Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

zoontje van bijna 2 erg ondeugend. Wat nu

Hallo,

Ik heb een zoontje van bijna 2 die heel erg ondeugend is. Hij heeft telkens de neiging met spullen te gooien echt een wildebras. Ook vind hij het leuk om expres bijvoorbeeld een vol glas drinken om te gooien. Als hij ergens mee bezig is en het lukt niet dat begint hij te gillen. Hij praat slecht voor zijn leeftijd, wel begrijpt hij alles. Maar als we hem duidelijk maken dat we zijn gedrag niet tolereren dan heeft hij daar maling aan. Hij doet het zo nog een keer. Straffen maakt hem juist nog agressiever. En begint dan zo uit het niks zijn grote broer te slaan. of haalt zelfs uit naar ons. We zetten hem geregeld in de hoek op de grond. Maar soms ben ik ten einde raad.
Zijn er meer mama's die dit herkennen? Soms weet ik echt niet hoe ik dit het beste aan kan pakken. Het is gewoon een temperament vol mannetje. Heeft ook geen rust in de kont. En mijn geduld raakt soms echt op. Hij blijft dan jengelen en vervelen. Mijn man vlucht soms gewoon het huis uit, om de hectiek te ontvluchten.
Wil heel graag weer rust in de tent.

Wie o wie heeft er tips.

Tango

Tango

07-05-2015 om 13:43

Voorkomen

Sommige dingen zou ik proberen te voorkomen. Volle glazen moeten dus bij hem uit de buurt blijven. Ik neem niet aan dat hij zelf uit een glas drinkt. Als dat wel zo is, zou ik gewoon weer een tuitbeker geven.
Zoek verder een plekje waar je hem even apart kan zetten als hij iets doet wat niet mag. In de hoek zal nog niet lukken want hij komt daar zelf weer uit. Maar bijvoorbeeld even in de kinderstoel of in de box als je die nog hebt. Je kan hem dan eerst een waarschuwing geven: nee, je mag niet met speelgoed gooien, en als hij het dan weer doet hem even een minuutje apart zetten.
Probeer wel je geduld te bewaren, als jij boos wordt zal hij dat ook worden. Loop liever even weg uit de situatie als je voelt dat je je geduld verliest. En probeer vooral je man er bij te betrekken. Dat hij het huis ontvlucht vind ik echt niet kunnen. Het zou prettiger zijn dat hij je steunt.
Gaat je zoon naar een creche o.i.d.? Misschien fijn dat hij af en toe ergens anders is, zodat jij kan bijtanken. Een nachtje bij opa en oma kan ook helpen.

soraya79

soraya79

07-05-2015 om 14:01 Topicstarter

zoontje van bijna 2 erg ondeugend. Wat nu

Hoi Tango

Bedankt voor je reactie.
Ja mijn zoontje drinkt al zelf uit een beker. en ik wil niet alles weg halen voor hem, vind dat hij moet leren dat die dingen niet gemaakt zijn om mee te gooien of knoeien. mijn man zegt ook alles weg halen, maar dan wordt het hier wel een kale bedoeling hahahah. Maar is niet alleen een beker hoor. ook een vaas of kaarsenstandaard moet er wel eens aan geloven.
Box heb ik al verkocht en een kinderstoel klimt ie uit. (grrrrr hahahah) Hij gaat nog niet naar de creche, maar ik kan niet wachten. Heb inderdaad even tijd nodig soms voor mezelf. Helaas heb ik niet die luxe van een moeder. Die is helaas al overleden. En mijn schoonouders zijn niet altijd in de gelegenheid op te passen, aangezien mijn schoonvader hartpatiënt is. Erg lastig dus allemaal. Maar hoop zo dat als hij beter leert praten hij zich misschien beter kan uitdrukken. Hij praat namelijk niet heel erg veel. Dus moet echt zijn spraak stimuleren. Maar hij vertikt het om mij na te praten. ook al breng ik het heel speels.

ja!

