Relaties Relaties

Relaties

Schooltas

Schooltas

23-02-2016 om 21:02

Zoon van vriend "eist" mijn dag op (lang)


noet

Nogmaals het lijkt mij heel normaal om op je 18de op kamers re gaan, heel leerzaam en niet perse alleen maar inderdaad meer ruimte om dingen te doen die je niet kan doen als je thuis woont zoals de hele dag brak in bed liggen of met meer dan een h3t bed te delen, leer je van!

Om op jezelf te gaan

Heb je wel zelfvertrouwen nodig, sommigen hier gaan er wat makkelijk van uit dat het ' op kamers' allemaal wel weer op z'n pootjes terecht komt, door schade en schande wijs worden en zo.
Alle ouders doen en laten dingen waarvan ze later zeggen- als ik dit-of-dat toen geweten had, dan... Of die jongen nu 18 en voor de huidige wet volwassen is of niet, hij heeft nu eerst meer nodig voordat hij verder kan.
TO vindt het een moeilijke situatie, begrijpelijk!!maar een jongen voor wie ' alles nog moet beginnen' heeft wat mij betreft voorrang boven een veertiger die meer ruimte wil voor de eigen relatie. Even geduld. Het is niet anders. Investeren.
En niet zo vergelijken, elke jongere is anders.

Ninja

Ninja

27-02-2016 om 00:00

Noet

..Tjonge jonge zeg, denkt iedereen hier in eerkelijkheid zo zwart/wit? Of is de praktijk meer een schakering van vele tinten grijs?..

Jij zegt in posting 42 dat je je dochter op die leeftijd ook wel het huis uit gaat werken en dat je dat normaal vindt. Hiermee zeg je net als anderen dat JIJ dat normaal vindt. De werkelijkheid is, zoals ik al eerder zei, afhankelijk van veel meer dan de wens van ouders en inderdaad niet zo zwart-wit als je eerst aangeeft, waarna je het erna weer een schakering van grijs noemt'die schakering van grijs werd al door meerdere mensen aangegeven. Je kunt het wel willen, maar het moet ook kunnen.

Buiten dat is dit het biologische kind van TS niet, noch wonen zij samen, nog is het een heel langdurige relatie waarbij je kinderen of van jongs af aan meemaakt of al geruime tijd kinderen hebt zien ontwikkelen. In mijn ogen wil TS veel te veel regelen en meedenken voor de duur van de relatie. Dit was voorheen ook zo, dus die opmerkingen komen niet uit de lucht vallen en zijn niet gebaseerd op enkel de openingspost.

Marsy

"Nogmaals het lijkt mij heel normaal om op je 18de op kamers te gaan,"

De gemiddelde leeftijd om het huis uit te gaan ligt in Nederland op 22,8 jaar.

skik

Hortensia

Hortensia

27-02-2016 om 07:46

skik

Ik vraag me af of dit met de woningnood te maken heeft. Niet elk kind gaat op kamers namelijk en in veel plaatsen kom je voor je 25e echt niet aan de beurt voor een flatje.

Tenzij je als jongvolwassene al genoeg verdient om te kopen. Maar dat is vast geen meerderheid.

Hortensia

Hortensia

27-02-2016 om 07:48

...en verder...

...vind ik 18 niet te jong om de deur uit te gaan. Maar dat verschilt per kind.

Triva

Triva

27-02-2016 om 09:12

Hortensia

Maar dan klopt het toch (tenzij je op kamers gaan niet ziet als het huis uit gaan)? Er zijn er zat die met 18 op kamers gaan en zo zijn er ook die met 26 pas gaan. Ik vind het geen verbazingwekkend getal eigenlijk.

Hortensia

Hortensia

27-02-2016 om 09:21

Triva

Ik wilde er ook mee zeggen dat ik 18 jaar echt geen gekke leeftijd vind om de deur uit te gaan. Het wordt hier door sommigen opgevat alsof het kindermishandeling is. Nou, dan ben ik ook een mishandelaar

Tijgeroog

Tijgeroog

27-02-2016 om 09:32

Hortensia

Maar er is toch een verschil tussen met 18 jaar vrijwillig het huis uit gaan (voor een opleiding ver weg, omdat het kind daar behoefte aan heeft) en iemand van 18 (die behoorlijk in de knoop zit met zichzelf) het huis uit zetten omdat n ouders geen zin meer in 'm hebben?

