Relaties Relaties

Relaties

moedeloos

moedeloos

09-06-2016 om 13:25

waar wrikt t eigenlijk?

Hallo bezoekers,

Ik word een beetje moedeloos van de relatie waarin ik nu verkeer.
En ik weet niet zo goed waar t wrikt.
Graag een helicopter view en zinnige verklaringen geven aub want ik ben al behoorlijk verdrietig en radeloos.

elf jaar geleden heb ik mijn partner leren kennen. hij had een zoon van 10 thuis wonen. we zijn gaan latten en tot op heden latten wij.
de eerste situatie was dat mijn zoon meeging tot drie jaar geleden toen ging hij op kamers en gaat minder frequent nu naar mijn latpartner.

Mijn partner had een langdurige relatie achter de rug en had ruimte nodig om weer tot zich zelf te komen, zich zelf te ontdekken enz enz. die ruimte heeft hij gekregen met als gevolg dat zijn huis zijn huis werd en ik bijna geen invloed en inspraak had. Los daarvan klikte het goed tussen ons en verliep de relatie goed.

vier jaar geleden is stiefzoon (inmiddels 32 en nog steeds thuiswonend), gaan studeren en ben ik verandering gaan zien bij hem, zowel naar mij, tussen mijn partner en mij en naar zijn vader.

hij bemoeit zich overal mee, bespeelt zijn vader op ene geniepige manier, provoceerd naar mij, jokt in bijzijn van zijn vader omdat vader het voorval niet kent. echter zijn vader, mijn partner trap er ieder keer weer in. mijn partner wil en kan niet inzien dat zijn zoon een wig tussen ons vormt.

rond die tijd(vier jaar terug) ben ik begonnen aan te geven dat de lat verhouding tussen ons niet helemaal klopte, na al die jaren nog steeds buiten sluiten enz en niet t gevoel hebben dat t ook mijn plek is.
Maar de stiefzoon heeft dit gedrag van vader gezien en gekopieerd met als gevolg dat hij mijn natte was van de rek afhaalt en op een strijkplank legt zonder enige vorm van communicatie met mij. dat hij de slaapkamer en bed van mijn zoon inwisselt zonder overleg met mij of vader. dat hij zijn vaders bijzondere leeftijdsverjaardag niet met mij overlegt maar via een groepsapp mededeelt, dit zijn enkele voorbeelden,

En raad eens, vader(mijn parnter) doorziet zijn gedrag niet. en er ontstaat zo spanning tussen ons. Mijn overgangsklachenten is ook deels van de spanning.
Zijn huidige vriendin met kind zijn ondertussen ingeburgerd in het huis waar eigenlijk ik mijn plek had moeten krijgen.

Als hij bij mij is zonder zoon dan is er niets aan de hand.
Ddus de vraag is nu waar knelt t eigenlijk? ik ben trouwens drie en vijftig en hij zestig

graag jullie kijk op de zaak


waar het knelt

Is dat de verwachtingen niet gelijk zijn. Je vriend vindt latten wel voldoende, jij wilt meer. Sterker nog, je vindt dat je eigenlijk recht hebt op een plek in zijn huis.
Tijd voor een goed gesprek lijkt mij, over hoe jullie beiden naar de toekomst kijken. Als je vriend nooit van plan is om te gaan samenwonen, moet jij voor jezelf bepalen of je tevreden kunt zijn met dat het niet meer zal worden dan het nu is.

Knelt

Vader kiest uiteindelijk voor zijn kind en dan pas voor jou. Zoon is blijkbaar nogal een laatbloeier. Hopelijk is dat alles en is er niet meer aan de hand. Bovendien woont de zoon daar en het is dan duidelijk ook eerder zijn huis dan jou huis.
Dat hij dingen doet zonder overleg is niet handig maar mogelijk is hij communicatief niet vaardig of heeft moeite om met jou te communiceren omdat jullie blijkbaar concurrenten zijn en dat legt een drempel.
Communicatie tussen mensen is soms best ingewikkeld vooral als je er meer achterzoekt en denkt dat je persoonlijk afgewezen wordt terwijl het ook gewoon een lastige situatie is.

Hoe oud?

