Relaties Relaties

Relaties

Hulp voor trouwe partner na overspel

Zoals jullie wellicht eerder hebben kunnen lezen is het bij mij helaas ook zo dat mijn man vreemd is gegaan. Na de eerste heftige emoties heb ik besloten de deur niet dicht te gooien en samen verder te gaan. Dit gewoon omdat we nog heel veel van elkaar houden maar omdat we elkaar verloren waren. (Wat het vreemdgaan niet vrijplijt uiteraard) maar we willen echt samen verder. Gisteren zijn we samen naar de eerste relatietherapie geweest. Iets waar hij heel erg tegenop zag en waar hij normaal niet voor open staat maar nu ik dat graag wil met me mee gaat. Gelukkig was het een heel fijn gesrpek en zullen we nog vaker gaan.
Maar 1 van de punten om samen verder te gaan is voor mij uiteraard ook dat ik niet naar het verleden moet blijven kijken en geen vragen moet blijven stellen en niet met modder moet blijven gooien. Het is logisch dat dat nog gebeurd want ik weet het allemaal nog maar een paar weken. Maar ik wil er zelf graag aan werken om het een plekje te kunnen geven zodat ik verder kan en we daarna samen ook goed verder kunnen.
Ik ben daarvoor vooral op zoek naar rust in mijn hoofd. Heeft iemand tips voor mij wat ik kan doen? Wat voor therapie eventueel? Of mss wel iets op spiritueel vlak?

Ik heb er voor gekozen om het aan 1 vriendin en 1 collega te vertellen waar ik af en toe mijn verhaal kwijt kan, maar ik merk dat er nog meer opgekropt zit wat ik kwijt moet en een plekje wil kunnen geven. We hebben het bewust niet aan familie en vrienden verteld omdat we hierin onze eigen keuzes willen maken. Dus het advies om het te delen is geen optie

Ik hoop dat er lotgenoten zijn die tips voor me hebben☺️


Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

04-07-2018 om 15:39

Mindfulness

Uitermate geschikt om rust in je hoofd te krijgen.

Hoedan

Hoedan

04-07-2018 om 16:15

Senna

Ik lees mee. Ik zit in hetzelfde schuitje sinds een paar weken. Het overvalt me op de raarste momenten...

Senna

Is je Engels ok?

Probeer de headspace app. Google maar even. Ik ben fan ( niet vanwege een overspelige man, maar wel vanwege -een aantal jaren terug, ook een traumatische ervaring- een onvoorstelbare behoefte aan rust in mijn hoofd. )

Ingrid

Senna

Senna

04-07-2018 om 17:40 Topicstarter

Hoedan

Herkenbaar idd. Vraagje voor jou; heb jij het gedeeld met anderen?
Soms denk ik nml dat me dat mss toch helpt... maar vrees ook dat anderen me gaan beïnvloeden voor mijn keuze😏🤔

Guera

Guera

04-07-2018 om 18:43

Wat wil je precies?

Onrust komt door de situatie. Wil je de onrust kunnen managen? Dan is mindfulness wellicht iets. Daar is niet echt ruimte voor je verhaal. Of wil je je verhaal kwijt en zal daarmee onrust zakken omdat je even je eigen basis weer moet hervinden?
Dat laatste lees ik tussen de regels door.
Dan is een reguliere psycholoog echt geen gek idee.
Ik heb in tijden van mijn basis gevoel kwijt zijn veel baat gehad bij psychosynthese. Je hoeft je verhaal niet te doen maar het was heel troostend om gelijken te ontmoeten.
Overigens zou ik je man ook aanraden iets te doen.
Dit gebeurt ook niet voor niks. Wat zit daar dan onder? Sterkte

Actie = reactie

Als je man meer laat zien te willen bijdragen aan herstel, dus niet alleen omdat jij het graag wilt, geeft dit je vertrouwen en helpt dit het gebeuren achter je te laten.

Verder ben je een paar weken verder, best kort om dan te verwachten dat je niet terug komt op je gevoelens die nog zo vers zijn. Hoe graag men dat ook ziet.

