Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Ijsbeertje

Ijsbeertje

04-11-2014 om 09:32

Dochter wil alle meisjes uitnodigen behalve 1 meisje


border

border

06-11-2014 om 05:53

zou het denk ik ook niet doen

Ik heb al heel wat moeilijke kinderen op feestjes gehad, maar dat waren altijd kinderen die mijn kinderen erbij wilden hebben. Vriendjes. Daar heb ik graag een hoop voor over, en mijn kinderen zelf ook. En dan was het al lastig genoeg vaak Het lijkt me helemaal niets, zo'n ongewenste gast erbij, voor geen vd partijen.
Wel zou ik mijn kinderen stimuleren een kind dat alleen staat op andere momenten eens uit te nodigen. Maarja, da's voor mij theorie maar in de praktijk toch wat lastiger. Kind no 1 is zelf een kind dat met periodes alleen staat. No 2 is juist populair, maar hoe ik ook vis; volgens haar staat er niemand alleen. Kan best echt zo zijn, maar kan ook haar beleving zijn. Wel geeft ze nu in groep 8 wel aan dat een jongen het moeilijk heeft in de klas, maar dochter spreekt nooit meer af met jongens. Ik vind haar ook wat te oud worden om me ermee te bemoeien.
Wel gaat dochter zo nu en dan naar feestjes van weinig populaire meisjes, ook al heeft ze daar verder geen contact mee. Ik denk dat ze wordt uitgenodigd omdat ze vrij makkelijk in contact is. Meestal vindt ze die feestjes dan toch wel leuk. Maar daar blijft het bij, ze krijgt er geen contact door met betreffend kind.

caton

caton

06-11-2014 om 09:30

stel je voor

alle vrouwen op het werk gaan samen een high tea doen. Het is een overzichtelijk aantal, 12, en jullie zien elkaar elke dag. In de aanloop naar de high tea wordt er al af en toe wat over gesproken: wie rijdt met wie mee of zo. Jij bent de enige die niet bij de plannen betrokken wordt. Dat is toch niet leuk? Voor een kind dus ook niet. Ik zou dus ook nooit 'iedereen behalve een' uitnodigen.

creabea

creabea

06-11-2014 om 09:51

dat is waar

Er is wat voor te zeggen dat het ook niet goed voelt als een klasgenootje een buitenbeentje 'moet' uitnodigen omdat die zielig is. Maar dat is misschien minder van toepassing als de hele klas uitgenodigd wordt. Dan hoort het buitenbeentje gewoon bij de hele klas. Aan de andere kant is dat geen garantie dat het ook gezellig is op het feestje voor het buitenbeentje natuurlijk.
Ik kan me van de middelbare school wel herinneren dat ik de klassefeesten ook niks aan vond, want ik had toch geen vrienden in de klas (uiteindelijk ging ik dus ook niet meer naar die feesten). Niet dat ik werd gepest of bewust werd buitengesloten, maar ik had niks met de mensen daar. En ook dat er een keer een heel impopulair meisje de halve klas had uitgenodigd op haar feestje, maar niemand zin had om te gaan. Maar goed, op de middelbare school ligt dat ook alweer iets anders, dan ga je misschien ook niet meer in op elke uitnodiging die je krijgt.

manu

manu

06-11-2014 om 10:32

herkenning

Ik heb voorgaande reakties niet gelezen dus misschien is het mosterd na de maaltijd.

Wij hebben in het verleden een soortgelijke situatie gehad. Zoon wilde 1 jongen niet uitgenodigd. Vond ik niet kunnen dus moest hij de jongen uitnodigen. Zoon is niet moeilijk dus OK : ik wil 'm niet perse buitensluiten maar ik vind hem gewoon vervelend; vaak pesterig, grote mond, stoer doen.

Jongen is geweest en heeft een enorme stempel op het feestje gedrukt. Negatief. Ik begreep wel waarom zoon 'm niet uit had willen nodigen.

Dit heeft mijn kijk wel veranderd. Ik ben hierdoor (en door andere incidenten) minder tolerant geworden. Ik begrijp dat kinderen van alles mankeren kunnen waardoor ze onaangepast gedrag vertonen. Vanwege het passend onderwijs wordt dat percentage in de klas ook groter. Voor overige kinderen in de klas soms echt een enorme belasting.

