Relaties Relaties

Relaties

Verder na ontrouw deel 3

Deel 2 was de 1000 gepasseerd maar nog zeker niet ten einde.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
GitteNN

GitteNN

19-12-2017 om 12:09

oh ja en met anderen er over hebben

nee echt...alleen lotgenoten begrijpen je echt. mijn schoonouders hebben nooit iets erover tegen mij gezegd. nog niet eens dat ze het naar voor me vinden...niets helemaal niets.

mijn ouders weten het niet. maar dat gaat komen; ik wil daar zelf klaar voor zijn

mijn vriendin verraadde me. een andere vriendin is wel heel lief en luistert maar ja om nu voor de 500e keer te gaan zeggen dat het zo zeer doet etc etc doe je ook niet.

en idd de 'verkeerde' opmerkingen als ' het komt wel goed', kun je ook niets mee.

maar ook de meningen van anderen of dat je er nu toch wel een beslissing in moet hebben genoemen....zelf vind ik die zo pijnlijk dat ik afknap op het delen met anderen en in het bijzonder degenen die het zeggen.

hmmm ben weer lekker bezig positiviteit mee te dragen vandaag. NOT! Sorry

GitteNN

goed bedoelde adviezen...grrr.

die goed bedoelde adviesen zijn inderdaad het ergste ... Ik snap het maar je kan er niks mee.. Je moet echt aan gezelf denken hoor en jij moet nu beslissingen nemen ..enz..enz.. Je kan er nu gewoon niks mee..
Omdat het gevoel van binnen zo alles omvattend is.. maar ik weet ook wel dat je er niet in moet blijven hangen.. wil het alleen even niet van een ander horen die niet hetzelfde voelt als ik..toch!

Flanagan

Flanagan

19-12-2017 om 13:01 Topicstarter

Dat ene speciale gevoel

Is dat ene speciale gevoel allesbepalend?

Ik was ook zwaar teleugesteld in een man die normaal zo principieel was en dat niet onder de stoel of banken stopte. Ik zag zodoende in dat man niet perfect was. Maar ik keek ook naar andere elementen, zoals hoe hij hiermee worstelde en zich voor ons inzette of soms vastliep. Hij is ook een mens. Wil ik hem verlaten omdat hij de consequenties onderschat had? Hoe hij zich vergist had?
Nee, ik hou genoeg van hem om ons gezin bij elkaar te willen houden.
En de tekortkoming is iets wat ik mee heb leren omgaat. Die kan ik nu beter hanteren om herhaling te voorkomen.

Het is tot hem doorgedrongen dat hij mij kwijt raakt als hij weer nalaat mij te steunen, zoals een echtpaar betaamd. En dat ik dan de waarheid omtrent zijn ouders niet onder het kleed zal vegen.

---
Van de week een een familieetentje gehad in het huis van zijn moeder. Zowel bij binnenkomst als vertrek, keek ze mij niet aan terwijl ik haar een hand gaf. Ik voelde hoe ongemakkelijk ze het had. Ze hield mij wel in de gaten want toen ik zat met iemand nog wat te kletsen, attendeerde ze ons er dat we konden opscheppen. Haar keus toendertijd om zich boven mij te plaatsen, blijft haar achterhalen. Ik krijg zo het gevoel dat ze daar wel spijt van heeft omdat ze ziet dat het mij niet raakt.

GitteNN, Laat die gebeurtenis jou niet steeds beheersen. Kijk naar wat je wel 'hebt' en of dat genoeg is om verder te kunnen.

Pennestreek

Pennestreek

19-12-2017 om 13:20

Sorry hoor Flanagan, maar dit is echt van een andere orde

Je man heeft ook verplichtingen aan/een band met zijn moeder. En de rest van zijn familie. Daar kiest hij niet voor. Hij heeft ook niet bewust gekozen voor ruzie in de familie. Hij probeerde te schipperen tussen de twee belangrijkste vrouwen in zijn leven, zijn moeder en jou.