Miss

Miss

04-07-2018 om 19:11

Praten

Is juist goed. Ervaar ik.
Ik heb het met meerdere gedeeld. En mijn man nu ook. Het helpt ons. Het laat hem inzien dat hij echt " fout" bezig was. Soort van erkenning aan zijn probleem en ik het mijne, het verdriet zijn. Maar wij zijn nu al 6 maanden verder en bij hem zit er een zeer diep probleem.

Ik ben een super sociaal iemand met heel veel openheid en dat maakt mij totaal niet uit wat iedereen ervan denkt. Dat mogen ze en beïnvloed mij totaal niet.
Maar iedereen is anders natuurlijk.
Ik moet met hem leven, niet vrienden of familie. Maar daar ben ik altijd heel erg sterk in geweest. ( niet beïnvloedbaar)dus dat speelt wel mee denk ik waarom ik het deel.

Vandaag had mijn man zijn eerste sessie met psycholoog. Soh dat brengt wat te weeg. En kreeg ook al een opdracht mee, wat hij met mij mag delen.
Hopelijk brengt dit ons wat goeds en een beetje hoop in dit diepe dal....

Pennestreek

Pennestreek

04-07-2018 om 19:52

Wat mij geholpen heeft

Is tijd. Echt, geef het tijd. Zelf vinden dat je er niet of minder aan moet denken werkt niet. Integendeel zelfs. Been there...
Maar daar vroeg je niet naar, dat weet je vast zelf ook wel, dat dit soort dingen heel veel tijd nodig heeft.

Ik heb een persoonlijke coach gehad een jaar lang. Vooral om aan mezelf te werken, dat was sowieso nodig. Maar door bezig te zijn met jezelf ben je vanzelf minder bezig met de ander of met wat er gebeurd is.
Leuke dingen doen! Zelf op pad, met vriendinnen, familie.
Sporten vond ik heerlijk. Kon ik me fysiek uitleven. In de sportschool, hardlopen, maar ik heb ook gebokst. En ik fietste naar mijn werk, was ook erg fijn vond ik.
Ik hield een dagboek bij.
Praten hielp mij ook. Ik heb het echt met heel veel mensen gedeeld. Dat vond ik fijn omdat ik dan niemand iets hoefde uit te leggen als ik wat afwezig was, of kortaf of verdrietig. Ik kon desnoods midden in de nacht iemand bellen en dat is een fijn gevoel. Ook op mijn werk wist men het. En had veel begrip. Ondanks dat ik er pas was gaan werken na de relatiecrisis.
En daarnaast was dit forum mijn uitlaatklep, vraagbaak en steun en toeverlaat. Er waren meer dames in die tijd in hetzelfde schuitje.

Maar vooral dus de tijd nemen. Dat is echt de beslissende factor. Verder kun je bijvoorbeeld met jemman afspreken dat jullie voorlopig eens per week met elkaar praten over dit soort dingen. Dan noteer je door de week de dingen die je te binnen schieten, raken, de momenten waarop het weer even boven komt. Daarmee zorg je ervoor dat je niet iedere dag een keer ‘ontploft’, en kan je man zich erop voorbereiden. En je zal zien dat je dan op het moment van dat gesprek veel emotie al kwijt bent.

Succes!

