Relaties Relaties

Relaties

Verder na ontrouw deel 3

Deel 2 was de 1000 gepasseerd maar nog zeker niet ten einde.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Pennestreek

Pennestreek

10-01-2018 om 14:06

Hmmm

Ik kan me voorstellen dat hij daar dan weer door overvallen is. Hij heeft nog geen keuze gemaakt, maar jij dus duidelijk wel. Ik vind dat je van tevoren had moeten aankondigen dat je dit ging doen. Sterker nog, ik vind dat je het verdelen van spullen samen had moeten doen.

Ik snap dat je door wilde pakken, maar je bent nu wel heel erg hard van stapel gelopen...

Bovendien geef je nogal gemengde signalen af, want je hebt alles al geregeld, maar zegt dat het niet wil, en je zegt ook dat als hij wil scheiden hij de mediator in moet schakelen, maar eigenlijk had je ook dat al gedaan.

Je hebt het naar mijn idee niet handig aangepakt, hij ook niet, daar niet van, maar als je echt de deur open had willen houden was dit denk ik niet de manier. Ik ben heel benieuwd hoe hij nu gaat reageren.

Nou zeg

Als je afhangt van je wijfelende ex, soms nog jaren, is het niet goed dan moet je zelf gaan doorpakken, kan ook een waarschuwing zijn. Nu doet Dano dat en dan is ze weer te confronterend?
Ik vind het een prima stap. Wijfelende ex heeft een duidelijke boodschap gehad: jij wil scheiden, doe dat dan ook. Houd ons niet aan een lijntje. Dat kan zelfs een reden zijn dat wijfelende ex terugkrabbelt omdat er een lichtje opgaat dat er ook consequenties zitten aan zijn gedrag.
Dat je van wijfelende ex vraagt om de afspraak met de mediator te maken laat ook nog wat opening bij hem. Had je dat zelf gedaan dan was het definitiever aangekomen.

Bobbie

Bobbie

10-01-2018 om 17:28

Soms

Als de ander niet duidelijk is, moet je zelf initiatief nemen. Weg uit Niemandsland, weg van de onduidelijkheid. Laten zien dat je best zonder kunt ( ook al is dat moeilijk,) en een eind maken aan het lijden.
Een en ander wordt op die manier niet jaren gerekt, waarbij tenminste 1 partij na jaren nog geen zekerheid heeft.
Wie weet schrikt hij wakker.
Geschokt mag hij zijn; het is geen zielepietje; hij heeft zich in deze situatie gemanoeuvreerd en dan moet je gevolgen dragen.
Niets in het leven is definitief, maar voor nu heeft Danon laten zien dat ze grenzen stelt, de leiding terugpakt, duidelijkheid geeft door te zeggen: tot hier en niet verder.
Ik vind dat positief en wat hij daarvan vindt zal toch niemand een zorg zijn?

vreemde wending

Ik denk dat ik het inderdaad goed heb gedaan .. in ieder geval voor mezelf want het gaf /geeft mij een goed en sterk gevoel en ik heb vandaag weer een mail gekregen van mijn man en geschrokken is hij .. Hij twijfelt en weet dat hij misschien foute keuzes heeft gemaakt.. We gaan straks praten... hij komt naar huis toe om te praten. Nou .. ga ik er niet te veel van verwachten maar ik ben nu in ieder geval duidelijk en zo voelt het ook voor mij. Hij kan nu de keuze maken om in ieder geval een echt plan met mij te maken als hij ons een kans wil geven en anders zet ik de scheiding door. Ik ga niet meer mee in zijn twijfel daar ga ik kapot aan en daar pas ik nu voor ... dan maar zonder verder.. en spijt zal hij krijgen maar dan is het te laat..

