Relaties Relaties

Relaties

anoniempje

anoniempje

25-03-2015 om 11:55

bemoeizieke schoonouders


Esmee

Esmee

31-03-2015 om 13:11

Oma

"Je moet ze niet te vaak over de vloer hebben (veel te lastig) en ze moeten niet verwachten dat je al te geregeld bij hen thuis langkomt (want te druk)."

Beetje erg kort de bocht en erg generaliserend niet?

"Maar ze zijn wel goed genoeg om week in week uit kinderopvang te verzorgen (kijk maar op de schoolpleinen), veelal kosteloos en met inlevering van hun vrije tijd - soms ook al voorafgaand aan de schooltijd, en dat is vroeg!
Er zijn natuurlijk grootouders die dit geweldig vinden, maar vaak wordt het een verplichting die behoorlijk beslag legt op hun Eigen vrijheid. Terwijl ze er al een opvoedingsperiode met alle lusten en lasten op hebben zitten."

Inderdaad wat anderen ook al aangeven Oma, daar hebben de grootouders een eigen keuze in.
Overigens doen mijn schoonouders dat sowieso niet en van mijn onze kant vragen we ze ook nooit op te passen waar we goede redenen voor hebben (zie vorig draadje).

Maar ik hoor en zie wel eens ouders die oma's vragen op te passen maar zich verder koest moeten houden. Die zijn er ook inderdaad. Maar dat vind ik persoonlijk niet kunnen. Je kunt niet vragen aan iemand om op je kind te passen en altijd klaar te staan als je die persoon verder niet over de vloer dult. Daar heeft Oma wel gelijk in. Maar dan hebben de grootouders alsnog de keuze om "Nee" te zeggen.

Esmee

Esmee

31-03-2015 om 13:22

Astrid….

"Hoe ga je dan met elkaar om?"

…nou, volgens de tips die gegeven zijn uit het vorige draadje (egocentrische schoonmoeder) Ik word gedoogd vanaf het allereerste begin (ondanks alle vergeefse moeite die ik heb gedaan) en ik gedoog nu hen. Meer zal het helaas niet worden.
Ik doe dus geen extra moeite meer voor ze (zoals ik jaren achtereen wel heb geprobeerd, maar waar vervolgens heel kleinerend en afwijzend op werd gereageerd). Schoonmoeder is zeer dwingend van aard en verwacht of liever gezegd EiST dat een ieder doet wat zij wil hetgeen binnen die familie ook jarenlang gedaan werd om schoonmoeder rustig te houden. Krijgt ze haar zin niet, dan volgt er een tirade….met alle gevolgen van dien…..Ik hoef me niet in te laten met iemand die zich als een kleuter stampvoetend gedraagt. Dat doe ik niet meer.
Het is geven en nemen. Bij mijn schoonmoeder is het leven alleen maar nemen en eisen. In die context bedoelde ik het. Doet doen we dus niet meer.
Het is een beetje meebewegen. Is ze aardig en toegankelijk, dan zijn wij dat ook. Begint ze weer, dan is het klaar en geven we geen aandacht meer. Het is zoals het is helaas.

Esmee

Esmee

31-03-2015 om 13:25

draadje van Anoniempje….

voor we weer op mijn situatie overgaan, het draadje is gestart door anoniempje en ik ben benieuwd hoe zij het vindt en of ze iets aan de tips heeft. Anoniempje?

carootje

carootje

31-03-2015 om 13:58

oma

Nou de oma's die jij beschrijft zijn natuurlijk niet dezelfde oma's als waar dit draadje over gaat, dat begrijp jij ook wel.

Van beide kanten heb je het recht om nee te zeggen, en natuurlijk zeg je ook wel eens ja, gewoon om de ander een plezier te doen! Geven en nemen.

