Relaties Relaties

Relaties

Venlo

Venlo

06-08-2015 om 14:40

Eenzaam, geen familie

Eenzaamheid en ongewenst zonder familie

Ik ben een Nederlandse blanke vrouw en ben eind twintig. Ik ben netjes opgevoed, ben goeduitziend en verzorgd, heb een goede en leuke baan en mooi huisje. Ik leef zonder familie nadat ze zijn gescheiden ruim 15 jaar geleden. Er is voor mij geen plaatsvervangend gezin gekomen. Overige familieleden heb ik in mijn kinderjaren al bijna niet gezien. Mijn familie typeert zich als niet hecht, zakelijk en weinig samenkomen. De afgelopen jaren heb ik ook geen langdurige relatie gekend waardoor er ook geen schoonfamilie is waar ik kan thuiskomen. Goede vriendschappen die ik al jaren ken heb ik niet, hoogstens beginnende vriendschappen en een verre vriendin waarmee de vriendschap wel heel hecht is. Toch heb ik erg de behoefte aan familie/een plaatsvervangend gezin/warme mensen/om het zo maar iets te noemen. Gewoon 2 mensen die graag bij mij op bezoek komen ongeacht hun achtergrond, met of zonder kinderen. Ik zoek absoluut geen alleenstaande mannen. Het is voor mij vaak al lastig genoeg om een klusjesman te vinden die respectvol met een alleenstaande vrouw omgaat. Ik krijg vaak rare verzoeken. Ik zoek dus gewoon normale mensen waar ik op terug kan vallen. Die er eventueel ook voor openstaan om er voor mijn (toekomstig) kindje te zijn of ik nu een relatie heb of alleen ben. Om bij elkaar op bezoek te gaan, hoewel ik geen eigen vervoer heb buiten een scooter, fiets en OV. Wat komt in aanmerking: een getrouwd stel, hetero's, lesbiennes, homo's, een alleenstaande vrouw met eigen vervoer, een alleenstaande vrouw zonder eigen vervoer in de buurt, allen woonachtig binnen een straal van 50 km van Venlo, geen alcohol-, drugs- of andere verslavingen, ernstige psychiatrische problematiek, dit heb ik zelf namelijk ook niet. Ik zoek geen medelijden, ik benadruk in mijn eigen leven ook niet het negatieve en kan slecht omgaan met zwaar depressieve mensen, ik zoek een gelijkwaardig iets, ik discrimineer niet, ik ben niet zwaar op de hand, ik zoek geen lichamelijk/seksueel contact, complimenten zijn welkom maar graag alleen serieuze reacties en personen die daadwerkelijk van plan zijn om langs te komen, ook zoek ik geen lotgenoten of e-mailcontact. Helaas heb ik verwoede pogingen gedaan in het verleden naar familie toe, heb ik door een studie en meerdere verhuizingen moeilijkheden ondervonden om nieuwe goede vrienden te krijgen. Ik heb een aantal niet volkomen goede en slechte relaties gekend, ik heb zelf een kinderwens. Ik ben een aantal jaren single en wacht niet tot alles goedkomt, niets komt naar mij toe, geen familie, geen vrienden, geen buren waarmee ik contact zocht, ik heb geen autisme of persoonlijkheidsproblematiek, ik heb gewoon weinig mensen in mijn leven. Ik zoek dan ook geen tips, als ga naar een clubje, vereniging, vriendschapssites internet, buren koffie uitnodigen, nog eens je familie contacteren. Aan deze goedbedoelde adviezen heb ik niets, ik heb meerdere pogingen ondernomen, ben geen opdringerig vreemd persoon die er niet bij hoort of die mij helemaal afschermt van de buitenwereld, ik ben gewoon een heel normaal persoon met een heel normaal leven, het is gewoon niet gelukt. Niemand kent mij buiten een goede vriendin 200km verderop en ik heb gewoonweg mensen nodig dichtbij voor liefde, gezelschap, eten, drinken, klusjes, samen fietsen, winkelen, hulp, steun, respect, groei. Iemand die uit een leuk gezin komt van mijn leeftijd om mij mee te nemen voor gezelschap mag natuurlijk ook reageren, als zijnde een vriendschap. Geen lotgenoten of enkel e-mailcontact, Venlo.


Organiseren

Ik vind het heel bijzonder geformuleerd. Je wilt gewoon mensen dichter bij je hebben staan. Ik hoop voor je dat op deze originele vraag ook mensen af komen.
Toch denk ik dat het niet helemaal realistisch is.
Mensen organiseren zich door een gedeelde noemer. Dan moet je er nog energie in steken maar er is ergens een linkje. Een eetgroep, een leesclubje, een vereniging, koor, oud collega's.
Ik denk dat je mogelijk ook een optie hebt door je te organiseren met andere alleenstaande vrouwen met een kinderwens of die deze al gerealiseerd hebben. Dat schept een band, dan heb je kans dat daar mensen tussen zitten die meer voor je kunnen gaan betekenen, en ook als ze wat minder voor de hand liggend zijn heb je een gezamenlijk belang. En elkaars kinderen krijgen ook een gezamenlijke geschiedenis. En door dingen samen te ondernemen, zeker als het om kinderen gaat, krijg je ook een gezamenlijke geschiedenis en een band, die van langere duur kan zijn.

