Relaties Relaties

Relaties

Verder na ontrouw deel 3

Deel 2 was de 1000 gepasseerd maar nog zeker niet ten einde.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
JJ

JJ

26-04-2018 om 11:47

puinhoop

Wederzijds. Of iemand er nu op reageert of niet, het van me af schrijven helpt.

Ik heb helaas wel veel foto's gezien van hem en haar. Niks echt pikants gelukkig, maar wel foto's waar vanaf spatte dat ze het erg leuk hadden met elkaar en die zitten vastgeroest in mijn geheugen en worden op de gekste momenten getriggered. Ook de foto's die zij naar hem heeft gestuurd doen me wel veel. Hij zal best het initiatief hebben genomen, ik hoop het ergens, want de gedachte dat zij bovenop hem gedoken is is pijnlijker.

Of hij knapper is dan ik en of dat relevant is.. hij is een heel stuk jonger dan ik (en haar). Hij voldoet erg aan de kenmerken waar zij op valt. Nog geen echte verplichtingen in het leven, vrijgezel, type player, woonde nog niet eens op zichzelf! Ja, dat doet me nog steeds pijn, hoe ze zich zo makkelijk heeft laten vangen en totaal geen boodschap had aan het effect dat die waarheid op mij en ons gezin zou hebben. Blind was ze daarvoor.

En dan zeggen ze dat kerels hun l*l achterna lopen,.. ik zou dat gewoon niet kunnen.

Ik laat hem met rust, en ik hoop dat mijn hoofd dat ook eens wil gaan doen.

Pennestreek

Pennestreek

26-04-2018 om 13:32

Ja, dat ermee bezig blijven...

Ik wou dat ik het af en toe eens uit kon zetten, maar het lukt me niet (goed). Momenteel weer een emotionele bui, ergerenden anders. Ik weet rationeel dat het weer over gaat, maar ik kan dat (nog) slecht sturen. Helaas helpt de cursus mindfulness nog niet echt.

Flanagan

Flanagan

26-04-2018 om 15:26 Topicstarter

Groeiprocessen

Ik had net een boze bui achter de rug. Ach, denk ik dan. Wat zou ik zo graag wat aan iemands karakter willen veranderen, de minder leuke trekje vervangen of ondoordachte uitspraken terug willen duwen. Wat zou ik graag de zelfreflectie terug zien in een koppig iemand. Maar veranderingen komen langzaam of helemaal niet.

Toch gaat een echtpaar steeds naar andere fases in het leven toe. Op korte termijn is dat niet zo zichtbaar, op lange termijn bemerk je pas veranderingen. Zie het als groeiprocessen.

Miss

Miss

27-04-2018 om 22:59

Verdriet

Vanmiddag een leuke middag gehad. Tot we op de terug weg naar huis een mooie stagiaire van zijn werk tegen kwamen. En maar al te hard zwaaide naar hem.
De schijn goed hoog gehouden vanwege mijn zoon maar ik verstijfde compleet.
Savonds toen mijn zoon in bed lag... zelf ook een uur in bed liggen huilen..

Toen ik naar beneden ging vertelde ik dat ik verdrietig was... dat het wantrouwen zo diep zit dat ik zelfs daarin beren op de weg zie. Dit is wat het met me gedaan heeft.
Zijn antwoord was dat moet je niet doen en denken. En wederom begon hij flink te gapen en zich af te sluiten voor me. Kortaf in gesprek.

Ik zei dat ik er nog steeds niets begreep van heel het vreemdgaan.
Het was gewoon gezellig met haar was zijn antwoord.
Ik zei ik heb het ook gezellig met mijn vriendin, en een goede vriend van ons!! Maar kus daar niet mee!!
Zijn antwoord was: ik ben er toch mee gestopt.
En einde gesprek.

Wat voel ik me toch dom.

Ik las net de geposte berichten van 2 weken terug nogmaals.. wat is dit toch kom geen steek verder...
Zoals marin zegt het lijkt wel een gewoonte.. zou het echt eenmalig geweest zijn, pff die vraag blijft tig keer opspelen...
Hup stel je niet aan, niet zo denken, ben er toch mee gestopt.
Nee naar mijn inziens ziet het nog steeds weinig "fouts"
Snik.... sorry... Ik voel me zo verdrietig. Ik wil mijn oude ik terug...
Maar dat kan niet meer dat weet ik wel. Misschien een verbeterde versie... die niet meer zo naïef is.

Marin

Marin

28-04-2018 om 00:35

Miss

Lieve Miss, ik heb het gevoel dat je te snel het weer goed wilt hebben met hem. En niet te moeilijk wilt doen. Maar intussen woelt het in je binnenste. En terecht! Hij doet er wel erg licht over, heeft geen idee wat het met jou doet en dat het probleem in feite bij hem zit: hij is (waarschijnlijk) verslaafd en als hij dat niet onderkent en er actief mee aan de slag gaat (zie mijn vorige postings) kan je er op wachten dat hij weer gaat out acten.

