kinderen.

Ik houdt optie 1 in mijn hoofd. Plant hij wederom een weekend tjokvol dan ga ik dat weekend weg met kinderen.

Manlief voelde wel aan dat er dit keer iets meer geschut nodig is dan de waait-wel-weer-over-blik. Gisteravond stond er een bos bloemen en hij heeft schoorvoetend excuses gemaakt. Niet van harte (zal wel een mannendingetje zijn). Je wist het toch da tik daar 's middags naar toe 'moest'. Discussie dat je niet en-en-en hoeft te doen. Afgesproken op samen een weekendplanning te maken per week zodat iedereen weet waar hij/zij aan toe is. Voor komend weekend plant hij 's middags en zaterdagavond niets en gaat hij dichtbij fietsen.
Vanmorgen heeft hij ook aan kinderen aangegeven dat afgelopen weekend niet leuk was. Oudste gaf duidelijk aan dat hij niet meer wil dat papa drie-vier dingen per weekend plant, maximaal een ding voor hemzelf en wel zo dat we iedere zondag iets leuks kunnen gaan doen met z'n allen. Papa moet er nog een beetje aan wennen dat de rest van het gezin 'gewoon spelletjes doen' daar ook onder kan vallen. Voor aankomend weekend hebben we een planning gemaakt waar iedereen zich blij bij voelt.

Annie

Annie

22-01-2014 om 10:59

Eventjeszo

Wij tikten tegelijkertijd.

Jij zegt: Hij wil alleen niet de hele zondag in dienst stellen van de plannen van Annie, zondagmiddag is hij er wel gewoon. De conclusie die voor het gemak getrokken wordt is dat hij "ons" tekort doet, maar ik heb nergens zielige kinders uit het verhaal kunnen halen. Wel een vrouw die zich tekort gedaan voelt. Als je wil dat iemand graag tijd met je doorbrengt, zul je leuk gezelschap moeten zijn, dat is toch geen hogere wiskunde? "

Dan heb je niet goed gelezen. Dat hij iedere zondag fietst is geen probleem. Wel dat het steeds verder weg is en hij daardoor steeds later weer terug is. Dit weekend was het half drie voordat hij gedouched etc was. dan blijft er sowieso weinig tijd over.
Het probleem dit weekend was dat hij om half drie een paar boterhammen achter zijn kiezen heeft gedrukt en toen weer vertrokken is richting een feestje waar hij zijn neus 'moest' laten zien. Om kwart voor zeven heeft een van de kinderen hem gebeld of hij nog thuis kwam, dat lag eigenlijk nog niet in de planning.
De kinderen hebben hem de hele zondag niet gezien of gehoord, geen enkele keer samen gegeten, etc.

Dat is voor mij - de zeurende vrouw in slachtofferrol? - niet leuk maar voor de kinderen ook niet. En dat heeft de oudste wel degelijk heel duidelijk aangegeven. Niks ingefluisterd. Van de jongste (4) kun je dat nog niet verwachten.

De rest kun je lezen in mijn posting hierboven.

Angela67

Angela67

22-01-2014 om 11:06

hou vol

de kunst is nu om 'positief' vol te houden denk ik. Met af en toe een kwinkslag de boel luchtig te maken/houden, probeer een gevoel van boosheid in te dammen als je de neiging hebt om een niet-zo-aardige opmerking te maken of als je terugdenkt aan dingen die verkeerd gingen. Als de kinderen zo spontaan tegen hem blijven en ook de blije kant laten zien zal dat zeker helpen.
En dan voorzichtig toch maar eens wat samen gaan doen . .. ?
gr Angela

Evanlyn

Evanlyn

22-01-2014 om 11:06

loslaten

Als je verwachtingen loslaat, moet je ook je zegeningen kunnen tellen, anders blijf je je tekortgedaan voelen.

