Relaties Relaties

Relaties

Verder na ontrouw deel 3

Deel 2 was de 1000 gepasseerd maar nog zeker niet ten einde.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

scheiden of wachten

waar ik nu de hele tijd aan moet denken is of ik nu de stap moet nemen om een scheiding aan te vragen of dat ik het aan hem moet overlaten?
Ik gun hem eigelijk niet dat ik het doe want dat is dan makkelijk voor hem maar ik wilhem eigelijk wel uit ons appartement kopen en hij heeft eigen rekeningen waar ik nu geen zicht op heb . Normaal gesproken zou ik hem vertrouwen dat hij eerlijk is maar dit gaat om geld en hoelang voordat zij zich er misschien mee gaat bemoeien..
Heeft iemand misschien een tip?

Bobbie

Bobbie

27-12-2017 om 12:55

Zelf

Wat je zelf regelt heb je zelf in de hand. Je financiert straks die tante daar mee. Hij kan werkloos raken, een ongeluk krijgen. Alles wat je doet kan worden teruggedraaid, maar als je te laat bent ben je voor jaren de financiële pineut.

Zelf

Helemaal eens met Bobbie. Je reconstrueert daarmee vooral je eigen leven. Zo moet je het zien.

Vertellen, pijnlijk en Dano

Over het wel of niet vertellen... Ik ben altijd erg open. De mensen die mij kennen zien al snel of ik wel of niet lekker in mijn vel zit, voor mij was het dus onmogelijk om het voor me te houden. Ik weiger ook om me stil te houden en me te schamen voor de fout die hij gemaakt heeft.
Nu is dat natuurlijk voor iedereen anders, het heeft mij heel erg veel geholpen. Ik heb eigenlijk nooit te horen gekregen dat het wel goed komt. Wel dat mensen achter mij staan, welke keuze ik ook zou maken. Een enkel iemand zegt dan dat zij het wel zouden weten als het hen zou overkomen maar dat druk ik meteen de kop in door te zeggen dat ze het niet in kunnen schatten van tevoren en dat ik dat voor dit hele gebeuren ook altijd zei. Nooit iemand die me daarna nog tegen sprak.

Tja... alles is op het moment pijnlijk. In heel veel films en series gaat het over liefde, vreemdgaan e.d. en dat is gewoon een heel moeilijk punt. Ik laat man dan eigenlijk altijd wel merken dat ik dat moeilijk vindt, of hij pakt dan zelf even mijn hand en knijpt erin.

Dano wat klote... Sorry dat ik het zo zeg, ik voel heel erg met je mee. Ik snap heel goed dat je wilt dat hij weg gaat zodat je hem zo weinig mogelijk ziet want al die keren dat je hem tegen komt zul je weer die pijn voelen. Maar lieve Dano, ik vind je toch zo sterk. Je hebt hem de tijd en de ruimte gegeven. Ik vind dat heel knap van je.
En ja het is zo herkenbaar dat je iemand denkt te kennen na al die tijd maar dat diegene jou toch zoiets aan kan doen
Ik denk dat ik zelf de scheiding zou aanvragen. Om jezelf te beschermen en hem te laten zien dat je het er niet bij laat zitten en voor jezelf op komt. Verder kan ik me helemaal in Bobbie haar woorden vinden.

Hoe nu verder

Hier kabbelt alles langzaam voort. Ik merk dat ik hem steeds een beetje meer ga vertrouwen, al is dat natuurlijk een proces van jaren. Maar er zijn ook genoeg momenten die me weer heel onzeker maken.
Laatst was hij in de keuken met zijn telefoon, toen ik eraan kwam lopen drukte hij iets weg. Hij zei dat het pinterest was en dat het niet de bedoeling was om weg te drukken maar dat hij op een verkeerde knop drukte. Ik was natuurlijk in alle staten. Hij zei dat het pinterest was en ik zei hem dat ik had gezien dat het facebook was. Dat gaf hij later toe. Vervolgens heeft hij de hele avond zijn excuses aan geboden omdat hij had gezegd dat het pinterest was ipv facebook en dat het stom was om dat niet meteen te zeggen. Waarom zou hij nou in vredesnaam daarover liegen als het iets onschuldigs was...?!?! Ik zoek er natuurlijk meteen iets achter. Ik weet niet wat ik hier mee moet...