Hoedan

Hoedan

04-07-2018 om 20:01

Senna

Senna, ik weet het sinds een paar welen en heb een paar vrienden in vertrouwen genomen. Niet iedereen omdat ik niet wil dat het een eigen leven gaat leiden. We hebben ook 3 kinderen. En die hebben we wel verteld dat wij elkaar wat vergeten zijn en samen eraan werken om weer dichter bij elkaar te komen. Maar niet dat papa vreemd is gegaan.
Het delen met vrienden helpt me mijn gedachten te ordenen. Ze oordelen niet en duwen me ook niet in een richting. Ook helpen ze soms om gewoon weer even door te gaan als ik het niet meer weet. Het leven in een druk gezin loopt immers ook gewoon door. En op de raarste moment kan ik het soms niet meer aan. Wij hebben voor nu besloten samen verder te gaan en samen onze relatie te versterken. Maar dat is niet makkelijk want ik begrijp het nog steeds niet. Mijn man is nu heel eerlijk maar was dat niet. En dat doet pijn. Heel erg pijn want dat hij het buiten de deur zou zoeken had ik nooit verwacht. En het dan ook nog verzwijgen daarna. En die pijn voel ik soms zo sterk. Eerlijkheidhalve: we waren wat uit elkaar aan het groeien. Druk gezien, nieuwe dingen. Weinig oog voor elkaar. Maar dat rechtvaardigt niet zijn keuze. Dat denk ik nog steeds en dat is heel lastig. Ondanks dat ik met hem verder wil. En hij met mij. De vrienden met wie ik het deel kennen mijn man overigens ook goed (en al lang). Wij hebben nog geen relatietherapie. We praten zelf veel open en eerlijk en komen tot gezamelijke inzichten waarom we uit elkaar aan het groeien waren. Ik weet nog niet of dat voldoende is. Wellicht zoek ik zelf eerst hulp omdat ik denk ik het bedrog maar heel moeilijk achter me kan laten.
Hopelijk heb je er wat aan. Vragen mag altijd. Ik vind het fijn hier ook met lotgenoten over te sparren.

Hoedan

Hoedan

04-07-2018 om 20:04

Pennestreek

Pennestreek, dankje voor het delen van jou ervaringen. Ik merk dat ik nog vaak in het moment van mijn opgelopen emoties wil praten. Dan klapt man soms dicht. Jouw idee van een vast moment kan daar wellicht bij helpen.

juf Ank

juf Ank

04-07-2018 om 20:32

vrienden...

Dat zijn toch van die mensen oor wie je er altijd bent en die er altijd voor jou zijn? Die niet oordelen maar gewoon naar je luisteren en je steunen als je dat nodig hebt, je troosten als je huilt en samen met jou lol maken als je daar beiden aan toe bent?

Senna

Senna

04-07-2018 om 20:49 Topicstarter

Dankje allemaal

Flanagan = ja gelukkig wil hij ee zelf ook alles aan doen om samen verder te gaan en wil hij zijn fout graag achter zich laten.

Hij heeft een enorm schuldgevoel. En telkens als ik mijn woede niet beheers kom ik bij zijn schuldgevoel en dan botst het....
hij snapt me uiteraard dat ik boos ben maar kan er niet goed mee om gaan als ik van het 1 op andere moment in 1 keer omdraai qua stemming. Dat overvalt hem en dan gaat hij in de verdediging.
En dan ga ik heel snel wijzen met mijn vinger van ja maar jij bent degene die de fout gemaakt heeft!

Hoedan = uiteraard liep het hier ook niet goed en waren we elkaar door verschillende dingen ook verloren. Als het goed gaat gebeurd het ook niet denk ik dan maar.
Ik weet het ook sinds een paar weken. Dus je verhaal is herkenbaar! Wij praten nu ook veel meer en beter dan voorheen. Bij de relatietherapie vond ik het erg prettig dat ze allebei onze gevoelens begrijpt en dat ze handvaten geeft om daar beide mee om te gaan. Echter dat is voor mij nog lastig... wil nml echt wel proberen niet meteen te gaan wijzen maar het overvalt me dan idd. Kropt de hele dag gedachtes op en dan komt er dat uit.
Ben een beetje zoekende hoe hier mee om te gaan want als ik dat blijf doen komen we zeker niet tot een oplossing.

Ik snap dat het tijd nodig heeft. Dat geef ik hem ook aan. Want hij wil heel graag naar de oplossing en mijn woord hebben dat ik niet wegga. Ik heb aangegeven van hem te houden dus de deur niet dicht gooi maar wel tijd nodig te hebben. Hij begrijpt het maar ook weer lastig als ik er telkens op terug blijf komen...
pennenstreek = jouw tip zou eens een hele waardevolle kunnen zijn daarin! Dankje!

Juf Ank = ik weet dat vrienden er voor me zijn. Maar ik wil idd net zoals Hoedan ook zegt niet dat het een eigen leven gaat leiden. Met hoe meer mensen ik het deel hoe groter de kans dat het algemeen bekend wordt wat we dus niet willen. We wonen in een klein dorp🙄

Tip

De tip is eerder aan je man; als hij laat zien zelf ook te willen, (dus niet alleen omdat zijn vrouw dat graag heeft #1), helpt dit jou ook.

