Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

het huishouden als je ziek bent

Even een vraagje om herkenning (of juist niet).

Ik loop me de afgelopen dagen ontzettend op te winden over het huishouden wat er bij blijft omdat ik ziek ben. Ondanks de koorts en de pijn van de gruwelijke keelontsteking waar ik mee rond loop, vind ik ruimte me op te winden over het huishouden.

Wij zijn geen keurig stel. wat nodig is doen we en de rest komt als 1 van ons zich er aan gaat storen (meestal ben ik dat).
Verder zit ik in de ww, ben ik net hersteld van een overspannenheid die een half jaar heeft geduurd.
Mijn partner werkt om de week vier, en dan vijf dagen.

Hij heeft zo goed en zo kwaad als het gaat veel opgevangen de afgelopen dagen. De kinderen naar school gebracht, oppas geregeld toen het echt niet ging, eten koken, de kinderen naar bed etc.

Maar voor de rest, alle dingen die ik normaal doe, blijven liggen. Ook zijn eigen taken doet hij nu met een extreme Franse slag. (we hebben standaard de verdeling dat hij de keuken doet en ik de woonkamer als de kids liggen). De rest van het huishouden doe ik.

Het resulteert erin dat ik me zo druk maak over de zwijnenstal die het na vijf dagen ziek zijn is geworden, dat ik over mijn grenzen toch in de keuken sta te boenen en de was aan het wegwerken ben, de woonkamervloer loop aan te vegen met koorts.

Reactie van partner als hij me bezig ziet savonds: ik ben moe, ik ga maar vroeg naar bed...

Enerzijds denk ik,; ik moet me in mijn handen wrijven met zo'n partner die zonder enig protest de kinderen over neemt (dat moet ook ivm besmettingsrisico). Anderzijds vind ik het zooooo lastig dat hij het niet oppikt. Hij zegt dan: "je moet het wel rustig aan doen hoor". Maar dan denk ik oké. Snap je dan niet dat als ik zeg dat ik koortsdromen heb over de viezigheid in de keuken, dat er iets aan de hand is. (Ja, hij zei: als je beter bent kunnen we samen een grote schoonmaak houden).

Dat ik het niet wil benoemen (dat zou natuurlijk het duidelijkste zijn) is omdat ik hem niet het gevoel van ondankbaarheid wil geven en misschien is het wel echt te veel allemaal voor hem. Hij heeft wel lange dagen.

Ik ben even benieuwd op hoe dat bij anderen thuis gaat als mama ziek is...
Verwacht ik te veel? Moet ik gewoon maar ff accepteren zoals het is? Hoe kijken jullie er tegenaan?

Groetjes Lunamaya


amk

amk

02-10-2014 om 12:15

als mama ziek is

houdt het hier gewoon op. Dochter van 9 kan ik het niet laten doen. Die kan prima een boterham smeren en soep op warmen. En als ik het vraag de katten van eten voorzien. Maar dat is het wel.
Wassen: jammer dan, komt wel weer als ik beter ben, keuken: doen we normaal ook maar weinig, helemaal jammer dan.
Opruimen: dat wil ik nog wel iets sturen van uit m'n bed of de bank, net waar ik resideer.
En als het heel belangrijke dingen zijn dan vraag ik mijn ex even langs te komen als hij dochter haalt van de bso of naar school brengt. Wat dus inhoud dat dochter gewoon even naar vader gaat. (is 1x gebeurt) en hj even de kattenbak doet.

En na een week pak ik het wel weer op. Je moet van het bedrijf waar ik werk toch goed uitzieken voor je weer mag verschijnen. Dus die dag gebruik ik om orde op zaken te stellen.

Tango

Tango

02-10-2014 om 12:23

Hulp

Ik zou me goed kunnen voorstellen dat ik hier ook last van zou hebben. Als ik al eens een dagje weg ben geweest en man is thuis met de kinderen geweest, dan ga ik ook altijd meteen opruimen.
Nou ben ik gelukkig zelden ziek, dus heb het niet ervaren. Maar zou dit wel zo zijn dan zou ik w.s. hulp inschakelen, mijn moeder een dagje laten komen of de huishoudelijke hulp een extra keer vragen.
Overigens denk ik niet dat ik keukens zou gaan boenen, hooguit een doekje over het aanrecht trekken. En vragen aan man of hij een keer de woonkamer kan stofzuigen zou ik ook nog wel doen.
Mogelijk speelt bij jou ook nog je recente overspannenheid mee waardoor je dit erger vindt dat eigenlijk nodig zou zijn.
Beterschap en zoek wat hulp als dat mogelijk is! En wees verder vooral blij met je geweldig man die nu toch beloofd heeft dat jullie samen goed gaan poetsen als je beter bent. Is toch een goed vooruitzicht.

