Relaties Relaties

Relaties

esmee

esmee

30-03-2014 om 19:32

hulp nodig Egocentrische schoonmoeder


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

katholieke hiërarchie

Rode krullebol waar heb je die analyse vandaan? Is daar iets over te vinden op het www? Heel treffend en toepasbaar op onze situatie. Schoonma is inderdaad erg katholiek en meneer pastoor is heilig. Uit deze hoek zou de wind ook mede kunnen waaien.

blom

blom

19-04-2014 om 17:10

vervelend Stoepkrijt

Ik snap niets van je bericht. Hoezo, als je het niet meemaakt? Dus jij bepaalt wel even dat wat jij meemaakt met je moeder van hetzelfde kaliber is als de perikelen van Esmee en LiesK en dat de rest die hier post zeer zeker dat niet meemaakt want anders zouden we wel anders piepen?

Stenna

Stenna

19-04-2014 om 19:11

meemaken

Ik herhaal het dan nog maar een keer: ik heb het WEL meegemaakt. Gemanipuleer, egocentrisme, ingebeelde ziektes, plotselingen "beroerte" (geen echte) als we iets niet willen, of niet komen, of een keer op vakantie willen, etc. En zeker ook dit, Stoepkrijt: "Krijg ik ineens telefoontjes van de dominee of de buurvrouw van mijn ouders waarom ik dat die arme oude mensen aandoe." Exact hetzelfde.
Toch stond ik er anders in. Maar ik geef het ook op nu, sluit me aan bij de anderen.

En of ervaring

Nu inderdaad ook dit alles meegemaakt,lees maar eens terug dit draadje. Maar goed dat wordt ook genegeerd want zoals in mijn geval stel je voor definitief of voor bepaalde periode banden verbreken zijn jullie niet aan toe of willen jullie ook niet want lijkt is een stap te ver. Of ja dan is het ook die slechte schoondochter die dat met haar schoonouders heeft gedaan. Dan liever maar eindeloos doorneuzelen en gevangene zijn in een slachtofferrol zoals jullie doen. Zeggen dat ik maar niet moet reageren als ik ook zeg dat er weinig verandert. Ook al zouden jullie je man voor de keuze stellen en zeggen van oké ik ga (een tijd)niet meer mee, punt ook al is het voor een tijdje om tot andere inzichten te komen en kijken of het bevalt. Maar misschien was stiekum mijn schoonmoeder wel duizend keer erger dan die van jullie. Ik weet het eigenlijk nu wel zeker want sommige zaken wil ik niet eens meer aanhalen. Ik heb haar drie jaar niet meer gezien en dat zal ook nooit meer gebeuren. Zelfs met een programma als het spijt mij of memories zal de deur dicht blijven. Met deze topic weet ik wel dat ik zo de juiste keuze heb gemaakt want voorheen was ik net zo als jullie bezig. Ook alles geprobeerd en of het hielp. Nee, Ik heb alleen spijt dat ik het niet veel eerder heb gedaan.

Zo hee

Blom, IK ben dit draadje niet begonnen. Sterker nog, ik reageer pas na 240 berichten en alleen omdat jullie LiesK en Esmee een beetje aan het afbranden zijn. Er worden oplossingen aangedragen die niet werken, maar als ze zeggen dat het niet werkt krijgen ze op hun donder dat het aan hunzelf ligt. Met mijn posting geef ik aan dat het wat genuanceerder ligt.
Mijn leven is prima, ik hoef niet bij elke verjaardag me van tevoren druk te maken want zoveel interesseert het me niet meer. Ik heb de keuze gemaakt mijn ouders sporadisch te blijven zien. Misschien verandert dat in de toekomst nog. Ik zal er zelf dan ook nooit over beginnen (hier of met vrienden). Maar om mensen die nog niet zo ver zijn zo af te branden, dat vind ik niet eerlijk.
De toon van het forum vind ik sowieso niet zo prettig meer. Ik geef mijn mening, ik 'bepaal' niet wat anderen moeten vinden. In een ander draadje kreeg ik ook al te horen dat ik 'huilie huilie' deed. Prettige omgangsvormen hebben sommigen hier!

ah meiden

Iemand op (hoge) leeftijd verander je niet meer. Die heeft vaste routine ontwikkeld, en niet meer (zoals in een gezin) de dagelijkse noodzaak tot flexibel inspelen op plotselinge ontwikkelingen.
Met je eigen ouders heb je misschien wat meer clementie dan met aangetrouwde ouders, maar kom, maak het niet zo zwaar.