Buiten dit incident ging alles eigenlijk wel goed. Hij zegt weer dat hij van me houdt, dat hij niet begrijpt waarom hij mij zoveel pijn heeft gedaan, dat hij mij niet kwijt wil en dat ik de enige ben voor hem. Hij is echt heel lief voor me en we hebben ook weer lol samen.

Kan het gewoon niet geloven.

Ben foto's aan het bekijken en van mijn mobiel aan het afhalen.. als je dan alle gezamelijke foto's ziet dan snap ik het gewoon niet.. echt er was gewoon niks aan de hand ... dat zit mij het meeste dwars hij weet al veel langer dat het bij hem veranderd en ik leef mijn leven met hem en dat was leuk en we deden zo veel samen, vakanties nog gepland .. echt hoe kan iemand dat terwijl hij achter je rug met andere dingen bezig is en dan nadat het uit is gekomen direct kiezen voor mij maar dat was al meer uit angst .. angst om mij aan te kijken en te zeggen dat hij alles weg gooit om een onzekere toekomst in te gaan ... ongeloofelijk..
Maar hij zal aan het kortste einde trekken want en dat heb ik hem ook gezegt .. hij gaat zo een spijt krijgen .. Hij gaat nooit meer krijgen wat wij hadden en deden .. en zeker niet met een kut (sorry) met 3 kinderen terwijl je die zelf niet hebt of hebt gewild...

Flanagan

Flanagan

30-12-2017 om 09:08 Topicstarter

Dano,

Op OOLzijn er oude draadjes met tips waar je rekening mee kunt houden.
Zie link post #3.

Verder kent dat draadje een raar verloop maar dat terzijde.

https://www.ouders.nl/forum/echtscheiding-en-erna/welke-rechten-heb-je-als-man-bij-een-scheiding

hoe laat je los

weer een rot dag ..de laatste dag van het jaar en dan het besef dat je alleen 2018 in gaat..
Ik kon het niet laten en heb hem een app gestuurd dat hij dit toch niet kon maken om mij alleen te laten en het goed moet maken ...dat ik die kans verdien en zij niet. Natuurlijk krijg ik terug dat het nou eenmaal zo is en dat hij het verschrikkelijk vind maar dit de weg.. wat bedoeld hij daar nou mee???
Dan heeft hij ook nog het lef om mij alvast het allerbeste te wensen voor 2018 .. is hij niet goed of zo...
Ik moet hem los laten want ik ga hieraan onderdoor en hij is duidelijk ontoerekeningsvatbaar ..dat kan de enige verklaring zijn voor zijn woorden en daden... maar hoe laat je los als je gevoel zo overhoop ligt...?

tante Sidonia

tante Sidonia

31-12-2017 om 14:12

uh Dano

Is hij ontoerekeningsvatbaar? Waar leidt je dat uit af?
Ik heb het gevoel dat je een beetje zaken niet meer helder ziet. Jouw appje dat hij dit niet kan maken is op zijn zachts gezegd niet handig. Wat denk je te bereiken?
Probeer jezelf bij elkaar te rapen en zoek je heil ergens anders. Heb je vrienden waar je vanavond heengaat?
sterkte!

tante sidonia

Ik dacht dat ik hier gewoon even mijn frustatie kwijt kon zonder oordelen ...
Ik vind dat ik mijn man want dat is hij nu nog wel mag laten weten dat ik me klote voel of het nou handig is of niet .. laat hem zich ook maar kut voelen.. Misschien ben ik ook wel niet toerekeningsvatbaar op dit moment maar ik heb hier niet om gevraagd . Net zoals iedereen hier en ik weet het allemaal nog niet zo lang dus ik vind dat ik nog wel even mag spuien... Ik raak mijjn huwelijk kwijt en dat weet ik ook pas 2 weken dus die beste wensen vond ik gewoon erg ongepast.. Sorry

Pennestreek

Pennestreek

31-12-2017 om 20:00

Dano

Tuurlijk mag je spuien. Sidonia probeert je denk ik alleen te laten zien dat jouw acties ook weer reacties oproepen. En die zijn in deze situatie haast vanzelfsprekend niet de reacties die je zou willen krijgen van je bijna ex. Dus, als je dat van tevoren weet, kun je er ook voor kiezen om hem niet te appen.

