Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Joella

Joella

05-07-2018 om 22:06

Getrouwd met een narcist, mijn verhaal

Lieve allemaal,

Dit is voor het eerst dat ik iets `op papier` zet...ik ben niet zo'n schrijverd. Toch wil ik even mijn hart luchten....

Ik ben ruim 4 jaar getrouwd met mijn man. Hij is geen Nederlander en woont in zijn moederland en werkt in het toerisme daar. Ik heb hem daar 5 jaar geleden ontmoet omdat ik daar destijds ook woonde en werkte. Samen hebben wij 2 kindjes. Ik woon alweer geruime tijd met onze 2 kindjes in Nederland waar ik werk en een eigen huisje heb.

Ik heb mijn man 5 jaar geleden dus leren kennen. De eerste maanden waren heel gezellig en het klikte goed tussen ons. Op een gegeven moment bleef mijn ongesteldheid uit en bleek ik zwanger te zijn. Hij reageerde heel heftig waar ik erg van schrok. Ik probeerde steeds te praten met hem maar dat lukte niet. Na 3 weken ruzie te hebben gehad biechtte hij op dat hij geen kindje wilde omdat hij getrouwd bleek te zijn met een vrouw uit zijn eigen cultuur. Niet voor de wet alleen voor hun eigen religie. Er kwam uit dat het geen huwelijk uit liefde was en er ook geen kinderen waren. Hij probeerde te scheiden van haar maar dat ging moeilijk. Hij vertelde mij vanalles en ik geloofde hem. Ook omdat ik contact had met zijn familie waarmee het goed klikte dacht ik dat het dan wel goed zat. Kort daarna kreeg ik een vroege miskraam maar onze band werd wel sterker. Ik ontmoette zijn familie en het jaar wat volgde hadden we het goed samen. We gingen verloven en ik raakte in verwachting van ons oudste kindje. Paar maanden daarna gingen we trouwen. Toen ik zo'n 7 maanden in verwachting was bleek hij mij al lange tijd te bedriegen met een andere vrouw. Ik kwam er via via achter en die vrouw liet mij alles zien qua appjes en telefoongeprekken. Mijn man ontkende alles en bedacht allerlei leugens om eronder uit te komen. In het begin pikte ik het niet en ik was in staat om te scheiden en terug te gaan naar NL, zwanger en wel. Hij heeft in die weken zo erg op mij ingepraat en zijn familie erbij betrokken dat ik het nog een kans gunde. Toen ons oudste kindje geboren was wilde ik een stabieler gezinsleven en ik wilde dat hij uit het toerisme ging om beter werk te zoeken zodat wij een betere toekomst konden krijgen. Dit ging niet zonder slag of stoot...ik heb de 2 jaar erna heen en weer gereisd tussen daar en NL. Elke keer had hij excuses dat hij geen werk kon vinden of dat ze hem niet wilde aannemen zonder diploma's..dus belandde hij telkens terug in het toerisme. Ondertussen was ik in verwachting van ons jongste kindje. Ik zei dit is je laatste kans anders ga ik terug naar NL en kom ik niet meer terug. Ik heb mijn woord gehouden en ben teruggegaan. Hij is 2x een paar maanden in NL geweest maar wilde elke keer weer terug naar daar. Ik gaf hem de kans hier in NL te blijven voor een betere toekomst maar hij deed nergens zijn best voor en bleef erop hameren dat hij terug wilde, vooral voor zijn ouders die al oud zijn. Nu ben ik een maand geleden erachter gekomen (via via weer) dat hij opnieuw een relatie heeft met een andere vrouw. Maar dit keer al een jaar lang...dat was en is de reden waarom hij daar nog steeds woont en werkt. Als die persoon mij niks verteld had had ik dit nooit geweten. Ik heb fotos en videos gezien van mijn man met die vrouw op insta. Het is zo misselijk als je zulke beelden ziet...je denkt en gelooft erop dat je man van zijn fouten geleerd heeft en dat hij zijn gezin het belangrijkste in zijn leven vindt maar niets is minder waar. Hij zit daar te genieten als vrijgezelle man en doet dingen met haar die hij ook met mij deed...zijn kinderen krijgen 0,0 procent aandacht, hij belt en appt niet meer met mij omdat ik hem geconfronteerd heb met alles. Wederom ontkent hij en zegt dat hij niets verkeerd doet terwijl ik het bewijs in handen heb.

