Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Seksualiteit Seksualiteit

Seksualiteit

Saaie seks en te weinig seks in huwelijk met baby


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Lara

Lara

23-11-2017 om 21:27

Of eigenlijk: wat denk je er zelf van dat je nu verliefd bent geworden?

Wat zegt dat?

En wat voor conclusie trek je daaruit?

Marsja

Marsja

23-11-2017 om 21:35

pff

ja ik snap je wel: man geeft op geen enkele manier sjoege. Logische dat je geen zin meer hebt in seks met hem en 'ineens' verliefd blijkt te worden. Ik vind, itt veel anderen in dit draadje de bal voor 80% bij hem liggen en hij heeft het de hele tijd voor zich uitgeschoven onder het mom van 'komt wel goed'. Heel herkenbaar ook weer. Maar ik weet ook uit ervaring: na een bepaalde tijd, als de partner haar zin en libido verliest en degene zonder seksdrive het niet aangaat, gaat het vaak niet meer gebeuren.
Alleen... wat ik zoooooooo mis, is dat jij eens een keer met je vuist op tafel slaat om je huwelijk te redden.
Doe dat dan nu: zeg "je hebt het zover laten komen dat ik verliefd word op een ander, wat ga je doem?"
In huilen uitbarsten is een ding: de confrontatie aangaan en ultimatums stellen om je huwelijk te redden een ander. Dat heb je niet gedaan. En in die zin laat je eigenlijk de boel maar een beetje verzanden, ook al weet ik dat je het op zoveel manieren hebt geprobeerd.
Is er niet een klein vonkje in je dat zegt "maar wij (je gezin, je man en jij) dan? Zo gaat het down the drain" Je hebt wel een kindje van een jaar

Pennestreek

Pennestreek

23-11-2017 om 22:01

Eens met Marsja

En dat schreef ik ook al eerder. Je hebt op allerlei manieren hard gewerkt, maar je hebt blijkbaar niet de juiste snaar geraakt. je kunt natuurlijk 'lekker' je lusten uitleven op deze nieuwe vlam, dan weet je vrij zeker hoe je huwelijk gaat eindigen. Maar je roept ook steeds dat je voor je kindje je huwelijk wilt behouden. Kom dan nu eindelijk in actie, meld je man hoe ve het is gekomen en stel hem voor de keus: zich laten onderezoeken / therapie en anders ben je weg. Want je gaat het niet volhouden tot je kind volwassen is, dus dat wordt dan een onaangename scheiding.

Goed, misschien draaf ik door en/of zie ik het allemaal te somber in. Maar ik zie hier niets goeds uit voortkomen.

Priem

Priem

24-11-2017 om 18:08

Tja

Vragen om ellende, je steekt je kop in het zand, fladdert wat rond, ik vind het nog steeds erg primair en simpel vwb reageren en oplossen.
Hoe kun je denken dat als jij naar naakt bent iemand dús gelijk op je moet springen?
Hoe kun je denken dat iemand die de grenzen van een huwelijk niet respecteert je enigzins verder zal brengen?
Hoe kun je denken dat je zo verder zal komen?
Waarom grijp je je man er niet aan zijn haren bij?
Hebben jullie geen van beiden iets aan voorbeelden gehad of was het thuis ook zo? (Serieuze vraag)
Kennen jullie elkaar niet goed genoeg?
Kortom: willen jullie niet of kunnen jullie niet?

Mamavan1

Mamavan1

24-11-2017 om 18:18 Topicstarter

Ik heb het geprobeerd

een ultimatum. Hulp of scheiden. Hij riep scheiden, reed weg en vervolgens kreeg ik appjes dat hij een einde zou maken aan zijn leven. Dit is 2 keer gebeurd. Een ultimatum werkt gewoon niet. Of ik moet dan gewoon echt weggaan. Denk niet dat hij een einde zou maken aan zijn leven. Het is om druk uit te oefenen op mij. Maar echt weggaan durf ik nog niet.

