Relaties Relaties

Relaties

esmee

esmee

30-03-2014 om 19:32

hulp nodig Egocentrische schoonmoeder


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Stenna

Stenna

03-04-2014 om 22:33

wees er niet zo mee bezig

LiesK, accepteren dat je schoonouders anders zijn en andere normen en waarden hebben is precies wat ik zeg. En is wat anders dan je daar zelf continu aan ergeren en mee bezig houden.
Het is een foute veronderstelling dat ik zelf de situatie niet heb meegemaakt.
Waarom leg je verantwoording af over het niet thuis van school willen houden van je kinderen voor iets? Je doet dat gewoon niet, klaar. Van een uitleg over inspectie wordt ze echt niet minder boos, dus laat het. Accepteer dat ze dan boos omdat ze andere normen heeft. Jammer dan, en ga weer verder met je leven. Niet blijven ergeren en herkauwen. En natuurlijk blijf je haar gewoon zien af en toe, dat is inderdaad onvermijdelijk omdat ze de moeder van je man is. Zei ik dat dat niet meer moest? Wel zien, haar accepteren zoals ze is, maar niet jezelf aanpassen en stoppen met je voortdurend ergeren.

Stenna

Stenna

03-04-2014 om 22:40

Griet

Ik denk dat het komt omdat iedereen wel iets herkent in een irritante schoonouder of ouder. Hoewel natuurlijk niet iedereen zijn hele leven en stemming er zo om heen laat draaien.

Ook een schoondochter

Ook een schoondochter

04-04-2014 om 06:40

Over Esmees draadjes

Als iemand jarenlang hatelijkheden over een ander loopt te verkondigen, zegt dat mij veel over die persoon. Zelfs als alle vreselijke dingen waar zijn en niet ingebeeld (wat er aan feiten staat is zo erg niet, de rest is voor het grootste deel perceptie) is het nog niet gezond. Man mag gewoon een relatie met zijn moeder onderhouden zonder dat daar gezeur en gezanik van komt. De gedachte dat andere mensen hun leven niet laten beheersen door een ander en niet zo gemeen doen over anderen komt doordat zij geen nare mensen kennen, klopt natuurlijk niet. Maar een fijn excuus voor jezelf om het kwaadspreken goed te praten is het wel...

Griet

Griet

04-04-2014 om 08:58

Hahahaha

Ely, je hebt helemaal gelijk; dank je wel voor deze spiegel en meteen een vrolijk begin van de dag. Ik ga NU stoppen met mij te ergeren

Esmee

Esmee

04-04-2014 om 09:33

sw4

"Breekt? Omdat je schoonmoeder iets zegt (preekt) over een punt lager op een rapport? Dat is voor mij geen aanleiding om te 'breken'. Maar dat is puur persoonlijk."

Denk dat je niet goed gelezen hebt. Het gaat niet om een punt lager op een rapport, maar over het verpesten van het feestje van haar kleinzoon. Begrijp heel goed dat je je als moeder daar heel rot bij voelt als je zoontje dat zegt.

Esmee

Esmee

04-04-2014 om 09:35

Stenna

"Ik denk dat het komt omdat iedereen wel iets herkent in een irritante schoonouder of ouder. Hoewel natuurlijk niet iedereen zijn hele leven en stemming er zo om heen laat draaien."

En niet iedereen heeft zo'n schoonmoeder als bijv. LiesK. en ik.

Esmee

Esmee

04-04-2014 om 09:43

ook een schoondochter

"Als iemand jarenlang hatelijkheden over een ander loopt te verkondigen, zegt dat mij veel over die persoon."

Dat maak jij ervan.

"Zelfs als alle vreselijke dingen waar zijn en niet ingebeeld (wat er aan feiten staat is zo erg niet, de rest is voor het grootste deel perceptie) is het nog niet gezond".

Nogmaals. dat vindt jij en niet alles is gezegd. Dat dat niet gezond is, is waar ja. Ik heb er veel last van en moet ermee dealen. Dat is mijn probleem inderdaad.

"Man mag gewoon een relatie met zijn moeder onderhouden zonder dat daar gezeur en gezanik van komt."

Wie zegt dat man geen relatie met zijn moeder mag onderhouden? Van mij mag hij hoor. Hij mag gaan en staan waar hij wil, naar zijn moeder gaan. Prima.