Pennestreek

Pennestreek

10-01-2018 om 19:40

Nou, fijn dat hij in ieder geval komt praten

Ik hoop dat het een goed gesprek wordt. En als jouw aanpak jou een goed gevoel geeft heb je inderdaad het juiste gedaan. Het zou alleen niet mijn aanpak zijn. Spullen die van jullie samen zijn alvast verdelen vind ik wel ver gaan. Maar dat is dus hoe ik er tegenaan kijk.
Succes straks!

ik word gek

wat een gesprek .. echt ik word gek.. weer hetzelfde hij weet het niet. Hij is zo in de ban van haar en zijn verliefdheid maar hij kan geen afscheid nemen van mij.. Hij zegt dat hij al met 1 been in een nieuwe relatie met haar dus staat maar dat het niet goed voelt om bij mij wegbte gaan.
Wat moet ik hier nou mee????
Nu is hij weg en naar haar toe geen idee wat hij van plan is ... laat me maar even zegt hij?
Het enige dat ik nog heb gezegd is dat ik heel binnenkort iets wil weten van hem ...of vechten voor ons huwelijk of een scheiding en dan is het klaar .. dan wil ik hem ook niet meer zien.. over en uit..

moet het kwijt

sorry moet het gewoon even kwijt ... hij noemt het verdomme gewoon al een nieuwe relatie... hoe kan hij , we zijn nog getrouwd ... Wat zit er toch in de koppen van die mannen... snap het gewoon niet .... ???!!!!!!

Alison

Alison

10-01-2018 om 20:57

"hij noemt het verdomme gewoon al een nieuwe relatie"

Dat lijkt me dan heel duidelijk. Morgen de advocaat bellen.
Ik had ook zo'n exemplaar. Alleen heb ik me jaren aan het lijntje laten houden wat mij enorm beschadigd heeft. Uiteindelijk koos hij toch voor haar en stond ik met lege handen. Dat heeft er zo ingehakt. Dat de liefde over is kan ik accepteren maar het bedrog, de leugens, het getwijfel, de hoop elke keer weer, dat heeft me genekt. Nu, na 5 jaar heb ik er nog steeds last van. Het was gewoon geestelijke mishandeling en soms zelfs lichamelijke. Wat heb ik allemaal niet gedaan om hem te houden.
Nu, achteraf, zou ik wensen dat iemand me toen gezegd had dat het niet de ellende waard was maar hoop is een enorm sterke drijfveer om de ergste dingen uit te houden.

Flanagan

Flanagan

10-01-2018 om 21:13 Topicstarter

Gevoel

@Dano, voelde je nog iets voor hem? Denk je dat je hem kunnen vergeven dat hij je zo behandeld heeft als hij bij je terug komt? Vragen die alleen jij kan beantwoorden.

een kans

Ik heb geen idee wat me overkomt...
Hij is gisteravond nadat hij weg was gegaan terug gekomen en zei direct dat hij bij haar was geweest en het had verbroken en nu wil vechten voor ons huwelijk.
We hebben lang gesproken en dit is natuurlijk wat ik wil ...een kans.
Ik kan niet anders dan hem en mijzelf die kans geven... Als het nu mis gaat dan weet ik het en dan ben ik nu zo ver dat ik ook direct actie ga ondernemen...

Wat ik wel nu al bijzonder vind is dat ik hem bijna 5 weken niet gezien heb en toch is het meteen vertrouwd..dat zegt mij dat mijn gevoel goed was en onze band er inderdaad nog is...

Fijn Dano

Spannend ook maar ik wens jullie heel veel succes en het vinden van een nieuw evenwicht in jullie relatie die blijkbaar voor jullie beiden nog steeds heel belangrijk is.

maramaria

Ik herken wat je schrijft. En zeker de zin dat degene die door de buitenwereld als boeman wordt gezien ook gevoelens heeft. ik denk alleen niet dat jouw bericht overkomt in deze draad (weinig nunances hier over degene die het huwelijk wil verbreken)

ff bezinnen

Zielsgelukkig

Dagkaart 12 Januari.

Het leven zou saai zijn als we niet af en toe iets voor onze kiezen kregen.
Tegenslagen zijn er om te overwinnen. Fouten zijn er om van te leren.
Maar op het moment dat je iets te verwerken krijgt, is het niet altijd makkelijk om positief te blijven.
Even balen mag best, maar pas op dat je het niet onnodig zwaar voor jezelf maakt.