Je zult op een dag merken dat je eigen flexibiliteit en inlevingsvermogen ook afnemen. Heus. Het is niet anders. En als dat je overkomt, denk dan aan draadjes zoals deze!

'Oude mensen worden erger' heb ik weleens gehoord. Ga daar wijs mee om en laat je niet gek maken. Heb daarbij begrip voor iemands wortels. Ook al snap je ze niet, respecteer ze.

er spelen

Vaak nog een aantal zaken gewoon mee. Je wordt zelf door het gedrag van een ouder met autisme in een rigide rol gedwongen zodat het soms net lijkt of jij degene bent die niet flexibel is. Autisme is erfelijk, je krijgt het van je kinderen, is een bekende grap. Maar het is niet anders wil je voor je kinderen een voorspelbare en kalme omgeving meegeven dat je zelf wat rigide over begint te komen. "Nee, we gaan dit jaar niet naar moeder's verjaardag, moeder viert haar verjaardag op de dag zelf en aangezien ze 3 uur rijden van hier woont wordt dat dan te laat voor de kinderen na school". Nee, we kunnen wel in het weekend alsnog gaan maar dan is er geen verjaardag, dan heeft ze geen gebak. Als we dat zelf meenemen ontstaat daar weer gedoe over, dus dit jaar gaan we niet."
Ik weet nog dat ik in de kinderschoenen stond wat betreft de omgang met mijn exman en kinderen met autisme. Ik voelde gewoon dat ik mezelf moest corrumperen om me er goed mee te verstaan. Zelf ook rigide en inflexible worden, ik weet nog dat het me enorm tegenstond. Maar de theorie leek me logisch. Je bent niet allemaal hetzelfde dus effectief sociaal gedrag varieert nou eenmaal.
Ook kan het zo zijn dat je in een schoonouder juist uitvergroot ziet wat je in een eigen familielid niet wenst te erkennen, niet alleen in jezelf, maar in je eigen ouder of in een eigen kind.
Dat gedrag kan dan zo fascinerend zijn dat je er in meegezogen wordt zonder te zien dat het niet met die schoonouder maar met je eigen familieleden te maken heeft.
Mijn moeder kon onnoemelijk boos worden op het gedrag van haar schoonmoeder, die echt onaardig de plank kon misslaan. Vooral als het om de kinderen ging kon mijn moeder daar heel boos over worden. Niet haar eigen vader, die toch ook behoorlijk de plank missloeg, maar daar hoorde je haar niet over, slechts indirect, en via familie hoorde ik wel de verhalen. Boos worden op een schoonouder en dat disproportioneel en gefascineerd kan staan voor het niet boos willen worden op een eigenouder met zoiets lastigs als autisme.
In alle gevallen is het handig om meer te leren over autisme en hoe je er mee om kunt gaan en je meer te realiseren dat het niet iets is dat je je persoonlijk aan moet trekken maar een beetje op afstand analyseren en verstandige besluiten nemen, met respect, is hier echt wel nodig. Ander krijg je inderdaad scenario's waarin mensen elkaar nooit meer willen zien. Je realiseren dat het onvermogen is en dat je daar manieren voor kunt proberen om mee om te gaan kan helpen.

Kaaskopje

Kaaskopje

20-04-2014 om 18:02

Schoon moeders... zucht

We hebben het er weer opzitten. Schoonouders zijn traditiegetrouw geweest en we hebben alles weer voorbij horen komen: raar dat ik nog niet klaar was met douchen. We wisten toch dat ze kwamen? - Jaaa, maar ze waren te vroeg, dus was het niet raar dat ik nog niet klaar was. Toen dat besproken was: waar is 'oudste dochter'? Nou die is aan het kamperen met scouting. "OP EERSTE PAASDAG?!!" Ja, zoals al vele jaren hiervoor. Nou raar hoor, houden ze geen rekening met de kerk? Zo houden ze die jongeren uit de kerk. - Ja maar 'schoonma', ze gaan niet naar de kerk, dus dan is het niet erg. "Gaan ze niet naar de kerk? Dat komt ervan als ze niet gelovig opgevoed zijn!" Ze sloot min of meer af met "Dat gaan ze pas doen als ze doodgaan, dan zijn ze bang voor wat er komt." (Ik zei later tegen mijn man "fijne reden om gelovig te zijn. Angst voor wat er na de dood komt...") Toen oudste dochter besproken was, kwam jongste aan de beurt. Of ze nog steeds in Stad X ging studeren. Ja, nog steeds. Waarom dát nodig was? Ze kan toch ook dichterbij? Jongste dochter: jawel, maar die school vind ik niet leuk. Oma vond het maar wat. Waarom zou je als 21-jarige in vredesnaam het huis uit willen? Lekker thuisblijven en op en neer reizen, is wel zo prettig. Omdat zíj vroeger heimwee had en zich niet voor kan stellen dat je het thuis wel eens gezien hebt op die leeftijd.

