Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Een gepaste leerrijke straf


Voor de duidelijkheid

Voor het geval mijn reactie toch te cryptisch is:

Stefanie, mijn alarmbellen gaan over seksueel misbruik.

Je dochter krijgt - ook door jou - een schuld op haar nek (duizenden euro's) die ze helemaal niet terug kan betalen of goed maken. Het is een schuld aan jouw vriend. Een volwassen man.

Als het al waar is dat jouw kinderen die schade hebben gemaakt, dan vind ik dat jij daar zelf de schuld van op je moet nemen. Je had ze niet alleen op die zolder moeten laten.
Bel je verzekering, laat die de kwestie regelen en laat je dochter niet meer alleen met 3 jonge kinderen.

Maak aan je kinderen, maar vooral ook aan je dochter, duidelijk dat zij de schade NIET hoeven te vergoeden en dat ze er NIET op aangesproken mogen worden. Bescherm je kinderen tegen onevenredige straffen of misbruik.

Elisabeth

Elisabeth

04-12-2015 om 11:53

M Lavell

waarom gaan je alarmbellen over seksueel misbruik?
Omdat ze iets stuk hebben gemaakt bij die vriend?

Noet

Noet

04-12-2015 om 11:57

de kinderen waren aan het spelen bij de OUDERS van haar vriend.

Die vriend zou ook best de vader van het kinder gespuis kunnen zijn.

bloemetje

bloemetje

04-12-2015 om 12:05

Stefanie

Stefanie, natuurlijk vind jouw dochter jou de allerliefste. Weet je dat zelfs kinderen die zwaar mishandeld worden door hun ouders, nog onvoorwaardelijk van hun ouders houden en loyaal zijn? Ik schrik echt van jouw opmerking, en van de straf (een week brood). Je kind is geen hond!

Ik zou echt eens wat gaan lezen over opvoeden zonder (of met zo min mogelijk) straffen. Het voelt voor jou daadkrachtig om te straffen, maar er is oneindig veel onderzoek naar gedaan . En daaruit blijft steeds weer: streng straffen maakt meer kapot dan dat het wat oplevert. Misschien zit je in een omgeving waarin streng straffen als heel normaal wordt gezien, maar ik hoop echt dat je gaat inzien dat het averechts gaat werken. Het gaat ten koste van je kind en dat kan toch niet de bedoeling zijn van een moeder??

En voor wat betreft de schade: ja, excuses laten aanbieden. Een kadootje of mooie tekening, en dat is het. En natuurlijk schakel je de WA-verzekering in om de kosten te declareren. Daar heb je die verzekering voor.

Pirata

Pirata

04-12-2015 om 12:15

niet door elkaar halen

Het gaat hier om de opa en oma. Miriam haalt er m.i. de gekste dingen bij. Hoe kom je er op, Miriam?
Die week brood eten was een straf voor zeuren over het geserveerde eten, niet voor de gaten in het plafond. Over die straf wordt nog nagedacht, maar is wel "beloofd" aan de kinderen.

Jaina

Jaina

04-12-2015 om 12:22

Van alles bijgehaald

Er wordt hier wel van alles bij gehaald. Het gaat over kinderen die gewoon op zolder aan het spelen waren en daar stomme dingen hebben gedaan. Dat doen kinderen soms. Die straf van een week lang brood stond hier volkomen los van en ging over niet eten. De kinderen hebben hier helemaal nog geen straf voor gekregen en Stefanie geeft zelf aan dat ze geen straf wil zoals een week lang geen ipad omdat het niet leerzaam is. Ze geeft zelf al aan dat de kinderen die schade niet kunnen vergoeden en dat ze dus een straf wil verzinnen waarbij de kinderen in het klein de gevolgen kunnen ervaren. Is dus allemaal helemaal niet zo dramatisch. De kinderen zijn gewoon stout geweest en krijgen straf.

stout?