Door te blijven hangen in malheur, trek je jezelf naar beneden en verslechtert de situatie alsmaar meer.
Wat nu helpt, is dat je de zaak vanaf een andere kant gaat belichten.
Breng de weegschaal weer in balans. Verander je perspectief door jouw aandacht te richten op wat goed gaat.
Dan zul je gauw genoeg zien dat alles weer klopt.
De manier waarop jij naar de werkelijkheid kijkt, heeft zijn weerslag op hoe jouw leven verloopt.
Wat je ervaart is een gegeven; hoe je het beleeft is jouw keus.

xxx

GitteNN

GitteNN

12-01-2018 om 11:10

Maete2

Een prachtige bezinning is het. ik print m uit. bijna een tegeltjes - wijsheid. alleen iets teveel tekst.
dank je dat je het deelde.

mooi is dat...ik zat te dippen..voelde me verdrietig over wat hij deed. maar als je jouw bezinning leest kan ik alleen maar gelukkig zijn.

kus kus kus. dank je dat je dit deelde

GitteNN

regenboog

regenboog

13-01-2018 om 11:56

Zo geschrokken

Gisteren even compleet van de kaart geweest.
Ik dacht wat ontdekt te hebben wat op mogelijke ontrouw zou kunnen wijzen.
Kreeg er heel heftige gevoelens bij uit het verleden toen ik ook van alles ontdekte en man het vervolgens glashard ontkende.
Nu bleek het uiteindelijk ook niets bijzonders te zijn....Man was heel kalm en begripvol en heeft laten zien en uitleg erbij gegeven wat me zoveel angst bezorgde.
En het was inderdaad niets wat op ontrouw kon wijzen.
Toch ben ik nog steeds van slag, huilbuien en angstgevoelens.
Het vertrouwen duidelijk nog niet volledig terug.
Ik schaam me nu ook wel ten opzichte van man.
Heb alles weer nageplozen, zijn auto, zijn tablet, telefoon en jaszakken.
Bah wat haat ik dit.....En wat zou ik graag het oude vertrouwde en veilige gevoel terug willen.
Er is heel veel positief veranderd maar dit blijft een heel moeilijk gedeelte wat stuk is.
Man zegt ook dat dit af en toe kan gebeuren en dat ik altijd overal in mag kijken en dat ik echt de enige voor hem ben.
Ik raap me maar weer bij elkaar en probeer weer het beste van te maken.
Vandaag nog een verjaardag en daarna een etentje bij vrienden dus afleiding genoeg.
Als zou ik nu het liefst in mijn auto stappen en heel ver weg gaan.

Dano en Regenboog

Dano jeetje wat een ontwikkelingen... Goed van je dat je hebt laten zien dat je voor jezelf kiest, dat je niet van hem af hangt. Blijkbaar is hij daar zo van geschrokken en werd hij met zijn neus op de feiten gedrukt dat hij daardoor misschien beseft dat hij jou echt niet kwijt wil...?
Hopelijk werkt het en kunnen jullie bouwen aan jullie toekomst.

Regenboog wat is het toch moeilijk he? Er is echt iets stuk gemaakt en of dat ooit nog te repareren is? Ik vraag het me af. Hier gaat dat soms net zo, dan ben ik er van overtuigd dat hij weer contact heeft, ik voel me verscheurd en verdrietig. Man komt thuis, legt alles uit en dan blijkt dat er niks aan de hand is. Dit is zo vermoeiend...

Flanagan

Flanagan

13-01-2018 om 16:31 Topicstarter

Regenboog,

Lief van je man dat hij zo liefdevol reageerde op jouw reactie.
Hij had ook op een flauwe manier kunnen reageren waardoor je je nog gegriefder voelde.

GitteNN

GitteNN

13-01-2018 om 18:15

Pijn

Iedere dag is het er. Het verdiet de leegte. Echt hoe goed t ook gaat. Iedere dag denk ik er Aan. Ik zou ook wel terug willen dan maar niet meerHet voelen wat t nu is maar vertrouwen in de mensheid, veel belangrijker dan wat ik nu allemaal voel. Bij iedereen denk ik; ben jij wel trouw aan je partner? Alle stellen. T mooie van een jong geZin zie ik niet meer. Nee t allemaal weg. Voel me heel alleen en heel naar. Een verstandshuwelijk zo voelt t. Intimiteit is ook alweer een poos weg.

Ik voel me leeg en alleen. Klaar om te gaan xx
GittNN

Flanagan

Flanagan

13-01-2018 om 19:59 Topicstarter

GitteNN

Wat doe je zelf om de intimiteit weer wat te verbeteren?