Ik had ook een schoonmoeder die beledigd was dat mijn dochter toen ze 2 was nog nooit bij haar gelogeerd had. (ze woont 1,5 uur rijden verderop en dochter was daar gewoon nog helemaal niet aan toe)

Ik heb voet bij stuk gehouden, en na een aantal goede gesprekken heeft ze begrepen dat het geen zin heeft te gaan pushen. Het contact is nu veel leuker, en dochter (inmiddels 10) heeft er een paar keer gelogeerd samen met zusje, maar ze heeft er nog steeds moeite mee. (altijd heimwee!)

anoniempje

anoniempje

31-03-2015 om 14:36

Reactie op reacties

Esmee en alle anderen,

Dank je wel voor je goede tips, ik denk dat ik er wel wat mee kan. Iedere situatie is natuurlijk anders, maar ik heb denk ik wel een aantal handvatten gelezen waar ik iets mee kan. Allen bedankt, ik weet ook nu zeker dat het niet aan mij ligt...

Astrid,

Ik heb mijn SM altijd met respect behandeld. Maar zeg nu zelf, commentaar hebben op het feit, en dan bedoel ik echt voor rotte vis uitgemaakt worden, omdat ik een keer met mijn moeder ben gaan winkelen dat gaat wel erg ver. Ik ga ook wel eens met haar op pad, zonder mijn moeder.

Ik begrijp best dat het niet leuk is dat de kinderen ver wonen. Maar er iedere keer, ook als we elkaar de week ervoor nog gezien hebben, inwrijven dat ze de kleinkinderen nooit zien wordt vermoeiend.
Tot een paar jaar terug gingen we vaak nog eerst even langs hen als we bij vrienden die bij hun in de buurt wonen hadden afgesproken. Even een kopje koffie, uurtje en dan door naar de afspraak. Maar ook dat was nooit goed. Stond je al met je jas aan, hadden ze ineens nog van allerlei klusjes, waardoor wij dus vaak een uur of meer te laat op onze afspraak kwamen. Mijn man durft geen nee te zeggen. Toen heb ik een keer gezegd dat het niet uitkwam, we moesten ergens om een bepaalde tijd zijn. Volgende dag weer een boos telefoontje, wat we wel niet dachten ...( terwijl ik duidelijk en vriendelijk bij het maken van de afspraak gezegd heb dat het maar voor een uur was).

Respect voor jou, mijn schoonmoeder is nog jong en kan nog jaren mee, maar dan moeten er wel afspraken komen. |Want ik ga hier aan onderdoor als ik niet voor mezelf opkom. Ik trek het gewoon niet. Op een gegeven moment moet je ergens een grens trekken.

Oma,
Beetje kort door de bocht. Je kent mijn situatie niet. Ooit in een ver verleden heeft ze wel eens een dag in de week opgepast. Maar toen in drie maanden tijd daar 6 keer een andere afspraak overheen gemaakt werd en zij vond dat ik dan maar vrij moest nemen (en het belachelijk vond dat ik niet zo maar van de een op de andere dag vrij kon nemen, omdat oppas oma iets leuks wilde met een vriendin) heb ik inmiddels een andere prima oplossing gevonden. Werken tijdens de schooltijden, zo ben ik niet afhankelijk van iemand, niet van oma, niet van een oppas...
Bovendien denk ik dat het opvoeden van de kinderen niet bij oma ligt. Die heeft vaak een hele andere visie op de opvoeding dan de generatie van ouders van nu.
Daarnaast zijn mijn kinderen onhandelbaar als ze bij mijn schoonouders zijn geweest. Ze mogen daar echt alles. Ik krijg dan dagen erna nog te horen dat ik stom ben, omdat bepaalde dingen hier niet mogen... Bovendien krijgen ze zoveel snoep, chips, eten dat ze regelmatig moeten spugen in de auto. Behalve als opa ze naar huis brengt dan krijgen ze alleen het noodzakelijke want stel je voor...

Snap best dat oma's en opa's het leuk vinden om kinderen te verwennen, maar ook zij moeten ergens een grens trekken, en nee durven zeggen tegen hun kleinkinderen.