Zo huppelden we van onderwerp naar onderwerp en ja... wij worden daar eigenlijk wel een beetje depressief van op zo'n middag. Vooral ook omdat ze echt niet meer doorheeft dat ze álles maar dan ook álles elke keer opnieuw vertelt. Wij hebben het opgegeven. Niets meer aan te doen. Gewoon ondergaan, uitzwaaien en ons weer schrap zetten als ze weer komen.

blom

blom

20-04-2014 om 21:55

ach Stoepkrijt

Ik reageer puur op je opmerking ' als je het niet meemaakt..'. Ik vond die bot. Het is niet alleen voor 'jullie' een gevoelig onderwerp. Verder vind ik het nogal beledigend om te stellen dat ik mensen afbrand, volgens mij heb ik me aardig respectvol uitgedrukt. Volgens mij worden in dit draadje vooral schoonmoeders afgebrand.

kaaskopje

Jammer dat dit forum geen smiley's heeft. Dan zou ik mijn boodschap verpakken in die lachebekjes.
Kaaskopje je kent ze toch al langer dan deze week? Je wist toch wel dat ze te vroeg zouden komen, want dat komen ze toch altijd? Volgende keer een uur van tevoren met de kopjes en schoteltjes op het aanrecht en de koffiezetter helemaal klaar, op het overhalen van de schakelaar na, klaar zitten hoor. Foei

Kaaskopje

Kaaskopje

21-04-2014 om 16:15

Haha

Schoonmoeder denkt dat de lekker hapjes automatisch op tafel verschijnen. Dus dat ik in nachtpon al vanaf 9 uur in de keuken sta, daar staat ze niet bij stil. Vervolgens schiet ik de douche in en tja...

Maar ik zal mijn leven beteren. Met kerst doen we het traditiegetrouw opnieuw en als ze ook maar 1 minuut te laat komen ga ik ze bellen. Waar ze blijven, ze wéten toch dat we klaarzitten!)

Limi

Limi

21-04-2014 om 17:47

hier ook geweest

Ik had vanmorgen de stroom van de vaste telefoon afgelaten omdat ze gisteren gebeld hadden toen we niet thuis waren (wat ik al verwachtte, maar ik wil absoluut geen traditie laten ontstaan, dus wij zijn gewoon druk en weg). Toen ons bezoek vandaag weg was en de telefoon weer aanging wilden ze inderdaad nog langskomen. Het is voor mijn man ook meer een moetje, denk ik, want hij vertelt ze ook maar een tiende van wat hij het bezoek van eerder op de dag vertelde.

Schuld bekennen

Na 20 jaar van accepteren, gelaten over me heen laten komen, af en toe nee zeggen maar nooit ma de les gelezen te hebben, haar mijn wil op te leggen gisteren toch in de fout gegaan.
Ma belde op om het verplichte paasbezoek af te zeggen, we waren niet meer welkom. Ze hadden namelijk een slechte nacht gehad, omdat pa steeds in de weer was. Kortademig, onregelmatige hartslag, drukkend gevoel op de borst.
Op mijn vraag of ma dan niet de doktersdienst had gebeld, volgde een heel verhaal hoe zwaar ze het had gehad pa zo te zien lijden maar je kunt voor zoiets de dokter toch niet storen midden in de nacht. Pas om half acht heeft ze mijn schoonzusje gebeld die meteen was gekomen en de doktersdienst had gebeld. Zwager is met pa daarheen geweest.
Toen ben ik even heel erg tekeer gegaan. Pa is nota bene hartpatiënt, dan ga je toch niet dik 3 uur wachten voor je hulp gaat inroepen, dan bel je toch direct de doktersdienst! Ma nog wat tegensputteren dat zij niet kon rijden en pa in die toestand ook niet dus naar de HAP gaan was onmogelijk. Dan bel je toch 112 lijkt mij.
In mijn boosheid vergat ik even u te zeggen, daar had ze dan nog commentaar op. Respect en zo dat ik u moet zeggen.
Ik heb nu letterlijk gezegd dat ik wil dat ze (als dit nog een keer voorkomt) direct de dokter belt of 112. Je partner meer dan 3 uur laten wachten op medische zorg, omdat de dokter ook recht heeft op zijn nachtrust! Die arme man had wel dood kunnen gaan aan een echte hartaanval. Het waren nu gelukkig maar alleen hartritme stoornissen.