Hanne.

Hanne.

02-10-2014 om 12:29

hier ook

Als ik ziek ben dan worden die taken niet (allemaal) overgenomen of niet op de manier die ik voor ogen heb.

Dus blijft de was liggen, zal er waarschijnlijk niet of nauwelijks gezogen worden en worden alleen de hoogst noodzakelijke boodschappen gedaan.

Maar wel worden de kinderen naar sport/school gebracht, wordt er eten verzorgd etc.

Ik heb geleerd dat het vooral mijn controledrang is waar ik last van heb, want ik lig ziek op bed dus in feite merk ik niets van de rommel beneden, ik heb geen last van boodschappen die niet worden gedaan en ik heb toch geen kleding nodig dus dat de sportkleding van de kinderen niet wordt gewassen heb ik geen last van.

Omgekeerd als partner ziek is blijven er ook dingen liggen, urgente zaken pak ik op (ik haal de kinderen van school), minder urgente zaken los ik op mijn manier op (extra fietslampje ipv het huidige lampje repareren) of blijven liggen.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

02-10-2014 om 12:32

verwachtingen uitspreken

Mijn ervaring is dat het bij dit soort situaties erg belangrijk is dat je je verwachtingen en wensen uitspreekt. Ga niet wachten tot de ander uit zich zelf denkt 'laat ik het maar doen'. Dus geef aan 'schat, ik wil graag dat je vandaag de wc even gaat poetsen. Die is inmiddels zo vies, het kan echt niet meer. En mij lukt het vandaag nog niet. Dus kun jij dat straks even doen? Je zou mij er erg blij mee maken, ik merk dat het mij namelijk stress geeft'
Zoiets.

Als ik ziek ben

Als ik ziek ben doet partner helemaal niks. Misschien dat hij hooguit frietjes haalt zodat ik niet hoef te koken, maar daar blijft het dan ook bij. De kids en alles komt dan toch gewoon op mij neer, en dat is dan ook het enige wat ik die dagen doe. Het huishouden wordt meestal een zooi, en dat zij dan maar zo. Dat doe ik dan wel weer als ik beter ben. Mij druk hierover maken doe ik zoiezo niet, en hij ook niet, en mijn kids zal het ook een rotzorg wezen of er wel of niet afgewassen wordt. Daarbij vind ik dat je wel heel erg ziek moet zijn wil je geen wasje meer in de wasmachine kunnen doen. Ziek zijn is een groot begrip, maar als ik koorts heb kan ik toch nog wel veel gedaan krijgen, alleen dan op een rustiger tempo

Hanne.

Hanne.

02-10-2014 om 13:17

valt mij tegen

Het valt mij altijd tegen hoe weinig ik nog kan als ik ziek ben.

Laatste keer ook keelontsteking. Symptomen giga keelpijn en koorts. Niet heel schokkend dus. Maar een was ophangen was echt een stap te ver. Dwz dat ik het heb kunnen 'volbrengen' om daarna uitgeput in een stoel te gaan zitten.

Idem met een maaltijd koken. Omdat partner er niet was heb ik het gedaan, maar ik was daarna te uitgeput om nog te eten.

pijngrens

Ja dat ligt aan je pijngrens ofzo denk ik. Ik stond na mijn bevalling van 2 dagen de dag erna ook alweer koffie te zetten en te serveren en eitjes te bakken dus de mijne is waarschijnlijk zeer hoog. Dat is ook maar goed ook want manlief steekt zijn handen alleen op zijn werk uit zijn mouwen, zodra hij thuis komt doet hij helemaal niks meer.

verslonsen

Van het voorjaar was ik langdurig niet fit, 3 dagopnames gehad, misschien is het dit, misschien dat van heel onschuldige tot zeer ernstige verdenkingen. Toen zat ik ook geestelijk niet lekker en is moeten poetsen minimaal gedaan. De boel is dus een beetje verslonst. Dat ben ik nu langzaam weer aan het inhalen. Vanochtend de hele beneden verdieping gedweild tot in de kleinste hoekjes en kiertjes het oude vuil weggehaald. Ik merk wel dat mijn conditie nog niet helemaal terug is, ben doodmoe nu.
Ben wel blij dat ik dat kan, eerst werken aan mijn herstel en dan dat poetsen even laten.

guera

guera

02-10-2014 om 13:51

maar hoe vies wordt het dan?