De ‘voorwaarde’ geen verwijten maken, remt het herstel; alsof hij het voor jou doet. En dat is hopelijk niet waar. De therapie is ook in zijn belang.

Hoedan

Hoedan

04-07-2018 om 22:30

Achter zich laten

Senna dat herken ik wel. Mijn man wil het ook heel graag achter zich laten en worstelt met een schuldgevoel (en terecht). Alleen wij, de bedrogen partner hebben tijd nodig. En die tijd moet je ook nemen. Kijk naar wat jij nodig hebt, dat probeer kk ook te doen.

En neem inderdaad wel wat mensen in vertrouwen maar volgens mij schreef je dat al te doen. Het isfijn ergens je zorgen/verdriet te kunnen delen.

Senna

Senna

05-07-2018 om 11:25 Topicstarter

Idd tijd nodigr

Hoedan

Ik weet idd dat het tijd nodig heeft maar vind het zo lastig dat ik af en toe zelfs twijfel of ik wel de juiste keuze maak.
Mss toch even afstand nemen om tot de rust te komen denk ik af en toe. Maar dat leidt weer tot andere lastige dingen: meer mensen op de hoogte, en meer voor onze zoon regelen.

Maar goed ik zal eerst een met de tips aan de slag gaan die ik hier gekregen heb☺️

Hoedan

Hoedan

05-07-2018 om 14:26

Senna

Senna je kiest nu om samen verder te gaan. Daar ga je samen aan werken. Je kunt altijd op die keuze terugkomen. Zo zie ik dat ook. En je mag ook af en toe twijfelen aan de keuze. Dat doe ik ook. Maar blijf wel in gesprek op een constructieve manier. Dat lukt niet altijd. Gisteravond begon ik met heel veel verwijten maken. Man klapte dicht...ik ging nog harder ertegenin. Heel akelig. Gelukkig kon ik eroverheen stappen en benoemen wat er gebeurde en wat ik nodig had. Toen begin man te luisteren en zijn gevoel te benoemen. Bij ons is het zo dat man eigenlijk afscheid had genomen van het idee dat onze relatie nog zou kunnen werken. Dat niet met mij deelde. Buiten de deur ging. Ik kwam erachter. En nu merkt hij dat als we praten dat dan heel veel goede dingen ook terugkomen. Hij schaamt zich voor wat hij gedaan heeft en vindt het moeilijk mijn pijn en onzekerheid te zien. Te weten dat hij dat veroorzaakt heeft. Dat is 1 vd redenen dat hij dichtklapt. Dit heeft hij gisteren voor het eerst benoemd. En dat helpt mij. Ik kijk ook naar mijn eigen gedrag en benoem dat.
Het is vallen en opstaan.
Over dat afstand nemen daar heb ik ook over nagedacht. Ook hier is dat praktisch onhandig. 3 kinderen, dus echt een aantal dagen weg zou natuurlijk wel kunnen (maar veel geregel) maar ik wil voor de kinderen de impact nu beperken omdat we wel samen verder willen. Ik heb daar dus niet voor gekozen. Wat ik wel soms doe is als man thuis is, me terugtrekken of een avond naar een vriendin.