Hij moet aan de bak. En jij moet hem dat duidelijk maken door grenzen en eisen te stellen. Dat is rot, dat wil je niet, je wilt harmonie en gezelligheid. Maar totdat hij echt dingen gaat onderkennen is gezelligheid maar een heel dun laagje over jouw gewonde bange hart. Zorg voor jezelf. Sterkte

Puinhoop

Puinhoop

28-04-2018 om 11:57

Miss en eigen restwantrouwen

Lieve Miss,

Ik vind het helemaal niet goed klinken bij jou. Je man moet echt spijt hebben en beseffen wat hij je heeft aangedaan, anders is het toch onmogelijk om te vergeven? Ik zou het totaal niet vertrouwen. en dat is zo har. Wat zou ik je wensen dat het anders was. Bij ons is het eenmalig gebeurd en niets voor hem vind hij zelf. hij valt zichzelf zo tegen, hij had zichzelf nooit beschouwd als iemand die vreemd kan gaan.

Maar ook bij mij resten er nog dingen: hij schreef (en zei) dat als het niets te betekenen had gehad, als het een liefdeloos gebeuren was geweest met haar, hij het me niet eens verteld zou hebben, me dat verdriet bespaard. en dan gaat het toch knagen...zijn er meer vrouwen geweest met wie hij misschien heeft gezoend alleen, of zelfs mee heeft gevreeën, toen het tussen ons nog heel moeizaam ging misschien? Ik ga het hem vragen. Ik wil schoon schip, niet altijd met dei twijfels blijven zitten.
Verder gaat het gelukkig heel goed. En mijn hart bloedt voor jou, Miss. Want in jouw positie zou ik er denk ik een punt achter hebben gezet. Maar niemand anders kan voor jou beslissen. Heel veel sterkte en een digitale knuffel van me.

Puinhoop

Puinhoop

28-04-2018 om 12:40

Niets

Geen nieuwe lijken uit de kast. Er is echt nooit eerder iets gebeurd. Geen vrijage, geen zoen, niets. En dan had hij het wel verteld, zegt hij, want hij vindt dat dat wel zo hoort. Gelukkig maar. Het was echt een midlife-crises gebeuren.
Er zijn wel eerder vrouwen geweest die belangstelling toonden, zei hij me, maar dan hield hij het altijd af. Beetje flirten, maar uiteindelijk als hij merkte dat ze meer plannen hadden, toch duidelijk nee zeggen.
We praten wat af samen. Het voelt heel goed. moeilijk, pijnlijk, verdriet en woede nog steeds af en toe, maar mijn tranen drogen wat op. Ik heb er vertrouwen in dat het niet alleen weer goed komt, maar zelfs beter wordt dan hiervoor.

Miss

Miss

28-04-2018 om 20:31

Marin en puinhoop

Dankjewel voor jullie lieve reacties. Doet me goed.

Ik begrijp precies wat jullie zeggen. Ik ben zo moe & afgemat op dit moment, dat ik jullie alleen kan bedanken, maandag ga ik mijn psycholoog bellen voor meerdere afspraken eerder in te plannen. Geen idee of het mij helpt maar ik mis "handvaten". Aangezien hij geen hulp nodig vind voor hem zal ik toch meer aan mezelf moeten gaan sleutelen. In de zin van wat marin zegt. Dat eisen etc. Dat is iets wat ik nooit echt gekent heb omdat dat niet mijn aarts is... en of dat mij lukt geen idee...
Vandaag werd er geovercompenseerd door hem met lieve woorden..

Puinhoop Ik ben ontzettend blij voor jou dat jou man er zo in staat. Wat goed om te horen dat hij gezegd heeft het is niets voor mij !!

Mijne zei jaren geleden al dat hij het zou kunnen. Als het onderwerp ter sprake kwam op een feestje, tv spotje. Ook door zijn achtergrond. Dat zijn allemaal herinneren die opspelen en dus nu een hele andere gedachte gang bij mij hebben gecreerd.

Erg fijn dat er verder nooit wat geweest is. Dat geloof ik ook oprecht als ik jou post de laatste tijd zo gelezen heb. Fijn dat jullie zo op het goede pad zijn ondanks de ups and downs. Ik gun het je van harte. Xxx