Ja herken het helemaal, mijn zoontje is precies zo. Hij laat zichzelf ook keihard op de grond vallen als hij zijn zin niet krijgt. Dit doet hij al vanaf dat hij kan zitten. Vanaf zijn geboorte heeft hij 7 maanden lang continu gehuild. Toen hij begon te staan en lopen werd het huilen minder, maar zijn temperament is nog steeds zeer aanwezig. Sinds hij beter leert praten, dus ik hem beter ga begrijpen zie ik wel verbetering, maar hij heeft nog best vaak een driftbui. Ik ben hier ook voor bij het CB geweest, zij zeggen probeer het gedrag om te buigen, probeer hem af te leiden en een andere optie te bieden. Probeer geen nee te zeggen, maar probeer hem een andere optie te bieden, of reageer liever met straks misschien of etc.etc.etc. Ja das hartstikke leuk hoor, maar als je 2 of meer kids heb dan kun je niet op elk driftigheidje zo reageren. Soms moet nee ook gewoon nee zijn. Op de trap zetten of een hoekje werkt niet, ten eerste laat hij zich dan kei hard vallen, en zelfs 100 x terugzetten helpt niet. Hij is 2 jaar en een maand maar sterk als een reus, als hij iets niet wil kan ik hem echt niet oppakken zonder hem pijn te moeten doen. Dus bij ons is het, ik waarschuw hem 2 x en als hij niet luistert gaat hij naar bed. Daar kan hij zich niet bezeren en word hij na een minuut of 5 of 10 weer rustig, en dan pak ik hem weer. Ik probeer hem dan duidelijk uit te leggen wat hij verkeerd deed, en dat hij nu weer mag spelen als hij lief is. Vader helpt hier ook niet echt hoor. Die is na 50 uur werken per week te moe om op een fatsoenlijke manier te reageren en maakt het vaak nog erger. Dus ik heb liever dat hij zich er buiten houd. Het gekke is, dat hij dit bij andere mensen veel minder erg heeft. Bij tante helemaal niet, en bij oppas als ik ga werken wel, maar niet zo erg als thuis. Echte tips heb ik niet echt, maar je bent dus niet de enige, en er is denk ik niet 1 goede weg hierin, het is per kind anders. Maar veel succes ermee, het is best zwaar af en toe....................en ooh ja, als je vriend vind dat hij hiervoor soms het huis mag ontvluchten, mag jij dat ook. Gun jezelf dat ook, ga sporten of iets doen om je te ontspannen een paar uurtjes, even iets anders dan mama zijn. Dat mag, en dat helpt ook, het geeft je even de rust die je nodig hebt!

Evanlyn

Evanlyn

07-05-2015 om 14:32

willen

Volgens mij willen alle kinderen dolgraag doen wat hun ouders van ze verwachten. maar ze vinden het nog zo moeilijk. Ik weet nog dat mijn dochter toen ze twee was naar de glimmende vuilnisbak stond te staren. Ze wist dat ze hem niet om mocht gooien, ik zei duidelijk nee, maar je zag zo'n strijd op dat gezichtje! En als het haar dan toch niet lukte om te gehoorzamen, ging ik haar oppakken en ergens ander neerzetten, steeds weer. En dan iets anders geven dat ze wel mag grijpen.

En verder zoals Brazella zegt: zorg ook goed voor jezelf!

soraya79

soraya79

07-05-2015 om 14:34 Topicstarter

zoontje van bijna 2 erg ondeugend. Wat nu

Hoi Brazella,
Dank je voor je reactie, ja het kan inderdaad soms erg vermoeiend zijn. Altijd fijn om te weten dat ik niet de enige ben. Soms ga je echt aan jezelf twijfelen, want inderdaad als hij bij anderen is doet hij dat niet. Is hij heel voorbeeldig. En dat stoort me soms wel hoor. Dan zie ik andere ouders met kinderen die heel rustig zijn .(oké die zullen ook wel hun momentjes hebben) maar dan denk ik pfffff waarom kan dat hier niet.
Hoop inderdaad dat het met de tijd beter gaat.