Ik zou dat meisje niet buitensluiten maar wel tevoren contact opnemen met de ouders van het meisje. Vertellen hoe jouw kind dit meisje ziet, dat je niet wil buitensluiten en dat meisje welkom is MAAR zich aan de regels houden moet en daarmee gezellig mee kan doen. Lukt dit niet dan zou ik het fijn vinden als ouders het meisje ophalen zodat het feestje niet verstoord wordt. (ik wil dit met ouders afspreken- staan ouders hier niet voor open wordt het meisje niet uitgenodigd) Ik zou het aan ouders overlaten dit met hun kind te bespreken. Zoals ik met ons kind bespreek dat sommige kinderen sociaal contact en omgangsvormen moeilijk vinden. Dat dit door verschillende oorzaken kan komen (stoornis, genetisch, temperament, opvoeding, enz.). Dat wij hier niets van hoeven te vinden maar ook zeker niet alles door de vingers hoeven te zien. Ik ben opgehouden van kind te vragen hier rekening mee te houden. Onze oudste heeft hier enorm onder geleden op de basisschool.

Het is een moeilijk dilemma; enerzijds wil ik dat onze kinderen leren met verschillende kinderen/mensen om te gaan. Leren mild te zijn. Anderzijds kan het gedrag van kinderen ook zo enorm grensoverschrijdend zijn dat er toch echt een punt komt dat ik denk ; dan maar niet.
Doe ik als volwassene ook; als ik het contact met iemand akelig vind zal ik 'm zo mogelijk uit de weg gaan en zeker niet opzoeken/ uitnodigen. Kinderen zitten in een klas 5 dagen in de week met elkaar opgescheept. Leren ze van. Maar soms vind ik het echt teveel gevraagd.

creabea

creabea

06-11-2014 om 11:19

manu

Je spreekt precies mijn twijfels uit bij het uitnodigen van een vriendje van zoon over 2 maanden. Ik ben ook bang dat die veel aandacht zal opeisen op het kinderfeestje. In dit geval is het wel een vriendje van zoon, dus niet iemand die zoontje niet op zijn feestje wil, en ze zijn pas 5 jaar. Enerzijds denk ik, ach, zoontje noemt hem zijn vriendje, dus toe maar. Maar aan de andere kant heb ik het jongetje nu een paar keer meegemaakt en ik vind het echt een héftig kind. Hij doet helemaal niet aardig tegen anderen, is onvoorspelbaar, doet andere kinderen pijn. Er zal best wat met hem zijn, hij is pas 5 en kan er zelf niets aan doen, maar ik kan het niet helpen: het is heel moeilijk om dit kind vriendelijk en positief te blijven benaderen.

Maar het blijft een gevoelig punt: hoe vinden de ouders zelf dat hun kind is? Als je ouders erop aanspreekt van wij willen je zoon/dochter wel uitnodigen op het kinderfeestje, onder deze voorwaarden, zullen ze misschien ook niet staan te juichen.
De ouders van het vriendje hier vind ik moeilijk te peilen wat dat betreft, ik weet niet of zij hun zoontje ook zien als extreem moeilijk. Laatst kreeg ik een ander kind mee voor een speelafspraakje uit school, en daarvan zei de moeder op voorhand al "het is een pittig kind, bel me maar als het niet gaat".

Bedankt voor de tips trouwens, van Karmijn en anderen. Ik zal ze meenemen in het volgende speelafspraakje.

Evanlyn

Evanlyn

06-11-2014 om 11:45

streng

Bij mij is het zero tolerance voor ordeverstoorders op feestjes. Het is namelijk al lastig genoeg voor mij en ik kan het er dus niet bij hebben. Bovendien is het wel de bedoeling dat het leuk is vor mijn kind, anders kan ik het net zo goed laten. "Zal ik je moeder bellen om je te halen?" heeft hier wel eens geklonken. Daarna was zo'n kind meestal een stuk coöperatiever. Of even apart nemen inderdaad. Je moet een feestje ook nooit in je eentje doen, altijd minstens met zijn tweeën. Want er gaat er altijd wel een huilen van de spanning, of er moet er een tot de orde geroepen worden.

Maar van tevoren uitsluiten heb ik nooit gedaan. Ik kende ze wel en wist wel ongeveer wat ik van ze kon verwachten.

Ijsbeertje

Ijsbeertje

06-11-2014 om 12:34

het blijft moeilijk....