JJ

JJ

30-04-2018 om 13:50

zoet na het zuur

Enkele dagen terug wat pittige discussies over de hele situatie n.a.v. een vriend van 'hem' die contact met mijn vrouw zocht. Ik zat mee te kijken op haar mobiel -ze liet wat zien- en een vreemde mannennaam appte. Ik vroeg haar wie dat was. 'Gewoon, een oude bekende' was haar antwoord. Ik zei haar dat dat wat vaag was, dus 'wie is het?'. Toen kwam de aap uit de mouw. Ik vroeg waarom een vriend van 'hem' contact met haar zocht en vroeg wat ze ging doen op koningsdag en ze had er geen antwoord op. Ik heb haar gezegd dat elk contact met die vriendengroep voor mij niet hoefde en ze niet hoefde te verwachten dat ik er ooit vrede mee zou hebben dat ze weer met hem en aanhang om zou gaan. Ze gaf aan dat ze hem al geblokkeerd had en de rest ook te verstaan zou geven dat contact niet wenselijk was. Het vervelendste was nog wel dat ze zei dat 'hij' (haar tijdelijke lover dus) begrip had voor haar keuze dat ze het contact verbrak, omdat ze haar huwelijk nog een kans wilde geven. Ik zit niet te wachten op begrip van die jongen, heb gezegd dat als hij zo goed gezind was, hij niet eens avances had moeten maken bij een getrouwde vrouw met 3 kinderen(!!).

Deze app was aanleiding voor een verhitte discussie.

Vrouwlief 'rechtvaardigde' haar misstappen, omdat de situatie 'toen heel anders was', hetgeen bij compleet verkeerd schoot. De rotperiode tussen ons was het gevolg van de hele situatie en het gelieg eromheen, niet andersom, en met name haar gedrag, omdat ze niet met me wilde praten en niks kon en wilde met mijn emoties. Voor het eerst liet ik merken er wel klaar mee te zijn met die verzonnen argumenten. Ze gaf aan dat het voor haar ook niet fijn was dat het allemaal gebeurd was en wat het met mij had gedaan.

Voor het eerst zei ze dat ze spijt had dat het gebeurd was, dat ze het absoluut niet zou doen als ze het over kon doen. Dat terwijl ze net nadat ik erachter was, ze aangaf geen spijt te hebben van hetgeen ze gedaan had, omdat ze er zelf bij was geweest. 'Dat was toen'.
Het was fijn eindelijk eens te horen dat ze spijt had van haar daden en ze kwamen er gemeend uit.

De volgende dag hebben we een erg leuke koningsdag gehad met ons gezin. De discussie heeft -voorlopig- de laatste donkere lucht geklaard, dingen zijn gezegd die opgekropt waren, vooral van mijn kant denk ik.

's Avonds hebben we elkaar weer gevonden en dat was fijn, vreemd, en ingewikkeld. Het is een nieuwe mijlpaal, terwijl we er nog lang niet zijn, besef ik me. Niks gaat nog vanzelf en hoewel ik er 's avonds gelukkig niet echt bij stilstond, zijn de verkeerde gedachten de volgende dag wel losgekomen.

regenboog

regenboog

30-04-2018 om 15:33

Hier ben ik eens weer.

Lieve lotgenoten,

Ik ben een tijdje hier niet geweest, ik zit in de laatste fase van het verwerkingsproces en ik wilde het hele gebeuren wat meer loslaten.
Merkte dat ik hier toch steeds getriggerd werd met name als ik de verhalen van de nieuwelingen las.
En geloof me, dat doet me echt wat en het liefst zou ik op ieder verhaal willen reageren en diegene een hart onder de riem steken maar dan ben ik er weer veel mee bezig en kan ik het nooit wat achter me laten.
Toch wil ik af en toe laten weten hoe het nu gaat. Ben ook benieuwd hoe het met de ouderlingen hier gaat.
We zijn nu 3 jaar verder en ik heb nog steeds last van ups en downs.
Wel merk ik dat de periodes dat ik me goed voel langer worden en het hele gebeuren me niet zo meer raakt.
Ik ben er minder intensief mee bezig maar het zit nog wel iedere dag! in mijn hoofd en het passeert ook meerdere malen per dag.
Wel met minder gevoel erbij, alsof ik het van een afstand bekijk en het mij niet persoonlijk aangaat.
Ik ben van het weerkend wel enorm geschrokken en ook van slag geraakt.
Ik was een kamer aan het opruimen en vond een leeg doosje van een oude mobiele telefoon.
Wilde het weggooien maar keek eerst even wat erin zat.
Er zat een gebruiksaanwijzing in en daarop stond in het klein een telefoonnummer geschreven.
Het was het handschrift van mijn man zag ik.
Ik vond het heel vreemd dat hij daarop een 06 nummer had genoteerd en vroeg hem erna.
Het zei hem niets, had geen idee van wie het was en waarom hij het had opgeschreven.
Ik werd achterdochtig en raakte in paniek, misschien was dit nummer wel van een andere minnares of een tweede nummer van haar.
Ik heb het gebeld en een vrouw nam op. Ze zei haar naam niet en ik vroeg met wie ik spreek te, ze verbrak gelijk de verbinding.
Ik werd gelijk verlamd door pure angst, angst dat zij dit zou kunnen zijn of een andere vrouw wate man heeft verzwegen.
Man schrok zich te pletter en kwam gelijk naar huis toe.
Hij kon echter niet verklaren van wie dat nummer was en waarom hij het opgeschreven had op de gebruiksaanwijzing.
Hij heeft gezworen dat hij alleen met haar een affaire heeft gehad en dat er geen nieuwe lijken meer uit de kast komen.
Ik heb gezegd dat ik wil dat hij erachter komt wie dit is en dat hij haar maar moet appen of bellen.
Dat wil hij liever niet want is toch bang haar aan de lijn te krijgen al kan hij zich niet herinneren dat zij nog een extra nummer had.
Ik wil hem geloven op zijn woord maar ik kan het gewoon niet.
Hij heeft destijds ook glashard gelogen en daarna nog een paar keer.
Man weet niet wat hij moet doen om mij gerust te stellen en is wanhopig.
In mij hoofd speelt zich van alles af, zou man ook al zou het weten wie dit is mij dat nu werkelijk nog vertellen?
Na de hele heftige strijd die wij hebben moeten leveren na het uitkomen van zijn ontrouw.
Ik zie voor me hoe hij gauw die vrouw op de hoogte brengt van mijn ontdekking en zij daarom dus opnam zonder haar naam te zeggen.
Waarom neem je anders zo op en verbreek je de verbinding als iemand je vraagt hoe je heet?
Ik ben bang dat man mij niet meer gerust kan stellen.
Ik ben weer enorm geschrokken en het voelt alsof er weer verraad heeft plaats gevonden.
Ik zie het verdriet en de wanhoop in man zijnog ogen en wordt plat geappt door lieve berichten maar het helpt niet.
Ik zou deze vrouw nogmaals kunnen bellen of appen maar ik ben zo bang.....
Ik ben doodmoe van alles, dit bedoelen ze nu dus met dat het vertrouwen nooit meer zoals vanouds wordt.
Misschien moet ik de knoop doorhakken en stoppen met ons huwelijk, met pijn in mijn hart en tegen mijn gevoel in maar ik wil dit niet meer.
Deze waarschijnlijk onschuldige incidenten hakken er bij mij zo enorm in.
En vindt het voor man ook vreselijk dat hij niet geloofd wordt door mij en in feite met zijn rug tegen de muur staat.
Wil hem vertrouwen op zijn woord maar het lukt me niet meer.....
Het ging zo goed tussen ons....gaan we het na al die jaren nu toch niet redden.