Als ik jou was zou ik adverteren met een wekelijkse of veertiendaagse eetgroep voor alleenstaanden met een kinderwens. Of voor alleenstaande ouders met of zonder kinderen.

Maar ik vind het nog steeds een hele mooie eerlijke directe vraag waar je hopelijk ook veel reactie op krijgt.
Als je hem tenminste niet alleen hier zet want de leeftijd hier is omhoog geschoven. Mijn alleenstaand kinderwens dateert alweer van bijna 30 jaar geleden.
In die tijd had ik ook veel contact met vrouwen in Nijmegen.

tonny

tonny

06-08-2015 om 15:20

hee meis!!

' ik heb gewoonweg mensen nodig dichtbij voor liefde, gezelschap, eten, drinken, klusjes, samen fietsen, winkelen, hulp, steun, respect, groei'

Niemand kan zonder

Wat je oproepje betreft - ik ben te oud en ik woon in het Westen, aan mij heb je niets, maar ik hoop dat je mensen op je pad vindt met wie je samen een goed ongedwongen contact kunt opbouwen. Mensen met (deels) dezelfde belangstelling als jij.

Veer

Veer

06-08-2015 om 23:18

hoop

ook ik wens je fijne mensen om je heen! Ook ik woon niet in de buurt.

Maar ik vraag me wel af waarom je geen tips wilt? Er zijn veel manieren (vrijwilligerswerk, hobbymatig) om regelmatig dezelfde mensen tegen te komen in een setting waarin je iets met elkaar doet zonder perse meteen vrienden te hoeven zijn.
Dat komt dan deels tegemoet aan jouw wensen. Bijv. samen een boodschap doen met een andere vrijwilliger voor een activiteit, of een uitje in het kader van een hobby.
Net wat Annej zegt, je hebt dan een linkje, een gezamelijke interesse. Daar volgen dan ontmoetingen uit. En kun je rustig kijken of er mensen bij zijn waar het contact beter mee kan worden.

En ook nog: weet dat er veel meer gewone leuke aardige mensen eenzaam zitten te wezen! Het rode kruis organiseerde (nu nier meer) daar cursussen voor, over de kracht van vriendschap en het belang van een netwerk. Daar kwamen hele leuke gwone mensen op af. Zij moesten wel eerst een enorme drempel over om zich in te schrijven.....

Ik wens je veel succes en leuke contacten, en: oppervlakkig contact is ook contact!

Mijntje

Mijntje

07-08-2015 om 09:17

korter

Ik denk dat zo'n lang epistel met wat je allemaal niet wilt, eerder afstoot dan dat je zo iemand vindt. Want wat je allemaal niet wilt is begrijpelijk, dat is elke gezonde, redelijk intelligente vrouw het mee eens. Maar wie ben jij ? Waar houd je van, wat houd je bezig? Het is wel handig om iets gemeen te hebben, bij vriendschap. Alleen een andere ouder is m.i. niet voldoende. Het kost ook tijd om iets op te bouwen.
Je wilt geen tips, ik weet het Er wordt hier trouwens een meeting georganiseerd van dit forum, misschien een idee om daar naar toe te gaan?

Katniss

Katniss

07-08-2015 om 09:56

Toch wel

Ik denk dat het misschien ook wel een beetje aan jezelf ligt als je geen vrienden hebt. Sowieso komt er in de regel maar weinig vanzelf. Of het komt wel maar dan wijs je het af (omdat iemand een eigenschap heeft die op je nogo-lijstje staat). Mensen die je zo na staan dat ze op gelijk niveau komen met familie zijn helemaal zeldzaam. Met geluk leer je een handjevol kennen in je hele leven.
Ik wil je overigens niet ontmoedigen, dus lees zeker de goede tips in de andere reacties!

tonny

tonny

07-08-2015 om 11:16

gedeelde belangstelling

Ben 't wel met Katniss eens, mensen die je zo na staan alsof het familie is (gesteld dat de familieband Hecht is) kom je niet zo makkelijk tegen.
Verbondenheid ontstaat veelal door gedeelde ervaring en gedeelde belangstelling. Dat is toch waarop je zult moeten insteken als je op zoek bent naar hechte vriendschapscontacten.

Hortensia

Hortensia

07-08-2015 om 12:31

eisen

Je begint je verhaal met: "Ik ben een Nederlandse blanke vrouw en ben eind twintig. Ik ben netjes opgevoed, ben goeduitziend en verzorgd, heb een goede en leuke baan en mooi huisje."

Zal ik jou iets héél gek vertellen?

Ik heb mensen die me dierbaar zijn. En het allerlaatste waarom ze me dierbaar zijn is, of ze wel of niet Nederlands en blank zijn, er goed of niet goed uit zien, wel of geen baan hebben en hoe hun huis er uit ziet.

Een aantal voldoet wel aan dat plaatje. En een aantal niet, bijvoorbeeld omdat ze psychische problemen hebben. Of omdat ze ontslagen zijn en de bijstand er aan zit te komen. Of omdat zij geen mooi huis kunnen betalen en vast zitten in drie hoog achter. Of omdat ze schulden hebben.
Sommigen zijn niet mooi, sommigen zijn zelfs uitgesproken lelijk.

