Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

Heirthe

Heirthe

22-06-2014 om 19:33

Willen jullie meedenken om dochter gezonder te laten eten?


Tante Tiny

Tante Tiny

29-06-2014 om 11:06

Nu ga je toch weer groente verstoppen

Houd liever de relatie goed!

Rafelkap

Rafelkap

29-06-2014 om 11:38

en-of

Bij mijn kind heeft dat juist wel zin: stiekem doen, om eens wat anders te proeven en zo aan de smaak te wennen. Maar hij heeft wel meer dingen niet door
En het is niet of-of maar en-of wat je kan proberen om gevarieerder te gaan eten.
Je hoeft er ook geen geheim van te maken dat het 'gezond' is, je kan best laten zien wat er in zit en het 'alleen lekker' noemen. Klinkt goed, heb je een link voor het recept?

Heirthe

Heirthe

29-06-2014 om 14:00

Dalarna

Misschien he je gelijk, het is natuurlijk ook heel weinig wat ze zo binnen krijgt maar toch wel een aanvulling. Ze leert er niet anders door eten nee maar deze brownies zijn wel alleen van natuurlijke en gezonde ingredienten gemaakt zodat haar lichaam toch wat meer voedingsstoffen binnen krijgt.
Maar ik ben het met je eens dat ze op een andere manier moet leren eten, dat wel.
Dit weekend had ze aardbeien uitgezocht diemze wou eten en iets voor op het brood/beschuit, alleen ze eet het dus niet. Vanmiddag waren er vriendinnen te eten die normaal aten, zit zij daar bij metmhaar schaaltje cornflakes, het interesseert haar ook niet dan..
Ik heb werkelijk alles al uit de kast gehaald, de tafel elke dag mooi dekken, haar laten eten waar ze wil en alles wat daar tussen in zit. Niets helpt.
Loslaten, ik doe mijn best maar ik moet vaker mijn tong afbijten, zo ook vanmiddag, dan flapt er toch weer een aansporing uit

Heirthe

Heirthe

29-06-2014 om 14:04

Rafelkap

Punt is dat de dadels en kikkererwten niet te proeven zijn, dus daarvoor hoef je het niet te doen, ze smaken als echte ongezonde brownies
Maar toch krijgt ze op die manier meer voeding binnen en daar gaat het me ook om.
Hier een linkje en er staan nog veel meer op het net, ook met pompoen of courgette, allemaal gezonde brownies
http://www.proevenmetliefde.nl/brownies-met-kikkererwten/

Hanne.

Hanne.

29-06-2014 om 14:22

precies

Ja maar wat is je doel? Dat ze gezonder leert eten of dat er hoe dan ook gezondere voedingsstoffen naar binnen gaan.

Dat eerste leert ze van de brownies niet (ze eet iets ongezonds). Dat 2e is m.i. erg minimaal. In een stukje kikkererwten brownie zit 20 gr kikkererwt en 0,6 dadel. Zou dat echt iets uitmaken?

Als ze 1 hap van iets anders eet heeft ze dat ook binnen én ze weet wat ze eet.

Karmijn

Karmijn

29-06-2014 om 14:32

O jeetje

Weet je wat ik zou doen:

ik zou tegen je dochter zeggen dat a je het moeilijk vindt dat ze weinig eet. Dat jij je er zorgen om maakt. En dat jij ook niet zo weet of dat wel terecht is, die zorgen.
b je het los wilt laten, omdat het mis gaat, omdat het lijkt of jouw zorgen het alleen maar erger maken. (dat lees ik echt hoor, jouw zorgen zijn onderdeel van het probleem, zelf een zucht, een met de beste bedoeling aangekochte doos aardbeien, een blik, dat maakt het probleem alleen maar erger) Je dochter wéét allang dat jij wil dat ze ook andere dingen eet. Dat hoef je echt nooit meer te laten merken, nooit meer te zeggen.
c je soms ineens toch aan haar laat merken dat je je zorgen maakt. Dat is niet helpend van je, dus dat je dat spijt. Misschien kan ze daar begrip voor opbrengen.