Evanlyn

Evanlyn

07-05-2015 om 14:35

Overigens

zijn ze niet allemaal zo erg, de kinderen die daarna kwamen waren veel makkelijker. Maar ons huis ziet er nog steeds uit als een bunker hoor. Ik had geen zin om het mezelf en de kinderen moeilijk te maken, je moet al genoeg vernieden. Die kandelaars en zo komen later wel weer.

Marie

Marie

07-05-2015 om 14:58

in tuigje in kinderstoel

Hier hielp het destijds om jongste vast in een tuigje in de kinderstoel met gezicht naar de muur te zetten. Dat was het enigste wat echt indruk maakte. In de gang zetten vond ze een prachtig spelletje namelijk. Op kdv wist leiding me gerust te stellen dat dit gedrag beter zou worden als ze beter zou gaan praten en niet meer het gevoel zou hebben tegen de "groten" van de peutergroep op te moeten boksen.
En dat was ook zo.

Mijn tip is dus - vastzetten met een tuigje in de kinderstoel met rug naar de kamer.

Barvaux

Barvaux

07-05-2015 om 15:35

weghalen

Alles resoluut weghalen en pas over een half jaar weer eens proberen. Ook krijgt hij weer gewoon een tuitbeker. Je zegt er bij dat hij weer een gewone beker mag als hij er niet meer mee gooit en dat mag hij bijv eerst in bad laten zien en dan met een klein beetje water in een plastic beker etc.

Je eigen bekers hoog weg zetten en vazen etc verwijderen. Verder: veel met hem naar buiten waar het geen kwaad kan en goed op hem letten en de boze bui proberen voor te zijn door hem af te leiden.

Zorg ook voor een goede structuur van de dag en laat hem dat zien met plaatjes in een fotoboekje. Dus maak overal een foto van en druk die af en stop ze in een mapje.

1 wakker worden
2 kleertjes aan
3 ontbijt
4 spelen
5 wat drinken
6 boodschapje doen
7 lunch
8 slaapje
9 drinken
10 buiten of binnen spelen
11 eten koken en hij tv kijken
12 eten
13 douchen/bad
14 voorlezen
15 slapen

of iets dergelijks.

Mijntje

Mijntje

07-05-2015 om 17:52

politieagent

Eens met Barvaux, hebben we ook allemaal gedaan met oudste, behalve een fotoboekje, ook al lijkt me dat ook wel handig.
Wij deden ook een hekje voor de keuken, de dvd's/stereo in een kastje met slot, de stekker uit de tv (stekkerdoos in hetzelfde kastje met slot).
Drinken idd tijdelijk uit een tuitbeker, of elke keer dat hij wat drinkt er als een politieagent naast gaan zitten om de beker vast te houden terwijl je er een rietje in doet en hem met een rietje laten drinken.

Die van mij is nu 10 en moet ik nog soms in de gaten houden dat hij geen rare experimenten doet Maar het gaat al stukken beter, dus houdt moed!

Barvaux

Barvaux

07-05-2015 om 20:04

mijntje

Inderdaad, het kind is bijna twee en dat noem je niet ondeugend als het zo doet. Het is gewoon uitproberen, de wereld verkennen en die wereld moet je geschikt maken voor bijna peuters en ook uitleggen aan bijna peuters dus een strak schema zodat het weet waar het aan toe is en wat het straks gaat doen.

dc

dc

07-05-2015 om 22:49

normaal

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik vind het gedrag van je zoontje vrij normaal. Grenzen zoeken.

Wat bij mijn kinderen hielp is veel positieve aandacht en veel laten gaan. Echt een paar speerpunten uitkiezen en daarbij duidelijk "nee" zeggen (andere straf is nog veel te vroeg, dat begrijpen ze nog helemaal niet). Mijn speerpunten waren "niet slaan, niet met dingen gooien, niet de weg overrennen, en niet schoppen als ik je luier verschoon". Dingen als schreeuwen, op de bank springen, met eten klooien liet ik allemaal gaan. En bij alles wat goed ging de hemel inprijzen.

Ook hebben jongens echt heel veel activiteiten nodig. Ik ging echt elke dag naar buiten. Veel de gelegenheid geven om te rennen, klimmen, voetballen, in de plassen stampen, etc.