"elf jaar geleden heb ik mijn partner leren kennen. hij had een zoon van 10 thuis wonen"

"stiefzoon (inmiddels 32 en nog steeds thuiswonend)"

Stiefzoon kan dan nu toch niet ouder zijn dan 21 jaar?

moedeloos

moedeloos

09-06-2016 om 15:56

type fout, zoon was toen 20 nu bijna 32

type fout, zoon was toen 20 nu bijna 32

tante Sidonia

tante Sidonia

09-06-2016 om 23:00

Maar...

je zegt ook dat hij 3 jaar geleden op kamers ging? En nu woont hij met zijn vriendin en kind in dat huis bij jouw latpartner.

maar ook jij hebt een zoon en die is jonger begrijp ik? En was het nu zo dat zijn zoon het bed van jouw zoon weghaalt? Vreemd als jullie niet samenwonen, dat jouw zoon zijn slaapkamer in zijn huis is? Of gaat hij mee als je naar hem gaat? lastig, ik snap de situatie blijkbaar niet.

Hoe dan ook: jouw partner laat zich leiden door zijn zoon en ziet geen vervelende manipulatieve trekjes in hem en jij wel.
Daarnaast voel jij je door je partner miskent en voel jij dat ook zoon eigenlijk min of meer over jou heenloopt.
Jouw wasgoed wordt nat aan de kant gelegd door je partner, dat is geen probleem, maar nu doet zijn zoon het ook en is het wel een probleem. Ik vind het sowieso een gekke situatie als dat gedaan wordt en zou dit sowieso niet accepteren.

Ik weet het niet, maar ik denk dat ik mij als ik jouw was, meer zou terugtrekken op mijn eigen plek en mijn partner zou vertellen dat hij welkom is maar ik mij niet langer prettig voel in zijn huis omdat ik onder de voet gelopen word en mijn zoon erbij. Dat lijkt me gewoon echt geen goede situatie en veel spanning voor jou.

Je partner ziet zijn huis echt als het zijne en vind het niet nodig overleg met jou te plegen. Dat vind jij niet leuk, maar het is zijn goed recht tenzij jullie andere afspraken hadden gemaakt. Maar het ontneemt niet jou het recht om het heft in handen te nemen en voor jezelf te kiezen en meer een eigen leven op te bouwen. Je partner heeft er blijkbaar niet zoń boodschap aan hoe het voor jou is. Dan kun je dus of zorgen dat hij meer rekening met je gaat houden en jouw wensen en behoeftes en anders moet je dat zelf doen. Je bent blijkbaar niet belangrijk genoeg voor hem en dat moet even een goed gespreksonderwerp worden. Want ik heb wel de indruk uit jouw brief dat jullie weinig tot nauwelijks met elkaar communniceren...klopt dat?

Moedeloos

Moedeloos

09-06-2016 om 23:36

Tante sidonia

Correctie; mijn zoon woont nu op kamers en komt niet meer zo frequent. Toen hij enkele weken geleden kwam logeren kwam ik erachter dat stiefzoon de kamers had verruild zonder overleg. Mijn zoon kreeg ook geen uitleg. Uiteindelijk heeft hij zeven haar die kamer gehad. Dat doe je ook niet bij je eigen broertje vind ik.

WASGOED is die stiefzoon weggehaald zonder uitleg. Toen ik er iets van zei liep mijn partner achter mij aan: niet zo bozig doen tegen mij. En zoon staat erbij en kijkt ernaar. Partner zegt niets tegen hem.

Stiefzoon en vriendin hebben kamer van mijn zoon nu ingeruild.
Zijn vriendin maakt nu ook stampij als de dingen niet gaan zoaks zij dat wil en dan gaat stiefzoon doordrukken bij ons. Vader geeft vaak toe.

Afgelopen zonda wilde stiefzoon gesprek tussen hem en haar op de speaker laten volgen. Zogaat dat bij haar thuis. Toen heb ik ingegrepen. Dat ik dat hier niet zo wil. Jullie akkefietje dat blijft ook bij jullie. Mijn partner gaf bijval. Dus dat was fijn.

Heb mijn partner ook eerder aangegeven dat ik zijn relatie met zo'n ongezond vind. En dat hij mij buitensluit in zijn persoonlijke domein....een en al ontkenning.