En toch zijn ze dierbaar, omdat ze zichzelf zijn. En omdat ik hen ook dierbaar ben, ook al ben ik niet perfect. Ik ben welkom in hun brakke flatje. Ik zie een glimlach en niet de grote wijnvlek, dat kromgegroeide lijf of dat litteken. Ik weet bij wie ik geen koekje krijg omdat ze dat niet kunnen betalen, maar waar ik wel elke keer met een knuffel word ontvangen.

Hang je niet teveel aan uiterlijkheden en perfectie? Dat beperkt je zo... Je hebt vast méér te bieden dan een mooi uiterlijk en huis en een goede baan en dat geldt ook voor andere mensen, ook de lelijkerds met een rotbaantje

Verder vind ik het een heel mooi initiatief van je en ik hoop dat je de mensen vindt die je zoekt! Er zijn al heel nuttige tips gegeven!

Suze

Suze

07-08-2015 om 12:41

andere fora

Ik pas niet in jouw profiel, maar misschien kan je je oproep ook op andere fora (bijv. Viva) zetten. Wie weet zitten daar meer bij die in jouw (ruime) regio wonen en zich aangesproken voelen.

En ik weet niet hoe Katniss "Ik denk dat het misschien ook wel een beetje aan jezelf ligt als je geen vrienden hebt." precies bedoelt, ook al heeft ze het over "afwijzen".

Ik denk wel: goede vriendschappen zijn allereerst een geluk. Je treft iemand met wie je een klik hebt.

Nou ga je volgens mij niet direct voor een hartsvriendin, maar voor een "gewone" vriendin, dus kan de lat iets lager liggen. Maar iets gemeenschappelijks moet je toch hebben, anders kan je het wel willen, maar gaat het hem denk ik niet worden.

Maar daarnaast: je moet er zelf moeite voor doen. Daar heb je zelf een rol/aandeel in. Ik heb best wat vriendinnen (al lang), die misschien niet vriendinnen zouden zijn geweest als ik er in het verleden niet zoveel moeite voor had gedaan. Dat moet je willen (en kunnen). Maar dan nog: it takes two to tango, dus de ander moet de vriendschap ook willen.

Ik hoop dat je oproep tot fijne contacten leidt.

Katniss

Katniss

07-08-2015 om 13:01

Suze

Ik ben een beetje apart (maar niet als in lekker gek) en kom maar heel zelden iemand tegen met wie het echt klikt. Vervolgens worden dat geen vrienden omdat ik het niet kan opbrengen om daar heel veel energie in te steken. Smoesjes van geen tijd en zo, maar in feite betekent dat denk ik dat ik het niet belangrijk vind. Ik heb voldoende 'intimi' aan mijn vriend, zus, en kinderen.
Ik bedoelde het dus niet negatief. Maar meer als in dat het niet vanzelf komt. Misschien lukt het tien keer niet en de elfde keer wel.