Hier bijvoorbeeld een autistische man die tijd en ruimte nodig heeft om alle prikkels van een werkdag te verwerken. Dat is een ander geval, want hij is wel een huismus, maar doordeweeks totaal niet beschikbaar voor het gezinsleven, ook niet om na het eten een kopje thee te drinken. Ik doe bijna alles alleen, maar ik zal hem nooit verlaten, want hij is lief, trouw en grappig, en op de afgesproken vaste tijden een goede vader. Die ruimte heeft hij gewoon nodig om te functioneren en ik heb dat kunnen loslaten. Anderen hebben er soms wel commentaar op, maar dat vind ik niet relevant. En daar komt bij dat ik wel eens een wat kleffere relatie heb gehad en daar gillend gek van werd, dus kennelijk past dit beter bij me. Een middenweg die precies op jouw behoeften is toegesneden is natuurlijk ideaal, maar ja, wie heeft nou een ideale relatie? Ik ben heel blij met de mijne. Doe mij maar een autist

Ervaringsdeskundige

Ervaringsdeskundige

22-01-2014 om 12:06

Dingen inplannen & nee zeggen

Annie, het klinkt goed dat hij excuses heeft aangeboden en dat jullie nu voor a.s. weekend een planning hebben gemaakt waar jij en de kinderen blij mee zijn (en je man hopelijk ook).

Ik denk dat het dus verstandig is steeds de weekenden van tevoren in te plannen, in de zin van dat er familytime (wat je dan ook doet, maar dus niet het sporten van de kinderen, want dat voelt denk ik niet als familytime als er eentje op het veld staat) in blokken in de agenda staan waar hij niet aankomt. En die tijden kan je vast wel iets schuiven/aanpassen i.v.m. zijn activiteiten/uitnodigingen, maar er moeten wel blokken in staan als de kinderen wakker zijn...

Misschien is het ook makkelijker voor je man om "nee" te zeggen tegen leuke borrels e.a. activiteiten als hij kan zeggen dat hij niet kan omdat hij al met het gezin dingen doet (en wat dat dan preceis is, is niet belangrijk - dat kan je later invullen)?

Annie

Annie

22-01-2014 om 12:39

Ervaringsdeskundige

Ja, dat blokken in de agenda heeft hij blijkbaar echt nodig. Ook in het werk vliegt hij van afspraak naar afspraak waarbij hij verzucht dat hij nooit tijd heeft om eens na te denken over bv strategie of een kijkje nemen op werkvloer en dergelijke. Als je het niet inplant, kun je er ook geen tijd voor vrij maken.

Man is ook blij met de planning. Want hij zei tegen de kinderen dat het laatst zo gezellig was om met z'n allen te gaan zwemmen. Maar dat moet je dan wel vooraf wel plannen/blokken want als er in zijn agenda niets gepland staat dan betekent dat voor hem dat hij ook wel daar en daar naar toe kan gaan en in de tussentijd past dan hier en daar nog een stukje 'thuis zijn' omdat 'wij er altijd zijn' (ik weet niet wie dat hier zei).

Tijgeroog

Tijgeroog

22-01-2014 om 12:40

Annie

Uit je eerste plating van vandaag proef ik een beetje, maar ik kan de plank volledig misslaan, dat hij graag op pad is in het weekend. Ik ken dat gevoel wel, heb soms de drang om weg te gaan, op pad te gaan, waarbij het me eigenlijk niet zo veel uitmaakt wat en waarheen.
Als dat bij hem speelt kun je daar op inhaken. Dus op zondag vaker de deur uit, maar dan wel met z'n allen. Naar het bos, strand, museum, evenement, schaatsen of zwemmen... Of even naar een cafeetje wandelen, daar wat drinken of een ijsje halen en wer terug naar huis. Waar je dan. Revolvers die spelletjes kunt gaan spelen.

Hortensia

Hortensia

22-01-2014 om 13:36

Dat is een goeie!

"Afgesproken op samen een weekendplanning te maken per week zodat iedereen weet waar hij/zij aan toe is. Voor komend weekend plant hij 's middags en zaterdagavond niets en gaat hij dichtbij fietsen."

Dat vind ik een goede stap!

Anno

Anno

22-01-2014 om 13:48

180 graden

Volgens mij kan je man niet in 1 keer draaien van 'doen wat ik zelf wil' naar 'gezellig met z'n allen'. Daar zitten nog wat stappen tussen,
die ommekeer komt niet met praten. Kom op, als dat het antwoordwoord was in jullie geval, was het al gefixt niet waar?
Allereerst zou het besef voor jullie moeten komen dat er superfijne weekendjes zijn zonder wachten op een compleet gezin. Als hij dat hij niet zo'n prettige ontwikkeling vindt dan is er een situatie waar je vanuit een gelijkwaardige positie (je wilt beiden iets anders) met elkaar kan onderhandelen over wat dan wel de mogelijkheden voor hem, voor jou zijn. Hij zal het in elk geval anders zien dan jij en andere dingen belangrijk vinden. Dat is prima als je maar uitkomt bij iets waar je beiden enigszins tevreden mee bent.