Volgens mij is dit echte een onderhuids dingetje tussen jullie geworden. Die dingen heb ik met mijn zoon ook gehad. (bij hem gaat het om mijn zorgen om zijn gebrek aan real life vrienden). Zelfs een kleine opmerking van mij, of een blik, raakt hem al enorm. Hij wil namelijk niet dat ik mij zorgen maak, wil doen wat ik van hem verwacht, maar kan het aan de andere kant ook niet opbrengen. Hij wil zelf de leiding over zijn leven. Dat is voor hem verwarrend en emotioneel belastend. Hij moet zelf een keuze maken, wat te doen. En mijn drang/emotie/gezeur, maakt het alleen maar moeilijker voor hem.

Omdat ik erken dat ik hem emotioneel belast met mijn zorgen (terecht of onterecht, dat doet er niet toe) werken mijn zorgen niet-helpend. Ze zijn contra-productief. Jouw zorgen zijn ook contra-productief, Foske.

Ik zou je adviseren helemaal niets meer te doen aan het eet probleem van je dochter. Zij weet wat een gezonde voeding is. De gezonde voedingsmiddelen zijn beschikbaar. Zij kiest ervoor om ze niet te eten. Dan houdt jouw verantwoordelijkheid op. Zolang ze niet ziek wordt, te mager wordt of een groeistoornis zijn, dus zo lang er geen medische problemen zijn, zou ik me er helemaal buiten houden.

Als er ruimte is voor gesprek, zou ik dat verwoorden. En dan ook zeggen dat jij het nog moet leren, om het los te laten. Dus dat zij het mag zeggen als ze last van je hebt. Dat zij je dan terecht mag wijzen.

Op deze manier is het bij ons in ieder geval gelukt om het sociale leven van mijn zoon, van een beklemmend probleem, te verlichten tot een neutraal gespreksonderwerp. Waar we nu zelfs grapjes over kunnen maken.

Heirthe

Heirthe

29-06-2014 om 16:50

Karmijn

Ik vind het zo knap dat jij dat nu kan! Dat wil ik ook heel graag en ben daar ook echt wel mee bezig.
Toevallig heb ik ook nog een soortgelijke zoon hier rondlopen, hij is 17 en geeft precies aan wat jij nu ook zegt.
En ik weet het ook allemaal wel maar ja, ben zelf nogal een gezondheidsfreak, niet obsessief hoor maar vind het wel erg belangrijk en dus een grote frustratie dat mijn kinderen zich daartegen afzetten en dus vooral mijn dochter.
De anderen eten redelijk.
Mijn man is ook iemand die zegt dat ik dit los moet laten en dat zie ik zelf ook wel in en als dochter in de problemen komt met schoolreisjes e.d. Is het natuurlijk haar eigen verantwoording.
Aan de andere kant, dan propt ze zichzelf ws vol met snoep..
Daarom probeer ik de snoep nu dus wat gezonder te maken. Voor zo lang het duurt want dochter weet inmiddels dat ik allerlei gezonde spullen voor baksels in huis heb.

Dalarna

Dalarna

29-06-2014 om 21:10

Foske

Is het wellicht een idee om met haar af te spreken dat ze vanaf nu elke week iets eet wat ze het afgelopen half jaar niet heeft gegeten? Dus elke week iets nieuws. Het moet jou dan niet uitmaken wat het is (gezond of niet) maar dan leert ze wel elke keer iets anders te eten? Als dit lukt en jij kunt het los laten zal ze eens van het ongezonde af moeten toch om weer eens wat nieuws te proberen?

Heirthe

Heirthe

30-06-2014 om 17:31

Dalarna

Dat is wel iets om te onthouden, dank je, de tijd is er nu nog niet rijp voor want ze weigert werkelijk alles.
Vandaag pannenkoeken van speltmeel, het is toch weer wat.