Venlo

Venlo

07-08-2015 om 15:19

reacties op alle reacties

Bedankt voor alle reacties. Ik wist dat wanneer ik zou schrijven deels over wat ik wel en niet wil ik hierop kritiek zou krijgen. Dat mag. Ik discrimineer alleen niet. Ik heb zelf met bijvoorbeeld vluchtelingen gewerkt, en ken mensen met ernstige psychiatrische problemen, die wil ik alleen in mijn priveleven niet mee bevriend zijn. Ik schep helemaal niet op. Maar ik heb niets met mensen met complexe psychiatrische problemen, verslavingen etc. Ik vind dat het mijn recht is om kieskeurig te zijn in de mensen die ik kies. Zelf heb ik tot voor kort in de bijstand gezeten en ben ik getraumatiseert, PTSS, of dat complex is ja of nee, ik zoek geen lotgenoten, want ik heb geen schulden en zit niet met mijn PTSS, zoek ook absoluut geen lotgenoten want ik werk. Maar het is toch logisch dat ik in mijn positie geen vriendschap aanga met een alleenstaande man, of die het nu goed bedoelt of niet. Of ik nu wel het een en ander heb meegemaakt of niet? Ik leg niet de nadruk op mijn eigen achtergrond maar benadruk hetgeen ik ben. Dat ik er goeduitziend, bedoelend, goedgekleed, normaal, verzorgd, spontaan, geen sigaretten of wietlucht, dat mijn huis verzorgd is, etc. Ik werk, ik heb meerdere banen, en doe vrijwilligerswerk. Dan voor de tips, maar ik kom onder de mensen, helaas kan ik niet mijn collega's tot vrienden/familie bombaderen en onderneem ik genoeg actie, en gedaan, tijdens en na mijn studie, maar mijn oproep lijkt me duidelijk, ik zoek niet de aandacht van een man, een relatie, of nog minder, ik heb mij voorgesteld aan beide buurvrouwen met en zonder kinderen, meermaals ben ik gezellig op de koffie gegaan, en zouden zij ook eens bij mij aankomen “ja, doe maar, leuk gezellig'' maar het gebeurt niet. Ik ben geslaagd en geef een feest, er zijn geen gasten, mijn vriendin neemt haar vrienden mee uit Noord-Holland. Zielig, nee ik weiger meedelijden te hebben met mijzelf maar ik heb ook behoeften, nl. mensen dichterbij huis. Mijn buren nodig ik ook zeker uit, nogmaals. Dit heb ik ook beschreven. Tevens dat ik het contact met ouders, een broer, en overige familie van mijn 12e t/m vorig jaar probeerde te herstellen, ook hier hoeven we het niet meer over te hebben, dit zit er niet in. Daarom benoem ik, lieve mensen, dank voor alle tips, maar ik kan er zo weinig mee, tuurlijk je moet je huis uit, enz. enz. doe ik, zie hierboven, werk, studie, buren, familie, vrijwilligerswerk, beginnende vriendschappen die niet meer zullen worden dan eens per maand eens een uur koffiedrinken. Is het een illusie dat er andere mensen mijn gemis kunnen vervangen? Misschien, ja. In alle aspecten, terecht ja. Niemand moet ook over mij gaan moederen want dat kan ik niet aan. En voor iedereen geld ook ouders zijn niet te vervangen, tenzij je niet anders weet. Ik zoek een vriendin met een leuke vriendenclub/familie, die close wil zijn met mij en die dichtbij woont, die mijn behoeften d.m.v. deze oproep kent, of gewoon een leuke familie, man/vrouw, man/man, vrouw/vrouw, vrouw, die misschien een gemis hebben naar contact met iemand/dochter/geen gemis hebben. Die er willen zijn voor iemand die eigenlijk niemand heeft. Op zoek naar alleenstaande vrouwen met een kinderwens in de buurt? Een kookclubje beginnen? Ik hou niet van koken. Haha. Leuke lieve, goedbedoelende tips, en misschien kom ik door mijn oproep hard zakelijk autoritair uit de hoogte en alleen uiterlijk en materialistisch over? Ik heb niets gehad in mijn leven, koude sneeuw buiten, regen, daar heb ik geslapen, alles wat ik bezit is netjes schoon heel, ik heb mijn eigen studie bekostigd zonder hulp van familie of overheid. Voor mijzelf ben ik trots, loop hiermee niet te koop, behalve dat ik mijn laatste examens Engels met 9's en 10-en heb behaald en hiermee mijn diploma heb gekregen. Ik ben een doodgewone vrouw, casual gekleed, geen bitch, een beetje afstandelijk misschien, blijf van me af!!, mag dat door wat ik heb meegemaakt, is dit de reden dat ik niemand heb? Ik heb geen basis, verhuizingen, niets overgebleven, niets kunnen uitbreiden, het komt niet naar mij toe, en ik onderneem de laatste 5 jaar veel. Ik zoek gewoon de mensen die mijn oproep lezen, denken: ik woon vlakbij Venlo ik ga haar bezoeken. Dan … de liefbedoelde tips: met jou komt het wel goed, ga maar naar je buurvrouw, spreek maar af met een collega na je werk, zoek nog een vrijwilligersbaan erbij, zoek een hobby. Mijn hobby is mountainbiken door het bos (alleen), stijldansen (zoek al zolang een danspartner), danspartners zeggen af omdat ik niet verliefd ben of eentje is zo week van verliefdheid dat ik het niet meer kan verdragen, en een man denk veelal jaja dansen tuurlijk maar hoopt op seks/relatie, ik hou van auto's, ga veel deur uit, naar meetings, sail amsterdam, vliegshows, allemaal alleen, oproepjes 'ga je mee?' plaats ik genoeg!! Het lukt niet, zoals ik al eerder aangaf, het lukt niet, het is niet gelukt. Ook date ik wel voor een relatie, maar dat wil ik hier ook niet bespreken, want ik ben bang voor de kritiek, dat ik een bitch ben en kieskeurig, dat er iets mis moet zijn met mij. En ik zoek geen e-mailcontact, en ik wil niet alleen maar online bezig zijn, zoals nu ook weer. Ik ben lief, aardig, maar bescherm mezelf, voor teleurstellingen, ik vind niet dat er heel veel bij mij moet veranderen, ik zoek simpelweg mensen die bij mijn 1e oproep aansluiten en langskomen, dan ellenlange online acties en nog alleen zitten in mijn nette tuin (mag ik dat zeggen , want ik tuinier graag, ik heb geen air, mijn neus is niet in de lucht, ik kom gewoon niet uit een achterstandswijk, en zoek net zulke alledaagse mensen zoals ik, en probeer te voorkomen om mensen te discrimineren. Maar ik zoek stabiele, gezonde mensen, want die sluiten goed aan bij mijn leven, dat is zekerheid voor mij, hoe moet ik het toch beschrijven zonder mensen voor het hoofd te stoten. Ik ben trouwens maatschappelijk werker, juridisch onderlegd, misschien kom ik nu goed over, dat ik een mensenmens ben, begaan, te? Sorry mijn enigste probleem is, geen mensen in mijn leven, en ik zoek geen lotgenote, benadruk geen negativisme, en geen mensen die grote problemen hebben, zoals drank- drugsverslavingen, op lichamelijk contact uitzijn. Gewoon een best friend/familie/vrienden/vervangend iets, leuk, gezellig, ondersteunend. En ja, ik heb een kinderwens, en daar huil ik ook niet over, maar ben sterk en realiseer dit nog Lees m'n oproep, woonachtig Venlo 50km, mail me. Liefs

Venlo

Venlo

07-08-2015 om 15:26

vervolg

Toch wil ik iedereen bedanken hoor en lees ik de reacties nogmaals door en ga ondanks dat ik niet van koken hou, wel actief met de tips aan de slag. Ik sla niet zo gauw iets in de wind, ik ben wel erg actief met het e.e.a. En toch hoop ik dat d.m.v. deze oproep er ook mensen reageren

tonny

tonny

07-08-2015 om 15:40

'ik woon vlakbij Venlo ik ga haar bezoeken'

Je gaat alleen iemand bezoeken als er een aanleiding is. Toch? Als je eerder iets samen hebt beleefd (of dat nou irl of digitaal is) komt er misschien een moment dat je samen afspreekt om iets te ondernemen. Dat kan toch niet zomaar uit de lucht vallen?