De communicatie komt nu pas. Nadat er teveel onderwerpen in de parkeergarage zijn gestopt door mijn partner. Nu is bij mij de " garage" vol

Moedeloos

Moedeloos

10-06-2016 om 00:07

Nieuw inzicht

Ter verduidelijking: Mijn zoon had een eigen kamer gekregen en ingericht door mijn partner in zijn huis. Elke twee weken logeerde mijn zoon in die kamer zeven jaar lang. Afgelopen drie jaar komt mijn zoon minder frequent langs. En nu heeft stiefzoon de kamer ingeruild met vriendin zonder overleg met mijof zijn vader. Ik heb zelfs het bed mee betaald.

Door de reacties heb ik een nieuw inzicht gekregen.
*Zijn kinderen doen lelijk tegen mij. Nog steeds. dus nog steeds mij niet geaccepteerd. Maar partner gelooft dat niet als ik t zeg.
*Mijn partner heeft niet onvoorwaardelijk gekozen voor mij. De vraag is waarom dan niet?
*Als ik dingen bespreekbaar maak over zijn kinderen dan is t eerst met flinke weerstand. Daarna accepteert hij en onderneemt dan wel acties.De vraag is dan waarom weerstand?
*stiefzoon en partner doen beiden of ik t aan t verkeerde eind heb ieder keer als ik de zaken aankaart. Vraag is waarom?

Waarom

Je zit in een lastige positie en ik denk dat je onderschat hoe ingewikkeld dat is. Sommige mensen kunnen met een gesprekje wederzijds zaken goed in harmonie brengen maar dat kan niet iedereen. Zowel je stiefzoon als je partner voelen haarscherp aan dat je wil dat je partner voor jou kiest. Maar ouders willen niet tussen hun kinderen en hun partner instaan.
Dus als jij zaken aankaart waarin jij je gelijk wil krijgen proberen ze dat te ontwijken. Dat is niet de manier om zaken op te lossen.
Ook ben jij daar niet de hoofdbewoner terwijl je partner en zijn stiefzoon met gezin daar het huis voortdurend bewonen. als je er zelf niet bij bent kun je moeilijk direct reageren op zaken die voor jou niet goed gaan maar zij kunnen ook niet makkelijk met jou overleggen als iets zich voordoet.
Het is beslist ongevoelig en ontactisch maar ik denk dat dit is wat het is en dat je daar weinig invloed op gaat hebben. Al helemaal niet als je wil dat je partner voor jou gaat kiezen.
Ik zou me inderdaad terugtrekken naar mijn eigen huis en je partner daar uitnodigen tot het gezin van stiefzoon definiteif vertrokken is.
Dan kun je best eens daar gaan eten of koffiedrinken, maar als gast. Niet als steeds afwezige concurrent.

Moedeloos

Moedeloos

10-06-2016 om 01:09

AnneJ

Je hebt helemaal gelijk Annen. Nog even ter correctie. Stiefzoon en vriendin zijn niet helemaal ingetrokken. Als vader bij mij is dan komt t gezinnetje bij elkaar. Heb ik zelf aangeboden, omdat vrienden nog thuis woont en stiefzoon niet graag daar over de vloer komt vanwege botsing met haar moeder.
Dus als escape voor rustige omgeving hebben wij gezegd kom dan t weekend in zijn huis als wij er niet zijn.
Maar dan komt zij nu ook elke zondag langs een soms t hele weekend.

Terwijl ik na elf jaar nog mijn eigen plek niet heb in zijn huis, drukt stiefzoon zijn ding aan ons op terwijl het zijn huis geeneens is.
Ik zei ook tegen mijn partner, zo meteen woon je in de blokhuis in de tuin.

Ja, t gaat om t onvoorwaardelijk kiezen denk ik.
Ik heb dat wel gedaan voor hem.
En ik denk ook dat onze verwachtingen ook anders zijn op dit moment omdat we ze niet echt besproken hebben.

Paddington

Paddington

10-06-2016 om 08:33

Daar komt het weer

Laat het los!

