Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

Ava

Ava

04-01-2015 om 23:42

Etentje met een vegetarier en vleeseters


amk

amk

06-01-2015 om 12:10

ad hombre

schrik niet maar Sri Lanka is geen ontwikkelingsland in de traditionele zin. De gezondheidszorg is goed ontwikkeld en beschikbaar voor iedereen ook in de kleine dorpjes, qua analfabetisme zitten ze op europees niveau, geen honger etc.

Dus nee, zeker geen ontwikkelingsland. Er is alleen geen grote industrie sector, ze zijn wat wankel in de economie.

irma

irma

06-01-2015 om 12:27

Ad Hombre

Jij schrijft :"" En, niets van alcohol lusten? Dat beperkt je wereldje wel heel erg. Als je er dan ook nog geen koffie bij'lust' begint je drankpatroon wel wat kinderlijk te lijken. Ik kan me niet vorstellen dat mijn dranken beperkt zouden zijn tot fris en thee..."""

Wat ??? Een kinderlijk drankpatroon als je geen alcohol of koffie lust? En volgens jou is er dan niets anders dat fris of thee?
Je wereld beperken???? Ik val van mijn stoel van verbazing!!!!

nounou het is nogal wat

Als je geen koffie drinkt en geen alcohol gebruikt ben je kinderlijk/word je minder serieus genomen??

Wij hadden in het verleden een burgemeester waarop bovenstaande van toepassing is, daarnaast is hij ook vegetariër; hij is een persoon wiens ster nog steeds rijzende is.

Vind het juist sterk als je bescheiden en resoluut vasthoudt aan je eigen principes en daarnaast anderen fijn laat eten en drinken waar ze van houden.

irma

irma

06-01-2015 om 12:33

Ad Hombre

je zegt : Maar je 'leert' (als het goed is) die smaken waarderen en daarmee wordt je wereld groter en rijker. Als je die ontwikkeling mist is dat toch zonde."

Wie denk jij wel niet dat je bent dat je zegt dat je wereld groter en rijker wordt omdat je alcohol drinkt?

Skik

" Het lijkt wel maatschappelijk aanvaardbaarder om vegetariër (of vagetariër, agree to disagree, Ulla) te zijn dan geheelonthouder."

Nou, in de omgeving waarin ik verkeer inderdaad wel ja. Vegetariërs genoeg, en dat wordt volkomen normaal gevonden. Maar iemand die geen alcohol drinkt is een beetje raar. Tenzij het een moslim betreft natuurlijk. Mijn partner drinkt ook niet - hij vindt de meeste dranken met alcohol simpelweg vies - en dat vinden veel mensen ook maar merkwaardig. Een vriendin van mij (maar goed, dat is ook een zuipschuit) heeft meer dan eens opgemerkt dat dat wel bij zou trekken. Waarom toch? Wat is er mis mee?

Het zou mij niet verbazen als die baas van je man zichzelf ziet als een reuze open en tolerant iemand. Maar alcohol moet kennelijk. Het lijkt verdikke wel melk

Groeten,

Temet

Juno

Juno

06-01-2015 om 12:38

Hier komt het recept voor de guacamole!

Kleine gerechten, heerlijke hapjes om met vrienden te eten, ISBN 905920159-0

Guacamole
2 grote rijpe avocado's
2 el limoensap
1 tomaat zonder zaadjes en fijngesneden
1 rode chilipeper, fijngehakt
1 el gesnipperde rode ui
1 1/2 el koriander (ik laat dit meestal weg, ben de enige in het gezin die het lust of ik neem een snufje gedroogd en gemalen)
1 1/2 el zure room
1 el olijfolie
1/2 tl gemalen komijn
Snufje cayennepeper

Doe de avocado's en het limoensap in een grote kom en prak ze door elkaar. Roer de tomaat, chilipeper, ui, koriander, zure room, olijfolie en komijn erdoor en breng de guacamole op smaak met cayennepeper en zout en peper.
Schep de dipsaus in een kommetje en bestrooi hem met cayennepeper.