Je kan pas praten met iemand die daar zelf ook het nut van inziet. Iemand dwingen tot praten of dwingen tot bepaald gewenst gedrag zorgt er niet voor vrijwillige deelname. Integendeel. Vergeet niet dat vrouwen veel beter zijn in plannen, praten, argumenten naar voren brengen. Mannen krijgen daar soms het gevoel van dat ze ondersneeuwen en gaan zich verzetten tegen 'praten' en 'samen' en 'gezellig'. Het kan al schelen als de sfeer van verwijten (al dan openlijk) is gaan liggen en hij ook het idee heeft dat er wat voor hem te halen is in het gesprek.
Laat hem eerst beseffen dat jij het op jezelf ook fijn hebt. Zonder zijn interne motivatie kan niemand iets.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

22-01-2014 om 14:42

Toch nog een poging....

Jouw man is graag bezig, jij hebt graag familietijd op zondag. Daar moet je een compromis in zoeken.

Hij hoeft natuurlijk niet iedere zondag te fietsen, maar hij hoeft zijn zondag ook niet te vullen met een spelletjesmarathon als dat niet zijn ding is. Ik zou eens beginnen met om tafel te gaan zitten met hem. En te bespreken wat hij leuke gezinsuitjes vindt. En die dan inplannen. Koop een familieagenda, en plan daar alle activiteiten in. Wat er in de agenda staat gebeurt. En dan flink vooruit plannen....

Ideaal zou in mijn ogen zijn: ene weekend fietsen, andere weekend op stap met z'n allen. En een doordeweeks een avond de kinderen vooruit laten eten, op tijd naar bed brengen, dan de tafel mooi dekken, flesje wijn opentrekken en een dinertje voor twee houden.

Dat is dus zoals ik het zou aanpakken. En die weekendjes weg zou ik omzetten in een gezinsvakantie.

Verder snap ik nog steeds niet waarom het een probleem zou zijn als hij een fijn weekend heeft met de kinderen en jij een rekaxweekend voor jezelf. Dat is toch ook familietijd? En bovendien krijgt ie dan misschien wel de smaak te pakken. Voor mijn man zijn dit namelijk juist de weekendjes dat hij er eens echt voor gaat zitten en erop uitgaat met de kinderen. Wat moet ie anders doen hè.

Charis

Charis

22-01-2014 om 15:56

Tja

Annie, volgens mij heb je hiermee een goede start gemaakt. Ik hoop voor jullie dat het goed uitpakt. Trek je niet teveel aan van wat anderen vinden dat jij zou moeten vinden .

Annie

Annie

22-01-2014 om 16:46

Anno

Ik begrijp je reactie niet helemaal. Zeker niet na mijn laatste reactie. Ik heb nergens gezegd dat mijn man geen dingen met het gezin wil doen. Het komt er niet van omdat hij in zijn ogen een vrije agenda heeft. En inderdaad, ik was op zoek naar die interne motivatie van mijn man. Het heeft geen zin om dingen te gaan eisen, daarmee verander je niets.

Annie

Annie

22-01-2014 om 16:50

Tijgeroog

Ja, ik denk wel dat je wel ongeveer gelijk hebt. Als we iets plannen dan maakt hij er tijd voor vrij (zo moet je het denk ik bij hem wel letterlijk lezen) en dan beleeft hij er ook plezier van. Vandaar ook het maken van een weekendplanning waarin dus ook blokken familytime zit. En twee blokken 'eigen plezier' achterelkaar is niet meer mogelijk . En het helpt hem volgens mij wel als we er direct een activiteit aan koppelen. We hebben besloten dat we zondag naar de klimhal gaan; nu die dat de kinderen heeft beloofd gaat hij daar echt niet aan tornen. Als we niets zouden afspreken is het ook makkelijker voor hem om 'even ergens naar toe te gaan'.

Annie

Annie

22-01-2014 om 16:59

Ginny

Zie hierboven de reactie aan Tijgeroog; plannen en direct een activiteit koppelen aan familietijd gaat hopelijk beter werken.

Jij zegt: Verder snap ik nog steeds niet waarom het een probleem zou zijn als hij een fijn weekend heeft met de kinderen en jij een rekaxweekend voor jezelf. Dat is toch ook familietijd?