Marsja

Marsja

24-11-2017 om 19:02

okay

Sterk van je dat je toch een ultimatum geprobeerd hebt. Waarom durf je niet echt weg te gaan?
Deze man heeft grote problemen en trekt jou er in mee. En dan heb ik het niet zozeer over wel of geen seks. Dan heb ik het over macht uitoefenen door de ander zaken te onthouden, het niet aan willen gaan om er over te praten en als je echt een ultimatum stelt, trekt hij de ultieme slachtofferkaart: zelfmoord. Het zal allemaal uit angst en onvrede zijn maar jij hoeft daar niet de rekening van op te pakken.
Ik heb herhaalde malen gezegd dat ik narcistische trekken in je man zag maar dat je van mij niet zou horen dat hij een narc is. Nu twijfel ik: het luie, het machtsspel, de entitlement, het ontzettend kwaad worden als je maar iets oppert... en dan het zelfmoorddreigement. Ik zou eens wat testen voor partners op het web opzoeken. Intussen: regel je zaken: geld, inschrijven voor woning etc. Gewoon voor jezelf. Je kan het maar achter de hand hebben.
En een ding: jij bent niet verantwoordelijk voor zijn leven.

spiegelen

En wat als jij nu tegen hem zegt dat jij een einde aan je leven gaat maken als hij zo door gaat? Hoe reageert hij dan?

Ik zie geen enkele gelijkwaardigheid in jullie relatie. Ik zie, in hoe je het beschrijft ook weinig liefde, de wil om de ander te plezieren,verbondeheid, warmte... etc.

Ik denk dat het een aflopende zaak is. Dus bereid je op alle mogelijke vlakken en manieren voor op een scheiding. Het kan altijd nog meevallen, maar dan nog kun je maar beter goed voorbereid zijn.

Sterkte.

Priem

Priem

24-11-2017 om 22:20

Ik zou geen

Diagnose door eigen ervaring op iemand willen plakken. Dat moet een deskundige doen. Dit om te voorkomen dat iemand een stempel krijgt dat er volkomen naast kan zitten, maar wel als gevolg heeft dat dat stempel je blijft achtervolgen. Het kan ook gedachtes van TS in een richting duwen die misplaatst is. Iedereen kan egoïsme, conflict vermijdend gedrag vertonen, niet kunnen praten, liever liegen, liever vluchten, de makkelijkste uitweg kiezen, dreigen. Het stempel narcist krijg je niet door een paar onuitstaanbare karaktereigenschappen.

Mocht je wegwillen: ga dan.
Maar ga niet uit genot direct de armen van een ander in. Want dan vega je met de nieuwe persoon je oude fouten weer. Puur voor een kriebelig gevoel zou ik je dat afraden.

Marsja

Marsja

24-11-2017 om 22:53

Lezen Priem!

Ik zeg nergens dat man van mv1 narcist is.

Priem

Priem

24-11-2017 om 23:20

Niet schreeuwen

"Ik heb herhaalde malen gezegd dat ik narcistische trekken in je man zag maar dat je van mij niet zou horen dat hij een narc is. Nu twijfel ik: het luie, het machtsspel, de entitlement, het ontzettend kwaad worden als je maar iets oppert... en dan het zelfmoorddreigement. Ik zou eens wat testen voor partners op het web opzoeken"

Je stuurt haar, niet voor het eerst, een bepaalde kant op en brengt het in jouw ogen net neutraal genoeg, maar het is duidelijk wat je bedoelt, het is zelfs pusherig duidelijk. Deze man heeft al geen eerlijke kans van jou gekregen. Zolang jij geen gekwalificeerde specialist bent die deze man onderzocht heeft, kun je er niets over zeggen.
En daarbij helpen waardeloze testen die je overal van het internet kunt plukken niet bij, omdat antwoorden interpreteren en toepassen alleen gedaan kunnen worden door hen die daarvoor geleerd hebben.

Marsja

Marsja

24-11-2017 om 23:56

Onzin Priem

Iedereen die hier een mening geeft, stuurt ts een kant op. Jij niet in de laatste plaats zeg : "Mocht je wegwillen: ga dan.
Maar ga niet uit genot direct de armen van een ander in. Want dan vega je met de nieuwe persoon je oude fouten weer." over geopinieerd gesproken.