Ik vraag mij niet af hoe het bij een ander stel er aan toe gaat. Ik vind de onrust in mijn eigen gezin genoeg om mij zorgen te maken over een mogelijke onrust bij gezinnen waar geen sprake hoeft te zijn van onrust. Best een verspilling van energie om je druk te maken over andere stellen, lijkt mij.

Ik denk dat ieder dal te vergelijken is met een tijdelijke verstandshuwelijk, dus met nadruk op tijdelijk. Als er wat meer intimiteit groeit, voelt het mogelijk minder aan als een verstandshuwelijk. Daar kan je zelf ook een steentje aan bijdragen, toch...

regenboog

regenboog

15-01-2018 om 09:47

Zwaar

Ondanks mijn dip toch nog een fijn werkend gehad.
Samen verder na ontrouw is echt hard werken en vooral voor de bedrogen partij af en toe nog heel moeilijk.
Met man gaat het goed, hij is heel tevreden met ons nu en ziet de toekomst positief in.
Ik daarentegen heb zo nu en dan nog pijnlijke terugvallen en ook al worden deze wel steeds minder heftig zijn ze nog wel.
Als ik naar heb gedroomd dan kan ik er vanuit gaan dat ik een rotdag zal hebben vooral als ik niet hoef te werken.
Ik kan behalve bij man en therapeut ook bij niemand terecht als het me hoog zit en ik het even kwijt moet.
Enkele vriendinnen hebben heel afkeurend gereageerd toen het uitkwam en vooral dat ik verder met man wilde en naar hun hoef ik dus niet te gaan.
Bovendien weten de meesten niet wat ze hiermee moeten en hopen ze vooral dat het hun nooit zal overkomen.
Dat hoop ik ook voor ze.
Ik heb mijn leven weer op de rit maar ik voel me soms nog zo onstabiel, net een rammelende vulkaan waar je wacht op een uitbarsting maar niet weet wanneer deze gaat komen.
Toch kan ik ook heel erg genieten van Veel dingen in het leven en van ons gezin en ook wel van het samenzijn met man.
Ik vond het eerder vreselijk om alleen te zijn maar geniet daar nu ook meer van.
Man gaat komend weekend met een paar vrienden weg en man zei al ik wil ook wel thuis blijven want zoon wil bij mijn schoonouders slapen maar vind het wel een fijn vooruitzicht even alleen zijn.

familie

Vanaf afgelopen Donderdag is mijn man terug.. Ik dacht eerst het gaat te snel maar het is je man 19 jaar leef je al samen , waarom dan nu geforceerd gaan zitten doen met latten of zo dus we hebben gezegd we gaan er gewoon voor. Hij heeft nieuwe energie en we gaan in huis wat vernieuwen en opknappen ...een nieuwe start noemt hij het. Ik word er wel gelukkig van ... hij is positief en praat veel en eerlijk.. niet altijd leuk maar als het eruit is kan er niks meer blijven hangen denk ik dan ...en dan vooral ook in mijn hoofd blijven hangen want hij heeft toch een paar weken een relatie met haar gehad toen hij weg was...GRRRR.
Niet meer te veel aan denken ..Hij weet nu ook dat hoe het met haar zou zijn en dat was ook niet alles en hij ging mij daardoor toch ook missen.
Ik voel me positief en heb hele goede hoop dat we het goed gaan doen.
Nu heb je natuurlijk alleen de familie...Ik heb een broer en mijn vader en moeder allebei nog..
Die zijn nu dus boos op MIJ .. Ik doe niet wat zij willen ..hem een schop geven en dat kunnen ze niet accepteren. Mijn broer heeft zich direct uit de familie app gezet ,mijn man zat niet eens in die app?
Ik heb mijn familie het weekend maar even met rust gelaten maar natuurlijk zit het me dwars...
Herkennen jullie dit ? Dat familie hun onmacht en boosheid op hem nu op jou gaat projecteren ...Ik vind het heel verdrietig...Mijn moeder noemde mij een domme vrouw , dat doet pijn..
Ik heb echt begrip voor hun boosheid maar ze moeten toch respecteren dat ik voor mijn huwelijk wil knokken..