Ik kan me voorstellen dat als een kind is wat echt de boel verstoord je eraan denkt om dit kind onder bepaalde voorwaarde uit te nodigen of helemaal niet.
Eerlijk gezegd vind ik het meisje die dochter niet wil uitnodigen de boel niet verstoren. Ze loopt alleen achter je aan als je 1 aardig ding tegen haar zegt en blijft maar kletsen. Ze is wel wiebelig en druk. Zeker niet driftbuien met slaan, schoppen gooien met spullen en de boel verstoren. Dus op het feestje zal er niks mis gaan qua dat ze de boel zal kunnen verstoren. Hoogstens wat druk gedrag en overal doorheen praten. Ik wil alleen niet dat dochter gaat zeggen dat de uitnodiging moet van mijn moeder tegen dit meisje. Het is inderdaad zo dat ik met de meester wil gaan praten. Het eigenschuld verhaal van de meester geeft de kinderen de goedkeuring om onaardig tegen het meisje te zijn. Dochter zei laatst zelfs dat meisje haar ADHD pilletje vergeten was en dat de meester zei gek te worden van meisje en dat ze voortaan haar pilletje niet moest vergeten. Het gevolg is dat dochter nu elke keer als het meisje druk is of iets doet wat dochter niet leuk vindt roept: "ben je je pilletje weer vergeten?". Het meisje kwam naar mij toe om te zeggen dat ze dit niet leuk vindt dat de kinderen en ook dochter dit tegen haar zeggen. Ze keek me echt heel verdrietig aan. Toen ik het aan de meester zei dat het meisje dit aan mij verteld had en of hij op wil letten of ze niet gepest wordt. Kreeg ik weer te horen: " ja, het is ook heel vervelend voor de kinderen dat meisje zo druk is". Ik zou het heel vervelend vinden als dit over mijn kind ging. Ik probeer dochter uit te leggen dat over pilletjes beginnen tegen het meisje niet respectvol is.

creabea

creabea

06-11-2014 om 12:45

pfoe, wat een meester!

Je moet ouders van dat meisje inlichten, met het advies er achter aan te gaan! Die meester moet een pilletje waar hij meer sociaal inzicht van krijgt! Tjongejonge. Als ik zou weten dat een leerkracht mijn kind op die manier benadert, zat mijn kind daar niet lang meer bij in de klas.

Ulla

Ulla

06-11-2014 om 13:01

Sociaal inzicht

Het sociale inzicht dat je als ouder/verzorger verwacht van docenten, zou je als ouder ook moeten hebben... En dat mis ik in deze discussie wel bij een aantal ouders/verzorgers.

Ijsbeertje, ik vind dat jij het heel goed doet. Inderdaad voorkomen dat je eigen kind tegen meisje gaat zeggen dat ze alleen maar uitgenodigd wordt omdat het anders zielig is. Dit moet toch met een kind te bespreken zijn?

Flanagan

"Ik vraag mij ook af of uitnodigen de gewenste uitwerking oplevert; niet buitengesloten voelen."
Nee, ik denk het niet. Ik pleit er ook niet zozeer voor om per definitief een buitenbeentje uit te nodigen. Maar vooral om het niet na te laten als het ook maar enigszins gewenst is door je eigen kind, alleen maar omdat het misschien lastig in zijn gedrag is.

Lastig?

Als een kind echt lastig is in gedrag zou ik ook heel goed nadenken of ik het zou uitnodigen. In de beschrijving over het het meisje lees ik echter dat ze erg op zoek is naar aansluiting door te plakken en aandacht te vragen. Ik vind zelf diept gedrag niet lastig maar meer een schreeuw om aandacht en zou dus wel uitnodigen,
Je kunt ook het meisje van te voren eens laten spelen dan kun je zelf zien hoe het gaat en of zich 1 op 1 problemen voordoen. 1 kind niet uitnodigen vind ik zelf echt geen optie.

lisbeth

lisbeth

06-11-2014 om 14:34

arm kind

Wat moet dit rot zijn voor dit meisje. Ik zou dit echt met de meester oppakken. Alsof het kind er iets aan kan doen. Het gedrag van de meester geeft de rest van de klas echt een vrijbrief om zo’n kind als zondebok in de klas te behandelen.
En pilletje vergeten jeumig, als ik als ouder dit wist. Misschien is het inderdaad een goed idee om het meisje al eens apart uit te nodigen. Zo’n kind is in een klas vaak overweldigd door prikkels maar kan 1 op 1 veel rustiger zijn.