Verwarrend trouwens dat schooltas eerst aangeeft dat ze vindt dat zoon maar bij haar vriend moet gaan wonen, en vervolgens besluit dat het echt een heel slecht idee is. En ik lees vooral over een jongen die het moeilijk heeft en steun van z'n ouders nodig heeft. Toenadering tot z'n vader zoekt. En afgewezen wordt.

Noet

Noet

27-02-2016 om 09:49

afwijzing?

nou die lees ik niet, toenadering ja, maar met wensen die niet 1 op 1 mogelijk zijn, waarna er gepraat wordt en afspraken gemaakt. Lijkt me heel normaal met een 18 jarige.

En ik lees ook dat vader dat bespreekt met zijn vriendin, ook heel logisch want iedereen heeft een klankbord nodig in zulke situaties, bespreken jullie niets met vrienden? Als alleenstaand ouder heb je ook een klankbord nodig op het moment dat je het niet eens bent met de andere ouder, dat doe je nu eenmaal met mensen die je na staan, je partner ook als je er niet mee samen woont.
En hoe vreemd is het dan dat je je als partner er een mening over hebt, volkomen normaal. Stiefouders zijn ook maar mensen die het beste proberen te doen voor iedereen om hen heen op basis van hun eigen normen, waarden en gevoelens.

Ik vind dat hier op het forum echt veel te hard gehakt wordt op stiefouders en partners van gescheiden ouders, je mag alleen maar ja en amen zeggen en de voetveeg zijn van de ouders. Over de eigen gevoelens van deze vrouwen en mannen wordt gewoon heen gewalst.

Hortensia

Hortensia

27-02-2016 om 10:03

vreemd

Ik kan echt nergens zien dat dit kind maar op kamers moet omdat de ouders van hem af willen.

Integendeel: soms kan het heel goed zijn om een kind dat zo is vastgelopen in niets doen zelfstandig (al dan niet met professionele begeleiding, geen idee of dat hier nodig is) te laten wonen! Dat is heel wat anders dan je kind de deur uit werken. Nergens krijg ik in dit topic de indruk dat men dit kind het nest uitduwt met een "zoek het maar uit"-boodschap. Volgens mij staat het plan van "op kamers wonen" ook los van het oorspronkelijke bericht van stiefmoeder ("kind eist mijn dag op").

Er worden heel veel aannames gedaan. Iets dat wel vaker voorkomt de laatste tijd, waarna een topic een heel andere draai gaat krijgen.

En als stiefouder sta je sowieso al op achterstand in een discussie.

Jammer. Want op zich lijkt het me helemaal niet gek om een vastgelopen 18-jarige op zichzelf te laten wonen. Het kan een bepaalde situatie doorbreken. En het betekent echt niet automatisch dat de ouders zo'n kind laten vallen.

Imogen

Imogen

27-02-2016 om 10:06

Noet

'Tjonge jonge zeg, denkt iedereen hier in eerlijkheid zo zwart/wit? Of is de praktijk meer een schakering van vele tinten grijs?'

Ik vind jouw visie van 18-jaar-dus-oprotten juist het toonbeeld van zwart-wit denken. Wat is er op tegen om te wachten tot ze 19 zijn, of 20?

Ninja

Ninja

27-02-2016 om 10:22

Hortensia

Hoe begeleid zie je dat wonen dan?
Ik zie een kind met twee ouders, 2 visies en voor het gemak nog een derde daarbij. Een kind wat hulp nodig heeft, maar bij zelfstandig wonen waarschijnlijk de afgrond in zal vallen.
Een kind dat ondanks alles nog steeds heel graag contact met de vader wil. Dat moet je koesteren nu je er nog invloed op kunt uitoefenen.