Eerder schreef ik al,zoek naar gedeelde ervaring en gedeelde belangstelling. Je wilt beslist geen lotgenotencontact (hoewel ik denk dat de omstandigheden van nu sterk samenhangen met hoe je opgroeide en hoe bij jullie thuis de contacten waren - maar daar weet je vanuit je beroep vast al genoeg over) dus ga op zoek naar iets anders.
Tuinieren, dansen, auto's, naar activiteiten, contact zoeken met andere (alleenstaande) vrouwen met een kinderwens. Juist de digitale mogelijkheden van nu zijn super om de eerste contacten te leggen, ik vind het jammer dat je dat bij voorbaat afschrijft. Hiermee maak je het allemaal onnodig ingewikkeld.

Hortensia

Hortensia

07-08-2015 om 15:42

Ik begrijp dat je het goed bedoelt

Maar wat, als iemand die je via deze oproep leert kennen door omstandigheden buiten eigen schuld in de problemen raakt? Laat je die dan vallen?

Weet je... Nogmaals, ik wil je niet aanvallen, maar als ik mijn eenzaamheid zou willen verlichten zou ik eerder zoiets schrijven als "ik ben Marietje, ik hou van wandelen in het bos, lekker uit eten gaan want ik hou niet van koken, ik vind het leuk om te shoppen, maar niet in die grote warenhuizen, ik gruwel van spijkerbroeken maar draag graag wijde rokken, ik bezoek liever musea dan pretparken en dan liefst streekmusea" (om maar even wat te noemen).

Gewoon een tip waar je verder niks mee hoeft maar het komt nu minder leuk over dan ongetwijfeld je bedoeling was

PS: sorry, ik val buiten je doelgroep want te oud en te ver weg

Mijntje

Mijntje

07-08-2015 om 15:49

korter (2)

Als je in je oproep nu alleen schrijft dat je een jonge werkende vrouw bent van eind 20 (maatschappelijk werk), die houdt van tuinieren, auto's, mountainbiken door het bos, stijldansen. Dat je ondernemend bent, graag naar dingen gaat als sail amsterdam, vliegshows gaat.
En dat je geen air hebt, een (nog) onvervulde kinderwens en je open staat voor oprechte vriendschap met leuke vrouwen in de buurt van Venlo.
Dan kom je veel beter uit de bus!

Door dat enorme lange verhaal (weer) met al die herhalingen dat je echt geen probleemgevallen wilt (logisch, wie wel?) en al dat negatieve kom je juist over als een probleemgeval; een wanhopig type. Wat je niet wilt (toch?). Houd het kort. De rest is allemaal overbodig, zo trek je juist de verkeerde types aan of helemaal niemand.

Ik vind ook dat het op latere leeftijd lastiger is vriendschappen aan te gaan, iedereen leeft meer z'n eigen leven voor zich en heeft het al druk zat met de mensen om zich heen.
Met ouders op het schoolplein is het enige dat ik gemeen heb dat we kinderen hebben. Toch heb ik via dit forum enkele leuke 'nieuwe' mensen ontmoet, met wie het goed klikt. Het kan dus echt.
Ik voldoe alleen niet aan jouw interessen/woonplaats/leeftijd etc.
Maar succes! Ik hoop op leuke reacties voor jou.

Mijntje

Mijntje

07-08-2015 om 15:55

trouwens

ik heb mijn man ontmoet met alleen deze zin: Ik ben geen uitgaanstype, maar houd meer van een wandelingetje en Bach.
We zijn nu 12 jaar samen.
Ik ben verder een kletskous, maar dat is wat anders. Een oproep die lang is wordt sowieso niet of niet goed gelezen. Toon ook vooral interesse in de ander en schaam je niet om je eigen verleden en problemen.

Goede tips verder ook van Tonny en Hortensia!

Zodiac

Zodiac

07-08-2015 om 15:57

mag ik

Mag ik eerlijk zijn?
Zonder een antwoord af te wachten, zal ik eerst zeggen dat het vreselijk is om eenzaam te zijn.
Ik weet er alles van.
Ben 50 jaar en alles en iedereen kwijtgeraakt na een moeilijke tijd in mijn leven.
Heb nu 2 ex-collega's waar ik af en toe mee afspreek, voornamelijk op mijn initiatief.
Mensen vertellen me heel snel heel veel, maar vragen weinig aan mij als persoon en lijken me niet te missen als ze me lange tijd niet zien.
Tot zover mijn uitleg dat ik begrijp hoe je je moet voelen op dat gebied.