Als er iets is en ik zeg nee, dan is het nee. En dan irriteert het me als ze het toch gewoon doen...
(of als ze zelf iets niet willen dat afschuiven, dat mag niet van je moeder... grrrr, terwijl ik er niets over gezegd heb)

Als mijn jongste een keer een opmerking maakt van mama ik vind je lief, dan heeft ze daar ook commentaar op, van je moet haar niet zo van je afhankelijk maken. Het is gewoon een moeilijk mens. Soms lief, maar oh zo moeilijk te peilen. Vreselijk wispelturig, dat maakt het ook zo moeilijk.
Het lastige is dat ze heel goed toneel speelt naar de buitenwereld.

Ik begrijp dat jij wel op je kleinkinderen past en ik hoop dat jij en je dochter en/of zoon daar goede afspraken over hebben gemaakt. Respect daarvoor. Maar niet in iedere gezinssituatie is het mogelijk. Ik vind het prima dat ik niet afhankelijk van mijn schoonouders ben.

gr.
Anoniempje

Pug

Pug

31-03-2015 om 14:45

gezin

De oma's maken geen deel uit van mijn gezin hoor! We gaan ze dus ook niet over allerlei dagelijkse dingen informeren.

Jaina

Jaina

31-03-2015 om 16:08

Zullen wel niet dezelfde gezinnen zijn

Ik denk dat als de oma's en opa's vaak oppassen het contact ook wat uitgebreider en hartelijker is? Dat zullen wel niet dezelfde gezinnen zijn.
Inderdaad moet je als opa/oma wel aangeven waar je grenzen liggen.
Zo wil ik best regelmatig oppassen maar ik werk fulltime en wil dus niet overdag oppassen (dat kan ook niet). Ik vind het echter prima om regelmatig ad hoc op te passen en mijn kleindochter mag altijd blijven logeren. Ik wil alleen geen vaste afspraken maken. Ik wil dus niet dat ze elke vrijdag komt logeren want dan kan ik dus nooit meer vrijdag wat anders afspreken. Ik wil die flexibiliteit graag hebben. Ik geef dus wel mijn grenzen aan. Dat is ook het beste als je geen valse verwachtingen wil wekken.

Astrid

Astrid

31-03-2015 om 16:50

Anoniempje

Mijn reactie was slechts op wat "oma" zei, met de net door mij gelezen zin in mijn achterhoofd die ik aanhaalde.

Ik vind het jammer als verhoudingen vertroebeld raken. Ik heb mijn schoonmoeder zo'n 30 jaar in mijn leven gehad, dichterbij en op afstand. Haar opmerkingen raakten mij meestal tot in het diepst van mijn ziel, maar ik weigerde om verhoudingen zo te laten vertroebelen dat mijn man en kinderen haar om mij niet meer zouden zien.
Ik weigerde ook mijn leven te laten bepalen door de negativiteit van een ander en ik houd van harmonie.
Ook ben ik blij dat ze mijn scheiding niet meer mee hoefde te maken en kon sterven met de gedachte dat iedereen van haar gezin onder de pannen was.
Weet je, schoonmoeders met namen komen er vaak zo bekaaid af.
En soms is dat terecht, net zo vaak onterecht en ook heel vaak zijn de verhoudingen prima gelukkig.

Maar het is wel heel lastig voor opa's en oma's om het juiste te doen.
- geen snoep is karig en krenterig en dan houden ze geen rekening met je, maar teveel is een misdaad
- tv kijken is een zonde, maar als moeders het thuis wil mag het ineens wel.
- opvoeden mogen ze niet want die opvoeding is niet van deze tijd, maar oh als ze dat nalaten te doen, dan "mogen de kinderen altijd alles bij opa en oma" en zijn vader en moeder 3 dagen bezig de kinderen weer in het gareel te krijgen.
- logeren dat lukt niet, want ze zijn te klein. Maar als opa's en oma's dat niet aanbieden, dan waren het afstandelijke opa's en oma's die liever aan zichzelf dachten.