Karin

Karin

22-04-2014 om 11:18

Toch ingewikkeld LiesK

Want jouw verhaal lezende praat je tegen je schoonmoeder alsof zij een kind is dat jij moet opvoeden. Ik begrijp je zorg wel en ook dat je vindt dat zij het anders moet(en) doen. Maar, het zijn twee volwassen mensen die hun eigen beslissingen (mogen) nemen. Schoonmoeder en schoonvader (die ook de doktersdienst of 112 had kunnen bellen) hebben kennelijk samen besloten dat zij wilden wachten tot het ochtend werd. Jij kunt daar van alles van vinden natuurlijk. En ook op de feiten 'hartpatiënt', 'hartklachten', 'arme man had wel dood kunnen gaan' gelijk hebben of krijgen van iedereen. Neemt niet weg dat je respect zult moeten hebben voor hun beslissing.

Rafelkap

Rafelkap

22-04-2014 om 11:41

Eens

Eens met Karin. Daarbij: het is misschien not done om te zeggen: maar mogen zij zelf uitmaken of ze (in het ziekenhuis) willen overlijden? Misschien wel onbewust.
Je kan het hooguit wat onverstandig vinden als dat niet het geval was
Maar het zijn twee volwassen mensen. Misschien wilde je schoonvader zelf geen poespas. Geen reden om zo uit te vallen. Wie is hier nou de kwaaie pier? Je doet ws precies hetzelfde (en daarom ergert het gedrag je ook zo)

Trouwens, mijn schoonmoeder werd een stuk aardiger tegen mij sinds mijn schoonvader is overleden. Omdat ze me natuurlijk nodig heeft, maakt niet uit.

Rafelkap

Rafelkap

22-04-2014 om 11:50

uitvallen

Ik vind je erg verzuurd overkomen, LiesK. Ook al ben je officieel geen schoonmoeder officieel, je speelt die rol al (lijkt mij toch niet je bedoeling)

En zorgen zij er bijna voor dat je van je schoonouders (althans je schoonvader) afkomt, is het weer niet goed
Je hoeft ze niet op te voeden, trouwens: uitvallen werkt ook niet bij kinderen.

Karin en Rafelkap

Inderdaad Karin en Rafelkap, het zijn 2 volwassen mensen die hun eigen beslissingen mogen nemen. En als zij zelf beslissen geen hulp in te roepen moet ik respect hebben voor die beslissing. Helaas kreeg ik bij dit verhaal het gevoel dat het vooral een beslissing van ma was de dokter niet te bellen, zij is nogal van het respect voor de zondagsrust van de dokter/pastoor/tandarts of wie dan ook. Of pa wel of niet in staat was om te bellen dat vertelde het verhaal niet, hoewel ik aanneem dat hij als hij zelf had kunnen bellen hij dit wel gedaan had. In het verleden heeft hij wel eens gebeld toen ma erg ziek was.

Als ma er zelf voor zorgt dat ik van haar afkom, so be it. Ik vind dat zij niet kan beslissen dat pa wel tot de ochtend kan wachten met zijn klachten. En dat heb ik haar proberen duidelijk te maken.

blom

blom

22-04-2014 om 14:24

jeetje

Lees je berichten nu eens terug, vind je dat zelf niet verontrustend? Jij vindt dat je schoonmoeder niet kan beslissen al dan niet de dokter te bellen? Lijkt me een goede oplossing als je het stel dan in huis neemt, kun je overal bovenop zitten en gebeurt er niets meer wat je niet wilt.