Volgens mij zijn die kinderen gewoon kinderen geweest en is de enige die fout zat de ouder die dacht dat je zulke jonge kinderen best samen alleen op een zolder kunt parkeren.

Jaina

Jaina

04-12-2015 om 12:28

Jippox

Een 7 jarige en 5 jarige zouden toch best een uurtje zonder toezicht moeten kunnen spelen (zolder of buiten). Een 3 jarige is een ander verhaal natuurlijk maar ik weet niet of hij de primaire dader was of dat hij zich gewoon liet meeslepen door de anderen. In elk geval speelden mijn kinderen met een jaar of 4/5 niet de hele tijd meer onder toezicht maar mochten ze alleen in de tuin spelen, op hun kamers, in de speelkamer en op zolder.

Gemist

Bij de ouders van de vriend, vooruit, dat had ik gemist. Maar ik neem aan dat die vader ook een volwassen man is.

Kern van mijn boodschap is dat het meisje een schuld op haar nek krijgt die ze niet goed kan maken. Dat maakt haar extra kwetsbaar. Ook voor seksueel misbruik.
Moeder moet dat meisje en haar kinderen niet in die positie brengen.

Dat doet ze wel.

Geloof ik niks van

"Er wordt hier wel van alles bij gehaald. Het gaat over kinderen die gewoon op zolder aan het spelen waren en daar stomme dingen hebben gedaan. "

Die kinderen, 1 van 7, 2 van 5 en 1 van 3 zijn niet uit zichzelf naar die zolder gegaan om daar lekker met elkaar te gaan biljarten. De leeftijden van die kinderen zijn te gevarieerd om dat met elkaar op een gelijkwaardige manier te verzinnen.

Het verhaal rammelt.
Dat baart zorgen.

'zouden moeten kunnen"

De meeste 7 en 5 jarigen kunnen inderdaad prima even zonder toezicht. Samen is alweer een ander verhaal, samen met ook nog een 3 jarige is nog weer eens een heel ander verhaal. Soms ontstaat iets in een spel, en snappen ze achteraf haarfijn dat het niet zo'n goed plan was. Maar dat is dan wel achteraf.

Bovendien: wat voor 'de meeste' kinderen opgaat, gaat niet altijd voor ieder individueel kind op. Het blijft voor ouders hoe dan ook steeds weer aftasten wat er wel en niet kan. Dit kon dus niet. Leermomentje voor de ouder vooral, denk ik dan.

Hortensia

Hortensia

04-12-2015 om 12:36

nou ja...!

Ik heb als kind regelmatig met mijn neven en nichten op zolder van mijn oma en opa gespeeld en we varieerden enorm in leeftijd.

Ik vind het idee dat jij bij zoiets krijgt veel zorgwekkender!

Pirata

Pirata

04-12-2015 om 12:36

heu Miriam

Hoe kom je daar nu op?
Hier gingen ze regelmatig met een heel stel van diverse leeftijden op zolder zitten, dat mocht eigenlijk niet. En dan tussen de de daar opgeslagen antieke voorwerpen verstoppertje spelen. Gelukkig ging het hier allemaal net goed.
Of verdenk je ons als ouders nu ook van misbruik? Ik snap totaal het verband niet.

Hortensia

Hortensia

04-12-2015 om 12:38

En...

Ik begrijp dat het om een speelgoedkeu gaat. Daaruit maak ik op (een aanname, dat is waar) dat er meer speelgoed is. Een prachtige plek om je kinderen even neer te zetten.

Jaina

Jaina

04-12-2015 om 12:41

Normaal

Ik vind het echt volkomen normaal dat een groepje kinderen van diverse leeftijden samen speelt op zolder (of in de tuin of waar dan ook een leuke speelplaats is). Dat deden onze kinderen ook altijd. Dat deed ik zelf als kind ook. Mijn grootouders hadden een enorme zolder die helemaal vol stond met allerlei interessante spullen en wij konden daar echt uren spelen. Zolders zijn erg leuk; zeker als ze vol zooi staan. De kleinere neefjes en nichtjes speelden dan ook gewoon mee. Het is ook heel normaal dat kinderen van diverse leeftijden samen spelen.

normaal

Dat is ook normaal. Net zo normaal als dat daarbij weleens wat stuk gaat.

