Check onze 10 slimme tips om geld te besparen op je volgende gezinsvakantie
Relaties Relaties

Relaties

Hel, deel 5 - het houdt ook niet op


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
moederziel

moederziel

08-10-2017 om 09:31 Topicstarter

Nog even dit

Over de mogelijkheid om exMM en truus tegen te komen in onze eigen nabije kring, hebben we een paar keer eerder gesproken. Ik gaf aan dat ik dit zou willen vermijden, te pijnlijk, exMM beloofde dat ik me daar geen zorgen over hoefde te maken. Dat gaat niet gebeuren, zei hij.
Inmiddels weet ik dat zijn woorden niets betekenen, dus ja... domme ik dat ik het wéér geloofde. Ik leer iedere dag bij

Angela67

Angela67

08-10-2017 om 09:34

inslikken of uitspugen

ik vind het wel een treffende beeldspraak.
bij inslikken denk ik: het gaat je systeem in en dan doe je er iets mee en daarna kan je er mee dealen en wordt het in de loop vd tijd minder erg.
als je het telkens uitspuugt blijft het terugkomen en je zult op een gegeven moment moeten slikken.
dus hoe eerder je dat doet hoe meer energie je over hebt om aan echt belangrijke dingen te besteden namelijk jezelf en je kinderen.
gr Angela

Phryne Fisher

Phryne Fisher

08-10-2017 om 09:40

Zie je het dan niet?

Die kinderen hebben dat gevoel doordat jij al 1,5 jaar op deze manier met de situatie omgaat. Je kinderen denken inmiddels ook dat papa jou (en hen) iets verschrikkelijks heeft aangedaan. En jij blijft maar hangen en zwelgen, waardoor zij daar ook niet uit kunnen stappen.
Zo raken banden tussen vaders en kinderen dus verstoord, terwijl exen (jij dus) kunnen wentelen in onschuld want zij zijn niet vreemd gegaan. Ik vraag me af of ze het zelf echt niet zien, dat hun houding veel meer invloed heeft gehad op die kapotte relatie met vader?

moederziel

moederziel

08-10-2017 om 09:42 Topicstarter

Ja, zeker Angela

Maar toch ga ik de shit niet slikken nee, echt niet. Neemt niet weg dat ik inderdaad mijn energie ga stoppen in de kinderen en mezelf. Het systeem draait zo ook al, verteerd wordt er al.
Het was weer een leerzame week. Ik heb goed inzicht gekregen in wat de uitgangspunten nu zijn. Het ‘F#%* you’ van exMM was luid en duidelijk genoeg.

moederziel

moederziel

08-10-2017 om 09:48 Topicstarter

Phryne

Je hebt een vreemd plaatje bij de situatie hier thuis. Ik deel mijn gevoelens niet op die manier met de kinderen.
Zij hebben hun eigen relatie met hun vader, en daarin hun eigen (maar andere) teleurstellingen. Je gaat te kort door de bocht door mijn eigen gevoelens daarin de oorzaak te noemen.
Ik heb ook eigenlijk weinig zin om me daarvoor te gaan verdedigen, ik ben als andere ouder hierin per definitie een verdachte partij.
Om alle relaties goed te houden, is inzet van iedereen nodig. Als dat er niet is, loopt het spaak. En als vader verzaakt, boet de relatie in. Dat vind ik ontzettend verdrietig, maar ik wil en kan me daarin niet mengen. Dat is echt tussen vader en (oudste) kinderen. Ik zou het totaal anders voor ze wensen. Ik wens ze van harte de leuke vader toe die ze hadden.

meelezer

meelezer

08-10-2017 om 09:52

lang

Ik lees al heel lang mee. Ik heb vaak op het punt gestaan iets te zeggen maar ik heb dat niet gedaan. Nu doe ik het wel.
Ach liefie toch. Wat maak je het jezelf moeilijk. Je ex is verder gegaan, na 1 1/2 jaar, met Truus. Niet zo raar dat hij besluit met haar in het openbaarheid te treden. Want wanneer is het een goed moment? Jij hebt haar nog niet ontmoet, ik weet niet waarom. Ik zou dat maar eens heel snel gaan doen want anders zit jij thuis en zijn zij op plekken waar jij zou willen zijn. In het belang van iedereen, ook van jezelf, is het belangrijk dat jij haat zsm gaat ontmoeten. Dat heeft niets met slikken of wat dan ook te maken maar met het doorgaan (en oppakken) van het vervolg. Hij doet dit niet om te treiteren, hij wil verder, domweg verder. En dat doet hij op een manier die jij niet begrijpt maar dat is voor hem niet belangrijk. Het is voor hem nu zijn leven. En hoe meer jij eigenwijs doet, hoe moeilijker alles wordt en hoe meer er nog meer stuk gaat. Kop op meid, recht je rug en herpak jezelf.

