Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

Man met intensieve hobby, ben het zo vreselijk beu...

Voordat er flauwe grappen gemaakt worden richting John Williams, nee ik heb geen relatie crisis hierdoor maar ben het gewoon ontzettend beu.

Toen ik mijn partner leerde kennen kreeg ik te maken met zijn passie, het houden van postduiven, voor mij een totaal onbekend fenomeen. Maar goed, hij doet dit al vanaf zijn vroege kindertijd dus het is zijn grootste hobby. Ik gun iedereen zijn passie, kom zelf uit een nest waarin vader erg fanatiek is in de muziek dus ik snap wel de bevlogenheid. Zelf heb ik dit overigens helemaal niet, vind veel dingen erg leuk maar heb niet echt een grote passie.

Toen wij gingen samenwonen had ik natuurlijk al gemerkt dat er veel tijd gaat zitten in het verzorgen en spelen met die beesten maar vond het nog niet echt storend. Ik werkte ook fulltime en er was nog geen kind, we waren niet gebonden aan bepaalde tijden en vakanties. Nu, zoveel jaren verder gaat dit hele gebeuren me steeds meer tegen staan. Van maart t/m september, zo'n beetje de leukste tijd van het jaar, is de meest intensieve periode met die beesten. Hij moet iedere ochtend vroeg uit bed (nee niet mijn probleem) om ze te voeren en te trainen. Dat is door de week altijd stress vanwege de tijd, kind moet naar school, ik naar mijn werk en hij ook, maar eerst die duiven. Nooit tijd om rustig even te ontbijten met zijn allen, ook in het weekend gaat het zo. Na het werk direct in het hok, altijd stipt op tijd moeten eten anders komt de training van de beesten in het gedrang. Dat ik er dan ook een volle werkdag op heb zitten is niet boeiend. Na het eten weer in het hok en rond koffietijd naar binnen.

Alles is afgestemd op de duiven, wanneer we met vrienden kunnen afspreken (liefst niet in het seizoen), wanneer we op vakantie kunnen (liefst na de zomer), etentjes, familie bezoeken. Iedere zaterdag is het stressen of de duiven worden gelost vanwege de weersomstandigheden, heel de dag zit hij dan aan huis (tuin) gekluisterd in de hoop dat ze vroeg thuiskomen. In het weekend dus wat plannen om te gaan doen is er al die maanden niet bij, dat doe ik dus maar alleen met zoon of met vriendinnen.

Toen ik nog parttime werkte vond ik het allemaal iets beter te verdragen, kon dan door de week ook de nodige dingen doen en het weekend wat leuks voor mezelf te plannen. Sinds 2 jaar werk ik ook weer fulltime, is in overleg gegaan met partner, maar omdat zijn weekenden vol zitten met die duiven moet ik de boodschappen e.d. wel op die dagen doen, hij kan en wil thuis niet weg. Laatst een discussie gehad omdat ik aangaf dat ik het wel prettig vind dat hij ervoor zorgt dat hij kookt op zijn vrije middag, ik ben dan pas rond vijf uur thuis. Is een groot probleem omdat juist rond die tijd de verzorging van de duiven plaatsvindt, altijd tussen 5 en 6 uur. Kortom, ook dan ben ik altijd het haasje...

Ik zou zo vreselijk graag eens van andere partners willen horen hoe die deze hobby ervaren. Het is zeker niet zo dat ik mijn man dit niet gun maar ik vind de belasting steeds zwaarder na 20 jaar samen. Ik ben bang dat na ons pensioen (we zijn nu net 50)die rotbeesten er nog zitten, daag leuke oude dag samen.


Oh, wat erg

Het lijkt me geen hobby die je parttime kan doen, die beesten hebben elke dag hun verzorging nodig. Heeft hij veel duiven, kan je afspreken dat hij een deel van de duiven weg doet, zodat hij zijn hobby wel kan houden maar dat hij er minder tijd aan kwijt is? Dan moeten ze nog steeds wel op gezette tijden eten, maar kost de training minder tijd? En de maaltijd verzorgen op zijn vrije dag: hij kan gerechten uitzoeken die (deels) van te voren klaar te maken zijn, zoals een maaltijdsoep, hartige taart of lasagne die rond etenstijd de oven in moeten. En misschien kan je in de meivakantie of begin van de zomer een weekje alleen met je kind op vakantie? Zijn hobby kost vast aardig wat geld, dan mag jij ook wel eens wat extra's.

skik

Hoe lossen andere echtgenotes het op ?

