Relaties Relaties

Relaties

Goed bedoelde adviezen van schoonmoeder..

Vast het zoveelste schoonmoeder draadje hier op OO. Maar ik moet toch echt even mijn ei kwijt.

Sinds kort heeft schoonmoeder e-mail en bestookt ze mij met allerlei goedbedoelde ongevraagde adviezen. Onder andere mijn muziekhobby. Dat ik daar toch iets mee moet, want ik heb talent. Kijk, hier zie je deze advertentie? Ze zoeken nog muzikanten!

Ik ben zo’n typische boze schoondochter die niks van haar schoonmoeder kan hebben. Dus word ik hier helemaal horendol van. Ook omdat ik meermalen heb aangegeven dat de muziek voor mij vooral hobby is. Ik heb geen behoefte aan tig knipsels van oproepjes.

Misschien is een beetje achtergrond hier wel handig, dus even een omschrijving van onze gezinssituatie. De beschrijving is heel erg van uit mijn kant, met mijn gevoel erin. Dat is een bewuste keuze. Want misschien geeft dat meer inzicht in mijn gedachtekronkels en waarom ik zo fel hierop reageer hierop.

Ooit had mijn schoonmoeder werk, maar dat heeft ze op moeten geven, omdat ze voor het werk van haar man heel vaak verhuizen moesten (iets wat ze hem altijd nog stilzwijgend kwalijk neemt). Ze heeft zich dus maar op het moederschap gestort. Geen hobby’s (daar heb je als Moeder helemaal geen tijd voor) geen sociale contacten (in het dorp waar ze nu wonen ‘kom je er toch niet tussen’) en geen werk (na 1 teleurstellende ervaring als herintreedster heeft ze besloten dat ‘ze haar niet meer moeten’). Moeder met een grote M dus, een engel die met haar zorg het gezin draaiende houdt.

Op zich een mooie levensinvulling. Niet veel anders dan iemand die bezeten is van zijn werk, of die graag hele mooie dingen maakt. Maar dingen veranderen. Nu de kinderen groot zijn, heeft ze qua zorg niet zoveel meer omhanden, Maar schoonmoeder weigert dat te aanvaarden. En dat lijdt tot tragikomische situaties.

Denk aan een comedyfilm van vroeger. Over zo’n veldwachter, die maar wat graag rond paradeert met zijn pet en uniform. Die er stiekem van baalt dat ie in een slaperig stadje woont, waar nooit wat gebeurt. En áls er eens wat gebeurt, dan zul je wat beleven. Eindelijk actie!

Zo ook mijn schoonmoeder. Als we dan eens langs komen dan kan er eindelijk Gezorgd worden. Haar enthousiasme is aanstekelijk, maar ook benauwend. Klussen we aan de motor van schoonpa, dan krijgen we soep en broodjes mee, zodat we niet omvallen van de honger ‘onderweg’ (het is maar en half uurtje rijden). Het eten is altijd een driegangen diner, minstens. En alles zelf gekookt, op de ouderwetse tijdrovende huishoudschool manier. Want voor een echte Moeder is alleen het beste goed genoeg. En als we even langs wippen om een gereedschapskist terug te brengen, heeft ze altijd al ‘toevallig’ de pannen op staan. En na het eten moeten we natuurlijk ook nog blijven voor de koffie. En na de koffie is het ‘ga je nu nog weg? Het is al zo laat, je kan beter blijven slapen..

En een nee wil ze niet horen. Minstens altijd 5x aandringen. Je wilt echt geen taart? Het is verse hoor, van de bakkerij. Speciaal voor jullie gehaald, ik wist dat jullie zouden komen. Hoezo doe je aan de lijn? Je mag toch wel een keertje zondigen? Ik weet dat jullie van kersenvlaai houden.. Weet je het zeker? Hij staat er nog hoor, als je wilt kun je hem pakken.

(en dan zit ik me op te vreten, Hoe moeilijk is het om het simpele woordje NEE te begrijpen?)