Nouja, het is duidelijk wat ik bedoel: opa's en oma's doen het heel vaak niet goed, welke keuze ze ook maken.
Je hele leven lang opofferingen gemaakt voor je kinderen, altijd voor ze klaargestaan en als ze dan eindelijk groot en volwassen zijn moet je nog in de pas lopen want oh wee.
Ouders houden altijd rekening met kinderen, maar omgekeerd blijven kinderen kindergedrag vertonen waarin ze eisen dat ouders in hun ritme blijven lopen.

Ik ga offtopic, maar in elk geval: laat elkaar, hoeveel dingen er ook tussen jullie instaan, gewoon in jullie waarde. Doe je best en probeer vooral de ander niet te veranderen en ook niet dwars te zitten. Zet de kleinkinderen nooit in het midden als pion (even algemeen). Het slaapt 's nachts beter.

Esmee

Esmee

31-03-2015 om 16:51

toneel spelen…..

"Als mijn jongste een keer een opmerking maakt van mama ik vind je lief, dan heeft ze daar ook commentaar op, van je moet haar niet zo van je afhankelijk maken. Het is gewoon een moeilijk mens. Soms lief, maar oh zo moeilijk te peilen. Vreselijk wispelturig, dat maakt het ook zo moeilijk.
Het lastige is dat ze heel goed toneel speelt naar de buitenwereld."

Hmmm, het lijkt mijn schoonmoeder wel. Toen mijn oudste voor het eerst "Mama" zei…zei schoonmoeder direct: "Oh, waarom geen Papa"?? "Zegt hij dan geen papa!"
Ik had echt zoiets van: waarom geen mama!
Het gevoel alsof ik er niet toe deed, ja dat had ik heel sterk ja.

Naar de buitenwereld speelt ze de onschuldige en zielige oma die zo'n rot schoondochter heeft. Zo heeft ze een keer heel dramatisch om een fotootje gevraagd van jongste aan een aardige oom (een oudere broer van haar).

Die bewuste Oom had nl. geld gegeven om wat te kopen voor de geboorte van jongste.
Ik had een pakje gekocht, een fotootje gemaakt van jongste met dat pakje aan en naar hem toegestuurd. Kennelijk had ze haar broer diezelfde week aan de telefoon en had hij dat haar verteld.

Toen we een week erna op bezoek waren bij schoonouders en die bewuste oom er ook was, leek het of die oom wat afstandelijk was. Later bleek dat die oom het fotootje had uitgeprint en opgestuurd had naar haar per post…..in de veronderstelling dat ze nooit wat krijgt van ons. Dat had Schoonmoeder hem laten geloven. Je kon duidelijk voelen dat die oom het niet aardig van ons vond.

Tijdens dat bezoek kwam het gesprek op dat fotootje en oom had het erover dat hij het had uitgeprint en opgestuurd had. Man vroeg naar die print-out….en vervolgens waarom zijn moeder dat gevraagd had want ze had immers een week terug nog een CD-rom ontvangen met ruim 300 foto's zoals we altijd doen!!

Dat gezicht van die oom zal ik nooit vergeten. Hij zei: "Oh, dus ze krijgt een CD met foto's?!" Uh, ja….iedere keer ja!
De ontsteltenis was van zijn gezicht af te lezen! Schoonmoeder trok zich op dat moment direct terug in de keuken en er werd niet meer over gepraat….zoals altijd. Schoonouders hebben dus nooit meer een CD ontvangen sinds ze zich de laatste keer naar mijn eigen ouders zat te beklagen dat ze bijna geen foto's had van de kleinkinderen.

Hetzelfde doet ze door tegen iedereen te vertellen dat ze haar kleinkinderen nooit ziet.

Wat we nu dus doen is haar ook direct confronteren met de feiten als ze weer eens iets verzint dat absoluut niet klopt.
Wat de kleinkinderen betreft zeggen we steeds…..ja, en de kleinkinderen jou ook niet. Dat herhalen we steeds. (daarbij daargelaten dat de contacten nog altijd van onze kant afkomen). Contacten zijn nog verder teruggeschroefd.

