Relaties Relaties

Relaties

Anne

Anne

02-08-2017 om 10:13

Grootouders...respect tonen,plichten en rechten.


Anne

Anne

06-08-2017 om 10:58

middenweg zoeken

Uiteraard waren er zoals ik al zei,ook eerder al eens voorvalletjes waaraan dochter zich ergerde.Schoonzoon merkte dit grotendeel niet eens altijd echt op omdat hij de houding van (vooral vader)door de jaren heen gewoon was.Maar nu het om hun kind gaat liggen de zaken net iets anders en daar vind schoonzoon zelf ook dat zijn ouders hierin te ver gaan.Gelukkig zit het ouderpaar op dezelfde golflengte.
Toch kan ik begrijpen dat het niet altijd zo makkelijk moet zijn.Dochter begrijpt ook wel dat hij zo wat tussen twee vuren instaat en wil voor hem en hun kind de vrede proberen te bewaren.Momenteel ligt de band zeker nog moeilijk tussen haar en schoonouders omdat ze zich gekwetst voelt.
Wij proberen zeker om er niet al te veel inbreng in te hebben.We willen geen ruzie met de ouders van schoonzoon.
Ook tracht ik dochter een beetje tot bedaren te brengen.

Borrel in een beperkte ruimte

Zelf had ik ook in gedachte dat schoonzoon en dochter zelf de borrel wilden regelen. Maar ruimte gebrek en tekort aan handen bij een extra aantal mensen agv schoonmoeders trotse instelling,, kan je borrel wel in de soep doen belanden. Helemaal als het gaat regenen en men niet naar de tuin kan uitwijken.

Kijk als schoonmoeder nu aanbiedt een zaaltje te huren,....

Kaaskopje

Kaaskopje

06-08-2017 om 12:42

Flanagan

Dan nog, mijn hemel... Bij dit soort zaken moet je bij je eigen grenzen van wat je wenselijk vindt moet blijven. Ik heb twee keer een situatie meegemaakt die ontzettend goed bedoeld was, zo probeerde ik dat ook te voelen, maar ondertussen voelde ik me er niet gelukkig bij. De eerste was dat ik een feestje had georganiseerd (toen ik nog in de vrijgezelle periode zat), maar vlak ervoor in het ziekenhuis belandde. Vrienden hadden toen het plan opgevat om mijn flat toch tot feestzaal in te richten, zodat ik lekker niets hoefde te doen bij thuiskomst. Ik kwam thuis en vond het monsterlijk! Mijn hoofd stond totaal niet naar die drukte. Vooraf durfde ik er niets over te zeggen, om de pret niet te bederven, maar ik snapte ook niet goed hoe ze konden denken dat zo'n plan geslaagd kon zijn. De tweede was na de geboorte van de oudste. Een aardige buurvrouw had tijdens onze afwezigheid ballonnen en slingers opgehangen en stond samen met mijn zus glimmend van trots, blijdschap en wat je nog meer kunt voelen bij de komst van een baby in de huiskamer. Ik ervoer het als inbreuk op het intieme moment van onze thuiskomst als nieuwbakken ouders. We hadden er al iemand anders bij, een vriend die ons met de auto heeft opgehaald, zus en buur waren echt teveel. Ik neem het ze niet kwalijk, dat niet, want het was goed bedoeld, maar ik heb er wel van geleerd dat je zoveel mogelijk moet voorkomen dat anderen over je grenzen gaan.

Anne

Anne

06-08-2017 om 16:37

Kaaskopje,Flanagan...

Inderdaad zo voelen dochter en schoonzoon het ook aan,vooral dochter omdat zij nu eenmaal iemand is die op haar privacy is gesteld.
Voor de geboorte was er afgesproken dat ze de eerste 2 dagen rustig wilden wennen aan de thuiskomst met hun baby,dus...géén bezoek!
Toch werd er een poging ondernomen om dit anders te laten verlopen.Dat wisten de ouders met een slimme maar faire zet te voorkomen.
Niemand hoeft over de grens te gaan die de ouders stellen,dus lijkt het me ook niet echt bevorderend voor het stellen en naleven van die grens,om schoonouders zelf een zaal te laten kiezen.Je beslist op voorhand hoeveel genodigden er ongeveer zullen zijn en aan de hand daarvan kozen dochter en schoonzoon een zaal.
In ieder geval...ik hoop dat alles nu toch een beetje tot rust komt zodat iedereen kan genieten van dit nieuwe leven

