Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Argh, kind van 9 lust nog steeds vrij weinig

Mijn dochter van 9 is altijd een lastige eter geweest. Trekt voor bijna alles dr neus op en is zo enorm koppig dat ik haar niet eens zover krijg dat ze iets proeft. Zelfs sommige dingen die ze normaal wel gewoon at of dronk wil ze nu niet meer. Bij het avond eten zit ze te vissen en eet ze om de meeste dingen heen. En is het eigenlijk iedere avond gezeur. Gezellig uit eten kan bijna niet want ze lust bijna niets wat er op de kaart staat. Eten bij vrienden idem. Voor mn gevoel heb ik alles wel zo beetje geprobeerd. Blijven aanbieden, negeren, belonen, straffen. Ze krijgt ook later niets anders te eten als ze niets eet omdat ze het niet lust bijvoorbeeld. Ik hoopte zo dat het vanzelf zou komen als ze wat ouder zou zijn. Maar na 9 jaar gedoe geef ik de hoop bijna op.

Herkenning iemand? Heb ik nog iets over het hoofd gezien dat de gouden tip zou kunnen zijn?


Barvaux

Barvaux

02-01-2015 om 12:26

opschrijven

Schrijf nu eens precies op wat ze allemaal eet op een paar dagen (inclusief snoepjes, glaasjes water etc) of beter nog: laat het haar zelf doen. Vergelijk dat samen eens met wat het voedingscentrum aanraadt waarmee ze voldoende voedingsstoffen binnen krijgt en probeer haar eens uit te leggen waarom dat belangrijk is. Beroep haar op haar leeftijd en vraag wat ze er zelf van vindt.

http://www.voedingscentrum.nl/nl/schijf-van-vijf/schijf.aspx

Dus niet meteen een tip maar benader haar eens wat 'volwassener'.

Tine Winkel

Tine Winkel

02-01-2015 om 12:27

vooral doorgaan

met negeren, lijkt mij de beste optie. Niet zelf gaan zeuren. Wil ze niet eten, prima, dan eet ze niet. Idd niet later op de avond wat anders aanbieden.
Ik neem tenminste aan dat ze wel voldoende calorieen binnenkrijgt met bv. brood en fruit, ik hoor in je verhaal nl. geen 'angst' voor ondervoeding doorklinken. Als ook fruit erg slecht is zou je nog kunnen overwegen een vitaminepil te geven. Voor de rest moet je het probleem vooral bij haar laten. Kan ze dus niet gezellig bij vriendjes eten en in een restaurant er maar wat bij zitten...

Bij ons ook eentje die regelmatig dingen niet lust die ze vorige maand nog wel at. Gewoon 'nou, dan niet'. Ondertussen gaat het langzaam maar zeker beter.

Katniss

Katniss

02-01-2015 om 12:41

Ook 9

Mijn bijna 10-jarige is het afgelopen jaar begonnen met af en toe nieuwe dingen proeven. Voorheen lustte ze alleen doperwt/wortel, bloemkool, sperziebonen en komkommer, dus bij het avondeten warmde ik regelmatig een potje wortels voor haar op of zette komkommer op tafel. Inmiddels eet ze ook paëlla, mosselen, kapucijners, tomaten en zo nu en dan een kopje soep Mijn oudste is ook vanaf een jaar of 8 meer gaan proeven en die eet nu best veel, al kiest ze bij uit eten gaan nog meestal voor het kindermenu. Ze hebben altijd wel goed fruit en brood gegeten dus voor ondervoeding ben ik nooit bang geweest. Alle overredingsstrategieën heb ik overigens al vrij snel overboord gegooid. Ze hoefden niets te eten, en hoefden dus ook niet over het eten te zeuren.