Ik heb veel fouten van hem vergeven omdat ik geloofde dat hij door de tijd heen kon veranderen..zeker toen onze oudste geboren werd. Ook omdat ik goed met zijn familie was en hun mijn steunde en verzekerde dat mijn man ontzettend veel van ons houdt probeerde ik het elke keer weer. Ik heb altijd geprobeerd om als gezin bij elkaar te zijn en voor een goede toekomst te gaan maar als ik alles op een rijtje zet ben ik alleen maar bedrogen. Zijn fouten kon hij zo goed verbergen en door zijn manipulatieve gedrag kon hij alles zo goed verdraaien dat ik er intrapte en het goede in hem wilde geloven.

Mijn verhaal gaat nog veel dieper maar het is teveel om op te schrijven. Ik ben getrouwd met een narcist en daar kom ik pas veels te laat achter..nu besef ik pas wat voor persoon mijn man is en waarom hij doet zoals hij doet. Waarom hij juist zoveel liegt, waarom hij moeilijk liefde kan geven en ontvangen, waarom hij geen empathie heeft, zichzelf alleen belangrijk vindt en waarom hij erg depressief is.

Zijn gedrag heeft veel schade aangericht bij mij maar ik vindt het bovenal erg voor onze 2 kindjes. Ze zijn nog heel jong maar de oudste beseft wel dat zijn papa er niet is. Omdat het nog zo vers is weet ik nog niet goed hoe ik dit moet gaan verwerken. Ik heb het erg heel moeilijk mee en ik kan niet begrijpen hoe iemand zijn gezin zo kan beliegen en verlaten

Joella

Ik hoop dat het je lukt om jezelf weer helemaal terug te vinden. Het is natuurlijk aan de ene kant wel goed dat hij niet in Nederland verblijft, maar je bent zelf wel gemanipuleerd geweest, dus je zult tijd nodig hebben om je zelf weer helemaal terug te vinden. En pijn ervaren is daarbij helaas nodig.

Tatum

Tatum

06-07-2018 om 10:21

Joella

Draai je weg en ga verder zonder hem. Geloof me, kom los. Ik heb herzelfde gehad, hij is in NL gebleven en ons leven tot een hel gemaakt waar je rechtmatig niet uitkomt als de kinderen erkent zijn. Lees het boek ‘het verdwenen zelf’. Een narcist begrijpen zul en kun je nooit en moet je niet eens willen. Zorg dat hij uit jou en jullie leven blijft. Zoek hulp.

Joella

Joella

07-07-2018 om 20:59

Tatum

Wat bedoel je dat je er rechtmatig niet uit komt?

Ik probeer het inderdaad ook los te laten maar het is erg moeilijk.... het moeilijkste voor mij is dat ik idd niet kan begrijpen hoe iemand zoiets kan doen. Ik hou het er maar bij dat hij ziek is in zijn hoofd. Een 'normaal' mens met gezond verstand, geweten en een oprecht hard zou zoiets nooit kunnen doen.

Andere cultuur?

Het eerste signaal kreeg je al na 3 weken: 'Na 3 weken ruzie te hebben gehad biechtte hij op dat hij geen kindje wilde omdat hij getrouwd bleek te zijn met een vrouw uit zijn eigen cultuur.' Je hebt alle signalen genegeerd.
Ik herken wel iets uit een andere cultuur. Ooit was ik in gesprek en een jonge man vertelde me, dat als hij een vriendin had, dat hij dan zou beloven geen andere vriendinnen erop na te houden.Ik deed daar wat smalend over, nou ja, zeg, wat een belofte, dat spreekt toch vanzelf? Tot iemand me erop attent maakte: nee, wat hij zegt is echt bijzonder. In die cultuur is getrouwd zijn en een 'buitenvrouw' normaal, al blijft het een groot publiek geheim. Zelfs bij overlijdensadvertenties kom je het tegen: wij weten dat ik voor jou de enige was (van de buitenvrouw dan). Als iemand geen buitenvrouw heeft wordt gememoreerd als bijzonder. echt niet? Nee, echt niet.
Ik weet niet of zoiets bij jou speelde, maar als dat zo is kan het zijn dat het niet zozeer om narcisme gaat (wat dat dan ook mag inhouden) maar om fundamentele culturele verschillen.

Tsjor

Bezznezz

http://www.beznessalert.com/hurghada.html

"Hurghada was ooit een vriendelijk vissersdorpje.
Met de komst van het massatoerisme is het sex-toersime een onderdeel van de Bezness geworden.
Iedere vrouw die naar Egypte reist, daar een man ontmoet en verliefd wordt zal zich moeten realiseren dat:
als hij werkzaam is in het toerisme, er een grote kans bestaat dat hij nog meer vrouwen of vriendinnen heeft."