Ja ik vind het zeker van belang dat ts op de hoogte is van de dynamiek van narcisme. En dat mag ik. Nogmaals: je leest gewoon niet goed: eerder in het draadje heb ik ts zo aangeraden met liefdevolheid het gesprek te openen. Hem alle ruimte te geven. Echt onzin dat hij geen eerlijke kans heeft gehad van mij. Een paar postings hierboven zeg ik nog dat ze wel na moeten denken over haar gezin en kleine kindje

Ik denk dat je niet beseft dat de meeste therapeuten geen of weinig kaas hebben gegeten van narcisme. In het geval van mijn man zijn we tien jaar van het kastje naar de muur gestuurd met verkeerde diagnoses. Uiteindelijk kwam hij via de jouw waardeloos bestempelde testen (geloof me ze zijn erg goed tegenwoordig in Amerika) erachter dat hij cerebraal narcist is, wat later bevestigt is door psychologen en psychiaters.

En nou doe je weer nota bene of ik zeg dat hij narcist is. Maar dat zeg ik niet. Gewoon lezen. Hele draadje. Dan zie je pas hoe genuanceerd ik in feite in deze kwestie sta.

Marsja

Marsja

25-11-2017 om 00:04

en dus ja Priem

Ik ben met je eens dat je een diagnose niet mag baseren op een testje. Leg me dat alsjeblieft niet in de mond. Dat zeg ik nergens. Maar het kan wel een indicatie voor ts zijn waarop ze verder door kan pakken richting deskundigen.

Priem

Priem

25-11-2017 om 09:52

Kant opsturen

Mijn zin was er eentje van: ik geef het op: als je wilt, gá dan gewoon. Mijn waarschuwing: ga niet vanwege een kriebel weer dezelfde fout in.

Ik heb wel degelijk kennen van de psychiatrie helaas; ook bij lichamelijke aandoeningen kan het jaren duren eer je een diagnose hebt; weet ik ook alles van. Daarnaast werk ik voor een arts en kom genoeg tegen.

Ik heb geen bezwaar tegen een mening, wel iemand de kant van een aandoening aanpraten. Zelfs al mocht hij narcisme hebben uitgevonden dan nog is het onjuist via een forum tot die conclusie te komen en je insinueert via je herhaling wel degelijk dat ze het in die hoek moet zoeken.
Als ik bepaalde online-testen zou doen heb ik 10 verschillende afwijkingen. Als je nog een beetje slim bent, beïnvloed je de uitkomst.
Daarom is de juiste stap die naar de huisarts en dat wil hij niet. Dat is bijzonder triest, al snap ik het ook nog wel. Mijn hakken gaan ook in het zand bij zoveel focus.

Marsja

Marsja

25-11-2017 om 15:22

Maar Priem

Maar jij wilt stelster toch ook de hele tijd een bepaalde kant op hebben? dat is inherent aan praten op een forum. Want wat is volgens jou dan de fout waar je het telkens over hebt? De fout van stelster die ze niet meer in mag gaan van jou? Dat ze wil vrijen? Dat ze van alles geprobeerd heeft? Dat ze het niet aangepakt heeft zoals jij? Krijgt ze wel een kans van jou voor haar gevoel?

Mijn punt is: mocht er bij hem sprake zijn van bepaalde persoonlijkheidsproblematiek, dan zou dat een hele andere insteek vragen in de opstelling van de partner. Maar hij wil niets, hij laat zich verzorgen en haar haar best doen, pikt de krenten uit de pap, raakt in paniek als zij een ultimatum stelt maar wil vervolgens niet naar een specialist. En jij vindt dat dat door haar komt?

Natuurlijk zijn testjes maar een indicatie. En we zijn allemaal in een bepaalde mate narcistisch, het is een continuüm. En natuurlijk moet je het heel eerlijk invullen en mocht er iets uitkomen het checken bij deskundigen Kijk het zou uiteindelijk niet uitmaken of hij nou een diagnose narcisme heeft of niet. Ts gaat zorgen voor haar eigen leven. een gezonde opstelling bij iemand die zo weinig participeert in de gezamenlijkheid.

Ik was het met je eens dat je focussen op andere zaken dan seks een liefdevolle impuls voor de relatie zou kunnen geven. Echter: het kan ook 'gebruikt' worden om het probleem dan maar niet aan te gaan en een 20 of 30 jaar durende broer-zus dynamiek te entameren.

Marsja

Marsja

25-11-2017 om 18:23

Kijk het gaat me hier om Priem e.a.