Maar de mannen waar het hier om gaat hebben wél een bewuste keuze gemaakt. Die andere vrouw betekende nog niets voor ze, maar zij hebben er met hun volle verstand voor gekozen om die vrouw (tijdelijk) belangrijker te maken dan hun eigen vrouw, meestal ook nog eens de moeder van hun kinderen (wat ik ook nog een belangrijke kwalificatie vind in deze, omdat je kinderen van die moeder houden, en door de moeder te belazeren leg je ook druk op die relatie). Dat is echt een andere orde van verraad.

Ik weet dat je alleen maar wilt helpen, en je hebt ook vaak goede inzichten, maar hier sla je voor mijn gevoel echt de plank mis met de vergelijking.

GitteNN

GitteNN

19-12-2017 om 15:08

radio

zojuist hoorde ik op de radio de veroordeling van een docent die sexueel contact had met een leerling. ik begrijp niet hoe het zo ver heeft kunnen komen zegt hij dan. HOEZO?? weer zo'n vent die bij volle verstand....
zeker dit is helemaal vreselijk met een jong meisje en een mentor etc.etc.

echter je doet iets waarvan je weet dat het fout is. en toch ga je door. ik snap er geen ruk van.

GitteNN

Flanagan

Flanagan

19-12-2017 om 15:45 Topicstarter

Pennenstreek,

Ik snap het dat je dat zo ziet omdat Truus niet bij de familie hoort maar zo komt binnen denderen.

'Maar de mannen waar het hier om gaat hebben wél een bewuste keuze gemaakt. Die andere vrouw betekende nog niets voor ze, maar zij hebben er met hun volle verstand voor gekozen om die vrouw (tijdelijk) belangrijker te maken dan hun eigen vrouw, meestal ook nog eens de moeder van hun kinderen (wat ik ook nog een belangrijke kwalificatie vind in deze, omdat je kinderen van die moeder houden, en door de moeder te belazeren leg je ook druk op die relatie). Dat is echt een andere orde van verraad.'

Ook zijn moeder was belangrijker. Zo belangrijk dat hij haar niet durfde te vertellen dat hij mij aanraadde geen contact met haar op te nemen terwijl zij verbolgen was dat ik nog niet gebeld had. Hij had ook de keus om haar uit te leggen wat zij aanrichtte. Hij had de keus zijn gezin op de eerste plaats te stellen. Dat was wel fijn geweest omdat de studies van de kinderen ook haperden. Juist dan is het van groot belang om samen sterk te staan. Ook onze kinderen hebben de druk van de spanning ervaren. Ook onze kinderen hebben te maken gehad met de loyaliteitskwesties naar hun grootouders. Ik nodigde mijn ouders met kerst niet meer uit omdat ik dan zijn ouders ook niet aan de kersttafel kon verdragen.

Het is mogelijk een andere orde van verraad, maar die komt net zo hard binnen. Het gaat er om hoe je dit overleefd. In dat oogpunt zie ik zoveel overeenkomsten, dat ik meeschrijf.

Bobbie

Bobbie

19-12-2017 om 16:24

Nee dat klopt niet Flanagan

Je zegt dat het je niets meer doet, maar daar geloof ik niks van. Het is niet uit je reacties te halen eerlijk gezegd.

Vervolgens zeg je tegen Gitte dat ze het zich niet moet laten beheersen en dat ze moet kijken wat ze wel heeft. Moet jij dat dan ook niet?
Ook heb je gezegd dat je misschien wel liever had dat je man was vreemd gegaan, waarmee je jouw probleem boven een ander stelt, terwijl ik het ook niet te vergelijken vindt. Dat houdt niet in dat je niets mag zeggen, zo bedoel ik het niet, alleen het vergelijken klopt niet, hooguit alszijnde crisis in een huwelijk, dat wel.

Flanagan

Flanagan

19-12-2017 om 17:40 Topicstarter

Bobbie,

Ik bedoel dat het ondertussen een flink stuk beter gaat. Ik sluit de ogen niet voor wat dit met ons heeft gedaan maar raak ook niet meer zo gekwetst als toendertijd.

Ik voel mij best sterk omdat ik een moeilijke fase heb overleefd. Als ik GitteNN aangeef de situatie haar niet te laten beheersen, dan is dat omdat je anders zo verlamd wanneer je aan die rotmomenten blijft denken.

Ik stel mijn probleem niet boven een ander. Zo bedoel ik dat zeker niet. Ik gaf daarmee aan dat het voor mij een stuk makkelijker was als er geen contact meer was, zoals een verbroken relatie.

