Relaties Relaties

Relaties

Steeds kijken of

Engeltje hier terug is. Ik ben benieuwd hoe het gaat. En eerlijk gezegd ook bezorgd. Ik weet niet, ik wilde toch even informeren. En ook haar laten weten dat ik aan haar denk (en ik ben vast en zeker niet de enige). Geen idee of dit 'mag' hoor, dit berichtje hier plaatsen, maar als het niet mag wordt het wel weer weggehaald.


Pennestreek

Pennestreek

25-02-2016 om 08:05

Reactie

Ik heb hem zelf gevraagd naar zijn gevoel voor haar. Ik vind namelijk dat hij nog steeds te weinig deelt met mij over hoe hij zich voelt, wat hem bezighoudt. Er is volgens hem geen contact meer geweest tussen hen sinds oudjaarsdag, op die whatsapp na. Hij weet alleen zelf niet zo goed wat hij voor haar voelt, zegt hij, ook dat 'zweeft' een beetje, omdat hij geen contact met haar heeft. Hij heeft maandag weer een sessie bij de therapeut, dan wil hij het daar o.a. over gaan hebben.

Over therapie gesproken, iemand hierboven zei dat ze 5 jaar therapie heeft gehad en daar nog steeds plezier van heeft. Maar dat was vast een andere tijd, want de verzekering vergoedt inmiddels al niet meer, ik heb mijn max aantal sessies gehad, voor relatietherapie is er sosieso geen vergoeding en man heeft maar 5 sessies gekregen. Ik zou nooit 5 jaar therapie kunnen betalen. En hoewel je natuurlijk geen prijskaartje kunt hangen aan je huwelijk of je geestelijke gezondheid, het speelt toch mee dat we het allemaal zlef moeten betalen. Het speelde in ieder geval mee in mijn besluit om meer tijd tussen 2 sessie te laten zitten.

Gisteren inderdaad nog gesproken. Zijn voorstel tot birdnesting is de koelkast in gegaan en we gaan gewoon door zoals we hadden afgesproken: ieder voor zich bij de eigen therapeut en wellicht ook samen sessies, en dan in de zomervakantie bekijken wat er eventueel veranderd is en dan praten we weer over hoe we vanaf dan verder gaan. In ieder geval heeft hij gezegd dat er zeker ook momenten zijn dat hij zelf denkt dat het goed kan komen, daar hou ik me dan maar aan vast.

RoosjeRaas

RoosjeRaas

25-02-2016 om 08:14 Topicstarter

Pennenstreek

Je schrijft: "De benaming van wat ik voelde was van mezelf, het was echt een enorm overweldigend gevoel. En het bouwde al een paar dagen op. En ik ben het ook nog niet kwijt. Ik voel me stukken minder goed dan een paar weken geleden. En ook het idee dat man en kinderen erdoor teleurgesteld zijn is van mij. Hoewel, man geeft wel aan dat hij het heel jammer vindt dat het minder goed gaat, en wil voorkomen dat de kinderen het nog een keer meemaken. Hij wil nu daarom toch nadenken over birdnesting, zodat we allebei, maar ik vooral, energie op kunnen doen."

Kun je zien wat hij in woorden doet? Jouw daden koppelen aan zíjn beslissingen? Je 'faalde' met de kinderen en nu wil hij wel nadenken over birdnesting, met andere woorden: moet jij weg, om energie op te doen.

Hij doet of jij emotioneel labiel en geestelijk gestoord bent, niet met de kinderen kan omgaan! En neemt dat dan als reden om zelf afstand tot jou te nemen. En jij krijgt een nog groter schuldgevoel. En belangrijker nog: een nog onveiliger gevoel. Niet raar hoor, dat jij een enorm overweldigend gevoel omschrijft, dat al dagen opbouwde, en dat je dat nog niet kwijt bent. Moet jij van jezelf altijd doorgaan? Wat zou er gebeuren als er een bom in je straat ontploft? Als er een aardbeving in jouw woonplaats plaatsvindt? Vind je dan ook dat je zonder 'overweldigende gevoelens' gewoon 'goed moet zijn in opvoeden, werken, van je man houden'? Ik vind het weer zo erg om te zien hoe hard jij jezelf afranselt terwijl degene van wie jij zegt, denkt, weet te houden je kapot aan het maken is.

