Altijd de kerstdiscussie op mijn verjaardag
Afgelopen weekend was ik jarig. En dan nodig ik altijd wat vrienden en familie uit. Maar omdat het over een maand alweer kerst is wordt ook altijd de discussie wie viert wanneer kerst op mijn feestje gehouden. De laatste jaren gaat dit nogal fel.
Ik heb vorig jaar al geprobeerd er iets over te zeggen door middel van een naar mijn idee vrij duidelijke mail, maar helaas.
Dan zitten schoonzussen, broer, ouders en schoonouders te bakkeleien over wie recht heeft op de eerste kerstdag en dan loopt het feest ook ineens af. Mijn vrienden vinden dit ook niet leuk want het bepaalt de hele sfeer (klein huisje)
Echt niet meer leuk dus.
Waarom snapt mijn familie niet dat dit onbeleefd is? Ik ben nu ook weer behoorlijk nijdig geworden wat de feestvreugde ook niet ten goed kwam. Men ging met ruzie weg. En eigenlijk was ik niet eens deel van de ruzie, zo stom.
Ik denk er ook over de familie niet meer uit te nodigen. Ik mag ze verder graag, maar dit is toch zot? Of ligt het nu weer aan mij?
Ik haak deze kerst ook totaal af, want er wordt verwacht dat ik me in tweeën hak, ik kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Heb ook geen zin om van hot naar her te rijden omdat beide ouderparen perse alles compleet willen op eerste kerstdag.
Zucht was het maar januari....
vind ik ook - en mijn ervaring
Ik vind ook dat je gewoon dit jaar geen zin meer kunt hebben. Dat je het nu even alleen met gezin wil vieren en dat je volgend jaar wel weer ziet. Een je verjaardag inderdaad zonder familie, minimaal 1 jaar maar misschien wel (veel) vaker.
Ik heb een heel ander soort ervaring: moeder/stiefvader vragen het meestal ± eind november, en peilen heel voorzichtig wat de plannen zijn en of we nog zin hebben om 1 van de kerstdagen te komen. Dat wil ik graag: veel muziekmaken, gezelligheid, eten. Dit jaar nodigde ik ze voor de vorm uit, maar zei er meteen bij dat het leuker was bij hen en dat wij ook wel een gang zouden maken. Was goed, ook voor mijn brussen.
Maar mijn vader/stiefmoeder, daar lijken we wel niet welkom. Zo'n 10 jaar geleden hebben wij ze twee jaar achter elkaar uitgenodigd voor uitgebreid eten. Maar we worden nooit teruggevraagd. Ze hebben zelf 2 kinderen (mijn half'brussen') en ze bellen vaak op 1e kerstdag en zeggen dat het heel gezellig is 'zo met elkaar, met zijn allen'. Zulk soort dingen. Bijzonder pijnlijk. Ik ben gewoon mede bij ze opgegroeid dus dat is het niet.
Ik heb een paar jaar maar niet meer opgenomen als zij belden. Maar dan werd mijn moeder gewoon gebeld als ze wisten dat we daar waren.
Bijna drie jaar geleden kon ik me niet inhouden aan de telefoon toen mijn vader weer zo tevreden vertelde dat ze heerlijk met het gezin waren (halfjes gewoon ruim in de twintig en al lang uit huis). Ik flipte even helemaal en gooide de hoorn erop. Toen hadden we even ruzie, vader heeft brief gestuurd en ik een terug. Het is weer helemaal goed maar voor kerst heeft het niet geholpen.