Jij kunt je partner niet veranderen. Het enige dat jij kunt doen is jouw grens aangeven. Jouw grens is bereikt: jij laat je niet zo behandelen door stiefzoon en vriendin.

Dus, lekker in je eigen huis blijven, partner aangeven dat hij welkom is. Haal de spullen van jou weg uit het huis van partner en geef aan dat jouw grens is bereikt. Houd daarbij wel de deur open. Geef dus aan dat je bereid bent om over de situatie te praten. De man is 32! die zou echt wel moeten inzien dat niet elk gedrag geaccepteerd wordt.

Ik wens je heel veel sterkte, want de situatie is heel lastig.

Niki73

Niki73

10-06-2016 om 09:57

Jullie praten langs elkaar heen

Ik denk dat voor jou "onvoorwaardelijk kiezen" iets anders betekent dan voor je partner. Voor jou betekent het denk ik dat jij op de eerste plaats staat, dat ze jou raadplegen over alle belangrijke beslissingen en dat je (uiteindelijk) bij hem kunt intrekken. Voor hem betekent het iets anders. Je staat voor hem waarschijnlijk naast zijn zoon, of net eronder, wie weet. Onvoorwaardelijk kiezen betekent voor je partner waarschijnlijk dat hij het niet aanlegt met andere vrouwen, dat hij tijd en aandacht aan je besteedt. Zolang jullie niet over jullie verwachtingen op dit vlak praten, praten jullie langs elkaar heen. Dat gaat niet werken.

Je kunt wel kijken of je met je vriend kunt afspreken wanneer hij exclusieve tijd voor jou kan vrijmaken. In zijn huis, in jouw huis, buitenshuis, er zijn veel mogelijkheden. Als het in zijn huis is, kun je wel vragen of hij zijn zoon vraagt jullie die dag/avond privacy te gunnen. Een volwassen vent zal dat begrijpen.

Overigens schrijf je dat het het huis van zoon niet is. Maar dat is het toch wel? Het is toch zijn ouderlijk huis? Het is niet zijn eigendom, maar wel een thuis voor hem.

waarom?

Mogelijke verklaring: het gezinnetje spelen bevalt stiefzoon wel en hij wil dit graag uitbreiden. Zijn vader kan ie het huis niet uitzetten maar jou wel. Het vorige gezin is toch al opgeheven want jouw zoon komt niet meer. Meer ruimte voor zijn gezin dus en daarom is de kamer van jouw zoon ingenomen door zijn vriendin met kind. Hij wil jou er niet meer bij hebben. Vader protesteert niet hard genoeg, misschien vindt hij het andere gezinnetje ook wel leuker, geen idee. Je schrijft bovendien dat zoon het gedrag van vader kopieert dus vader heeft jou eigenlijk nooit een echte plek gegund. Ja, je kunt je inderdaad best afvragen hoe groot de liefde van jouw partner voor jou is. Ik ben het eens met vorige schrijvers: neem afstand. Spreek alleen af in jouw huis en onderzoek waar deze liefde op gebaseerd is. Veel succes!

GS

GS

10-06-2016 om 18:09

Waarom?

Biedt jij woonruimte aan in een huis dat niet van jou is en wat je van je vriend kennelijk ook niet als jouw thuis mag bestempelen?

Verder snap ik niet wat je verwacht van een man die op zijn 32e jaar nog bij zijn vader woont?! (en van een man die zijn zoon tot zijn 32e thuis laat wonen!) Ik dacht dat de leeftijd 23 moest zijn ipv 32, maar het was 20 ipv 10!

GS,

Dat de zoon tot zijn 32ste of langer bij zijn vader woont hoeft toch geen probleem te zijn, als het huis groot genoeg is en de onderlinge verstandhouding maar gezond is.
Het is natuurlijk praktisch en goedkoop; zoals Jutta al aangaf: een prima start voor de zoon.

Moedeloos,

Het wrikt omdat het in strijd is met je verwachtingen voor de toekomst.
Het is zeer aannemelijk dat zoon voor altijd in het huis van zijn vader blijft. Dat gebeurd wel vaker.
Op een gegeven moment wordt zo'n huis over geschreven op naam van de zoon. Misschien is dat wel ver in de toekomstbol kijken maar wel een reden om stil te staan bij je eigen toekomst.