En dan nu die adviezen. Ik vind dat heel erg benauwend. Dat ligt aan mij, en niet aan haar. Er zit geen kwaad achter, het is puur vriendelijk bedoeld. Mijn vriend vindt het daarom ook onzin dat ik me er zo over opwind. Maar toch voelt het alsof mijn schoonmoeder over een persoonlijke grens heen gaat.

Zo, dat was een heel verhaal. Iemand hier een idee waarom ik me hier zo over opwind, en wat ik er aan kan doen?


Angela67

Angela67

13-07-2015 om 21:17

spamfilter of outlook rule

zorg in ieder geval dat haar mailtjes jouw inbox niet bereiken maar meteen weggesluisd worden naar een apart mapje dat je eens in de zoveel tijd leest.

Verder zorgen dat je schoonmoeder weet dat ze jou niet moet benaderen, maar je vriend. dus mailtjes niet beantwoorden en telefoon niet opnemen.
Mits je vriend dit accepteert . . .

Als hij een beetje begrijpt dat je af en toe gek wordt, kun je misschien er toch samen een beetje om proberen te lachen, zonder haar uit te lachen want ik snap dat dat niet de bedoeling is. Maar misschien wordt hij er stiekem ook wel een beetje gek van en kun je samen je schouders eronder zetten en af en toe naar elkaar knipogen en het proberen van je af te laten glijden.

Ook zou ik het aantal bezoekjes verminderen.

En probeer haar niet te veranderen maar zoek zelf praktische oplossingen.

gr Angela

bieb63

bieb63

13-07-2015 om 21:21

wat mij opviel

Je zegt "Als we dan eens langs komen dan kan er eindelijk Gezorgd worden". Vooral dat 'áls we dan eens langs komen'. Dat klinkt alsof jullie er niet heel vaak langs gaan. Dat geeft niet, dat kan, en ook (evt) afstand zal een rol kunnen spelen. Maar 'áls' jullie dan eens langskomen, is het dan niet eigenlijk 'normaal en logisch' om er dan ook te eten en je een beetje te laten verwennen (ook al hoeft dat niet zo voor jou)? Als ik even bij m'n moeder langs wip, die 1 km verderop woont, dan is er niet ineens allerlei gedoe. Maar als ik naar m'n schoonouders ga, die 100 km verderop wonen, en dus niet te pas en te onpas zie, dan is het een wat langere sessie mét eten meestal. Ik denk dat je je daar aan moet overgeven. Het is wat anders als dat een wekelijkse sessie of nog vaker is.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

13-07-2015 om 21:25

Herken het van mijn schoonmoeder

En ik probeer te achterhalen waarom het jou zo op je zenuwen zou kunnen werken.

Zo op het oog klinkt ze wel lief en zorgzaam.

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 21:26 Topicstarter

spam

Spam filter helpt helaas niet, want schoonmoeder vraagt na. Heb je die mensen nog gebeld? Nee? Goh, waarom niet?

Vriend aanspreken dat hij het contact doet lukt ook niet erg. Hij vindt dat ik de pik op haar heb (wat ook zo is) en dat ik maar gewoon normaal met haar moet omgaan.

Het aantal bezoekjes verminderen is helaas ook geen optie, vriend vind al dat we zijn ouders veel te weinig zien en moppert dat wanneer we naar mijn ouders gaan ik niet op hete kolen zit (is ook zo) .

Heb vriend dus niet echt aan boord wat dit betreft.

Misschien is het een optie om hem uit te leggen waarom ik dit zo voel. Misschien ook daarom wel dit draadje te gestart Om alles eens wat duidelijker te krijgen en te verwoorden zonder als een vervelend mens over te komen.

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 21:30 Topicstarter

Afstand

Je zegt "Als we dan eens langs komen dan kan er eindelijk Gezorgd worden". Vooral dat 'áls we dan eens langs komen'. Dat klinkt alsof jullie er niet heel vaak langs gaan. Dat geeft niet, dat kan, en ook (evt) afstand zal een rol kunnen spelen. Maar 'áls' jullie dan eens langskomen, is het dan niet eigenlijk 'normaal en logisch' om er dan ook te eten en je een beetje te laten verwennen

We komen (naar mijn mening) vrij vaak langs, ongeveer 1x per maand een weekend.