Het plakken en achter na lopen zie ik trouwens ook wel bij mijn adhd'ers. ze hebben echt moeten leren tot hoever ze bij andere kunnen gaan. Ze gaan gewoon vaak ver in hun enthousiasme.

lisbeth

lisbeth

06-11-2014 om 14:44

nog iets

Ik zei al eerder. Ik heb vorig jaar ongeveer hetzelfde verhaal meegemaakt bij mijn jongste. Een juf die hem niet aankon. Hij werd als druk en lastig ervaren. Alleen gezet. De kinderen van de klas hadden dat zo door. Opeens was hij bij alles het schuld. Want hij was druk. Vanwege een versnelling ook nog de jongste van de klas. Het is flink misgegaan. Wij dachten dat het na de zomer bij een andere juf wel beter zou gaan. Niet dus. De klas was niet alles vergeten. Zoon kwam op een bepaald ogenblik thuis met een briefje dat hij dood wilde want hij was toch alles schuld. Gelukkig zat hij toen al bij een andere juf. Ik heb meteen een afspraak gemaakt en alles uitgelegd. Dit is door haar heel goed opgepakt. Hij krijgt geen straf meer. Er zijn subtiele aanpassingen. Als ze door heeft dat hem iets dwars zit wordt het meteen besproken. Onvoorstelbaar dat een leerkracht zo met een jong kind kan omgaan.

manu

manu

06-11-2014 om 16:19

creabea

Als het om een vriendje van kind zou gaan zou ik wel veel moeite doen om druk/lastig/moeilijk vriendje uit te nodigen. Dan zou ik een vriendin of oma vragen bij het feestje om kind wat extra begeleiden. Gaat 't vast wel goed komen.

manu

manu

06-11-2014 om 16:39

leerkracht

zou ik zeker mee in gesprek gaan.

Vorig jaar heeft andere zoon een jongetje achter zich aan gehad. Hij had echt geen zin om met jongetje te spelen. Jongetje bleef zich opdringen. Continu achter hem aan, uitnodigen, aandacht trekken. Zoon had er echt geen trek in. Uiteindelijk is het geëscaleerd- zoon heeft jongetje een flinke klap verkocht.
Mocht natuurlijk niet. Hebben school en wij ook met hem over gesproken. Hij was helemaal overstuur; mama; ik zeg steeds 'stop', ik zeg steeds dat ik niet spelen wil, ik vraag aan hem telkens of hij niet achter mij aan wil lopen, wat moet ik nu nog?

Zijn uithaal was fout. Maar ik begreep zijn onmacht. Ik zou er ook echt knettergek van worden als iemand waar ik geen zin in heb zich opdringt. (en dan ook nog op je feestje moet komen!).
Ook dit was een jongetje die geen aansluiting vond. School dacht dat hij juist zoon uitzocht omdat hij nog wel aardig tegen hem was. Jongetje was erg slim, zoon gewoon slim. Jongetje wilde erbij horen en dacht bij zoon de kans te hebben. Maar zoon vond hem echt vervelend!Negatieve aandacht vragen.
Uiteindelijk is jongetje naar Leonardo gegaan. Gaat nu goed, ook in sociaal contact.

Natuurlijk is het ontzettend sneu als een kind zijn best doet en het wil niet. (hebben wij met oudste meegemaakt) maar ik vind het echt veel van andere kinderen vragen om continu een stoorzender om je heen te hebben. En dan ook nog op je feestje. Ik denk dat volwassenen hier en naar hun kinderen misschien zich heel sociaal wenselijk opstellen. Maar nodigen jullie die ene collega uit voor je feest waar je een hekel aan hebt? Die blaaskaak die z'n mond niet houdt en alle aandacht opeist? Die collega die continu contact met je wil en je uitnodigt voor leuke uitjes waar je helemaal geen zin in hebt? Die collega waar je je aan ergert omdat je je irriteert aan haar maniertjes? Deze mensen heb je de hele dag om je heen en dan moet je ze ook nog op de -voor jou- belangrijkste dag van het jaar uitnodigen op je feestje waar je je zo verheugt.

Het klinkt niet aardig. Vind ik zelf ook, maar je kunt niet iedereen te vriend houden.
Als je er erg mee zit zou ik contact met ouders opnemen.