Na 5 dagen de keuken boenen? of ik ben een viespeuk of jullie zijn het . Ik hoef echt niet na 5 dagen echt te boenen. Een doekje over het aanrecht is zo gebeurd. En keukenkastjes enzo hoeven niet na 5 dagen al toch? het gasfornuis kan wat viezig zijn maar dat zou me niet kunnen schelen als ik ziek ben. Idem de woonkamer vegen. Hoe vies wordt het dan? ik stofzuig max 1 x per week (houten vloeren) of ik neem wat kruimels op. Maar dat zou ik als ik ziek ben ook lekker niet doen. Dus of je gezin moet er niet zo'n bende van maken. Of je moet zelf je vuilgrens bij ziekte wat omlaag brengen of er gaat bij mij echt iets gruwelijks mis .
En inderdaad: verwachting uitspreken. Mijn man doet het dan echt wel. Of hij geeft zelf aan dat ik even wat relaxter moet doen. Of ik bel mijn moeder om te helpen

lunamaya

lunamaya

02-10-2014 om 13:57 Topicstarter

aha!

Kijk, dit doet me al goed de reacties

Eigenlijk wat ik zelf ook vind, maar soms heb je gewoon wat herkenning bezig.

Ik weet dat ik blij met hem mag zijn.
Ik weet ook dat ik meer zie nu de muren op me afkomen.
Wasjes had ik gedaan en vervolgens te af om hem op te hangen... (want er moest eerst gevouwen worden voor ruimte) en toen is hij een nacht in de machine gebleven en kon ik hem vandaag weer doen. Maar inmiddels is het gebeurd.

Ik kijk uit met dingen uitspreken Ijsvogeltje. Eerst probeer ik te relativeren en te onderzoeken hoe belangrijk iets is. Ik weet dat door "te veel" uitspreken, ik juist afstand creeer. In het grote verhaal zijn we heel goed in dingen uitpraten, als het nodig is.

Ik leer hieruit vooral lossss te laten. En mezelf eraan te herinneren ook al vind ik dat ik niet veel doe, ik toch wel degelijk iets doe, want dit is wat er gebeurd als ik niets doe

Groetjes Lunamaya

Hanne.

Hanne.

02-10-2014 om 13:59

pijngrens

"Ja dat ligt aan je pijngrens ofzo denk ik. Ik stond na mijn bevalling van 2 dagen de dag erna ook alweer koffie te zetten en te serveren en eitjes te bakken dus de mijne is waarschijnlijk zeer hoog. "

Tussen de regels door lees ik "Dus als je ziek bent en niets in het huishouden kan doen dan heb je een (te) lage pijngrens?" Maar dat bedoel je vast niet zo.

Zou natuurlijk ook kunnen zijn dat als je wel het huishouden kan doen als je ziek bent je eigenlijk niet ziek bent maar je niet lekker voelt? Net zoals je na de ene bevalling relatief weinig last hebt en eigenlijk niet veel rust nodig hebben, en na een andere heel veel problemen kan ervaren en niet genoeg hebt aan een week hulp.

Tine Winkel

Tine Winkel

02-10-2014 om 14:00

guera, dank

ik dacht al dat ik de enige was, maar gelukkig...
Nee, als ik echt ziek ben, doe ik niets en dan wordt het gewoon wat vuiler/minder schoon in huis. Die keuken/kamer komt wel weer eens aan de beurt en een was doen gebeurt dan pas als er van sommige onderdelen (bv. onderbroeken) geen schone meer zijn. Eten koken - gelukkig zijn mijn kinderen nu oud genoeg om zelf een keer patat te halen of tosti's te maken (het is nog net niet 'joepie, mam is ziek'...).

lunamaya

lunamaya

02-10-2014 om 14:04 Topicstarter

Guera

haha, ja das een goede vraag.