Het woordje ‘als’ slaat meer op haar dagelijkse beleving. Ze zit de hele dag thuis met haar man en honden, geen hobby’s en geen vrienden, dus als wij langskomen is dat een zeer welkome afwisseling van het normale leven.

bieb63

bieb63

13-07-2015 om 21:32

eigenlijk begrijp ik het niet zo goed

Wel dat schoonmoeders zeurderig en drammerig kunnen zijn. Dat is vervelend. Maar als je ze een enkel keer bezoekt, dan ga je daar gewoon eten en laat je je verwennen. Hou er rekening mee dat er eten is (dat weet je onderhand en is eigenlijk ook niet zo gek vind ik).

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 21:37 Topicstarter

Niet gek

'Hou er rekening mee dat er eten is (dat weet je onderhand en is eigenlijk ook niet zo gek vind ik'

Dat is dus waar ik mee zit, waarom gaan bij mij de haren overeind staan van zo iets normaals?

Verder komen we dus best vaak langs, 1x per maand een weekend en ook nog vaak een half uur om iets op te halen of weg te brengen

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 21:43 Topicstarter

Reddende engel

Heb het idee dat schoonmoeder de bezoekjes zoveel mogelijk wil rekken omdat ze dan iets omhanden heeft. Dan kan ze de zorgende/reddende engel zijn. Ze wil heel graag nodig zijn.

Verder heeft ze weinig te doen. Geen werk of hobby waar men haar nodig heeft. Wij zijn dus haar ‘levensvervulling’.

En gaat ze dus nu ook over de mail mij proberen te redden/verzorgen, door mij te vertellen hoe het moet als muzikant.

Pol

Pol

13-07-2015 om 22:43

heb

Heb je zelf nog een moeder?Ben je zelf een heel ander type mens? Ben je op oudere leeftijd (geen idee hoe oud je bent) in haar leven gekomen en had je alles al op de rit en daar geen zin meer in?
Ze klinkt zoals Ginny zegt lief en zorgzaam, ik vind het heerlijk als mijn moeder eens lekker kookt zoals vroeger en ze legt daar heel haar hart en ziel in en ik smikkel en hoef 3 dagen niet meer te eten, krijg nog restjes mee enz.

dc

dc

13-07-2015 om 22:54

wat is wel leuk?

Ik zou proberen te zoeken naar iets wat jullie allebei leuk vinden.

Uit jouw berichtje maak ik op dat ze over jouw grenzen heen gaat, en aangezien ze niet heel erg overdreven klinkt, eerder een tikkeltje eenzaam, denk ik dat jij het moeilijk vind om dingen niet zelf onder controle te hebben.

Als jullie daar elke maand heen gaan, dan zou ik iets zoeken, waar je in dat weekend wel blij van wordt. Neem een legpuzzel mee, of ga die oude kamer schilderen, of ga in de tuin aan de slag. En vertel haar vooral de dingen die je wel leuk vindt.

En waarom kun je niet met je vriend afspreken dat je niet altijd meegaat? Lekker een weekendje alleen.

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:01 Topicstarter

Eigen moeder

Ben zelf een dertiger, en heb nog een eigen moeder.

Die eigen moeder is zeer zelfredzaam, en dat heeft ze mij ook van jongs af aan bijgebracht. Als puber had ik weinig vrienden, maar mijn moeder vertelde mij dat het niet haar taak was om mij te vermaken. Je eigen leven heb je alleen zelf in de hand. En uiteindelijk ben ik ook wel goed terecht gekomen.

Dus wellicht heeft het daarmee te maken, die irritatie bij mijn schoonmoeder. Zij heeft geen eigen leven. Ze wacht lijdzaam af tot wij langs komen. Dan heeft ze weer wat te doen. Ze leeft haar leven via anderen, via ons.

Dat ze verder geen vrienden/werk/hobby’s heeft ligt allemaal aan een ander. Aan haar man, die vaak moest verhuizen, aan de rest van het dorp ‘waar ze niet tussen komt’, aan haar eigen familie aan andere kant van het land ’die nooit eens onze kant op komen’, aan collega’s ‘die haar niet moesten’ enzovoort.