Bobbie

Bobbie

19-12-2017 om 20:32

Ik snap dat, maar

Je blijft altijd in elkaars leven, ook als je bent gescheiden, tenminste toch wel zeker als er kinderen zijn. Dat kan gemoedelijk, vriendschappelijk, een ijzige "stilte", vijandig en alle vormen ertussenin.

GitteNN

Ja dat snap ik dus ook niet. Mijn man ook, weken contact met dat andere wijf en mij gewoon niet zien staan. Alleen maar bezig met andere dingen. Dat doet pijn. En dan als alles boven water is zeggen: ja ik had het niet door en ik begrijp ook niet hoe het is gebeurd. Sorry maar je maakt die keuzes toch zelf? Als ik een leuke andere vent tegen kom weet ik toch wat ik thuis heb zitten? En als ik met die man iets begin weet ik toch dat ik ontrouw ben aan mijn partner? Of vergeet je dat gewoon spontaan? Ik snap soms nog steeds niet hoe hij mij recht aan heeft kunnen kijken in die periode en gewoon in zijn hoofd weten dat hij bezig was met een dubbel leven... en dat knaagt soms nog behoorlijk.

Wat mij wel opvalt: sinds er geen contact meer is tussen man en zijn "second love" (tja this gewoon zo toch?) is ze opeens nauwelijks nog actief op instagram/facebook. Dat valt op.. Ja dat heb ik gecontroleerd. Vanaf het moment dat ik erachter kwam heb ik haar opgezocht online om te kijken wat ze aan het uitvreten waren. En toen stonden er allerlei selfies etc. En nu opeens al zeker twee maanden geen enkele nieuwe foto ofzo. Geen idee waarom dat mij zo opvalt maar ik zit er wel mee in mijn hoofd. Was het dan puur de aandacht voor haar, die ze kreeg? Of zou ze inmiddels bezig zijn met een ander slachtoffer.

GitteNN

Vandaag vond ik deze tekst: https://www.famme.nl/verliefd-op-een-ander-zegt-over-je-relatie/

Misschien is dat het dan? Dat het niet "bewust" gebeurd. Dat ze er gewoon vatbaar voor zijn als er iets in hun leven niet goed gaat.

in de steek gelaten

Ik voel me zo bedonderd en in de steek gelaten .. moet het even kwijt.
Mijn man is nu 3 weken het huis uit en hij weet nu opeens dat hij niet terug wil ... je weet nooit wat de toekomst nog brengt maar voor nu moet het zo en natuurlijk gaat hij weer contact zoeken met die ander want ja. dat was zo heftig hij moet dat natuurlijk toch nog onderzoeken. Lekker dan ik krijg na 19 jaar niet eens een kans en zij na een paar maanden wel. Hij zegt dat hij het zo erg vind en verdrietig is om ons en voor mij maar het moet zo ... wat een gelul.
Een maand geleden zat hij nog helemaal overstuur op de keukenvloer dat hij mij niet kan verlaten enhij wist weer wat hij wilde en dat was mij en ons huwelijk.. wat een toneelstuk voelt dat nu.
Na bijna 4 maanden van heen en weer gegooid worden door hem .. wel voor mij kiezen.. twijfelen .. hoop geven en weer afnemen.. ik ben kapot.. wat doet dit pijn en ik weet niet hoe ik ervan af moet komen ..
En nog voel ik diep van binnen dat hij spijt gaat krijgen en gaat beseffen wat hij weg heeft gegooid .
dit is niet wat hij wil diep van binnen maar hij moet springen zoals hij zelf zegt..Wat een egoistisch gelul..
Ben echt zo verdietig en boos tegelijk..
Het alle ergste is nog dat hij in hetzelfde dorp blijft terwijl ik heb gezegt dat ik dat niet wil .. ik wil hem niet meer kunnen zien .. Hij heeft hier niks meer dus ga weg maar ook daar is die egoisme weer .. geen respect voor mijn gevoelens .. dus weer een steek erbij..
Ik weet het klinkt heel zielig maar zo voel ik me ook.. ik heb dit niet gewild niet zien aankomen en ben er echt kapot van...

