Relaties Relaties

Relaties

Ik mis seksuele aantrekkingskracht

Mijn man en ik zijn 25 jaar bij elkaar. Sinds mijn 16e.
We hebben twee zonen.
Ik mis het seksuele verlangen naar hem. Ik voel dit al jaren niet meer. Heb het twee keer in de maand maar gedaan, maar helemaal goed voelt het niet. Sinds kort praten we hierover. De aanleiding is dat ik verliefd ben geworden op een collega. Is wederzijds, maar er gebeurt niks.
Daarnaast voel ik nooit de behoefte om hand in hand met hem te lopen.

Ik weet niet of onze relatie toekomst heeft.
Ik ben benieuwd naar jullie reacties.


Ongelukkige Nick (ot)

Toevallig heeft op dezelfde dag, een uurtje eerder, in een draadje over ontrouw ene JJ gereageerd over de strubbelingen in zijn huwelijk. Dus mama-jj, zelfs als je niet de vrouw van JJ bent, is het toch moeilijk jullie twee als twee aparte forummers te zien.

mama-jj

mama-jj

14-03-2018 om 17:38 Topicstarter

Geen idee

Ik weet niet welke reactie je bedoelt. Waar kan ik dat vinden?

JJ

JJ

14-03-2018 om 17:45

toeval?

Ik moet zeggen dat ik ook even dacht.. wat ontzettend toevallig.

Maar meer dan dat lijkt het niet.

juf Ank

juf Ank

14-03-2018 om 19:02

zo mama jj

Hoe weet je dat die persoon ook verliefd op jou is?
Als dat soort dingen bespreekbaar zijn tussen collega's dan begeef jij je al op zeer glad ijs.
Maar ik vind het een beetje een open deur. Eerst constateren dat je niet zo'n sexuele aantrekkingskracht naar je man voelt en geen behoefte hebt aan hand in hand lopen, na 25 jaar. En dan ben je verliefd op een ander....
verliefd worden op een ander is niet zo gek binnen een huwelijk. Wat je er echter mee doet is cruciaal. Nu is de kans om te laten zien hoe sterk je relatie werkelijk is en hoe belangrijk je gezin en je loyaliteit voor je is.
Als je verliefd wordt op een ander dan is het een kwestie van wachten tot het over is en er niets mee doen. heeft hij die moeite van jouw kant niet verdiend?
Feit dat jij er blijkbaar al over gesproken hebt met die persoon is al een stap te ver. je maakt het vreselijk moeilijk voor jou en voor de ander om er nu of later ook niets mee te doen.

Als je je afvraagt of je relatie nog toekomst heeft omdat je geen sexuele aantrekking voelt en je geen zin hebt in hand en hand lopen dan vraag ik me wel ernstig af wat er belangrijk voor je is binnen een relatie. Het zijn twee vrij oppervlakkige dingen die je daar noemt. Sexuele aantrekkingskracht is natuurlijk ook sterk afhankelijk van de emotionele band die je met elkaar hebt en die moet je onderhouden.
heb je kinderen?

Plien

Plien

14-03-2018 om 19:33

de verliefde gevoelens

voor die collega hoeven toch niet persé al uitgesproken te zijn tussen hen beiden? Ik heb het zelf wel eens meegemaakt en ik merkte aan alles dat die collega zich ook wel erg tot mij aangetrokken voelde terwijl we dit beiden nooit naar elkaar uitgesproken hebben, er is verder ook nooit iets gebeurd.
Wat je huwelijk betreft: niet meer de behoefte voelen om na al die jaren nog hand in hand te lopen is niet zo vreemd. Maar hou je nog van hem?

mama-jj

mama-jj

14-03-2018 om 19:47 Topicstarter

Reactie

Ik hou wel van hem.
Ik vraag me gewoon af hoeveel ik mag verwachten van een lange relatie.

We hebben twee kinderen.

Tussen collega en mij is eea wel besproken.
Maar er gaat niks gebeuren.

Emotionele band tussen mijn man en mij is heel goed.
Wat maakt een relatie een relatie in plaats van een vriendschap of een goed team zijn?

Ad Hombre

Ad Hombre

14-03-2018 om 21:27

mama-jj

"Wat maakt een relatie een relatie in plaats van een vriendschap of een goed team zijn?"