Ik snap hoe je je voelt. Jij bent door deze situatie enorm overvallen. Je man is je in zijn proces mijlenver vooruit. Hij wenst je het allerbeste voor volgend jaar, hij is er niet op uit om je pijn te doen, hij heeft niet voor niets zo lang zijn leven met je gedeeld zonder grote problemen, ik denk dat hij oprecht is. Hij had ook niet echt anders kunnen reageren, toch? Wat hij ook zegt, het is altijd fout. Want je wil maar één ding van hem horen, en dat gaat hij niet zeggen....

Heb je al professionele hulp voor jezelf? Ik ben in die situatie aan een lage dosis antidepressiva gegaan om te kunnen slapen. Dat is heel belangrijk om overeind te blijven, goed slapen. Zorg goed voor jezelf, zoek familie of vrienden op om je te laten vertroetelen en om bij uit te huilen, ga naar buiten, het strand is ideaal, zeker met deze wind. En laat je tranen lekker lopen en schreeuw tegen de wind in. Ga boksen, hardlopen, wat jou maar een fysieke ontlading kan geven.

En probeer inderdaad jezelf bij elkaar te rapen. En als dat niet gaat, ook geen punt, dat komt wel weer. Je mag best af en toe toegeven aan alle pijn en verdriet. Maar zorg wel dat je niet blijft hangen daarin. Schakel een bekende in om je er dan weer uit t trekken. Logeren bij anderen kan daarbij helpen, dan ben je gedwongen om een beetje 'sociaal' te doen.

Heel veel sterkte. En ook ik wens je het allerbeste voor volgend jaar. Het wordt heftig en zwaar, maar je gaat ook heel veel over jezelf leren en ervaren dat je veel sterker bent dat je ooit had gedacht.

Bobbie

Bobbie

01-01-2018 om 12:52

Waarom en hoe

Waarom stopt mijn wond niet met bloeden nadat ik gevallen ben?
Dat doet ie wel maar niet meteen.

Waarom kun je niet loslaten en hoe moet dat?
Omdat je geen robot bent die een knop letterlijk omdraait. Dat knopje vind je pas later en ook dan schiet je nog wel eens terug.

Je hele lijf verzet zich in ongeloof en weerstand op het moment en daardoor denk je niet verder dan wat was en is.

Wat je kunt doen heb ik al genoemd: het heft in eigen handen nemen ter bescherming van jezelf.

Je kunt niet de achtbaan niet ontsnappen, je mág je zo voelen al voelt dat verschrikkelijk.

GitteNN

GitteNN

03-01-2018 om 19:23

Weer boos

Weer boos. Bedrogen bedonderd voelen. Die Truus wil ik zo graag morus leren. Weer weg willen. T krediet is zo flinterdun. Beetje spanning of stress en ik wil schreeuwen dat als t m niet bevalt hij maar een ander zoekt. Dat kun je hartstikke goed dus wat let je. Nee ik ga mijn leven NOOIT eindigen met deze man. Gisteravond Pauw gezien en t is me meer dan eens duidelijk zeker mannen zijn NIET geschikt voor trouw tot de dood ons scheidt. Ik dacht dat t bestond. Maar nee. Evolutionair kan t al niet. En nu ook bij ons. Nee niet weer vreemd gegaan hoor maar nog steeds aan t dealen met die shit. En zij? Die kut Truus....nieuwe relatie en weer door. Ik zit ongevraagd met deze shit.
T gaat maar niet weg. Ik haat t leven af en toe.