Senna

Senna

06-07-2018 om 14:05 Topicstarter

Hetzelfde schuitje Hoedan

We zitten behoorlijk in hetzelfde schuitje helaas Hoedan.
Ik probeer nu ook niet vanuit mijn emoties een gesprek aan te gaan want dan ga ik dingen zeggen die niet goed zijn. Mijn emoties mogen er uiteraard wel zijn maar dan op later moment erover praten. Hij heeft uiteraard alle begrip voor mijn boosheid en verdriet maar voelt zich erg machteloos als ik hem telkens ga verwijten. Hij heeft spijt en kan het niet terugdraaien helaas. Enige pluspuntje wat ik er dan maar uithaal is dat hij hierdoor wel echt achter gekomen is dat hij helemaal niet weg wil en absoluut samen verder wil terwijl hij eerst al dacht dat het niet lang meer zou duren. Tuurlijk is dit niet de manier, dat weet hij ook. Ik ben uiteindelijk wel blij dat hij alles zelf uiteindelijk verteld heeft en de keuze al had gemaakt om met haar het contact te verbreken en met mij verder te willen. Het was ongeveer 2,5 mnd. Voor mij doet het liegen het meeste pijn met daarbij de herinneringen van die tijd die een hele andere wending hebben gekregen. De dame in kwestie kwam ook bij ons over de vloer dus het voelt wel dubbel dat ze me samen voor de gek gehouden hebben. Maar goed het contact is verbroken en ik houd me vast aan zijn openheid. Hij had nml ook niets meer kunnen zeggen, het kunnen verbreken en doen alsof er nooit iets gebeurd is geweest. Daar heeft hij wel eens aan gedacht maar dat kon hij ook niet over zijn hart verkrijgen. Hij heeft daar wel over getwijfeld omdat hij wist dat hij mij pijn ging doen maar gelukkig heeft hij wel gekozen voor eerlijkheid uiteindelijk. Nu gaan we voor een nieuwe start en gek genoeg hebben we een paar dgn een down gehad en voel ik me nu weer steeds meer tot hem aangetrokken😊
Veel succes ook hoedan. Hoop dat jullie er samen uit komen!

Senna

Senna

08-07-2018 om 14:42 Topicstarter

Hoedan hoe is het met je?

Ben zomaar benieuwd.
Ik vind het soms best pittig nml☺️

Hoedan

Hoedan

08-07-2018 om 22:55

Senna

Ja hoe is het. Ups en downs....
de afgelopen dagen had ik het erg zwaar. Ik had het idee dat man alleen maar naar de toekomst wilde kijken. En niet wilde horen hoe moeilijk ik het had. Niet kritisch wilde kijken wat hij veroorzaakt heeft. We praten veel, zijn open en zien beide wel in dat we uit elkaar aan het groeien waren door de waan van de dag. Maar man ziet zijn vreemdgaan nu als iets wat de boel heeft opgeschud. En vandaaruit wordt het beter. Maar ik moet het bedrog nog verwerken. Ook hier staan herinneringen in een ander perspectief. Ik had een vermoeden heb man geconfronteerd. Anders was het bedrog nog voort blijven duren. Dat vind ik lastig. Ik voelde me eef alleen staan de afgelopen dagen. Ik had het idee dat ik alleen kritisch naar onze relatie aan het kijken was. Ik zie ook wel in dat k debet ben aan de verwijdering. Maar dan nog: hij heeft gelogen en bedrogen. Daar ben ik niet verantwoordelijk voor. En heb ik geen schuld aan. Man brengt het soms als iets wat onvermijdelijk was.. En sliep weer slecht. Dus dat helpt ook niet. Gisteravond heb ik een lange brief geschreven. Mijn man heeft daarop gereageerd. Daaruit blijkt veel onbegrip over hoe ik me voel. Deze brief willen we als leidraad bij onze gespekken houden. En ik wil graag in relatietherapie. Man vindt dat moeilijk dus daar zitten we nog niet op 1 lijn.

Bobbie

Bobbie

08-07-2018 om 23:13

Hoedan

"Maar man ziet zijn vreemdgaan nu als iets wat de boel heeft opgeschud. En vandaaruit wordt het beter. Maar ik moet het bedrog nog verwerken"

Ik schilder en teken veel en heb van die situatie ooit iets gemaakt van hij die verder ging en aan de andere zijde van bedrog stond.
Daarvoor stond ik nog en bedrog was een muur tussen ons in.
HIJ moet die muur afbreken zodat jij aan dezelfde kant staat en net zo ver bent als hij. Hij heeft die muur opgeworpen.

Hij moet geduld hebben en zich uit de naad werken.

Miss

Miss

08-07-2018 om 23:19

Hoedan

Bij mijn man duurde het ruim 4 maanden voordat ik iets van oprechte spijt zag. Weet je wanneer de spijt kwam?

Toen zijn tas klaar stond. Daarna was hij pas open en eerlijk. Een hel. Hij wuifde veel weg.

Blijf bij jezelf. Blijf voelen en pijlen. Maar vooral blijf je hart volgen...
Luister goed naar wat hij zegt zonder hem aan te vallen. Maar hoe hij reageert. Of hij het wegwuift of gemeende tranen laat.

