Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

9-jarige zoontje slaapt in vaders bed

Sinds ander half jaar heb ik een relatie met een lieve man. Hij heeft een 9jarig zoontje uit een vorige relatie die al 7 jaar over is. Als het jongetje bij hem is slaapt hij bij zijn vader in bed. Ook als ik er ben slaapt hij eerst in dat bed en als wij gaan slapen tilt vader hem in zijn eigen bed.
Ik vind dit zelf vervelend en weet niet goed of dit normaal is. Ik heb zelf geen kinderen. Ik heb hem er nog niet op aangesproken, omdat ik niet weet of dit normaal is. Graag zou ik hier advies over willen. Is het normaal en moet ik het accepteren?

Egel

Egel

25-02-2015 om 19:50

normaal....

normaal is niet iets vaststaands natuurlijk. Persoonlijk, met mijn eigen kinderen, heb ik dit in principe niet gedaan, alleen bij heel hoge uitzondering. Maar ja. Ik ben niet gescheiden, ik ben een ander dan jouw vriend, en ik heb andere kinderen dan jouw vriend.
Ik vind het zelf in ieder geval helemaal niet raar of zo. Alleen je weet dat als je eraan begint, dat het soms moeilijk is voor een kind als het niet meer mag.
Als dat dan ook nog komt door de nieuwe partner van je vader, lijkt het me minstens dubbel zo moeilijk.

Als je samen zou wonen, zou ik wel begrijpen dat er wat meer gekeken moet worden naar ook jouw wensen, je ook samen misschien wat gewoontes voorzichtig aan zou veranderen.
Voor nu zou ik de gewoontes van je vriend en zijn zoon respecteren.

helga

helga

25-02-2015 om 19:54

Normaal.
Dochter van 11 slaapt nog heel graag bij ons. En als ik bijv nachtdienst heb slaapt ze bij partner. Vader met zoon alleen, tsja, dan is de noodzaak om apart te slapen ook weg.
Accepteren, tsja, wat is het probleem? Hij wordt in zn eigen bed getild, dus waar heb jij dan *last* van?

Moni

Moni

25-02-2015 om 19:58

Waarom vind jij dit erg?

Kind wordt naar eigen bed gebracht, als jullie naar bed gaan.
Daar heb je toch geen last van?
Als kind in bed bleef, dan heb je een punt.

Ely

Ely

25-02-2015 om 20:43

Yup

Ik vind het ook normaal. Heeft zoontje er geen problemen mee om verplaatst te worden omdat jij daar slaapt? Daar zou ik wel op letten, dat hij zich niet verdrongen voelt. Als vriendin van iemand die al een kind heeft is het denk ik goed om je van te voren te realiseren dat het echt anders is dan wanneer iemand nog kinderloos is. Ik ben er redelijk blind ingestapt en als ik nu terugkijk vind ik het wel iets te blind....

Nou normaal...

Ik vind het niet normaal, maar gewoontes groeien zo en zijn lastig te veranderen. Zolang hij naar zijn eigen bed wordt gebracht als jullie willen slapen zou ik er niet zo'n punt van maken. Het is blijkbaar ook alleen maar zo als zoon bij vader is.

creabea

creabea

25-02-2015 om 22:06

gaat vanzelf over

wat vind je er niet normaal aan, precies? Vind je het onbehoorlijk, een jongen bij zijn vader in bed (op deze leeftijd), of vind je dat kinderen gewoon niet bij hun ouders in bed zouden moeten slapen?

Ik vind het vrij normaal. Het zou niet normaal zijn als van jou verwacht wordt met de jongen tussen jullie in te slapen Als hier mijn man er niet is vanwege zijn werk slapen de kinderen ook graag bij mij in bed, dat is dan speciaal en heel gezellig. Verder slapen de kinderen nooit bij ons in bed, een heel enkele keer kruipt er een eventjes bij als ze bang/verdrietig zijn.

Barvaux

Barvaux

25-02-2015 om 22:12

creabea

Je vindt het normaal maar zelf doe je het ook alleen maar bij speciale gelegenheden. Hier gebeurt het dus altijd. Dat is dan toch anders?

Gewoonte.

Het is een gewoonte geworden dat hij inslaspt in het bed van zijn vader. Ieder gezin heeft van die gewoontes die een ander misschien raar of niet normaal vindt.

Houdt hij van voorĺezen? Misschien kan jij liefdevol de gewoonte doorbreken door hem te beloven dat je gaat voorlezen als hij lekker in zijn eigen bed kruipt, en daar ook blijft.
Dus niet de gewoonte ruw verbreken maar je kans grijpen om samen een gezellig moment te hebben, ook goed voor de band tussen jou en de jongen.