Bobbie

Bobbie

23-12-2017 om 10:36

Och...

Sorry dit te horen; het is wat ik je vertelde. Een laffe manier en een langzame manier van de pleister aftrekken om het vooral zichzelf zo makkelijk mogelijk te maken.
Ik adviseer je om, als je kunt, meteen door te pakken.
Ook dit is echt niet meteen het einde, alles kan teruggedraaid worden.
Zeg hem alles dan maar in gang te zetten, verdeel de taken en ga aan de slag. Want straks gaat hij nieuwe kosten met z'n xxxxx maken en dat moet je jezelf niet aan willen doen. Zie vrouwen hier zolang volhouden dat ze er stuk aan gaan.
Ik was er eentje van en het is het niet waard.
Hak hem er af.
Niet omdat je dan nooit meer terug kan, dat kan als jullie daar voor kiezen, maar je beschermt jezelf ermee, je houdt je eigenwaarde veel meer, plus je voorkomt dat jij straks op enkele wijze zijn relatie meefinanciert en hem ermee weg laat komen.
Hou je taai, je kunt het wel, alleen vechten moet je nooit in je eentje doen. Laat hem maar schrikken.

tante Sidonia

tante Sidonia

23-12-2017 om 10:58

en bedenk

dat je kinderen centraal moeten staan in dit proces, niet hij (maar daar doe je niets aan als hij zo egoistisch is) niet jij en jouw gevoelens over deze scheiding, maar de kinderen die hier ongewild in meegesleurd worden. Voor hen is het wel goed dat hoj in de buurt blijft.

Flanagan

Flanagan

23-12-2017 om 11:06 Topicstarter

Iets om handen

Je kunt overwegen een huisdier te nemen. Zo kan je liefde geven en kan je de aandacht verplaatsen naar iets dat je met dankbaarheid verblijdt. Het kan je helpen de pijn minder voortdurend te beleven omdat je dan iets om handen hebt. De afleiding maakt dat je zelf scherper blijft als het gaat om financiële elementen, zoals Bobbie reeds aangaf.
Een kat is praktischer met evt. werk, een hond zorgt ervoor dat je de deur uitgaat voor een wandeling.

PIjnlijk maar normaal

https://www.nemokennislink.nl/publicaties/wat-flik-je-me-nou-over-overspel-en-ontrouw/

Overzichtsartikel door Asha ten Broeke.
Het kan misschien ook helpen om er wat analytisch naar te kijken. Hoe normaal het eigenlijk is, overspel, hoe makkelijk het voorkomt. Hoe groot de kans is dat het jou gebeurt of dat je het veroorzaakt. Overigens lijkt het bij de meerderheid toch goed te gaan. Overspel en scheiding is nog steeds een kwestie van een minderheid.

http://www.zoaandemaas.nl/wp-content/uploads/2012/06/Monogamie-als-doel-Hfdst-uit-Over-Seks-gesprokenvan-Bram-Bakker.pdf

Bram Bakker kiest voor de moraal van het doelbewust kiezen voor de monogamie, niet alleen vanwege de zekerheid, maar ook wat het jezelf en de ander leert. Je neemt altijd jezelf mee. Hij vertelt het verhaal van een echtpaar in overspel.

"De gang van zaken na een scheiding is heel vaak in lijn met wat er bij Saskia en Anton gebeurde. Zij forceert als het ware de breuk, maar staat een eind verderop met lege handen. Daar zouden alle mensen die overwegen hun relatie te beëindigen heel goed over na moeten denken voordat ze knopen doorhakken en onherstelbare schade aanrichten. 'Bezint eer gij bemint', kent iedereen. 'Lijden stopt niet door te scheiden', zou wel wat meer bekendheid kunnen gebruiken."

Pennestreek

Pennestreek

23-12-2017 om 12:59

Ach Dano

Wat een naar bericht. Ik had je wat anders gegund, maar helaas mocht het niet zo zijn.

Wat Bobbie zegt is natuurlijk waar. Ook als je gescheiden bent kun je weer bij elkaar komen. Dat betekent wel dat je die deur open moet willen houden. Want als hij na verloop van tijd (zoals de link van AnneJ aangeeft) zich realiseert dat hij in de volgende relatie ook gewoon zichzelf mee heeft genomen, en dus uiteindelijk met lege handen staat, moet hij wel weten dat hij terug kan. Als jij dat dan nog zou willen.