Ik neem aan dat je die dames na al die jaren weleens ontmoet hebt?

Minder wegcijferig.

Een hobby, prima, en dat er periode`s zijn dat de hobby wat meer tijd kost, ook prima. Maar als de passie van mijn man voornamelijk bij zijn hobby zou liggen moet hij daar maar mee trouwen. Eigenlijk is er blijkbaar nooit tijd om samen en/of als gezin leuke dingen te ondernemen. Als het het werk van mijn man zou zijn waardoor ik mezelf altijd zou moeten aanpassen zou er meer begrip zijn. Maar deze duiven hobby van jou man klinkt als een obsessie, een verslaving. Ik heb bewondering voor je geduld en wegcijferen.

inderdaad, hoe doen anderen het?

Toevallig vroeg ik me laatst af of er nog duivenmelkers waren. Ja dus. Ik vraag me inderdaad af hoe andere 'vrouwen van' (zouden er ook vrouwelijke duivenhouders zijn?) dit doen. Maar ontmoet je die wel eens? Want dat is de groep waar je wezen moet voor tips, denk ik.

Dit is gewoon verschrikkelijk. Een vraag die bij me opkomt is of je niet dingen alleen met de kinderen kunt ondernemen, maar uiteindelijk is het natuurlijk de vraag of je wel door wilt met deze meneer. Als hij toch alleen maar met die beesten bezig is em jij alles alleen moet doen ga je je op enig moment toch afvragen wat hij nog aan meerwaarde te bieden heeft, zeg ik maar even cynisch. Misschien als je het zo voorlegt dat hij dan gaat nadenken, al kan het ook best zijn dat hij je pas serieus neemt als de brief van de echtscheidingsadvocaat op de mat ploft (zulke mannen bestaan).

Trouwens gisteren toevallig duif gegeten. Dat was best smakelijk. Maar ja, dat gaat ook wat ver...

Groeten,

Temet

Katniss

Katniss

28-04-2014 om 23:00

Tja

Mijn overgrootvader hield ook duiven. Hij heeft wel wat kampioenen gefokt Op een gegeven moment was hij zelf klaar met zijn hobby, want het gaat inderdaad 365 dagen per jaar onverminderd door en zelfs een keertje ziek zijn kan eigenlijk niet.
Mijn overgrootouders waren natuurlijk van een generatie die om dit soort dingen niet zou gaan scheiden, en die minpuntjes van hun partner gewoon accepteren.

Blackbird28

Blackbird28

29-04-2014 om 10:04 Topicstarter

reactie

Tja, het zorgt natuurlijk wel regelmatig voor een spanningsveld binnen onze relatie maar gelukkig niet genoeg deze te beëindigen.

Ik heb vrijwel geen contact met andere vrouwen van duivenmelkers, het is toch wel echt een mannenwereldje en ik ga ook nooit mee naar het verenigingsgebouw. Overigens komt man daar ook alleen om zijn klok (na de wedstrijd) te brengen, de duiven in te korven of wat vrijwilligerswerk te verrichten. De enige vrouw die ik weleens spreek heeft zelf ook geen behoefte aan vakanties en vind dit ook allemaal geen probleem, zij zorgt ook weleens voor de duiven als haar man moet werken.

Man is er echt heel serieus mee bezig, doet ook mee met de wedstrijden en wint ook regelmatig dus ik begrijp ook heel goed dat daar veel tijd in gaat zitten. We hebben hier best regelmatig discussies over maar hij geeft aan dat iedereen met een serieuze hobby die wil presteren daar veel tijd in moet investeren. Ik zou echt heel graag willen weten of dat nou echt zo is, er moeten toch meer partners zijn met een intensieve hobby, hoe doen die dat dan?