Wat mij betreft, dat de partners de seks niet laten uitdoven. Slechte seks is tegelijk oorzaak en gevolg van een slechte relatie.

(maar er zijn hier wat -meestal gescheiden- forummers die dat gedoe om seks maar overdreven vinden)

Lus

Lus

15-03-2018 om 00:51

Nee hoor niet overdreven

Het is één van de redenen waarom ik gescheiden ben; hij zag me op geen enkel vlak zitten. En ik maar denken dat het aan mij lag.

Anyway, toch vind ik weinig seks in de relatie niet per se reden om te scheiden. Wel als de oplossing van een slecht huwelijk of weinig seks wordt gezocht in seks met een ander.

Tja na 25 jaar is het niet meer zo vers als bij een verliefdheid, dat lijkt me duidelijk. Daar moet je je allebei voor inzetten, want soms moet je een vuurtje wel weer even oppoken voor het ineens uit is.

zegt misschien wel iets

Toevallig had ik het onlangs met iemand over "wel van iemand houden maar echt totaal geen seksuele aantrekkingskracht meer voelen". Ook niet willen zoenen, hoogstens een knuffel geven. En of je daar dan iets aan kon doen, of dat de relatie dan over is.
Toen zij zei: Je kan het wel willen, maar als je lichaam het niet toe laat dan kan het niet.

Misschien klinkt dat voor jou als onzin, maar voor mij was het echt een soort aha. Ik kon van alles denken over hoe ik hem waardeer als persoon, dat ik graag de relatie wil behouden, maar mijn lichaam wilde gewoon echt niet meer. En dat zegt denk ik toch iets over mijn gevoelens. Soms weet je lichaam misschien meer dan je verstand.

mama-jj

mama-jj

17-03-2018 om 11:46 Topicstarter

Carole

Carole, klinkt voor mij juist heel herkenbaar!
Wat heb je uiteindelijk besloten?

Mej. Griffel

Mej. Griffel

17-03-2018 om 11:57

proberen

Je hoeft nog niks te besluiten. Je kan eerst nog wat proberen.
Hoe langer je elkaar niet aanraakt, hoe groter de verwijdering wordt. Twee keer per maand lijkt mij erg weinig om het vuurtje aan te laten.
Ga eerst wat meer tegen elkaar aanzitten op de bank, knuffelen. Doen jullie dat nog? Er met z'n tweeen een paar dagen tussenuit?
Of misschien eens tijd voor een relatietherapeut?

mama-jj

mama-jj

17-03-2018 om 12:29 Topicstarter

Mej. Griffel

We gaan regelmatig een weekend weg met z'n tweeën. Dat is gezellig. Al voel ik dan heel sterk de druk dat we seks moeten hebben.Dan gebeurt dat en ben ik weer opgelucht.

Ik heb niet de behoefte om hand in hand te lopen of uitgebreid te knuffelen met hem. De behoefte op zich heb ik wel, maar niet met hem....

Relatietherapie lijkt mij ook een goed idee.
Lastig dit hoor. Zonder kinderen was het simpeler.

Pennestreek

Pennestreek

17-03-2018 om 15:02

Maar die kinderen zijn er wel

en dus moet je alles uit de kast halen om te proberen je relatie in stand te houden. Dus therapie. Ik denk niet direct aan relatietherapie, maar meer aan therapie voor jezelf. Want ergens komt die ontevredenheid vandaan. Als je dat voor jezelf helder hebt kun je aan het werk. Zijn er op andere vlakken ook dingen die niet lekker lopen? Tussen jullie, maar misschien ook wel in je eigen leven? Werk, familie?

En misschien is relatietherapie wel een goede stap hoor. Samen werken aan hoe je het samen weer goed krijgt. Als je kinderen hebt is het heel makkelijk om in het dagelijks leven en de dagelijkse drukte het echte contact met elkaar te verliezen. Ben je alleen nog maar samen ouders en houd je samen jullie gezin draaiende. Dat is niet zo heel aantrekkelijk. Dan is het zaak om elkaar weer echt als man en vrouw te leren zien. En daar kan relatietherapie wel bij helpen.