Ik ga niet in de 'valkuil' trappen iets over jouw man te zeggen. Ik ken hem niet. En vooral: ik wil jou niet in de verdediging. Ik wil eigenlijk alleen aan je vragen: zie je dat jullie op drijfzand leven als hij al die dingen kan zeggen en kan blíjven zeggen, zonder daar consequenties aan te verbinden? En ik zeg hier 'jullie' omdat ook jouw kinderen niet veilig zijn in jullie gezin. Die veiligheid wordt letterlijk, woordelijk ondermijnd.

Juli hadden jullie toch als iets van een deadline? Ik weet niet meer welke. Dat je in een bubbel zou leven met elkaar? In een vacuüm? Geen beslissingen? Ik weet het niet. Tegen die tijd kan het zijn dat je nog wel tien van die 'overweldigende emoties' hebt gevoeld. Hopelijk kun je tegen die tijd dan wél voelen dat het weliswaar JOUW emoties zijn, maar toch echt een reactie op wat je wordt aangedaan. Gezonde emoties dus wat mij betreft. Hopelijk kun je tegen die tijd je eigen waarde voelen. Maar ik zie dat toch niet helemaal gebeuren. Want wat er tussen nu en juli nog gaat gebeuren, en de manier waarop je dit alles van hem 'ontvangt', doet mij vrezen dat je eigenliefde, eigen waarde, je veiligheidsgevoel, tot kabouterniveau zijn gekrompen.

Je sprak ooit over hopelijk dan een rustige scheiding en goed nahuwelijk hebben, dacht ik. Kan dat nog, als je je zo kapot laat maken? Ben je niet bang dat op dat moment al het verdriet, alle woede, alle onveiligheid, alle nonchalance 'binnen' zullen komen? Dat je dan ziet dat er geen recht gedaan wordt aan jouw liefde, jullie huwelijk?

Ik weet niet wat je moet doen. Wil niet anders adviseren dan wat ik hierboven schrijf. Probeer te voelen wat het betekent voor je wat je man zegt. En ik stel weer vast, tot mijn eigen grote verdriet: alleen maar woorden, alleen maar woorden, alleen maar woorden. Heel heftige woorden, dat wel. Maar geen daden. Hij werpt weer wat vragen op: birdnesting, misschien nog steeds verliefd. En jij pakt die woorden, die vragen weer op. Gaat kijken of jij ze moet omzetten in actie, in daden. Wel nee lieverd. Ontvang het nu eens niet meer. Zeg: dat zijn JOUW woorden, JOUW vragen. Ik hoor het wel als je ook iets wilt doen. Richting ons herstel. Of juist niet. Je werkt zo hard. En je bent zo ongelooflijk hard voor jezelf. Brrrr.

RoosjeRaas

RoosjeRaas

25-02-2016 om 08:16 Topicstarter

Pennenstreek

We schreven precies tegelijk. En dat was ik, zo lang in therapie. Ik kreeg dat slechts deels vergoed. Heb echt minder uitgegeven in die tijd om de therapie te prioriteren. Dus nee, het was niet in een andere tijd. Ik had een aanvullende verzekering en daar kon een stukje uit. Dat je dat weet. En zie? Wederom woorden. Bommetjes op je afgevuurd. Die hun knagende werk wel doen. En nu zijn ze weer in de koelkast (ik zou zeggen 'ijskast') geplaatst. Ze etteren wel door in jou, maar de deadline is weer de zomervakantie. Ach lieve Pennenstreek toch.

knor

knor

25-02-2016 om 14:04

pennestreek

Voor mij is toch een belangrijke vraag hoe de andere vrouw er in staat. 'Wacht' zij op hem, weet hij dat hij straks met open armen ontvangen wordt, of is het slechts verliefdheid van zijn kant. Als zij ook verliefd is op hem en hij weet dat, dan zou ik echt meteen maar de handdoek in de ring gooien. Het komt zowiezo niet echt hoopvol over, met zo weinig moeite of in ieder geval openheid van zijn kant, maar als er ook nog een verliefde vrouw zit te wachten op hem is het toch een verloren zaak? En dat hij dan wil praten met de therapeut over z'n verliefdheid, mensen mina hoor, wat een halfzacht gedoe.