Natuurlijk zijn er wel momenten dat wij leuke dingen doen, gelukkig wel, maar zeker in de maanden dat het duivenseizoen is zijn die schaars. Wat ik al zei, liever niet op vakantie al doen we dat nu nog wel omdat onze zoon nog gebonden is aan de schoolvakanties. Maar dat is altijd schuiven en zoeken naar de enige mogelijkheid, zo laat mogelijk en vooral niet langer dan een dag of 8.

Ik vind het gewoon zo verschrikkelijk jammer dat we in de zomer vrijwel nooit spontaan dingen kunnen doen, alles draait om de training en verzorgen van die beesten. Die regelmaat is vreselijk belangrijk voor hun prestaties en dan maakt het niet uit of het om 50 duiven gaan of om 100. Als ik hier over begin zegt hij dat hij zich in alle bochten wringt om toch regelmatig dingen met ons te ondernemen. Toen onze zoon nog klein was gingen we ook echt wel eens weg in een weekend maar dat was best altijd veel geregel en gedoe en vooral op tijd terug voor het pluimvee. Of dingen plannen na het seizoen, zeg maar vanaf eind september, dan kan er van alles.

Ik zou er een heel groot punt van kunnen maken en het inderdaad op een scheiding aan laten komen, hoewel ik wel denk dat hij dan zijn hobby zou opgeven maar zover wil ik het helemaal niet laten komen. Hoe doen partners van anderen met een passie dit dan, maak ik het mezelf toch te moeilijk? Er zijn vast meer mensen die heel veel tijd steken in een hobby of sport, die zijn toch ook niet allemaal vrijgezel?

Inmiddels ben ik eraan gewend om in de zomermaanden vooral mijn eigen gang te gaan, lekker met zoon naar het strand of een dagje weg, of met vriendinnen af te spreken. Maar soms word ik er echt heel opstandig van, zou graag thuiskomen na het werk en lekker samen op het gemakje wat drinken voordat er gekookt wordt bijv. In plaats van gelijk die keuken in te duiken omdat er precies op tijd gegeten moet worden omdat anders het duivenschema in de war loopt.

Theekopje

Theekopje

29-04-2014 om 10:32

Grenzen

Ik vind het nogal heftig hoor, wat je allemaal schrijft. Er moet wel érg veel wijken voor die duiven.

Mijn man heeft geen duiven (gelukkig, het relativeert mijn ergernis over sommige dingen wel weer ) maar besteedt veel tijd aan andere interesses.
Ik stem mijn schema daar echter niet op af. Als hij vroeger of later wil eten, dan regelt hij dat zelf. En we hebben huishoudelijke taken verdeeld, als hij zijn deel niet doet dan zeg ik daar wel wat van.

Als hij niet mee zou willen op vakantie, weekendjes weg of afspraken met vrienden, dan zou ik zonder hem gaan. Nou scheelt het gelukkig dat mijn man dat dan ook wel weer érg ongezellig vindt, dat motiveert hem wel om toch maar tijd vrij te maken.

Als hij het eigenlijk prima zou vinden als ik overal alleen heen ging, onder het motto "dan heb ik meer tijd voor mijn duiven/crossmotor/voetbalclub" dan sta je uiteindelijk met lege handen.

Ik kan je niet adviseren wat je moet doen, maar ik zou wel hevig balen in jouw situatie. Ik vind het niet raar dat je hier moeite mee hebt.

Blackbird28

Blackbird28

29-04-2014 om 11:01 Topicstarter

aanvulling

Overigens is het niet zo dat man mij geen vakantie o.i.d. met kind of vriendin gunt, het geld is ook het probleem niet. Ik vind het alleen zelf zo jammer en hoop eigenlijk op tips hoe om te gaan met een tijdverslindende hobby.

Sindbads vrouw

Sindbads vrouw

29-04-2014 om 11:15

Tja

Ik zal zo eens bellen met mijn moeder. Mijn vader heeft ook al meer dan 60 jaar duiven, en dus herken ik wel wat. Ik kan me alleen niet voorstellen dat mijn vader ook zo star en rigide met zijn duivenschema om ging. Wij gingen ook elk jaar op vakantie (2weken hoog seizoen ) en ook gingen wij wel weg in het weekend.