Juist doordat ik een product ben van mijn eigen moeder, denk ik onwillekeurig ‘neem eens verantwoordelijkheid voor eigen leven, er is meer dan alleen moeder zijn’.

moreen

moreen

13-07-2015 om 23:03

speelt

er iets van een soort afgunst, een soort rivaliteit tussen jou en je schoonmoeder? Is dat misschien iets wat meespeelt in jouw irritatie? Maakt ze meer en/of beter lekkere dingen die jouw man waardeert?

Eerlijk gezegd vind ik het sop de kool niet waard. Het is een kwestie van of een beetje meeveren, of haar duidelijker zeggen wat je wil en niet wil. Daarnaast kun je een heleboel gedrag negeren. De mails bijv. Vraagt ze er later naar, waarom je er niets mee doet dan hou je het bij ' geen zin', geen tijd, is er niet van gekomen. En verder je mond er echt over houden. neutraal.
waar een mens normaal gesproken eerder geirriteerd van raakt is dat je eerst over je grenzen hebt laten gaan. Dus dat moet je verder voorkomen.

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:05 Topicstarter

Weekendjes alleen klinken als een goed idee!

En inderdaad, ze is wat eenzaam. En dat is denk ik waar de irritatie zit. Ze is niet stokoud, en ook niet zwaar hulpbehoevend. Ze kan zo op anderen af stappen, en zelf eens iets leuks regelen maar dat doet ze niet. Liever legt ze haar lot in handen van anderen: de kinderen. Die vormen voor haar het leven in de brouwerij.

Die lijdzaamheid, daar kan ik niet tegen..

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:07 Topicstarter

Moreen

Ze kan zeker weten lekkerder koken dan ik! Maar dat vind ik niet erg. Ik zie haar helemaal niet als concurrent, was dat maar zo. Dan deed ze tenminste eens iets met haar leven.

Krullevaar

Krullevaar

13-07-2015 om 23:08

Ach ja

Als je op bezoek komt - en dat is slechts 1 keer per maand - laat haar zich dan lekker uitleven en geniet ervan zou ik zeggen. Mijn schoonmoeder gaat dan patat of Chinees halen en dan denk ik juist: ik zou veel liever thuis iets fatsoenlijks eten. Maar ik blijf uit beleefdheid en respect voor haar, ook al is snacken niet mijn ding.

Je bent er slechts af en toe, maak je niet zo druk. Veranderen doe je haar toch niet. Jij bent misschien wel zelfredzaam maar vast ook niet perfect. Zo hebben we allemaal wat.

Ik zou me dus vooral afvragen waarom het je zo raakt.

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:12 Topicstarter

Krullevaar

'Ik zou me dus vooral afvragen waarom het je zo raakt.'

Dat is dus exact mijn vraag...

kika

kika

13-07-2015 om 23:13

toch niet erg?

Ik krijg het idee alsof je je schuldig voelt over het feit dat het niet zo klikt. Nou, je bent gewoon niet zo. Punt. Voor een zorgrelatie heb je 2 partijen nodig; iemand die graag zorgt en iemand die graag zorg ontvangt.
Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken hoor, ik weet dat veel mensen het wél prima zouden vinden. Ik ben dan ook iemand die net zo goed geen goede band heeft met schoonmoeder. (Hoewel die niet eens zorgt)
Ik probeer wel te kijken naar wat we wél samen kunnen hebben, het is tenslotte de moeder van mijn partner en ik wil heus moeite doen voor dat contact. Maar helaas, een warme relatie zit er gewoon niet in, zijn we te verschillend voor en ik ga me ook niet anders voordoen dan ik ben.
Andersom probeer ik me ook niet teveel bezig te houden met schoonmoeder en te oordelen over haar. Als ik jou was zou ik gewoon sec kijken naar dat stukje dat tussen jullie speelt. Ze vraagt je iets (maakt niet uit waarom) wat je niet te bieden hebt. Gewoon vriendelijk maar beslist afslaan.