Een trieste regenboog die gewoon op is.

JJ

JJ

30-04-2018 om 16:14

heftig regenboog

Inderdaad. Waarschijnlijk onschuldige incidenten. Die dan alles weer op scherp zetten. Ze konden toen liegen. Waarom zouden ze dat dan nooit meer doen?

Ik snap jouw angst. Ik kan alleen maar hopen dat ik die over dik 2 jaar niet meer zo voel.

Als je onderbewustzijn nog zoveel wantrouwen vast blijft houden dat je zelfs tegen je gevoel je huwelijk wilt opgeven waar je zo lang voor hebt gevochten, dat is erg heftig.

Om je gerust te stellen: ik kan me overigens niet voorstellen dat iemand zo stompzinnig is een 06nr van een lover op een handleiding te krabbelen.
Aan de andere kant.. alle vreemde 06nrs die ik tegenkwam op papiertjes heb ik destijds ook toegevoegd aan mijn whatsapp lijst om te kijken wie het waren. Mijn vrouw had haar vriendje onder een vrouwennaam in haar telefoon gezet.
Iemand die ophangt als je vraagt hoe diegene heet vind ik niet heel raar. Heb je zelf gezegd wie jij was?

Ik snap dat het een voorbeeld is hoor.

Geef niet op regenboog!

Pennestreek

Pennestreek

30-04-2018 om 16:25

Adem in, adem uit

Geen paniek, is nergens voor nodig. Net geleerd op de cursus mindfulness: je bent je gedachten niet, maar je gedachten bepalen wel je gevoel. En hoe waar is dat!

Dus zet even voor jezelf op een rijtje wat je wil. Waar ben je precies bang voor als je zou bellen? Het is goed om dat voor jezelf helder te hebben. Wat is het ergste dat zou kunnen gebeuren? Dat je te weten komt dat er toch meer dames waren? Dat je man toch nog tegen je blijkt te liegen? En wat als hij inderdaad blijkt te liegen? Kies je dan voor alsnog uit elkaar of toch nog/weer vechten voor je relatie?
Of kies je voor 'veilig', het niet te weten en het te laten rusten? Kun je dat?

En, het kan natuurlijk ook nog eens gewoon echt onschuldig zijn. Dat het het nummer was van een medewerker van de helpdesk op kantoor of zo, ik noem maar wat. En nummers veranderen ook nog wel eens van eigenaar...

"Ik wil hem vertrouwen op zijn woord maar het lukt me niet meer...". Jawel, dat is namelijk een keuze. Je vertrouwt hem, of je vertrouwt hem niet. Als je hem niet vertrouwt, heeft jullie relatie dan nog een kans?