Ik stoor me helemaal niet aan stiefouders, nou ja, aan de meeste toch niet lijkt me, waarom zou ik? Waar ik hier over "val" heb ik al uitgelegd.
Als daar dan van gemaakt wordt dat (bv door mij) er te hard op stiefouders of partners van gescheiden ouders gehakt wordt, dan leg ik dat naast me neer. Je kunt ook lezen wat je wilt lezen natuurlijk.
Ik hoop dat deze jongen er komt. Niet omdat hij zijn moet zoals anderen hem willen zien, maar dat hij het beste wordt ván zichzelf vóór zichzelf.

Vesper Lynd

Vesper Lynd

27-02-2016 om 10:23

Geen probleem

Volgens mij hadden de ouders tot nu toe geen probleem. Ze proberen beide op hun eigen (wellicht weinig effectieve) manier om hun zoon op te voeden cq voor te bereiden op zelfstandigheid. Pas toen stief haar avondje in het gedrang zag komen vond vader het ineens wel tijd om zoon de deur uit te kijken.
Lijkt mij geen nette manier. Je kunt ook wachten tot alle kinderen zelf met een goed gevoel zijn opgestapt. Dat duurt in dit geval echt geen jaren meer.

Hortensia/Noet

Achttien is inderdaad geen gekke leeftijd om de deur uit te gaan, maar bepaald niet gangbaar. Het is ook wel zo'n beetje de ondergrens qua leeftijd. Dus om nou net te doen alsof 18 de norm is en je met 19 of 20 al 'over de datum' bent? Het is gewoon fijn als je uit huis kan wanneer je dat wil en er aan toe bent.

skik

Vulpen

Vulpen

27-02-2016 om 11:24

Oprotten en UIT huis gaan

Volgens mij is daar helemaal geen sprake van in deze situatie, want de jongen woont al drie jaar niet meer bij zijn vader. Dat wordt een boemerangsituatie: voor alle partijen weer onwennig en voor alle partijen niet te voorzien hoe lang het gaat duren.

Ik heb in mijn zeer nabije omgeving een ouder met een zeer problematisch kind dat inmiddels in de twintig is en hetzelfde gedrag vertoont als deze zoon. Geen diploma's, rolt van het ene horecaminibaantje in het andere, ligt dagen in haar nest met een vriendje, blowt veel, laat alles achter haar kont liggen, gaat volstrekt haar eigen gang en drijft haar ouders tot wanhoop. En dat kan nog jaren zo duren. Want de enige optie die nog rest is haar echt op straat te smijten,enkeltje goot. Nu is ze immers te oud voor begeleid kamer wonen of andere vormen van hulpverlening.

Van een stief die zich in de opvoeding gaat mengen is niet voor de handliggend gezien de leeftijd van deze jongen.Dat je daar als "partner van" je bedenkingen over hebt is niet gek als je Moeder Theresa niet bent. Haar rol is die van klankbord. Dat ze een grens stelt vind ik niet onredelijk.

Anderzijds denk ik TS er goed aan zou doen samenwoonambities uit te stellen tot alle kinderen volwassen zijn. En net nu ze weer wat evenwicht heeft gevonden en een leuk huis, zich niet in het heikele avontuur van een samengesteld gezin met grote pubers te storten.

Ava

Ava

28-02-2016 om 11:13

Noet

geen enkel advies dat je gevraagd of ongevraagd uit je omgeving krijgt of geeft is onpartijdig of volkomen neutraal. Je neemt altijd en overal je eigen achtergrond en normen en waarden mee.
Ook iedereen die hier de to af zit te branden.

Noet, serieus? Wil je die met elkaar vergelijken? To heeft een agenda, waar zij zelf baat bij heeft. Dat is logisch maar maakt haar mijns ziens ongeschikt om voor dit onderwerp als 'klankbord' op te treden. Dat is ook de reden waarom haar vriend haar beter niet zou kunnen consulteren, inzake advies voor zoon. Advies voor haarzelf, ja dat wel. Heeft zoon namelijk dezelfde stem als zij? Vraagt vader aan zoon wat hij met vriendin moet doen? Nee, dat lijkt mij niet (zou ook niet gezond zijn, andersom dus ook niet).