De wens

De dochter is door haar moeder toch redelijk voor het blok gezet; allemaal of een kleiner aantal. Sorry TS, je bedoelt het goed maar de ommezwaai komt niet echt uit het hart gezien de tranen en tuiten van je dochter.

Het punt zit in het feit dat dit meisje in de hele groep niet erg geliefd is. Dat los je niet op met een "spontaan" speelafspraakje. TS kan haar wel aardig vinden, de uitgenodigde kinderen kunnen daar een heel andere mening over hebben. Daarnaast zijn kinderen vandaag de dag heel direct en laten ze zich niet 'opleggen' hoe ze met een ander moet omgaan.
Zo ervaarde mijn dochter op de bs hoe een moeder van haar klasgenoot alles probeerde te regelen naar haar maatstaven. Dit leidde tot irritatie en dat reageerde de klasgenoten af op dat meisje. Mijn dochter waarschuwde mij nooit zo als de moeder, tijdens schoolactiviteiten dingen naar mijn hand te zetten want het meisje was flink de pineut. Ook hier liet de leerkracht het maar begaan en ging mee met de flow in de klas.

Daarvoor wil ik TS toch voor waarschuwen, forceer het niet. Het is geen speelafspraak maar wel de verjaardag van je dochter.

Marjoleine64

Marjoleine64

06-11-2014 om 22:06

In groep 8 meegemaakt

dat de grootste etterbak van de klas de hele klas uitnodigde voor een discofeest, behalve mijn zoon... Gelukkig was zoon op dat moment al zo gehard door al het pesten dat zijn reactie was 'ik wil helemaal niet naar dat stomme feest'.
En zoals veel anderen al opgemerkt hebben: de makkelijkste oplossing is een kleinere groep uitnodigen. Dat was bij onze jongste zoon dan weer lastig, daar zaten precies 8 jongens in de klas. Kan je er dan één niet uitnodigen? Eigenlijk niet dus, maar dat is wel bij één keer gebleven (met 2 voetbalvriendjes erbij was het een groep van 10). Wat een chaos die keer...

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

06-11-2014 om 23:07

Makkelijkste oplossing....

Bestaat volgens mij niet. Wel de meest sociale, of elegantste. Eigenlijk denk ik dat voor iedereen, behalve het kind dat buitengesloten wordt, het makkelijkst is om juist wel iedereen op een na uit te nodigen. Daar zal het feestje vast soepeler door verlopen. Het is alleen zo jammer voor dat ene kind....

Ik vind de vergelijking met de vervelende collega wel treffend. Die wil je ook niet op een feestje hebben, maar om nou de hele afdeling op een na uit te nodigen is ook weer zoiets. Het zou mijn oplossing niet zijn, ik zou me daar niet prettig bij voelen.
Op het werk hebben we ook wel een soort gelijk geval. Wij zijn met een clubje van 6 vaste collega's. Eentje valt een beetje buiten de boot. Gevolg daarvan is dat we tegenwoordig een clubje van 2 en van 4 hebben. We doen namelijk ook weleens wat samen buiten werktijd, maar omdat we het niet prettig vinden om een iemand bewust buiten te sluiten gaan we meestal met z'n vieren. Erg sneu voor de 5e collega, die op zich best leuk en lollig is, maar nu ook niet meer meegevraagd wordt. Ik denk dat het op zich niet opvalt omdat wij met z'n vieren van oudsher al collega's waren en veel samen deden. En 5 en 6 er later bijgekomen zijn en ook meer op zich zelf zijn.
Maar echt lekker zit het me niet. Mijn andere drie collega's zijn het op zich wel met me eens, bij hun weegt de afkeer tegen die ene collega zwaarder. En het is ook geen makkelijke.... Ik schipper er maar wat tussendoor.

Pesten, gepeste, meelopers

Ik zou toch echt eens de leerkracht en het hoofd van de school praten. We praten allemaal over pesten, hoe erg het is en de gevolgen op latere leeftijd..... En hier wordt een meisje van pakweg 7 door de leerkracht in een hoek gezet als lastig en een kind met ongewenst gedrag. Dit is hoe het gaat en waar je kunt ingrijpen.
De vergelijking met het werk gaat deels op maar het gaat hier om een kind, nog volop in ontwikkeling, wat nog gevormd wordt door alle positieve en negatieve ervaringen. Ik heb vaak horen zeggen dat het allerergst was dat niemand iets deed....