Jaina

Jaina

04-12-2015 om 12:44

Jippox

Ik vind het ook normaal dat er wel eens iets stuk gaat.Als dat per ongeluk is dan is dat niet erg en als dat moedwillig gebeurd dan mogen ze best de gevolgen ervaren. Dat is allemaal geen drama en dat moet je er verder ook niet van maken maar iets van straf vind ik wel op zijn plaats. Natuurlijk is het allemaal niet heel ernstig wat ze hebben gedaan maar je mag ze best confronteren met de gevolgen.

Context

Ik haal Jippox aan "De meeste 7 en 5 jarigen kunnen inderdaad prima even zonder toezicht. Samen is alweer een ander verhaal, samen met ook nog een 3 jarige is nog weer eens een heel ander verhaal"

Die kinderen zijn niet uit zichzelf op die zolder gaan spelen. Ze zijn naar boven gestuurd en zonder toezicht gelaten.

Nu worden ze ook nog - ook door moeder - volledig verantwoordelijk gehouden voor de gevolgen daarvan.
Die 3 en misschien ook 5 jarigen zullen zich daar niet zoveel van aantrekken, maar die 7 jarige wel.

Dat is niet eerlijk maar het is ook nog eens gevaarlijk.

Noet

Noet

04-12-2015 om 13:13

gestuurd

wie zegt dat die kinderen naar boven zijn gestuurd, wij speelden met alle neefjes en nichtjes die zeker 10 - 15 jaar in leeftijd verschilden ook altijd boven met het biljart van mijn oom. WhOOO wat was die man boos toen we per ongeluk door zijn laken waren gegaan.

Die boze oom was al genoeg straf.
De rest is via de verzekering geregeld.

We hebben er geen van allen straf voor gehad, maar onze boze oom komt nu 30 jaar later en 3 jaar geleden bij zijn begrafenis nog wel ter sprake.

Nu een paar dagen later nog straf gaan geven heeft helemaal geen zin, bij kinderen moet je lik op stuk doen zodat ze weten waar ze voor gestraft worden.
Dan een gesprekje en klaar. Maakt al met al veel meer indruk.

Jaina

Jaina

04-12-2015 om 13:15

Echt?

Kinderen van 7,5 en 3 kunnen niet zelf verzinnen om op zolder te gaan spelen? Het was niet de eerste keer dat ze daar kwamen waarschijnlijk. Dit zijn of hun opa en oma of hun stief oma en opa. Dus die kinderen komen daar vaker. Die weten dus dat er een leuke zolder is om te spelen en dat er speelgoed ligt. Dus natuurlijk kunnen die zelf bedenken dat ze daar willen spelen. Waarschijnlijk komen de oudsten met het idee en dan wil kleine broertje ook boven mee spelen natuurlijk.