Met 18 kunnen sommige kinderen op kamers maar dat lijkt mij voor deze zoon niet geschikt op dit moment. Hij heeft geen ritme, geen geld etc.. dat los je niet op met 'ga dan nu maar op kamers'. Nee: ritme, geldproblemen maak je daarmee vooral erger. Dan zal hij zijn vader (en moeder) nog harder nodig hebben.

Het lijkt mij dat schooltas de klassieke vergissing maakt tussen het probleem (van zoon, in dit geval) dat in dit geval nadeling voor haar uitpakt, en daarmee een ander probleem teweeg brengt. Er zijn twee verschillende problemen. Die moet je niet met elkaar verwarren. De oplossing voor de laatste is nog niet altijd dezelfde als de oplossing voor het eerste probleem.

Is dit niet hetzelfde samengestelde gezin en (stief)zoon waarover gesproken werd op OOL dat ging over samenwonen en dat zoon erbij kwam? Daar doet het mij sterk aan denken, namelijk. Maar dan heb je een kind veel meer over de vloer en moet je je vriend veel meer delen dan die ene dag in de week.

Noet

Noet

28-02-2016 om 11:40

Ava

Iedereen heeft een agenda. Geen reden om To of stiefmoeders in het algemeen af te branden.

Geen enkele ouder vraagt aan de kinderen wat hij /zij met de partner moet doen, dat moet je hier ook niet opleggen.

Stimuleren naar opkamers gaan is iets anders als laten vallen als een blok wat jullie er allemaal in willen lezen.
Er staat ook niet dat dat op stel en sprong miet gebeuren.

Deze hele draad bulkt van de aannames en tunnelvisie en elke tegenwerping daarop wordt niet eens overwogen.

Ava

Ava

28-02-2016 om 12:37

Noet

Nee, niet iedereen heeft een agenda. Ik brand To niet af omdat ze stief zou zijn (is ze dat wel? Er is mi een verschil tussen vriendin van vader zijn en stiefmoeder zijn.

Noet: Geen enkele ouder vraagt aan de kinderen wat hij /zij met de partner moet doen, dat moet je hier ook niet opleggen.

Maar ondertussen wordt het wel normaal gevonden dat TO wat te zeggen heeft over wat er met zoon gedaan moet worden.

Noet: Stimuleren naar opkamers gaan is iets anders als laten vallen als een blok wat jullie er allemaal in willen lezen.

Op kamers wonen moet nogaltijd vanuit de gedachten van ouders en kind gaan en niet van een buitenstaander. Dat er mensen zijn die op hun 18de op kamers gaan, wil nog niet zeggen dat iedereen die 18 is geweest, daar aan toe is. Bovendien heeft dit kind volgens TO behoefte aan structuur en waar is die dan, als hij op kamers woont? Dan heeft hij die dus nog harder nodig. Van wie krijgt hij die ? Van zijn vader, soms? Een week telt meer dan alleen een donderdagavond. Als je de donderdagavond al niet af kan staan aan zijn kind, moet je vooral nog niet willen dat hij op kamers gaat wonen. Of, eenmaal op kamers, wordt het al snel: hij woont nu op kamers, structuur moet je dus zelf zoeken. Met andere woorden zijn we dan niet bijna bezig met het tot nul reduceren van zoon's probleem en daarmee is TO's probleem dus ook opgelost.

Een andere valkuil (als in: klinkt ook leuk maar klopt niet) is dat je een argument zoekt voor zijn zoon, kijkend naar je eigen kind (ja, maar mijn kind kan alwel op kamers, met 17 zelfs).