De boodschap

Als je wil dat de boodschap overkomt lijkt het me handiger dat je eerst even kalmeert, neem een hap lucht en laat dat rustig ontsnappen. Dan zeg je dat het handiger was geweest als ze direct zwager had gebeld om schoonvader naar de HAP te brengen. En inderdaad, als je dan vergeet om 'u' te zeggen kan dat afleiden van de boodschap die je wil meegeven.
Als je al wat wil meegeven want dit soort dramakeuzes zal een dagelijks ingredient zijn van hun leven en daar verander je weinig aan behalve als je de kans krijgt om even mee te denken.
Je laat je nu uit je evenwicht brengen door het drama van je schoonmoeder en je begint er spontaan aan bij te dragen. Niet handig.
Hopelijk is het weer goed met je schoonvader want dit soort gedoe leidt af van waar het werkelijk toe doet.
Schoonmoeder kan behoorlijk in paniek zijn over het ziekzijn van schoonvader. Het kost even wat nadenken maar handiger is het om de ongerustheid van schoonmoeder te benoemen en hoe het met schoonvader is.
Het kan best wel opluchten om ook eens wat terug te zeggen maar eigenlijk is dat ook wat laf. Nu ze kwetsbaar is.
Het kost moeite maar handiger is het om het wat feitelijk te houden.

Blom

Ma mag voor haarzelf besluiten al dan niet de dokter te bellen voor wat voor klacht dan ook maar een ander (haar man in dit geval) zorg onthouden, omdat je vindt dat dokters ook recht hebben op hun nachtrust gaat mij te ver en daar was ik boos over en die boosheid heb ik geuit.
Zij is geen dokter en kan niet oordelen of pa zorg nodig heeft. Hij is hartpatiënt dus bij twijfel zou ze moeten bellen. Nu ging ze eerst haar dochter bellen en die heeft acuut de dokterspost gebeld, die beslissing had ma ook zelf kunnen nemen een uur of 2 misschien 3 eerder.

Rafelkap

Rafelkap

22-04-2014 om 14:57

Liesk

Het is al gebeurd. Dus rustig zeggen: volgende keer graag meteen een van ons bellen.

Zoals jij het deed komt de boodschap niet over.

Laf

Laf van mij om haar eens op haar nummer te zetten? Ja in deze situatie misschien wel. De boodschap is waarschijnlijk niet over gekomen; weet wel zeker van niet.
Toch voelde het voor mij wel een keer lekker, ook een keer tegen haar zeuren hoe fout ze het heeft gedaan. Normaal doet ze dat altijd tegen mij, zeg ik ja, nee en amen en verbaas mij slechts. Nu waren de rollen een keer omgedraaid, ben er niet trots op.

Liz

Liz

22-04-2014 om 17:46

Begrip

Jullie vallen erg over Lies heen.

Ik denk dat Lies goed snapt dat haar reactie niet wenselijk of ideaal was.

Maar jee, willen jullie een beetje begrip voor haar opbrengen. Lies houdt zich al jar in, krijgt al jaren rottigheid over zich heen, moet steeds maar de wijste zijn en is nu door die opmerking van haar schoonmoeder geschrokken en reageert een keer wat impulsief.

Gek he?

We leven niet in een ideale wereld en Lies is niet perfect. Doet haar best en soms gaat het mis.

Alle opbouwende kritiek en suggesties wat ze een volgende keer beter kan doen lijken mij zinvol. Haar veroordelen niet.

Dat heeft ze de afgelopen jaren al genoeg over zich heen gehad van schoonmoeder.

boterbloem

boterbloem

22-04-2014 om 17:50

verdiep je eens in de dramadriehoek

en ontdek welke rol je er zelf in speelt, ik vermoed de aanklager

blom

blom

22-04-2014 om 19:21

Liz

Zo lees ik het helemaal niet. Ik lees niet dat iemand impulsief na jaren onderdrukking een keertje uitvliegt. Ik lees vooral meer van hetzelfde, LiesK wil vooral steeds maar weer bewijzen dat zij bij de goeden hoort en schoonmama bij de slechten, zo lees ik ook haar bericht over haar uitval.