Een schuld opbouwen

Ik snap heel goed wat Miriam bedoelt, je praat een kind geen grote onoverzichtelijke schuld aan tegenover een volwassene. Dat maakt kwetsbaar voor misbruik. Ze kan zich niet verweren omdat ze een schuld in te lossen heeft. Echter worden bij de diverse inzendingen in elk geval mogelijkheden voor het goedmaken bijgegeven.
Maar het fenomeen blijft typisch. Kinderen maken niet zo opzettelijk iets stuk. Ze spelen en oefenen en tenzij je het ze uitlegt waar ze wel en niet wat mee kunnen doen, en ze hebben je begrepen, zijn ze argeloos in die dingen.
Als je kinderen niet de kans geeft om schuldeloos fouten te maken zet je ze op voor onzekerheid en verantwoordelijkheid over zaken waar ze geen controle over hebben. Het is een voedingsbodem voor misbruik door anderen of voor het jezelf tekort doen of pijn doen om de 'schuld' en het verwarrende schuldige gevoel kwijt te raken.
Ben blij dat mijn ouders dat soort dingen niet hebben gedaan.
Daar zal het ook mee te maken hebben of je al dan niet zelf in de vanzelfsprekende 'straf' houding schiet. Alsof straf goedmaakt wat uit onwetendheid en spel fout afgelopen is.
Voor mij is het dan ook zaak om je schrik niet af te reageren op je kinderen maar zaken op te lossen, weer heel te maken, te vergoeden, waarbij je kinderen uitlegt wat er fout gegaan is en waarom je dat goedmaakt, en waar zij bij kunnen helpen. Soms gaat het fout, dat zal je hele leven zo zijn. Los het op.

viola

viola

04-12-2015 om 13:51

wilde al zoiets schrijven

Je bent me voor AnneJ.

Injel

Injel

04-12-2015 om 14:38

dat zou ik ook zeggen

'Toch vinden ze mij niet de liefste, maar de allerliefste mama va, de hele wereld'

Dat zou ik ook zeggen als ik een moeder had die me een week brood liet eten als ik het avondeten niet lekker vond. Je kinderen zijn waarschijnlijk (terecht) bang dat ze een week in de schuur slapen als vertellen wat ze echt van je vinden.

Stefanie

Stefanie

04-12-2015 om 15:40 Topicstarter

Algemene Verduidelijking

Ik ben van Oost-Vlaanderen .... Vandaar het dialect met de platen.
Die straf van boterhammen is voor hen de eerste keer, je probeert dit en dat, en als het niet helpt iets drastischer. Als wij vb. Boontjes aan het eten zijn en ze lusten dit niet, dan moeten ze 1 of 2 van eten. Als ze geen trek hebben gaan ze met honger van tafel en krijgen ook niets meer,

Mijn vriend is mijn partner, wij waren naar huis gegaan onwetend van de schade, zijn mama heeft gebeld,....

Hun verontschuldigen en goed maken is geen straf, eerder normen en waarden leren.

Vind wel dat hier nogal aanvallend word op gereageerd. Ik vind dat normaal als ze zoiets doen daar gevolgen van komen.

Kinderen moeten heus wel even alleen kunnen spelen zonder de boel af te breken.
Als je 3 kinderen hebt en er zit één op de schommel buiten, een in de living , ander in de keuken.... Hoe ga je dat dan doen?? Ik kan mij niet in 3 splitsen. Ondertussen moet er ook nog eten gemaakt worden, de was en de plas... Als je thuis bent. Is waarschijnlijk iemand met 1 kind of zo die hier reageert.

Het is hier ook geen leger hoor, wij bakken samen cupcakes en versieren ze, doen samen een gezelschapspelleke .....

nou nee

Ik heb er 4. En de jongste is 7 en die kan ik nog steeds niet met gerust hart alleen laten, want die is veel te creatief en onderzoekend

Je hoeft natuurlijk niet altijd ieder moment elk kind onder toezicht te hebben. Zoals ik al zei: vaak zit het ook in de combinatie. Zo'n 3 jarige zou ik niet alleen laten met een 5 en 7 jarige. Tenzij ik zeker weet dat er niets stuk kan (ook niet aan die kinderen).

Tja de opvoedstandaard

Er zit blijkbaar een soort opvoedstandaard uit het verleden in ons die maakt dat we het zo vanzelfsprekend vinden om ons slecht te gedragen tegenover kinderen omdat we ze daarmee denken goed op te voeden.

En vooral als er iets fout gaat schieten we makkelijk in die patronen van dwingen (iets) te eten, straffen, voedsel onthouden (zonder eten naar bed) en meer van dat fraais.

Onder de koude douche.