Tobbe

Tobbe

06-08-2017 om 17:17

Alhoewel

Alhoewel je je met duidelijkheid wek wat privacy koopt, geven veel van dit soort regeltjes toch vaak wel scheve gezichten en irritaties. Alsof je bij je kleinkind ook een handboek krijgt. Ik vind ze wel heel afhoudend en al ken ik beide opa's en oma's niet, ik zou er persoonlijk nogal onrustig van worden.

Eénmalg

Sommige gebeurtenissen vallen onder categorie éénmalig. Dan is een bepaalde flexibiliteit een onvoorspelbare factor als bijdrage aan een heugwaardige dag.
Zo wilde ik ook geen anderen aan mijn bed tijdens de bevalling behalve mijn man en de verloskundige en de kraamvrouw.
Het werd een gebeurtenis met een ladderwagen, 8 brandweermannen, twee politieagenten om de brandweer te begeleiden want die waren naar verkeerde huisadres, een ambulance en twee broeders. Een huisvol, met memorabele herinneringen. Zelfs de lokale tv-zender stond op de stoep.
Of die bruiloft waar we vreesde dat een oudere dame de boel op stelten zou stellen. Maar alle angst en zorg ten spijt, het waren juist beide ouders die afweken van het plan zodat zodat dit een ongewenst effect had op de receptie. Maar de dag zelf was geslaagd omdat de oudere dame er de hele tijd bij kon zijn.

De situaties die regelmatig voorkomen, vragen wel meer grenzen. Dat is een niet eenvoudige taak van een jong mens die een eigen leven wil leiden, maar wel een leerzame periode. Dat kan ik beamen.
Ps over tien jaar is de dochter nog steeds aangewezen op het aangeven van grenzen omdat grenzen overtreden in het algemeen het aard van het beestje is.

Lente

Lente

06-08-2017 om 18:00

De eerste twee dagen geen bezoek door grootouders vind ik heftig

Die rust de eerste dagen is zeker belangrijk. Die hebben wij ook aangehouden.
Maar de nieuwe grootouders (voor schoonouders het eerste kleinkind) waren wel welkom op de eerste of tweede dag. Dit bezoek was kort. Hoe erg is het om twee keer een half uur in te plannen voor de grootouders als er verder geen bezoek komt.
Grootouders willen natuurlijk hun kleinkind graag zien. Ze hebben al die tijd meegeleefd. Ze zijn blij en trots. Maar moeten andere mensen vertellen dat zij het kindje nog niet gezien hebben.

Verder snap ik nieuwe ouders wel die hun eigen weg willen volgen. Bemoeienissen met de babyborrel zijn niet goed.
Maar ik snap grootouders ook. Mijn moeder mocht haar eerste kleinkind niet vasthouden bij het kraambezoek, ook niet als het wakker was. De weken erna ook nauwelijks. Dat vond schoondochter niet goed.

Iedereen is anders

Toen ik na twee dagen is staat was om visite te ontvangen, ging ik alsnog van mjn stokje vanwege de mega hoeveelheid pakjes die ik moest uitpakken. De daarop volgende keer was ik blij dat een vrblijf in een ziekenhuis zo'n beschermend effect heeft tegen overdadig bezoek. Verpleegsters werpen dan zo'n barrière op, gelukkig.

Maar dit is per persoon verschillend. Ook of je de eerste week met je man wilt werken aan een ritme zonder de alwetendheid van anderen. Ik denk dat ik de dochter wel kan volgen in haar wensen, maar ze maakt het zichzlelf voor een deel wel moeilijk.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

06-08-2017 om 18:58

Ja dat vind ik ook heftig

Ik geloof best dat de betreffende schoonouders niet de makkelijste zijn. Maar ik krijg nu het idee dat schoondochter er ook wel wat van kan...

Wilgenkatje

Wilgenkatje

06-08-2017 om 19:18

De eerste twee dagen geen grootouders op kraambezoek ??

Dat vind ik wel heel bijzonder. Een kwartiertje even een blik werpen kan toch al gauw??