Dat geloof ik niet

"En oudste was echt aangeslagen. Die heeft helemaal geen behoefte aan het ontmoeten van truus en de gedachte dat ze daar samen waren maakte het kind ellendig."
Ik denk dat die oudste doet wat jij wil/verwacht. Die oudste ziet met regelmaat hoe jij reageert op iemand (zijn/haar vader nota bene) die niet doet wat jij verwacht.
Ik denk dat jij je kinderen eindeloos zwaar belast met jouw trauma.
Ik denk dat dat voor iedereen in jouw huis heel ongezond is.

Ms. Simone

Ms. Simone

08-10-2017 om 09:54

Thrive after Abuse

De tekst komt van een boekbespreking "Betrayal Bonds" op de website "Thrive after Abuse". Deze site heb ik hier al vaker op OO heb genoemd. In de "bookclub" zijn al meerdere boekbesprekingen gedaan, die je op YouTube kunt herbekijken, de aantekeningen staan, zoals gezegd op de site.

Voor jou ook interessant kan zijn "C-PTSD, From Surviving to Thriving".

moederziel

moederziel

08-10-2017 om 10:00 Topicstarter

Miriam

Wat wil je bereiken met je berichten? Het is moeilijk te reageren zonder in de verdediging te schieten.
Ik ervaar niet wat jij stelt. Echt niet.

moederziel

moederziel

08-10-2017 om 10:05 Topicstarter

Haar ontmoeten?

Ik heb dat al een paar keer aan exMM voorgesteld, om haar te ontmoeten voordat de kinderen dat doen, of voordat we elkaar per ongeluk zouden tegenkomen. Dat lachte hij weg, vond dat raar en geen goed idee. En niet nodig, want tegenkomen ging toch niet gebeuren.

Ik vind het na 1,5 jaar ook niet zo raar om naar buiten te treden. Daarom een aantal maanden terug ook mijn voorstel. Ik heb grote moeite met HOE dat nu gebeurt.
Maargoed, het feest is weer voorbij en ik ben wederom een ervaring rijker.

Jouw kinderen wel

Moederziel, wij wel. Lees alle reacties door.
Jouw kinderen hoogstwaarschijnlijk ook.

Je hoeft je niet te verdedigen. Je hoeft alleen maar in te zien wat je aan het doen bent. Als je dat niet op die manier wilt, hou er dan mee op. Doe je al aan counseling of zoiets? Lijkt me verstandig.

Je schrijft aan Phryne " Ik deel mijn gevoelens niet op die manier met de kinderen."
Dat doe je wel. Elke deemoedigheid die kind heeft getoond in een poging om jou terwille te zijn, heb je beloond met triestigheid en het niet naar het feestje gaan. Dat hebben ze gemerkt. Kan niet anders, toch?
Je had ook vrolijk kunnen reageren.
"Oh, da's fijn, dan kunnen we papa en truus ontmoeten. We gaan direct."

Het is wel duidelijk dat jij dat voor jou niet kan.
Het moet jou duidelijk zijn dat dat onvermogen een negatieve invloed heeft op je kinderen en op hun relatie met hun vader.

Ms. simone

'Abandonment by betrayal is worse than mindless neglect. (etc.)' Ik vraag me ook af waar je deze tekst vandaan hebt. In elk geval is het voer voor de destructieve gevoelens waar Moederziel zich in wentelt. Ze is er dan ook blij mee.