bieb63

bieb63

13-07-2015 om 23:13

fakebook

"Ze kan zeker weten lekkerder koken dan ik! Maar dat vind ik niet erg. Ik zie haar helemaal niet als concurrent, was dat maar zo. Dan deed ze tenminste eens iets met haar leven"
Goh..... waarom zou ze "iets' met haar leven moeten doen? Wat is dat dan? Dat bepaalt ze toch zelf?

creabea

creabea

13-07-2015 om 23:15

ik heb helemaal een beeld

Ik kan me helemaal voorstellen dat je er ibbelig van wordt, als je er niet op zit te wachten. Nu is de vraag, waaróm? Ik zou denken dat je schoonmoeder iemand is die je in het dagelijks leven ook niet zo goed zou kunnen verdragen, misschien? Heb je alleen iets tegen het verzorgende, of is ze totaal niet je type gewoon?
Zo heb ik een collega die op zich heel aardig en sociaal is.... maar ik kan hem niet hebben. Op een of andere manier kan hij niks goed doen bij mij en vind ik alles wat hij zegt en doet vreselijk stom (ligt aan mij hoor, niet aan de collega!). Nu is dat maar een collega en niet een die ik elke dag zie, dus dat is niet zo heel erg. Maar met een schoonmoeder is het een ander verhaal natuurlijk...lastig! En 1x in de maand vind ik inderdaad niet weinig... ook niet veel, maar gewoon. Als jij zelf je eigen ouders ook zo vaak ziet, heb je elke twee weken wel een bezoekje aan de ouders.

Krullevaar

Krullevaar

13-07-2015 om 23:16

Tja..

Geen idee. Mijn schoonmoeder is ook een ouderwetse Hollandse huisvrouw uit een arbeidersmileu. Heel anders dan mijn eigen achtergrond. Ik erger me ook vaak genoeg, maar zie ook zeker haar goede en sterke kanten. En waardeer deze ook. Ze staat altijd voor ons klaar, niks is te veel moeite en ze is een ongelooflijke lieve oma waar mijn kinderen gek op zijn.

Ik zet mijn eigen mening en vooroordeel zoveel mogelijk opzij en vind ook dat je die diversiteit moet waarderen. We zijn niet allemaal hetzelfde en dat is maar goed ook.

Als je er maar 1 keer per maand bent, moet ook jou dat wel lukken toch? Die ergernis zegt namelijk meer over jou dan over je schoonmoeder (no pun intended).

creabea

creabea

13-07-2015 om 23:23

dat dus

"Zij heeft geen eigen leven. Ze wacht lijdzaam af tot wij langs komen. Dan heeft ze weer wat te doen. Ze leeft haar leven via anderen, via ons.

Dat ze verder geen vrienden/werk/hobby’s heeft ligt allemaal aan een ander. Aan haar man, die vaak moest verhuizen, aan de rest van het dorp ‘waar ze niet tussen komt’, aan haar eigen familie aan andere kant van het land ’die nooit eens onze kant op komen’, aan collega’s ‘die haar niet moesten’ enzovoort.

Juist doordat ik een product ben van mijn eigen moeder, denk ik onwillekeurig ‘neem eens verantwoordelijkheid voor eigen leven, er is meer dan alleen moeder zijn."

Ah, daar zit het dus. Even heel kort door de bocht hoor: zou het kunnen zijn dat je door de (feministische) opvoeding die je zelf gehad hebt nogal een negatief beeld kunnen hebben van huisvrouwen? Dat moet je toch proberen naast je neer te leggen, vrees ik.

creabea

creabea

13-07-2015 om 23:24

vreemde zin

sorry, ik typte net een vreemde zin...

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:26 Topicstarter

iets doen

‘Goh..... waarom zou ze "iets' met haar leven moeten doen? Wat is dat dan? Dat bepaalt ze toch zelf’?

Uiteraard.

Maar aan alles is te merken dat ze niet happy is met haar leven zoals het nu is. Ze wil heel graag nodig zijn. Als daginvulling (het is een zeer ijverig persoon). Als je geen werk, hobby vrienden of thuiswonende kinderen hebt dan ben je niet zovaak ‘nodig’ (althans niet op dagelijkse basis).