Man doet dus altijd de keuken en ik doe hem af en toe grondig als ik zie dat het langzaam steeds dichter slibt. Want hij doet echt alleen de routine dus alles waarvan hij niet weet wat hij er mee moet, blijft staan. (en daaromheen wordt dan ook niet schoongemaakt).
Blijkbaar was het al weer tijd voor zo'n grondige schoonmaak van mij, want daarbovenop zijn Franse slag was voor mij de druppel.
Nee, geloof me, ik maak het vaker mee dat ik in "schonere" huizen kom, dan dat ik een zucht van herkenning slaak bij een ander. Die zijn als ik ze tegen kom wel heel fijn dan

Ik ben nog zoekende of ik me daarin berust of dat ik de teugels aan moet trekken. Blijkbaar moeten ze aangetrokken worden op de momenten dat ik eigenlijk niet kan, das natuurlijk niet handig!

Marga

Marga

02-10-2014 om 14:15

pijngrens

Nee ik denk niet dat Brazella dat zo bedoelt (ben Brazella niet natuurlijk). Maar ik denk wel dat het scheelt in hoeverre mensen pijn/ziektedingen persoonlijk ervaren.
En dat is wat het is, persoonlijk.
Sommige mensen zijn op schrift overigens heel anders dan in een gewoon gesprek, dat kan ook schelen.
Ik zou bv nooit zeggen : gruwelijke pijnen, lag over de grond te rollen van de pijn. (ik zie dat ook letterlijk voor me), heb dagen gehuild enz.
Ja, bij zenuwpijn/botpijn of iets heel ernstigs, maar bij keelpijn zou ik bv gewoon (erge)keelpijn/keelontsteking praten.
Dat is persoonlijk, dus mijn waarneming is ook de waarheid niet.
Daar waar de ene gilt tijdens de voorweeen, geeft de ander nog geen kick bij een weeenstorm.
Ik heb kennissen waarbij ze allemaal eens in de maand zeker 3 dagen "ziek" zijn.
Dan hangen ze op de bank en smiddags gaan ze naar het park.
In mijn beleving kun je dan naar je werk, maar dat is mijn beleving.

Huishouden gaat bij mij gewoon door, behalve bij misselijkheid en veel overgeven( paar keer per half uur heb ik het dan over). Dat is iets dat ik niet verdraag. Weer persoonlijk, want er zijn vrouwen die de hele zwangerschap misselijk zijn en die moeten ook functioneren.
Maar dat er verschillen zijn in wat een mens aankan is duidelijk denk ik en zolang je je nog druk kunt maken om het huishouden.... (grapje) Laat los, je werkt het wel weer bij.

Hanne.

Hanne.

02-10-2014 om 14:25

het zelfde

We bedoelen volgens mij het zelfde.

Ik heb het pas over ziek als ik inderdaad niet veel meer kan dan in mijn bed liggen. Huishouden zit er dan echt niet in.

Zolang ik me kan redden met op de bank liggen en een beetje in huis rommelen ben ik niet ziek maar voel ik me niet zo lekker. Maar die dagen komen sporadisch voor.

Dus voor mij geldt inderdaad dat ziek betekent dat ik ook niet veel kan. Al probeer ik het tegen beter weten in soms wel.

wat ik bedoel

Wat ik bedoel is niet dat andere mensen dan een te lage pijngrens hebben. Maar ik heb misschien een hele hoge. Ik ben welleens ziek, niet vaak, maar mocht het voorkomen dat ik wel echt ziek ben (dus thuisblijf en niet ga werken omdat ik ziek ben), dan lig ik nog steeds niet heel de dag in bed. Mijn kind moet dan toch naar school, ze is 6 dus dit kan ze niet zelf, dus haar klaarmaken en wegbrengen moet dan toch. Mijn man vertrekt om 5 uur naar zijn werk dus dat is geen optie. En dan heb ik er nog 1 van 1,5 rond lopen die ik ook gewoon zal moeten verzorgen. Hulp als in familie die hem op komt halen etc heb ik niet, dus moet ik wel, en dus gebeurt het, hoe ziek ik ook ben. Echt veel poetsen doe ik dan niet, maar afwassen en de was draaien en ophangen toch echt wel. Mijn bevalling duurde zoals gezegd 2 dagen, ik was zwaar uitgeput, en had veel pijn, maar als je moet dan moet je. Ik denk dat het toch wel echt aan je zelf ligt. Als ik naar mijn vriend kijk, die vind dat als hij verkouden is dat hij al ziek is en verzorgd moet worden. Ik zie mezelf pas stoppen met al het huishouden als ik het echt niet kan door bijvoorbeeld een gebroken arm of been, of een zware operatie aan iets. Maar ik zei al , dat ben ik, daar hoeven anderen zich dan niet aangesproken of aangevallen voor te voelen.