Inmiddels zijn er al veel andere inzichten in 'vreemd gaan'. Het belangrijkste inzicht is wel, dat er 'vreemd gaan' een signaal is, teken dat er de oude relatie niet goed meer is. Vaak zijn er dan al signalen geweest, die de ander niet gezien heeft of niet begrepen.
Een tweede inzicht is dat mensen steeds ouder worden: je ent jong, je wordt volwassen en krijgt een eigen gezin, en je wordt ouder. Met name die periode 'je wordt ouder' duurt tegenwoordig heel lang, bijna de helft van ons leven. Bovendien is dat een periode waarin mensen nog gezond zijn en nieuwe dingen willen ontdekken in hun leven. Dat betekent dat de 'eisen' aan de partner veranderen. Er is iemand met wie je kinderen krijgt, maar het kan zijn dat dat niet degene is met wie je je tweede leven begint. ExMM zal geen gezin meer stichten met Truus. Dat heeft hij al gedaan met Moederziel en als ze dat kon toelaten zou ze daar blij mee kunnen zijn. Wat ExMM nu doet staat Moederziel helemaal niet aan, dus dan is het goed als ze uit elkaar gaan. Ieder gaat weer zijns/haars weegs. Zij als moeder van, hij als vader van, maar verder los van elkaar.

Ik zou liever zien dat Moederziel Trouw van afgelopen zaterdag kocht en in de bijlage van Letter en Geest het interview met Mo Gawdat zou lezen over zijn boek 'Solve for happy'. Te mooi om samen te vatten, maar ik wil je zijn formule voor 'geluk' niet onthouden: Geluk is groter dan of gelijk aan je perceptie van gebeurtenissen in je leven minus je verwachtingen van het leven. Oftewel: als de verwachtingen van je leven kleiner zijn dan je perceptie van de gebeurtenissen kun je gelukkig zijn.
Moederziel heeft de hoogte verwachtingen van haar relatie: hij gaat mij gelukkig maken, voor eeuwig en altijd. En ze heeft de slechtst denkbare perceptie van de gebeurtenissen: alles wat hij doet doet hij om mij te pesten. Dat maakt haar zeer ongelukkig. Ze kan dat aanpakken op twee manieren: eerst haar verwachtingen van het leven bijstellen naar een reëler beeld: hij maakt mij niet (meer) gelukkig, ik weet niet waar het geluk vandaan zal komen, maar wat ik zelf ervoor kan doen zal ik doen, geluk is niet opeisbaar. en dan haar perceptie van de gebeurtenissen bijstellen, zoals velen hier proberen om dat aan haar te laten zien: hij doet dat niet om jou te pesten, maar omdat hij verder gegaan is met zijn leven.

Tsjor

Hou daar mee op

"Ik heb dat al een paar keer aan exMM voorgesteld, om haar te ontmoeten voordat de kinderen dat doen, "

Hou daar mee op. Hij is je ex. Hij hoeft het niet meer samen met jou op jouw manier te doen.
Jij bent niet de partij die de voorwaarden stelt.

toevoeging

Mo Gawdat (Egyptenaar) heeft het summum van 'geluk' gehad: topbaan ij IM en Google, superrijk. Maar hij was niet gelukkig. In 2014 verloor hij zijn zoon tijdens een operatie. Het heeft geen zin om verdriet te meten in meer of minder, maar ik geef dit aan om aan te geven dat hij ook de donkerste kant van het leven heeft gezien. Hij gaat er alleen heel anders mee om dan Moederziel.

Tsjor

Gevoel

Je begrijpt de opmerkingen van Mirjam (en anderen) helemaal niet, omdat jouw gevoel heel ergens anders zit: je voelt je de verlaten vrouw, die een echtscheiding opgedrongen krijgt, door ex en Truus en die daar niet mee kan omgaan. Je verzamelt bewijzen over hoe erg hij is: hij zegt dat je Truus niet per ongeluk tegen zult komen en anderhalf jaar later gaat hij toch naar een feestje waar jij ook zou komen. Jij voelt je slachtoffer. zijn scheldwoord zie je als een volgende belediging van hem naar jou toe. Hij behandelt jou onbeschoft en jij bent daar het slachtoffer van. Zo uit je je hier, dat beeld zet je neer.
Als mensen dat dan benoemen en laten zien hoe destructief dat is, dan ontken je dat: nee, de ellende komt niet door jouw perspectief op de situatie maar door hem. Wat er ook gezegd wordt: het komt door hem, hij behandelt jou onfatsoenlijk en dat mag hij niet doen.
Ondertussen negeer je alles wat je zelf bijdraagt aan de situatie. Hij traineert het scheidingsproces, zeg je. Maar je vergeet dat je zelf tijd nodig had voor jezelf. Hij komt toch naar het feestje, zeg je, maar je vergeet dat je zelf eerst de voorwaarden hebt gesteld aan hoe en waar en wanneer je kennis had willen maken met Truus (niet per ongeluk, vóórdat de kinderen haar leerden kennen etc.). Je denkt dat je dat allemaal doet om je kinderen te beschermen, maar je ziet niet dat je je kinderen mee hebt genomen in jouw perceptie en jouw verdriet om de situatie, waardoor de kinderen nu jou aan het beschermen zijn: zij weten dat je er niet tegen zou kunnen als je Truus per ongeluk had ontmoet, zij zeggen het tegen je en ze laten ook merken dat het heel erg is. Zij beschermen jou.