Henriette123

Henriette123

02-01-2015 om 12:47

Probeer te negeren

Hoewel het lastig is, niet te veel aandacht aan geven.
Waar je aandacht aan geeft groeit.
Probeer de sfeer aan tafel ontspannen te houden.
Je zegt: "ze is te koppig om te eten, dus is er al iets van strijd."
Als je lijstjes ed samen met haar gaat bijhouden en bespreken,
beloon je het niet eten min of meer door haar extra aandacht te geven.
Schrijf wel eens voor jezelf op, of ze werkelijk te weinig binnen krijgt,
of is het zo dat jij het ongezellig vind dat ze zo weinig lust, en moeilijk mee uit eten kan?
Eet ze wel alles als ze bijvoorbeeld uit logeren is, of als ze bij een vriendinnetje eet, en jij er niet bij bent?
Sterkte met alles,

Ulla

Ulla

02-01-2015 om 12:47

Uit eten

kan best wel. Gewoon alleen de patat laten eten of soep met stokbrood bijv. Of lust ze ook geen patat e.d.? Ik zou er niet te moeilijk over doen. Wij gaven trouwens wel 's avonds bijv. brood als het nodig was. Met een lege maag kan je niet slapen. Nou was het hier niet iedere dag raak, maar onze beide kinderen lustten (en lusten) niet alles en hebben ook nog eens uiteenliggende voorkeuren en afkeren.

Negen jaar is erg jong. Ik zou eerder zorgen maken als ze met achttien jaar nog niet van de menukaart kon mee eten.
Ook zou ik er niet zo'n gedoe van maken. Ze eet of ze eet niet. Voedsel onderdeel maken van straffen lijkt me ook geen goed idee. Of honger laten lijden. Dat zijn een soort maatregelen die in de lucht hangen en verstandig lijken maar mijn angst zou zijn dat je daar eetstoornissen mee kweekt.
Voedsel is bedoeld voor energie en groei voor je lichaam. Geef haar royaal wat ze wel lust.
En dan de geijkte oplossingen als samen boodschappen doen en koken waarbij zij zaken kan uit proberen.
Houdt het gewoon luchtig en gezellig aan tafel.
Je kunt altijd een vitaminepil geven of, als ze het lust, extra groentesooep maken. Dat maakte ik een tijd voor mijn dochter en deed dan in bekertjes in de vriezer zodat ze elke dag een kopje kon krijgen.
En als ze na een te lichte avondmaaltijd nog honger hadden kregen ze een boterham voor ze naar bed gingen.
Mijn dochter at ook niet makkelijk maar inmiddels lust ze bijna alles nu ze 16 jaar is.
De huisarts die ik het vroeg liet me opnoemen wat dochter wel lustte en dat was goed.
Logeren wil ook nog wel eens helpen. Dan kwam dochter thuis met ideeen wat wij ook eens konden proberen aan groente of iets.
Maar die spontaniteit krijg je denk ik niet als je zo pusht. Dat is helemaal niet nodig en niet nuttig.

Mikke

Mikke

02-01-2015 om 12:50

Hier

Hier twee lastige eters, die ook nog eens precies verschillende dingen wel eten/lusten, alleen over vlees en vis zijn ze het eens... superonhandig! Vooral de oudste at helemaal niks, broccoli, kaas, pasta en wortels. Dat was het (gelukkig wel een voorkeur voor gezond ).

Tegenwoordig noemen we de oudste ons vuilnisvat, want sinds de puberteit is álles ineens lekker (...behalve vis). De jongste doet nog wat moeilijker, maar weet inmiddels wel dat het geen nut heeft om over eten te strijden of zeuren, want dat lost hier helemaal niks op. Ik wacht dus op het moment dat hij ook beter gaat eten.

Zelf at ik vroeger trouwens ook niks, maar tegenwoordig lust ik werkelijk alles...