Gebruik je terugvalplan ...

... waar je ooit over schreef. Het hielp je toen blijkbaar goed, probeer dan nu tot rust te komen en neem het ter hand.
Boos zijn mag, verdrietig zijn mag, alleen moet je voor jezelf zorgen en uitkijken dat je niet wegzinkt.

Pennestreek

Pennestreek

03-01-2018 om 21:57

Precies, je weet hoe je dit moet aanpakken

Kom op, je kan het!

Wel heel vervelend voor je dat het je weer zo aanvliegt. Had neem ik aan een reden/oorzaak? Ja, dat kan je emoties zo ineens weer helemaal ondersteboven gooien. Maar je bent er eerder doorheen gekomen, dat kun je nu ook weer.

En kijk eens naar hoe lang er tussen deze en de vorige 'dip' heeft gezeten. Alweer veer langer dan tussen de vorige en die ervoor. Echt, je gaat zo goed!

En je zegt weer: met deze man ga ik niet oud worden. Niet doen! Als dat is wat je echt denkt, wat je diep van binnen echt denkt, gaat het ook niet lukken. En dan kun je er beter nu een punt achter zetten, denk ik. Nee, je doel is WEL met deze man oud worden. Focus daarop, hoe ga je dat doen, wat heb je daarvoor nodig? Positief blijven, zien wat er wel is en jezelf weer bij elkaar rapen. En je man mag daarbij best helpen. Hoef je niet alleen te doen.

Sterkte meis.

GitteNN

GitteNN

04-01-2018 om 11:22

jullie woorden

zijn al voldoende. ik weet waar het vandaan komt. puber in huis die niets doet. geen huiswerk geen taken etc. kan er zo niet tegen....

daar start het. jullie woorden en een nachtje slapen doen veel wonderen. en ook denken; overal is wel iets. het kan niet meer zo voelen als voorheen.

het komt echt wel goed. en ja samen eindigen? ik weet het niet. Dat wilde ik heel graag maar maakt me niet zoveel meer uit. ik kan zoveel meer aan dan hiervoor. liever gelukkig alleen dan niet geaccepteerd en bedrogen samen.

xxGitteNN

samen eindigen of niet...

Niemand is daar 100% zeker van, ook niet de koppels waar geen ontrouw was. Er zijn zoveel andere dingen die kunnen spelen.
Het feit dat je nog bij hem bent en werkt aan herstel, wil toch wel iets zeggen. Het feit dat er nog voldoende liefde over is om voor te vechten wil ook iets zeggen.
Jij kan ten alle tijde nog weggaan als het niet lukt.
Ook hij zou op een bepaald moment kunnen zeggen: nu is het genoeg geweest, als je me toch niet kan vergeven, heeft dit geen zin. Het feit dat hij dit niet doet en nog steeds meewerkt aan herstel wil echt wat zeggen.
je zegt vaak... het is zo moeilijk dat ik niet meer die ene ware ben...
Maar dat ben je net wel... die ene ware waar hij het waard vindt om voor te vechten en bereid is om hiervoor door de shit te gaan en vol te houden. Probeer het misschien ook zo eens te zien.
succes

PS
vergeven doe je voor jezelf - Willem Glaudemans
http://www.willemglaudemans.nl/wp-content/uploads/2009/10/Staya-Erusa-Willem-Glaudemans-vergeving.pdf

GitteNN

GitteNN

04-01-2018 om 16:40

Maete2

het is zo moeilijk dat ik niet meer die ene ware ben...
Maar dat ben je net wel... die ene ware waar hij het waard vindt om voor te vechten en bereid is om hiervoor door de shit te gaan en vol te houden. Probeer het misschien ook zo eens te zien.

ga ik doen.
heb je link uitgeprint en ga vanavond lezen. dank je wel. lieve grt.
GitteNN

Flanagan

Flanagan

04-01-2018 om 17:23 Topicstarter

GitteNN

Ik vond deze link heel prettig om te lezen. Geen bagatelliseren maar verhelderd en ondersteunend.