Dus de opties zijn naar mijn idee: je doet nu verder niets, en je blijft man wantrouwen; je doet verder niets, omdat je dat niet nodig vindt. Je vertrouwt je man namelijk. Dus oo als hij zegt dat hij dit nummer niet kent; of je zoekt wel uit wie zij is, omdat het rust geeft om te weten. En als het onschuldig is, kun je daarmee het vertrouwen in je man weer versterken.

Regenboog, ik stel het allemaal een beetje zwart-wit, en ik heb het over keuzes die helemaal niet als keuzes voelen. Het is allemaal een beetje theoretisch en de praktijk is wat weerbarstiger. Weet ik allemaal, want ik zit er ook (nog steeds) middenin. En toch probeer ik mezelf dit soort dingen ook steeds voor te houden.

Ik wil mijn man vertrouwen. Zonder vertrouwen geen relatie (voor mij). Nu zit mijn wantrouwen op een iets ander vlak, ik vertrouw hem zeker (weer) als het gaat om andere vrouwen, maar hij heeft jarenlang verzwegen dat hij niet gelukkig was en twijfelde aan zijn gevoel voor mij. Hij was zijn gevoel voor mij zelfs echt kwijt. We hebben het hele proces van een scheiding op papier zetten doorgemaakt. Dat bleek ook niet wat hij wilde, en we zijn aan onze relatie gaan werken.
Onze relatie is veranderd, we zijn allebei veranderd, en dat is een doorlopend proces. Hij is nog steeds niet zeker van zijn gevoel voor mij, en omdat onze relatie nog steeds verandert weet hij ook niet zeker of dit op den duur is wat hij wil. Hij weet wel dat hij het nu fijn vindt, hij is blij met het groeiproces waar we allebei mee bezig zijn. Voor nu is het dus wat hem betreft allemaal goed. Hij heeft de intentie om te blijven, om te investeren in onze relatie. Maar er is geen garantie voor de toekomst. En ik vind dat lastig. Nu heb je natuurlijk nooit een garantie, maar ik vind 'de intentie om te blijven' wel wat vaag, weinig houvast biedend, een beetje vrijblijvend en ik vind er weinig liefde uit spreken. Maar ja, meer geeft hij niet/kan hij niet geven. Dus aan mij om te beslissen of ik dit 'genoeg' vind. Meestal is het antwoord daarop ja. Natuurlijk hoop ik dat er een dag komt dat hij oprecht zegt dat hij van me houdt. Maar ik reken er niet op. Er zijn ook dagen dat ik dat te weinig vind. Wil ik roze wolken, rozengeur en maneschijn. Maar ja, komen die er dan wel als ik alsnog de scheiding zou doorzetten? Ik denk het niet. Ik hou van hem, ik ben nog steeds blij als ik hem zie, voel me prettig bij hem. En ik wil de kinderen zeker niet de ellende van een scheiding aan doen terwijl ik niet zeker weet dat ik daardoor heel veel gelukkiger ga worden. Ik ben nu zeker niet ongelukkig namelijk. Er zijn zeker dingen die ik graag anders zou zien, maar he, wie heeft dat niet?!

Wat ik dus eigenlijk wil zeggen is: zoek uit wie die dame is. En kijk van daaruit verder.

Miss

Miss

30-04-2018 om 18:14

Regenboog

In het begin van mijn post was je er ook af en toe. Toevallig las ik gisteren oudere post terug en ik herkende erg veel in jou teksten.

Je bent op de goede weg met je man, dat is echt fijn.
Ik zit momenteel in de begin fase van. En ik redeneer momenteel zo.
Wat kan ik nog verliezen wat ik al kwijt ben?
(Na 15 jaar samen zijn afgelopen augustus getrouwd, en in januari achter het vreemdgaan gekomen, nou geloof mij dan knal je kei hard van de roze wolk. En is gelijk ontnomen)
En misschien is dat ook een optie voor jou. Kan alles erger worden als je weet wie de dame van het 06nr is?
In mijn ziens Nee. Je krijgt duidelijkheid.
Ze is of wat jij denkt en je gevoel klopt. Zodat je de waarheid weet. Of ze is gewoon een vrouw aan de telefoon en verder niets.
Zoek de waarheid uit. Die tussen strijd is slopend. Ik kan het weten. Daar zit ik nu in. Dat overdenken en overuren draaien. Alles met een korreltje zout nemen en doe de dingen waar ik "blij " van word. Nee meer kan ik niet op dit moment.

Marin

Marin

30-04-2018 om 18:49

Ik ga weg uit dit draadje

Ik las net de posting van Victoria in 'man is niet trouw' elders in de rubriek 'relaties'. Die posting is genaamd 'trust that they suck'. Hij is hard maar ik kan hem onderschrijven.

Ex zweerde ook 'dat er geen lijken meer in de kast waren'. Ging heel invoelend vragen 'maar denk je dan 'eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger'. Ik antwoordde dat inderdaad mijn vertrouwen een flinke knauw had gekregen. Hij antwoordde met zijn hand op zijn hart en trouw uit ziende hondenogen. En ja ik dacht ook 'vertrouwen is een keuze'. En gaf hem the benefit of the doubt.