Gaat voorbij

Dochter is haar eerste jaren doorgekomen o basis van de lucht van eten om 16.00 uur hangerig van de honger, eten op tafel, ze rook eraan en zat alweer vol energie. Dat werd nog versterkt door voorlichtingslessen op school over te dik worden: niet willen eten omdat ze anders te dik zou worden, terwijl ze maar een dun velletje had over dunne botjes. Ze is nu 16 en het komt helemaal goed. Groente is zo nog altijd wat kieskeurig, maar voor de rest weet ze heel goed wat ze allemaal lekker vindt en eet volop. Ze wordt nu een stevige meid, niet dik, maar gelukkig ook geen mager botje. Het komt dus allemaal wel goed.

Tsjor

marie

marie

02-01-2015 om 13:07

op kamp sturen

Hier was oudste ook zo'n lastige eter. Haalde helemaal de lol uit het eten koken.
Totdat ze op ponykamp ging met 9 jaar ofzo. Daarna lustte ze ineens veel meer en wilde ze ook dingen proeven.
"Vreemde ogen dwingen" werkte dus wel goed. Ook hielp het natuurlijk wel dat ze echt wel trek had na zo'n dag intensief bezig zijn.
Nu is ze 18 en eet eigenlijk alles wel.
Dus houd hoop, ooit zal het goedkomen hoop ik voor je (ik ken ze helaas ook die met 18 jaar nog niks lusten......).

Libertine

Libertine

02-01-2015 om 13:10 Topicstarter

Avondeten

Hoe doen jullie dat dan met avondeten? Kook je iets aparts? Blijven jullie aanbieden? Aansporen om te proeven?

De keus is nogal beperkt. Ik denk dat ik me daar vooral aan stoor. Ze eet aan hartig beleg enkel gekookte worst. En soms ei maar dan alleen gebakken en niet het eigeel. Er is niets dat ze lust bij het ontbijt of lunch om te drinken. Geen sap, geen melk, geen thee. Eerst nog wel karnemelk maar dat wil ze nu ook niet meer dus dan blijft er alleen water over. Er is eigenlijk geen groente die ze lust. Fruit enkel appel maar wel zonder schil. Alleen kippensoep maar alleen die ik maak. Geen pasta alleen als het met verse pesto is. Geen aardappels. Rijst vindt ze nog enigszins lekker. Maar das eigelijk het enige. En ze piept over alles. Ik kook graag, en kan het ook goed. We wonen met zn twee en ik vind het niet zo leuk om elke avond tegen een kind met een opgetrokken neus te zitten eten die tergend traag een beetje prikt maar eigenlijk niet eet zonder aansporing. En dat al 8 jaar eigenlijk. Mn geduld is ook een beetje op denk ik.

de boodschap

9 Jaar kan de leeftijd zijn waarop anorexia of andere zaken rondom eten beginnen. Ik zou in elk geval bespreken wat een gezonde houding is tegenover voedsel, maar misschien moet je daar eerst zelf eens goed over nadenken. Misschien wel samen met je dochter.
Ik noem het onze nationale obsessie en maande mijn kinderen om zich er niet mee te bemoeien, wij eten al gezond, we bewegen, en dan is het goed. Al die zorgelijke signalen om je heen zijn volgens mij zeer ongezond en kunnen leiden tot gewichtstoename of eetstoornissen.
Dochter werd in groep 3 door een kind al 'vetzak' genoemd. Zomaar, misschien omdat het jongetje dat zelf te horen had gekregen want dochter was een spriet.
Voedsel is nuttig en eten is nuttig en gezellig maar beslist geen onderwerp voor dagelijkse bezorgdheid of teveel bezorgde aandacht. Wat geef je een kind dan mee?