En ja, als je man met de wedvluchten meedoet dan moet hij wel vrijdags naar het inkorflokaal om zijn duiven weg te brengen. Dat is waar. Maar absoluut thuis blijven omdat de duiven thuis komen? die tijd is geweest. Ook omdat er nu eletronisch geklokt wordt en het niet noodzakelijk is om de rubberen wedvlucht ring zelf in de klok te stoppen en om dan de klok af te slaan.

Ook in de weekenden gingen (en gaan) mijn ouders weg, en als het zo uitkomt datn worden de duiven maar een uurtje later gevoerd. Dat kan prima.

Ik denk dat het dus tijd wordt voor een praatje met je man.

Blackbird28

Blackbird28

29-04-2014 om 12:33 Topicstarter

fanatisme

Op zich heb je zeker gelijk Sinbads vrouw, hij gaat er erg star en rigide mee om (vind ik) maar volgens hem kweek je alleen zo goede vliegduiven. Tja, wie ben ik als leek om dat te bestrijden, ik ben sowieso wat makkelijker in heel veel dingen t.o.v. hem.

Dat wegbrengen op de vrijdagavond is niet altijd een probleem, wel de druk van het vroeg en snel eten om op tijd in het lokaal te zijn. Afspraken op vrijdagavond kunnen niet omdat je nooit weet hoe druk het in het lokaal is en hoelang het inkorven en laden duurt.

Natuurlijk klokt hij inmiddels elektronisch maar neemt niet weg dat de duiven dan wel gelijk verzorgd moeten worden na binnenkomst en als je er dan een stuk of 20 mee hebt die verspreid over de ochtend en middag binnen komen blijft er weinig dag meer over. Na elke wedvlucht de klok gaan afslaan in het lokaal, dat is rond 13.00 uur of rond 16.00 uur, kan je dus niet weg in de middag.

Ik weet niet hoe fanatiek jouw vader speelt maar wellicht staat hij er wat luchtiger in. Hoe deed hij dat dan met de verzorging in de vakantieperiode? Bij ons komt er dan wel een oudere man ze eten geven maar trainen e.d kan dan niet dus loopt het wedstrijdschema in de soep.

Het was niet mijn bedoeling hier een klaagzang over mijn man neer te zetten maar meer tips van andere partners met soortgelijke hobby's.

Klaag maar hoor

Het lijkt me echt reuze vervelend zoals je man met zijn hobby omgaat, klaag het hier maar lekker van je af.

Mijn man zijn enige hobby is het kijken van Voetbal International en alle Champions League wedstrijden. Maar als ik eens iets op tv wil zien krijg ik direct de afstandsbediening. En VI kan ik verdragen door met een koptelefoon op Gijpoverstemmende muziek te luisteren en te forummen. En zelfs over een geplande vakantie naar een niet-voetbalminnend land doet hij niet moeilijk.

Ik vind dat jij nog heel coulant reageert. Ik had allang kleiduifschieten als hobby genomen. Zonder klei.

skik

Evanlyn

Evanlyn

29-04-2014 om 12:58

eten

De regel hier is dat er gegeten wordt wanneer degene die kookt dat beslist. Wie er dan niet is, warmt later maar een prakje op. Zou dat al helpen? Zeker als je fulltime werkt en ook nog kookt, lijkt me dat er toch vooral met jou rekening gehouden moet worden. Of hij kookt zelf als hij vroeger wil eten.

jakje

Dat eten kan vrij simpel worden opgelost. Je kookt voor het gezin. Jij eet met de kinderen op het moment dat het jou uitkomt. Als je man eerder wil eten neemt-ie maar een boterham. Zijn portie hou je apart. Dat eet hij dan de volgende dag. Hij eet dus brood op dag 1 en de daarop volgende dagen het kliekje van de dag ervoor. Als je nog geen magnetron hebt is dit het moment om er een aan te schaffen.

Dat hij niet op jouw tijd wil eten is zijn goed recht, maar dat verplicht jou niet om op zijn tijd te koken.

Dan dit "We hebben hier best regelmatig discussies over maar hij geeft aan dat iedereen met een serieuze hobby die wil presteren daar veel tijd in moet investeren. Ik zou echt heel graag willen weten of dat nou echt zo is, er moeten toch meer partners zijn met een intensieve hobby, hoe doen die dat dan?"