Liz

Dank je wel.
Ik weet wel zeker dat ik niet perfect ben. Laat al jaren alle shit over me uitstorten door ma heb nooit rechtstreeks gezegd dat ze mij kwetste met die opmerkingen. Ik heb er wel een mening over maar deel die niet met haar, wat ik volgens de therapeute die ons begeleidde wel zou mogen doen. Heb vanaf het begin van onze relatie mijn best gedaan "aan ma te wennen".
Ik kan het niet meer; alles over me heen laten komen en nooit wat tegengas bieden. Mijn uitval van 2e paasdag was niet handig maar een soort noodkreet. Ik moet er niet aan denken dat pa wegvalt, dan is de eerste buffer weg, pa vangt nu veel dingen op die ma niet kan/wil/doet en er wordt nog weinig beroep op ons gedaan voor zorg aan ma. Als pa er niet meer is zullen wij dat moeten gaan doen als kinderen en daar heb ik, maar mijn man ook niet, geen trek in.

Blom

Dat is het nadeel van geschreven tekst, jij leest het zoals je het leest, intonatie en gezichtsuitdrukkingen die veel toevoegen aan secundaire informatie in een real life gesprek ontbreken hier.
Ik heb een mening over het gedrag van ma, die ik hier deel haar confronteren met mijn mening heb ik, echt waar, tot 2e paasdag nog nooit gedaan.

Ook een schoondochter

Ook een schoondochter

23-04-2014 om 10:00

Therapeut

De eerste belangrijke stap lijkt me eens iemand te vinden die en niet naar de mond praat, maar jou eens kritisch op je zelf laat reflecteren. Je schrijft hier alleen "jouw kant" van het verhaal op en zelfs daaruit kan een weldenkend mens halen dat jij (een groot deel van) het probleem bent. Het idee dat je, na een angstige nacht voor je schoonouders, jezelf wel even leeg kunt laten lopen staat vind ik tekenend. Als je werkelijk inziet dat je verre van perfect bent, zoals de rest van ons ook is overigens, ga je als de wiedeweerga met jezelf aan de slag.

Ook een schoondochter

Ook een schoondochter

23-04-2014 om 10:02

Niet perfect

Wat een hoop fouten in een klein stukje tekst... Over imperfectie gesproken

Liesk

Hoi Liesk,

Probeer nu eens te relaxen meid! Als ik jouw verhaaltjes lees dan krijg ik er al stress van. Er gaan zoveel dingen in dit leven niet zoals je wil, je schoonmoeder kan toch niet de enige in je leven zijn die anders leeft of andere normen en waarden heeft dan jij? Als dat wel zo is ben je gezegend en Hallelujah voor jou! Maar in een normaal bestaan heb je heel wat mensen en dingen die niet meewerken aan zoals jij het wilt, daar zul je dan zelf mee moeten leren leven. Zoals velen zeggen: Schoonmoeder gaat echt niet meer veranderen. Ik heb voor het gemak maar even ingelezen in ass omdat ik niet precies wist wat het inhield, en ja mensen die zoiets hebben zijn niet de makkelijkste en degene die er mee om moeten gaan zullen het er ook niet makkelijk mee hebben, maar so be it! De vrouw is zo, pak jezelf op, bijt op je tanden en onderga het gewoon, zonder je zo druk te maken over van alles. Ik wil ook van alles in mijn leven, ik wil dat iedereen zo tegen mij doet, en dat dit en dat gebeurd, en ik plan vanalles, en uiteindelijk loopt het allemaal anders, en dus pas ik me erop aan. Doe als je naar schoonmoeder gaat gewoon je Chillbril aan en Relaaaaxxxxxxxxx!!!!Je laat deze vrouw een veel te groot aandeel in jouw leven hebben omdat je je zo druk maakt. En dat doet zij niet, dat doe jij echt zelf. Ik snap het makkelijk gezegd, maar probeer het eens gewoon! Doe voor dat je ernatoe gaat, of nadat je er geweest bent lekker iets voor je zelf, of doe iets wat je leuk vind met het gezin. Geef het een positieve draai als jullie daar weer eens geweest zijn, laat de negativiteit van je afglijden en loop je huis weer vrolijk binnen, dan heb je niet zon nare nasmaak van de dag. Ik probeer je niet op te leggen wat je moet doen, of te doen alsof het makkelijk is, maar misschien is de tip om het allemaal wat luchtiger te nemen net wat je nodig hebt om er doorheen te komen.

xxxxx

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.