Gelukkig

Gelukkig is je geduld op. Tijd om los te laten. Inderdaad. Kook je eigen kippesoep, elke dag een kopje is hardstikke gezond.
Misschien zijn jullie juist kandidaten om voor de tv te eten. Dan ben je zelf afgeleid van je voortdurende observatie van het eten van je dochter en het schijnt dat je meer eet als je naar de tv kijkt.
Een nieuwsprogramma of zo of het jeugdjournaal. Dan wordt de aandacht tenminste van het eten afgeleid.
Zet je knop om: je dochter eet of ze eet niet, voor je daar nog 10 jaar mee doorgaat: niet eten gaan ze van je winnen!
Wil je een keer gezellig eten doe dat dan met familie of een vriendin. Ik zou ook miezerig worden van een kieskauwer elke dag, maar toch maar zoveel mogelijk negeren. En zorgen dat je dochter essentiele dingen leert over verstandig en gezond eten, dat wel.
Maar goed, de huidige obsessie zou er af moeten. En ook niet vervangen moeten worden door een obsessie voor verhalen over voedsel. Dat is te erg.
Maar het zou handig zijn als je zelf, samen met je dochter, na gaat denken wat nou wel een goede kalme nuttige houding is om met voedsel om te gaan in plaats van die overbezorgdheid die je niet gaat helpen maar ook schade kan aanrichten.

Katniss

Katniss

02-01-2015 om 13:21

Vreemde ogen

Mijn kinderen hebben koppigheid uitgevonden en vreemde ogen doen bij hen nagenoeg niets. Bij oudste nog iets meer omdat zij het heel vervelend vindt om anders te doen dan anderen, maar bij jongste kun je op je kop gaan staan en gebeurt er niets. We zijn op vakantie eens naar een eenouderlocatie geweest waar de kinderen soms apart aten van de volwassenen. Vooraf was gezegd dat de ervaring was dat alle kinderen hun groenten keurig opeten als ze in een groep zijn. Jongste wilde nog niet een hapje eten, en ze hebben echt alles uit de kast getrokken om haar te overreden. Boeit haar niets, ze doet dingen alleen als ze het er zelf mee eens is. Dat heeft vast ook goede kanten

Libertine

Libertine

02-01-2015 om 13:25 Topicstarter

AnneJ

Mijn kind is prematuur geboren. En ze is nog steeds onder gemiddeld gewicht. Maar dat interesseert me niet zo en daar gaat het wat mij betreft ook niet over. Eetstoornissen is niet iets waar ik bang voor ben eerlijk gezegd. Voor mij is eten vooral iets sociaals. Iets dat je doet met vrienden en familie. Eten is voor mij iets leuks. Waar ik me op kan verheugen. Doordat haar voorkeur qua eten zo beperkt is is uit eten of bij vrienden/familie eten voor haar niet leuk. Ze ziet er erg tegenop en gaat het liever uit de weg. Voor haar koken is overigens ook niet leuk
Ze wordt er zelf ook heel chagrijnig van als mensen een opmerking maken over haar eetgedrag. Dat vind ik wel een beetje haar probleem, al neem ik het soms voor haar op op dat soort momenten. Maar ik kan met mijn dochter niet spontaan ergens iets gaan lunchen bijvoorbeeld. De kans dat er niets op de kaart staat dat ze lust is 95%. En ook lust ze niets te drinken. Ja, Fanta. Maar dan ben ik weer zo een vervelende moeder dat ik dat niet altijd goed vind... Dat is de reden waarom ik graag zou zien dat haar keuze wat verbreed zou worden. Omdat het voor haar en voor mij gemakkelijker is.

Libertine

Libertine

02-01-2015 om 13:29 Topicstarter

Katniss

Het lijkt wel of je het over mijn dochter hebt. Zo vreselijk koppig. Dat iedereen zegt dat ze het van mij heeft negeer ik voor het gemak.... Hahaha.