http://relatieproblemen.nl/wat-moet-ik-doen-als-ik-mijn-partner-niet-kan-vergeven/

GitteNN

Ik lees je bericht en denk zat ik maar in jouw situatie .. je man blijft bij je begrijp ik en wil met je vechten voor jullie.. Die van mij geeft het na 3 maanden al op , hij wil nu helemaal voor zijn verliefdheid gaan en heeft rust nu omdat hij sinds hij uit huis is de spanning thuis niet meer heeft en hij namelijk te laf is om sowieso het gevecht aan te gaan .. Hij zegt dat het niet ging tussen ons kwa spanning thuis .. nou bij hem dan want voor mij was het anders maar nogmaals hij is te laf en het is makkelijker om dan weg te lopen voor alles in plaats van het verdriet en alles wat er bijkomt aan te gaan.
Begrijp me niet verkeerd , ik snap jou en het proberen met elkaar na alles is zeker heel zwaar maar ben toch ook wel jaloers op degene die die kans wel krijgen want ik krijg hem niet .. nogmaals die van mij gaat lekker achter zijn vlinders aan omdat hij vind dat hij dat niet kan en mag (ja, mag zegt hij) negerenen Hij gooit 19 jaar zo maar weg ....zonder te vechten..

sterkte .. want ieder zijn verdriet en gevecht is zwaar dat is gewoon een feit..helaas

regenboog

regenboog

05-01-2018 om 09:29

....

Ik snap je wel hoor GitteNN.
Heb die gevoelens ook wel af en toe, er zijn periodes dat ik me heel gelukkig en tevreden voel met man en de toekomst rooskleurig inzie maar er zijn ook weleens twijfels en dan weet ik niet zo goed meer wat ik voor man voel en of ik oud met hem wil gaan worden.
Man is ten opzichte van mij erg veranderd, zoekt veel meer toenadering, stuurt meerdere lieve appjes per dag naar me, is attenter geworden.Kortom 2 jaar geleden voordat de ellende uitkwam zou het voor mij de ideale man zijn geweest.
Maar er is nu iets weg....Ik kan dat moeilijk omschrijven maar ik mis iets.
Het vertrouwen is alweer vrij goed te noemen maar er knaagt iets.
Misschien wel dat mijn man tot zoiets in staat is geweest, ik weet het niet.
Met oud en nieuw ging er ook door mij heen, wil ik dit allemaal nog wel en ben ik eigenlijk wel gelukkig zo, wat voel ik nu echt voor hem?
Ik hou echt wel van man maar toon het niet zoals hij nu doet.
Dat kan ik niet meer, ik blokkeer dan.
Waarom kan ik niet gewoon tevreden en gelukkig zijn?

Regenboog

Pennestreek

Pennestreek

05-01-2018 om 12:13

Regenboog

Omdat er iets heel fundamenteels van je is afgenomen, namelijk het vertrouwen dat er tenminste één persoon op deze aarde is die er altijd onvoorwaardelijk voor jou zal zijn. Juist degene op wie je altijd zou moeten kunnen vertrouwen heeft je keihard voorgelogen. Het is gewoon een soort ptss, voor mezelf verklaar ik het tenminste zo. Als je een keer een ongeluk hebt gehad, blijft dat ook letterlijk in je lijf zitten. Als je een harde knal ziet, of iets vanuit je ooghoek ziet bewegen is die blinde paniek in een split second terug. Je hart klopt in je keel, de adrenaline giert door je lijf. Zo reageer je ook als er iets gebeurt dat je herinnert aan de ontrouw. Bij mij tenminste. Niet alleen een emotionele maar vaak ook een heel fysieke reactie.

En in de basis is er dus inderdaad echt wel iets veranderd, iets dat volgens mij defintief kapot is. Maar, ik denk dat dat ook zou gelden voor nieuwe relaties. Het vermogen om zo blIndelings op iemand te vertrouwen ben ik kwijt. Dus wat dat betreft zou ik er niets mee opschieten als ik met ons huwelijk zou stoppen. Dat stemt me af en toe heel erg verdrietig.