Er zijn natuurlijk veel mensen die wel een intensieve hobby hebben, maar geen wedstrijdschema of anderszins prestatiedrang. Want eigenlijk is het zo te lezen niet eens de tijd die hij in zijn hobby steekt die je dwars zit, als wel de rigide schema's die samenhangen met deze hobby. Zou hij boven op zolder een modelspoorbaan hebben en daar uren aan besteden dan had je er minder last van.

Verder kan je hem er natuurlijk fijntjes op wijzen dat als hij een serieus gezin heeft waarin hij wat wil presteren hij daar ook tijd in moet investeren

Wat die vakanties betreft: ik zou me serieus gaan bezinnen op gezinsvakanties zonder pa. Niet ideaal, maar dat is vakanties in de winter ook niet. Beroerd dat het seizoen al begint in maart, anders zou je nog een gezinsvakantie in de meivakantie kunnen doen en dan dagjes weg in de zomer, maar dat kan nu ook niet. En de gezinsvakantie in de kerstvakantie is ook niet handig (althans, dat zou ik vinden).

Groeten,

Temet

Mijn man zijn hobby is het andere uiterste

nl. niks doen...krantje...biertje...tuin (zitten hoor, niet werken)...

Ik krijg wel eens de neiging een peper in zijn r**t te douwen

Evanlyn

Evanlyn

29-04-2014 om 14:46

Jasam

Haha, ik zie het voor me!

Mijn hobby is kinderen, op dit moment is de huiskamer een naaiatelier waar zich bij de laatste telling 6 kinderen bevonden. Man vlucht dan naar boven, achter de computer.

Ach ja, leven en laten leven. Maar wel zo dat iedereen er tegen kan, anders is het tijd voor een goed gesprek.

Jessica O

Jessica O

29-04-2014 om 16:32

vogels

Hier ook een man met een vogel hobby. Alleen zijn dat tropische, die gewoon in volière of kas zitten.
Gaat ook veel tijd in zitten, maar gelukkig een schoonvader die de hobby deelt en als wij op vakantie zijn de boel verzorgd.
Zomerperiode is er niks aan de hand, voeren ed doet hij dan allemaal zelf. Winterdag doe ik dat ook geregeld, aangezien man op onregelmatige tijden thuis komt (tussen 16 en 18 gem).

Volgens mij zou ik er makkelijker mee om gaan, vroeg eten? Prima, zorg maar dat je gekookt heb, ik schuif wel aan. Verder zou ik echt met hem praten, zijn hobby is belangrijk, maar ik hoop zijn gezin nog meer. Afspraken erover maken wanneer jullie eens wat als gezin gaan doen en dit ook op de kalender zetten! Familie tijd plannen.

Succes ermee!

Jasmijn

Jasmijn

29-04-2014 om 16:54

ze bedoelt toch geen praktische oplossingen?

Ik lees aldoor praktische oplossingen zoals hij eet maar alleen, en jij kan ook alleen op vakantie gaan, maar ik vermoed dat Jakje dat nou juist niet wil, altijd alles maar alleen moeten doen, of wel met man maar dan in een strak schema. Ik zou daar na een tijdje ook helemaal gek van worden. Het is in je huwelijk wel een beetje geven en nemen, en je wilt neem ik aan juist wel dingen samen ondernemen. Gewoon eens lekker een strandvakantie of gewoon ergens heen zonder de hele tijd op de tijd te moeten letten, omdat man om zo en zo laat weer terug moet zijn.

Is dit echt wat je man de rest van zijn leven wilt doen? Dat je strak 80 bent en terugkijkt op je leven en je beseft dat je wel een enorm groot deel van je tijd in een duivenhok hebt doorgebracht....
Ik zou mijn man zijn hobby niet afnemen maar toch wel vragen of het op een wat lager pitje kan.

Theekopje

Theekopje

29-04-2014 om 17:28

Lager pitje

Ik haal uit het verhaal dat dat eigenlijk de clou van het verhaal is: het kan niet op een lager pitje.

Het moet op wedstrijdniveau, en het moet met strakke planning, en het moet het hele seizoen. Althans, wat man betreft.