Loskoppelen

Swaen, ik kan me het drama helemaal voorstellen, jij met je dochter, je taak als moeder is zorgen dat je kind te eten krijgt. En kind eet niet. Ik zou heel veel loskoppelen.
Het avondeten is voor jou belangrijk. Ga dus koken wat je zelf graag eet. Kook een eenpersoonsportie met een beetje extra.
Ga niet tegenover je dochter zitten met alleen maar het eten voor je. Ik weet het, het is een slecht advies, maar ga voor de televisie zitten, zodat jullie allebei wat afleiding hebben en niet gefocust zijn op het voedsel. Jij eet smakelijk, je dochter krijgt ook wat op het bord. Als ze het opeet is het mooi, eventueel maak je nog een opmerking 'hé, je hebt je bordje niet leeg', maar maak daar verder geen punt van. Verdeel over de dag dat ze wel wat eet. bijvoorbeeld brood met worst, een bakje met geschilde appel, wat nootjes etc. Als je naar de schrijf van vijf kijkt en daar lekkere hapjes van maakt is er vee mogelijk.
Laat je dochter het avondeten meekoken, zodat ze ziet wat jij lekker vindt. Geef haar eventueel ondertussen wat van die hapjes, zodat ze voedsel koken associeert met eten.
Let ondertussen goed op, zijn er bepaalde producten die ze niet lust omdat ze daar buikpijn van krijgt, dat kan op andere problemen duiden.
Een moeder met een heel klein en licht kind kreeg het advies om overdag een bakje met voedsel neer te zetten, dat mochten ook bijvoorbeeld zoute koekjes zijn. En dan een schijfje komkommer erbij.

Laat voedsel weer plezierig worden, ook voor jezelf. Dus kook wat je lekker vindt en eet smakelijk. En zorg dat je dochter ondertussen op andere manieren wat voedingsstoffen binnenkrijgt. Maar maak er vooral geen avonddrama van.

Tsjor

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

02-01-2015 om 13:34

Dat lukt je niet Swaen

Hier ook zo'ln pitser.

Ik doe er niks mee. Lust ze het niet: in de koelkast liggen wortels, sla en komkommer.... Zelf schoonmaken en opeten. En voor de rest worden er geen woorden aan vuilgemaakt en blijft het toch nog gezellig.

Hoe meer aandacht je er aan besteed hoe groter het wordt. Je kunt haar assortiment niet groter maken, dat kan ze alleen zelf.

Katniss

Katniss

02-01-2015 om 13:36

Eenzijdig

Mijn oudste heeft tijdens een vakantie met HP en elke avond een buffet, de hele week geleefd op stokbrood, appel en waterijsjes. Verder lustte ze niets, de patat was vies en de kipnuggets waren raar. Aan het eind van de week had ze groene poep, maar dat was thuis gelukkig snel weer over Inmiddels kan ze lekker eten, en dat is helemaal vanzelf gegaan. Ze wist dat ze altijd dingen mocht proeven en van het ene op het andere moment is ze dat gewoon gaan doen.

Libertine

Libertine

02-01-2015 om 13:45 Topicstarter

Snaai

Er is 1 ding waar mijn kind wel intens van houdt. En wel durft te proeven. Hoe raar het er ook uit ziet, of hoe chemisch de kleur. Snoep. Nu ben ik zelf geen snaaier (haar vader wel dus ze is genetisch behept) dus we hebben het vaak niet in huis maar soms mag ze wel iets. Choco, koekje, snoepje oid. Gezien mijn koppige karakter vind ik eigenlijk dat snoepen niet mag als je niets eet dat gezond is. Wat vinden jullie daar van? Is dat straffen?

Koken doe ik natuurlijk met haar, al vanaf dat ze 2 is. Ze kan heerlijke pesto maken. Een eitjes roeren. Voor mn verjaardag krijg ik ook altijd kookboeken van haar, of keukenmachines. We bakken ook veel samen. Hartstikke leuk. Dat betekent overigens niet dat ze het ook eet

Mn goede voornemen is, na jullie hart onder, de riem om weer gewoon te koken en haar nukken te negeren. En hopen dat het goedkomt als ze 18 is.