Tsjor

moederziel

moederziel

08-10-2017 om 10:39 Topicstarter

Dit.....

Dit wordt me too much nu. Tsjor en Miriam, jullie zetten mij neer als iemand die zich wentelt in slachtofferschap en daar de kinderen in meesleept. Ik negeer, ik zeur, ik ben slachtoffer, ik vertraag.

Ik heb 1 hele ware zin gelezen:
je voelt je de verlaten vrouw, die een echtscheiding opgedrongen krijgt, door ex en Truus en die daar niet mee kan omgaan

Klopt 100%. You can blame me for that.

Terug naar gisteravond

Had het ook anders gekund?
Allereerst wissel je van 'dit is mijn vriendin' naar 'een gezamenlijke vriendenkring'. Als er sprake is van een gezamenlijke vriendenkring, dan zullen er in die gezamenlijke vriendenkring ook wel meer ervaringen zijn met gescheiden vrienden. De meest gebruikte modus is: wij gaan niet kiezen. In het besef dat een buitenstaander nooit de achtergronden kent van relatieproblemen en daarin ook niet geïnteresseerd is. Men wil zo snel mogelijk over tot de orde van de dag: twee vrienden blijven twee vrienden, als er een nieuwe partner bij komt wordt bekeken of die nieuwe partner erbij past, maar dat begint met welwillendheid. Mensen die dat niet kunnen hanteren zijn lastig in een vriendenkring. In dit geval ben jij degene die nu lastig is voor de vriendenkring. Wat wil je daarmee doen? als je zo doorgaat zal er geen vriendenkring meer overblijven en zullen er geen feestjes meer zijn. Niet door hem, maar door jouw gedrag. Dan kun je voor altijd op de bank blijven hangen en zwelgen in verdriet en rancune.
Je wilt je vriendin erbuiten laten, zij heeft er niets mee van doen, zeg je. In jouw perceptie is dat helder: alle ellende komt door hem. Maar je negeert daarmee dat je vriendin hem uitgenodigd heeft. En jou ook. toon nu inzet: maak een afspraak met je vriendin dat je op een andere wijze haar verjaardag wil vieren. Je kunt zelf kiezen wat je doet: koffie drinken en een klaagverhaal ophangen over hoe erg schokkend het allemaal was voor jou; of iets leuks bedenken en het hele voorval verder negeren. waarna je zelf nadenkt over hoe je verder wil gaan.
Als je Truus niet op jouw voorwaarden kunt ontmoeten en als je geen toevallige ontmoeting wil, dan snijd jij (niet hij) een hoop mogelijkheden af. Niet alleen feestjes, denk ook aan schoolavonden, iets op een clubje etc. etc. Je kinderen zullen voortdurend hun antenne scherp moeten houden: komt vader met Truus of komt moeder en hoe voorkomen we dat ze elkaar ontmoeten. Niet door hem, maar door jou.
Had je anders kunnen doen? Natuurlijk wel. 'Fijn dat ik het weet'. En dan even zelf tijd nemen om je erop voor te bereiden, jezelf gunnen dat je weggaat als het ondraaglijk is, maar vooral ook jezelf voornemen om te oefenen met langs elkaar heen leven.
Was het sms-je nodig? Natuurlijk niet. Waar sloeg dat op? Wat wil je dan? Dat hij had gezegd op de uitnodiging: fijn, maar ik mag niet komen van mijn aanstaande ex. Misschien was dat wel beter geweest, omdat dan duidelijker was hoe de kaarten lagen. Maar ik denk dat mensen jou dan toch niet zo'n prettig gezelschap hadden gevonden, omdat jij dan blijkbaar bepaalt hoe vrienden met elkaar omgaan.