Ik maak de dubbele hoeveelheid als we met vijf personen zijn en dit gaat altijd op maar we zijn grote guacamole-liefhebbers. Voordeel is dat je bij een dubbele hoeveelheid geen restje zure room hebt maar het hele bekertje kunt gebruiken. We dippen het met dorito's maar gebruiken het ook als saus over de al gevulde taco. Wel prakken, niet met een staafmixer maken want dan krijg je een soort Olvarit. Als je je handen na het snijden van de peper met olie insmeert en dan wast heb je geen last van scherpte wanneer je per ongeluk aan je ogen of mond zit.
Het tomatensalsarecept hierboven is wel de goede.

Sober

Sober

06-01-2015 om 13:33

Wat is dat toch met alcohol?!

Ik ben zelf een zeer matige drinker, nuttig soms een lekker wijntje bij een mooie maaltijd en dan neem ik er een anders voel ik me niet fijn.
En ik houd van pop/rock festivals. Dat is voor veel festivalvrienden niet te bevatten. Zij snappen niet dat je het op een festival heel leuk kunt hebben zonder drank. En ik krijg er ieder jaar weer (negatief) commentaar op. Alsof dat festivalbier zo lekker is....

En toen ik zwanger was en het nog niet wereldkundig had gemaakt heb ik op het trouwfeest van mijn schoonzus echt zwaar gehad. Mijn schoonmoeder vond me maar ongezellig en flauw, zo erg dat ik maar een glas heb gepakt en die stiekem heb geleegd in het glas van mijn man. Idioot toch?!

En koffie tja dat hoef je toch niet te lusten? Gezond is het niet en zat alternatieven zonder het je gastvrouw/heer lastig te maken.

Jee dat er mensen bestaan die vinden dat iedereen koffie en alcohol moet drinken daar schrik van...

Mijntje

Mijntje

06-01-2015 om 14:26

Sober

Er is slechts 1 persoon die het niet drinken van alcohol kinderlijk vindt. Dat is niet iedereen.
Niet schrikken hoor, er zijn altijd wel mensen die jouw gewoonten belachelijk vinden.

Ik drink wel koffie, maar sinds de zwangerschappen/borstvoedingen geen alcohol meer, hooguit 1x per jaar een glas wijn. Het smaakt me niet meer.

Lekkere recepten hier!

Ava

Ava

06-01-2015 om 14:37

Mijntje

Wat je zegt over alcohol, heb ik ook, hoewel ik wat vaker drink (3x per jaar). Dat komt ook omdat het uitgaanspatroon en sociale leven veranderd zijn en daarmee de gelegenheden om te drinken ook. Er staat hier genoeg drank maar drinken in m'n eentje, doe ik niet zo snel (man drinkt nagenoeg niet). Wat wel sterk is geworden na mijn zwangerschap is dat ik meer moeite heb met vlees eten. Ik vind het nog steeds lekker, een week zonder vlees kan ik me niet voorstellen eigenlijk. Maar ook een dood beest is een schepsel dat ter wereld is gebracht. Dat had ik echt niet van mijzelf gedacht.

Nur

Nur

06-01-2015 om 15:03

Skik

De situatie op het werk van je man vind ik wel heel kwalijk. Het is toch enorm vreemd dat je een aantekening krijgt omdat je geen alcohol drinkt. Er zijn talloze redenen waarom mensen geen alcohol drinken zoals levensovertuiging, ziekte of een herstellend alcoholist.
Daarnaast werkt de baas zo niet mee aan het creëren van een werkcultuur waar iedereen zich prettig voelt. Hoe zou een moslim of iemand die wegens culturele redenen niet drinkt zich thuis voelen in die omgeving? Zou zo iemand überhaupt wel worden aangenomen of dezelfde kansen hebben op promotie? En als dat wel zo is zou die persoon dan zich toch gezien en gewaardeerd voelen? Ik vind dat toch wel belangrijke vragen en het lijkt erop alsof die baas meewerkt aan het in standhouden van een bepaalde werkcultuur die niet meer goed past bij de huidige multiculturele samenleving. Dit soort sociale situaties op de werkvloer waarbij alcohol een must lijkt te zijn maken het extra moeilijk voor mensen van buitenaf uit andere culturen om bepaalde carrières na te streven. Het is een soort teken van een soort inner circle die alleen toegankelijk is voor mensen die uit de juiste sociale klasse en cultuur afkomstig zijn. Jammer dat de baas dus al dan niet bewust meewerkt aan deze uitsluiting
Ik kan me goed voorstellen dat je man zich daar niet gemakkelijk bij voelt.