En als dan toch blijkt dat er lijken in de kast zitten, ben je nog meer gekwetst. Dan wil je dat je dat je bij je wantrouwen was gebleven.

Ik heb hier gelezen omdat ik nog steeds van ex hield en wilde voelen waarom ik ook al weer gestopt was: namelijk om die eeuwige paranoia die ik na drie jaar nog had en waar ik gek van werd.

Ik gun jullie alle goeds. Ieder op zich. Ik hoop voor jullie op hernieuwde liefde en oprecht kunnen vertrouwen. Maar ik kan niet helpen af en toe te denken 'houd er toch mee op, wat is dit voor leven, je maakt jezelf gek met het maar terug willen hebben hoe het ooit was, gaat niet meer gebeuren"

Misschien is dat wel jaloezie omdat het jullie wel lukt in de relatie te blijven. In ieder geval merk ik dat het mij te veel doet elke keer.

heel veel sterkte allemaal, wat je ook kiest.

Miss

Miss

30-04-2018 om 19:48

Marin

Zou het jaloezie zijn?

Nee. Niets om jaloers op te zijn, net wat er in de tekst staat in het andere draadje.
Wij verdienen beter. En diep in mijn hart weet ik het. Alleen nog niet klaar de stap te zetten.
En waarom? Je hebt zoveel mooie jaren gehad en je kunt het gewoon nog steeds niet geloven.
Nu is het andersom. Je kunt niet geloven dat het echt was. Daarom zeg ik nu ook. Ik HEB 15 mooie jaren gehad. En nu de toekomst. We verdienen beter mijn zoon en ik. En hoe en of het nog samen is geen idee. Na 15 jaar duurt het ook lsng voor je je" los" kunt maken en relativeren.
Ik ben er van overtuigd, doet hij het weer?
Ik kom er achter. En dan is het defenitief klaar. Nu kun je je alleen maar wapenen en voor je zelf zorgen.

Miss

Miss

30-04-2018 om 19:53

Marin

Heel veel sterkte jij ook. Je hebt het goed gedaan. Tijd voor nieuwe uitdagingen en hoop dat ook jij het ooit een plaatsje kunt geven.
Ik heb jou post echt als oprecht en duidelijk ervaren en zal ze goed onthouden.

Mijn toekomst heeft handvaten door je posts.
Niet recht praten wat krom is zullen we maar zeggen.

Veel groetjes Miss

Marin

Marin

30-04-2018 om 20:07

Dank je Miss

Jij veel sterkte en alle goeds.

Victoria

Victoria

30-04-2018 om 23:27

Marin

Sterkte Marin! Verder vind ik helemaal niet dat vertrouwen een keuze is: Vertrouwen verdien je. En wanneer je partner vreemd gaat, dan kun je niet kiezen om hem/haar weer te vertrouwen.

Men zegt niet voor niets: 'Vertrouwen komt te voet, maar gaat te paard'. Vertrouwen moet teruggewonnen worden door degene die een scheve schaats heeft gereden en dat duurt een tijd. Heb dit ook meegemaakt. Vervolgens, toen mijn vertrouwen weer grotendeels was hersteld (het wordt namelijk nooit meer zoals daarvoor), ging ex weer vreemd (10 jaar na de vorige keer), en kwamen er vervolgens nog wat lijken uit de kast vallen. Heb er allemaal zelf achter moeten komen, want ex 'zou nooit zoiets doen'.
Daarom is hij nu mijn ex, en heb ik mijn leven weer in eigen hand. En dat voelt goed.

Bobbie

Bobbie

30-04-2018 om 23:51

Vertrouwen

"Bereidheid van een persoon of groep om afhankelijk te zijn van de daden van een andere persoon of groep. Geloven dat een ander eerlijk is of dat iets goed zal gaan."

Je moet het willen en kunnen. Maar je kunt niet zeggen dat je er voor kiest. Ik vertrouw mezelf niet eens 100%, waarom een ander wel?
Ik denk dat kunnen de grootste drempel is. Je kunt het wel willen en daarmee net doen of de rest geschiedenis is, maar de vraag is of je ziel het kan.
Geloven in beter dan vroeger doe ik niet. Het is anders. Gehavend en anders. Dat kun je omdenken in sterker dan ooit, maar als dit sterker dan ooit is twijfel ik aan het geweldige van " hiervoor".

puinhoop

puinhoop

01-05-2018 om 11:25

JJ en begrip van de minnaar

Wat je zegt, daar struikelde ik ook over, dat ze dat mailde aan hem: 'Kudo's voor dat je toch je huwelijk voorrang geeft, ik wist dat je traditioneel was' etc. Grrrr, als dat mormel respect had gehad voor zijn huwelijk was ze het 'r vieze tengels van hem afgebleven! En als hij zijn huwelijk voorrang had gegeven was hij niet met haar mee gegaan. Ja toch zeker?
Sorry, er is sinds gisteren ineens zoveel gepost dat ik even eerst op deze reageer.