Barvaux

Barvaux

31-03-2015 om 17:37

astrid

'Maar het is wel heel lastig voor opa's en oma's om het juiste te doen.'

Je hele verhaal citeer ik niet maar je doet nu wel heel overdreven en dramatisch. Wat is er mis met VRAGEN of het kleinkind snoep mag, mag logeren, tv kijken en straffen? Zomaar doen of zomaar laten is gewoon niet slim als grootouder!

Jaina

Jaina

31-03-2015 om 18:08

Flexibiliteit

Vragen is altijd goed net zoals verwachtingen uitspraken naar elkaar toe. En verder wat flexibiliteit. Het is helemaal niet erg als een kind een keer wat te veel snoep krijgt net zoals het ook helemaal niet erg is het kind een keer geen snoep krijgt. Een beetje flexibiliteit naar elkaar toe is altijd goed. Je kan niet van andere mensen verwachten dat ze altijd alles 100% op dezelfde manier doen als jij of precies dezelfde regels hebben. Het is niet erg als het een keer wat anders gaat. Mijn schoonmoeder zaliger had echt hele andere ideen over kinderen en opvoeding dan ik. Ik kon me enorm aan haar ergeren. En toch uiteindelijk is dat allemaal niet zo belangrijk. Haar manier was anders en in mijn ogen slechter maar uiteindelijk hebben kinderen er heus niet zo'n last van alles het ergens anders gaat.
Ik heb zelf hele dierbare herinneringen aan mijn werkelijk fantastische grootouders. Die natuurlijk ook hun mindere kanten hadden en in sommige dingen ook moeilijk waren. En bij het ene paar grootouders ging het weer anders toe dan bij de ander. En ook weer anders dan als bij mijn ouders. Helemaal niet erg. Je moet elkaar ook die vrijheid gunnen. Ook als dingen soms anders gaan dan je wil. Het is niet erg als je ouders het anders doen. Het is ook niet erg als je kinderen dingen anders doen.
Ik denk dat het echt heel belangrijk is om wat flexibel te zijn naar elkaar toe.

Astrid

Astrid

31-03-2015 om 18:36

barvaux

Ik doe niet minder (in mijn geval exprex)overdreven als wat sommige schoondochters presteren richting opa's en oma's.

In het geval van straffen ken ik een schoondochter die oma 5 dagen liet oppassen en vervolgens verwacht dat het alleen maar feest is. Als oma veel oppast krijgt het geheel een opvoedend karakter ipv een oma-rol hebben.

In het geval van logeren zijn er drie partijen, overleg en uitleg lijken me dan op zn plaats, maar niet kinderen sneaky weghouden en uitvluchten verzinnen en als machtsmiddel gebruiken. t Gebeurt.

Snoepjes laat ik aan de ouders over, maar als die de kinderen met grijpen niet onder controle houden en achteraf opa en oma beschuldigen vind ik flauw.

Uiteraard zijn mijn voorbeelden overdreven; je wilt een punt maken als je schrijft, maar een beetje begrip richting grootouders kan in sommige van genoemde gevallen geen kwaad. Er zit vaak zoveel venijn en haat in de geschreven woorden in dit soort draadjes, dat ik het er soms koud van krijg.

Barvaux

Barvaux

31-03-2015 om 18:57

Astrid

Toch zijn al jouw voorbeelden vanaf de kant van opa/oma gewoon op te lossen door het te vragen. Op het moment dat grootouders het vragen zal er geen probleem zijn (of je hebt wel een heel buitenissig kind/schoonkind en dan zijn er wel andere moeilijkheden). Je doet nu net alsof je het als grootouders nooit goed kan doen en dát vind ik echt overdreven: gewoon overleggen!

