Zelf willen doen naar niet doen
Mijn zoontje van 2 jaar en 1 maand wil alles zelf doen, prima daar gaan we in mee en vaak doet ie met aankleden 2 pogingen en lukt het niet en dan zegt ie mama doen. Dat gaat best goed, duurt wel lang haha maar goed uit eindelijk gaat dat goed.
Nu heeft ie soms van die buien dat ie zegt dat ie het wil doen maar niet doet. Zoals als net zegt ie "ik slaapzak pakken" dus dan wacht je even en dan pakt ie hem niet. Vaak zeg ik dan nog keer "zijn naam en pak je slaapzak maar" maar hij komt niet in beweging staat gewoon stil. Dus zeg ik voor de derde keer pak je slaapzak maar anders pakt mama hem. Tel soms nog tot 3. Maar geen beweging in te krijgen maar als ik dus uit eindelijk wel de slaapzak pak, nou dan ontploft ie en begint ie te gillen die het zelf wil doen. Nou als ie in zo'n fase zit wil ie niks meer toen, want bij alles gaat het dan zo, slaapzak aandoen, rits dicht doen, in bed leggen.
Eerder liet ik hem wel eens afkoelen op de gang maar als we hem nu in de gang zetten wordt ie nog wilde en rent ie gewoon terug en gilt ie dat ie zijn slaapzak wil aandoen.
Ppff heel vermoeiend. Iemand tips?
Tot 10 tellen
Diep ademhalen en tot 10 tellen 
. Het is een fase, en het voordeel van fases is dat ze weer voorbij gaan. Wij zitten hier met dezelfde fase alleen is onze dochter bijna een jaar ouder. Zowel zelf willen doen, niet doen, dan doe ik het en word ze woedend, zoals jij beschrijft. Als zelf willen doen maar het lukt niet en dan daarom boos worden.
Het enige wat wel eens helpt is helpen bij het zelf doen. Dus in het geval van jouw voorbeeld meelopen en samen de slaapzak gaan pakken. Maar dat werkt hier ook alleen als ze een goede bui heeft, bij een slechte bui valt dat voor haar niet onder "zelf doen" dus word ze alsnog boos.
Tja ik weet dat het een fase is, maar na 3 maanden ben ik die fase al meer dan zat en in het begi hielp tot 10 tellen nog wel maar ja 10 tellen later, is er niks veranderd en gaat het gewoon zo door.
Zo niet leuk om elke keer die strijdt aan te gaan en dat ie uit eindelijk volledig overstuur is 
Geen strijd
Dan niet de strijd aan gaan. Gewoon negeren. Als hij zegt dat hij iets wil doen, zeg hem dat hij zijn gang mag gaan (als dat ook echt mag) en laat het daarbij. Verder niet meer op letten en geen aandacht aan schenken. Misschien is het gewoon een kwestie van aandacht vragen/grenzen zoeken.
Ik snap dat het beter is om geen strijdt aan te gaan maar als ik hem zijn gang laat gaan gebeurd het dus niet in deze bui. En overdag of 's avonds heb je bijv de tijd maar soms moet je gewoon naar je werk. Ik loop soms weg en ga bijv mijn tanden poetsen, kom dan 5 min later terug, niks gebeurd en wil het nog steeds zelf doen maar doet het niet.
op dat soort spitsmomenten . . .
zorgen dat er niet geholpen kan worden omdat jij het al hebt gedaan als hij niet kijkt?
zorgen dat er dus alleen maar 'zelluf' gedaan kan worden als er tijd, ruimte en energie voor is?
gr Angela
Doen we ook Angela maar met bijvoorbeeld aankleden is het lastig --
Hij mag altijd alles zelf doen, maar soms zegt ie dat ie wil doen en staat ie er alleen maar bij te kijken en komt niet in beweging.
Dan doe jij het
Ik ben daar heel makkelijk in. Als zij het niet doet, dan doe ik het. Kan ze schreeuwen, maar dat heeft dan geen zin. Ik zeg één keer dat ik het al heb gedaan omdat zij het niet deed of niet snel genoeg was en daarna laat ik haar uitrazen en zeg ik niets meer. Ze hebben dan vrij snel wel door dat het gewoon doen wat je wil doen is anders doet mama het.
Maar ik zeg dus heel vaak dat we het samen gaan doen. Ze wil ook onmogelijke dingen zelf doen, helemaal zelf douchen bijvoorbeeld. Ja heel leuk, maar dat gaat niet als je nog geen 3 bent. Dus dan doen we het samen. Zij zet de douche aan, trekt haar sokken uit terwijl ik tegelijkertijd haar trui uittrek, dat soort dingen. Helpen het zelf te doen. Zo krijgen ze het gevoel dat ze het zelf doen maar schiet het wel gewoon op omdat je er controle over houd. Wie weet helpt dat bij jou ook wel.
het toverwoord
was hier : samen.
Hij eentje, jij eentje en dan samen nog iets.
Samen is te leren door hem met andere dingen te laten helpen en dan benoemen wie wat doet. Maak er een spelletje van en negeer het als het fout gaat. Soms moet je dan gewoon even doorbijten en doen wat moet, het is niet anders, dan maar gillen. Je laat ze tenslotte ook niet zelf oversteken omdat ze dat zo graag willen.
kiezen
Genoeg tips, maar wat ook helpt is laten kiezen. Zo'n peutertje wil graag controle over wat hij doet, of in ieder geval het idee hebben dat hij controle heeft 
Dus laat hem kiezen: eerst je broek of eerst je trui aan (niet uit teveel laten kiezen), welke sok trek jij aan? (en dan doe jij de andere). Hij heeft nog veel begeleiding nodig en je kan echt niet verwachten dat als jij weg bent om je tanden te poetsen hij zich keurig heeft aangekleed. Ik zou toen ook echt niet 5 min weg kunnen.
ALs hij geen aanstalten maakt om iets te pakken, pak je hem bij de hand en zeg je : kom we pakken nu de slaapzak - en dan loop je er samen naar toe.