Monique D*

Monique D*

02-10-2014 om 14:32

Gaat het lossss laten wel lukken...

..als je weet dat je de keuken en de rest van het huis helemaal opnieuw moet schoonmaken omdat jouw man het met de Franse Slag doet?

Zijn taak is de keuken "doen", maar daarna doe je het blijkbaar over, omdat hij het niet perfect schoonmaakt. En als je ziek bent waardoor je niets meer kan, dan stapelt het werk zich op zodat je aan een hele grote schoonmaak moet beginnen als je weer beter bent.

Ik ben het eens met IJsvogeltje. Praat met jouw man erover. Het is natuurlijk wel de "toon die muziek maakt". Zeg dat je het heel fijn doet dat hij heel veel dingen overneemt, maar dat je nog meer blij zal zijn als hij die andere karweitjes, die je normaliter wel zou doen, ook overneemt. Je zit je te ergeren en dat is niet bevorderlijk voor jouw herstel.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

02-10-2014 om 14:50

Gewoon zeggen

Wat gebeurt er als je je man vraagt wat te doen? Mijn man zal niet zo snel wat doen in het huishouden, die ziet geen vuil ofzo. En als ie dan een keer zijn bureau opruimd is hij er bijzonder trots op. Hij krijgt dan ook altijd een compliment van mij
Maar als ik hem wat vraag te doen doet hij dat ook gewoon.

Dus ik zou het gewoon vragen aan hem. En je dan niet ergeren aan het feit dat hij het anders/minder goed doet dan jij.

Geen probleem

Mijn man kan en doet alles. Als ik ziek ben gaat het huishoude gewoon door. Toen ik onverwachts vroeg beviel en twee weken bij de baby's in het ziekenhuis bleef, kookte hij elke dag, hield hij het huis schoon, werd de was gedaan en hadden mijn dochters zelfs keurige staarten in hun haren, terwijl hij één van die twee weken gewoon fulltime op kantoor werkte. En hij kwam natuurlijk ook nog op bezoek in het ziekenhuis.

skik

Jaina

Jaina

02-10-2014 om 15:31

Gewoon

Mijn man doet gewoon wat gedaan moet worden als ik ziek ben. Natuurlijk kan hij dan wel minder dan als we samen dingen doen maar dat lijkt me logisch. Dus natuurlijk is het allemaal iets minder schoon als ik uit actie ben. Inmiddels niet meer hoor want onze kinderen zijn nu ouder dus die kunnen ook gewoon hun deel doen. Ik kan nu makkelijk weggaan of ziek zijn en het huis ziet er even schoon uit als ik terugkom. Maar toen onze kinderen nog klein waren deed mijn man dan het huishouden. En uiteraard is het lastig om alles alleen te doen dus dan komt er wat minder van maar wel genoeg om de boel aan de gang te houden. En uiteraard deed hij zaken op zijn manier. Normaal doe ik altijd de was dus ik heb daar een heel eigen systeem voor. Mijn man had een heel ander systeem (of geen systeem) en dan moet ik daar natuurlijk niks van zeggen want dan wordt het ruzie. En terecht ook, heel vervelend als je iets gedaan hebt en dan gaat iemand anders alleen maar zeuren over dat je het verkeerd hebt gedaan.

Monique D*

Monique D*

02-10-2014 om 15:44

Ander beeld over huishouding

"Mijn man had een heel ander systeem (of geen systeem) en dan moet ik daar natuurlijk niks van zeggen want dan wordt het ruzie. En terecht ook, heel vervelend als je iets gedaan hebt en dan gaat iemand anders alleen maar zeuren over dat je het verkeerd hebt gedaan."