Moedeloos

Moedeloos

10-06-2016 om 22:31

Psycholoog

Dank jullie wel.

As woensdag hebben we onze eerste afspraak bij de psycholoog. Partner wil wel meegaan om aan de relatie te werken hoewel hij geen hoog petje heeft van psychologen zegt hij terwijl stiefzoon toegepaste psychologie studeert.

Gisteren zei mijn partner dat afstuderen kennelijk in september gaat gebeuren ipv deze maand. Stiefzoon is meer bezig met zijn hang en wurg relatie met vriendin ipv studie.
Dus afzwaaien is nog niet in zicht.

Wat mij wel duidelijk is geworden door jullie kijk op de zaak, dat de gespreks thema's zijn;
- Onze verwachtingen naar elkaar
- kijk op de toekomst
- onze rollen, taken en verantwoordelijkheden
- visie op stand van zaken
- invloed van kinderen

Pffff ff ff ben nu al oververmoeid

Moedeloos

Moedeloos

10-06-2016 om 22:55

Schaamte

Ergens voel ik ook schaamte dat mn relatie niet gelukt is. Verdrietig te moeten erkennen dat t stiefzoon gelukt is mij t huis uit te krijgen. Teleurgesteld in mn partner alsof ik belazerd ben. Boos op mijzelf.

Stiefdochter van 42 heeft kort geleden met stiefzoon gesproken over mogelijkheid dat hun pa en ma nog bij elkaar komen. Lijdensweg een akkefietje dropte stiefzoon dat zo ff.
Dat kinderen zoiets nog bespreken na zoveel jaren.
Mijn partner heeft haar aangesproken toen was t excuses , niet de bedoeling te kwetsen bla bla....maar de knauw was al gegeven....Toen dacht ik ook waarin ben ik verzeild geraakt...

GS

GS

11-06-2016 om 10:49

Flanagan

Het zal zeker wel vaker gebeuren, maar dat vind ik op zich nog geen argument dat het dan ook 'normaal', 'wenselijk' of 'positief' is, want van alles 'gebeurt' er in de wereld! Maar goed, er kunnen inderdaad bijzondere omstandigheden zijn die er toe leiden en natuurlijk geldt ook: ieder z'n meug. Bij mij gaan dan in ieder geval alle alarmbellen af.

Moedeloos

Moedeloos

11-06-2016 om 11:17

nieuwe huizen gekeken

Overschrijven zal dan iets van nu zijn sinds de stiefzoon een jaar geleden de relatie begon. We hebben onlangs erover gehad dat ik niet van plan ben tot mijn 80 ste te latten. Dat had mijn partner ook niet in gedachten. Een aantal jaren geleden hebben we samen naar nieuwe huizen gekeken maar daar bij is t gebleven.Omdat stiefzoon nog steeds thuis woonde is er verder geen actie ondernomen.

eeuwige student?

Hoi moedeloos,
Is stiefzoon ook nog steeds student? Zorgt hij niet voor een inkomen? Stelt hij het afstuderen uit? Deze jongen ziet waarschijnlijk erg op tegen een normaal volwassen bestaan waarin gewerkt wordt en je op jezelf woont. Weet je zeker dat jij en je partner hulp nodig hebben of zou dit eerder voor stiefzoon moeten gelden? Tja, ik reageer even fel op deze jongen, dat ben ik mij bewust. Teveel voorbeelden hiervan gezien in mijn omgeving.Jongeren die nooit het huis uit gaan, soms ook niet werken maar wel de baas gaan spelen over hun eigen ouders die te goed zijn om er iets van te zeggen. Ik hoop maar dat ik het mis heb.

Moedeloos

Moedeloos

11-06-2016 om 20:12

Jutta

Nee, hij draagt niet bij in de huishouding. Heeft wel altijd bijbaantje. Vader draagt financieel bij. Dat is wat mij betreft geen punt geweest. je helpt je kind. Maar nu krijg ik er een hard hoofd in, nu hij brutaal is tegen mij, mij uitdaagt, ook brutaal tegen zijn vader, bazig is met vriendin.
Mijn zoon was 19 toen hij op kamers ging.