Nou ja, verzin er zo nog een paar bij. Allemaal aangeleerde onmacht van ouders. Waarmee we onze kinderen een machteloos gevoel geven.

mirreke

mirreke

04-12-2015 om 16:45

Verschrikkelijk

Hier vier kinderen hoor met telkens twee jaar ertussen, oudste nu al 19. En echt, van mn levensdagen niet dat ik een kind (van 7!!!!) een week lang brood laat eten, en dan ook nog met droge ogen beweren dat het kind (nog steeds 7!!!) daarvoor zelf gekozen heeft. Een kind van 7 laat je dat soort keuzes niet maken. Hoe durf je eigenlijk.
Dit is een ideaal recept om je kind annorexia te laten krijgen later. Ongelooflijk, omdat ze een paar keer de boontjes niet eet... Of met honger van tafel laten gaan. Wat een bizarre reflex is dat. Had je zelf zo'n rotjeugd? En vind je daarom dat je kinderen dat ook moeten meemaken?

Ik begrijp hier echt helemaal niks van. Ik hield niet van spruitjes. Ik kan me 1 x herinneren dat ik ze moest opeten en moest blijven zitten tot ik ze op had. Ik zat daar volgens mij 2 uur lang en uiteindelijk heb ik ze in de afvalemmer gekiept. Het werkt echt niet, dan krijg je een wilsstrijd. Ik leerde er echt niet van spruitjes te eten. Ik weet het wel nog steeds. Ik had heel fijne ouders, maar dat is een slechte herinnering. Oh, en ik ben 50+, het is dus nogal ouderwets.

Het is heel vervelend wat er is gebeurd. Balen. Je kunt er voor je oudste heel goed een leermoment van maken. Dat ze voortaan naar jou of naar papa toe moet komen als er iets gebeurt waarvan ze zich afvraagt of dat wel de bedoeling is.

En het is voor jouzelf en je vriend en de opa en oma een enorm leermoment lijkt me zo: kinderen van die leeftijd het liefst niet en als het niet anders kan niet langer dan tien minuutjes alleen laten, en dan even gaan kijken wat ze aan het doen zijn. Als ze op zolder gespeeld hebben aan het eind even gaan kijken of alles er nog wel goed uitziet. Is je vriend trouwens wel de vader? Soms zijn stiefvaders veel strenger, misschien doe je daarom zo streng?

Verder ja, idd uitleggen aan je dochter dat als er dingen stuk gaan of stuk gemaakt worden, die weer gemaakt moeten worden, en dat dat geld kost.

Enfin, idd, laat haar zelf met een idee komen hoe ze excuus kan aanbieden. Een tekening is een goed idee.

En zelf lijkt me dat je het laat vergoeden door je verzekering. Er is een paar keer naar gevraagd, en je reageert daar niet op. Dus: heb je wel zo'n verzekering? Je gaat toch niet de spaarpotten van die kinderen plunderen om dat te betalen? Dat is je eigen leergeld, lijkt me zo: Kinderen van die leeftijd niet (lang) alleen laten.

Ooit hier in de omgeving een gevalletje gehad van allemaal jongetjes van een jaar of tien, die met steentjes over een schutting aan het gooien waren. Met daarachter, je raadt het al, een rijtje auto's. En die schade is gewoon vergoed door de verzekering hoor. Vriendin (wier zoon erbij zat) heeft inderdaad een goed gesprek gevoerd met haar zoon, maar verder is het dan basta.

Echt val niet in de valkuil van strijd om het eten, dat is vragen om conflicten. En je kunt het niet bij ze naar binnen proppen, dat winnen ze gewoon van je. Het is hun manier om zich tegen dat machteloze gevoel waar AnneJ het over heeft te verzetten...