In ieder geval

hoop ik dat jij weer lekker en met smaak eet. Dan is 50% al gewonnen, de rest komt vanzelf wel.

Tsjor

amk

amk

02-01-2015 om 13:58

Swaen

bij het uit eten gaan heeft ze naast de keuze uit Fanta (dat lust mijn 9 jarige dan weer niet want prik) altijd de keuze uit water.

Water is gewoon heel gezond en kan prima bij elke maaltijd gedronken worden. Zelfs als je niets anders drinkt dan water is het prima. Het dranken assortiment van mijn dochter is ook zeer beperkt: melk, water, rode limonade (aardbei, frambozen, bosvruchten) maar geen gele, chocomel en fristi. Ze drinkt voornamelijk water dat gaat ook mee naar school.

Wij zijn hier ook met z'n twee, en nu eet mijn dochter best makkelijk en heel veel, toch hebben wij wat basis regels:
Er wordt niet geklaagd over het eten, geen getver of jasses aan tafel. Als je zelf opschept eet je dat op, schep ik op, dan proef je of doet net alsof. als je geproeft hebt mag je zeggen: vind ik niet zo lekker. En soms vind ik het ook niet zo lekker: ooit een vlaflip (yuk met vanillevla en limonade) met tomaten gehad? ☺

Ik maak 1x per week een menu lijst en van de dagen dat ze mee-eet mag zij de helft aangeven wat ze zou willen eten. Ik beoordeel dan of dat kan en als het niet kan overleggen we tot wat anders. Ook die dagen geldt bovenstaande. Eet ze niet, eet ze niet, haar probleem.

Ik ben er inmiddels achter dat dochter het heel fijn vind om niet 's avonds warm te eten maar tussen de middag. Dat doen we dan op woensdag. 2 andere dagen eet ze warm tussen de middag op de bso.
En in het weekend rommelen we meer en slaan we dat hele warm eten gedoe ook wel eens over.

Dingen die ik graag eet, maar zij niet die maak ik als ze bij haar vader is. En dat zijn ook de momenten dat ik uit eten ga. In de tijd dat ze wel wat moeilijker at liet ik altijd wat maken buiten de kaart om. Bakje komkommer met tomaat en kale pasta. Dat is eigenlijk nooit een probleem. En als ze dan nog niet at, jammer dan.

Mikke

Mikke

02-01-2015 om 14:05

Gewoon

Ik kook gewoon waar ik trek in heb. Daarmee hield ik wel altijd rekening met de kinderen, dus we aten wat vaker de dingen die ze wel aten, maar er waren ook dagen dat ik iets maakte waarvan ik wist dat ze het niet zouden eten. Dan aten ze dus niet, of heel beperkt.

Wat ik wel probeerde was wat gezondere tussendoortjes in huis te hebben. Appel (met of zonder schil) is natuurlijk prima, kippensoep ook, of 'n ei zonder eigeel (eigeel wordt hier ook slecht gegeten). Misschien kan je de soep in kleine porties voor haar invriezen, dan sta je niet elke dag soep te maken.

Qua drinken is water natuurlijk prima, het gezondste wat je kan drinken! Niks aan veranderen dus, en zeker niet de nadruk op leggen. Lust ze ook geen limonade of chocomelk?

bieb63

bieb63

02-01-2015 om 15:20

Swaen: snoep, koek e.d.

Ik zou snoep, koek e.d. ook loskoppelen van het eten op zich. Niet als straf hanteren (je eet niet, dus ook geen snoep), Anders maak je daar weer een ding van. Maar wel beperkt uiteraard. Dus een normaal/gangbaar snoeppatroon, bijv. 1 koekje per dag (of mee naar school, of op een ander moment), en een enkel snoepje. En bijv. 1 of hooguit 2x per week een bakje chips. Dan zal ze in ieder geval niet haar maag kunnen vullen met snoep en koek en blijft het voor het lekkere.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

02-01-2015 om 15:43

Eens met bieb

Ze moet haar honger niet met snoep stillen. Maar voor de rest zou ik het loskoppelen.