Ik snap helemaal dat je wil dat hij echt definitief uit je leven vertrekt. Ik had dat destijds ook heel graag gewild, juist die confrontatie iedere keer met wat je niet meer hebt leek me slopend. Daar zag ik nog het meeste tegenop. Maar ja, bij ons zijn er wel kinderen, dus dat kon sowieso niet. Ben heel blij dat ik dat scenario niet echt hoef te beleven.

Heel veel sterkte deze komende dagen. Ook nog zo'n lekker moment... Maar ja, het was sowieso al pijnlijk geworden met hem ergens anders aan het twijfelen. Ik denk aan je.

geen kinderen..

tante sidonia,
gelukkig hebben we geen kinderen .. daar ben ik heel blij om.

Flanagan,
Ik heb een hond die iedere dag bij me is gelukkig..ook al merk ik dat ik soms niet eens van haar kan genieten..De pijn en verdriet overhersen nog zo erg.
Hoe lang gaat dat duren ..?

Flanagan

Flanagan

23-12-2017 om 14:50 Topicstarter

Aan jou

Dat hangt m.i. van jouw veerkracht af.

De tijd samen was mooi en waardevol, de toekomst wordt anders maar hoeft niet minder waardevol te zijn.

Ps Ik hoop dat je vrienden je met de kerstdagen hebben uitgenodigd, als support.

Bobbie

Bobbie

23-12-2017 om 15:25

Tijd

Het kost tijd. Ik ben bv een gevoelsmens en ik heb uit alle macht geprobeerd de boel te rationaliseren. Letterlijk hardop. Aan genieten zou ik even niet denken als je aan het overleven bent. Ook niet aan wanneer het klaar is; je verwacht dan veel te veel van jezelf.

De goedbedoelde adviezen hier komen van mensen die zo ongeveer hetzelfde doormaakten en die waarschijnlijk fors plat op het gezicht zijn gegaan en allemaal anders hebben gereageerd omdat we nu eenmaal anders zijn. Niemand kan je vertellen hoe lang iets duurt, maar het is geen verkoudheidje van een week of twee.

Laat het er maar uitkomen; je bent hier niet alleen.

GitteNN

GitteNN

23-12-2017 om 16:57

Uptown

Je link: ik ben dat boek ook aan t lezen. Dus ja t helpt maar niet tegen de schaamte. Dat blijft en ook t gevoel dat er toch iets niet goed was bij mij blijft knagen

GitteNN

GitteNN

23-12-2017 om 17:06

Dano

Wat verschrikkelijk dit. Ik kan wel met je meeschreeuwen. Snap zo dat je van deze pijn af wil. Helaas gaat dat niet lukken voorlopig. En idd hoe erg dat je geen kans kreeg. Toch verdien je een mega respect van mij maar nog veel meer van man. Hoe lief is dat dat je m alle tijd gunt om alles op een rij te zetten. En dan dit. Mss ben je uiteindelijk wel beter af zonder. Maar dat kun je niet overzien nu. Het gaat ook alleen om jou. En er is nooit iets verloren. Alleen jij bepaald wat goed voor jou is. Als man toch terug wil over een aantal dagen is t alleen jij die beslist wat daarmee te doen.
Helaas zit je nu in een heel rauw en pijnlijk stuk.
Idd we zaten er allemaal. Soms duiken we nog een heel eind terug. Maar ook jij komt hier uit. Mss helpt die wetenschap voor je. Doe lekker wat jij wil doen. Janken schreeuwen gooien. Met thee op de bank.....
Heel veel sterkte. Snif

bedankt

Iedereen bedankt voor het medeleven .. jullie weten als geen ander hoe het voelt.
Ik blijf het bijzonder vinden dat je denkt iemand te kennen na 19 jaar en nooit had verwacht dat juist diegene je zo ontzettend veel pijn zou kunnen doen en je ook nog in de steek laat , via een appje na 19 jaar .
In deze klote tijd ...