"De gedachte dat andere mensen hun leven niet laten beheersen door een ander en niet zo gemeen doen over anderen komt doordat zij geen nare mensen kennen, klopt natuurlijk niet. Maar een fijn excuus voor jezelf om het kwaadspreken goed te praten is het wel…"

Met het laatste ben ik het niet met je eens. Zij spreekt kwaad over mij. Zegt dat ze haar kleinkinderen niet mag zien, zegt dat wij nooit komen, hoopt dat ons huwelijk kapot gaat, suggereert dat één van de kleinkinderen niet het kind van mijn man is…Als DAT geen kwaadsprekerij is, weet ik het niet hoor. OK, hier op het forum blaas ik stoom af ja, Tegenover anderen heb ik het nooit over haar. Die ervaren het zelf wel. Daar hebben ze mij echt niet voor nodig hoor.

Esmee

Esmee

04-04-2014 om 09:50

Griet

Waarom blijf je toch steeds reageren? Je was er toch helemaal klaar mee?

Stenna

Stenna

04-04-2014 om 10:21

iedereen

Esmee: "En niet iedereen heeft zo'n schoonmoeder als bijv. LiesK. en ik."

Ik denk het wel. Een schoonmoeder of vader, of eigen ouder of buurvrouw of schoondochter of oma, etc. Het is zoals "Ook een schoondochter" aangeeft. Perceptie.

sw4

sw4

04-04-2014 om 10:23

ah, foutje

Esmee, ik dacht dat jij reageerde op het stukje over het rapport van zoon, maar het ging over het verjaardagsfeest. Sorry, fout gelezen.

Stenna

Stenna

04-04-2014 om 10:24

boektip

http://www.managementboek.nl/boek/9789077881934/het-anti-klaagboek-bart-flos

Zelf ooit aangeschaft omdat ik mezelf betrapte op eindeloos geklaag en een bepaalde perceptie over een vergelijkbaar iemand. Wat gefocused op werksituatie maar ook zeer goed toepasbaar op familie en verwanten (weet ik, ja heus, uit ervaring).

Als je stoom wilt afblazen maar eigenlijk geen kritische reacties wilt: prima, maar geef dat in je openingstitel dan even aan, en vraag niet om "hulp" of raad.

Stenna

Stenna

04-04-2014 om 10:26

nog een tip

is het geweldig relativerende klaaglied van Brigitte Kaandorp, maar die tip is al eens gegeven volgens mij. Let vooral op de gedachte "niemand heeft zo'n zwaar leven en zoveel pech als ik" daarin. ("niemand heeft zo'n naar familielid als ik").

loyaliteitsconflict.

Mensen die hier reageren met een laat het van je af glijden maak je er niet zo druk om hebben geen idee van de impact die zo'n schoonmoeder heeft op je gezin en gezinsleven.

Tussen zo'n "kwaadsprekende" schoondochter en een egocentrische schoonmoeder zit namelijk een echtgenoot/zoon die worstelt met een loyaliteitsconflict.
Thuis heeft hij geleerd dat hij onvoorwaardelijk moet doen wat zijn moeder wenst/eist/voorstelt/vraagt/smeekt.
Zijn vrouw vraagt hem nu tegen de wil van (schoon)moeder in te gaan, in het belang van het, gezin het geluk van de kinderen en het welbevinden van zijn vrouw.

Stenna schrijft:
Waarom leg je verantwoording af over het niet thuis van school willen houden van je kinderen voor iets? Je doet dat gewoon niet, klaar. Van een uitleg over inspectie wordt ze echt niet minder boos, dus laat het. Accepteer dat ze dan boos omdat ze andere normen heeft.

We moeten wel uitleggen een simpel: "Dat doe ik niet" wordt niet geaccepteerd, zij deed het ook dus wij moeten het ook doen. Het is geen vraag van willen jullie de kinderen thuis houden het is een opdracht:
ma: Houdt de kinderen maar een middagje thuis.
ik: Nee ma dat doe ik niet.
ma: Ik deed dat vroeger ook, jij doet het ook maar
ik: Het mag niet ma, ze zijn leerplichtig
ma: Wat nou leerplicht als ze ziek zijn mogen ze ook thuis blijven
ik: Ziek is geoorloofd schoolverzuim opa's verjaardag niet.
ma: Vroeger kon het ook dus je doet het maar.
En zo ontwikkeld de strijd zich verder. Die strijd heeft bijna voor een breuk gezorgd.
Accepteren dat ze boos is, prima is ze maar boos, die verjaardag ben ik met de kinderen niet geweest. Maakte op haar weinig indruk, met een volgende gelegenheid begint het onbegrip van haar kant weer opnieuw, ze leert niets van al die conflicten.
De wereld draait om haar en echt alleen om haar en wie zich daar niet naar wil voegen kan een veeg uit de pan krijgen. Wij als kinderen en kleinkinderen maar ook mij visite, of anderen die iets niet precies doen zoals zij het eist, ook als de eisen niet vooraf kenbaar zijn gemaakt.