Ik heb hier wat krokodillen tranen gezien. Sinds 6 weken weet ik pas hoe het zit. En ben al 6 maanden verder. Nu heeft mijn man het veel vaker gedaan en ook dat weet ik nu pas. Ik wil je niets aan praten maar je oprecht alert houden omdat hij er nog midden in zat en jij er achter kwam... net als ik...

Miss

Miss

08-07-2018 om 23:21

Oh ja

En laat hem vechten potverdorie, als een leeuw voor zijn gezin. Hij is de gene die dat mag doen. Hij.

Hoedan

Hoedan

09-07-2018 om 15:38

Dankje Bobbie en Miss

Dank beiden voor jullie reacties. @Bobbie dat verwoordt je heel mooi. Zo voelt het wel.
En Miss ja het is soms lastig te bepalen wat de waarheid is. Is hij nu echt eerlijk?
Hij zegt nu te willen vechten voor zijn gezin.
Hier is het letterlijk een maand geleden dat ik achter het bedrog kwam. Ik ben net pas uit de shock en kan nu weer normaal functioneren en nadenken. Dus het heeft ook tijd nodig.
En sommige dingen komen hard binnen en krijg ik bijna paniekaanvallen van. Vanochtend lag ik in zijn armen. Op zijn schouder. Zo lag ik een maand geleden ook toen ik mijn vermoedens had maar zo hard hoopte dat ik het mishad. En probeerde het gesprek aan te gaan toen. Ik ging bijna hyperventileren van die herinnering vanmorgen.

zoek hulp voor jezelf

Hoedan, wat ontzettend naar voor je dat je hierin verzeild bent geraakt. Ik weet helaas uit ervaring hoe groot de schok kan zijn. Knuffel voor jou {{{{}}}}

Ik kan je adviseren om ondersteuning te zoeken voor jezelf. Niet voor hem of je relatie, maar voor jou. Je ziet vaak dat bedrogen partners de blik voortdurend op de ander hebben, uit angst, wantrouwen, wat dan ook. Zo bang om alsnog te verliezen wat even aan een zijden draadje hing. Hoe dan ook geen gezonde relatiebasis.
Wat de uitkomst voor jullie ook is (en ik hoop een mooie ), je zult jezelf heel, heel hard nodig hebben. Wees niet afhankelijk van je partner, wat hij wel/niet doet of zegt, maar ga dat spoor alleen. Daar kun je zelf (én als gevolg daarvan mogelijk ook je relatie) alleen maar beter van worden.

Hou je haaks

Miss

Miss

09-07-2018 om 17:05

Hoedan precies wat moederziel zegt

Ohw ja! Vorig jaar was ik deze tijd druk met onze bruiloft te regelen, bbq vlees en staan tafels... kleertje voor onze zoon kopen... zo onwerkelijk.
Klein gezellig feestje... vraag me serieus af hoe ik volgende maand die dag ga doorbrengen........

Herken de paniek aanvallen!!
Hartkloppingen ook zoiets wat er bij mij ook bij komt...

Ik heb bijv een pan in brand laten vliegen. Zo in gedachte. Vorige week bij de apotheek in de wacht zitten en zien dat je 5 mensen eerder al aan de beurt was....
Door het rode stoplicht rijden en voor bij zijn en denken hè het was toch groen?
Vreselijk. Huilen om "niets".. want dat had ik toen ook... En nu voelt die schouder heel anders...

Je bent niet alleen xxx

Pennestreek

Pennestreek

09-07-2018 om 17:31

Ja, die paniek...