Ik heb beide links een beetje bekeken, volgens mij ben ik goed op weg wat betreft accepteren en vergeven, maar hoe ik dat stuk vertrouwen terug zou moeten krijgen weet ik niet. Ik merk wel dat naarmate het beter gaat met accepteren en vergeven, en naarmate de tijd verstrijkt, het allemaal makkelijker wordt. Ik schiet minder snel in de paniek, ik heb steeds minder dips, kortom ik kom er wel.

regenboog

regenboog

05-01-2018 om 13:07

Pennestreek

Heb jij dan ook wel dat je soms twijfels hebt over je gevoelens voor je man en over een toekomst samen?
Ik weet ook wel dat ik het in een nieuwe relatie het ook zal meenemen en je ook anders in een relatie zal staan, het blijft je toch altijd bij.
En wie zegt dat het in een nieuwe relatie niet zal gebeuren?
Maar zo wil ik mijn leven niet gaan slijten, dan heb ik geen leven meer dan kan ik beter een oude vrijgezel worden.
Ik geloof man dat hij ook nooit meer zoiets wil veroorzaken, hij weet wat de keerzijde van de medaille is en wat voor een ellende het brengt.
Het voelt goed tussen ons en we hebben nu een fijne relatie, beter dan ooit maar er is ook iets stuk.
En daar heb ik vooral moeite mee.

GitteNN

GitteNN

05-01-2018 om 13:36

dano

ik snap het helemaal.ik vind het ook erg laf van je man. en die truus is ook een sukkel. ze begint iets met iemand die start met een leugen naar zijn vrouw. zij weet dus dat hij onbetrouwbaar is. hoe dom is dat? en mss doet zij dat ook wel naar haar partner (weet even niet meer of dat zo is/was). ook in die relatie zal het gras niet meer zo groen zijn op den duur en dan?? ik zou het ook nog erger vinden als ik geen kans had gehad. och weet je ik weet het ook niet. ik riep zo vaak er de stekker uit te willen trekken. altijd geroepen als hij zoiets zou doen ik hem er uit zou gooien. niet gedaan. je weet gewoon niet hoe je zou reageren.

maar ik snap heel goed dat je daar zou willen staan waar ik sta. JIJ mag dit zeggen. hier zijn allemaal lotgenoten. en met elkaar schrijven over de situatie helpt elkaar. hoe die er ook voor staat.

maar helemaal geen kans krijgen is echt wel heel erg. ik weet niet eens wat ik er op moet zeggen. ik kan je alleen maar sterkte wensen en hoop dat je mensen om je heen hebt die je wel kan en durft te vertrouwen. die er ook echt voor je willen zijn. heb je dat?

GitteNN

GitteNN

GitteNN

05-01-2018 om 13:43

Flanagan

dank je ik ga het lezen.
lieve grt GitteNN

GitteNN

GitteNN

05-01-2018 om 13:46

regenboog

ik kan er niets aan toevoegen. dat is precies wat en hoe ik het voel. precies hetzelfde. alsof ik het zelf heb geschreven. dat gevoel is zo naar. dat gevoel maakt verdrietig, dat gevoel maakt alleen. kun jij er over praten met man? of met een ander? ik voel me daarin gevangen. hier kan ik wel m'n ei kwijt. dat is erg fijn.

