Relaties Relaties

Relaties

GitteNN

GitteNN

10-02-2017 om 10:56

Verder na ontrouw deel 2


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
regenboog

regenboog

16-03-2017 om 12:56

Hulp zoeken

GitteNN, ga je zelf ook naar iemand toe waar je mee kunt praten?
Een psycholoog of een maatschappelijk werker?
Ik had buiten de relatietherapie die ik samen met man had ook een eigen therapeut waar ik altijd bij terecht kon als ik het moeilijk had.
Soms was het voldoende om alleen even bellen met mijn therapeut en dan kon ik weer verder.
Het blijven "hangen" herken ik ook heel goed, bij zorgde dat op een gegeven moment voor weer een crisis in de relatie.
Dat is hier de redding geweest maar ik raad het niet aan.
Probeer hulp voor jezelf te zoeken!

Even over de Truzen.
Ik begrijp ook heel goed dat het voor mijn Truus heel moeilijk moet zijn dat er uiteindelijk toch niet voor je gekozen wordt en je achter blijft met weinig tot niets. (Zij is bij haar man weggegaan)
Er is haar waarschijnlijk ook van alles toegezegd en de liefdesverklaringen van man logen er ook niet om.
Dan is het wel heel bitter dat je alleen achter blijft en je minnaar met zijn gezin verder gaat.
Daar heb ik het ook wel eens met man over gehad, hij zegt nooit iets te hebben beloofd en ook geen plannen met haar maakte maar zij kan al wel veel verder zijn geweest in de affaire, haar relatie met haar man was volgens haar niets meer.
Het is alleen jammer dat mijn Truus haar leven weer moeilijk kan oppakken en blijft hangen in haar verdriet en verbittering.
Maar dat ze ook pijn en verdriet heeft en gekwetst is door man dat begrijp ik en zal ik nooit veroordelen.

heftig

superheftig Gitte, dat dit nog steeds zo speelt. Ik herken je gevoelens van de eerste 6 maanden bij mezelf. Daarna kreeg ik iedere maand nog een aanval, en nu al 2 maanden nik. Het slijt dus echt. Ben even kwijt hoe lang het bij jou geleden is. Bij mij nu zo'n 11 maanden. Ik sluit niet uit dat ik straks als weer haar (in mei) voor het eerst waarschijnlijk weer tegenkomen (met zijn vieren) dat ik dag erna weer even terugslag heb.
Maar jij laat het zo slecht los in jezelf, afschuwelijk, ik kon dat ook niet afdwingen, maar de tijd hielp me. Als het bij jou ook al lang geleden is kan ik me voorstellen dat je professionele hulp zou zoeken om het eens van je af te praten. Ik heb daar verder geen ervaring mee, ook niet met relatietherapie. Maar waarom niet.
Ben ook wel stalkering geweest in het begin, wilde ik toch alles van haar weten, echt niet raar hoor Gitte, als dat maar weer weggaat, anders draai je echt door. Afgelopen weekend hadden we leuk etentje en daarna nog een feest, de dag erna dacht ik ineens, hé, volgens mij heb ik er 24 uur achter elkaar geen een keer aan gedacht. Dat was best fijn om me te realiseren.

Truus

Truus, bedankt voor je reactie. Vind het wel hard overkomen. Dat jij vond dat je meer recht op hem had. Vind je de man in kwestie (die dus uiteindelijk om wat voor reden dan ook) die bij zijn vrouw bleef nu een slappeling? Of kon je het begrijpen? en had jij de behoefte om dan wraak te nemen op zijn vrouw dus langs zijn/hun huis te rijden en haar daarmee een rotdag te bezorgen?

Mijn eigen Truus (en een paar Truzen in mijn omgeving)waren vol schaamte en dropen af. Dat is voor mij de meest logische manier om te reageren als Truus, als het uitkomt. Waarmee ik Truzen niet de schuld geef hoor, dat ligt vnl bij de man. Maar je richten op de vrouw kan ik niet begrijpen. (wel dat je jaloers bent uiteraard, je wilde graag in haar schoenen staan, alhoewel achteraf niet meer).

Truus

Truus

16-03-2017 om 14:55

Pluis

Dat weet ik niet want hij is bij mij gebleven. Heel even is hij terug gegaan. Toen heb ik hem veel geluk gewenst en het contact verbroken. Drie weken later stond hij weer voor de deur. Ik vermoed dus dat hij het geen eerlijke kans heeft gegeven met zijn vrouw hoewel hij gezegd het dat te gaan doen.
Ik denk toch wel dat ik de eer aan mezelf had gehouden als hij was gebleven. Tenzij zijn vrouw was gaan poeren in mijn gebroken hart, dat had ze dan wel terug gekregen.