Mijn beleving?

Stenna schreef op de reactie van Esmee dat niet iedereen een schoonmoeder heeft zoals zij of ik.:
Ik denk het wel. Een schoonmoeder of vader, of eigen ouder of buurvrouw of schoondochter of oma, etc. Het is zoals "Ook een schoondochter" aangeeft. Perceptie.

Hoe verklaar jij het dan dat ik inmiddels vrienden heb die niet meer binnenkomen als mijn schoonmoeder er is? We praatten het met hen nooit over de situatie zij waren van het principe dat je respect moet hebben voor je ouders en daar niets negatiefs over mag zeggen. Na zelf enkele aanvaringen met mijn schoonmoeder gehad te hebben en de kinderen van die vrienden ook door ma "heropgevoed" zijn geworden hebben die vrienden besloten niet meer binnen te komen als ma er is.

Dan is het niet alleen mijn beleving hoor!

bl

bl

04-04-2014 om 11:28

zo'n schoonmoeder

Liesk, ik ben in de jaren overtuigd geraakt dat de typische dingen van mijn schoonmoeder onder autisme vallen. Vooral na contact met KAsper.

Er zijn grenzen aan toelaatbaar gedrag van schoonmoeder. Die grenzen bespreken met schoonmoeder heeft geen zin. Net zo min als haar de grenzen stellen. Je kan wel je eigen grenzen trekken. Die heb ik ook gedaan toen mijn kinderen te klein waren om een lang gesprek zelf te voeren met oma. Toen was er heel weinig contact en altijd kort.

Natuurlijk gun je je kinderen een fijne oma en hen een fijn contact met de kleinkinderen maar dit is geen fijn contact meer. Dit is schadelijk contact. Aangezien ik er in eerste en laatste instantie ben voor mijn kinderen, trek ik de streep. We vertellen niet veel, we doen meer mededelingen (voor zover dat moet), we bieden structuur, stellen verwachtingen bij en houden het vooral kort. Een verpeste verjaardag? Een naar gevoel? Stiefkindjes maken? Dan is oma niet geschikt om te komen op die dag, onder die gegevens. Mijn kind gaat voor. De shitzooi stopt hier en wordt niet doorgegeven aan de volgende generatie, als het aan mij ligt!

Jasmijn

Jasmijn

04-04-2014 om 11:31

erover praten

Ik kan me er niet zo druk om maken dat Esmee en LiesK hier over hun schoonmoeder praten, voor hen is het toch fijn om weer eens stoom af te blazen en om tips en herkenning te vragen. Gedeelde smart is halve smart. Ik klaag ook wel eens tegen mijn man over iets of iemand, dat is gewoon soms even nodig, het is dan fijn dat hij het begrijpt en hij mag ook met tips komen maar zelf bepaal ik nog altijd welke tips ik ga uitvoeren en welke tips ik vind werken. Ik zou het vreemd vinden als man mij zou dwingen zo-en-zo te reageren.
Zo zie ik het hier ook, ik lees dingen, geef tips over hoe ik het zou doen en verder is het aan Esmee (of LiesK) en wat mij betreft openen ze hier ieder jaar een draadje over. Als ik geen zin meer heb om het te lezen, dan lees je het toch gewoon niet, of je reageert niet? Ik reageer op zoveel draadjes niet, omdat ik er niets over te melden heb.
Mij verbaast het dus dat mensen hier geïrriteerd raken omdat het wéér een draadje van Esmee (of andere naam) is,en dat er nu wel genoeg tips zijn geweest (er wordt dus wel moeite genomen om zo'n afkappend berichtje te schrijven) wat mij betreft, laat dat dan ook maar.

Dank bl

Bl bedankt!
Inderdaad wij trekken nu onze eigen grenzen, houden het contact kort, doen mededelingen indien nodig maar verzwijgen ook veel. Ik heb in december 2012 die link van KAsper gekregen en ben nu dus een jaar bezig op deze manier en langzaam worden de contacten minder beladen.
De voorbeelden die ik hier aanhaal dateren van voor die tijd. Alleen dat verhaal van dat thuishouden voor de verjaardag van opa is van recentere datum dat liep echt compleet uit de hand.
In de loop van de jaren dat wij nog niet het vermoeden hadden van autisme is er zoveel pijn en verdriet ontstaan dat het soms moeilijk is om ons aan de zelf gestelde grenzen te houden.
We werken er nu een jaar aan maar die 19 jaar "oud zeer" is nog niet verwerkt zeg maar.