verschil vlees/vis

Waarom wordt er eigenlijk verschil gemaakt tussen vlees en vis? Van een vis of van een koe eet je toch beide het vlees zeg maar. Je eet niet de vacht/schubben, niet de botten en niet de ingewanden, maar het vlees dat daar tussen zit toch?
(ik ben overigens vegetariër en eet dus geen vlees, ook niet van vissen)

Niet lusten en ergens niet tegen kunnen

Ik ben dol op chocolade en vroeger was ik gek op chocolade met sinaasappelvulling. Totdat ik eens op vakantie op een station verzeild raakte waar niets anders te eten was dan koekjes en heb ik chocoladekoekjes met sinaasappelvulling gekocht. De volgende ochtend was ik hartstikke misselijk, regelmatig overgeven (leuk op fietsvakantie!) en sinds die tijd wordt ik heel misselijk als ik een chocolaadje in mijn mond steek waar sinaasappelsmaak aan zit. Niets kinderachtigs aan, het is een waarschuwing voor de combinatie sinaasappelchocola en misselijkheid, een verband dat is gelegd door mijn lichaam en niet langer omheen kan.
Ik ben ook al lang vegetarier en aangezien mijn man niet dol is op vlees wordt er thuis vegetarisch gekookt. Toen mijn man eens voor zijn werk terechtkwam in een restaurant waar geen vegetarisch of visgerecht was, heeft hij vlees gegeten. Hij heeft het geweten, hij heeft ontzettend buikkrampen gehad. Dus exit veel vlees voor mijn man. Ook niets kinderachtigs aan, je kan niet om je lijf heen.
Verder drink ik ook weinig alcohol, bij een etentje kan ik een klein glas aan. En dat is lastig als je in een restaurant terechtkomt waar ze maar blijven bijschenken. Twee slokken genomen? Hup, weer bijvullen, nog voor je nee kan roepen. Het blijft een vreemde gewaarwording vind ik je collega's, op de bobs en de voorzichtigen en de alcoholmijders na, steeds meer aangeschoten te zien worden.

Zo en nu nog een tip voor de topicstarter: bladerdeeg met nootjesvulling voor de vega's en met gewenste vleesvulling voor de vleeseter. Maak wel een mooie krul op de vegabladerdeeghapjes zodat je ze uit elkaar kunt houden.

Maaike

Verschil maken tussen vlees en vis kan liggen aan de reden waarom je vega- of vagetariër bent. Als je beweegredenen voornamelijk de bioindustrie zijn, of het in gevangenschap houden van dieren voor consumptie, dan kan het best zijn dat je geen problemen hebt met het consumeren van vis, omdat die een vrij leven hebben gehad.

Ik vind zelf vis net zo naar als vlees, die vissen gaan dood door te stikken (dat niemand het daar ooit over heeft?) en de zeeën raken leeg. Jammer, want ik vind vis heerlijk.

skik

Temet en Nur

Als geheelonthouder zonder religieuze of medische reden heb je altijd wat uit te leggen inderdaad. Het schijnt ook dat mensen die bij werkgerelateerde gelegenheden wel een wijntje nemen succesvoller in hun werk zijn en meer verdienen. Ik vind het op allerlei gebied ongelooflijk welk sociaal belang er aan alcohol gehecht wordt, hoe het in onze samenleving is verankerd.