Coca Cola

Coca Cola

16-03-2017 om 15:00

Even beetje OT vraag over relatietherapie

Wat voor relatietherapie hebben de stellen die het gered hebben gehad? En hoe vond je een goede therapeut? Hier dus een zelfde soort situatie en wij weten niet zo goed wat voor ons een goede therapie/therapeut zou zijn. Hoe kom je daarachter? Ja, via de huisarts, maar we hebben net een nieuwe vers uit de collegebanken en niet afkomstig uit onze regio, dus ik weet niet hoe goed hij ons kan doorverwijzen.

regenboog

regenboog

16-03-2017 om 15:49

Truus

Truus beetje vreemde uitspraak van je tenzij zijn vrouw was gaan porren in mijn gebroken hart, dat had ze dan wel terug gekregen.
Heeft zo'n vrouw al niet genoeg verdriet te verwerken gehad?
Je hebt kennelijk echt geen idee waar je over praat.
Ik hoop dat jullie elkaar nu trouw zullen zijn en hij jou niet zal gaan bedriegen met een ander.

Truus

Truus

16-03-2017 om 15:59

Regenboog

Ik bedoelde niet dat ik naar zou doen. Het hangt van de insteek van het gesprek af, maar als je mij belt om me de ogen uit te steken wens ik je veel geluk in je leven en hang ik op.

Help jezelf

Voor mij was frekwente therapie de oplossing. Buiten de relatietherapie had ik persoonlijke hulp om mij van het grote verdriet af te helpen. Daar kon ik alle vragen, alle verdriet bespreken en dat heeft me echt geholpen. Soms waren de interventies van de psy heel simpel. Wanneer ik vertelde hoe ik terug dacht aan hun fysieke contact, dat ik het in mijn verbeelding voor mijn ogen zie gebeuren, vroeg de psy bijvoorbeeld heel simpel... "en heb je het gevoel dat dat je nu helpt in de verwerking?" ... en dat bracht me meteen terug in de overtuiging dat ik voor mezelf moest zorgen en dat kon alleen maar door me meer op het heden te focussen, op wat er nu is. En indien ik een slechte dag heb, omarm ik het als een slechte dag, die er ook mag zijn, en probeer ik de focus stilaan op het positieve te brengen.

GitteNN

GitteNN

17-03-2017 om 09:21

hulp

het is helemaal waar dat je het uiteindelijk helemaal zelf moet doen. oh herkenbaar ik zie ze ook telkens samen voor me. ik doe het me allemaal zelf aan. helemaal waar wat je psych zei of het je helpt in de verwerking. dat weet ik ook wel (dat bedoel ik naar die psych he) de mijne zegt dit ook hoor. maar hoe krijg ik het dan uit mijn rotkop. zo denk ik dan. hoe deed jij dat.

iemand vroeg nog hoe lang het geleden is. het is is bijna 1.5 jaar geleden dat ik er achter kwam. lang he? en dan nog zo aan het schommelen. pfff. maar dat hoort ook bij mij hoor.

ons eerst kindje hebben we verloren in de zwangerschap...dat duurde ook zo lang. ook was ik boos en helemaal op mensen die aan het klagen waren over hun kinderen. jullie hebben er tenminste een dacht ik dan. dat hielp ook niet. en ook daarbij gold...dat moet je zelf verwerken. helemaal alleen uiteindelijk.

Aan Truus

Enerzijds vind ik het dapper van je dat je hier reageert. Maar anderzijds vind ik hetgeen je schrijft zo fout en naïef. Waar haal je het idee dat je meer recht zou hebben op die getrouwde man? Indien die verbondenheid in zijn huwelijk weg was, is het dan niet aan hem om daar de gepaste oplossingen voor te zoeken? En die kunnen alle richtingen uit maar een minnares nemen is daar niet een fatsoenlijke keuze. En ook beste Truus, hoe kan jij nu weten wat de verbondenheid is en was in het huwelijk? Iedereen met een beetje verstand weet dat zelfs een goed huwelijk met ups en downs verloopt en dat in een "down" die verbondenheid wat minder of zelfs tijdelijk weg is. Maar daarom is het over de hele lijn nog niet slecht. Sorry maar ik heb echt geen begrip voor Truzen. Dat de schuld bij beide partijen ligt, da's een feit. It takes two to tango...