Vreselijk herkenbaar. Ik heb destijds, toen man de bom dropte dat hij niet meer met mij verder wilde, maanden slecht geslapen, ben 15 kilo afgevallen. Het heeft lang geduurd voor ik zelf weer enigszins in balans was. Het is me wel gelukt verder alle ballen in de lucht te houden, kinderen, huis, werk... Sterker nog, na een maand hoorde ik ook nog dat ik mijn baan kwijt was. Ik heb zelfs in die omstandigheden nog een goede regeling weten te treffen (compleet met advocaat) en binnen 2 maanden een leukere baan voor veel meer uren gevonden (van 16 naar 32). Dat was dan weer wel heel goed voor mijn zelfvertrouwen .
Bij ons duurde de onzekerheid 1,5 jaar. In die tijd heb ik hard aan mezelf gewerkt. Op allerlei vlakken. Een persoonlijke coach, veel sporten, heel veel tijd en energie gestoken in mijn sociale leven, veel met de kinderen gedaan, naar buiten met de hond. En toen ook nog op papier een scheiding geregeld. In goede harmonie, maar zonder mezelf tekort te (laten) doen. Was voor mij ook een enorme overwinning op mezelf.

Achteraf snap ik echt niet waar ik de kracht en energie vandaan heb gehaald. Ik ben, als ik zo terugkijk, zo ongelooflijk trots op mezelf! Steeds mezelf weer in mijn nekvel gepakt en doorgegaan.

Ik merk dat nu we weer/nog bij elkaar zijn dat de vermoeidheid toeslaat. Ik merk nu ik weer meer kan ontspannen, dat ik wel heel veel van mezelf heb gevraagd. En dat het emmertje wel heel erg leeg was. Ik ben heel blij dat ik de scheiding niet ook nog in de praktijk heb hoeven uitvoeren. Was zeker ook gelukt, maar dan had ik echt roofbouw moeten plegen op mezelf, en dan was de herstelperiode dus nog (veel) langer geworden. Nu kan ik emotioneel weer bij man terecht, en ook voor het huishouden.

Dus, Hoedan, gelukkig slijt de paniek. Zeker als je samen verder wilt en gaat. Maar het heeft tijd nodig. Het is een trauma, dat raak je niet zomaar kwijt. Er zijn zelfs mensen die er EMDR voor volgen, en daar kan ik me wat bij voorstellen. Ben het dus heel erg met moederziel eens. Goed voor jezelf zorgen kan ook door hulp in te roepen.

Senna

Senna

09-07-2018 om 17:32 Topicstarter

Zo herkenbaar

Jeetje wat is dit herkenbaar hoedan.
We zitten echt in exact dezelfde situatie.
Ben nu nog op mijn werk dus zal vanavond wat uitgebreider reageren.

Moederziel heb jij tips voor ondersteuning? Ben er ook zoekende naar maar weet niet goed waar ik hulp kan zoeken...

Pennestreek

Pennestreek

09-07-2018 om 17:38

Senna

Ik ben moederziel niet, maar heb wel tips. Ik heb een coach gehad die op verschillende vlakken getraind was. Mindfulness, NLP, familie-opstellingen, ze is van vele markten thuis en alles is wel voorbij gekomen. Het is verre van goedkoop geweest, want het werd niet vergoed vanuit de verzekering. Maar heeft me wel heel veel gebracht.
Mijn man voert nu gesprekken met onze relatietherapeut, die ook life-coach is.
Zoiets zou ik denk ik zoeken, een life-coach.

Verder zijn er heel veel zelfhulptrucjes en mindfulness/yoga is ook altijd fijn als je je hoofd tot rust wil brengen en inzicht in jezelf wil krijgen. Ik hield een dagboek bij, waarin ik elke dag noteerde waar ik blij van was geworden die dag. Zodat je altijd de positieve dingen blijft zien en voelen. Sporten is lekker om fysiek moe te worden, dus slaap je beter. En je kunt er dingen mee afreageren. Praten met anderen heeft mij altijd geholpen, andere inzichten krijgen, en je verhaal kwijt kunnen.

Verder kan ik je het boek Zelfcompassie van Kirstin Neff aanraden, en het boek Houd me vast (van de EFT-therapie) van Sue Johnson. Dat laatste is bruikbaar voor het herstel van jullie relatie, maar het brengt jou zelf ook inzichten die ook in je verder leven bruikbaar zijn.

Kun je hier al wat mee??

Hoedan

Hoedan

09-07-2018 om 22:09

Dank

Dank Moederziel, Miss, Pennestreek en Senna!
Ik reageer even kort nu. Dank voor de tips. Ik heb inderdaad besloten sowieso voor mezelf hulp te zoeken. Het lijkt ook heel erg op traumabeleving met herbelevingen en alles.
Mijn werk en gezin houden me nog enigzins op de been. Maar ik merk net als jij Miss dat sommige dingen aan me voorbij gaan en dat ik niet alert ben. Ook door slechte slapen en eten overigens.