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:28 Topicstarter

Feminisme

"Ah, daar zit het dus. Even heel kort door de bocht hoor: zou het kunnen zijn dat je door de (feministische) opvoeding die je zelf gehad hebt nogal een negatief beeld kunnen hebben van huisvrouwen? Dat moet je toch proberen naast je neer te leggen, vrees ik."

Geen negatief beeld van huisvrouwen.

Ik ken er genoeg die thuis blijven voor de kinderen, maar wel het heft in handen nemen als het om hun eigen geluk gaat, door zelf clubjes en cursussen op te zoeken. Het gaat meer om dat lijdzame, om anderen de schuld geven en niet de situatie zelf willen aan pakken.

Krullevaar

Krullevaar

13-07-2015 om 23:29

druk?

"Maar aan alles is te merken dat ze niet happy is met haar leven zoals het nu is. Ze wil heel graag nodig zijn. Als daginvulling (het is een zeer ijverig persoon). Als je geen werk, hobby vrienden of thuiswonende kinderen hebt dan ben je niet zovaak ‘nodig’ (althans niet op dagelijkse basis)."

En jij hebt tijd om je daar druk om te maken?
Live and let live.

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:30 Topicstarter

Ibbelig

"Ik zou denken dat je schoonmoeder iemand is die je in het dagelijks leven ook niet zo goed zou kunnen verdragen, misschien? "

Ja, ik denk dat je daar de spijker op de kop slaat.

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:35 Topicstarter

persoonlijke zwakke plek

Daar zit het probleem denk ik.. he is voor mij heel moeilijk om los te laten. Zeker nu

Het is een soort druk die ik voel, die ik van huis uit niet gewend ben. Alsof ik een project ben van mijn schoonmoeder, waarvoor gezorgd moet worden. Omdat ze verder weinig te doen heeft. En zeker nu ze haar goede zorgen ook over de e-mail uit kan storten.
Een ander die zijn leven probeert te leiden via mij die mij mede verantwoordelijk wil maken voor haar daginvulling, dat is waar mijn persoonlijke irritatiepuntje zit (en dat ligt dus aan mij).

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:38 Topicstarter

Fijn om te horen

"Ik krijg het idee alsof je je schuldig voelt over het feit dat het niet zo klikt. Nou, je bent gewoon niet zo. Punt. Voor een zorgrelatie heb je 2 partijen nodig; iemand die graag zorgt en iemand die graag zorg ontvangt."

Fijn om te horen Ik voel me inderdaad schuldig dat ik zo'n slechte schoondochter ben.

Fakebook

Fakebook

13-07-2015 om 23:43 Topicstarter

Geen nee

Wat ook niet helpt is dat schoonma geen 'nee' accepteert.

Daarmee zegt ze in feite dat ze haar eigen behoeften (mij als zorgproject, zodat ze iets omhanden heeft) belangrijker vindt dan die van mij.

Moni

Moni

13-07-2015 om 23:49

Ideetje: vraag haar hulp

Vertel dat je vindt dat zij veel beter kan koken dan jij. Misschien wil ze haar recepten op papier zetten, lekker uitgebreid zodat jij ze kan volgen.
Of wil ze wat extra koken zodat jullie een maaltijd in de vriezer kunnen stoppen. Zo voelt ze zich nodig en het blijft dan op een terrein waar jij je goed bij voelt.
Als je op bezoek bent vraag je om extra uitleg voor een bepaald gerecht, of je dat nou nodig hebt of niet. Daar wordt zij blij en relaxed van en daardoor jij ook (zolang het een veilig onderwerp is(.

Met alle tips die je krijgt, zoals de muziek, kun je wat mooie oneliners bedenken die haar gerust stellen en jou ruimte geven. Bijvoorbeeld: " Ja, je hebt gelijk maar ik zit zo niet in elkaar. Ik ga er iets mee doen als ik er aan toe ben. En dat zal nog wel even duren."
Of: "Goed idee maar daar ben ik pas over 3 jaar aan toe. Ik laat je weten hoe het afloopt."

Dit antwoord kun je in allerlei varianten geven via de mail of in een gesprek. Leer mooie antwoorden uit je hoofd die jij zonder belasting uit kunt spreken. Je schoonmoeder voelt zich gehoord en jij hebt je vrijheid.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.