Dalarna

Dalarna

30-06-2014 om 21:07

Foske

Nee, ze eet in ieder geval snoep, pannenkoeken en brownies. Laat haar dus snoep of koek kiezen wat ze nooit gegeten heeft. Dat zeg je natuurlijk niet met zoveel woorden maar elke week moet er dus iets bij op het lijstje wat ze nog nooit of het afgelopen jaar niet heeft gegeten. Zo leert ze wel iets proberen wat ze niet kent, ook al is het in jouw ogen ongezond.

Foske

Foske, niet om het een of ander, maar er is echt geen enkel gezondheidsvoordeel aan spelt boven tarwe. Alleen is spelt nu een hype en doet iedereen of het fantastisch is.

De beide granen schijnen trouwens zo enorm op elkaar te lijken dat in een laboratorium nog niet zo eenvoudig is vast te stellen van welk graan brood is gebakken.

Dus als je het om wat voor reden leuk vindt om met spelt te bakken is er geen reden om het te laten, maar gezonder dan graan is het niet. Gewoon volkorenmeel is vermoedelijk goedkoper

Groeten,

Temet

loslaten is loslaten

Ik zou het toch echt gaan loslaten en niet sneaky toch weer met alternatieven of nieuwe 'afspraken' komen.
Het is nu de verantwoordelijkheid van je dochter. Je kunt het alleen nog weleens 'vrijblijvend' met haar bespreken, als ze er tenminste open voor staat. En je kunt uitleggen dat je je zorgen maakt, dat is je recht als moeder. Je zou wensen dat zij jou zorgen weg kan nemen, dat mag je haar best vertellen.
Maar verder hoop je dat ze goed voor zichzelf zorgt en zelf haar menu gezond leert uitbreiden. Je bent altijd bereid haar te helpen. Niet met sneaky food of nieuwe 'afspraken'. Dat werkt tegen je, dan sluit ze zich af.

Katniss

Katniss

30-06-2014 om 23:58

Misschien als geruststelling

Ik heb een tante die nagenoeg nooit groente of fruit eet. Ik weet niet wat ze dan eet, maar ze lust zo ongeveer niets (vziw alleen spinazie met ei). Toch loopt ze al tegen de 60, is nooit ziek en heeft ook al haar eigen tanden nog

Bellefleur

Bellefleur

01-07-2014 om 11:09

Lange adem

Pas als jij je obsessie loslaat, kan jouw dochter het ook loslaten. Als ik jou was, zou ik haar in de zomervakantie helemaal vrij laten. Geen zorgelijke blikken, geen stiekeme gezonde acties. Bespreek dit met haar, en zeg dat ze vanaf het nieuwe schooljaar elke maand iets nieuws moet proberen. Of elke week, maar dat lijkt mij wat veel. Laat haar in de zomervakantie vrij. Ik ben het met Dalarna eens dat dat ook ongezonde dingen mogen zijn, zoals snoep en koek. Want als je dochter wat minder angstig wordt voor nieuw eten, wil ze op een gegeven moment ook vast gezonde dingen proberen. Zolang je er maar niet het label 'gezond' aan geeft.
Dit is iets van een lange adem, en veel geduld.
En mijn tante: heeft haar hele leven anorexia gehad. Broodmager, at bijna niets. Ze is 75 jaar oud geworden.

Hanne.

Hanne.

01-07-2014 om 11:49

wat eet ze nu echt?

Heb je al eens een lijstje gemaakt van wat je dochter wel eet?

In de tijd dat mijn dochter (voor mijn gevoel) niets at heb ik eens opgeschreven wat er wel naar binnen ging. En stiekem was dat veel meer dan ik dacht.

In een van de eerste posts schrijf je dat ze alleen pannenkoeken met suiker, cornflakes en patat eet (en af en toe een beschuit), maar als ik het draadje doorloop kom ik op veel meer

Pannenkoeken
Patat
Cornflakes
Beschuit
Kapje brood
Sapje (naar school)
Nesquick
Multivit drank
Crackers
Snoep
Brownies

Een gezond eetpatroon is het niet. Groenten en fruit missen volledig, maar het is meer dan de 3 dingen die je in eerste instantie riep. En misschien kan je het lijstje nog wel aanvullen ook.