Overigens heeft mijn man inderdaad een kinderlijke smaak. Hij lust geen koffie, hem maak je blij met aanmaaklimonade, vruchtensap, vanillevla. Acquired tastes als olijven heeft hij ook nog niet zo ontwikkeld, maar hij zal nooit zeuren of piepen en hij probeert het altijd wel. Inmiddels is hij dol op blauwe kaas, dat heeft hij echt leren eten na zijn veertigste.

skik

bulb

bulb

10-01-2015 om 12:25

kinderlijk

en mijn man eet snoepjes graag, echt van die mierzoete dingen. Vind dat toch ook nogal kinderlijk, al eet hij verder wel alles en probeert ook echt alles.
En ach, geheelonthouders hebben wat uit te leggen, maar drinkers in andere omgevingen juist weer. Zo blijven we lekker bezig, gelukkig verschillen we.

Kaaskopje

Kaaskopje

10-01-2015 om 16:37

Zoetigheid kinderachtig?

Ik ben gematigd met het meeste. Ik drink sporadisch alcohol, snoep me niet suf en kan heel gedisciplineerd met chocola omgaan. Jammer dat het nog sporadischer en matiger moet, want ik kom wel aan, grrr. Ik heb sinds een jaar zo'n beetje een yoghurt met muesli verslaving ontwikkeld. Je maakt me bijna nergens zo gelukkig mee als met een flinke bak yoghurt, een schepje suiker en de muesli van de C1000. (Ooohhhh... ik bedenk me opeens dat ik over een half jaar geen C1000 muesli meer kan kopen...). Als toetje, niet als ontbijt. Dit zal dan ook wel een van de dingen zijn waar ik niet slanker van wordt. Ik drink koffie zwart, thee zonder suiker. Op het gebied van koek vind ik vooral groter koekwerk lekker. Kleine koffiekoekjes zijn te mini. Mijn man is een veel grotere zoetekauw. Zet een pot drop of snoep neer en hij verandert in een piranha die zo'n pot met huid en haar verslindt. Hetzelfde met koek. Niet netjes één koekje per keer pakken, nee meteen een stapeltje tegelijk. Toetjes: vla met yoghurt en flink suiker, koffie met suiker, thee met suiker... ik noem dat niet kinderachtig. Het is een kwestie van smaak. Net zoals iemand een voorkeur voor hartig kan hebben. En zelfbeheersing, of het ontbreken daarvan.

Het is me trouwens ook al meerdere malen opgevallen dat obers en zo, vaste ideeën hebben over wat per geslacht gekozen wordt. Als man en ik wat bestellen, koffie en ijsthee bijvoorbeeld, dan zie ik regelmatig de hand van de ober al richting man gaan met de zwarte koffie dus wapper ik maar vast dat het mijn kant op mag. 'Stevige' smaken, ook op het gebied van vlees, horen blijkbaar bij de man.

Kaaskopje

Dat toetje doet je idd de das om..... In combinatie met de grote koeken....

Als je dat toetje zonder suiker als ontbijt is, hoef je het niet te missen, maar is het wel gezonder

bulb

bulb

11-01-2015 om 00:21

Kaaskopje kwestie van smaak

ben ik niet met je eens. Veel suiker nuttigen is geen kwestie van smaak, dat is een gewoonte en vaak zelfs een verslaving.
(Maar kan er zelf ook wat van hoor, heb weer moeite met chocola laten staan.
Zoet hoort toch bij kinderen, meestal ebt dat langsaam weg en komt ook de zelfbeheersing met de jaren

Astrid

Astrid

11-01-2015 om 11:16

ik begrijp

niet hoe mensen daarbij komen.
Je hebt in het leven zoetekauwen en hartige klanten en sommige mensen hebben iets van beide.

Mijn moeder zou altijd kiezen voor taart, koek, snoep.
Ikzelf zou altijd kiezen voor zoute hapjes.
Mijn kinderen eten zelden snoep maar zijn gek op zoutere hapjes terwijl hun vader zich klem kan eten aan zoete toetjes.