Ik heb met een soortgelijke dynamiek als stelster gezeten: man die zich niet meer seksueel voor me interesseerde (in mijn geval toen hij me eenmaal binnenhad). Ik heb verschillende relaties gehad waaronder een huwelijk. Hij had een laag libido, veel lager dan ik. Uiteindelijk verdween de seksualiteit uit de relatie. Dat deed me verdriet maar daar kon ik wel mee leven. Ik hield veel van die man en zou hem voor geen goud ter wereld verlaten hebben ook al miste ik de seksualiteit. (en ik was ook jong toen, in mijn 30er jaren) Helaas is hij overleden.

Veel later kwam ik de man tegen met wie ik in dit draadje paralellen zie. Daar zat iets seksueels verknipts, zie ik nu. Of gewoon iets heel egoistisch. Zie ik nu. Hoewel ik hetzelfde instak als bij mijn eerste man, voelde ik ook dat er iets anders aan de hand was dan een laag libido. En dat zorgde er voor dat het ook bij mij veel meer punt werd. Er was iets mee. Het was heel anders dan dat de seks langzaam minder werd.
En natuurlijk heb ik jarenlang geduld opgebracht, naar relatietherapeuten gegaan die het dan in de dynamiek tussen ons tweeën zochten. Maar ik wist dat het daar niet lag... In ons geval gebruikte hij seks om mij aan zich te binden en ging daarna weer de porno in en stelde mij kalt. En de therapeuten beaamden op den duur ook steeds weer: het zit niet bij jou: zoek maar een andere man, zeiden ze dan. terwijl hij er naast zat nota bene.

Ik ben heel ongelukkig geweest al die jaren, terwijl ik ook wist dat ik makkelijk kon leven met een man terwijl we weinig of geen seks hadden. Ik werd ongelukkig van de vrouwenhaat die er achter zat (en voor de zoveelste keer: ik zeg niet dat dat bij manmv1 speelt en ook: mijn ex geeft die vrouwenhaat nu toe en schaamt zich ook voor hoe hij mij en andere vrouwen behandeld en gemanipuleerd heeft) Gelukkig had ik geen kinderen met hem.

Maar goed dan hoor ik het verhaal van Mv1 en sommige zaken lijken op mijn verhaal. En dan wil ik haar zooo behoeden voor de val van 'waar er twee vechten hebben er twee schuld'. Want dat gaat niet altijd op gewoon. Als iemand schizofreen is of narcistisch of borderline heeft of een seksuele aversie (is een syndroom), dan kan je er jaren en jaren aan werken als partner, maar je wordt alleen maar ongelukkiger. En de buitenwereld die al het commentaar had van "maar Marsja zal ook wel iets fout doen' is daar nu van teruggekomen en vind het allemaal kei-shit voor me.

Ik zeg niet dat deze man 'afwijking' heeft die gediagnosticeerd kan worden. Ik zeg alleen dat hij een probleem kan hebben dat niet bij Mv1 ligt. En het maar proberen op te lossen tussen hen twee haar nodeloos kan beschadigen.

Ik vind het nodig dit geluid te laten horen. Aan MV1 alle meningen tegen haar gevoel af te wegen en haar weg te kiezen

Priem

Priem

25-11-2017 om 20:23

2 kijven

Eens, ook ik heb geen enkele schuld aan het stranden van mijn huwelijk, het feit dat ik kinderen heb mag een wonder heten. Dat mijn ex iets heeft ziet een leek als die even de tijd neemt.
Ook ik ben het zwarte schaap die de stekker er uittrok. Alle vrienden verloren enz.
Ook ik wil TS behoeden, maar ik denk dat het niet helpt. Ik vind het niet duidelijk wat bij wie ligt, wel is duidelijk dat het geen praters zijn, dat gevonden oplossingen niet echt werkend zijn.
En dan heb ik zoiets: wil je weg voor dat kortdurende gevoel: ga dan.
Maar ineens dan is er een passieve houding.
Ik heb het wel met ze te doen, maar denk dat er veel geleerd niet worden, al was het alleen maar hoe je de ingang voor de baby goed laat verlopen. Triest.