Dat oma niet geschikt is om op de verjaardagsfeestjes van de kinderen te komen weten wij en we proberen daarnaar te handelen. Alleen oma is zo eigengereid die komt niet op de tijd dat we haar uitnodigden (11.00 koffie, 12.00 kind uit school, lunchen met oma, kind naar school terug, oma naar huis en na 15.00 uur het echte feest was ons idee) Oma komt om 15.00 uur, want anders ziet ze kleinkind maar zo kort en is er geen andere visite dan is het geen feest. In de waan dat het alleen maar feest is als zij er is.
Het is juist feest als zij er niet is.

anders

Op dezelfde dag uitnodigen, lijkt mij een uitputtingsslag. Ik zou oma op een dag na het feest uitnodigen. Je hebt de tijd voor haar en zij ervaart geen druk of haast. En als iemand zich verspreekt, kan ze niet alsnog toch op het feest komen. Maak er ook twee verschillende werelden van.

Jesse_1

Jesse_1

04-04-2014 om 13:46

Griet

Los van dat de meesten hier wel weten wat de andere alias van Esmee is (/was) is het niet zo netjes om die hier te noemen.

Kaaskopje

Kaaskopje

04-04-2014 om 14:02

LiesK

Ik vrees dat je toch echt wat steviger in je schoenen moet leren staan tegenover je schoonmoeder.

"We moeten wel uitleggen een simpel: "Dat doe ik niet" wordt niet geaccepteerd, zij deed het ook dus wij moeten het ook doen. "

Ze hééft het maar te accepteren. Jouw regels, jouw huis, jouw normen, jouw opvattingen. Niet meer in discussie gaan. Ik snap heel erg goed hoe lastig je dat zult vinden, maar je moet jezelf zo waardevol vinden dat je jezelf het waard vind om een eigen mening te hebben.

Mijn schoonmoeder begint langzaam maar zeker steeds 'gekker' te worden. Ouderdom, minder intelligent dan ze denkt dat ze is, blijven steken in de '50's en '60's....

Laatste voorbeeld: autisme. Een neefje van ons blijkt autistisch te zijn. Ja, wist mijn schoonmoeder te vertellen, die stelen!

Waar ze dat vandaan haalt, mag joost weten. Maar breng haar eens aan het verstand dat dat nergens op slaat.

Maar op ander gebied als verzorging moeten we ook tot in den treure aanhoren hoe geweldig het vroeger was, waarom doen ze het niet nog steeds zo?? (zegt ze dus)

Wij trekken ons dat soort opmerkingen totaal niet aan, omdat het zo totaal gespeend is van realiteitszin, dat het gewoon lachwekkend is. Als ze hier zijn glimlachen we wat op haar opmerkingen, gaan we er soms tegenin, wat weinig oplevert en zwaaien ze weer vrolijk uit. Op naar het volgende bezoek.

Kaaskopje

Jij schrijft: Ze heeft het maar te accepteren. Dat zou ook moeten, ons nee moet ze accepteren maar om die roeptoeter stil te krijgen leggen we nog teveel uit. Dat weten we en proberen we te verminderen, na 19 jaar accepteren en meegaan met haar moet het van beide kanten wennen dat we nu een jaar niet meegaan en haar gedrag niet meer klakkeloos accepteren.
Je hebt geen idee hoe ver ze door blijft drammen als we alleen maar zeggen, nee dat doen we niet.
Steeds maar opnieuw zeggen dat we moeten, het hele bezoek lang linksom of rechtsom keert ze steeds terug naar haar eis, om er zelfs na thuiskomst nog over te bellen en weer opnieuw te beginnen.
We hoopten ooit met uitleggen begrepen te worden, heel soms lukt dat.

Inderdaad ze zijn blijven hangen in de jaren 50/60 toen de kerk nog veel in te brengen had en je onvoorwaardelijk moest gehoorzamen aan volwassenen of hoger geplaatsten. (Voor volwassenen de pastoor en de dokter, dat die ook fouten kunnen maken komt niet bij ma op).

Esmee

Esmee

04-04-2014 om 16:14

LiesK.

"….om er zelfs na thuiskomst nog over te bellen en weer opnieuw te beginnen".