Maar ik denk dat je heel eerlijk moet zijn naar jezelf. Wat zit je dwars? Als je man niet is uitgedijd tot 250 kilo kan ik me haast niet voorstellen dat alleen de fysieke aantrekkingskracht verdwenen is. Dus wat speelt er nog meer?

mama-jj

mama-jj

17-03-2018 om 15:52 Topicstarter

Pennestreek

De rest loopt juist heel goed. Ik heb mezelf de laatste jaren ontwikkeld en ik heb meer zelfvertrouwen. Ik denk dat dat meespeelt en ik heb hem daardoor niet nodig. Dus ik wil echt kiezen om bij hem te zijn. We hebben nu een week geen contact gehad en ik heb hem niet gemist. Dat zegt toch ook iets. Fysiek is hij niet veranderd overigens en hij is een heel goed persoon. Misschien meer ruimte voor dit soort zaken omdat de kinderen zelfstandiger zijn.

JJ

JJ

17-03-2018 om 16:33

mama-jj

Ondanks de verwarring die onze nicknames meebrengen, echt geen verband. Toch herken ik veel in jouw verhaal van mijn vrouw.

Eerst afhankelijk van mij, financieel en sociaal. Vooral voor de kinderen gezorgd terwijl ik 5 dagen werkte, jaren lang weinig tijd voor elkaar in de dagelijkse sleur van een druk gezin en werk. Toen is ze zelf gaan werken, meer uitgegaan met vriendinnen, meer zelfvertrouwen gekregen en steeds verder verwijderd van me. Zij zei op het laatst ook dingen als 'dat ze me niet meer nodig had' en bleek seks steeds meer met tegenzin te hebben, gaf aan het gevoel te hebben aan een quota te moeten voldoen 'want dat hoort er nu eenmaal bij als je getrouwd bent'. Nou ja lees maar in het andere topic over ontrouw hoe dat afliep.

Relatietherapie om dat op te lossen werkte voor geen meter. Wat bij mijn vrouw wel werkt is dat ze met het vraagstuk aan de slag is gegaan 'wat wil ik nou echt?' en ze daar steeds meer haar weg in vindt, zonder direct de impulsieve weg te volgen door weg te gaan. Neemt niet weg dat juist het vraagstuk fysieke intimiteit nog steeds erg speelt bij haar, net als bij jou dus. Dus de reactie van Carole maakt me wel wat waakzaam, want ook die is helaas herkenbaar. Houden van, geen aantrekkingskracht, al maakt ze nog steeds stappen in mijn richting zonder dat ze geforceerd zijn, dus ik geloof zelf wel dat het terug kan komen.

Eens met Pennestreek hoor, ga met je zelf aan de slag, scheiden kan altijd nog. Zeker met kinderen. Gras is niet altijd groener ergens anders.

mama-jj

mama-jj

17-03-2018 om 19:52 Topicstarter

Puur toeval die nicknames. Bijzonder dat er overeenkomsten zijn in onze verhalen.

In mijn geval ga ik straks mijn man weer zien na een week. Ik ben heel benieuwd hoe het zal voelen.

Gevoelens voor mijn collega maken het er niet makkelijker op, maar ik zie het vooral als een teken.

Ben benieuwd hoe mijn man alles ziet na deze week.

Niet weten wat ik echt wil maakt alles ingewikkeld.

Ben overigens heel blij met alle reacties.
Ik wil graag van meerdere kanten alles bekijken.

Miekemieke

Miekemieke

18-03-2018 om 12:12

zou het wat uitmaken?

Stel dat jullie wel elkaars partner zijn, niet alles klopt maar niemand beschrijft exact de situatie zoals die is om herkenning te voorkomen. Is het dan veiliger om de problemen hier te bespreken met het idee dat jullie niet elkaars partner zijn? Ik vind het wel opvallend vooral omdat JJ makkelijk een andere nick aan had kunnen nemen.
Het maakt verder niet uit maar het is zo apart.

Griffel (voorheen JJ)

Griffel (voorheen JJ)

18-03-2018 om 12:59

off topic.

ik kan je garanderen dat het niet zo is, maar ik wil best mijn naam wijzigen als dat het makkelijker maakt. Ik begrijp dat mensen verbanden zien maar geloof me, mama-jj is 100% zeker niet mijn vrouw.