Marsja

Marsja

26-11-2017 om 19:00

Ja okay (Priem)

Maar jij bent naar mijn weten gebleven bij die man, in dat seksloze huwelijk en je hebt er het beste van gemaakt. (Wat ik ook gedaan zou hebben als mijn man was blijven leven.) Maar ben je nu niet bezig Mv1 voor te zeggen dat zij dat ook moet doen? En wat heb jij er zelf van geleerd dan?
En als je vindt dat zij fouten maakt waar ze van moet leren, welke fouten bedoel je dan?

Situatie 1 Ik de eerste relatie met weinig seks leerde ik dat je ook heel mooi op andere manieren elkaar lief kunt hebben. De verbinding en de dynamiek was zodanig dat dat geëxploreerd kon worden.

Situatie 2: Ik heb bij de man die ik twisted noemde in de seks geleerd, dat je soms met alle goede bedoelingen heel veel geduld kan hebben, jezelf opzij kan zetten, hard aan de relatie kan werken door je op andere dingen te focussen, maar dat dat ook een manier kan zijn om je eigen behoeftes zodanig onder het tapijt te schuiven dat je er depressief van wordt. Mijn libido vitalis werd letterlijk weggezogen en dat was precies was het construct van de ander beoogde.

Ik bespeur bij Mv1 elementen van situatie 2 bij mij. Jij van jouw eigen situatie.

En ik zou gewild hebben dat iemand mij zeven jaar eerder op het bestaan van deze dynamiek gewezen had. Dan was ik het overigens nog een tijd blijven proberen maar ik was ook eerder opgehouden mijzelf ongelukkig te laten zijn in zo'n situatie.

Mv1 zal zelf moeten uitzoeken wat op haar van toepassing is.

Priem

Priem

26-11-2017 om 21:20

Gebleven

Om te voorkomen dat het draadje een andere kant opgaat of het een 1-2-tje wordt, hier mijn laatste offtopic reactie.

Dat klopt niet, ik ben niet gebleven, ik ben gegaan. Maar daar is wel strijd en inzet aan vooraf gegaan. Geen verliefdheidjes, geen wegrennen, geen kop in het zand.

Ik herken niets van TS in mijn relatie of in de hele situatie. Seksloos had ik gekund, zonder liefde niet.

Wat ik hier mis en wat de enige reden is dat ik reageer: het onvermogen van 2 mensen te communiceren, het focussen op seks, kriebels, als oplossing dan maar verliefd worden om die kriebel te krijgen. Het weglopen van de man zonder woorden, geen duidelijke reden geven, geen oplossing zoeken. Haar oplossingen vond ik ook arm.
En ondertussen moet daar een baby tussen opgroeien.
Ik vind dat triest. Ik leg geen schuld neer, ik ken ze geen van beiden, probeer ze alleen wakker te maken na wat ik lees; aangezien dat niet lukt en de focus op seks blijft liggen trek ik me terug uit het draadje.

Marsja

Marsja

26-11-2017 om 21:57

wat gek (en Mv1)

Ik zie juist best veel liefde bij Mv1. Ik vind dat ze niet zoveel fouten maakt waar ze van 'zou moeten leren'.

Maar je hebt gelijk, het moet geen 1-2tje tussen ons worden. Tot ziens Priem

Marsja

Marsja

26-11-2017 om 22:01

Mv1

Sorry dat we je draadje kaapten... Ik denk zelf dat je zaken eerst netjes af moet ronden voordat je aan iets nieuws begint. En ik denk zelfs dat je man moet weten dat je verliefd bent om hem nog een laatste kans te geven het roer om te gooien. Waarmee ik bedoel: naar ha of therapeut te gaan.

Mamavan1

Mamavan1

27-11-2017 om 07:48 Topicstarter

Geen probleem

Dat is niet erg Marsja. Iedereen mag reageren en iedereen kijkt er weer anders naar. Het is me nu wel redelijk duidelijk hoe een ieder hier over denkt. Ik heb al veel adviezen gelezen.

Ik kan nu nog maar 3 dingen doen. Of samenblijven en geen seks meer hebben. Of weggaan. Of vreemd gaan. Ervoor vechten heb ik naar mijn idee genoeg gedaan. Eisen en dwingen dat hij zich laat onderzoeken werkt bij hem niet.