Misschien ligt hij in zijn vaders bed omdat dat veilig voelt?

creabea

creabea

25-02-2015 om 23:36

Barvaux

Dat is waar, maar ik kan me voorstellen dat als ik al zo lang geen partner meer had, de kinderen misschien ook wel vaker in mijn bed zouden slapen. Maar dat het bij mij niet hetzelfde is als bij de TS, wil nog niet zeggen dat het een normaal is en het ander niet. Heel veel mensen (ook ouderparen die nog wel met zijn tweeën in een bed slapen) hebben de kinderen bij zichzelf in bed, hele volksstammen (buiten de westerse wereld) doen dat op die manier. Heel normaal dus...?

Aanspreken?

Kom niet tussen en ouder en zijn kind. Ik denk dat het misschien handig is om je er een beetje in te verdiepen en je ook wat in het kind te verdiepen. Zo'n vader heeft nou eenmaal een kind en als je dat niet aanstaat heb je gauw verwijdering. Een ouder voelt zich snel kwetsbaar in zijn kind.
Als je zelf geen kinderen hebt zit je vaak vol met allerlei quasi politiek correcte opvoedideeen. Die je beter los kunt laten. En leren genieten van het kind en zijn vader.

Barvaux

Barvaux

26-02-2015 om 08:16

creabea

Het is algemeen bekend dat als die volksstammen het geld hebben voor aparte slaapkamers alleen het te zogen kind bij de ouders ligt. Zeker als het kind negen is.

Mijntje

Mijntje

26-02-2015 om 08:23

niet raar

Ik vind het niet raar. De vader is gescheiden, de jongen zoekt geborgenheid, dat heeft niets met de hoeveelheid kamers te maken.
Mijn zoon van 10 ligt met zijn oma in een (tweepersoons) bed als hij daar logeert, sinds zijn opa er niet meer is (daarvoor op een andere kamer)
Dit lost zich vanzelf op, als dat jongetje wat ouder is, wil hij vanzelf apart gaan slapen of als hij zo zwaar wordt dat zijn vader hem niet meer kan tillen.
Ik zou het zo laten, als vriendin moet je niet stoken in de band tussen vader en zoon.

Okie Dokie

Okie Dokie

26-02-2015 om 19:29

vraagje

Vind je het misschien gewpon ook niet fris, omdat eenander in je bed slaapt? Dat zou ik me voor kunnen stellen omdat het kind de jouwe niet is.

Jo Hanna

Jo Hanna

27-02-2015 om 17:57

Ik vind het normaal

Mijn twee kinderen slapen ook nog vaak bij mij op de kamer en ik ben groot geworden zoals het zoontje van jouw vriend: inslapen in mijn ouders' bed en als mijn ouders gingen slapen naar mijn eigen bed. Wij zijn/waren alledrie moeilijke inslapers en het ouderlijk bed voelt veiliger kennelijk.

Groet,
Jo Hanna

Niet raar, lekker warm

Ik vind dat helemaal niet raar. Dochter (bijna 7) slaapt ook geregeld in in ons bed. Zij kan dat ook in haar eigen bed, maar vind het fijner om in ons bed te slapen. Ze weet dat ze over gelegd wordt in haar eigen bed als wij gaan slapen en vaak wordt ze er niet eens wakker van. Ik vind het juist lekker warm, mijn plekje is al lekker opgewarmd als ik erin duik. Ik zou niet weten waarom je hier "last" van zou moeten hebben.

Monique D*

Monique D*

28-02-2015 om 16:28

Is niet eigen kind

Brazella:
"Ik vind het juist lekker warm, mijn plekje is al lekker opgewarmd als ik erin duik. Ik zou niet weten waarom je hier "last" van zou moeten hebben."

En dat is het verschil. Jouw kind heeft jouw bed al opgewarmd. Het is jouw kind en daarom vind je het niet erg. Maar de zoon van de vriend van Helena34 wordt ervaren als een "vreemd kind". Volgens mij vindt Helena34 het wel vervelend, zij ervaart het als een soort inbreuk van haar privacy (eigen plek in bed). Voor haar is het een vreemd kind dat in haar bed ligt.
Klopt dat, Helana34?

Monique D*

Monique D*

28-02-2015 om 16:31

Helena34

En het zoontje van vriend doet toch niet moeilijk dat jij naast zijn vader slaapt? Dan zou ik mij er toch overheen zetten. Jij slaapt toch in zijn huis?