En ook Gitte

Bij mij is het ook bijna anderhalf jaar geleden Gitte en ik heb pas de laatste maand echt het gevoel dat ik het ga kunnen plaatsen. Vergeten nooit maar plaatsen wel. Ik probeer te kijken naar al het positieve, hoe het ook mijn man veranderd heeft in heel positieve zin. En wat ik nog wou toevoegen... wat mij ook heel erg heeft geholpen is de focus verleggen... het drama er proberen uit te halen. Ik heb me een hond aangeschaft om lange wandelingen te doen, ben beginnen zingen in een modern koor, ben gaan fitnessen.. Alle beetjes helpen

vraag aan truus

Hoe voelt dat nu, achteraf, in jullie relatie? Dat je weet dat je man zijn huwelijk geen eerlijke kans heeft gegeven? Hoe werkt dat door tussen jullie?

En ik bedoel deze vraag feitelijk en eerlijk, niet ironisch of cynisch. Ik hoop dat je er een eerlijk antwoord op wilt geven.

Truus

Truus

17-03-2017 om 11:53

Moederziel

Bedoel je of ik bang ben dat het mij zou kunnen overkomen? Dat kan, maar ik ben er niet bang voor. Misschien wel omdat wij niet meer de kans hebben gekregen om een gezin te bouwen met alles erop en eraan. Dan heb je alleen nog jezelf en de ander als basis, en als dat er niet meer is (bij een van beide of beide) hoef je wat mij betreft niet met hangen en wurgen bij elkaar te blijven. Ik kan niet oordelen over zijn vorige huwelijk. Ik ken haar niet van haar beste kant, en weet ook niet veel over de goede tijden.

GitteNN

GitteNN

17-03-2017 om 12:02

maete2

my god, bijna eng. ik denk ook af en toe aan een hond aanschaffen, en zingen wilde ik ook gaan doen. zat vroeger in kinderkerkkoor en vond dat leuk en dacht waarom niet.

het is wat je zegt, ook man is erg verandert. maakt ruzie met me...nooit gedaan. is veel extroverter. zo fijn. ik vroeg er altijd om en nu is het er. daar zijn we heel blij mee. pfff ik heb wel zin in dat hondje. hahaha

Truus

Ik vraag me denk ik vooral af of dat niet aan je knaagt, de wetenschap dat door de relatie met jou een ander geen eerlijke kans meer heeft gehad.
Maar als ik je reactie zo lees, lijkt je dat niet zo bezig te houden.

Ik bedoelde mijn vraag heel open, maar voel toch wrevel opkomen bij je antwoord. Is puur persoonlijk, hoor, van mij en niet tegen jou. Maar heb je dan nooit wroeging over de afschuwelijke gevolgen van jouw (te snelle) relatie voor de andere vrouw? Je man was toch nog bezet?
Ik voel daar echt zoveel afkeer bij, sorry.

Miekemieke

Miekemieke

18-03-2017 om 08:37

dat klopt toch niet moederziel

De man is geen weerloos slachtoffer van vrouwen of een bezit van een bepaalde vrouw. Het huwelijk van de man in kwestie was waarschijnlijk gewoon voorbij maar nog niet ontbonden. Van zo'n man uit gezien zou het netter zijn om eerst de scheiding af te wikkelen.
Ik vind niet dat je een Truus de gevolgen van een scheiding in de schoenen kunt schuiven.

Bobbie

Bobbie

18-03-2017 om 09:08

toch wel, mede.

Een Truus zou de ballen moeten hebben haar beurt af te wachten.
En zeker niet mee te werken aan een man die daar geen problemen mee heeft. Ze is gewoon medeplichtig, die eer is niet alleen aan partners.
Ze heeft geen verantwoording tussen die 2 (alhoewel soms ook gewoon wel), maar speelt zeker een rol die très onchique is.

Je mengt je niet in een huwelijk, je gaat niet vreemd.
Ik vind het een vreselijk slappe hap als mensen hun gevoelens niet onder controle hebben en zo egoistisch zijn dat ze ten koste van anderen hun eigen "geluk"(is dat geluk, je winst op die manier halen?)voorop stellen.

Bobbie

Bobbie

18-03-2017 om 09:11

en Truzen moeten hun verdere tijd in die relatie

altijd op hun hoede zijn.
Wat hij de eerste partner flikte kan hij zo weer doen.