Ik ben viermaal oma en had het echt heel verdrietig gevonden als ik na de bevalling oas op dag drie zou mogen komen. Het gaat wel om mijn kind dat vader / moeder is geworden, die wil ik graag even knuffelen!!

Kaaskopje

Kaaskopje

06-08-2017 om 19:33

Grootouders

Tot mijn schande moet ik bekennen, dat ik het helemaal niet zo geweldig vond dat schoonmoeder oudste dochter in haar armen nam. Het sloeg nergens op. Bij kind twee was ik daarvan genezen. De oudste is in het ziekenhuis geboren en daarom had ik het prettig gevonden als de eerste bewonderaars even gewacht hadden tot ik een beetje was bijgekomen van het hele ritueel van de nacontroles, het ontslag en de thuiskomst, maar natúúrlijk hadden de opa's en oma's dezelfde dag nog mogen komen. In mijn herinnering waren mijn schoonouders er de volgende dag, maar dat weet ik niet zeker meer. Mijn eigen ouders schitterden van afwezigheid. Die heb ik na een jaar zelf opgezocht, omdat ik wilde dat kind opa en oma leerde kennen. Bij de tweede dochters wilden mijn ouders wel op kraamvisite komen, maar dan moest man zijn heil ergens anders zoeken. Nou ja... hij moest dochter nog aangeven, dus vooruit, die gelegenheid hebben ze gekregen, te gek voor woorden uiteraard.

Limi

Limi

06-08-2017 om 20:28

Wilgenkatje

Mensen die een uur moeten rijden maar een kwartier laten komen wordt ook weer niet gewaardeerd. En je hebt natuurlijk ook mensen die zeggen een half uurtje te komen en dan anderhalf uur blijven waarvan je dat vantevoren weet

Hormonen

Voor sommige mensen kan je gewoonweg te moe zijn.
Aan de andere kant: Toen mijn zus eerder beviel en ik haar man 's avonds per toeval aan de lijn had, terwijl baby net geboren was, wilde zus per se hun baby laten zien. Zo trots. Ik gaf aan dat ze beter kon rusten en dat we de volgende dag wel kwamen. Maar ze was zo blij. Hormonen, zullen we maar zeggen.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

06-08-2017 om 21:51

Op dag 0/1 een kwartiertje

Is prima, als grootouders, ook als je er een uur voor rijdt.

Ons eerste kleinkind werd in het ziekenhuis geboren, zoon belde meteen en wij stapten in de auto. Waren er een uurtje later. Kindje lag nog bloot onder een dekentje op moeders borst. Het was zondag, niet zoveel personeel.
Het was prachtig en indrukwekkend. We hebben na een kwartiertje onze cadeautjesmand achtergelaten en zijn als verse opa en oma elders even koffie gaan drinken om het unieke moment te vieren.
De andere grootouders waren er iets later, wij zijn toen weggegaan, na hen gefeliciteerd te hebben natuurlijk.

Wat een mooie lentezondag was het.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-08-2017 om 22:05

De situatie aanvoelen

Als je je kind een beetje kent, voel je toch ook wel aan of je te veel wordt bij het kraambezoek? Ik zou niet direct uitgaan van een kwartiertje o.i.d. maar het laten afhangen van wat ik "voel".

Tobbe

Tobbe

06-08-2017 om 23:03

Toch Flanagan

Ik had mijn ouders/familie er heel graag bij gehad, zo snel mogelijk liefst.
Maar bij de eerste lag er eentje in het ziekenhuis ( en beviel ik middernacht) en bij de ander waren ze op afstand.
Ik had me die momenten zo mooi voorgesteld en het liep zo anders, jammer.

Jackie

Jackie

06-08-2017 om 23:22

over wel/niet de grootouders er bij

Ik heb mijn moeder gewoon gebeld tijdens de weeen. Of ze niet heel gauw naar ons kon komen om bij de bevalling te zijn. Mijn schoonmoeder woont een flink eind rijden, maar anders had die er ook bij gemogen hoor. Hoewel die zich wel gauw zorgen maakt om van alles, dus die had ik vast wat eerder weggestuurd, haha.
Ben denk ik ook van het soort dat gewoon té trots was op het eindproduct van negen maanden wachten om er punt van te maken onwille van mijn eigen rust. Ik stond na beide bevallingen ook gewoon direct op om zelf thee te zetten e.d., helemaal stijf van de adrenaline en blijdschap. Het ligt er ook maar aan hoe de bevalling was natuurlijk, wat dat betreft heb ik makkelijk praten. Ik was overigens wel blij toen iedereen na een paar uur weer weg was, dat wel. Het intieme moment met man/gezin had ik dus toen pas. Dat werd dan gewoon wat uitgesteld.