Dat klopt. Jij hebt een ander beeld over wat schoon is dan hij. En dat moet je accepteren als je ziek bent. Als het maar gedaan wordt.
En dat kan best moeilijk zijn, maar als je samen werkt dan kan je hier ook tegen aan lopen. Anders zou je het toch alleen moeten doen of overdoen als je weer beter bent!

Jasmijn

Jasmijn

02-10-2014 om 17:35

vuil/rommel

Ik kan slecht tegen rommelig, wat beter tegen vuil. Dus ik heb de kinderen al vroeg geinstrueerd dat ze op moeten ruimen. Daar had ik, als ik ziek was dan ook altijd veel profijt van. Ik kon zeggen 'maken jullie het huis even gezellig" en er werd (redelijk) opgeruimd, een opgeruimd huis, dat trek ik al beter (stofzuigen en poetsen komt wel weer) Zelf liep ik trouwens ook, hoe ziek ik me ook voelde wel wat op te ruimen hoor, is denk ik toch vrouw-eigen, en ik 'zie' het gewoon sneller, even naar de wc lopen en ik zie wat er allemaal op mijn route naar de wc nog moet gebeuren. (wasgoed hier, jas daar, schoenen, troepjes op de vloer) maar goed, wat ik al zei, ik heb mijn kinderen (los van echtgenoot) dat altijd al vroeg aangeleerd, gingen we samen 'gezellig maken" waren ze zo'n jaar of 7-8. Als beloning mochten ze dan samen met mij de kaarsjes aandoen enzo (als we klaar waren, het was dan wintertijd, om 17.00 uur al donker)
Volgens mij hebben de meeste mannen (uitzonderingen daargelaten, maar de meesten die ik ken in ieder geval) een totaal andere grens v.w.b. opruimen en vuil.

Katniss

Katniss

02-10-2014 om 18:53

Niet

Ik ben gelukkig zelden tot nooit ziek. De afgelopen 12 jaar een keer of drie zo erg dat ik in bed moest blijven. De kinderen waren toen nog jonger dus ik kon ook niet voor hen zorgen. Die gaan dan naar hun vader, en voor de boodschappen heb ik iemand anders gevraagd. Als ik nu ziek zou worden zouden er wel boodschappen gedaan kunnen worden door de kinderen. Die kunnen zelf ook wel iets te eten maken (als in: broodje ei of pizza uit de oven). Dat moet dan geen week duren, want dan wordt het wel sneu
Oh, en het huishouden moet dan blijven liggen.

Tante Tiny

Tante Tiny

02-10-2014 om 19:25

Ik denk dat ik een man ben.......

Ik heb een hele hoge grens v.w.b. opruimen en vuil. Die heb ik al tijdens gewone weken. En tijdens ziekte trek ik die grens nog een heel eind op.

Limi

Limi

02-10-2014 om 19:39

Jasmijn

Heb jij dochters?
Ik denk dat mijn zoons echt niets hebben met 'gezellig maken' namelijk Opruimen snappen ze ook niet. Eerst opruimen voor ze iets nieuws pakken? Doodserieus wijzen ze dan dat er verderop nog ruimte is op de vloer. Ik kan niet door de kamer lopen? Eentje schuift dan alles opzij en meldt, alsof hij superlief is, dat hij een pad voor me heeft gemaakt.
Ik kan maar beter niet erg ziek worden.

Brianna F

Brianna F

02-10-2014 om 20:15

alles bleef liggen

Ik was elke maand 3 dagen uit de running, dan moet je denken een kruipend naar de w.c. emmertje naast mijn bed etc. Ook toen de kinderen klein waren. Man verzorgde het eten, lees: 3 dagen chinees en snackbar, huishouden bleef liggen, als ik weer op deze wereld was geland kon ik gaan puinruimen.

Moederx

Moederx

02-10-2014 om 20:47

Hier ging het mis

Ik had een operatie gehad met een dagopname. Niet heel heftig, maar mocht de dagen erne niks doen allen maar rust. Ik was ook behoorlijk rot uit de narcose gekomen, misselijk kopppijn; niet fijn.
De verpleegkundige zei nog tegen mijn man dat hij maar goed voor me moest zorgen......