Bobbie

Bobbie

24-12-2017 om 17:06

Sterk

Je komt er, we komen er allemaal. Voor nu een knuffel, een kneep in de hand, een knipoog die: " ik snap het" zegt en ik denk aan allemaal.

knor

knor

24-12-2017 om 19:09

Dano

Wat enorm verdrietig. En dan via een appje,dan zal dan wel uit onmacht en schaamte zijn maar wat harteloos komt het over. Heel veel sterkte, hopelijk ben je met lieve mensen om je heen deze kerstdagen.

kerst

Ik wil iedereen, ondanks alle slechte dingen die er gebeuren, hele fijne dagen wensen. Ik hoop dat jullie omringt zijn met mensen waar je van houdt. Of dit nu je kinderen of andere familie/vrienden zijn.

Dano: wat sneu, wat laf... het eerste wat zo in me omhoog komt. Maar als dit voor hem de manier is om het af te sluiten dan vind ik dat dit wel wat zegt. Over hem dan... Zo sluit je 19 jaar niet af lijkt me. Zou het wanhoop zijn? Een overhaastte beslissing? Tja..sterkte!

uptown

Dank je..
Ik vind het ook heel laf en ik voel ook dat dit niet het einde is .. Hoe kan je 19 jaar binnen 4maanden al opgeven via de app omdat face to face te emotioneel is.. zeker laf .
Volgens mij is bij niemand alles in 4 maanden beslist toch dus dit is een snelle beslissing van hem en al na 2 weken uit huis , terwijl hij daarvoor nog riep dat hij er alles aan ging doen om het goed te maken .. nee.. kloppen doet niet maar ik moet het er mee doen..
Gelukkig heb ik hele lieve mensen om me heen die zorgen dat ik niet de hele dag alleen ben maar ik blijf denken dat het anders had moeten zijn .. hij had er voor mij moeten zijn zoals hij dat belooft heeft ooit..

Fijne dagenn voor iedereen ondanks alle verdriet
...

Been there

Been there

25-12-2017 om 13:49

Ach Dano

Wat verdrietig. Ik sluit me aan bij de anderen. Ik ben blij dat je lieve mensen om je heen hebt. Helaas weten velen van ons dat niets vanzelfsprekend is, je hebt er misschien niets aan, maar weet dat door je berichtjes hier aan je gedacht wordt. Veel sterkte....er brand hier een kaarsje voor jou.

Niet eerlijk

Wat mij het meeste raakt is dat de mannen die hun vrouw/vriendin bedriegen uiteindelijk zelf vaak de makkelijkste weg willen kiezen. Hier ook: "ja ik vind het lastig om jou verdrietig te zien"....Tja... dan had je niet met dat andere mens moeten gaan eikel. Sorry maar ze willen gewoon de gevolgen niet onder ogen zien. Ik ben niet gelijk weer happy de peppy. Jammer maar zo gaat dat niet. En dan zelf zielig gaan lopen doen. Want ze willen zo graag verder met hun leven... ja ik ook... maar als je iemand niet meer vertrouwd dan gaat dat soms een beetje lastig. Want twee keer in een jaar keihard liegen in iemand zijn gezicht vind ik niet heel normaal. Maar daar moet ik dan maar mee leven denk ik.

Dano ik hoop van harte dat hij er achter komt dat hij fout zit/zat. En weet je, het is hier al vaker gezegd: ze nemen zichzelf overal mee naartoe. Dus weglopen bij jou kan...maar weglopen van zichzelf niet.

uptown

Ik krijg via de app natuurlijk ook steeds te horen hoe verdietig hij is en hoe erg hij het vind ..want het is hem overkomen en dan van die zielige emoticons erbij ... verchrikkelijk.
Ik ben kapot , gebroken , voel me in de steek gelaten en alleen.. Ik heb niks .. behalve gelukkig mijn hondje . Hij zit waarschijnlijk alweer met zijn vlinders voor haar . Ze ( die mannen) hebben echt geen idee.

Ik hoop inderdaad dat hij dit wat hij mij heeft aangedaan voor de rest van zijn leven mee sleept als een betonblok om zijn nek... dat heeft hij zelf ook gezegt maar ik hoop het echt..want of hij er echt zo mee zit dat betwijfel ik nu... tot hij op een dag zijn vlinders dood ziet liggen en er achter komt wat hij heeft achter gelaten..

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.