Pandora

Pandora

25-02-2016 om 15:16

Verdrietig

Ik voel exact wat RoosjeRaas schrijft. Hij zaagt aan jouw poten onder het mom van je niet willen kwetsen. Misschien doelbewust, misschien niet. Hoe het ook zij, het gebeurt en jij laat het gebeuren. Ik word hier verdrietig en boos van.

Overigens, mensen krijgen van heel wat minder al paniekaanvallen. Het wordt hoog tijd dat je wat vriendelijker over jezelf gaat denken. Je hebt een loodzware periode achter de rug, en het einde is nog niet in zicht. Zo'n aanval is gewoon een fysieke uiting van het feit dat jouw grens bereikt is. Je lijf geeft aan wat je hoofd en je stemming al heel lang aangeven: tot hier en niet verder. Luister nu eens naar jezelf en naar je lichaam. Als jij je grenzen niet aangeeft, zullen je man (en je kinderen) er overheen blijven gaan.

Ely

Ely

25-02-2016 om 21:45

Misschien rare vraag hoor

Maar als je dochter weet dat je hier schrijft, dan weet je man het ook neem ik aan en die andere vrouw misschien ook, kunnen die de verleiding dan weerstaan om te lezen? Ik wil je absoluut geen schrik aanjagen hoor maar het lijkt me zo'n raar idee.

Paddington

Paddington

26-02-2016 om 08:14

Misschien

is het juist wel goed als de man van Pennestreek hier leest. Dan kan hij lezen hoe hier over hem wordt gedacht. Persoonlijk heb ik hier nog niet iets gezien van Pennestreek waarvoor zij voorzichtig zou moeten zijn.

Voor dochter is het anders. Zij is nog te jong om in te zien dat er altijd meerdere kanten aan een verhaal zitten, dat het leven nu eenmaal niet zwart-wit is, maar zeer kleurrijk.

Veer

Veer

26-02-2016 om 18:47

Meerder kanten?

Paddington

Die meerdere kanten, die ontbreken hier nu juist. We lezen hier alleen de beleving van Pennestreek. Logisch, op een forum. Maar ik ben het met Maria eens dat de man van Pennestreek wel hard wordt aangepakt. Niemand hier kent hem of heeft zijn verhaal gehoord. Hoezo zou het goed voor hem zijn hier te lezen hoe er hier over hem wordt gedacht? Niemand kent hem (bijna) iedereen beoordeelt of veroordeelt deze man.

Het zou goed kunnen dat hij inderdaad graag alleen verder wil maar tegelijkertijd rekening wil houden met de wensen van Pennestreek of bang is dat zij, de moeder van zijn kinderen, instort als hij weg gaat. En dat hij zich dus opoffert, in de hoop het goede te doen. Hoeft helemaal niet zo te zijn, maar zou zomaar kunnen.

En voor de helderheid: het verdriet, de traagheid van het hele proces wordt Pennestreek niet alleen aangedaan, zij láát het zich ook aandoen.

Het lijkt me voor alle betrokkenen een erg verdrietige situatie.

Leerzaam?

@Paddington, ik denk dat haar echtgenoot uit zijn vel zou springen als hij las wat zo even in de social media gedeeld werd. Een man heeft zo ook zijn eer. Een therapeut is tot daar aan toe, maar bespreken op een forum...
Een mens heeft zo zijn grenzen.
Stel dat haar man via een forum over zijn vrouw klaagde, dat voelt toch ook niet fijn..

Veer

Veer

27-02-2016 om 06:14

traagheid

mocht het lijken dat ik iets vind van mogelijke 'traagheid' , dat is niet zo. Ieder kiest zijn eigen weg en snelheid voor welk proces dan ook.

Verder kan ik me vinden in wat Flanagan zegt. Ik vind dit een leerzaam forum en kom hier graag en doe inzichten op. Maar, schrijven over mensen, anderen dan jezelf, mensen die herkenbaar kunnen zijn, vertrouwelijke en intieme zaken delen waar iemand mogelijk een gezicht heeft?