Zeer herkenbaar. Iedereen accepteert en respecteert onze keuze, maar schoonma moet en zal steeds weer proberen haar zin door te drijven. Ze blijft erop terugkomen, bellen…en keer op keer zeggen we "Nee". Iets zit nu eenmaal in haan hoofd en zo moet het dus gebeuren en niet anders. Dan anderen een andere keuze maken, gaat er bij haar gewoon niet in. Ik heb de laatste keer dat ze er weer op terugkwam kribbig gereageerd dat we het nu eenmaal gedaan hebben zoals wij dat wilden, klaar. Toen stopte het.

Denk ook, zeker wat mijn schoonma aangaat, dat je heel duidelijk moet zijn en daaraan moet vasthouden. Maar lastig is dat zeker en dat het niet altijd lukt, snap ik ook.

"Inderdaad ze zijn blijven hangen in de jaren 50/60 toen de kerk nog veel in te brengen had en je onvoorwaardelijk moest gehoorzamen aan volwassenen of hoger geplaatsten. (Voor volwassenen de pastoor en de dokter, dat die ook fouten kunnen maken komt niet bij ma op).".

Hier ook zeer herkenbaar. de huisarts, de dominee, de burgemeester, een werkgever,…zijn voor haar gelijk aan onze Lieve Heer. Daar kijkt ze ongelofelijk tegenop. Daar ga je niet mee in discussie, die hebben altijd gelijk, daar zeg je geen 'nee' tegen.

Angela67

Angela67

04-04-2014 om 16:26

Esmee/ rol van je echtgenoot

Esmee, ik denk dat LiesK een waar woord heeft geschreven:

"Tussen zo'n "kwaadsprekende" schoondochter en een egocentrische schoonmoeder zit namelijk een echtgenoot/zoon die worstelt met een loyaliteitsconflict. Thuis heeft hij geleerd dat hij onvoorwaardelijk moet doen wat zijn moeder wenst/eist/voorstelt/vraagt/smeekt.
Zijn vrouw vraagt hem nu tegen de wil van (schoon)moeder in te gaan, in het belang van het, gezin het geluk van de kinderen en het welbevinden van zijn vrouw."

je zult samen met je echtgenoot een plan moeten maken waar jullie je beiden in kunnen vinden en waar zowel jij als hij je aan houden.
Denk je dat dat lukt? Want verder schrijf je telkens alleen voorbeelden én hoe moeilijk jij het vindt. Wat heb je van hem nodig om het samen tot een beter effect te doen leiden?

gr Angela

Suze

Suze

04-04-2014 om 16:31

Esmee - hatelijkheden vertellen

In #68 in reactie op ook een schoondochter schrijf je:

"Als iemand jarenlang hatelijkheden over een ander loopt te verkondigen, zegt dat mij veel over die persoon."

Dat maak jij ervan."

Volgens mij bedoelde Ook een schoondochter dat dat iets zegt over degene die jarenlang hatelijkheden over een ander vertelt... Volgens mij probeerde ze jou te steunen in haar posting .

Suze

Suze

04-04-2014 om 16:33

p.s.

Sorry, let niet op mijn vorige posting, ik denk toch dat ik die posting van Ook een schoondochter niet goed gelezen had. Bij nadere lezing denk ik dat ze Esmee toch niet steunt.

Suze

Suze

04-04-2014 om 16:55

Angela67

Angela schrijft: "je zult samen met je echtgenoot een plan moeten maken waar jullie je beiden in kunnen vinden en waar zowel jij als hij je aan houden.
Denk je dat dat lukt? Want verder schrijf je telkens alleen voorbeelden én hoe moeilijk jij het vindt. Wat heb je van hem nodig om het samen tot een beter effect te doen leiden?"

Dat is denk ik heel belangrijk.

De vraag is: gaat dat lukken met je man? Als jij hem vraagt jou met dit probleem te helpen, neemt hij je dan serieus? Of vindt hij dat jij maar zeurt, moeilijk doet? Oftewel, dat het aan jou ligt?

Of vertoont hij wellicht ook (licht)autistische trekken (is genetisch!) en kan hij zich slecht inleven in jou en jouw gevoelens?

Dan is het nl. pas echt moeilijk om tot werkbare afspraken tussen je man en jou te komen, denk ik.

Angela 67

Wat jij schrijft in #85 is zo waar maar zo moeilijk.