Dus nu:
- maakt een afspraak met de vriendin, kies zelf op wat voor wijze je het kontakt met haar wil voortzetten, maar besef wel dat niet alles zal gaan zoals jij dat wil;
- bereid je erop voor dat je Truus onverwachts zult ontmoeten, nu de andere manieren niet kunnen;
- bedenk hoe je het kontakt met ExMM kunt verbeteren, zodat hij niet via de kinderen met jou hoeft te communiceren. Hij moet mededelingen kunnen doen die jij als pijnlijk opvat, zonder dat hij voor die pijn verantwoordelijk wordt gehouden. Anders blijven het over en weer boze sms-jes, terwijl de kinderen de dragers worden van de 'normale' communicatie.

Tsjor

Kinderen

Ik vraag me ondertussen wel iets af: hebben de kinderen in de afgelopen anderhalf jaar wel kontakt met hun vader gehad, en wel of niet kennis gemaakt met Truus? Blijkbaar communiceert hij wel via de mobiele telefoon met de kinderen. zijn er nog andere vormen van kontakt? Zijn de kinderen daar vrij in?

Dat je zelf niet inziet hoezeer jij de reacties van de kinderen bepaalt vind ik ernstig. Denk je echt dat de kinderen het niet merken als jij vervolgens een avond verdrietig op de bank blijft zitten? Heb je echt niet het besef, dat goed zorgen voor de kinderen ook betekent dat je hen helpt om zo goed mogelijk om te gaan met de scheiding, ook al doet het jou verdriet? Ben je je er niet van bewust dat jij (omdat de kinderen bij jou zijn) degene moet zijn die ervoor zorgt dat de kinderen goed kontakt kunnen onderhouden met hun vader en zelf vorm moeten gaan geven aan hun relatie met hem (en met Truus), waarbij het verwerken van de eerste schrik slechts één onderdeel is van de rest van hun leven. Besef je niet dat het jouw taak als ouder is om hen daarin te steunen. Weet je niet dat je de kinderen beschadigt door hen mee te slepen in jouw verdriet en rancune?

Tsjor

Ms. Simone

Ms. Simone

08-10-2017 om 11:04

Vreemdgaan etc.

Heel deze verhandeling hebben we enkele draden/maanden geleden ook al gehad. Mijn posting heeft te maken met de duiding van Moederziels gedachten en emoties. Er wordt heel vaak gedaan alsof je/ze daar een keuze in heeft, maar er treden hormonale processen op door stress, waar je geen bewuste keuze voor maakt. Deze kunnen je lichaam en psyche heel erg en langdurig ontregelen.

En inderdaad is waar wat M.Lavell zegt: het is niet gezond en daarvoor moet men wellicht in therapie. Daar is Moedeziel ook mee bezig, als ik het goed begrijp.

Wat ook al eerder is besproken is dat het hier (niet alleen) een kwestie is van "gewoon vreemdgaan", maar ook op andere manieren, zoals op het gebied van financiën, maar ook in nogal omfloerse "waarden" (BDSM)

Ook ben ik het niet eens met sommigen die hier beweren, dat je (wat jij omschrijft/ervaart als) shit zou moeten slikken; als je weet dat iets je ziek gaat maken, waarom zou je jezelf eraan blootstellen?

Pennestreek

Pennestreek

08-10-2017 om 11:11

Tussendoor even een knuffel

Want ik snap hoe murw je bent en hoe ellendig je je voelt. Dus kom hier, even een arm om je schouder
{{{{moederziel}}}}

Maar dat ik met je meevoel, wil niet zeggen dat ik het met de dames hierboven oneens ben. Je maakt het jezelf zwaarder dan nodig. Maar he, daar zijn wij voor, om me daarop te wijzen, om je te helpen inzicht te krijgen in de machanismes en jouw acties, en om je alternatieven aan te rijken. Okee, de een weet het wat vriendelijker te verpakken dan de ander , maar bottom line is dat we allemaal om je geven, anders namen we de moeite niet om te reageren.
Niemand beweert dat jouw leven makkelijk is op dit moment. Wat we graag willen bereiken is dat het niet nog moeilijker voor je wordt.