Overigens was ik er net iets eerder. JJ.. jan jansen. john doe
Wat mama-jj haar naam heeft doen kiezen.. kind die Jayjay heet?

Neemt niet weg dat ik haar kant wel interessant vind, want raakvlakken zijn er wel degelijk.

Mej. Griffel

Mej. Griffel

18-03-2018 om 13:51

Eh..

Voor alle duidelijkheid: deze Griffel is niet mijn partner.
Ik ben Mej. Griffel

TAFKAJJ

TAFKAJJ

18-03-2018 om 14:04

Oh my,.. dit is ernstig.
TAFKAJJ dan maar

Sorry, on topic weer.

mama-jj

mama-jj

18-03-2018 om 15:03 Topicstarter

Naam...

Ik ben echt niet de partner van JJ...puur toeval. Ik heb idd twee kinderen met een J....en deze nickname heb ik minstens 8 jaar geleden gekozen.

Weer on topic...

Man weer gezien na een week. Niet gemist. Gevoel hetzelfde. Hij staat er nu neutraler in. Lukt het wel, dan heel graag. Lukt het niet, dan zij het zo. We gaan relatietherapie regelen.

Ik moet contact met collega online beëindigen.
Gedaan. Snap zijn eis. Vind het wel heel moeilijk.
Verliefdheid gaat niet van de ene op de andere dag over....
Maar ik wil alles doen om ons gezin bij elkaar te houden.
Zonder kinderen was het een ander verhaal.

andere kant van het verhaal

Ik heb geen oplossing, kan alleen de andere kant van het verhaal vertellen.
Wij zijn 20 jaar getrouwd, en hebben kinderen.
Mijn vrouw heeft ook geen zin meer in seks met mij. Ik was elke keer degene die het initiatief moest nemen om te vrijen. Na voor de zoveelste keer nee, geen zin, nu niet enz. te moeten horen was ik er klaar mee en nam geen initiatief meer.
Het is namelijk niet leuk of bevredigend als je partner seks met je heeft omdat jij "zonodig" wil, dit merk je natuurlijk dondersgoed.
Ons seksleven is dus al een paar jaar over. Geen intimiteit meer, zoentje als ik wegga kan er nog vanaf.
Dit doet meer met je dan je denkt, ik merk dat ik me geen "man" meer voel, niet goed genoeg meer voel, en dan is mijn vrouw niet eens verliefd op een ander

Begrijp me goed, we hebben het goed samen,er is geen ruzie, maar het is wat mij betreft geen man-vrouw relatie meer.
Ik ben gebleven voor de kinderen, hou echt van mijn vrouw, maar het kost me steeds meer moeite. Ik merk dat het ontbreken van seks steeds meer invloed op mijn gemoedstoestand krijgt. Rationeel weet ik dat dit onzin is, seks is geen eerste levensbehoefte, het is niet het belangrijkste in een relatie, maar toch.....

Het is dat sites als second love e.d voor mij een beetje zinloos zijn, anders had ik mijn heil waarschijnlijk daar gezocht.

Dus of je relatie toekomst heeft ligt wat mij betreft voor het grootste deel aan je man, hij zal er wat voor moeten inleveren, en dan bedoel ik niet alleen de seks.

mama-jj

Wat er uiteindelijk gebeurd is: We zijn in relatietherapie gegaan, wat mij wel heeft doen inzien dat we in een bepaalde patronen terecht gekomen waren. Ik heb mijn gedrag veranderd, wilde die patronen niet meer. Aangegeven dat het wat mij betreft niet meer kon worden zoals het was, maar dat we hopelijk een soort doorstart konden maken. Opnieuw samen een relatie, maar dan anders. Helaas is dat niet gelukt en heb ik na jaren proberen, rationaliseren, hopen en uitstellen nu toch besloten te gaan scheiden. Het ontzettende cliché 'de koek is gewoon op'. Ik had het graag anders gezien, maar ik kan mijn gevoel niet dwingen.

juf Ank

juf Ank

18-03-2018 om 23:15

nou stormkapje

jij legt de verantwoordelijkheid wel heel gemakkelijk bij je vrouw. Heb je ook wel eens nagedacht waarom ze geen sex metje wil?

juf Ank

Ik had al zo`n soort reactie verwacht.