"je zult samen met je echtgenoot een plan moeten maken waar jullie je beiden in kunnen vinden en waar zowel jij als hij je aan houden.
Denk je dat dat lukt? Want verder schrijf je telkens alleen voorbeelden én hoe moeilijk jij het vindt."

De man met het loyaliteitsconflict is zo getraind in het normaal vinden van het gedrag van zijn moeder (hij is door haar opgevoed) dat hij de tegenspraak van zijn vrouw nauwelijks accepteert. Bij ons ging hij pas zien dat het (gedrag van ma) niet klopte toen wij zelf kinderen hadden. De kinderen waren en zijn bang van oma en haar scherpe tong.
Mijn man vindt de scherpe tong van zijn moeder helemaal niet moeilijk, hij is het gewend. Samen een plan maken en daar aan vast houden is moeilijk.
Het verzwijgen van bepaalde zaken waar we discussie over verwachten is het makkelijkst. Niet vertellen dat we ziek zijn scheelt 5 telefoontjes om te horen of het al wat beter gaat en manlief de nieuwe televisie van pa en ma kan komen installeren. Gewoon een afspraak maken over 10 dagen, want druk met werk. Dat is geloof ik het enige geldige excuus dat ma accepteert.
De grens bepalen van het toelaatbare van ma's gedram hier in huis het moeilijkste. Dat komt ook doordat er hier tegelijk met ma meestal andere visite aanwezig is die niet op hun mondje zijn gevallen en er gewoon tegenin gaan. Mijn familie en vrienden laten zich niet dwingen tot het geven van handjes en kusjes op de manier die ma eist maar geven tegengas, wat leidt tot meer getoeter van ma over beleefdheden en hoe het hoort.

Esmee

Esmee

04-04-2014 om 17:13

Suze

Mijn man vindt niet dat ik zeur of moeilijk doe. Hij weet dat zijn moeder erg moeilijk is en wellicht, mogelijk iets mankeert in haar hoofd. Hij begrijpt dus maar al te goed dat het gedrag van zijn moeder niet helemaal normaal is (van zijn beide ouders niet hoor, want de een heeft weer invloed op de ander). Hij heeft daar vanaf zijn jeugd mee moeten dealen en daar ontzettend veel last van gehad. Hij is ontzettend veranderd sinds hij met mij omgaat. Hij is zelfstandig geworden en zegt gewoon "Nee" als hij iets niet wil (voorheen durfde hij dat niet).

Ik weet nog zo goed toen ik voor het eerst bij zijn ouders kwam, dat hij mij vooraf waarschuwde dat zijn ouders ' wel en beetje vreemd zijn" (hij voelt dus wel degelijk dat het iets niet helemaal jofel zit daar).

Hij kan er overigens beter mee omgaan dan ik..door de jaren leert men. Hij neemt ook het initiatief naar zijn ouders toe. Denk niet dat hij iets van autisme heeft. De contacten zijn wel drastisch verminderd, dus in dat opzicht doet hij wel degelijk zijn best, omdat ons gezin eronder lijdt. Als het aan zijn moeder lag, zaten we iedere zondag de hele dag bij haar met alle toestanden. Dat is niet meer zo. Maar soms 'loop je toch keihard tegen haar aan' met soms dingen waarvan je denkt: "dat is toch normaal?" Denk dat die link van LiesK. toch ook veel zinnigs biedt in dat opzicht.

Stenna

Stenna

04-04-2014 om 17:22

ander gesprek

Hoe het gesprek zou kunnen gaan zonder verantwoording af te leggen voor je eigen keuze

ma: Houdt de kinderen maar een middagje thuis.
ik: Nee ma dat doe ik niet.
ma: Ik deed dat vroeger ook, jij doet het ook maar
ik: Nee ma, ik wil dat niet
ma: Ik wil het wel. Als ze ziek zijn mogen ze ook thuis blijven
ik: Dit is mijn beslissing, ik wil het niet.
ma: Vroeger kon het ook dus je doet het maar.
ik: Dat was jouw beslissing vroeger, de mijne nu is anders. Ik doe het niet.
ma: boos (maar dat was ze sowieso al)

Ook een schoondochter

Ook een schoondochter

04-04-2014 om 18:49

Hatelijkheden

Ik verzin geen hatelijkheden. De oogst van een enkel draadje (geen zin om ze allemaal af te gaan...).;

Ze loopt zelfs bewust heel langzaam, want ze is zo 'zielig'.

Ze wil overal bij zitten met haar lange neus

Mensen die lopen te zeuren dat er nooit iets met ze gedaan wordt terwijl ze zelf nooit van hun kont afkomen

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.