Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Els

Els

15-11-2017 om 19:24

Bang voor de boze wolf

Zoontje van drie is dol op lezen, maar de verhaaltjes gaan wel een beetje met 'm aan de haal. Met een beetje fantasie is niks mis natuurlijk, maar hij is als de dood van het donker en wil niet meer naar het bos vanwege de boze wolf.
Ik maak er grapjes over met hem, neem 'm wél mee naar het bos en vraag hem om het te zeggen als hij een verhaaltje te spannend vindt. Dit laatste doet ie best goed.
De gevoeligheid herken ik wel. Ik was (en ben eigenlijk nog steeds) net zo: verhalen zuig ik echt in me op en het onderscheid tussen echt en een verhaal kon ik vroeger ook moeilijk maken.
Ik kan natuurlijk enge filmpjes en boekjes zoveel mogelijk mijden, maar ik zie dat zijn vriendjes al naar zes+ filmpjes kijken en genieten van een griezelverhaal. Zou hij dat doen, dan is het zeker huilen s' nachts vanwege nachtmerries. Dit gebeurt overigens ook al na een boekje over een konijntje dat van huis wegloopt... haha.
Tips iemand? Want hij gaat natuurlijk later wel meekijken met zijn vriendjes...
Hoe kan ik 'm een beetje 'harden'? Of kan ik 'm het beste leren zijn grenzen aan te geven?

Pirata

Pirata

15-11-2017 om 19:32

Praktisch oplossen

Wees praktisch en leer hem om te gaan met de angst. Geef hem iets waar wolven doodsbang voor zijn.
Mijn zoon was bang voor spoken en we hebben hem zijn eigen "goede" spook gegeven die de andere verjaagde. Hij is nooit meer bang geweest.
Had ik maar zoiets gehad, want ik was zelf ook doodsbang voor wolven. Die hebben jarenlang 's nachts onder mijn bed gezeten... :-p
Ik durfde niet eens 1 been uit bed te steken.

Half a twin

Half a twin

15-11-2017 om 19:51

Geen tip wel een ervaring.

Na 2 slapeloze nachten na het kijken van sprookjes boom zo'n 13 jaar geleden heb ik de sprookjes weggehouden bij mijn kinderen. Daar "pluk ik nu de vruchten van", pubers die niet weten van de heks uit Hans en Grietje, onbekend zijn met de geitjes en de klok.
Nederlandse literatuur kennis heeft ook een stukje sprookjes, die puber dus niet kent. Even snel de vragen maken was er dus niet bij. De sprookjes moesten allemaal gelezen worden.
Het geschreeuw: Het is jouw schuld dat ik nu uren werk heb was niet eens onredelijk. (Wat pubrrgeschreeuw vaak wel is) Als ze de sprookjes had gekend was het vrsgen maken zo klaar geweest. 3 sprookjes met een wolf noemen had ze dan snel geweten.

Hier

Een kind wat ook jaren bang was van disney films waar leeftijdgenootjes die al keken vanaf 3 jaar, ik heb ze dus vermeden. Verhalen voorlezen doe ik wel, maar sla soms enge stukken over, pas toen ze zelf ging lezen kon dat niet meer. Maar dolfje weerwolfje was ook geen succes.

Nu ouder en nergens last meer van

Hier ook

Een kleuter die met handen over zijn oren in klas zat als er sprookjes werden verteld. Later keek hij alleen Harry Potter films als zijn jongere zus mee keek. Nu is hij 18 en houdt nog steeds niet van enge films.Ik vermoed dat hij over 10 jaar nog steeds geen Stranger Things of Dexter wil kijken. Verbaast mij niks want ik zijn moeder zit bij elke film met spannend muziekje al met handen voor ogen. Daar kun je overigens prima mee leven.
Ik zou je kind niet “harden” . Beter geef je hem trucs mee om enge verhalen of films te mijden.

Mijntje

Mijntje

16-11-2017 om 14:32

Bang mannetje

Ken je het prentenboek Bang Mannetje? (Mathilde Stein)
Ooit gekocht voor mijn zoon die bang was voor honden als kleuter. Werkte trouwens niet, maar wel een mooi boek en goed om erover te praten

Lente

Lente

17-11-2017 om 23:47

Mijn advies is ook: Bang mannetje

Mijntje was me net voor. Dit boek hebben wij ook. En het is echt een prachtig boek om angsten te laten zien en te bespreken.

@Emma

@Emma

18-11-2017 om 07:40

Magie

Mijn dochter had(heeft) ook erg veel fantasie. Toen ze een jaar of 3 was hadden we een doos naast haar bed. Die zetten we voor het slapen gaan even open en daar joeg ze alle boze beesten en spoken en nare gedachten in, ja, en vooral die onder haar bed .
En dan snel deksel erop en doos uit het zicht. Soms moest ik nog even terugkomen omdat er ergens in een hoekje toch nog een eng beest was blijven zitten. Alleen onweer was te erg, dan kwam ze bij mij, paste niet in de doos.
Op latere leeftijd hielp de doos niet meer natuurlijk. Ik heb dat ook, ben nog steeds bang alleen in het donker en ik mijd enge films. Klerenkast moet 's nachts dicht bij mij, er kunnen spoken uit komen, soms moet het licht aanblijven. Ik denk een soort gevoeligheid waar ik nooit meer vanaf kom. Nu heb ik een lat-relatie. Ik ben zo blij als hij bij me slaapt, ook vanwege de spoken

@Emma

@Emma

18-11-2017 om 07:57

Huis

Nog even:
Ik groeide op als jongste van een groot gezin in een gigantisch huis met overal gangetjes, hoekjes, kastjes, deurtjes en een siertorentje. En dan hadden we ook nog allemaal een eigen kamer. Doodsangsten heb ik uitgestaan. Het ergste was die heks van Paulus de Boskabouter. Mijn ouders hadden geen doos waar het allemaal in kon. Het hielp wel dat ik zussen en broers had bij wie ik in bed mocht.
Het is een familieding denk ik. Er is een verhaal over een grootvader die 's nachts zó bang was dat er altijd verlichting en muziek aan moest.

Dank

Herkenbaar dus, zo moeder zo kind! Hier precies hetzelfde. Ik weet nog dat ik later een vriend had die hield van horror. En ik maar meekijken. Wekenlang had ik last van zo'n film. Idem met gewelddadige films, die mijd ik nu als de pest. Ik snap ook echt niet wat daar nu aan is?
Ik verzin nu zelf verhaaltjes over een jongetje dat in het bos bang is en dan een boom aanraakt en dan niet meer bang is. Wie weet kunnen we dat de volgende x dan toepassen in het bos!
Dank voor de reacties. Fijn om te lezen dat het een familieding lijkt te zijn, want dat vermoeden had ik ook al.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.