Alsof we op twee benen hinken. Kind heeft een probleem en ziet daarin een oplossing, vader gaat daarin mee maar dat komt TO niet uit. Je mag van de oplossing vinden wat je wil, vader en zoon zien dat als oplossing op dit moment. Omdat het TO niet uitkomt, moet er dan maar een nieuwe oplossing gevonden worden. En wat je wel vaker ziet: het probleem moet dan geherdefinieerd worden. Een methode is om het algemeen gedachtengoed op een individu te projecteren: op kamers gaan want hij is 18. Dat lijkt mij geen oplossing voor het probleem, eerder een verergering daarvan (geld en gamen, gebrek aan structuur en ritme, weinig zelfstandigheid). De oplossing voor niet kunnen zwemmen, is niet iemand dan maar in het diepe gooien. Mogelijk dat het ooit voor iemand gewerkt heeft maar dat wil niet zeggen dat we daarom vanaf nu maar iedereen zomaar het diepe in moeten gooien.

Alles leuk en aardig maar zodra er gekozen wordt, kiest vriendin voor zichzelf en is het zogenaamd logisch dat zij daarin een redelijk volle stem heeft. De stem van zoon (en de rest van het gezin, die misschien ook een mening heeft over een oplossing voor zoon) lijkt niet te tellen, doet niet mee.

Dat je vriendin van bent, maakt je nog niet tot (goede) stiefouder.

Kortom, voor wie moesten we nu ook weer een oplossing bedenken?

Triva

Triva

28-02-2016 om 13:07

vreemd noet

Je zei eerst: "Ik ga mijn dochter op die leeftijd ook het huis uit werken, wel of geen nieuw haantje in huis. Haar vader heeft hier hetzelfde idee bij. Heel gezond om dan op jezelf te gaan."

en vervolgens moeten wij begrijpen dat je dan bedoelt: 'Stimuleren naar opkamers gaan is iets anders als laten vallen als een blok wat jullie er allemaal in willen lezen.'

Sorry hoor maar je moet niet steeds zeggen dat wij moeten begrijpen wat jij bedoelt als je zelf zo stellig dingen neerzet.

Beertje

Beertje

29-02-2016 om 11:21

Mijn reactie

Jeetje wat een verhaal...
Ik begrijp je reactie zeker. Ik heb ook behoefte aan een avond met mijn partner alleen helaas zit dat er bijna nooit in iedere maand. Mijn kinderen gaan een nachtje naar vader en zijn kinderen zijn 2 weken van de maand bij ons... Vaak ook nog op een nachtje dat de mijne er niet zijn. Verder wonen we allemaal samen in een huis maar zijn we samen als partners maar een dag samen vrij met kinderen in de week. Dus dat zou ik los laten als ik jou was.

Misschien kunnen jullie samen kijken naar een vaste avond met z'n 2e in de maand. Al dan wel geen donderdag. Hiermee geef je aan dat je behoefte hebt aan die avond met zijn 2 maar dat je open staat voor een pa/zoon avond.

Maar eerlijk ik vindt het een belachelijk verhaal dat zoon iedere week met zijn pa uit eten moet en stappen etc. Als ik in jou schoenen zou staan zou ik tegen mijn partner zeggen dat ik een avond per maand samen alleen wens, en zoon lief een avond met pa op stap kan gaan. En wat ze dan ook doen maakt niet uit verder. En dat ze met zijn 2e twee avonden ( donderdag) alleen doorbrengen maar thuis.Als zoon 18+ daar voor te porren is denk ik dat hij ook echt wil... Gaat zoon lief moeilijk doen en wil iedere donderdag weg op kosten van pa dan denk ik dat er iets anders aan de hand is.

Verder denk ik dat je partner en de moeder samen dringend professionele hulp moeten zoeken ivm de verslaving.

En nee je bent niet onredelijk, en ja alles wat je schrijft komt vaak bij mensen verkeerd binnen... Ik heb daar ook ervaring mee

groeten Beertje

Schooltas

Schooltas

29-02-2016 om 19:18

Inmiddels

hebben we 3 uur heuvel op en af gewandeld met de honden, hebben de 3 jongens met pijl en boog gespeeld en gaan we pannenkoeken bakken. Vanavond: Stratego. Het gaat helemaal geledig,
Schooltas