Maar dan je epistels. Ze zijn lang, erg uitgebreid, soms wat warrige zinsopbouw en het voelt alsof je in een contact met jou heel wat op je bord krijgt qua eisen en omgang.
Ik denk dat je het zo niet bedoeld, maar zo komt het over, juist door je uitleg.
Misschien zou je de lat wat lager kunnen leggen. Wat meer voldoening halen uit wat oppervlakkiger contacten die over de tijd heen misschien wat dieper worden.
Niet meteen collega's afschrijven om bevriend mee te raken, maar proberen te genieten van de gesprekjes of het vluchtiger contact dat je hebt.
Je legt veel nadrukken op wat je wilt en niet wilt. Dit zorgt ervoor dat je veel mensen onbewust/onbedoeld al afschrijft en dat is zonde.
Het zou mij namelijk niets interesseren hoe je tuin erbij ligt, of je wit of groen bent, hoe oud je bent, wat je hebt meegemaakt, hoe slim je bent, wat je beroep is.
Als ik een vriendschap zou willen dan is er een geestelijke klik.

Ik houd van mensen, maar ik ben ook weer niet een type die genoeg energie heeft om bv wekelijks contact te hebben en continue dingen te moeten doen. Dat ervaar ik als een druk die ik niet hebben kan.
Jij zoekt eigenlijk iemand die letterlijk met je meeleeft, niet in medelijden, maar met wie je veelvuldig contact hebt, dingen samen doet, bespreekt, eens uit kan huilen, mee kan lachen, die begrip toont en er voor je is.
Die mensen zijn op 1 hand te tellen in een mensenleven denk ik wel eens.
Zelf dacht ik wel eens ze ontmoet te hebben, maar er kwam altijd weer een kink in de kabel.
Mensen komen op je pad, in welke situatie dan ook, lopen een tijdje mee en slaan dan weer de andere kant op. Soms voor lange tijd, soms maar een heel korte tijd.
Maar allemaal hebben ze op de ene of andere manier een betekenis gehad in je leven. Of je er nu lessen door leerde of van genoot, je vreselijk hebt geergerd of wat dan ook.
En dan verdwijnen ze weer en komt er van een andere kant weer iemand die met je meeloopt voor onbepaalde tijd.

Probeer het niet te zoeken in mijn "beste vriendin", dan word je vaak teleurgesteld.
Probeer het te zoeken in mensen zelf, zie, omarm, en als het moet: laat gaan.

Ik woon in het westen en ben geen optie, maar ik wens je wel mensen in je leven toe die je geven wat je nodig hebt. Ieder mens heeft dat nodig en je doet er erg je best voor. Weet ook dat je in diverse mensen diverse behoeften vervuld kunt zien. Niet alles in 1 persoon, maar bij die haal je dit, bij de ander dat.
Hou vol en zie de mensen die voorbij komen als optie en niet als meteen afgeschreven omdat het niet het volledige pakketje is.

tonny

tonny

07-08-2015 om 16:11

'Niet alles in 1 persoon, maar bij die haal je dit, bij de ander

en zo gaat dat ook met 'brengen' in relaties.

Heel soms is er iemand in je leven bij wie je 'alles' vindt. Hoewel, terwijl ik dit schrijf: nee, zo iemand ken ik niet. Zelfs niet mijn wederhelft met wie ik al bijna 35 jaar verbonden ben.

Het mooie is juist dat mensen elkaar aanvullen en dat je daarin een schakel kunt zijn. Je kunt delen wat je hebt en ontvangen wat een ander heft, en samen waarderen wat er dan is. Ook in alledaagse contacten met collega's, voorbijgangers, medebezoekers, reisgenoten en noem maar op.
Zomaar ineens kan een contact uitgroeien tot meer.

Katniss

Katniss

07-08-2015 om 17:00

Tja

PTSS zou ik dan ook wel een probleem vinden. Je zoekt dus eigenlijk een soul mate die perfect is, volkomen stabiel en normaal, zonder slechte eigenschappen?

Venlo

Venlo

07-08-2015 om 17:41

jammer zeg

Erg jammer van de reacties, dat het gewoon maar door gaat. Ik mag blijkbaar niet kritisch zijn naar de mensen toe die ik in mijn leven wil. Dus dan maar even mijn PTSS benoemen als probleem. Wat ik zelf niet wil benadrukken, net als alle negativisme, o.a. is dat mijn reden om uitdrukkelijk geen lotgenoten te zoeken. Ja, ik heb weinig zin in de problemen van een ander, om het hier steeds over te hebben, dat is mijn reden. Ik zoek positief ingestelde mensen, ik streef niet naar perfectionisme. Ik wil leuke dingen beleven met positief ingestelde personen en denk dit niet te vinden in mensen met veel problemen. Voor mijn hobby's heb ik vaker oproepjes geplaatst, nog steeds ga ik alleen de deur uit. Blijkbaar is het ook niet gek en de schuld van mijn jeugd en ouders dat ik nu alleen zit. Alleen accepteer ik deze situatie niet. Lotgenotencontact is voor mij geen positieve wending in mijn leven om onder de mensen te komen. Ook hoef ik geen cursussen te volgen hoe ik vriendschappen moet aangaan en onderhouden. Maar ik kom blijkbaar steeds als een verwaand persoon over hier, die steeds weer even op kritische punten gepakt moet worden.. een bevestiging van zie: jij moet hier veranderen. Sorry, dit hier is voor mij gewoon een oproep op mensen in mijn leven te krijgen, net als de vriendinnensites, die een enkele vriendin opleveren, maar velen willen enkel hun statistieken hooghouden op Facebook. En ik zoek de mensen die er voor me zijn, hier, en hierbuiten, die ik kan bellen als mijn voet in het gips moet. Iemand die geinteresseert is. Ik hoor alleen maar dan moet je wat delen samen? Hoe dan.. mailen over moutainbiken, over meetings, ja daar kwam ik ook iemand tegen, was niet zijn type, eventueel vrienden, niks meer van gehoord. Zo gaat het al jaren. Prima dat het aan mij ligt volgens velen hier maar ik probeer nog steeds mensen in mijn leven te krijgen. Leuk dat iemand zegt zoek het niet in 1 persoon, ik heb zelfs geen vage kennissen. 1 vriendin en die woont in Noord-Holland, zoals ik al benoemde. En ook dat ik geen virtueel contact of virtuele vrienden zoek.