Ik wens je een goede dag toe, hopelijk kun je weer een aantal stappen zetten, of misschien maar een kleintje, maar ik denk dat de stof tot nadenken hierboven je een zetje in de goede richting zal geven, als je het goed tot je door laat dringen.

Het dringt niet door

'je voelt je de verlaten vrouw, die een echtscheiding opgedrongen krijgt, door ex en Truus en die daar niet mee kan omgaan. Klopt 100%. You can blame me for that.'

Waar ik je in elk geval op wil wijzen is, dat in jouw verhaal daaraan toegevoegd moet worden: en dat komt door hem'. Hij is de schuldige, Truus is de schuldige en door hem komt het dat ik er niet mee om kan gaan. Of door mijn verleden, ook heerlijk, als verklaring.

En ja, dat heet 'je wentelen in slachtofferschap'. En je richt daar veel schade mee aan. Zie het voorval van gisteravond en zie hoeveel schade dat aanricht voor jezelf, voor je vriendenkring, voor je relatie met je aanstaande ex en Truus, voor de kinderen.

Stel je nu toch eens voor, dat je tegen je kind had gezegd: fijn dat je het me laat weten, ik hoop dat het een plezierige avond wordt. Stel je nu eens voor dat je gewoon gegaan was, ex een hand had gegeven en tegen hem had kunnen zeggen: je hoeft niet te laten weten als je ergens komt waar ik ook kom, en zeker niet via de kinderen; dat je Truus een hand had gegeven en verder andere leuke gesprekken had gehad. Stel je voor dat je vanmorgen aan de keukentafel had kunnen zeggen tegen je kinderen dat het toch een leuke avond was geworden. En dat je op een vraag van je kinderen had kunnen antwoorden: ik heb Truus maar even gezien, dus ik weet ken haar nog niet zo goed, maar pappa vindt haar leuk. Wat vinden jullie van haar?

Stel je toch eens voor. De pijn zou even groot zijn, maar de schade zou aanzienlijk minder zijn. En dat ligt allemaal in jouw handen.

Tsjor

Kaori

Kaori

08-10-2017 om 11:16

omdat

je soms eerst ziek moet worden voor je beter kunt worden.

Denk aan de dktp-vaccinatie worden veel kinderen ziek van, (die van mij werd stipt 4 uur na de vaccinatie wakker met koorts) had ik haar die vaccinatie moeten onthouden?
Wat dacht je van chemotherapie bij kanker?

In dit geval moet de shit eruit, letterlijk, shit komt aan het eind om het even biologisch te zeggen, je eet, je slikt, verwerkt en het komt er aan de andere kant weer uit. Dan kun je verder.
Dit is geen lekkere aardappel om te nemen, maar je moet wel, alleen dan kun je verder.

Dus neus dicht knijpen, slikken en gaan. Dan wordt het anders, maar wel gezonder en daarmee beter.

Immuniteit opouwen

'Ook ben ik het niet eens met sommigen die hier beweren, dat je (wat jij omschrijft/ervaart als) shit zou moeten slikken; als je weet dat iets je ziek gaat maken, waarom zou je jezelf eraan blootstellen?' Omdat je immuniteit moet opbouwen. Elk drama in je leven laat wonden achter. Als je die wonder koestert en bewaart worden ze erger. Je moet immuniteit opbouwen en dat doe je door confrontaties aan te gaan. De eerste keer dat ik onverwacht mijn kinderen ergens zag, terwijl ze dat weekend bij hun vader waren, pijn deed dat, verschrikkelijk. Maar de tweede keer niet meer. De eerste keer dat mijn dochtertje haar betraande gezichtje tegen het raam van de trein drukte, omdat ze naar vader ging, afschuwelijk. Maar daarna werd het minder. Enzovoorts enzovoorts. Dat lijft een proces wat steeds doorgaat, tot op de dag van vandaag, ook al is de scheiding ij mij al heel lang geleden. Er blijven onverwachte momenten die pijnlijk zijn. Maar de rauwheid daarvan is al lang voorbij.
Het is een illusie om te denken dat je de shit kunt ontlopen of dat je jezelf ervoor kunt verstoppen, of dat je er recht op hebt dat het jou niet raakt.

Tsjor

Ms. Simone

Ms. Simone

08-10-2017 om 11:21

Verraad

Ik bedoelde verraad op andere manieren dan vreemdgaan.