Ik wil graag een leuk weekend met z'n allen (mama, papa en kinderen). Ik hoef helemaal geen relaxweekend voor mezelf. Ik weet niet zo goed waar dat vandaan komt, ik heb dat nergens gezegd. Ik doe echt wel eens wat voor mij zelf, met vriendinnen. Maar ik word helemaal niet gelukkig van een weekend zonder de kinderen, heb er zelden behoefte aan. Ik doe veel liever dingen met de kinderen. Een zaterdag shoppen of in een welnessresort vind ik echt zonde van mijn tijd; ik sta veel liever langs een hockey, voetbal of tennisveld. Het is ook niet zo dat ik mijn man geen tijd zonder kinderen/gezin gun, maar als dat betekent dat er weinig tot geen familietijd is in het weekend, dan baal ik daar stevig van.

Als man leuke dingen gaat doet met de kids is dat voor mij geen familietijd. Want die familie, daar hoor ik ook nog steeds bij.

Anno

Anno

22-01-2014 om 17:07

Annie

Ah, sorry, ik was nog niet zo ver in de discussie.
Je hebt met man gesproken en een afspraak gemaakt. Mooi en vasthouden. Hopelijk heb je dat weekend weg helemaal niet nodig. En anders heb je die achter de hand. Succes!

Eventjeszo

Eventjeszo

22-01-2014 om 17:13

Positief

Je klinkt gelukkig weer een stuk positiever. Fijn dat het erop lijkt dat er een compromis gesloten kan worden. En ik hoop dat je me niet kwalijk neemt dat ik mijn eigen ervaringen (als dochter en vrouw van) op jouw situatie projecteer, dat doen ervaringsdeskundige en Ella immers ook. Ik voel mezelf veel beter sinds ik de dingen wat meer uit het perspectief van man zie en mijn idee is dat je met een positieve instelling veel meer voor elkaar krijgt. Het zou zo jammer zijn als het om zoiets echt misliep: volgens mij ben je dol op je man, anders zou zijn houding niet zo pijnlijk zijn, en hij ook op jou, hij werkt toch mooi mee aan een oplossing. Veel plezier in ieder geval met jullie gezinsuitstapjes en vergeet er ook niet een keer met z'n tweeën uit te gaan!

Tijgeroog

Tijgeroog

22-01-2014 om 17:37

Annie

Leuk dat jullie naar de klimhal gaan. Daar kom ik ook minimaal een keer per week.

Stenna

Stenna

22-01-2014 om 20:11

actief

Mooi, deze doorbraak, eigenlijk zonder heel veel moeite toch? Ik zou inderdaad de gezinsdingen wel een beetje actief houden, geen spelletje thuis (met z n allen fietsen misschien?). Dan heb je een mooi compromis, allebei wat geven en nemen.

Suus

Suus

11-02-2014 om 11:16

Hier ook een man met een eigen leven!

Ik herken veel van wat ik hier lees. En dat vind ik op zich al een geruststellende gedachte.
Ik heb ook een man die meer met z'n eigen bezig is als met ons. Hij is wel actief bij het sporten van de kinderen. Hij geeft training en coacht. Super is dat. Hij is wat sport betreft heel betrokken bij de kids. Maar als het sporten voor bij is dan hangt hij alleen maar op de bank. Daar heb ik zo'n hekel aan. Hij werkt hard, heeft een eigen zaak die prima loopt. Ondanks dat, zitten we iedere avond samen aan tafel. Dat is fijn. Maar ik baal ook van die zondag. Ik heb mijn eigen teamsport op een laag pitje gezet om wat rust te brengen in het gezin. Hij is daar nu ook mee gestopt. Echter, nu zit hij ook iedere zondag op de fiets. En idd, pas om half 1/2 thuis, dan nog douchen, eten en de dag is alweer voorbij. Afgelopen zondag wilde ik naar het bos. Hij ging mee, maar heeft geen woord gezegd, behalve mopperen. Ik ga er vaak op uit met de kids, zwemmen, schaatsen, whatever. En dan zie ok wel eens vaders met hun kids. Dat zou die van mij nooit doen. Daar baal ik heel erg van. Doe iets leuks met die kids.
Waar ik ook mee zit is dat hij alleen maar moppert op de jongens en niets met ze doet thuis. Geen spelletje niks, alleen corrigeren. Om gek van te worden. Ik heb nu de cursus positief opvoeden besteld bij j/m en gezegd/geëist: dit gaan wij SAMEN doen!
En wat ik hier ook lees en besef: ik moet meer mijn eigen plan trekken. En me niet meer zo schikken naar zijn leven. Dat heb ik al veel te lang gedaan. Allemaal in het belang van ons gezin en met liefde. Maar zo werkt het ook niet.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.