Enne, ik had er een die met dat glas me uitdagend aankeek. Als ik dan zei "als je het omgooit, dan ga je in de hoek". Waarop hij het deed en lachend zelf de hoek inging. Vanaf toen heb ik die hoek maar opgegeven.

Het is ook ervaring. Waar ik bij de eerste wanhopig van werd, heb ik nu bij mijn derde lachneigingen, waarop ze boos wordt en zegt "het is NIET grappig". Waarop ik natuurlijk nog harder moet lachen.

Onthou in elk geval dat het normaal is en niet TEGEN jou. Het is een normaal proces om regels te leren. En zij weten gewoon nog niet dat als iets 50 keer niet mag, het ook de 51e keer niet mag. Hij heeft het nodig om het 100 keer te horen. Dat geeft hem een veilig gevoel.

Astrid

Astrid

31-05-2015 om 14:41

eens

Eens met al een hoop gegeven adviezen.
Voorkomen is beter dan moeten straffen.
Dus inderdaad die kamer leeg en gewoon de kans niet geven, dan dooft het gedrag met de tijd wel weer uit.
Veel structuur bieden, het lijstje van Barvaux is daar een goed voorbeeld van.
Energie laten kwijtraken door (ook met regen) gewoon naar buiten te gaan, daar waar hij zijn energie veilig kan kwijtraken.
Daarnaast zijn bed niet gebruiken als straf, ook al wordt hij er rustig in.
Naar bed ga je om te slapen, anders krijg je er straks nog een slaapprobleem bij.

Het is lastig hoor en de dagen dat je er naar snakt om gillend weg te rennen kennen we denk ik allemaal wel. Het zijn gewoon tropenjaren en hij doet precies wat hij voor zijn leeftijd moet doen: grenzen verkennen en uitproberen tot hoever hij kan gaan.
Praten komt (bij een normale ontwikkeling...en hij is nog niet eens 2!) vanzelf wel. Soms wordt het makkelijker, soms worden ze dan alleen maar moeilijker. Mijn 3-jarige ging met mij elke discussie aan die ze kon.

Hij voelt waarschijnlijk haarscherp aan dat jij dit niet helemaal trekt momenteel en het is "des kinds" om daar dankbaar gebruik van te maken.

Kiezen

Ik veegde zoon, die nogal onbeheerst werd na de geboorte van zusje, in een lege hoek van de kamer en dan liet ik hem kiezen wat hij wel goed kon doen. Kleuren of met de lego. Boekje lezen of tekenen. Kleien of naar buiten in de zandbak. En ik wachtte tot hij rustig werd, tot de keuzes tot hem doorgedrongen waren en tot hij ging kiezen. Daarna zette ik hem aan het werk en wachtte tot hij het opgepakt had. Meestal bleef ik ook even rustig bij hem zitten.
Maar ik heb weleens hulp van een zus gehad die een provincie verder naar mij toe kwam omdat zoon levensgevaarlijk overal overheen racede en klom en ik kon met pasgeboren zusje ook weinig kanten op en inderdaad nogal radeloos.
Verder inderdaad hekje voor de keuken en voorkomen dat er dingen fout konden gaan. Sommigen kinderen accepteren een 'nee, dat mag niet', sommige kinderen niet.

sarah

sarah

01-06-2015 om 13:29

glazen omgooien

heeft niets met jou als ouder te maken, dan acht je jezelf te belangrijk Met ondeugendheid heeft het dan ook (meestal) niets te maken.
Ze moeten leren, dat is een innerlijke drive. Logisch, zonder die drive kunnen ze niet ontwikkelen. Het is sterker dan hen, en maar goed ook.
Van het omgooien van een glas leer je heel veel, veel over oorzaak-gevolg etc.
Geef veilige alternatieven als je kind in zo'n fase zit. Laat hem buiten eindeloos spelen met geschikt materiaal bijv. Geef hem een plekje waar hij heerlijk kan gooien met vanalles (bal, kussen, ballon) Ze willen erbij horen, meedoen en leren. Temperamentvolle zoon hier had zijn eigen keukenlaatje waar hij zelf kon rommelen als ik in de keuken was.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.