Flanagan

Flanagan

01-05-2018 om 14:05 Topicstarter

Regenboog,

Een vrouw die zo reageert, heeft mogelijk meer mannen die haar aandacht gaven/geven. Mogelijk dat je man daarom zo geschrokken is; alsof een beldame ergernis dan een Truus.

Maar gezien zijn reactie, heb ik toch de indruk dat dit contact tot het verleden behoort, anders lag dat mobiel niet op zo’n verdwaalde plek.
Hij schaamt zich wel, dat prikkie hieruit op.
Schrale troost. Maar misschien net voldoende om het niet op te blazen tot iets wat er mogelijk niet is.

Puinhoop

Puinhoop

01-05-2018 om 21:34

Koosnaam

Weer wat rots. Ik zag in die mails dat hij ondertekende aan haar met mijn koosnaampje voor hem. Klootzak.

Miss

Miss

01-05-2018 om 22:21

Zo herkenbaar

Ohw puinhoop !!
Wat heb ik met je te doen !!!

Weet helaas Zoooo wat je voelt.
(Overal screen shots van gezien, alles wat hij mij ooit stuurde, mij benoemde, toen ook aan haar, en gadverdamme: Eerste waar ik vanmorgen aan dacht was jou, die maakt me nog het meest misselijkste)
Maar puinhoop je bent niet alleen. Dat is wat ik wil poste. Je een hart onder de riem steken!!

Vandaag was ik ook weer flink aan het vloeken.

Gore smeerlap dat het is.
Lef hebben al die tijd te durven liegen.
En gewoon niets hebben gemerkt. Dan heb je toch een soort tweede natuur.
En gisteren zei ik.
Je bent echt zo stom he! Je HAD een goude mandje. Dat je dat op het spel durfde te zetten.

Ja echt dom zei hij. Na ja we zullen zien, maar de boosheid houd me waakzaam. Ook al lost dat niet altijd wat op. Het lucht op.
Je mag boos zijn puinhoop.

Vandaag apte hij; ik ben blij dat het al wat beter gaat tussen ons !!

Haha ! Ik kon mijn lach niet houden. Welke wereld leeft hij?

Miss

Miss

03-05-2018 om 22:44

Ons leven samen als gezin is voorbij

De beerput is open. Ik ben gaan zoeken naar antwoorden en heb ze gekregen.
Ik ben kapot van verdriet maar kan niet huilen, van opluchting. Dat ik nu echt de waarheid weet.

regenboog

regenboog

04-05-2018 om 07:17

Sterkte Miss

Och arme Miss......Wat een pijn en verdriet maar hopelijk ook duidelijkheid en inderdaad opluchting.
Ben je er zelf achter moeten komen of heeft hij uiteindelijk de waarheid verteld?
Wens je veel sterkte!

regenboog

regenboog

04-05-2018 om 07:35

Bedankt

En iedereen bedankt voor hun reactie en/of advies.
Man heeft er geen problemen mee om het nummer te bellen en te vragen wie het is waar ik bij zit.
Alleen vraagt hij zich af of mij dat wel zal geruststellen want als ik weet hoe ze heet zal ik dan geloven dat zij niet meer is geweest voor hem of krijg ik dan nog meer wantrouwen en ga ik nog meer speuren en mezelf gek maken.
Man krabbelt wel vaker voor zijn werk overal telefoonnummers op, meestal wat voorhanden ligt.
Hij zegt dat dat op die gebruiksaanwijzing vandere de telefoon ook is gebeurt en hij het later in de la heeft gegooid.
Klinkt heel aannemelijk maar voor mij blijft het moeilijk te geloven en los te laten.
Als er een man had opgenomen was er voor mij geen reden voor achterdocht geweest.
Ik worstel nog maar door tot ontsteltenis van sommige andere forummers hier.

Flanagan

Flanagan

04-05-2018 om 08:01 Topicstarter

Miss,

Wat triest. Je bent eerst jaren samen, besluit te trouwen, en dan verloopt de relatie zo.
Wie had dat kunnen denken..

Ik hoop dat je veel steun krijgt van vrienden en familie. Sterkte.

En ook zo triest voor je zoon. Je kan je wel “loskoppelen” van je ex, maar niet van je ouder. Je zoon zal hierin een manier moeten vinden zonder wrok. Als je hem daarin kan begeleiden, kan dit jezelf ook helpen verder te gaan met je eigen toekomst.