Hier wordt door sommigen ook nogal beschuldigend gereageerd op het tonen van emoties, vooral in aanwezigheid van de kinderen. Ik vind niet dat je alles hoeft weg te houden bij de kinderen; ze hebben bij mij ook boosheid en verdriet gezien en ook dat ik daar weer van herstelde.

moederziel

moederziel

08-10-2017 om 11:22 Topicstarter

Tsjor

Je veronderstelt zoveel. En niet terecht.

Nee, zij hebben nog niet kennisgemaakt met truus. Om te voorkomen dat ze daarin ‘naar mij kijken’ en belemmering voelen, heb ik dus paar maanden geleden voorgesteld dat eerst de volwassenen kennismaken. Voorgesteld, niet geeist ofzo. Ik was bang dat het steeds moeilijker zou gaan worden allemaal. Inmiddels ervaren de kinderen alsof vader een dubbelleven leidt waarin zij in een deel niet welkom zijn. Dat verzin ik niet, dat verwoorden zij. (Ja, er is begeleiding voor ze, en voor mij.) Zij voelen zich afgewezen, terwijl ik de enige afgewezene zou ‘moeten’ zijn.

Het was gisteren des te lastiger omdat een van de kinderen zelf een feest (thuis) hield. Dat wist exMM. Door voorafgaand aan het kindfeest te bellen, kwam alles even moeilijk op scherp te staan. Dat vond ik echt rot.

Overigens heb ik niet verdrietig op de bank gezeten hoor, maar gedaan wat ik (na feest vriendin)!van plan was met de andere kinderen.

moederziel

moederziel

08-10-2017 om 11:28 Topicstarter

Hand geven

Leuk voorstel, om vrolijk naar feest te gaan, handjes te geven en feestje te vieren. Daar zou ik rxMM en truus ongetwijfeld een enorm plezier mee hebben gedaan. In een klap de hele zooi gelegitimeerd.
Nee.... voelde ik niets voor.

Andere is dat ik juist voor de aanwezige vrienden een ongemakkelijke situatie wilde voorkomen. Zij hebben gewoon een feest.

moederziel

moederziel

08-10-2017 om 11:32 Topicstarter

Tsjor

‘Hij is de schuldige, Truus is de schuldige en door hem komt het dat ik er niet mee om kan gaan. Of door mijn verleden, ook heerlijk, als verklaring.‘

Ik kijk niet naar de situatie in termen van schuld. Verder is je aanname over mijn verleden kwetsend. Het is zo wel even goed, Tsjor. Je veronderstelt zoveel.

Ms. Simone

Ms. Simone

08-10-2017 om 11:34

Shit

Shit is shit en geen vaccin. Wie shit wilt eten moet dat vooral doen, maar ik bepaal of ik, als ik een dampende hoop gepresenteerd krijg, die consumeer.

Natuurlijk weet ik ook dat je op een gegeven moment door moet en breng mijn kinderen voor een weekend naar hun vader (of haal ze op). En inderdaad zijn "eerste keren" soms wat lastiger of ongemakkelijker dan de daaropvolgende.

Ms. Simone

De shit is niet het vaccin, maar de confrontatie met de shit.

Ondertussen vind ik dat je gif strooit waar je een medicijn wil toedienen, door het woord 'abuse' toe te voegen en een citaat te geven, dat gaat over misbruikte kinderen. Het is geen 'abuse', het is het zichtbaar worden van het einde van een liefdesrelatie. Pijnlijk, zeker. Maar maak het ook niet groter dan het is.

Tsjor

Angela67

Angela67

08-10-2017 om 11:41

kern gevonden

"Leuk voorstel, om vrolijk naar feest te gaan, handjes te geven en feestje te vieren. Daar zou ik rxMM en truus ongetwijfeld een enorm plezier mee hebben gedaan. In een klap de hele zooi gelegitimeerd.
Nee.... voelde ik niets voor."

Wat is er ongelegitimeerd aan deze situatie?
Jij vindt het niet leuk dus zij mogen het niet doen?
Het zal nooit zo worden als jij wilt, dat weet je (tenminste: dat schrijf je op).
Maar hier komt dus de kern naar boven: je wilt hem op z'n knieën hebben en erkenning dat het ongelegitimeerd is. En dan?

gr Angela

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.