Astrid

Astrid

31-03-2015 om 19:47

die

Die buitenissige (schoon)kinderen zijn uiteraard degenen over wie ik het heb, anders waren er vast geen of minder problemen omdat een normaal mens overlegt en afspreekt. Het valt me gewoon op dat met name schoondochters moeite hebben met de schoonouders en dan ook hun hakken in het zand zetten en de strijd aangaan. Die uiteraard nooit winnaars heeft op die manier.

Barvaux

Barvaux

31-03-2015 om 20:09

schoondochters

Logisch dat het de schoondochters zijn die moeite hebben met de schoonmoeders. Over het algemeen heeft de vrouw de grootste stem in de relatie waar het gaat over de opvoeding en dan zal de moeder van de man meer afwijken van die opvoeding dan de moeder van die vrouw zelf. Soms is dat natuurlijk niet zo maar bij de meerderheid wel.

Mijn moeder was ook heel erg nerveus of ze het allemaal wel goed deed toen mijn broer een kindje kreeg en veel minder bij mijn zus en mij.

Pug

Pug

31-03-2015 om 20:21

Astrid

Er zijn hier ook niet zo veel schoonzoons, denk ik

Maar de schoonmoedergrappen van vroeger kwamen toch allemaal van mannen af?

oma

oma

31-03-2015 om 20:49

jaja, kort door de bocht

dat klopt hoor! Het is chargerend wat ik schreef.

Ik denk dat sommige oma's niet helemaal beseffen waartegen ze ja zeggen als ze gaan oppassen op vaste basis. Zo'n babytje is prachtig, maar een peuterpuber is een ander verhaal - en meestal komt er dan een nummertje twee en dat wordt het pas echt druk. Zeg dan nog maar eens dat je ermee wilt stoppen.

Mijn vriendin/oppasoma zei over een van de volwassen kinderen: ze hebben er nu twee, maar als er een derde komt ga ik echt niet meer oppassen hoor, het is slopend. Terwijl ze bij de eerste laaaaiend enthousiast was.

Je bent als oma de jongemoedertijd voorbij, dat is nu eenmaal zo, en ik geloof dat niet alle ouders dat beseffen.
Maar ja, andere vriendin van me zegt haar werk af om te kunnen oppassen, 80 kilometer verderop. Ze vindt het geweldig. Elke week past ze een dag op in het ene, en een dag in het andere gezin. Dat kan natuurlijk ook.

Verder: jullie zeggen 'oma kan ook nee zeggen' maar als de andere oma wel veel oppast, voelt dat nee-zeggen niet zo vrijblijvend.

Stenna

Stenna

31-03-2015 om 21:34

tegengeluid

dan maar even. Ik had een ontzettend lieve schoonmoeder. Voor mij als schoondochter al, werd meteen in de armen gesloten en altijd compleet verwend (veel meer dan door mijn eigen moeder). Later voor kleinkind ook, al hadden we totaal verschillende ideeen over opvoeding, ze liet de hare niet gelden bij mijn kind en was gewoon altijd super lief voor hem. Helaas leeft ze niet meer, mis haar nog steeds.

Esmee

Esmee

01-04-2015 om 06:12

Ja Stenna

Zo kan het dus ook. Jij hebt zeer zeker geboft met zo'n schoonmoeder. Wat me direct opviel is dat ze jou direct in de armen gesloten heeft. Dan is de basis al goed voor het opbouwen van een fijne relatie. Voor mij, en met mij vele anderen, werd het eerste contact direct al gekenmerkt door afstandelijkheid en een vijandige houding van schoonmoeder uit.