Jackie

Jackie

06-08-2017 om 23:23

Omwille

ipv onwille.

Limi

Limi

07-08-2017 om 07:12

nee kaaskopje

Sommige mensen voelen niet dat ze 'overstayen'. Bij beide keren in het ziekenhuis vond ik dat familie te lang bleef. Zelfs toen het gordijn dichtging voor voeden bleef iedereen achter het gordijn zitten.

Bij de tweede was oma ziek en die belde toen een keer 's avonds dat ze zo wilde komen omdat ze beter was. Ik heb nee gezegd. 's Avonds....hallo! Dus hoezo aanvoelen?

Maar waarschijnlijk vonden ze zelf dat ze heel kort bleven en heel invoelend waren (door eerst te bellen bijvoorbeeld en niet meteen aan te komen rijden) en mij enorm gemeen doordat ik haar twee dagen daarna pas liet komen toen baby al een week oud was. Percepties komen niet altijd overeen.

Anne

Anne

07-08-2017 om 09:43

thuis...

Even een misverstand blijkbaar,rechtzetten...
Dochter en schoonzoon hadden gevraagd om niet meteen langs te komen wanneer ze naar huis mochten met hun kindje.Kwestie van die eerste dagen rustig thuis te kunnen wennen aan de nieuwe situatie en rustig te kunnen genieten van hun gezinnetje.
De 5 dagen dat ze (met keizersnede) in het ziekenhuis was,zijn de grootouders zeker mogen langs gaan,heeft niemand problemen van gemaakt hoor.Enkel de eerste dag na de bevalling wou ze graag beetje rust om te bekomen en das maar heel normaal ook vind ik.
Toen ik bevallen ben van mijn jongste (ook keizersnede)was ik een paar dagen kritiek door bijkomende verwikkelingen.Toen ik terug op de kamer kwam na intensieve zorgen,stond er mij ook een hele deligatie op te wachten.Allemaal goed bedoeld uiteraard,maar ik weet zelf nog heel goed,hoe gefrustreerd en uitgeput ik was,alleen door de aanwezigheid van het bezoek.Er werd toen nadien netjes op de deur een vermelding gehangen dat er maximum 2 personen tegelijk de kamer op mochten.Was een hele verademing.
Tobbe...scheve gezichten en irritaties zullen er altijd wel zijn neem ik aan,hoe zeer je als ouder waarschijnlijk ook je best doet.Sommigen snappen gewoon helemaal niet dat hun gedrag ook bij de ouders tot irritatie kan leiden.
Er hoeft helemaal geen handboek voor de grootouders,verre van,maar een beetje rekening houden met regels die de ouders voorop stellen en belangrijk vinden,is toch een noodzaak.En...er hangt uiteraard ook veel af van hoe je iets overbrengt he.Je kan ook iets duidelijk maken door dit op een rustige aanvaardbare manier te doen en niet meteen het "moeten" gevoel erbij aan te breien.
Hoe je een bevalling/geboorte als ouder wil meemaken is ieders eigen keuze.Ik mag er niet aan denken dat mijn ouders-schoonouders bij de bevalling zouden geweest zijn.
Dochter en schoonzoon wilden die eerste magische momenten dus ook voor zichzelf en dat is hun volste recht.
Momenteel heeft dochter het moeilijk met de hele situatie omdat ze zich niet begrepen voelt en het gevoel krijgt dat de grootouders zichzelf boven alles en iedereen wanen.Dit moet slijten heb ik haar duidelijk gemaakt en het verstandigste is om zeker niet teveel oude koeien uit de gracht te halen want dan blijf je bezig natuurlijk.

Kaaskopje

Kaaskopje

07-08-2017 om 10:56

Limi

Het ligt vast aan mij , maar ik weet nu niet zeker of je met oma, de oma van jouw kind bedoelt of oma van jouw of partner.