Ik denk dat het uiteindelijk fout zal gaan. Dat ik zwicht voor een ander. En als het zover komt zal ik het nooit opbiechten. Weggaan doe ik niet vanwege ons kindje. Nooit meer seks kan ik niet. Dus het zal uiteindelijk leiden tot vreemdgaan. Dan heeft hij geen gezeur om seks aan zijn hoofd, ik ben tevreden en ons kindje heeft nog altijd een thuis zonder ruzie. Dat is voor nu mijn oplossing.

Iedereen bedankt voor het meeschrijven. Het draadje is voor mij nu gesloten. Ik zal het af en toe opnieuw lezen voor de gegeven adviezen maar het lijkt mij dat alles nu wel is gezegd.

Liefs,

Mv1

Phryne Fisher

Phryne Fisher

27-11-2017 om 10:43

Drammer

Ik vind je vooral een drammer en vind het oneerlijk om stiekem vreemd te gaan. Speel dan gewoon open kaart en laat je man de keuze. Het wordt een drama als hij er ooit achter komt, en dan wordt het voor je kind alleen maar een vervelender scheiding.

Lara

Lara

27-11-2017 om 11:19

je kind

Je zegt dat je het voor je kind doet.

Maar ik denk dat het voor je kind slechter is als je stiekem vreemdgaat, dan als je daar eerlijk met je vriend over spreekt en daar afspraken over maakt (of: hij vindt het goed, of hij gaat toch zijn probleem onderzoeken) of dan als je gaat scheiden. Dus wat dat betreft eens met Phryne Fischer (niet dat je een drammer bent).

Kind is klein. Past zich aan, weet al snel niet beter.

Wat weerhoud je ervan tegen je vriend te zeggen dat je het niet trekt zonder seks en (n.m.m. nog belangrijker) dat hij weigert te onderzoeken wat er aan de hand is en of er iets aan te doen is en daarmee jouw probleem niet serieus neemt?

vlinder72

vlinder72

27-11-2017 om 11:23

Kind?

De beslissing om vreemd te gaan maar wel bij je vriend te blikven doe je voor jezelf en niet voor je kind.

Eerst een einde aan deze relatie maken en daarna een nieuwe relatie beginnen is de juiste weg.

Ik denk trouwens dat jij ook hulp nodig hebt. Seks hoort bij een relatie maar jij bent wel erg met seks bezig. Je vind dat je er recht op hebt als je A doet of B doet. Een relatie is meer dan alleen het hebben van seks. Het is er een onderdeel van maar een relatie bestaat niet uit alleen maar dagelijkse seks.

Pennestreek

Pennestreek

27-11-2017 om 11:27

Ik wens je oprecht iets beters toe

En je kind zeker. En ook je man.

Ik vind dat je echt je best wel hebt gedaan, maar zet dan nog even dat extra stapje. Zeg je man dat je verliefd bent geworden, en ga van daaruit verder. Ik denk dat hij ervan schrikt, en alsnog actie zal willen ondernemen. Of misschien laat hij je vrij om de seks buiten jullie huwelijk te zoeken. Wie weet? Maar dat stiekem doen, dat is alleen maar vragen om ellende.

En als hij niet in actie komt en het ook niet oké vindt dat jij je heil elders zoekt, denk ik dat je nu je conclusie moet trekken, nu je kindje nog klein is en in ieder geval niets mee zal krijgen van de ellende van de scheiding. Je vergist je denk ik echt in hoe lang jullie een huwelijk zoals jij dat nu voor je ziet gaan volhouden. Het wordt straks alleen maar naarder en je kindje is dan ook nog eens zo groot dat het dan wel schade oploopt van de ervaring.
Bovendien, nu ben je nog jong, ga netjes uit elkaar en bouw een eigen leven op, en ga dan op zoek naar de man die wel bij je past en op alle vlakken goed voor je is. Want die is er, heus.

Ik vind dat je je verschuilt achter het welzijn van je kindje, om je kind maar geen scheiding aan te doen modder je maar voort. Wat een verantwoordelijkheid ook voor je kind. Je moeder is eigenlijk niet gelukkig met je vader, maar voor jou ben ik bij hem gebleven hoor kind, dus je moet me heel erg dankbaar zijn dat ik me zo heb opgeofferd. Ik hou er een nare smaak aan over.

Maar goed, dit is allemaal al verschillende keren geschreven, en je legt het naast je neer. Jouw goed recht natuurlijk. Alleen vind ik het eeuwig zonde. En ik gun jullie allemaal wat beters.