lisbeth

lisbeth

07-11-2014 om 08:57

niet te vergelijken

met een collega. Dat is een volwassene. Dit is een kind. Een kind dat bewust door een leerkracht als vervelend wordt neergezet. Het kind kan er niks aan doen. Gaan we dadelijk ook alle kinderen met dyslexie uitsluiten want die kunnen niet goed lezen. Of de kinderen die motorisch niet handig zijn want die kunnen niet mooi genoeg huppelen.
Een 7 jarige heeft nog niet de kans gehad om om te gaan met wat haar is, een volwassene wel. Daarbij vind ik dat een volwassene veel meer eigen keus heeft om zijn gedrag aan te passen of te veranderen dan een kind. Een kind heeft dat gewoon nog niet geleerd. Daarbij vind ik dat je een klas best mag leren dat er kinderen zijn die nou eenmaal niet standaard of gemiddeld zijn. Daar moeten zij ook mee leren omgaan.

Linda K

Linda K

07-11-2014 om 09:56

Wel te vergelijken

lisbeth, ik ben het helemaal eens dat meester zijn boekje te buiten gaat door het betreffende meisje 'af te schrijven' terwijl ze juist op dit punt in het leven zoveel heeft te leren, maar dat verandert niets aan het feit dat het voor TS dochter precies zo kan voelen als met de 'college die het feestje verpest'. Om die reden moet TS er wel erg bovenop zitten, want het laatste wat je wilt is dat TS dochter haar eigen feestje niet leuk vindt.

creabea

creabea

07-11-2014 om 10:02

wel vergelijkbaar (ot)

In de zin dat er bij zowel volwassenen als kinderen situaties zijn waarbij je iemand er niet bij wil hebben. In het geval van een kind op de basisschool wat als enige buiten de groep valt, is dat alleen vervelender: kind heeft nog niet anders meegemaakt en de kans is groot dat ze van zichzelf gaat denken dat ze inderdaad stom is, zolang ze in deze groep blijft bij een dergelijke meester. Het zou al veel schelen als de meester niet voor de hele klas het meisje bekritiseert en er op toeziet dat in de pauze niemand alleen speelt (hier op school is er de regel 'iedereen mag meedoen en als er een kind alleen speelt vraag je die erbij', schijnt goed te werken). Maar het meisje in een andere groep doen werkt misschien ook wel (andere verhoudingen, misschien is daar ook wel iemand alleen, new-kid-in-town etc).

Een volwassene heeft als hij het een beetje heeft getroffen ook wel positieve ervaringen op sociaal gebied, en zal het buiten de groep vallen dan beter kunnen hanteren.

Maar goed, deze discussie wordt wel tamelijk off-topic. Wanneer is het feestje eigenlijk, ben wel benieuwd hoe het afloopt?

lisbeth

lisbeth

07-11-2014 om 10:06

ja maar

een volwassene heeft veel meer eigen keus in zijn gedrag. Die 'kiest' zullen we maar zeggen ervoor hoe hij zich gedraagt. Als een volwassene iets verpest dan is de consequentie dat je niet meer uitgenodigd wordt. Daarbij heb je als volwassene veel meer mogelijkheden om contacten te zoeken bij mensen die bij je passen. Dit kind heeft al die mogelijkheden niet.
Ik snap het wel en waarom van niet uitnodigen echt wel. Maar ik zou echt nooit 1 kind niet uitnodigen. Gewoon omdat dat kind dan erg hard geconfronteerd wordt met haar eigen onkunnen. Ik zou dan proberen het kind voor het feest een keer 1 op 1 te laten komen spelen. Zorg dat er een programma is. iets waar dat kind haar energie misschien ook wat in kwijt kan. Een programma waardoor dochter ook kan zien dat dit meisje ook leuk kan zijn. En dan zou ik het kind wel uitnodigen voor het feest. Maar dat meisje tijdens het feest goed in de gaten houden. Mijn kinderen pak ik vaak even apart tijdens een feestje. even wat drinken, even een rustpunt.

we hebben het hier niet over een kind wat bewust vervelend is, of bewust stout. Het is een kind dat door een 'stoornis' anders met dingen omgaat en nog moet leren wat de meest gangbare methoden zijn.

ik zei vorige week nog op school over mijn jongste. Het is net zo'n jonge pup. vreselijk enthousiast, bij alles wat hij leuk vind wordt hij nog drukker en bewegelijker. Maar hij kan er niks aan doen. Hij bedoelt het zo goed.Zijn juf zegt het ook, er zit geen greintje kwaad in. Zo'n meisje zal ongeveer hetzelfde zijn.