Stefanie

"Als je 3 kinderen hebt en er zit één op de schommel buiten, een in de living , ander in de keuken.... Hoe ga je dat dan doen?? Ik kan mij niet in 3 splitsen. Ondertussen moet er ook nog eten gemaakt worden, de was en de plas... "

Dus iedereen moet maar van ouders met meer dan één kind accepteren dat die kinderen schade maken of zelf wat overkomt omdat je geen toezicht kan houden of ze nog niet zelfstandig en verantwoordelijk genoeg zijn om buiten het zich te spelen?

Je zorgt er toch voor dat elk kind vrijheden heeft waar hij aan toe is, passend bij zijn leeftijd. Een zevenjarige kan bijvoorbeeld enige tijd zonder toezicht in de tuin spelen, dan heb je hem al eens uitgelegd dat hij niet zomaar de tuin uit mag, en dat hij uit het schuurtje met verf en gevaarlijk gereedschap moet blijven? En als dat nog te lastig is moet je er bij gaan zitten. Kunnen ze meteen alledrie buiten spelen. Als je moet koken gaat iedereen mee naar binnen.

Zeker je jongste is nog te jong om buiten het zicht te spelen, zeker in een niet op kinderen ingesteld huis van een ander. Die had ik beneden gehouden. De andere kinderen hadden daar misschien mogen spelen maar dan was ik eerst even meegelopen naar boven om te kijken of er niks kwetsbaars of gevaarlijks is, of ze weten hoe ze de trap weer af moeten en waar de wc is. En dan ga je vervolgens eens in de zoveel tijd even polshoogte nemen.

De schade die je kinderen op die zolder aangericht hebben heb je aan jezelf te danken, ik vind het onredelijk hen daarvoor te straffen. Uitleggen dat je sowieso nooit met stokken in plafonds moet gaan prikken, uitleggen dat als je per ongeluk één gat maakt je meteen moet stoppen kan je wel doen. Uitleggen dus, sorry laten zeggen en dat als wijze les voor zowel jezelf als je kinderen beschouwen.

skik

V@@s

V@@s

04-12-2015 om 17:40

gejuicht

Ik zou waarschijnlijk alleen maar blij geweest zijn met die straf van brood eten. Wat had ik een hekel aan de warme maaltijd, maar brood kreeg ik niet.

(ik sloop van eens stiekem naar beneden 's avonds als ik in bed lag om een droge boterham te pakken)

Die enkele keer patat of pannenkoeken had ik daar best voor op willen offeren.

Hier kinderen die allemaal veel minder kieskeurig zijn dan ikzelf, zij hebben dan ook nooit onder dwang moeten eten of noodgedwongen hongerlijden omdat ze wat op tafel stonden echt niet konden eten.

Vind de straf van het brood eten dan ook niet zo erg.

Voor het andere: een preek en zelf excuses moeten maken, dat lijkt me straf genoeg.

mirreke

mirreke

04-12-2015 om 18:04

V@@s

Jij houdt toevallig van brood, dus voor jou is het geen straf. Maar het gaat erom dat je een jong kind feitelijk wilt breken. Want een week lang straffen voor het feit dat ze het eten niet wilt eten of niet lekker vindt... Dan ben je al heel ver hoor.

Het gaat om het feit dat deze straf niet in verhouding is tot het 'vergrijp' (wat ik in het geval van eten geen vergrijp vind trouwens) en ook niet in verhouding staat tot de leeftijd van het kind.

Ik zou me nog kunnen voorstellen dat ik mijn zoon van 17, als dit zou spelen, maar dat is niet zo hoor, een langere termijn iets zou kunnen laten 'leren'. Bijvoorbeeld zijn kleren niet wassen als hij het zou vertikken ze naar de wasmand te brengen. En dan net zo lang totdat hij geen schone kleren meer had. Zoiets...

Maar een wilsstrijd aangaan met een kind van zeven, wat leidt tot een eigenlijk kindermishandelende straf, en dan ook nog zeggen dat het kind er zelf voor kiest? Nou dan ben je wat mij betreft echt rijp voor een opvoedcursus...

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.