Ben je dan alleen volwassen als de olijven en de eeuwige zalm en tonijn je oren uitkomen? Ik ben gek op hartig, maar dat soort dingen eet ik niet. Humus geprobeerd, ik vind het lekker op 1 toastje, daarna niet meer. Sushi, ik vind het echt vreselijk. Wijn lust ik dus ook niet en vis zal ik nooit bestellen in een restaurant. Wie heeft er toch verzonnen en zichzelf ervan overtuigd dat je kinderlijk bent als je daar niet aan meedoet en dat zoet kinderlijk is? Het is gewoon een smaakervaring die bestaat op je tong, evenals zout, zuur, bitter. Niks meer, niks minder. En je vindt het fijn als die gekieteld wordt of je vindt het een beetje of niet fijn. Dat is alles.

Kaaskopje

Kaaskopje

11-01-2015 om 13:45

Eens met Astrid

Suiker kan een verslaving zijn, maar om het daar nu allemaal op af te schuiven als iemand van suiker houdt?? Ik heb denk ik een tamelijk volwassen smaak. Ik hou van bitter, zoet, zuur, pittig e.d.. Wat ik als kind niet lustte, lust ik nu in grote lijnen wel.

Ik kan niet zo goed tegen véél zoet. Je zult mij niet snel een zak drop leeg zien eten. Na een stuk of wat ben ik het echt beu en voel ik me er niet prettig bij. Grote koeken bij de thee/koffie is zwakte van mijn kant, omdat ik het lekker vind. Tenminste... sommige koeken. Ik ben dan ook gevoelig voor aanbiedingen rond de ingang van de supermarkt wat gevulde koeken betreft. 2 voor de prijs van 1... tja... die gaat mijn kar in, ondanks goede voornemens. Maar áls de knop dan toch weer om gaat stel ik me tevreden met een of twee biskwietjes. Wat ik wel gemerkt heb is dat je door gewenning meer suiker kunt gaan gebruiken dan eigenlijk verstandig is en dat je door ontwenning daar weer een eind aan kunt maken. Ik heb een periode de suiker uitgebannen. Ik vond dat wel een beetje kleurloos en ben na die periode weer suiker gaan gebruiken, maar minder. Moesten er eerst twee dikke scheppen in, nu volstaat 1 schep in een grote bak yoghurt. Ik ben gister de suiker vergeten en heb besloten dat dat een goed begin is van weer een periode kilo's wegwerken.

skik

"Verschil maken tussen vlees en vis kan liggen aan de reden waarom je vega- of vagetariër bent. Als je beweegredenen voornamelijk de bioindustrie zijn, of het in gevangenschap houden van dieren voor consumptie, dan kan het best zijn dat je geen problemen hebt met het consumeren van vis, omdat die een vrij leven hebben gehad."

Als dat een reden zou zijn zouden dit soort vegetariërs wel wild eten. Dat gaat meestal toch niet op. Althans, ik heb deze reden vaker gehoord maar als je dan doorvraagt blijkt de reden toch anders te zijn.

Ulla

Ulla

11-01-2015 om 14:00

Of biologisch vlees

Maar skik, jij doet aannames. En nog steeds ben ik het niet eens met jouw definitie van een vegetariër, met je agree to disagree. Met een feit kun je het niet oneens zijn.

Ulla

Ulla, wat voor aannames doe ik dan?

skik

Ulla

Ulla

11-01-2015 om 14:59

Reden

Over de redenen van mensen om vege- of vagetariër te zijn. Ik ging even in op wat Meisje Klein zei. Ik bedoelde het niet negatief trouwens, misschien had ik het beter anders kunnen zeggen. Geen aannames, maar dat je mogelijke redenen geeft. Sorry voor de verwarring.