Puinhoop

Puinhoop

04-05-2018 om 16:28

Het hele verhaal

Nou, om nog een update te geven: ik bleef toch met wat vragen zitten. Hij had verteld dat hij haar daarna nog had opgezocht en dat ze wat hadden liggen 'droogneuken' en ik vroeg me af of er toch niets verder gebeurd was -hoewel ik dit erg genoeg vond. Hoe kun je zegge dat je de dag erna enorme spijt hebt en er dan doodleuk weer heengaan en erbovenop kruipen? Ik zou alleen zijn gegaan om te zeggen dat dit het was, een stomme fout en dat het hierbij blijven moest. Niet wéér zo gaan rommelen natuurlijk.

Dus gisteren vroeg ik het hem nog eens. Wat als hij dacht dat ik hem nooit kon vergeven als hij die keren erna toch nog seks gehad had, maar zonder drank? En dat hij echt alles moest kunnen vertellen, ik wou niet dat hij weer bleef rondlopen met dingen, bang dat het toch ooit uit zou komen. Maar hij heeft me bezworen dat het echt daarbij bleef. Dat mevrouw wel bijna ontkleed was, maar hij op tijd gestopt was. En dat hij blij is dat het bij die ene keer is gebleven.
Daar ga ik dan maar van uit. Maar hij baalt nu dat ik er toch weer naar vraag, hem niet geloofde. Ja, wat kun je verwachten als je me anderhalf jaar hebt voorgelogen, me recht in de ogen ziend, dat er niets is gebeurd toen dan zoenen? Dat wantrouwen zal hij nog wel even mee moeten leven. Dat is de consequentie van dat gedrag.

Had hij me ineens alles eerlijk verteld, dan hadden we er nu wel klaar mee geweest. Maar dan houdt hij dat allemaal achter, is het niet gek toch dat ik blijf denken dat er nog meer is wat hij verzwijgt?
Pijnlijk allemaal hoor. Al die details over wat ze uitvraten had ik achteraf helemaal niet willen weten. Dat ze een fantastisch figuur had. (Ik ben wat te zwaar.)
Maar hij blijft er wel bij dat het anders was, maar niet per se beter. Dat het met je eigen vrouw toch echt veel fijner is. Dat ze blijkbaar al lange tijd niet had gepijpt. (Ik deed dat toen al een tijdje niet meer.)
Rot om alles terug te draaien, de hele film, en al die dingen die hij schreef aan me. Maar de pijn zal wel slijten mettertijd. Als er in elk geval een goed iets uit is voortgekomen, is het dat hij nu wel overtuigd is dat hij echt mij wil en niemand anders. Dat hij zo bang was me te verliezen.

JJ

JJ

04-05-2018 om 23:00

Puinhoop

Mijn vrouw heeft ook gezegd dat ze 'maar' 2x met hem naar bed is geweest. Nee, dat geloof ik niet (en definieer naar bed gaan met.. hand en span diensten horen daar niet bij? of wel?) Ook doordat ze nooit zelf met het verhaal is gekomen, destijds meerdere kansen heeft gehad om alles op tafel te gooien en elke keer weer niet alles vertelde. Uiteindelijk kwam ik er dan toch zelf achter. Ik berust er maar in dat ze nooit de hele waarheid zal vertellen en er altijd vragen zullen blijven liggen die ik niet wil stellen omdat ik het antwoord simpelweg niet wil weten. Jouw man zal ook niet de hele waarheid vertellen vermoedelijk.

Het gaat nu de goede kant uit tussen ons. Het intimiteit issue is er nog steeds. Vorige week kwam het er voor het eerst sinds haar affaire van, vreemd en toch wat geforceerd bleek achteraf 'ik zocht mijn grens op'. Sindsdien is de sfeer tussen ons heel erg goed, maar we zijn wat dat betreft nog niet veel verder. Ze zegt dat ze meer van me houdt en gevoelens voor me heeft dan ze ooit gedaan heeft, maar dat juist dat laatste stapje de moeilijkste is. Het is nogal een paradox.

Miss

Miss

05-05-2018 om 07:11

Raar

Ik was zo definitief met mijn besluit.
Tot, hij met zijn knieën van spijt weer voor me lag van verdriet.

Mijn man zegt dat hij ja verliefd is geweest 9 jaar geleden op een stagiare. Maar NEE nooit wat mee gedaan heeft.

Ik dacht dus dat die bron van mij die periode bedoelde maar nee. Het was al na de geboorte van onze zoon. Ik ga nog een keer een goed gesprek met mijn bron aan.
Hij kijkt natuurlijk objectief. Die bron heeft niets te verliezen. Hij stond toen op het punt het mij te vertellen maar wilde ons gezin niet stuk maken.

Maaaaaar het zijn vermoedens dat hij vreemd ging toen ons kindje klein was.(Hij denkt)
Was het echt of was het grote mannen praat?
Ik vertrouw die jongen volledig, maar er is dus geen definitief bewijs. Is bewijs nodig vraag ik me nu af?

Nu is dus de vraag of het daadwerkelijk zo is?

Zal ik de speurtocht verder voorzetten?
Ik kan doorgaan... heb ik dat nodig? Ja eigenlijk wel maar

Ik ben Bang.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.