Fantastisch dat vader en zoon zo'n band hebben!

Daar zou ik zeker niet in gaan 'stoken'. Kan me wel voorstellen dat jij er graag vanaf wil, maar dat komt uiteindelijk vanzelf als zoon ouder wordt. Maar als je dat proces wil bespoedigen, uiteraard eerst met vader bespreken en dan op een natuurlijke manier erop aansturen. Dus niet meedelen dat het niet meer mag, maar op de manier zoals Wil40 voorstel bijvoorbeeld.

Ad Hombre

Ad Hombre

03-03-2015 om 22:29

Niet normaal

Dat dat bij een gescheiden ouder normaler zou zijn vind ik helemaal een gevaarlijke gedachte. Het kind moet de eenzaamheid van de volwassene opvangen? Dat vind ik echt niet gezond. De volwassene dient een stabiele basis te bieden aan het kind en niet omgekeerd.

Dat gezegd hebbende heb ik een neef die tot zijn puberteit bij zijn ouders in bed sliep. Hij kan niet slapen als er geen ouder naast hem lag. Die is nu volwassen en is nog best een redelijke vent geworden. Dus het kan nog goed komen, zeg maar

De OP kan als indringer in de relatie weinig anders dan het accepteren of riskeren de relatie te verstoren. Ondankbare positie...

helga

helga

03-03-2015 om 23:22

natuurlijk niet Ad Hombre

Hoe kom je daarbij, dat kind eenzaamheid v volwassene opvangt?
Ik ken best veel kinderen die lang bij ouders hebben geslapen, maar ken geen enkele situatie waarin dat ging om een behoefte van de ouder.

Niet dat ik het niet knus en gezellig vind hoor, een kind in bed. En heb daar best van genoten, de eerste jaren. (Sliepen niet altijd bij ons, wel vaak)
Heb zoon ook best een beetje gemist, was er met een jaar of 7 wel klaar mee. Maar zeker niet missen zoals jij dat suggereert, kinderen groeien op en dat is meer dan prima. Wij kijken hier echt wel naar wat de kinderen willen en/of nodig hebben. Dochter is 11 en heeft het mi al jaren niet meer nodig bij ons te liggen. Hoewel ik soepel ben bij ziekte. Maar puur omdat ze het super knus en fijn vindt mag ze zo af en toe, ik zou niet weten waarom niet. Partner slaapt dan in haar bed inmiddels, we vinden het wat krap geworden. En dat is gelijk de reden waarom ze maar af en toe kan komen; omdat vader uiteraard meestal in zijn eigen bed wil liggen. En precies dat argument (dat dus in ONS gezin valide is) zou ik persoonlijk niet hebben als ik alleen was. Als 1 van ons er niet is slaapt ze bijna automatisch in het 'grote bed'. Ik heb geen tegen argumentatie en zie die persoonlijk ook niet.

Hoewel ik het zeker ongezond zou vinden als kind niet zonder kan, en heb daarvoor ook gewaakt. Vandaar dat ik het ook weer niet te vaak zou willen, vanaf een bepaalde leeftijd. Maar zoals gezegd weet ik niet of ik niet toe zou geven als alleenstaande ouder, zeker als kind er niet vaak is. En uiteraard kijk je naar totaalplaatje van kind. (Als er angst achter zit moet je ook iets met die angst, enz.)

Pandora

Pandora

05-03-2015 om 11:32

Mijn oplossing

Mijn zoon (inmiddels 12) kon op een gegeven moment ook niet meer inslapen in zijn eigen bed. Dacht hij tenminste. Maar ik was op een gegeven moment wel klaar met het terugleggen. We zijn het op mijn initiatief gaan afbouwen. Eerst één nacht per week in zijn eigen bed in slaap vallen. Het geeft niet als je één nacht per week wat korter slaapt. Steeds een dag erbij gedaan. Nu mag hij, bij wijze van gunst, één avond per week naar keuze in mijn bed in slaap vallen. Mijn vriend vindt dat vreemd, maar hij zegt er niets van. Het is ook niet aan hem, en mijn zoon ligt al in zijn eigen bed als vriend en ik gaan slapen. Ik zou wel bereid zijn mijn zoon aan mijn kant van het bed in slaap te laten vallen als mijn vriend het geen prettig idee zou vinden dat een "vreemd" kind aan zijn kant van het bed zou liggen. Maar ook daar heb ik hem nog nooit over gehoord.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.