Venlo

Venlo

07-08-2015 om 17:50

Ik kan wel janken

Ik kan zoveel werken als ik wil, vrijwilligerswerk doen, hobby's beoefenen, naar meetings gaan, maar ik ben zo ongelukkig.. zo alleen..
De oplossing zit niet in lotgenoten, omdat ik gewoon met mensen wil lachen, echt contact wil, hier bij mij op bezoek of ik daar op bezoek. Ik hecht waarde aan mensen die er echt voor je zijn, ook de vage kennissen en vriendin die amper op de koffie komt, het gesprekje met een collega, een vreemde, waardeer ik allemaal, en wil daarom best nog vrienden erbij. In mijn situatie is het niet gek dat ik mensen in mijn leven wil. Ik weet dat zoiets moet groeien, maar ik zoek bewust naar mensen die van zichzelf weten niet nog meer kennissen te willen maar er ook voor een ander kunnen zijn. Aan die mensen heb ik een gebrek. Ik begrijp dat alles begint met koffie begint en kijken hoe iets uitgroeit, maar dit is een begin en blijft een serieuze oproep om mensen in de ruime omgeving van Venlo op bezoek te krijgen. Mijn deur staat open. Graag geen negatieve reacties meer.

Niet verwaand hoor

Maar met een zucht naar 'normaalheid' en ongecompliceerdheid die ik denk ik wel begrijp maar waarvan ik me afvraag of je dat gaat vinden. Maar mogelijk wel een goede insteek en als gaandeweg blijkt dat er toch meer steekjes 'los' zitten, ook aan zogenaamde 'normale' mensen, dat je dan hopelijk al even hebt kunnen genieten van een aantal 'normale' mensen om je heen.
Ik vind je oproep wel zo eerlijk. Geen behoefte aan onnodig drama maar wel aan een gewoon leven met aandacht en vriendschap voor elkaar en vanzelfsprekende contacten, waar je op elkaar kunt rekenen en wat voor elkaar kunt betekenen.

Zodiac

Zodiac

07-08-2015 om 17:53

maar

Maar je leest wel, maar je pakt het verkeerd op.
Kijk eens wat je schrijft:
"Ik wil leuke dingen beleven met positief ingestelde personen en denk dit niet te vinden in mensen met veel problemen."

en wat je erna schrijft:
"En ik zoek de mensen die er voor me zijn, hier, en hierbuiten, die ik kan bellen als mijn voet in het gips moet. Iemand die geinteresseert is"
Daarbij praat je ook nog over je moeilijke jeugd, PTSS en dan verwacht jij of all people alleen maar positieve mensen om je heen. Ook schrijf je dat je zelf niets hoeft te veranderen. Niemand is perfect.

Je hebt dus eisen die alleen voor je toekomstige vrienden gelden, maar niet voor jou.
Juist jij zou moeten begrijpen, als mens met een verleden en als mens in een beroep als het jouwe, dat het niet zo werkt.

Als je goed gelezen had, had je gelezen dat ik op 50-jarige leeftijd momenteel 2 ex-collega's in mijn leven heb, met name op mijn initiatief; heel af en toe zoals bv in totaal 3 keer per jaar van die twee mensen. Zoveel is dat niet. Ik heb me, en nog, door God en iedereen verlaten gevoeld.

Mijn laatste stukje bestond uit het toewensen van geluk in het vinden van vrienden. Dat was een oprechte wens.
Alleen lees jij wat je wilt lezen, je "maar" al in de aanslag en van je eigen gelijk uitgaand.
Dan kan het idd heel lang duren, want mensen hebben dat zo door.
Dat is jammer toch, als je van binnen anders bent dan je overkomt?

Mijntje

Mijntje

07-08-2015 om 18:13

goed

Wat je doet is goed, wat je zoekt. Het is heel normaal, iedereen zoekt dit. Niemand zet een psychopaat of verslaafde op zijn wensenlijstje
Schrijf dat alleen niet allemaal op in je oproep, is wat ik schrijf.