Marsja

Marsja

27-11-2017 om 13:05

nee

Oneerlijkheid zal zich altijd wreken. Wees eerlijk tegen jezelf en tegen je man. Misschien bevrijdt het jullie allemaal. En wees je ook bewust dat hele kleine kindjes ook onderhuidse dynamiek oppikken, familiegeheimen, wrok tegen elkaar etc. En dat gaat het worden als je stiekem vreemd gaat. Met wellicht (het komt altijd uit) een zeer onverkwikkelijke scheiding tot gevolg. Dan ben ik het met de bovenstaande sprekers eens: dat is vele malen slechter voor je kind dan met open vizier het aan te gaan. Doe dat. Voor je kind.

Mamavan1

Mamavan1

12-12-2017 om 15:06 Topicstarter

Ben in de war

Gisteren uit het niets nam hij initiatief. Ik was verbaasd en blij. Maar het was een minuut zoenen en toen gelijk 'klim er maar op'. Gevolgd door 'ja je moet nu niet ook eisen gaan stellen over hoe lang of zo.' Zo van wees blij dat ik nu wil.
Ik heb maar niks gezegd en binnen 5 min was alles gedaan. Ik voelde me gebruikt. Ik vroeg aan hem hoe het kwam dat het zo spontaan gebeurde. Hij zei: gewoon had zin. Hij zei niet zin in jou nee gewoon zin. Heb het idee dat seks alleen plaatsvindt als hij zin heeft en het is meer omdat hij het zo wel makkelijk vindt. Even ik al het werk doen.

Ik voel me gebruikt. Of stel ik me heel erg aan? Ergens wel blij dat het gisteren gebeurde want zaten al weer op 5 maanden dacht ik. Vraag me af of hij nu zoiets heeft van zo dat is weer achter de rug, komende weken niet meer.

Pff ben zo in de war, snap mijn eigen emoties niet. Ik zou blij moeten zijn dat hij initiatief nam maar door hoe alles gelopen is en vooral hoe snel voel ik me weet niet.. gebruikt haast.

Lara

Lara

12-12-2017 om 16:28

Tja

Mamavan1, niet gek dat je je gebruikt voelt met hoe het gegaan is. Hij had toch ook totaal geen aandacht voor jouw (seksuele) behoeften? Waarom moet je er dan blij mee zijn dat jullie seks hadden?

Hoe gaat het verder met jullie relatie? Is het los van de seks wel fijn? Hebben jullie het gezellig? Hebben jullie lol? Heb je een fijne, behulpzame partner (kind en huishouden) aan hem? Kan je je ei bij hem kwijt? Is hij er voor je als je daar (emotioneel) behoefte aan hebt?

Pennestreek

Pennestreek

12-12-2017 om 17:41

Nee hoor, je stelt je niet aan

Ik zou me op die manier ook gebruikt voelen. Naast dat het natuurlijk fijn is dat hij toch weer initiatief heeft genomen.

Verder heb ik dezelfde vragen als Lara. Is hij verder wel je droomman? Je maatje?

En ik ben het inmiddels kwijt, je hebt het vast al ergens geschreven, maar hoe was het vroeger tussen jullie? Wel gepassioneerd en van beide zijden? Of ook toen al niet? Ik hoorde onlangs over a-seksualiteit, ik had er wel eens van gehoord, maar het blijkt vaker voor te komen dan ik dacht, mensen die totaal geen behoefte hebben aan seks. Vaak wel aan knuffelen/aanhalen trouwens, maar daar is bij jouw man ook geen sprake van als ik het goed heb.

Ik denk dat ik best zonder seks zou kunnen, maar ik ben wel heel fysiek ingesteld in de zin dat ik behoefte heb aan aanraking. Een knuffel, een zoen in mijn nek, mijn rug kriebelen, mijn schouders masseren als ik stress heb.

Nou ja, ik probeer met je mee te denken en je te helpen voelen waar je grens ligt en wat je wil en hoe je daar kunt komen.

tante Sidonia

tante Sidonia

12-12-2017 om 20:49

Nou sorry hoor

Maar jullie hebben geen sex gehad: HIJ heeft sex gehad. Wat een ontzettende egoist zeg, die kerel! Hoe lang ga je je nog laten misbruiken?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.