Cat

Cat

01-04-2015 om 08:19

Barvaux

"Wat is er mis met vragen of kind mag..."
Precies. Niets. Stom dat al die hopen domme schoonmoeders dat niet snappen. Neem geen enkel eigen initiatief (of precies het goede!) maar vraag alles aan schoondochter. Maak niet de fout iets aan zoon te vragen, want die doet er niet meer toe! Er zijn kinderen in het spel, die tegenwoordig als zeer belangrijke projecten worden gezien, alles staat in het teken van hun ontwikkeling. Domme schoonmoeders die niet meegaan met hun tijd, niet snappen dat ze er als mens niet meer toe doen in het leven van zoon (tenzij ze een sprankelende persoonlijkheid hebben) maar slechts dienen als oma voor kind van schoondochter.
Laat vooral geen eigen wensen, verlangens of verwachtingen zien. Probeer de wensen van schoondochter in te schatten en voldoe daaraan.
Zo niet, wacht je een zielig leven waarin je volkomen aan de zijlijn wordt geplaatst en waarin je mag smeken voor hier en daar wat contact met je kleinkinderen.
Ken jullie plaats oma's!

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

01-04-2015 om 09:31

Dat is flauwekul Cat

Moeders zijn niet de baas over de kinderen, en schoonmoeders zeker niet.

Met een beetje overleg en een beetje de gunfactor komt alles wel goed.

Pug

Pug

01-04-2015 om 09:32

Cat

" maar slechts dienen als oma voor kind van schoondochter. "

En de schoondochters die slechts dienen als moeder van kleinkind van oma dan?

Er zijn veel vrouwen met zo'n kleinkindobsessie, soms al voordat ze ze hebben - als ze bang zijn ze niet te krijgen bijvoorbeeld. Zo is een vriendin van mijn moeder nu al in de stress omdat ze naar eigen zeggen geen kleinkinderen gaat krijgen. Haar kinderen zijn 28 en 35 of zo. Ik vind het absurd! Maar mijn moeder begreep dat dan weer niet. Kinderen krijg je niet voor je moeder of schoonmoeder.
Ik begrijp niet waarom kleinkinderen zo'n issue is, en de oma-competitie al helemaal niet (waarin je gaat bijhouden hoevaak je ze meer of minder ziet dan deze of gene, of hoeveel meer of minder je er hebt...)

Barvaux

Barvaux

01-04-2015 om 10:08

cat

Ik ga maar niet in op wat je zegt, weet wel dat ik reageerde op een beetje een absurde reactie van iemand anders!

Nog geen schoonmoeder

Nog geen schoonmoeder

01-04-2015 om 10:09

vragen hoeft niet altijd

Schoonmoeder hoeft echt niet altijd te vragen wat de kinderen mogen, dat weten ze zelf wel maar ze had in eerdere jaren wel wat meer mogen overleggen. Onze oudste heeft een probleempje met haar maag. Ze mag sommige dingen echt niet en andere mag ze proberen. Chocolade kan ze bijvoorbeeld wel een klein stukje eten maar geen hele candybar.
Oma vraagt niet, overlegt niet die geeft gewoon. Door schade en schande wijs geworden moffelt dochter de gulle giften in haar of mijn tas. Ze is een paar keer goed misselijk geweest van oma's gulle gaven. wist al jong dat alles opeten niet verstandig was.
Nu in de brugklas kan ze royaal delen met haar vriendinnen. Er vliegen hier gemiddeld 20 pakken candybars het huis in in een jaar. Vriendinnen vinden get soms moeilijk dat ze alweer trakteert, vragen of ze die traktaties terugverwacht. Nee dus, dat is onze manier om met het overvoeren door oma om te gaan, meenemen en elders uitdelen.

eh...

Dus nu overvoert je dochter haar vriendinnen? En wat doet ze dan precies anders dan haar oma??

ik bedoel

Ik zou niet zo blij zijn als mijn kinderen zo'n klasgenoot hadden...

Open hart en open huis

Ik denk dat schoondochters graag hun hart openen voor hun schoonmoeders omdat die toch degene is die de leuke vent op de wereld hebben gezet. Maar schoonmoeders zijn naar hun kinderen toe wel verplicht hen de ruimte te geven in alle vrijheid met hun geliefde een eigen leven op te bouwen. Die vrijheid komt in de knel wanneer schoondochters merken dat oma's niet eerlijk zijn over vb foto's of kletspraatjes of toch nog snoepjes die druizen tegen de wijze waarop haar zoon en zijn gezin in alle vrijheid aan hun leven invulling geven zoals oma dat vroeger ook graag zelf heeft mogen doen of gehad had willen hebben.