En daar zou ik van gaan steigeren. Zo iemand heeft, net als andere wedstrijdfanaten, een extern excuus. Het is niet zijn schuld, het is niet zijn keuze, maar ja, die duiven he, die kunnen niet anders. Als je het niet 100% doet, kun je het net zo goed niet doen want dan draai je niet meer mee op niveau. Alsof je in de eredivisie voetbalt, dan kun je ook niet zeggen "ik ga eens wat minder trainen".

Als die indruk klopt, dat man geen concessies wil doen, dan zit Jakje met een beperkt aantal opties. Accepteren hoe het is maar wel haar eigen plan trekken, of man voor het blok zetten.

Mijntje

Mijntje

29-04-2014 om 17:51

enige overdenkingen

Dat lijkt me ook niks, een leven volledig langs elkaar heen. Maar dat is het altijd al geweest en het werd meen ik pas een echte ergernis toen jij full-time ging werken.
Kan je eea meer uitbesteden aan derden nu misschien teveel op jouw bordje komt?
En misschien kan jouw man ook eea uitbesteden.

Vraagje: heb je wel lol in je huidige werk? Of zit er misschien ook een soort van wrevel bij dat hij iets doet wat echt zijn passie is?
Ik zou zeggen: zoek ook een passie, voor jezelf. Want als jij iets verschrikkelijks leuks verzint met je eigen leven dan is het niet zo erg dat hij wat anders doet, toch?

mils

mils

29-04-2014 om 18:19

Mijn beste vriendin heeft een man met als hobby kind coachen voor motorsport. Alle weekenden is hij zowieso weg en vriendin heeft niet altijd zin om twee volle dagen op wedstrijdparcours te vertoeven, ook al gaat het ook om haar kind. Doordeweeks trainen en veel sleutelen, gezicht her en der laten zien aan motorwereld. Vriendin gaat daar prima mee om, heeft voor zichzelf ook een hobby gekozen waar ze haar ei in kwijt kan.
Ik vind het knap, ik weet niet goed hoe ik daar in zou staan.

Blackbird28

Blackbird28

29-04-2014 om 20:13 Topicstarter

tja

Ik lees een aantal argumenten en voorstellen waar ik me zeker in kan vinden. Natuurlijk gun ik hem zijn hobby en passie maar zoals Jasmijn het zo goed verwoordde, ik ben het eeuwig letten op de tijd zo ongelofelijk beu. Altijd maar die strakke schema's, weinig spontane acties, althans in het voorjaar en zomermaanden. In de herfst en winter heb ik een compleet ander man, wel gezellig samen koken en leuke dingen met zijn allen doen.

Ik heb een ontzettend leuk baan, super collega's, een hele fijne werkomgeving dus dat is het probleem zeker niet. Oké, zelf heb ik geen echte hobby's behalve dat ik graag lees, achter de pc zit en met mijn kat in de weer ben. Heb me nu wel voorgenomen iets te gaan doen wat ik al jaren wil, vioolles nemen, dus daar zal dan ook wel wat tijd in gaan zitten. Heb ook al vaak aan man aangegeven hoe hij dit voor zich had gezien als ik ook zo'n tijdrovende hobby had gehad. Tja, die heb je nu eenmaal niet dus dat is geen thema was het antwoord.

Naast het houden van duiven loopt hij graag hard, lekker op zijn vrije middag en als het kan een wedstrijdje. Ook dat gun ik hem van harte maar daar hangt veel minder mee samen. Zoals theekopje het schrijft klopt het helemaal, zijn gevoel is er 100% voor gaan of helemaal niet maar we hebben het hier over een hobby, niet zijn broodwinning zoals een voetballer.

Een aantal jaren geleden heeft hij overwogen om te stoppen omdat het toen helemaal niet liep. Hij was daar zelf zo intens verdrietig om dat ik het echt heb tegengehouden, duiven houden zit hem in zijn bloed hij is er ook echt mee opgegroeid. Nu heb ik daar vaak spijt van maar als hij er mee wil stoppen zal hij daar echt 100% achter moeten staan en dat zie ik voorlopig niet gebeuren. Ik weet heel zeker dat als ik hem voor de keuze stel hij voor mij zal kiezen maar of dat goed is voor je relatie....?