En ik denk dat mensen geen vrienden willen die alleen maar janken dat ze zo alleen zijn. Dat maakt niet aantrekkelijk. Natuurlijk moet je eerlijk en open zijn, maar dan zonder er een groot drama van te maken.
Misschien moet je ook proberen alleen, of bijna alleen, iets gelukkiger proberen te zijn. Een vriendin lost dit allemaal niet voor je op, en als je als ongelukkige zoekt tref je vaak de verkeerde mensen. Ik weet dat dit niet is wat je lezen wilt, maar toch.

Katniss

Katniss

07-08-2015 om 18:16

Oproep

Je hebt goede tips gekregen voor het schrijven van een leuk oproepje. Zoals ik het nu op me overkomt is het juist een op uiterlijk vertoon gericht wanhopig verhaal van iemand zonder zelfinzicht. Dat is niet aardig van me om te zeggen, of ik kan me althans voorstellen dat het niet aardig overkomt. Maar goed bedoeld, dat zeker. Ik reken daar mensen niet op af, iedereen heeft wel wat.

Mijntje

Mijntje

07-08-2015 om 18:44

kunst

De kunst voor jou, Venlo, is denk ik je niet als slachtoffer te voelen. Zo hebben mensen geen zin in contact (en zeker niet als ze aan een hele eisenlijst moeten voldoen). Vrijwel iedereen heeft het een en ander te verstouwen gehad en heeft zo z'n neuroosjes en trauma's. Maar ik weet niet of jij er intussen al mee klaar bent, met jouw verleden. Misschien verstandelijk wel..
Wat niet wegneemt dat je met al 'je nukken' toch een hele gezellige vrouw kan zijn. Kijk alleen uit met die lange epistels, want daarin kom je niet goed over. Zie ook dat jij ook niet perfect bent, durf dat ook te laten zien.

Eenzaamheid

Eenzaamheid in de zin van geen familie en weinig intieme contacten komt veel vaker voor dan je denkt. Door anoniemere contacten en grotere afstanden in een steeds grotere samenleving. Ik denk dat een beroep op het opheffen van elkaars eenzaamheid in principe een goede oproep kan zijn.
Wat anders is het gevoel alleen op de wereld te zijn doordat je je niet gewenst hebt gevoeld door je ouders en je daar ook afstand van hebt gedaan. Dat kun je alleen verminderen door jezelf te wensen en dat kan denk ik ook weer als anderen je wensen of misschien wel doordat je zelf actief anderen het gevoel geeft gewenst te zijn.
Ik zie dat soms om me heen en dat is echt niet eenvoudig.
Hoe gecompliceerd wij in mijn gezin dan ook zijn benadruk ik altijd maar bij mijn kinderen hoe gewenst ze zijn door hun moeder maar ook door hun vader. En dat we er voor hen zijn, hoe gebrekkig ook soms.
Maar ik mis mijn eigen ouders wel. Ik moet nu ook mijzelf wensen en een gevoel van eenzaamheid accepteren. Soms doe ik even stiekum of ze er nog zijn. Fantasie kan troosten.
En niet altijd komt er een oplossing maar je blijft zoeken naar verbinding.

Amare

Amare

07-08-2015 om 20:17

Belangrijke vraag

Venlo, de vraag die je jezelf kunt stellen, is waarom die leuke, ongecompliceerde, vrolijke mensen met jou om zouden willen gaan. Welke meerwaarde zou jij kunnen hebben voor anderen? Wat maakt dat mensen tijd met jou willen doorbrengen, energie in jou zouden willen steken. Dat is een effectiever uitgangspunt dan je alleen maar afvragen waarom je toch geen vrienden hebt.

Noet

Noet

07-08-2015 om 20:40

bij de eerste oproep

voelt niemand zich meer goed genoeg om je vriend te zijn. Je legt de lat heel erg hoog.

Wellicht een leuk boek om te lezen: the rosie project / Het Rosie project.

Geef mensen de ruimte ondanks hun vlekjes om je vriendin/vriend te zijn.

helga

helga

10-08-2015 om 07:16

Venlo

De kritiek in dit draadje is heel goed bedoeld. Het gaat je nl niet lukken op deze manier te krijgen wat je wilt. Echt niet.

Moiraine

Moiraine

10-08-2015 om 10:16

Wat mij helpt/hielp

Uit jouw berichten begrijp ik dat er voldoende mogelijke contacten zijn, dat je genoeg mensen ontmoet. Het ontwikkelt zich echter niet naar diepgaande contacten.

Diezelfde ervaring heb ik ook (gehad). Op enig moment ben ik gaan kijken naar de rol die ik zelf in de contacten met mensen speelde. Het bleek dat ik (onbewust) afstand hield van mensen, zodra ze te dichtbij dreigden te komen. Het gevolg was dat ik onvoldoende van mijzelf (mijn gevoel, maar ook mijn problemen!) liet zien, waardoor mensen mij niet echt leerden kennen. Logisch gevolg was dat mensen mij zagen en behandelden als kennis en niet als goede vriendin.

Sindsdien ben ik opener/kwetsbaarder (wat heel eng en spannend is) richting mensen van wie ik vermoed dat er een mogelijke vriendschap inzit. Met het gevolg dat er nu een paar mensen zijn met wie ik een diepere band aan het opbouwen ben.

O ja, ik heb ook mijn eisen lijstje waaraan een goede vriend/vriendin moet voldoen losgelaten. Belangrijker dan alle voorwaarden, is voor mij nu of ik een 'klik' voel met iemand.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.