Pennestreek

Pennestreek

15-01-2018 om 11:29

Jee, Dano

wat fijn! En je hebt natuurlijk wel gelijk, waarom geforceerd apart blijven wonen, je moet elkaar denk ik juist veel opzoeken nu. Nou ja, er is al veel geschreven over hoe verder na ontrouw, doe er je voordeel mee .

Hebben jullie het nog gehad over therapie? Ik blijf het toch zeggen hoor . Na zo'n gebeurtenis/dreun/wrijving in je relatie heb je gewoon behoefte aan iemand die jullie helpt weer tot elkaar te komen, die ziet waar de aannames zitten, de pijnpunten, waar jullie elkaar niet 'verstaan' of verkeerd begrijpen, wat ieder van jullie van de ander nodig heeft om samen verder te kunnen. Echt, gun dat jullie zelf!

En je familie, ja, dat is heel moeilijk. Ik heb er geen ervaring mee, ik schreef al eerder dat wij juist in onze omgeving hebben ervaren dat iedereen achter ons stond en voor ons klaar stond. Zowel tijdens de verwijdering en scheiding, als toen we het weer gingen proberen samen. Er is echt niemand die ons kwalijk nam dat we samen verder wilden. Ik vind het ronduit respectloos, als je denkt voor een ander te kunnen bepalen hoe hij/zij in het leven zou moeten staan. Inderdaad is ze maar even met rust laten het beste voor nu denk ik. En dan zou ik tegen ze zeggen: "Jongens, dit is wat ik graag wil, ik zou graag willen dat jullie achter me staan en mij steunen in mijn proces. En natuurlijk snap ik dat jullie het moeilijk vinden je houding ten opzichte van hem te bepalen, je hoeft ook echt niet meteen hier uitgebreid op de koffie te komen of te komen eten, dat bouwen we weer rustig op, maar het is mijn leven, mijn man, mijn toekomst en ik wil graag jullie steun."
Zoiets. Bovendien, je bent een volwassen vrouw, zij bepalen niet hoe jij je moet gedragen in het leven. En natuurlijk moeten zij weer schakelen, maar mensen maken fouten in het leven, en verdienen dan een tweede kans. Ik vind het (net als van mijn eigen man) heel dapper van jouw man dat hij het gevecht aan gaat. Samen blijven als het niet lekker loopt is harder werken dan er vandoor gaan. Dan hoef je jezelf niet onder de loep te nemen namelijk, maar kun je lekker makkelijk de ander de schuld geven.

Nou, zet 'm op samen!

GitteNN

GitteNN

15-01-2018 om 11:59

regenboog

hoe vind je dat dat hij met vrienden weggaat. kun je dat handelen. meis, het is alsof ik het getypt heb. heb precies dezelfde situatie als het gaat om kunnen praten als het je hoogzit. mss moeten wij elkaar ontmoeten. mss kunnen we elkaar dan appen. hier gaat ook goed hoor..maar appen is nog sneller en directer. kijk maar

ik snap je zo goed. ik vind het ook rete hard werken hoor. ben zo zoekende met wie ik er toch over ga praten. maar vertrouw niemand. ik wil niet dat het doorverteld word. weet je alle mannen in mijn omgeving die dit deden kan ik niet luchten of zien. ook al deed de mijne het ook. dat blijft vreten.

man vind het ook moeilijk om er over te praten. hij schaamt zich en ik snap ook dat het lastig is voor hem maar ik heb vragen. vragen die ik wil stellen maar zijn reactie maakt dat ik niet meer vraag en dan verzuip je er in. het gaat niet slecht hoor.

gister hebben we een moment alleen gehad en toen hebben we het er over gehad. maar een kwartiertje. ik had antwoorden en weg was mijn rot gevoel. en voel dat helemaal weer mijn liefde voor hem opborrelen.

hoe moet je hier nu mee omgaan. want ik snap ook dat hij het weg wil stoppen.

pennestreek

Ik heb het over therapie gehad en hij is er niet voor maar ook niet helemaal tegen .. we gaan eerst kijken hoe het gaat en als het niet lekker loopt ga ik het er wel weer over hebben .. Ik heb het boek houd me vast gekocht ... die therapie zou ik graag willen doen. Volgens mij heb jij het daar ook over?