De tips over hoe om te gaan met het eten zal ik meenemen, wellicht krijg ik ook heel veel plezier in de viool en gaat daar veel tijd voor mij in zitten. Binnenkort zal ik eens voorzichtig een balletje opgooien hoe hij de toekomst van de duiven ziet dan weet ik ook waar ik (wij) staan.

mirreke

mirreke

30-04-2014 om 08:42

Heb je hem dit wel eens verteld

Gewoon, jouw gevoel hierbij. Eigenlijk het verhaal zoals je het hier verteld, dat je het hem echt ongelooflijk gunt, maar dat je langzaam ook het gevoel hebt dat jullie gezinsleven in de zomer erg in de verdrukking komt. Misschien scheelt het al als je het gevoel hebt dat je gehoord wordt thuis.

vlinder72

vlinder72

30-04-2014 om 09:37

Hulp

Kan je man niet iemand inhuren. Iemand die verzot is op duiven. Iemand die nog moet beginnen en alles wil leren. Je man kan dan een mentor zijn en iemand alles leren. Iemand die nog thuis woont of zo en niet zelf duiven mag houden. Diegene kan dan ook op sommige dagen en tijdens de vakantie de duiven verzorgen.

Zoiets zou toch moeten lukken?

Yvonne

Yvonne

30-04-2014 om 09:52

om het weekend

kan je man niet om het weekend die duiven laten mee vliegen met zo'n wedstrijd. En dan een etensbak die met een timer open gaat dan kunnen jullie het andere weekend als gezin wat doen zonder dat je speciaal op tijd thuis moet zijn.

Blackbird28

Blackbird28

30-04-2014 om 13:43 Topicstarter

alles of niks

Om met de laatste vraag te beginnen van Yvonne, nee dat kan helaas niet. Die wedstrijden moet je zien zoals een competitie, een vlucht niet meedoen betekent dat je niet meer in aanmerking kan komen voor een kampioenschap. Dus als je wil presteren moet je alle wedstrijden meevliegen anders kan je er net zo goed niet aan beginnen.

Juist omdat mijn man zelf zo verzot is op die duiven is het voor hem eigenlijk juist een crime ze aan anderen te moeten overlaten. We gaan meestal in de voorjaarsvakantie (februari)op wintersport en dat is dan voordat het duivenseizoen begint. De duiven worden dan verzorgd door een oudere man die lang geleden ook zelf duiven had. Die doet dat prima volgens mij maar man heeft naar zijn eigen zeggen daarna veel werk om ze weer op de rit te krijgen voor het aankomende seizoen. Kortom, hij weet zelf het beste hoe hij ze moet voeren en verzorgen en laat dit liever niet aan anderen over.

Zeker heb ik hem verteld hoe ik er in sta en hoezeer ik het hem gun maar dat de druk voor mij te voelbaar is op ons gezin. Hij heeft toen wat duiven weggedaan en is een ander soort spel gaan spelen wat volgens hem een wat minder strak beleid nodig heeft, is heb er echt weinig tot niks van gemerkt helaas. Een poosje geleden kwam ik per toeval in gesprek met een jonge knul (begin 30) die ook jaren duiven had gehad. Hij begreep maar al te goed wat het betekende voor zijn toenmalige partner maar voor hem was dat toch geen reden de duivensport op te geven. Pas toen zijn werk het niet meer toeliet is hij wat anders gaan doen, tja zo diep kan het dus zitten.

jakje, vraagje

Hoe verzot is hij op zijn duiven?

Een aantal jaar geleden kwam er bij ons een duif aanvliegen met zo'n ringetje om zijn pootje.
We hebben hem gevangen door een wasmand over hem heen te zetten.
Nummers op het ringetje gelezen en de duivenvereniging gebeld.
Ik kreeg een telefoonnummer van de eigenaar.
Belde hem met de melding, ik heb een duif van u hier.
Waar isti, vroeg hij, ik zei "in Friesland"
Draai hem de nek maar om, was zijn antwoord, hij had in Limburg moeten zijn, en drukte de telefoon uit zonder dag/bedankje o.i.d.