Wat dit betreft: Bij de tweede was oma ziek en die belde toen een keer 's avonds dat ze zo wilde komen omdat ze beter was. Ik heb nee gezegd. 's Avonds....hallo! Dus hoezo aanvoelen?=== snap ik wel dat je er geen zin meer in had, maar de avond is toch niet automatisch een raar idee? Pasgeboren baby's hebben nog geen keurig dag- en nachtritme, dus ook 's avonds wakker. Collega's van mijn man zijn ook 's avonds geweest. Twee kinderloze mannen die die moeite namen, heel lief. Geen seconde gedacht 'moet dat nou in de avond?'. Waar ik bij 'oma' in jouw geval wel aan zou twijfelen is of ze echt voldoende beter was. Overdag nog te ziek om te komen en dan 's avonds fit genoeg voor bezoek... dan zou ik denk ik ook gezegd hebben dat ik liever had dat ze de volgende dag mocht komen.

Wat aanvoelen betreft zul je wel gelijk hebben, er zijn horken . Ik ben er heel erg op gespitst of ik signalen zie die erop wijzen dat iemand er klaar mee is.

Yura

Yura

07-08-2017 om 11:59

Moeilijk

Wat ingewikkeld allemaal. Ik heb het idee dat je dochter en schoonzoon zelf de grootouders een veel te grote rol geven. Ze zijn zelf komen vragen of ze wilden oppassen en hebben en groot familieberaad georganiseerd over wat ze wel en niet willen. Zo geef je ze toch alle ruimte en het idee dat ze enige inbreng hebben. Ze moeten gewoon veel stelliger zijn en als ze iets willen dat niet inkleden als een verzoek maar als een mededeling. En vooral grootouders niet als oppas vragen als je geen bemoeienis wilt. Als je tips krijgt van de kdv-juf ben je er misschien blij mee en als oma die tips geeft zie je het als bemoeien. Als je iemand als opvang vraagt zul je ook moeten accepteren dat die zich bemoeit.
En vwb het voorbeeld van het uit het ziekenhuis komen hadden ze gewoon moeten zeggen: "Dag X mogen we naar huis, we willen dan even geen bezoek, de volgende dag is het weer prima." En geen uitleg erbij, want dan geef je ruimte voor discussie. En die babyborrel, tja dat is een bekend verhaal, zo gaat dat ook met huwelijksgasten, daar zijn schoonmoeders nou eenmaal voor. Gewoon zeggen, "dit is de lijst en daar blijft het bij". En dat blijven herhalen, lach er gewoon om, maak het niet zo groot. En ga er zeker geen familieberaad over beleggen. Het is hun kind, laat ze dat ook uitstralen en zich niet continu gaan verontschuldigen en uitleggen. En dat uittellen of alle grootouders wel gelijk bedeeld worden is ook doodvermoeiend, moet je ook niet doen. Je maakt jezelf ook wel erg groot en belangrijk als ouders zo vind ik, alsof de hele wereld om jouw kind draait. De meeste grootouders hebben tegenwoordig ook nog wel een eigen leven.

Limi

Limi

07-08-2017 om 13:06

kaaskopje

Ik weet zeker dat jij enorm je best gaat doen om het aan te voelen!

Maar het ging natuurlijk helemaal niet om de baby, maar om mij: ik heb geen zin in bezoek in de avond. Al doen tig mensen het wel. Het was trouwens de oma van het kind en ze was blijkbaar die middag ontslagen uit het ziekenhuis. Geen idee meer wat ze had hoor. Maar ik trek haar al niet als ik niet bevallen ben en zelf gaan slapen en de baby beneden laten, no way. Die had iets gebroken bij de bevalling en wilde ik niet bij anderen op de arm hebben die week.

Kaaskopje

Kaaskopje

07-08-2017 om 13:30

Limi

Ik kan me voorstellen dat mijn aanvoelerij wat overdreven overkomt .

Inmiddels ben ik ook zover dat ik in de avond rust wil, ik ben zelf inmiddels van de leeftijd dat ik oma kan zijn. Maar ik zou een kersverse oma van de baby die gewoon gezonde lucht uitblaast niet laten wachten tot ik een gaatje heb, als oma duidelijk staat te trappelen. Misschien zou ik wel voorzichtig proberen of ze de volgende dag ook nog prima vindt.