Je moet er echt voor waken dat het geen machtstrijd wordt, want met eten win je dat echt niet. Haar ding, haar probleem, haar oplossing. Het enige wat jij moet doen is het vitaminegehalte bewaken.

snoep

Geef zelf het goede voorbeeld denk ik. Als je zelf soms een zak toffees lust kun je dat een keer halen en dan voor je kind ook wat.
Ik heb niets met snoep, uitgesnoept, vroeger teveel thuis gekregen waarna een gebit met tientallen gaatjes.
Mijn kinderen mochten op die leeftijd wat uitzoeken in de sigarenwinkel op zaterdag. Ik haalde het niet in huis.
Incidenteel gingen ze dat dus weleens halen, en dan telde ik de snoepjes niet, en het viel altijd mee.
Ik had hier wel voor het eten geschild fruit, paprika, olijven, radijs, stukje van de bloemkool. Dat kregen ze vast in afwachting van het afmaken van het eten. En wat over was kon de rest van de avond 'gesnoept' worden.
Vanwege allergie had ik ook altijd zelf wat mee voor onderweg, druiven, tarwekoekjes, net wat er in huis was.
Mijn kinderen lustten onderweg ook viskoekjes en vispatatjes. Verder geen enkele vis.

problemen met voedsel

Een kind kan ook problemen hebben met voedsel, dat kun je vragen. Met negen jaar kan ze er misschien al tekst bij hebben. Hier hadden de kinderen allergie, daar hield ik rekening mee. En kinderen kunnen ook last hebben van geur of structuur. Als je dat weet kun je het ook anders aanbieden.
Als je veel last hebt van allergie zijn veel natuurlijke producten juist het probleem en lust je veel liever cola en dropjes.

Barvaux

Barvaux

02-01-2015 om 17:11

maar

Mijn doel van mijn posting is dat er GEPRAAT wordt over het eten op een manier die niet vervelend is, dat doe je dus ook niet als je aan het eten bent.

Ik mis namelijk argumenten van je dochter. Waarom doet ze dit, er is bijvoorbeeld worst zat wat ongeveer hetzelfde smaakt als de worst die ze nu eet. Wel fanta willen en verder niets anders is niet logisch, er zijn zat dingen die je heus ook wel lust dus die onlogische koppigheid moet er uit en dat krijg je wellicht door te praten met elkaar.

Snoep kopen zou ik dus echt niet doen, dat wordt hier alleen gegeten door mensen die ook voedingsmiddelen eten waar voedingsstoffen in zitten. Zo koppig ben ik dan weer.

Libertine

Libertine

02-01-2015 om 20:13 Topicstarter

koppig als kerncompetentie

Ik snoep zelf nooit dus met het goede voorbeeld zit het prima. Verder is ze nergens allergisch voor. Die paprika, bloemkool en olijfjes kan ik hier prima neerzetten. Ik durf mn linkerbeen er om te verwedden dat het er 2 uur later onaangeroerd nog steeds staat. Een kind dat een lastige eter is loopt daar echt niet voor warm. 1x per dag iets lekkers zonder dat dat als straf of beloning dienst doet vind ik inderdaad een goeie en zal ik ook zo doen voortaan.

Daarnaast is het voor mij vanzelfsprekend dat ik heel veel met haar praat en vrijwel alles dat ik kan bedenken heb gedaan om het mysterie van de onlogische koppigheid te ontrafelen. Maar net als met eten ga ik die strijd ook niet winnen. Koppigheid is haar kerncompetentie.