Sindsdien krijg ik een wat naar gevoel bij mensen die zo "liefdevol" over hun prijsduiven en hobby spreken.

Tijgeroog

Tijgeroog

30-04-2014 om 15:34

Jasam

Ik geloof dat een duif die zo ver uit de richting is 'afgeschreven' wordt, niet geschikt voor wedstrijden,

Blackbird28

Blackbird28

30-04-2014 om 19:48 Topicstarter

wreed

Ik vind het een hele botte reactie van die duivenmelker maar het is wel zoals het gaat. Het is ook een wrede sport, niet presteren is niet meer nodig op het hok. Je kunt helaas een duif niet wegsturen, die blijf altijd terugkomen op zijn oude nest, dus dan maar doodmaken.
En ja, zoals tijgeroog het omschrijft is het ook echt, het vakje ongeschikt wordt dan ingevuld

Neemt niet weg dat een goede duivenliefhebber wel goed voor zijn duiven zorgt (zolang ze presteren),het zal ze aan niks ontbreken. Dat moet ook wel anders bouw je ook niks op met zo'n beest, gek genoeg kan je ze ook behoorlijk tam maken. Maar het blijft uiteindelijk toch een sport waarin de baas bepaald wie blijft en hoelang.

Toen ik nog niet zolang samen was met mijn partner heb ik ook geprobeerd een poosje voor de jonge duiven te zorgen, ook met het idee er zo wat meer voeling mee te krijgen. Ik heb toen ook gemerkt da ze echt heel tam kunnen worden, bij je komen zitten en uit je hand eten. Vond ik leuk totdat op een avond man met een gevulde mand met duiven richting de auto wilde gaan, bleken ook nogal wat jongen in te zitten. Deze waren door hem niet geschikt bevonden om te prijsvliegen en ging richting de poelier.....Hij was uiteindelijk gevoelig voor mijn tranen en argumenten dat ze zo tam waren en heeft ze terug het hok in gedaan, waarbij ik wel denk dat ze de volgende schifting toch niet overleefd hebben. Toen heb ik ook bedacht dat het helemaal niks voor mij is, ben veel te begaan met dieren in het algemeen.

Het lijkt nu of mijn man iemand is zonder enig gevoel, maar op het moment dat een duif gewond of ziek thuis komt zal hij tot het uiterste gaan om zo'n beestje te helpen. Alleen het spel wordt gespeeld op een voor mij rare, wrede manier.

Jakje

Nou ja, raar... het is wel logisch, het is alleen niet lief. Maar zo gaat een boer denk ik ook met zijn beesten om. Een koe die geen melk meer levert gaat iha naar de slacht, voor zover ik weet.

Je man houdt niet zozeer van zijn duiven als wel van de duivensport.

Ik vraag me trouwens af of het probleem verholpen zou zijn als hij zijn duiven weg zou doen, want je schreef ergens dat hij ook wel hardloopt en af en toe een wedstrijd loopt. Nou, als hij zijn competitieve neigingen in de hardloopsport gaat botvieren is het straks een en al trainingsschema's en voedingsvoorschriften . Maar goed, uiteindelijk maken blessures daar vermoedelijk dan wel een eind aan, terwijl je met die duiven naar ik aanneem door kan gaan tot je 80e. En hardlopen kan je het hele jaar door, duivenmelken kennelijk niet.

Kan je niet gewoon voorstellen een leuke minnaar te nemen voor de voorjaar- en zomermaanden? Je hebt nu een halftijdsman, daar kan best een andere halftijdsman bij, toch? Misschien dat dat m wakker schudt...

Groeten,

Temet

Katniss

Katniss

30-04-2014 om 21:38

Off-topic

De laatste duif van mijn overgrootvader is ontzettend oud geworden. Mijn overgrootmoeder was de laatste weken van haar leven opgenomen in het ziekenhuis en wij pasten op de duif. Toen ze overleed heeft niemand gevraagd wat er met de duif moest gebeuren, iedereen hield wijselijk zijn mond. Uiteindelijk hebben mijn ouders die duif nog zeker 10 jaar gehad, en ik schat dat het beest een jaar of 35 is geworden.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.