Miekemieke

Miekemieke

18-03-2017 om 10:58

bescherming tegen Truusen

Wat te doen tegen de Truusen? Moet dat thuis besproken worden? Niet meegaan met een Truus!!!! Hoe herken je een Truus hoe leer je je partner te wapenen tegen de avances van een Truus?

Bobbie

Bobbie

18-03-2017 om 11:39

Net als

Je kinderen niet leren meegaan met vreemden. Het zou er al in moeten zitten dus.

Of als de reclame:
Háng op...Bél je vrouw.

niet om dwars te doen

Maar ik ken wel wat situaties waar man (trouwens ook vrouwen) een erg goede relatie heeft met zijn Truus (of haar mannelijke variant, want ja, ja ook vrouwen gaan vreemd). Sommige van die relaties gaan al meer dan 10 jaar mee. Dus het is echt niet zo dat een keer vreemd gaan betekent dat degene dat daarna weer doet.
Sorry dat ik jullie zwart-wit beeld wat moet verstoren

Bobbie

Bobbie

18-03-2017 om 15:07

En sorry

dat ik dan jouw beeld weer moet verstoren van een naief typje dat het leven niet zo goed snapt.
Ik weet precies wat er rondloopt op deze aardkloot en wat er kan spelen achter deuren, juist ook daar waar je het niet vermoeden zou.

Sterker, ik ken een vrouw (we gaan niet met elkaar om) die al 10 jaar een verhouding heeft.
Nog steeds stiekem, ze doet reuze haar best om bevriend te blijven met de vrouw van haar minnaar.
Die doet het dus niet nog een keer, maar gewoon nog steeds. Ik weet niet of je daar nu zo trots op moet zijn.

regenboog

regenboog

18-03-2017 om 15:22

Het gras lijkt altijd groener bij de buren....

Tuurlijk zullen er zat relaties zijn waarbij de man voor Truus kiest goed gaan en meer dan 10 jaar of langer meegaan.
Maar hier gebeurde het vreemdgaan van man ook pas na 16 jaar samen.
En dat waren echt geen slechte jaren hoor.
Het is heel jammer dat de meeste mannen (heb het nu even niet over de vrouwen) na het uitkomen van het vreemdgaan niet willen vechten voor hun relatie en het serieus een kans willen geven.
Het is dan natuurlijk makkelijker om voor Truus te kiezen want dan heb je iemand die je volledig zal begrijpen en vindt dat je een goede keus hebt gemaakt.
Je hoeft dan niet met de billen bloot.
Man heeft hier echt diep door het stof moeten gaan.
Maar ook de relatie met Truus wordt weer normaal en begint het gekibbel over kleine ergernissen en zie je elkaars minder aantrekkelijke kanten ook.
Je kunt het waarschijnlijk altijd ergens beter,mooier en fijner bij iemand krijgen maar als je daar niet in blijft investeren wordt dat ook saai en voorspelbaar.
Mensen zijn vaak niet meer tevreden met wat ze hebben maar vragen zich te veel af of ze het niet beter kunnen krijgen.
Gelukkig is man hier op tijd tot inzicht gekomen en heeft hij zich willen inzetten om onze relatie weer goed te krijgen.
Dat heeft wel meer dan een half jaar geduurd en we zijn echt door diepe dalen gegaan.
Dus kiezen voor Truus was voor hem een stuk makkelijker geweest ook al brengt dat weer veel verdriet met zich mee voor de kinderen.
Dat heeft man hier ook echt wel doen nadenken, maar met wel in zijn achterhoofd dat het tussen ons dan ook weer moet gaan lukken want anders werkt het niet.

Bedoelde ik niet helemaal

Ik meen het echt dat ik wil weten hoe het voor truus werkt. Echt persoonlijk voor een truus. denk je dan weleens aan de eerste vrouw?
Je hoort mij niet zeggen dat mensen in relatie met een truus niet gelukkig kunnen worden. Ik vind het alleen per definitie een no go, als iemand nog in een relatie zit. Ik geloof niet in partners inruilen, zelfs niet als de eerste vol deuken en barsten zit. Dan nog is er nog steeds een relatie en dus commitment tussen 2 mensen.
Ik vraag me oprecht af hoe dat voelt als jij de persoon bent die dat commitment doet ontploffen. Immers, zonder 3e was dat niet zo gebeurd. In elk geval niet op dir manier, door inruil.
Ik wil dus weten hoe dat is.

moederziel

Jouw man is vast de uitzondering, maar de meeste mannen die een verhouding met een truus beginnen, stralen aan alle kanten uit dat hun huidige relatie niet ok is. Die mannen staan open voor truus en hoeven nauwelijks verleid te worden. En loopt hun huwelijk niet stuk door deze truus, dan is het door een andere truus.
Dat is bij jou niet het geval, schrijf je. Ik denk dat je vooral aan je man moet vragen waarom hij zich tegen zijn bedoelingen in toch heeft laten verleiden door truus. Dat antwoord is voor jou zinniger dan om te bedenken dan hoe het voor truus voelt.