GitteNN

regenboog

regenboog

05-01-2018 om 13:53

Dano

Ik vind het vreselijk voor je.
Hier wilde man in eerste instantie ook verder gaan met haar en onze relatie van ruim 15 jaar aan de wilgen hangen!
Gelukkig kwam hij na een paar dagen tot inzicht en wilde hij ons toch nog een kans geven.
Waarschijnlijk speelt ook mee dat wij samen een zoontje hebben.
Niet dat hij het daarvoor deed want dan gaat het niet werken maar heeft wel meegespeeld.
Man was ook erg verliefd op haar en ze hadden ook al plannen voor de toekomst.
Hij had ook echt last van liefdesverdriet maar realiseerde zich gelukkig ook wel dat zodra de roze bril weg is en het niet meer allemaal in het geheim moet dat het dan heel anders is.
Je weet nu wat je hebt en weet niet wat je uiteindelijk krijgt.
Het gras lijkt misschien wel groener maar wordt ook dor bij weinig onderhoud.
Echt jammer dat je man het niet wil proberen, ook niet in relatietherapie wil gaan desnoods om het goed en netjes af te ronden.
Misschien is zijn gevoel voor jou weg maar het kan terugkomen maar dan moet je daar wel aan willen werken.
Ik wens je heel veel sterkte!

GitteNN

GitteNN

05-01-2018 om 13:54

pennenstreek

ja dat is het. het vertrouwen dat je VEILIG bent bij die ander. die ander die onvoorwaardelijk van je houdt. eigenlijk wat regenboog ook schrijft. de links heb ik nog niet helemaal gelezen. hoop daar nog inspiratie en vertrouwen uit te halen.

GitteNN

Pennestreek

Pennestreek

05-01-2018 om 14:00

Regenboog

Nee, ik twijfel niet aan mijn gevoel voor hem. Nooit gedaan ook. Dat maakte het ook extra pijnlijk denk ik. Meer ongelijk. Ik trok toch altijd aan het kortste eind. Ik had kunnen kiezen voor zelf scheiden, maar dan was ik de liefde van mijn leven sowieso kwijt. Dat was voor mij geen optie. Naast dat ik de kinderen een scheiding wilde besparen, ik wilde daar koste wat het kost niet zelf de kartrekker in zijn. Ik kon dus alleen maar afwachten wat zijn beslissing zou zijn, en dat was dus uit elkaar. Wat dat betreft was mijn situatie hetzelfde als die van Dano, out of the blue, geen kans gekregen om er wat aan te doen. Zo machteloos en waardeloos voel je je dan, letterlijk, niet de moeite waard om voor te vechten...

Ik twijfel wel heel vaak aan een toekomst samen, omdat man nog steeds wat mist, daar is hij heel eerlijk over. Er is ook heel veel wel, en op dit moment is dat wat er wel is heel erg de moeite waard. Hij werkt nog steeds hard, het gaat samen heel goed, beter dan voorheen. Maar weten dat je partner niet helemaal gelukkig is, en ook weten dst je daar niets aan kunt doen, dat is heel moeilijk. Want voor mij is niet de vraag of die balans ooit weer de andere kant op om zal slaan, maar wanneer. Ook dat is een stukje vertrouwen dat nooit meer zal herstellen, het vertrouwen dat het wel goed zit. Het zit niet goed, niet 100%. En nee, dat zit het natuurlijk in een relatie nooit, maar weten dat dat stukje er zit is heel naar. Overigens ziet man dit anders hoor. Hij gaat er wel vanuit dat we samen oud worden. Heeft het onlangs gehad over een ander huis kopen, dat geeft (voor mij) wel aan dat hij toekomst ziet in ons. En bovendien zal hij inderdaad nooit meer dezelfde weg volgen als het toch ooit eens minder mocht worden. Hij heeft ook heel veel geleerd het afgelopen jaar. Maar toch...

regenboog

regenboog

05-01-2018 om 14:00

GitteNN

Ik praat er wel eens met man over en hij zegt mij te begrijpen en wil me ook wel helpen maar ik denk dan vaak je kan het helemaal niet begrijpen hoe ik me voel!
Hij is dat speciale gedeelte of hoe je het ook wilt noemen niet kwijt in onze relatie.
Ik heb hem niet bedrogen dus hij weet niet hoe dat voelt. Ik heb hem na de tijd wel vreselijk gekwetst en ook wel pijn gedaan.
Ben een naar mens geweest maar kon het niet helpen, ik had zo veel pijn en verdriet.
Was aan het overleven en kon niet meer goed helder nadenken.
Het is zo complex af en toe.
Gelukkig is dat over en zit ik nu nog met wat restverschijnselen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.