Ik heb gelukkig veel mensen ,vriendinnen en kennissen die wel zeggen dat ze mijn keuze respecteren ook al vinden ze hem nu een klootzak ...wat mag . Maar mijn familie zegt keihard dat ze niet achter mijn keuze staan en het niet snappen... Ik heb al eerder toen hij nog niet het huis uit was deze gesprekken gehad want toen was het ook zo ... hij had namelijk toen weer contact met haar en het ook weer afgebroken met haar toen ik daar achter kwam..dus toen was mijn familie al klaar met hem.. Toen hij het huis uit ging waren zij natuurlijk blij en toen kreeg ik alle steun maar nu ik toch weer voor hem kies is die steun in 1 keer weer weg.
Mijn man heeft trouwens al 2 keer geprobeerd om te praten met mijn ouders maar dat weigeren ze...wat ik best begrijp maar hij laat wel wat zien vind ik...
Ik hoop dat tijd het verzacht en dat we ooit weer in welke vorm dan ook bij elkaar kunnen zitten ... Het zal anders zijn maar daarom zeg ik ook in welke vorm dan ook...

dank je voor de reactie en steun...

GitteNN

GitteNN

15-01-2018 om 12:24

Flanagan

ik maak me niet druk over anderen. je hebt gelijk dat zou energie kosten. maar het is een gedachte flits waarbij ik denk; jaja jij denkt maar dat je vent te vertrouwen is maar hoe weet je dat zeker? meer op die manier. snap je?

dit weekend weer zo'n verhaal. out of the blue wil hij weg bij haar (ga geen namen of zo noemen uit angst voor herkenning en respect voor haar) na 26 jaar. en ja hoor na zoeken en lang vragen bleek er een ander te zijn. kerels....niet te vertrouwen. dat maakt dat ik steeds meer een hekel heb aan mannen. slecht he? pffff ik vertrouw ze niet.

zeker meer intimiteit maakt dat het fijner voelt en geen verstandshuwelijk. maar als het in mijn kop niet goed zit, zei het stuk aan regenboog, kan ik niets met intimiteit.

flanagan, waar kan ik jou verhaal terug lezen? ik weet dat er problemen zijn met je schoonfamilie/-moeder vooral. maar ik weet je verhaal niet(meer). zou het terug willen lezen.

xx gitteNN

GitteNN

GitteNN

15-01-2018 om 12:31

dano

Wat fijn dat hij terug is. en verlies ook vooral jezelf niet. misschien heb je iets aan het boek "ik hou van jou maar vertrouw je niet'. het is bijna een handleiding in de hulp om hier SAMEN doorheen te komen. ik vond en vind het een fijn boek.

je familie en hun reactie. daar kan ik om huilen. ik snap die reactie. hun dochter/zus is bedonderd en dat is een primitieve manier om je te beschermen voor de grote boze wereld. alleen jij bent een volwassen vrouw en geen kind/zusje meer. jij kunt zelf beslissen. en als hij de liefde van je leven is dat ga je er nu voor. je weet toch niet wat de uitkomst word. het gaat niet om het leven van je ouders noch dat van je broer, hoe goed bedoeld ook hun reactie maar het is tevens verdrietig. het is geen steun.

hopelijk krijg je de steun wel van anderen dan wel hier. weet je helaas heb ook ik onbegrip ervaren. dat doet nog steeds pijn als ik er aan denk maar jij kunt nu hun onbegrip er niet bij hebben. zij moeten zich beheersen. en straks als de wonden niet meer zo rauw zijn kun je mss samen praten hierover . mss kun je hier iets mee?

heel veel suc6 en sterkte.
xxxxxGitteNN

GitteNN

Mijn man is net weer terug nadat hij een aantal weken het huis uit is geweest .. In die tijd is hij een relatie begonnen met die griet waar hij mij mee heeft bedrogen...
Ik vraag en wil dingen weten ik denk ook dat dat helpt bij verwerken.. alles moet op tafel dan kan het niet meer in je hoofd blijven hangen.. Een stom voorbeeld maar ik bedacht me op eens wanneer heb je haar voor het laatst gezien ...dit omdat ik vanaf dinsdag weer mail contact met hem had en ik dacht ja...straks heeft hij wel nog lekker met haar gezeten daar tussenin ... Dus ik heb dat gevraagd ..gelukkig had hij haar daarvoor voor het laatst gezien ... Als ik die vraag in mijn hoofd had laten zitten dan blijft het hangen en wordt het een soort duiveltje (om het maar zo te noemen )dat blijft zeuren ...Dit is dan een simpel dingetje maar zo zijn er natuurlijk op ieder gebied ...ook de niet leuke gebieden...dingen waar je hoofd mee aan de haal gaat.. Laat je het zitten dan broeit het daar en gooi je het eruit ..ook al zal het antwoord niet leuk zijn.. dan is het weg.. opgeruimt..
En dit heb ik trouwens ook zo benoemt naar mijn man .. die begrijpt daarom ook waarom ik het vraag...