Dit hele probleem is begonnen na de moeilijke en pijnlijke bevalling van de jongste, nu 18 jaar geleden.
Na de bevalling was penetratie erg pijnlijk en daardoor niet mogelijk. Dat kon ik mij heel goed voorstellen, en gebeurde dit dus niet meer.
Alleen was gelijk alle vorm van seks/intimiteit weg.
En geloof me, ik heb in die afgelopen jaren echt van alles geprobeerd, van huishoudelijke taken overnemen (voor de duidelijkheid, mijn vrouw is gestopt met werken toen de oudste geboren werd om full-time moeder te worden en is dus de hele dag thuis) ,massage`s zonder daarna seks te willen!, meer zorg voor de kinderen op me nemen, uit eten,weekendje weg, enz.

Als ik erover wil praten wordt het afgedaan met de opmerking dat het bij mij altijd om seks gaat.
Nu de overgang zich aandient inclusief de bijbehorende klachten is het er niet beter op geworden, ze wil gewoon niet.

Dus nee, ik leg de verantwoording niet heel makkelijk bij mijn vrouw. Alleen na jarenlang lang nee te horen, en ongeveer 1 keer per jaar seks, om mij te "plezieren", heb ik het een paar jaar geleden opgegeven.

Verder is het vervelende dat je het met niemand hierover kan hebben, als je het al aanstipt krijg je van vrienden de opmerking dat ze allang weg waren geweest,en ik geloof niet dat de vrouwen die ik ken op zo`n verhaal zitten te wachten.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

19-03-2018 om 12:29

traumatisch

een bevalling die zo afschuwelijk verliep dat deze voorgoed doorklinkt in de fysieke beleving. Heeft ze na verloop van tijd een seksuoloog bezocht? IOf iemand anders die haar uit deze nare impasse kon helpen? Het klinkt echt heel verdrietig.

wilgenkatje

Nee, ze heeft nooit hulp willen zoeken.

Behalve dat het zeer deed, was de behoefte aan/zin in seks compleet weg bij haar.
Er was geen seks meer, dus er was wat haar betreft geen probleem.

Voor mij werd het in de loop der jaren wel een probleem, en achteraf gezien had ik dat haar nog duidelijker moeten maken.

mama-jj

mama-jj

23-03-2018 om 18:32 Topicstarter

Stormkapje

Kunnen jullie hier niet over praten met z'n tweeën?
Het lijkt me zo'n eenzaam gevoel op deze manier...

mama-jj

De seksuele aantrekkingskracht,libido,zin in seks, hoe je het ook noemen wilt is weg bij haar en ik heb het gevoel niet meer terug kunnen brengen bij haar.
Natuurlijk is erover gepraat, maar toen er uiteindelijk niets veranderde was ik wel uitgepraat.

Ik ervaar het niet als een eenzaam gevoel, het voelt meer dat ik gefaald heb als man.

mama-jj

mama-jj

14-07-2018 om 19:33 Topicstarter

Situatie nu

We zijn een aantal maanden verder. Ik dacht ik doe even een update.

Mijn man en ik hebben heel veel gepraat en dat heeft veel geholpen. De druk om seks te hebben, is weg. Daardoor gebeurt het juist veel vaker.

Ik vind het alleen zo ontzettend moeilijk om het contact met mijn collega te beëindigen. Meerdere keren geprobeerd en toch weer toegegeven. Komt door mijzelf. Collega heeft gevoelens, maar laat het niet toe. Als we elkaar weer zien, dan weet ik gelijk weer waarom ik verliefd ben.

Mijn man is ontzettend bang geweest om me kwijt te raken en is nu heel erg blij dat het weer goed is. Hij vindt het wel heel lastig om me te vertrouwen qua gevoel. Bang dat gevoel voor collega weer opspeelt.

Ik voel me zo dubbel. Ik ben ook naar een therapeut geweest. Ik ben veranderd en meer zelfvertrouwen en afvallen doet wat met me.

Ik wou soms dat alles anders was...

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.