Ik vind je niet fel reageren hoor jutta. Hij moet alleen niet brutaal tegen mij gaan doen. Dat accepteer ik dus nu niet meer. Ik denk dat mijn partner Hulp nodig heeft om in te zien dat hij zijn zoon te veel laat beïnvloeden en bemoeien in onze relatie. Dat hij erkent dat hij niet helemaal voor mij heeft gekozen. Dat wat hij zegt en doet niet tegenstrijdig is.
Ik wil van die twijfel af bij mijzelf daarom de hulp.
T is nu patstelling met mijn partner vandaar en ik ben t zat.

verwachting therapie

Hoi moedloos,
Pas op dat je niet teveel gaat hopen op een verandering bij je partner. Therapie is natuurlijk niet perse bedoeld om de zaken voor jou in goede banen te leiden ; was het maar waar! De uitkomst kan ook heel anders worden, het kan uiteindelijk bijvoorbeeld zijn dat jij bepaalde inzichten ontwikkelt en beslissingen neemt. Dus nogmaals het advies om je verwachtingen naar je partner te temperen.

Moedeloos

Moedeloos

12-06-2016 om 08:44

Jutta - verwachting

Mijn partner vindt t moeilijk om te accepteren als ik zeg;

- je wilt niet dat ik mij bemoei in jouw persoonlijke cirkel(huis, zorg moeder, gedrag klein-kinderen), )
- je wilt niet inzien datjouw kinderen mij onheus behandelen
- je wilt niet inzien dat jouw zoon mij uitlokt en uitdaagt
- je wilt niet inzien dat jouw zoon jouw beïnvloed
- je wilt niet inzien dat jouw zijn vriendin haar levensstijl ons wil opleggen

Dan is zijn houding rn reactie met weerstand, dat ik t aan t verkeerde eind heb, dat zijn zoon wel om mij geeft, dat wij er zelf bij zijn wat die vriendin van stiefzoon betreft, dat hij mij niet buitensluit, dat ik op nummer een sta voor hem, dat hij mij overal in betrekt nu, dat t nooit meer goed komt tussen hem en zijn ex(nadat weer hoorden via zoon dat dochter nog denkt dat pa en ma nog bij elkaar kunnen komen)

En ik denk nu allemaal praatjes, jullie woorden kloppen niet met jullie daden.
En t kan zo zijn dat ik mij te veel op dring of te veel wil volgens mijn behoefte. Maar alles wat ik wil van hem geef ik ook asn hem, of zorg ik ervoor dat t hem niet overkomt

Ik bescherm hem veel meer dan hij mij.ik ren voor hem harder dan hij voor mij.
Mijn gevoel klopt in ieder geval wel dat ik mij niet helemaal gewaardeerd voel

Dus jutta het gesprek is bedoeld dat hij van een vreemde hoort dat ik geen spoken zie.

tante Sidonia

tante Sidonia

12-06-2016 om 09:17

goed....

je partner ontkent dus eigenlijk alles wat je zegt. Daarmee bevestigt hij eigenlijk wat jij zegt: namelijk dat je niet serieus genomen wordt.

de situatie moet doorbroken worden. Want jij zegt wel van alles, maar ondertussen blijf je alles accepteren.
Vind een andere vorm om erover te praten: neem het voorbeeld direct als er iets gebeurt en leg uit hoe jij je erbij voelt.
Of trek je terug in je eigen woning zodat je even afstand kan nemen. Dat kan ook voor hem iets iets doen in de zin van dat hij beter naar je gaat luisteren als jij ook daden bij je woorden gaat doen. Hij gelooft je namelijk niet jij zegt dat je het niet naar je zin hebt maar blijft wel in de situatie zitten. Dus... schud hem wakker!

Moedeloos

Moedeloos

12-06-2016 om 09:52

Tante sidonia

Stom om t te zeggen...T Sidonia..ook als ik de situatie wil terug blikken wordt hij al angstig. Bang dat hij weer iets te horen krijgt wat hij niet goed heeft gedaan.

Ik zei toen: ik ben er deels zelf verantwoordelijk voor misschien.maar ik heb wel rekening gehouden met jouw scheiding en losmakings proces. Ik ben er nu klaar mee na zoveel jaar.
Je gaat dus nu wel luisteren Hoe ik de dingen zie en beleg, hoe jij de dingen zegt en hoe t bij mij overkomt..