Maartje

Maartje

29-02-2016 om 20:30

je probeert

een ideaal gezinnetje te vormen en van de jongen een ideale zoon te maken.
Ik krijg het gevoel dat de jongen op mijn zoon lijkt.(of andersom)
Dat is een geweldig kind, maar zeker geen ideale zoon. (volgens het standaard plaatje)
De makke met hem is is dat hij heus zal proberen zich aan te passen. Hij zou braaf doen wat je vroeg. (eiste) En zich ondertussen doodongelukkig voelen.
Wat mijn zoon nodig heeft, en het zou me niets verbazen als dat ook geldt voor de zoon van je vriend, is ruimte om zichzelf te mogen zijn. Gezien worden, erkend en geaccepteerd.
Ruimte om zijn eigen identiteit te vinden, zonder daarbij krampachtig moeten voldoen aan andermans ideaalbeelden.
Sommige kinderen worden daar erg ongelukkig van.

Niki73

Niki73

01-03-2016 om 09:06

Eenzaamheid

Fijn, Schooltas.
Ik zag vorig jaar een Japanse (denk ik) documentaire over computerverslaving. De verklaring was dat jongeren meestal computer- of gameverslaafd worden uit eenzaamheid. Zoon is momenteel op vakantie niet eenzaam, dus het zal nu goed gaan. De vraag is wat er thuis gebeurt. Ik hoop dat zijn moeder hem (ook) stimuleert zijn sociale contacten goed te onderhouden of uit te breiden. Zoon kan oefenen met vader (al dan niet op donderdagavond), maar moet uiteindelijk natuurlijk de wereld in.

Schooltas

Schooltas

02-03-2016 om 19:12

we zijn weer thuis

Ik vond het te doen, de jongens hebben het denk ik naar hun zin gehad, maar wat ben ik moe! Op eieren gelopen 2 dagen lang, het is moeilijk om te weten wanneer iets te zeggen, wanneer te zwijgen etc. Mijn vriend en zijn jongens hebben ook mountainbikes gehuurd, ik en zoon zijn niet meegegaan want we wilden liever een brouwerij bezichtigen, de etentjes thuis (pannenkoeken) en gisteren in het restaurant waren fijn, de paar wandelingen met de honden leuk.
Maar... ik denk dat ik mijn vriend liever met zijn zonen alleen op vakantie laat gaan deze zomer. Ik heb ontzettend veel moeite om niets te zeggen van het gedrag van zijn oudste, die zijn broertje gebruikt als slaafje, nooit een handje uitsteekt om te helpen, en altijd commentaar heeft op zijn vader, zijn broertje of andere mensen. Over mij en mijn zoon gelukkig niet, ik geloof oprecht dat hij me (een beetje?) mag. Het is me wel gelukt om helemaal niets te zeggen, daar ben ik wel trots op. Mijn zoon keek me af en toe aan met een zeer verbaasde blik, en vroeg net bij thuiskomst "mam vind je het goed hoe het gaat tussen X en Y.". Ik zei "nee, maar het is niet aan ons".
Het is duidelijk dat er veel kapot is bij die jongen en tussen hem en mijn vrIend. Het waarom wil ik hier niet (meer) bespreken, maar of het ooit goed komt betwijfel ik op het ogenblik. Ik geloof eigenlijk ook niet dat het wel of niet hebben van een relatie met zijn vader een relevante element is. De problemen zijn van veel langer dan ik zijn vader ken, en zullen nog lang duren. Dat ik in het leven van zijn vader ben, is maar een detail voor hem. En hij mag de donderdagen hebben, alleen... hij wil het niet meer, hij heeft besloten ook op donderdagavond te werken...

Schooltas

Paddington

Paddington

08-03-2016 om 08:05

Respect

dat je niets hebt gezegd en dat je ervoor hebt gezorgd dat het gezellig is gebleven.

Ik hoop dat je vriend uiteindelijk zijn zoon goed kan begeleiden in het volwassen worden. Nogmaals, heel knap dat je niets hebt gezegd, ik weet hoeveel moeite dat kost.

Schootas

Schootas

08-03-2016 om 19:23

Paddington

Lief, je reactie. Ik hoorde gisteren van mijn vriend dat zijn oudste zoon positief was geweest over de twee dagen samen. Dus: het is een klein beginnetje.
Schooltas

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.