Dank voor de steun.

Senna

Senna

09-07-2018 om 23:30 Topicstarter

Dank

Ook van mij dank allemaal!

Vervelend dat er mensen in dezelfde situatie zitten of gezeten hebben, maar ik vind het wel fijn dat ik hier af en toe kan lezen dat er mensen meeleven.

Bedankt voor de tips Pennestreek. Zat zelf ook nog aan Reiki oid te denken. Puur om rust in mijn hoofd te krijgen. We zijn nu samen 1x naar relatietherapie geweest. Was een heel prettig gesprek. Ze is zelf ook coach in oa mindfullnis dus wil haar vragen om ook mij apart te helpen. Zij weet de situatie en dat voelt wel fijn.

Ik merk dat ik erg op zoek ben of ik wel de juiste keuze maak. Ik weet dat ik de enige ben die die keuze kan maken maar een bevestiging zou af en toe wel fijn zijn😊

Hoedan jou situatie is zoooo herkenbaar. Echt vergelijkbaar. Ik zeg soms tegen mezelf dat ik er een gezellige avond van wil maken en dan toch ineens komt er vanalles naar boven en begin ik weer dingen te vragen. Vooral details. Terwijl mijn daar dus beetje ‘moe’ van wordt omdat hij vooral graag vooruit wil kijken. Wat dan toch weer in een discussie eindigt omdat ik meen daar nog recht op te hebben om maar te blijven vragen. Achteraf denk ik dan... wat is de toegevoegde waarde...
Mijn man doet erg zijn best, laat echt zien dat hij er volledig voor wil gaan, doet thuis veel meer dan voorheen want ik heb me sinds de geboorte van onze zoon erg eenzaam gevoeld. Hij erkent ook zijn fouten van voor de affaire. (Uiteraard deed ik ook niet alles goed. We waren behoorlijk uit elkaar gegroeid en toekomst samen was al onzeker)
Dat is allemaal erg fijn. Maar ik merk ook dat ik niet te lang moet blijven hangen want dan gaat hij het niet trekken als ik telkens terug blijf kijken.
Het is idd die muur die er nog tussen staat. Ik kies ervoor om door te gaan maar ben nog bezig met het verwerken. Lastig... Het kost me ook veel energie en ben ook vaak afwezig.
Mijn man wil graag door en samen weer leuke dingen doen en het liefste niet meer terugkijken. Voor zijn gevoel was het ook een wake Up call en heeft het haast moeten gebeuren om samen tot de conclusie te komen dat we wel samen een fijne toekomst willen.

Ik kan je man relatietherapie wel aanbevelen Hoedan. Mijn man zag daar ook erg tegenop. Deed het vooral voor mij omdat hij alles mee wil doen. Maar achteraf is hij blij dat we gegaan zijn. We hadden een heel prettig open gesprek. En het is echt niet zo dat de man in de ‘zeik’ gezet word. Want daar was mijn man erg bang voor.
Ze heeft ons duidelijk laten zien dat we beiden pijn hebben maar ieder op ons eigen eilandje. Hij met machteloosheid en schuldgevoel en ik met boosheid, verdriet etc.
We moeten beide iets verwerken. Telkens als ik iets vraag gaat hij naar zijn schuldgevoel en zijn pijn. Logisch dat hij daar niet blij van wordt gaf ze aan. Maar ze begrijpt wel heel goed dat het gebeurd. Dus ze gaf echt wel handvaten om samen uiteindelijk op 1 eiland te komen. Daarnaast kijkt ze niet alleen naar de affaire maar vooral hoe kon het gebeuren. Waarom stond je er voor open. Wat miste je. Allemaal pijnlijk om te horen maar wel prettig om er samen met haar over te spreken terwijl ze voor beide begrip toont. Wij hebben een vervolg afspraak gepland. Ivm vakantie van haar duurt het nog wel paar weken helaas.

Toi toi toi allemaal en slaap lekker

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.