Reden

De reden waarom iemand ervoor kiest om vegetariër te zijn, maakt mij niet uit. Ieder zijn keuze. Maar maak het niet mooier dan het is want met dit soort redenen praat je jezelf vast.

hokjesgeest

Mijn zoon is gestopt zich vegetarier te noemen nadat het hem begon te ergeren dat anderen gingen bepalen wat hij dan wel en niet behoorde te eten en aan zijn voeten te doen en verder verplicht nog wel en niet moest laten zien om aan de definitie te mogen voldoen.

Ulla

Ulla

11-01-2015 om 17:26

AnneJ

Daar kan ik me best wat bij voorstellen in het geval van jouw zoon. Ik heb ook heel wat te verduren gehad wat dat betreft, vooral in de beginjaren, mensen reageerden zelfs vaak agressief, voelden zich denk ik zelf aangevallen, terwijl ik nooit mensen heb aangesproken op het feit dat ze vlees eten. Ik gaf alleen mijn beweegredenen als er naar gevraagd werd.
Ik ben vegetariër geworden op mijn zestiende, inmiddels zo'n dertig jaar geleden. Tegenwoordig is het wel gemakkelijker; er zijn veel meer mogelijkheden in restaurants en er zijn veel meer mensen die vegetariër of deeltijdvegetariër zijn. Ik krijg nu meestal complimenten dat ik het zo lang volhoud, dat zij dat ook wel zouden willen, maar het te moeilijk vinden.

Ad Hombre

Ad Hombre

11-01-2015 om 19:21

Astrid

"Humus geprobeerd, ik vind het lekker op 1 toastje, daarna niet meer. Sushi, ik vind het echt vreselijk. Wijn lust ik dus ook niet en vis zal ik nooit bestellen in een restaurant. Wie heeft er toch verzonnen en zichzelf ervan overtuigd dat je kinderlijk bent als je daar niet aan meedoet en dat zoet kinderlijk is?"

Mmmm, dat was ik, geloof ik. (daarmee de hele draad off topic gooiend)

"Het is gewoon een smaakervaring die bestaat op je tong, evenals zout, zuur, bitter. Niks meer, niks minder. En je vindt het fijn als die gekieteld wordt of je vindt het een beetje of niet fijn. Dat is alles."

Natuurlijk. Die smaak van jou deel je met nog aardig wat volwassenen... en kinderen natuurlijk, vooral heel veel kinderen

Ben je wel eens in een sterrenrestaurant geweest? Hadden ze daar ueberhaupt wel wat van je gading? Wijn, bwuh. Vis, bwuh. Lijkt me geen leuke plek voor je. En daarmee mis je zomaar een van de topuitingen van de westerse (en wereld) cultuur. Jammer voor jou en sociaal ook best lastig lijkt me.

Het is misschien niet eens zozeer 'kinderachtig' maar misschien eerder lower class. In bepaalde kringen is het heel normaal om moeilijk te doen over eten en om bijv. alleen patat of geen groente te eten. Iedereen met een beetje behoorlijke opvoeding krijgt dat van huis mee (naar mijn bescheiden mening natuurlijk). Mijn kids i.i.g. wel. Dol op vis, humus, sushi, olijven. Wijn, daar wachten we nog even mee. Geitenkaas vinden ze ook nog niks. Maar wat wil je, ze zijn pas 5 en 8. Dan mag het nog.

Astrid

Astrid

11-01-2015 om 19:48

Ad

---Ben je wel eens in een sterrenrestaurant geweest? Hadden ze daar ueberhaupt wel wat van je gading? Wijn, bwuh. Vis, bwuh. Lijkt me geen leuke plek voor je.---
Ja hoor, ik ga regelmatig uit eten en daarmee bedoel ik niet de snackbar. Ik drink daar een sapje of een fris en eet vlees. Zit er een zeebeest in het voorgerecht dan kies ik iets zonder oogjes/vis. Toetje...ach daar kan weinig mee misgaan, dus ik kom een heel eind. Gelukkig is daar de menukaart.