GitteNN

GitteNN

15-01-2018 om 12:36

dano

wat top dat je man dat iig probeert om met je familie te praten. heel netjes van hem. en wat fijn dat je vrienden hebt die achter je keuze staan. dat heb je toch nodig in dit verhaal.

sterkte lady.

GitteNN

GitteNN

GitteNN

15-01-2018 om 12:39

dano

als dat zo goed werkt is dat goed dat je het zo doet. alle vragen stellen en ook bijna eisen dat hij een eerlijk antwoord geeft. anders gaat het spoken. en helaas dat vragen blijft ook nog wel even. ik (na dik 2jaar) heb nog steeds vragen. welliswaar minder vaak. maar dat is nu eenmaal het proces. hoe vervelend ook voor man.

t is neit anders.
GitteNN

Lissie

Lissie

15-01-2018 om 13:03

Dano

Ik begrijp je familie wel.
Als buitenstaander lees ik net zo goed een verhaal dat 'niet lijkt te kloppen'. Je man pendelt al een hele poos tussen jullie in.
Hij bepaalt alles.
Hij heeft 'het,' met haar geprobeerd en komt nu terug bij jou.
Dat jij daar blij mee bent snap ik wel.
Maar als buitenstaander denk ik ook dat dit allemaal niets met jou te maken heeft...maar alles met zijn nieuwe vlam. Die viel tegen, of er kwamen problemen, of...
Hij komt terug bij jou vanwege haar, niet vanwege jou.
Althans, die indruk krijg je dus sterk als buitenstaander. Je familie vast ook. Jij lijkt in dit hele verhaal van geen betekenis. (Ondanks dat hij alles uit de kast zal halen je van tegendeel te overtuigen, gelooft hij vast zelf ook)

Dat dat je familie pijn doet snap ik heel goed. Ze gunnen je zo veel meer! Een lief dat voor jou kiest, en niet omdat de andere opties uitverkocht zijn....

Heel anders zou het zijn als je de tijd had genomen om alles te laten landen.
De scheiding dus. Niet alleen omdat hij jou dumpte, maar ook naar het punt toe dat jij er vrede mee had. En hem niet eens meer wilde.
Als je eerst terug bij jezelf was gekomen. En vanuit rust heel misschien weer wat opgebouwd.
Dat had een veel gezondere indruk gemaakt, op mij als buitenstaander en vast ook op je liefhebbende familie.

Nu lijkt het op paniekvoetbal.

Ik reageer nu een keer omdat ik a) je gevoelens ontzettend goed begrijp (ik ben ook een mens dus net als de meeste mensen ooit verlaten)
Maar b) het toch wel wat zorgelijk vind hoe je hier door 'medestanders' een hoek wordt ingeduwd cq wordt bevestigd in mi ongezonde impulsen.

Toen ik verlaten werd vroegen mensen me geregeld of ik die persoon nog terug wilde. Natuurlijk! Je wil ALLES doen om dat ellendige gevoel op te heffen. ALLES!
Dat heeft best lang geduurd.
Gelukkig wilde die persoon me niet terug en jee, wat ben ik daar dankbaar voor. Toen de rust wederkeerde wist ik dat ik NOOIT terug zou willen.

En wat anderen hier zeggen is natuurlijk waar: je gebroken vertrouwen neem je ook in een volgende relatie mee. Maar wel maar een slap aftreksel daarvan! Met heel veel nieuwe kansen.
Die zelfs puur positief uit kunnen pakken, als je wilt. Je bent minder naïef, realistischer, doet meer je best, begrijpt de kwetsbaarheid van relaties enz, zo kan ik nog een hele post vullen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.