Evanlyn

Evanlyn

07-11-2014 om 10:21

idd. programma

Ik heb een heel druk kind hier ooit een flinke kom brooddeeg laten kneden. Hij vond het helemaal geweldig, stond te gillen van pret. Alles zat natuurlijk onder, maar daar had ik al rekening mee gehouden. En na het bakken kreeg hij een eigen broodje mee. Zo'n kind moet gewoon wat te doen hebben.

lisbeth

lisbeth

07-11-2014 om 10:26

wat hier werkt

is wandelen in het bos, klimmen klauteren. Hij kan geen kwaad, loopt niemand voor de voeten. Kan uitrazen en heeft de grootste lol. 1 van de belangrijkste redenen waarom wij tegenwoordig op wandelvakantie gaan

Van twee kanten

Mijn kind had een vriendje te spelen. Eerst leuk de aquarium verschoont. Het jongetje had thuis geen vissen, dus extra interessant. Maar het jongetje was ook enig kind en het jongetje was niet gewend aan gedeelde aandacht. Bij het spelen met auto's moest het spel gaan zoals hij dat bepaalde, ook al gaf mijn kind aan dit niet leuk te vinden. Het samen spelen stokte. Samen spelen is pas leuk als je rekening kan houden met elkaar. Het jongetje wilde niet veranderen en bleef zijn spel aanhouden. Mijn kind had geen zin meer in die middag.

Buiten ravotten is altijd leuk, lekker de ruimte en zodoende minder verplichte interactieve momenten waarin kinderen niet op een lijn liggen. Tot het moment dat ze iets samen gaan doen zoals een hut bouwen. Als er dan geen ruimte is voor elkaars ideeën, wordt het bouwen een bron van irritatie. Wederzijds begrip geldt voor allen.

Het meisje in de TS heeft nog te leren signalen op te vangen. Dat kan ze niet alleen, zeker in de klas en op het schoolplein is dit een punt voor de meester. Er bestaan trainingsprogramma's. Maar bij het nabootsen van praktijksituaties worden de sfeer op schoolplein niet evenaart. Bij het nabootsen is iedereen voorbereid op het doel. Maar op school staat men minder stil bij het doel van omgaan met elkaar. Op het schoolplein leeft eigenbelang, als ik het maar leuk heb.

Assertiviteirptsprogramma's

Op school gepeste kinderen worden vaak trainingsprogramma's aangeboden om weerbaarder te worden. Er wordt uitgelegd dat een pester dit ook wel eens doet als reactie op bv een thuissituatie of een vergelijkbare voorgeschiedenis, zodat pesten niet iets persoonlijks is maar een uitlaatklep. Daar dient de gepeste dan maar begrip voor te hebben, zo van de pester kan er ook niets aan doen.
De pester zelf doet vaak niet mee aan zo'n training. En de meelopers ook niet. Daardoor blijft de sfeer op school onveranderd, ondanks de trainingen waar het gepeste kind aan deel neemt.

De meester heeft het druk, maar begeleiding van het meisje en de klas om conflicten te voorkomen kost minder tijd dan het uitpraten van die conflicten. Hetis een taak van de leerkracht want een ouder wordt niet gezien als een objectief denkend persoon.

Manu

Manu

07-11-2014 om 18:05

Geen twijfel over

het verkeerde optreden van de leerkracht. Echt triest voor het meisje.

Het zou ook niet mijn keus zijn om 1 kind niet uit te nodigen. Ik zou mij in allerlei bochten wringen om haar niet buiten te sluiten. Maar niet meer in alle bochten!
Wij gaan vaak naar het bos, klimmen ed met partijtjes. Kind zou dus al snel meekunnen; veel ruimte, extra begeleiding, enz.
Maar ik ga niet meer koste wat kost een kind uitnodigen waardoor ik weet dat het feestje verpest wordt omdat kind zich niet sociaal gedraagt en/of andere kinderen hier negatief op reageren.