Als ik mijn situatie zelf, als kind of als partner, op een openbaar forum, herkenbaar voor anderen, zou vinden, zou ik dat heel heel erg vinden. Maar ook hier geldt, misschien is dat toch niet zo en heeft Pennestreek zaken voldoende onherkenbaar gemaakt. Want je gevoel kunnen delen en vele inzichten, opbouwend commentaar en steun krijgen is zeer waardevol.

veer

veer

27-02-2016 om 06:18

gezicht

een gezicht bij heeft

Sporty

Sporty

03-03-2016 om 20:27

Hoe gaat het?

Hoi Pennestreek, hoe gaat het met je?

Meelezer

Meelezer

04-03-2016 om 19:02

Goed of slecht teken?

Ik vraag me steeds af of het een goed of slecht teken is dat we niets horen van Pennestreek. Ik hoop op te eerste.....

Vesper Lynd

Vesper Lynd

04-03-2016 om 19:05

Het zal

Het zal zijn gangetje allemaal wel gaan vermoed/hoop ik. De afspraak is tot de zomervakantie pas op de plaats, dus ik hoop dat de echtgenoot zijn buitenhuwelijkse activiteiten tot die tijd nalaat of zeer goed verbergt.

Bak

Bak

11-03-2016 om 14:53

Up, alleen al om aan te geven dat ik aan je denk!

Pennestreek

Pennestreek

16-03-2016 om 21:33

Even van me laten horen

Het gaat heel goed. Met mij, maar ik geloof ook met de relatie. Ik heb het ontzettend naar mijn zin in mijn nieuwe baan. Voel me er echt op mijn plek, en kreeg van de week een mooi compliment toen iemand iets vroeg waar ik het antwoord niet op wist en zei dat dat kwam omdat ik er pas 3 weken werk. Die collega reageerde heel verbaasd en zei dat ze het gevoel had dat ik er al een jaar werk. En zo voel ik het ook. Ik merk dat ik er pas begonnen ben omdat ik nog lang niet alles weet, maar zo voelt het dus absoluut niet. Ik merk wel dat het thuisfront er wat onder te lijden heeft, ik ben niet alleen veel meer weg (4 lange dagen ipv 3 korte), maar ik ben (uiteraard) ook moe als ik thuis kom en probeer regelmatig vroeg naar bed te gaan.
Verder plan ik regelmatig afspraken met familie en vrienden/vriendinnen, en daar geniet ik ook erg van.
Man heeft helaas nog steeds geen werk gevonden, maar zoekt dapper verder. En hij houdt zich aan onze afspraak om samen leuke dingen te doen, regelmatig goede gesprekken te hebben, tijd voor elkaar te maken en het gezellig te proberen te maken. Hij had bijvoorbeeld een heel erg lief cadeau voor mij voor Valentijnsdag. Iets waar hij veel moeite in heeft gestoken en dat voor mij heel veel betekent. Daar was en ben ik heel erg blij mee.
Vorige week weer een sessie gehad met mijn therapeut, en die liet weten dat ze erg onder de indruk was van hoe mij en hoe ik me ontwikkel. We hebben het uiteraard gehad over de paniekaanval/dip van een paar weken terug en ze was het met jullie eens dat het meer lijkt op een paniekaanval dan een depressie of iets dergelijks, en ze vond dat ik het goed had aangepakt. Ook het feit dat ik man een paar moeilijke vragen had gesteld (over zijn gevoel voor de andere dame en zo) vond ze een teken dat ik steeds sterker en onafhankelijker wordt. We hebben dan ook geen vervolgafspraak gemaakt, maar we hebben afgesproken dat ik haar bel of mail als ik ergens mee zit of als ik het gevoel heb dat ik weer een gesprek nodig heb.
Man is nu twee keer bij zijn therapeut geweest en gaat volgende week weer. Hij is aangenaam verrast door wat het hem brengt en hoe hij zich voelt. Ik ga ervan uit dat na nog een of twee sessies beide therapeuten contact zullen hebben en aan de hand daarvan bepalen we of, hoe en wanneer we relatietherapie in gaan zetten.
Dus al met al ben ik erg tevreden met de huidige stand van zaken en blij met mijn ontwikkeling tot nu toe.
Wat niet wil zeggen dat ik denk dat het allemaal nu wel los zal lopen. Ik geniet alleen van de relatieve/tijdelijke rust en probeer ervoor te zorgen dat mijn energieniveau op peil blijft, want ik merk dat dat erg belangrijk voor mij is.