"En daarmee mis je zomaar een van de topuitingen van de westerse (en wereld) cultuur. Jammer voor jou en sociaal ook best lastig lijkt me."
Ik heb zelf niet het gevoel iets te missen als ik iets niet lekker vind. Net zoals ik met hoogtevrees de ultieme kick van het springen prima kan missen. Je wilt het niet, je kiest er niet voor, je mist het niet, meer dat werk. Ik heb behalve opmerkingen dat ik sterke drank moet leren drinken (ik moet niets, ik moet ook niet roken, niets moet behalve je lichaam van voedsel en vocht voorzien en dat kan gelukkig op vele manieren)niet veel hinder in gezelschappen eigenlijk. Misschien zit ik in de verkeerde, of voor mij juist goede gezelschappen

"Het is misschien niet eens zozeer 'kinderachtig' maar misschien eerder lower class. In bepaalde kringen is het heel normaal om moeilijk te doen over eten en om bijv. alleen patat of geen groente te eten."

Oei, lower class! Dus als ik aan de fles ga (net zo gewoon in die "lower class" om even te generaliseren en te overdrijven) dan tel ik wel mee? Grapje, ik heb een behoorlijke opvoeding gehad, mijn ouders hebben beiden als hobby koken en zijn in vele keukens thuis en niet onverdienstelijk. Met een Scheveningse familie heb ik heel veel vissoorten geproefd, rauw, garnalen gepeld, zelf gerookt (en gevangen, ik ben dol op vissen), gebakken, gestoomd enz. Ik lust het alleen niet.

"Iedereen met een beetje behoorlijke opvoeding krijgt dat van huis mee (naar mijn bescheiden mening natuurlijk). Mijn kids i.i.g. wel. Dol op vis, humus, sushi, olijven. Wijn, daar wachten we nog even mee. Geitenkaas vinden ze ook nog niks. Maar wat wil je, ze zijn pas 5 en 8. Dan mag het nog. "

Mijn ouders zijn gezelschapsdrinkers, mijn vader lust graag een duur portje, is gek op rode wijn, drinkt wel eens een biertje. Mijn moeder dito. En ik...ik lust het niet. Het is dus niet zo dat ik het niet voorgeschoteld of aangeboden heb gekregen, ik lust het niet en het valt ook niet lekker.
Mijn kinderen zijn 22 en 25, die drinken wel allerlei drankjes en de jongste houdt van sushi en de oudste bv van garnalen.
Het heeft dus duidelijk een generatie overgeslagen, maar niet aan de opvoeding gelegen.
Wel hebben ze tot hun 10 geen patat gelust, je begrijpt dat ik daar werk van heb gemaakt.
Ik vind olijven pas (de groene) sinds een paar jaar lekker/eetbaar. Ik merk ook dat smaak zich aanpast. Alleen bij kriebelige beestjes en alcohol gebeurt dat nog steeds niet.
Maar ik houd jullie op de hoogte!

Moni

Moni

11-01-2015 om 20:13

Grappig Astrid

Toen ik jouw vorige reactie las, had ik het idee dat je niets wil proberen. Bij 1x proeven besluiten dat het niet lekker is en het nooit meer aanraken.
Dat maak ik momenteel vooral mee bij pubers en dan vraag ik me af of ze ooit bijna alles leren eten. Ze geven direct op. Sommige groenten hebben ze nog nooit geprobeerd.
En toen ze kleiner waren, kregen we kinderen te eten die zeiden vis te lusten. Ze bleken visstick te bedoelen, echte vis hadden ze nog nooit gehad. Die werd ook gelijk afgewezen.
Bij de volwassenen die ik met eten meemaak, zie ik dat niet terug. Dan zie ik dat iedereen wel iets heeft dat ze niet lusten, maar het meeste wordt gewaardeerd.

Jouw verhaal snap ik nu. Jij hebt het echt geprobeerd, je ouders zijn het niet uit de weg gegaan. Je lust alleen sommige dingen echt niet.
Heb ik ook. (wel handig dat het bij mij minder dingen zijn dan bij jou

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.