Mijn voorbeeld over de collega gaat voor mij wel op. Ik wil haar niet op mijn feest; voor mij een belangrijke dag waarop ik het leuk wil hebben, waarop er wat te vieren is. En ook niet omdat collega daar wat van leren kan. Dat moet dan maar op een ander moment. Ik zou haar trouwens hoogstwaarschijnlijk niet als enige niet uitnodigen.En inderdaad; volwassenen kunnen tot op zekere hoogte 'kiezen' voor hun gedrag. Alhoewel ik dit ook betwijfel. Juist hier op OO lees ik hoe stoornissen ook ingrijpen op volwassen levens en krijg ik vaak de indruk dat het niet mogelijk is om gedrag te veranderen.
Maar goed; een kind moet het nog leren. De leerkracht en school moet hier een veilige omgeving voor scheppen.

""
ik zei vorige week nog op school over mijn jongste. Het is net zo'n jonge pup. vreselijk enthousiast, bij alles wat hij leuk vind wordt hij nog drukker en bewegelijker. Maar hij kan er niks aan doen. Hij bedoelt het zo goed.Zijn juf zegt het ook, er zit geen greintje kwaad in. Zo'n meisje zal ongeveer hetzelfde zijn
""

Waar slaat dit op? Zo'n meisje zal ongeveer hetzelfde zijn.Dat is een aanname. Ik geloof vast dat het geen kwade opzet is- maar is het daarom minder vervelend? Dat ze er niks aan kan doen , net als jouw kind zal ook zo zijn- maar moet daarvoor alles wijken? Moeten daarom 10 kinderen zich aanpassen?
Het klinkt allemaal zo vergoelijkend. Ik heb gelijk een voorbeeld voor ogen - hier in de buurt- van een jongetje dat vreselijk enthousiast is, enorm veel lawaai maakt, alles het eerste wil, kinderen en volwassenen niet uit laat praten, heel beweeglijk en fysiek is. Zo kan het meisje ook zijn. Daarbij ook nog claimend. Ik zou ook mijn feestje er niet door willen laten bederven.

Ik vind het echt moeilijk. Zoals ik al zei wil ik ook dat onze kinderen leren om te gaan met ' anders dan anders' . Ik heb echter voorbeelden van 'anders-dan- anders kinderen die over grenzen van anderen gaan, waardoor de ruimte voor andere kinderen erg klein wordt. Ik vind het akelig dat deze kinderen alleen staan, ik vind het ook akelig dat andere kinderen geen verjaardagsfeestje kunnen vieren omdat er 1 is die ontzien wordt en vooral moet mogen leren.

Dit soort uitspraken had ik pakweg 10 jaar geleden niet gedaan. Maar ik zie dat anders-dan-anders kinderen een enorme stempel drukken op een klas waardoor ' gemiddelde' kinderen ondersneeuwen. Door het passend onderwijs worden het er steeds meer.

Verjaardagsfeestje is voor onze kinderen echt het hoogtepunt van het jaar. Ik zou niet moeilijk kind uitnodigen ten koste van feestje eigen kind.

Ik zou wel met ouders in gesprek kunnen gaan. 1 x spelen helpt volgens mij niets. Ouders zien toch ook dat kind geen aansluiting heeft? Ik zou het prettig vinden als deze ouders contact zoeken met andere ouders om te zien wat we er samen aan kunnen doen dat dit ten goede verandert. Maar om nu alles bij jarige dochter en haar ouders te leggen gaat echt te ver.

Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik denk; nee.
En dit is hard.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

07-11-2014 om 20:10

Juist wel vergelijken

Ik vind dat je het in de grote mensen wereld al niet kunt maken om één iemand uit te sluiten. En als het om kinderen gaat kun je dat al helemaal niet maken.

Oh en Lisbeth: er zijn zat volwassenen die geen enkele invloed hebben op hun gedrag. Hoe denk je dat al onze ADHDers straks zijn? ....

lisbeth

lisbeth

07-11-2014 om 20:18

Wat verpest het kind dan?

Ik lees hierover een kind dat graag praat, dat druk is, graag vrienden wil zijn, achter kinderen aan loopt. Maar ik lees nergens dat het kind moedwillig vervelend is, of alles verpest voor andere. Ik lees wel dat een leerkracht de negatieve kanten van dit kind zo benadrukt dat iedereen een slechte indruk van haar heeft. Misschien is het meisje wel heel leuk op een feestje.
En waarom moet dit kind zich volledig aanpassen, het werkt toch naar twee kanten.

Ginny, ik hoop eigenlijk dat mijn adhd'ers straks voldoende hebben geleerd om hun gedrag te kunnen beinvloeden.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.