Nu ook...donderdag wilde ik telefonisch ons gespeek van woensdag bespreken, liever als ik fysiek aanwezig ben zegt ie. Van vrijdag tot zondag geen woord erover. Wel uitsloven om t mij naar de zin te maken. Contact maken vervangen door bezigheden. Afleiden uitstellen noem ik dat

Snap ik ook niet meer

Angela67

Angela67

12-06-2016 om 10:04

"Wel uitsloven om t mij naar de zin te maken"

op zich biedt dit wel kansen, toch? Als je dit voelt kun je dit best benoemen naar hem, en woorden geven aan dat wat je hem ziet doen. Je hoeft dan nog steeds niet 'dwingend' te zijn en hem bij de oren in dat gesprek sleuren, maar wel laten zien dat je een positieve insteek wilt houden. Als je niet van hem hield zou jij al gestopt zijn (neem ik aan? of blijf je bij hem tegen beter weten in/omdat het moeilijk is om weg te gaan), en als hij niet van jou hield zou hij zich nu niet 'uitsloven' zoals je het noemt.
gr Angela
ps mannen van mars, vrouwen van venus? jij wilt praten, hij wil actie? als dit het basale verschil is en blijft dan kan dat een mooi startpunt zijn om naar de toekomst toe te praten en niet terug te blikken!

Moedeloos

Moedeloos

12-06-2016 om 10:42

Angela67

Tegen beter weten in, nee absoluut niet hoor.
Ik vind hem heel lief, zorgzaam, trouw, pienter, avontuurlijk, daadkrachtig, humoristisch, . Maar is af en toe ook blind, egoïstisch, sloom

Hij is wel wakker geschrokken hoor een paar maanden geleden, maar omdat hij toch veel tijd doorbrengt met zoon, zie ik het verschil duidelijk, met mij samen, na zoon met mij samen

Weet je bedenk ik mij, ik ben positief ingesteld, als iets jou toebehoort dan krijg je t ook anders is t maar voor korte duur geweest. Dan denk ik straks, twaalf leuke jaren samen gehad met veel ups en weinig downs . Is goed zo.

Ik wacht woensdag af

Wanda

Wanda

12-06-2016 om 10:56

gaat niet gebeuren

"Dus jutta het gesprek is bedoeld dat hij van een vreemde hoort dat ik geen spoken zie."

Dit is nu typisch een verkeerde verwachting van relatietherapie.

De therapeut/mediator gaat dat helemaal niet zeggen, die is neutraal.

Dat kunnen ze ook helemaal niet want het is jouw waarheid tegen de zijne.

Tops

Tops

12-06-2016 om 11:32

gesprekstechnieken

Als jij dit letterlijk tegen hem zegt snap ik wel dat hij in zijn schulp kruipt en dat levert bij mannen vaak een liever niets doen dan waarschijnlijk toch het verkeerde.
Je kunt beter ik-boodschappen geven.
Of: ik wil het hier en hier graag over hebben, ik kom er over een week op terug.
Heeft hij een week om te verwerken, na te denken en hoeft ie er nog zelf niet op terug te komen ook en jij hebt je resultaat: het gesprek met een waarschijnlijk iets meer ontspannen man.

Ik zie in dit soort moeizame communicatie ook nog wel een taak voor ouders weggelegd overigens.

Moedeloos

Moedeloos

12-06-2016 om 12:23

Tops en Wanda

Als jij dit letterlijk tegen hem zegt snap ik wel dat hij in zijn schulp kruipt en dat levert bij mannen vaak een liever niets doen dan waarschijnlijk toch het verkeerde

>>>>spijker op de kop: tops en wanda.

Ik ben misschien indd te direct en te confronterend voor hem, schiet hij daarom in de verdediging.

Wat ik bedoel te zeggen met inzien, dat de therapeut dan tenminste mijn pijn/frustratie als erkenning inzet zodat hij beseft dat ik geen spoken zie. Snap je wat ik bedoel? Begrip laten komen en erkenning dat ik er degelijk lastaat van heb

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.