We hebben vanmiddag samen voor 4 dagen een menu gemaakt. Ik heb haar gevraagd wat ze aan mij bloedirritant vindt tijdens het eten (mn gemopper als ze dr eten alleen van links naar rechts schuift bijvoorbeeld). Ik heb aangegeven dat ik haar gelusikniegetverdemmewatisdatvoorviesdatproefikechtniet vervelend vind. We hebben afgesproken dat we daar allebei mee ophouden. Ze eet wat ze wil maar als ze niets eet is er, naast het fruit dat in de mand ligt, geen alternatief.

Heb ik toch nog een goed voornemen!

Steef

Steef

02-01-2015 om 20:35

Anders

Mijn stiefzoon at tot zijn achtste moeilijk. Toen kwam er een stiefvader in beeld die - net als ik- het min of meer belangrijk vond dat hij meer lustte dan paste met rode saus en avg. Zonder daar uitgebreid over te praten werd hij opeens van twee kanten aangemoedigd wat avontuurlijker te zijn met eten (zijn bio ouders zijn toevallig allebei niet erg van dan variatie maar trouwden wel mensen die het wel waren). Onder onze aanmoediging werd het een beetje een sport; ' ik heb vis geproefd en lustte het!' en die trend hebben we volgehouden. Bij hem werkte het zoeken naar 'wat lust ik' en het trots kunnen vertellen gewoon goed.
Elk kind is anders (en ik denk dat AnneJ haar angsten voor eetstoornissen enzo ook vooral gebaseerd zijn op haar kinderen, net als dit verhaal gebaseerd is op dit kind) maar misschien kun je proberen er iets lolligs van te maken met je dochter? Daarmee ook jezelf en jouw relatie met voedsel wat minder serieus nemend? Dus met een grapje over jezelf zeggen dat je graag met haar op avontuur gaat naar wat zij nog meer lekker vindt. Van zoetigheid naar misschien hartige taarten of smoothies?
Ik denk niet dat hier 1 oplossing voor is, gewoon proberen maar vooral loslaten dat zij de komende tien jaar hetzelfde met eten heeft als jij. Lekker vriendinnen te eten vragen als je samen wil smikkelen.

helga

helga

03-01-2015 om 15:26

op gevoel maar

het moet wel leuk blijven, het klinkt alsof het dat niet meer zo is.
Kijk idd naar je kind, volg je gevoel maar probeer dat te onderscheiden van je normen hoe het hoort en hoe je het zou willen.
Hier ook een kind waarvan ik voel dat als ik te veel er een issue van maak een eetstoornis op de loer ligt. Dit kind eet liever niet dan iets wat hij niet wil.
De andere miep hier in huis is wel over te halen, al laat ik het gemiep vaak ook wel voor wat het is. Hoofdpunt is voor mij dat ze leert genieten van eten. (Liever; het niet afleert) Als ze af en toe iets probeert zijn we blij en is zij dat ook. Maar de echte eet-miep hier in huis is zeer hardnekkig. Ik vind het ook moeilijk er geen issue van te maken. Uit eten kan nauwelijks, bij iemand anders eten helemaal niet. En nee, hij eet geen frietjes helaas.
Zelf was ik als kind zeer moeilijk ook. Wat niet helpt is de verantwoordelijkheid bij kind leggen. Ik schaamde me als kind dood voor feit dat ik niets lustte, en ergens eten was een nachtmerrie. Dat verhoogt de spanning enorm, eten is dan zoveel moeilijker. Pas toen ik de schaamte enigzins durfde los te laten (was veel ouder toen) kwam er een stuk ontspanning en kon ik pas stappen zetten op dat gebied. Ben toen pas gaan durven proeven, maar eet nog steeds niet alles, wel veel meer nu. Voor mij was de oplossing dus accepteren dat ik zo at. Voor een kind kan het helpen als de omgeving accepterend is, helpen om kind zichzelf te accepteren hierin. (Naar buiten toe liet ik dat biet zien uiteraars, was gewoon een koppig kind. Maar oh wat voelde ik me er ellendig onder)

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.