Bij dingen die ik meemaak in mijn leven bedenk ik me nog wel eens wat ik gemist heb. Ik heb trappelende ouders gemist. Ik heb liever een vermoeiende avond dan ouders die niet komen.

Limi

Limi

07-08-2017 om 15:12

precies dat

"als oma duidelijk staat te trappelen. Misschien zou ik wel voorzichtig proberen of ze de volgende dag ook nog prima vindt."

Dan voel jij je in in oma, maar oma niet in jou

En daar ging het nou net om. Maar ik zie ook niet zoveel speciaals in een oma. Niet meer dan in een tante of zo. Bij beiden zit er nog een familielid tussen hen en de baby en beiden maken geen deel uit van je gezin.

Wilgenroosje

Wilgenroosje

07-08-2017 om 15:36

Limi

""Maar ik zie ook niet zoveel speciaals in een oma. Niet meer dan in een tante of zo. Bij beiden zit er nog een familielid tussen hen en de baby en beiden maken geen deel uit van je gezin.""

Mijn (schoon)ouders wilden niet alleen heel graag hun pasgeboren kleinkinderen zien, maar vonden het ook fijn om met eigen ogen even te zien dat het na bevallingen, goed met mij ging.

Ik was, door complicaties echt niet topfit, maar ik weet nog als de dag van gisteren hoe opgelucht iedereen was, toen ze met eigen ogen gezien hadden dat het goed met mij ging.

Er zit dan wel een generatie tussen de oma en de baby, maar de generatie die tussen oma en de baby inzit, zijn de kinderen van diezelfde oma.

Iedereen moet voor zich weten wanneer ze de grootouders ontvangen, maar bij ons kwamen ze zeker niet alleen voor de baby.

Zomerbries

Zomerbries

07-08-2017 om 15:52

Pfffff

wat een moeilijk gedoe zeg. Ik ben blij dat ik hier wat makkelijker in sta. Het leven is geven en nemen en als iedereen maar constant zijn grenzen bewaakt (of hakken in het zand zet) dan kom je toch ook nergens. Ik vind je laatste berichtje ook erg onaardig overkomen Limi. Maar goed, hier wel meteen mijn ouders geweest en ze waren elke dag welkom (deden ze niet maar mijn moeder vond het geweldig en kwam vaak) Schoonouders kwamen later, ook prima! Je kunt wel overal een punt van maken.

Kaaskopje

Kaaskopje

07-08-2017 om 16:10

Precies Wilgenroosje

Ik schrik zelfs een beetje (heel klein beetje hoor) van de reactie van Limi. Alsof de zorgen van vaders en moeders ophouden zodra kind een eigen gezin heeft. Ik heb inmiddels een aantal generatiegenoten oma zien worden en dat is onder normale gezonde omstandigheden echt wel speciaal. Ik vond het geweldig om tante te worden van de kinderen van mijn zus, maar ik heb daar toch een andere rol (niet te verwarren met taak) dan als ik oma ben van kleinkinderen. Ik hoop werkelijk dat mijn dochters er anders in staan dan Limi.

Niet bijzonder?

Dat is wel je moeder/vader of de moeder/vader van je man. Zonder die mensen was de baby er ook nooit geweest. Zij zijn grootouders geworden en dat is ook heel bijzonder. En natuurlijk willen ze de baby even zien & even hun eigen kinderen zien want die hebben net een kind gekregen en dat is toch heel speciaal. Grootouders maken op hun eigen manier ook deel uit van het gezin, misschien niet van het huisgezin maar wel van het grotere gezin. Zij horen er ook bij & hebben ook een rol.

Limi

Limi

07-08-2017 om 17:16

ja vreselijk

Maar ik vind het geen normale gezonde mensen. Ik moet mijn grenzen dus wat beter aangeven. Wat ik verder ook wel geoorloofd vind bij normale mensen, alleen hoef je dan meestal niet zo ver te gaan.

En wees niet bezorgd, ik check regelmatig bij echte mensen of ik nou gek ben of oma, als er weer eens een absurde stunt is geweest

Gelukkig hebben we verschillende surrogaat oma's.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.