Nou het begon al bij thuiskomst. Man had een drukke dag gehad, want behalve mij vroeg afzetten in het ziekenhuis had hij de kinderen naar school gebracht en gehaald mij ook weer opgehaald. Het was dus zijn thuisdag. Normaal schema dus, behalve mij brengen en halen....
En het werk wat hij normaal die dag deed had hij niet gedaan. Geen wasje, geen boodschappen.
Ik snapte er al niks van.

De dag erna was zaterdag, normaal doen we dan het huishouden, maar man kwam na het ontbijt gezellig bij mij in bed liggen. Want hij was een beetje moe. De kinderen moesten trainen, en de jongste kon nog niet zelf erheen.
Nou dan slaat ze toch een keer over.
Ongelooflijk.

Zo ging dat nog een hele week. Toen ben ik toch ontploft!
Ik heb me wel aan de regels van het ziekenhuis gehouden, kon ook niet anders want ik had gips aan mijn hand. Maar ik kreeg het te kwaad toen mijn kinderen niet eens meer schone onderbroeken hadden. Ik ben zo nijdig geworden, heb mijn tas gepakt (zo goed en kwaad als het ging) en ben naar mijn ouders gegaan.
Ik heb gezegd dat ik weer thuis zou komen als het huis aan kant was. Dat was binne een dag in orde (met hulp van mijn moeder).

Dit is 5 jaar geleden, en ik snap het nog steeds niet goed wat er toen gebeurde. We hadden beide een baan toen voor 4 dagen. En het huishouden toch goed verdeeld.
Maar door dit ben ik er wel achter gekomen dat mijn man zonder mijn aanwijzingen niks gaat doen.
Zo maf. Dat zat er dus achter denk ik. Zolang hij de opdracht krijgt doet hij het zonder klagen en ook goed. Ben ik er niet dan doet hij niks. Tenzij ik een lijstje achterlaat. En als ik niks doe doet hij ook niks. Dus als ik ziek word dan moet ik wel blijven commanderen.
Een weekje weg zal denk ik mislopen.

Jaina

Jaina

02-10-2014 om 21:26

Kleine kinderen

Met kleine kinderen zou ik de standaard heel laag houden: zolang ze op tijd op school komen in schone kleren en er 's avonds een enigszins gezonde maaltijd op tafel staat is het al mooi. Voor kleine kinderen zorgen is erg vermoeiend en als je altijd gewend bent het met z'n tween te doen is het heel lastig om het alleen te doen. Als de kinderen ouder zijn dan is het niet zo moeilijk al zal het misschien anders gaan dan jezelf zou doen maar goed dat is ook weer een wijze levensles: loslaten

Monique D*

Monique D*

02-10-2014 om 22:46

Vraagje aan Moeder

Wat heb je gedaan toen je merkte dat jouw man niet de boodschappen deed en een was in de wasmachine stopte? Heb je toen niets gezegd omdat je ervan uit ging dat hij wel zou begrijpen dat je niets kon doen omdat je ziek was?

Ja, dan kan een explosie niet uitblijven. Je zei zelf dat hij alleen wat doet als hij opdrachten krijgt en zelf het niet "ziet".

Kaatje

Kaatje

02-10-2014 om 23:28

Mijn tips

Na 18 weken chemo beschouw ik mezelf als geoefend
Wat hier werkt is:
1) vuiltolerantie bijstellen
2) me realiseren dat ik meer zie en me meer erger als ik me rot voel - heel irritant.
3) anticiperen op 2) dus schoof ik dingen uit het zicht vanaf mijn bed bv hahaha
4) mijn man hele duidelijke, lieve vragen stellen; 'ach lieverd, wil jij de pot doen? Ik weet dat ik een Mien Muts ben (in zijn ogen) maar ik merk dat ik me eraan erger en dat kost me zoveel energie.'
5) onthouden dat het overgaat
6) onthouden dat dit niks zegt over zijn liefde en waardering voor jou. Niks negatiefs althans. Hooguit dat hij slecht zonder je kan . (Wat wel lastig als je bang bent om dood te gaan maar dat is een ander verhaal).

Maar vooral punt zes vind ik belangrijk; koppel geen conclusies aan je irritatie. Laat het gewoon jouw irritatie zijn dat -juist nu je de hele dag thuis zit te koekeloeren- het huis niet kant is. Grrr. Punt. Verder niks. Morgen weer een dag.

Lang geoefend en het werkt

Ps: voor chronisch ziek werkt het anders denk ik

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.