Loslaten zal je (imo) nogsteeds moeten doen. Je maakt van haar probleem nu jouw probleem. Maar misschien dat het je wat rust geeft als je ziet dat ze stiekem meer verschillende dingen eet dan jij denkt.

Bulletje Bliep

Bulletje Bliep

01-07-2014 om 12:31

tja....

Misschien moet je helemaal niet zo meegaan in enkele dingen. Bijv. pannenkoeken. Je zou deze misschien in kunnen zetten als beloning.
Op mijn werk met kinderen met een verstandelijke beperking en veelal autisme malen we vaak het eten omdat de structuur een probleem is. Pasta of rijst wordt dan vaak met de saus gemalen waardoor het beter gegegeten wordt. Er is ook iemand die alles alleen maar gemalen eet: voor die persoon worden alle hartige maaltijden met extra saus, jus of bouillon helemaal gemalen tot een hap slik weg hap. Zo krijgt ze alles weg. Ook boterhammen en melk gaan in de mixer tot een soort broodpap...

Zou je met groente en saus een soort vulling voor de pannenkoek kunnen maken?

malen

Mogelijk dat de structuur en sterke smaken een probleem zijn met eten. Dat is alleen te bevestigen door dochter. Het is zinvoller om haar te helpen met oplossen dan van alles voor haar voor te 'kauwen' waar ze zich dan weer tegen verzet. Ik denk dat dat stadium voorbij is. Ik zou ook juist voorzichtig zijn met een te groot beslag in de gezamenlijke aandacht voor voedsel. Dat kan makkelijk aanleiding zijn voor eetstoornissen. Een puber heeft nog wel wat andere ontwikkelingstaken en vooral in de vakantie inderdaad ontspanning en plezier.

Karmijn

Karmijn

01-07-2014 om 14:50

loslaten

Echt hoor, je moet het loslaten volgens mij.

Iedere blik, iedere zucht, iedere keer dat je het woord 'gezond' uitspreekt, iedere poging om toch stiekem groente bij je dochter naar binnen te smokkelen, maak je dat het nog langer zal duren voor ze uit zichzelf gaat zien dat ze een probleem heeft.

Ik zou niet eens meer speciaal voor haar pannenkoeken gaan bakken of zo. Ze lust crackers, dus als ze niet met de pot mee wilt eten, kan ze crackers pakken, of cornflakes. Zelf pakken he? niet jij voor haar klaar zetten.

Volgens mij is dit typisch het geval van: alles wat je aandacht geeft groeit. Dus alle aandacht die jij aan haar eetprobleem besteed, maakt dat probleem groter.

Het is jouw lijf niet, het is jouw probleem niet. Ze wéét wat gezonde voeding is. Ze wéét waar ze gezonde voeding kan vinden. Zij neemt het niet, dus dat is dan haar probleem.

Na een paar weken (maanden?) crackers bij het avondeten, kan ik me zo voorstellen dat ze het zat wordt en zelf aangeeft dat ze een probleem heeft. Pas op dat moment kom jij in actie. En pas dan kun je samen met haar gaan denken aan oplossingen, zoals gezonde ingrediënten toevoegen aan pannenkoeken, eten malen, etc, etc.

Ik ken iemand die jarenlang leeft op pap met pindakaas (hij is meervoudig gehandicapt). Hij is verder kern gezond. Extreme eetgewoontes hoeven niet perse direct tot gezondheidsproblemen te leiden. Als jij net doet of je neus bloedt en stopt met het erg vinden, dat zij zo beperkt eet, dan verwacht ik dat zij haar gedrag wel gaat veranderen. Als ze trouwens eens wat anders eet, dan moet je dat ook negeren. Gewoon: het boeit jou niet wat zij eet.

Want eerst moet je zelf uit de stress en stoppen met de machtsstrijd. Zij gaat niet stoppen. Zij is een kind. En ze heeft nog een stoornis ook. Jij zult degene moeten zijn, die stopt met stressen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.