Relaties Relaties

Relaties

linda

linda

10-10-2017 om 08:35

11 jaar samengesteld gezin

Wij hebben al 11 een samengesteld gezin, wij hebben nog 4 vier kinderen in huis met de leeftijd tusen 15 en 22 jaar. Al 9 jaar wonen wij samen. De kinderen van mijn partner hebben moeite met het accepteren van mij, dit omdat hun moeder is overleden en in het voortraject is het niet besproken dat vader een nieuwe vriendin had gekregen. Zij hebben nog steeds moeite daarmee. Zij zijn niet van praten en communiceren over hun gevoel en angsten. de jongste van 19 jaar, neemt mij alles kwalijk wat er mis gaat in haar leven, als zij ontevreden is over haar vader komt dat door mij ect. ik ben een type die dit probeert te bespreken met haar of vader maar vaak zonder resultaat. Hierdoor blijft dit door sudderen. Nu mijn oudste van 19 jaar heeft hier moeite mee, Hij vindt dat het respectloos is dat zij zo handelt dit tegen over haar vader keuze en vooral zijn moeder die zonder respect wordt behandeld. Dit alleen omdat vader toelaat wat zij kan zeggen en doen. Dit doet mijn oudste zeer en heeft hier heel veel moeite mee. Hij heeft er zelfs psychische klachten van, zoals angst. Ik realiseer dat ik hier iets mee moet doen, mijn kind heeft verdriet en is boos en ik kan de ballen niet meer hoog houden en voel mij machteloos. Door de leeftijd van de kinderen, heeft ieder een eigen leven, school, werk, vriendjes waardoor je elkaar niet zo vaak ziet. de Oprechte interesse en respect is er niet. Best een vervelende situatie waar ik afhankelijk ben van andere om dit uit te praten.

Moni

Moni

10-10-2017 om 10:14

Waarom

zijn jullie in het begin gaan samenwonen als zijn kinderen moeite hadden met jou en het niet goed is begeleid?
Waarom de kinderen niet een rouw/groei/acceptatieperiode gegund maar gaan samenwonen?
Geen oordeel, gewoon een vraag.

Pennestreek

Pennestreek

10-10-2017 om 12:43

Professionele hulp

Wat een lastige situatie. Ik zou hier professionele hulp bij inschakelen. Jullie moeten nog heel lang met elkaar door, dus het lijkt mij zeker de moeite waard om die relatie(s) alsnog goed te krijgen. Dus bespreek het met je man, en ga naar de huisarts om te bespreken wat je zou kunnen doen. Ik ben daar niet zo heel erg in thuis, maar ik weet dat er systeemtherapeuten zijn die kijken naar de rollen en functies in een gezin. En daar hoeft dan niet iedereen actief aan deel te nemen hoor, ik kan me zo voorstellen dat de 19-jarigen daar niet voor open staan. Maar je kunt zo wel handvatten krijgen voor hoe je dit kunt aanpakken.
Succes!

tante Sidonia

tante Sidonia

16-10-2017 om 23:58

even praktisch...

ik snap 2 dingen niet.
1 je bent al 11 jaar een samengesteld gezin, maar jullie wonen 9 jaar samen?

2 Hun moeder is overleden en in het voortraject is niet besproken dat vader een nieuwe vriendin had gekregen..... Uhh? Was jij al zijn vriendin voor het overlijden van moeder?

Wat betreft de 19 jarige dochter. Zij neemt jou van alles kwalijk, voor alles wat er fout gaat in haar leven krijg jij de schuld. Mooi dat je dat kan zien. Nu is het een veelvoorkomend verschijnsel dat jongeren die nog weinig tot geen zelfreflectie bezitten, de schuld voor allerlei zaken buiten zichzelf zoeken, dat is wel zo veilig. Kun je dat dan niet gewoon als zodanig accepteren? Er komt een tijd dat zij er namelijk wel zelf achter komt. Of niet, maar vriendinnen gaan jullie toch niet meer worden. Uiteraard moet je wel van haar kunnen eisen dat zij jou respectvol behandelt. Ik lees verder niet dat zij dat niet doet hoewel je iets vaag zegt over wat zij allemaal kan zeggen en wat vader toelaat.
Ben jij het met je partner eens dat zijn dochter jou met respect moet behandelen? En grijpt jouw partner zo nodig in? het lijkt mij dan dat je het daar maar bij moet laten en de dochter mag dan denken wat ze denken wil. Als je partner je in dit opzicht laat vallen, dan moet je met hem bespreken hoe je daar in het vervolg samen mee omgaat, want dit ga je uiteraard niet accepteren.

Jouw zoon heeft last van psychische klachten. heeft dat uitsluitend met de thuissituatie te maken, dan zou ik adviseren dat hij uit huis gaat.is dat niet mogelijk dan denk ik dat jouw zoon zich moet laten behandelen om om te leren gaan met dit soort spanningen.
Een gerichte systeemtheorie...ik zou daar niet aan beginnen met zulke grote kinderen. Ieder moet met zijn eigen aandeel en probleem leren dealen denk ik.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.