Beetje flauw Alkes

Dat is niet mijn vraag. Het gaat mij niet om mij of om mijn man, het gaat in mijn vraag echt alleen om truus. Ik wilweten hoe zi'n vrouw dat emotioneel doet. Hoe dat werkt. Dat interesseert me.
En die vaste relaties zijn niet allemaal hopeloos, dat blijkt wel uit dit draadje. Ik wil weten wat er in een truus omgaat.

Truus

Truus

19-03-2017 om 10:06

Niet mee bezig

Heel eerlijk? Ik was zelden bezig met die vrouw. Toen het uitkwam vond ik het best zielig voor haar maar toen zat ik vooral zelf heel erg in onzekerheid hoe het voor ons zou uitpakken. Weer later, toen hij voor mij koos, heb ik mijn man regelmatig aangespoord om wat meer compassie met zijn ex/vrouw te tonen. Hij wilde de scheiding vooral snel en netjes afronden maar zij was daar veel emotioneler onder (wat logisch is).
Ik weet niet of ik representatief ben voor de meeste Truzen, maar degenen die ik ken stonden er net zo in.

Miekemieke

Miekemieke

19-03-2017 om 11:16

Een Truus kan ook een positief effect hebben

Mijn beste vriendin was/is ook een Truus. Het heeft heel wat commotie gegeven maar uiteindelijk is iedereen er beter van geworden. Het huwelijk van haar vriend was niet goed maar ook niet slecht. De nieuwe relaties zijn voor alle betrokkenen gewoon veel hechter en leuker. Hoe verdrietig het proces in het begin ook was.

Een man blijft trouwens vaak langer hangen in een relatie die voor hem niet werkt dan andersom denk ik.

Been there

Been there

19-03-2017 om 12:50

Miekemieke

Je bedoelt dat een man zijn oude schoenen pas weggooit voordat hij nieuwe heeft. Dat zie ik in mijn omgeving wel ja. Ikzelf zal weggaan als mijn huwelijk niet meer werkt. Mijn beste vriendin doet het nu ook. Trekt na ruim 30 jaar de stekker eruit. Er is bij beide geen ander in het spel. Toch vond haar ex het wel prima en ondanks dat hij ook inzag dat hun huwelijk niets meer voorstelde liet hij het op z'n beloop

Dankjewel truus

voor je eerlijke antwoord. Ik was er oprecht nieuwsgierig naar.

In het algemeen denk ik dat de laatste postings niet algemeen kunnen gelden. Mensen kunnen allerlei redenen en motieven hebben om een (extra) relatie te starten. En ook als er een truus of een wim aan te pas komt, hoeft een 'slechte vaste relatie' zeker geen wetmatigheid te zijn. Vaker heeft het te maken met een motief in de vreemdganger zelf.
De Amerikaanse bekende therapeute Mira Kirshenbaum zegt dat heel erg mooi: iemand die verliefd wordt op een ander, is niet zozeer op zoek naar een andere liefde, maar naar een ander 'zelf'.
In dat verband ook was ik benieuwd naar de beleving van een truus.

En de bewering dat de nieuwe relaties hechter en sterker zijn, daar durf ik nog wel heel erg veel vraagtekens bij te zetten. Ik ken eigenlijk niet één voorbeeld van een truus-relatie die hechter en sterker is geworden dan de oude, vaste relatie. Maar ik zie wel heel erg veel mensen die koste wat kost aan de keuze blijven vasthouden omdat toegeven dat je afgrijselijk mis hebt gegokt, met alle schade van dien voor betrokkenen en kinderen, wel érg confronterend is. Dan moet je namelijk in gevecht met jezelf en als de (voormalig) vreemdganger tot zoveel zelfreflectie in staat was geweest was hij/zij niet vreemgegaan om uit een minder goed lopende relatie te stappen. Iets met inzicht hebben in jezelf en het lef hebben om ook je eigen tekortkomingen onder ogen te zien, zeg maar

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.