Paddington

Paddington

17-03-2016 om 08:50

Wat fijn

om zo'n positief bericht te lezen. Ik ben heel erg blij voor je!

mirreke

mirreke

17-03-2016 om 09:01

Hier ook blij

om van je te horen, en nog wel zo positief ook! Lieve meid, een dikke knuffel voor jullie! De lente is in het land, en zo te horen breekt ook voor jullie een tijd van groei aan. Hard werken hoort daarbij, maar genieten ook!!
Fijn ook dat je werk zo goed bevalt

Trots

Je kunt trots op jezelf wezen dat je niet de handdoek in de ring hebt gegooid maar wist vol te houden.
Het beeld dat je man over jou schetste, hij zat ernaast.
Je hebt je kranig gehouden, top.

Ff zo

Ff zo

17-03-2016 om 10:42

Fijn

Klinkt goed hoor.
Fijn dat bevestigd is door een professional, in navolging van de reacties hier op OO, dat je dipje geen depressie was.

En heel fijn dat je werk zo lekker loopt.

Je hebt de juiste keuze gemaakt, passend bij jou. Zelfs als het onverhoopt mis gaat tussen je man en jou, wat ik natuurlijk niet hoop voor jou, dan heb jij de voor jou juiste weg gekozen. En heb jij jullie een kans gegeven het toch samen te gaan redden.

Ik hoop dat er tot relatietherapie wordt besloten (dus dat je man er ook het nut van inziet en het serieus wil doen) om jullie kansen samen op succes te vergroten.

Geniet maar van al je persoonlijke en relationele successen die je geboekt hebt tot nu toe.

Kandelaar4

Kandelaar4

18-03-2016 om 21:23

Meelezer

Ik was vooral een meelezer Pennenstreek, maar ik vind het (mbt je laatste verhaal) onwijs knap dat je uit de situatie bent gestapt en de hond bent gaan uitlaten. Dat getuigd van een enorm doorzettingsvermogen en bewustwording van wat er eigenlijk allemaal gebeurt. Over het algemeen kom ik met mijn lief niet in zo'n situatie waarbij dat van toepassing is maar ALS het een enkele keer gebeurt (zoals vorige week helaas) dan lukt het me dus niet om weg te lopen en mijn woede te laten zakken.... ontzettend goed van je Pennestreek.. en heel fijn weer wat van je te horen!.

Pennestreek

Pennestreek

24-03-2016 om 22:32

Update

ik wilde jullie even laten weten hoe de vlag er hier nu bij hangt. Veel ontwikkelingen, de laatste tijd. Inmiddels heeft man een aantal sessies bij zijn therapeut gehad. Daar heeft hij veel aan en het helpt ons weer verder in het met elkaar praten en onze gevoelens en gedachten delen. Heel fijn dus.
Maar het had wel een beetje een onbedoeld bij-effect. Man heeft eindelijk gisteren alles kunnen vertellen wat er speelt bij hem en dat blijkt toch nog wat heftiger te zijn en dieper te gaan dan tot nu toe was gebleken. Precies zoals jullie (en ik) al dachten had hij nog niet alles verteld. Ik wil niet op details ingaan verder (ivm wellicht meelezende dochter) maar nasr aanleiding daarvan heb ik vanochtend besloten dat hij even ergens anders mag gaan nadenken over wat hij hier thuis heeft en wat hij allemaal kwijt dreigt te raken. Vandaag logeert hij dus bij vrienden, en verder weet ik nog niet wat zijn plannen zijn. Ik heb gezegd dat hij op de kortst mogelijke termijn een nieuwe afspraak met zijjn therapeut moest maken om te bespreken wat er nu eindelijk boven is gekomen en wat volgens mij het echte probleem is. Dat heeft hij gedaan.
Hoe het verder gaat weet ik niet, maar ik ben rustig, sterk en zelfverzekerd. Ik heb de deur nog niet definitief dichtgedaan, maar hij zal aan moeten geven of hij de confrontatie met zichzelf aan wil gaan. En als hij dat wil ben ik bereid om naast hem te gaan staan en het samen aan te gaan, maar alleen als hij echt voor onze relatie en voor mij gaat. Anders maar niet.