Ik denk dat niet zo zeer een verschil in visie en verwachtingen maar juist die oneerlijkheid en leugentjes leiden tot wantrouwen wat weer leidt tot een verslechte verstandhouding zodat de deur dicht gaat. Gezien de emoties in de posts, denk ik dat menig schoondochter op OO het afstand nemen noodzakelijk achten, maar dit doen met pijn in het hart.

Ook een sd

Ook een sd

01-04-2015 om 10:57

Venijn

Ik ben het wel eens met Astrid eigenlijk, wat een portie venijn vanuit de schoondochters hier. En wat een negativiteit. Het zou niet in me opkomen mijn schoonmoeder zo een zware rol in mijn leven te laten spelen. Ik zie mijn schoonouders trouwens elke week, help ze waar nodig en klets met ze. Nu is mijn schoonmoeder zo een op een te vergelijken met die van Esmee en Lies. Dus ik weet heus wel hoe het is. Maar ik ga de moeder van mijn man en de oma van mijn kleinkinderen echt niet respectloos behandelen, en haar ook niet op een anoniem forum de grond in boren. De behoefte om dat wel te doen, zegt mij vooral veel over het karakter van de schoondochters. Ik denk dat harmonie in de familieverhoudingen belangrijk is en voel een afkeer voor het drama, de kwaadsprekerijen en de verongelijktheid die de dames om zich heen hebben hangen.

Astrid

Astrid

01-04-2015 om 11:16

absurd?

Waarom gebruik je toch te grote woorden om aan te tonen dat je het er niet mee eens bent?
Zo kom je over als iemand die op een stoeltje gaat staan om jouw oordeel de wereld in te gillen. Het zal een manier van uitdrukken zijn, maar ik vind het niet prettig als je mijn reactie absurd noemt.
Mijn reactie is er eentje vanuit mijzelf.
Daar kun je het niet mee eens zijn, maar om mijn reactie absurd te noemen als jij je er niet in kunt vinden gaat mij een woordlevel te ver.

En gezien sommige reacties ben ik niet de enige die er zo over denkt; over bepaalde schoondochters.

Jaina

Jaina

01-04-2015 om 11:32

Spiegelbeeld

Als ik hier een onderwerp lees over schoonmoeders en schoondochters zie ik vaak in de klagende schoondochter het spiegelbeeld van de schoonmoeder. Ik denk ook dat er daarom zulke conflicten zijn. Schoonmoeder en schoondochter zijn beide hetzelfde type vrouw en willen allebei alles op hun eigen manier en dat botst natuurlijk dan enorm. Daarnaast zie ik vaak ook enorm gebrek aan respect naar de schoonmoeder toe (maar misschien dat dit in het echte leven natuurlijk niet zo geuit wordt)
Wat mij overigens altijd het meest intrigeert is de mannen. Ik kan me zo weinig voorstellen bij mannen die zo slap in het geheel staan en die door hun moeder en vrouw zo volkomen overheerst worden en die altijd maar aan beide partijen toegeven. In zo'n onderwerp zie je vaak dat de man eerst volkomen de kant van de moeder kiest en daarna 'inziet'dat zijn vrouw toch gelijk heeft en daarna volkomen aan haar kant staat en haar alles laat bepalen. Maar één ding lijkt altijd standaard te zijn: de man beslist niks zelf. Hij is of een vazal van de moeder of een vazal van de vrouw maar hij lijkt zelf niks te bepalen. De omgang met de schoonmoeder (zijn moeder dus) lijkt volkomen bepaald te worden door de schoonmoeder en door zijn vrouw. Dat fascineert mijn enorm want ik kan me daar weinig bij voorstellen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.