Ik ben blij dat nu eindelijk de bodem is bereikt, want zoals Stip al eens zei, je kunt pas naar boven als je de bodem hebt geraakt, pas dan kun je afzetten. En je kunt alleen opnieuw beginnen (of een doorstart maken) als je echt schoon schip hebt gemaakt. Naar mijn gevoel heeft hij dat nu gedaan, en daar ben ik blij om, maar dat neemt niet weg dat hij in de afgelopen jaren dingen heeft gedaan die ik niet zomaar over mijn kant kan laten gaan. Vandaar dat ik hem gevraagd heb voorlopig weg te gaan.

Ik ben benieuwd hoe dit verder gaat, hoe ver hij zelf nu gaat komen. Ik ben waar en wie ik moet en wil zijn nu, ik weet wat ik waard ben en dat deze situatie niet aan mij ligt. Naar mijn idee heeft hij echt een lot uit de loterij thuis, maar is hij te verblind door zijn eigen problemen om dat te zien. Ik hoop dat hij op tijd tot dat inzicht komt, dan zal ik graag met hem verder gaan, maar zo niet, dan maar niet. En wat op tijd is, dat weet ik nu nog niet. Het is ook allemaal nog vers, dus ik ga het eerst eens laten bezinken allemaal en er met de kinderen gezellige dagen van maken,

Wordt vervolgd!

Is dit de bodem?

Ik lees dit met verbazing en ben toch niet verbaasd. Dat je opeens zo'n opleving had samen verbaasde mij meer. Dat jij sterk genoeg bent weet ik zeker. Maar je hebt je man gevraagd weg te gaan. Maar doet hij dat ook? Wanneer gaat hij? En wat als hij niet gaat?

Pennenstreek.

Wat ben jij een topper! Het komt wel goed met jou. Dat weet ik zeker. Wat er ook gebeurt..,,,,

Ingrid

Ook iemand die meleest

Ook iemand die meleest

25-03-2016 om 07:39

vrouw

Sterke vrouw. Wat de uitkomst ook wordt, jij komt er wel! Sterkte met alles en ondanks alles, fijne paasdagen.

Paddington

Paddington

25-03-2016 om 07:45

Kracht

Je laat nu echt jouw kracht zien!

Hij gaat maar even nadenken en jij gaat iets leuks doen met de kinderen. Helemaal super!

Ik hoop dat je fijne paasdagen hebt en ik ben blij dat je ons nog steeds af en toe een update geeft.

Hortensia

Hortensia

25-03-2016 om 08:18

Respect!

Wat ben jij gegroeid het afgelopen halfjaar!

Pennestreek

Pennestreek

25-03-2016 om 14:33

Dorry

Hij is al weg, hij is gistermiddag toen ik aan het werk was vertrokken. Ik weet dat hij in ieder geval vannacht bij vrienden heeft geslapen, wat hij verder voor plannen heeft weet ik niet. Voor Pasen heb ik afspreken met mijn zus en mijn ouders gemaakt, vond het anders wat confronterend voor de kinderen zo met zijn drietjes. Tweede Paasdag hebben we vooralsnog geen plannen, even zien hoe het dan loopt en waar man dan is en voor plannen heeft.

mirreke

mirreke

25-03-2016 om 14:40

Pennestreek

Alles aan je berichtje, de toon, de standpunten, de stelligheid en vastberadenheid, de rust die eruit spreekt, echt, wauw... meid, wat ga jij goed.

Even los van dat deze ontwikkeling natuurlijk niet je insteek was, en vast ook weer heel heftig is..., maar je staat er 180 graden anders in.

Lieve meid, wat er ook gaat gebeuren, het komt echt helemaal goed met jou! Ik wens je veel kracht, ik hoop voor en met jou dat je man voor jullie geschiedenis kiest, voor wat jullie samen hadden, hebben en hopelijk nog veel meer kunnen krijgen.
En als het onverhoopt toch anders uitpakt... ook dan komt het goed.

Ik wens jullie een fijne Pasen toe...

Mijntje

Mijntje

25-03-2016 om 14:53

Ach

Ach Pennestreek, wat een ontwikkelingen weer, wat een teleurstellingen heb je weer moeten incasseren. Ontzettend knap om vanaf nu helemaal je eigen plan te trekken en zijn problemen bij hem te laten, jij redt je wel.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.