Een partner uit dit soort landen kan heel goed gaan maar er zijn veel kwetsbaarheden. De ongelijkwaardige opleiding, de ongelijkwaardige financiele situatie, je bent een buitenstaander in zijn cultuur, hij kan financieel belang hebben bij het aangaan van een relatie met jou. Een paspoort ambieren van een land dat wel overal geaccepteerd wordt. Jij komt uit een welvarender samenleving dan hij.

En Egypte is maar een voorbeeld. Het heeft niet eens een geformaliseerde 'buitenvrouw' cultuur, maar verstoring van de relaties door het toerisme.

De verhouding

Man-vrouw verhouding spelen een rol. Jou inkomen is stabieler en hoger, daarmee heb je meer in te brengen in de relatie. Dat kan niet iedere man goed accepteren. Het is van oudsher toch de man die zorgt voor financiele stabiliteit.
En dan kun je wel eisen dat hij die rol op zich neemt, maar hij geeft al duidelijk aan dat dit vanwege zijn gebrek aan opleiding, ondanks pogingen, niet gaat lukken.

Eens met Tsjor. Je kunt wel narcisme roepen maar hier zijn hele andere kwetsbaarheden in het verhaal. Je partner kan wel zo'n ideaalplaatjes wensen maar als het er op aankomt kan hij er in elk geval niet aan voldoen.

En dan hebben wij ook nog een cultuur waarin het als sterk gezien wordt om open en duidelijk te zijn, waar elders in de wereld er veel achter de ellebogen gehouden wordt uit beleefdheid of om niet op eigen of andermans tenen te staan.

Wel of geen narcisme.

Dat is voor een buitenstaander hier lastig vast te stellen.
In sommige landen lijkt het normaal te zijn dat mannen een narcistische inslag hebben.
Ook nog eens versterkt als vrouwen daar iets minder waard zijn.
Ik herken wel jouw verhaal.
Mijn oudste zoon is van een Braziliaan. Macho-cultuurtje , liegen is normaal, bv's (buitenvrouwen) ook normaal, etc.

Maar welke naam het beestje ook heeft, jij zit er maar mee.
Stop met het zoeken naar het goede met een vergrootglas.
Stop met het analyseren van wat hem mankeert. Hij doet jou pijn, punt.
Het gaat nu om jou en jouw kindertjes en niet om hem. Hij heeft zijn kansen gehad.
Keer je af, zoek afleiding, maak nieuwe vrienden. Zo snel mogelijk scheiden.
Op een dag is de pijn weg, ben je blij dat hij ver weg zit en weet je niet eens meer wat je zo leuk aan hem vond.
Dat duurt echt geen jaren. Wel als je blijft zoeken in hem naar wat er niet is.
Bijt door die zure appel heen, het hoort erbij en vele vrouwen met jou.
Ik weet het, makkelijk gezegd maar ik was ooit jij en als ik het kan, dan jij ook
Sterkte meis.

Larisse

Larisse

10-07-2018 om 05:28

BeetjeAnders

Goed advies.

Je schrijft: Mijn oudste zoon is van een Braziliaan. Macho-cultuurtje , liegen is normaal, bv's (buitenvrouwen) ook normaal, etc.
Even off topic een vraag.
Hoe lang is jouw oudste zoon met je ex opgegroeid en hoe lang zonder?
Ik ben benieuwd in hoeverre je die cultuurdingen (macho, liegen, voor bv's is hij misschien wat jong) in je zoon terugvindt. Dus - als hij vnl. zonder zijn vader is opgegroeid - in hoeverre het een cultuurding heeft dat je bij hem dus niet ziet omdat hij zonder zijn vader/zonder die cultuur is opgegroeid. Of dat het toch (inmiddels) in de genen zit?

Larisse:

Mijn zoon, nu ver in de 20, heeft zijn vader zijn 1e tien maanden in huis gehad.
Ik was hem zat (leuk eerst als vriendje maar waardeloos als vader en partner) en hij vertrok terug naar Brazilie.
Daarna eens in de zoveel jaar sporadisch en kort gezien. (uurtjes)
Vader had weinig interesse en voelde zich ook niet geroepen om hem op zijn minst financieel bij te staan (wilde ik ook niet) en heeft hem niet kunnen erkennen omdat hij getrouwd was. (wist ik eerst niet)
Zoon had op zijn beurt ook geen interesse in hem en ik moedigde niets aan.
Toen hij op zijn 16e lossloeg heb ik hem een tijdje naar zijn biologische vader gestuurd. (uiteraard in samenspraak) Daar leerde hij, na eerst flink de bloemetjes buiten te zetten, voornamelijk wat hij níet wilde in het leven.

Ik geloof dat er een vreemd gedrags-genendingetje bestaat. Zelfs dingen waarvan je niet verwacht dat het genetisch overdraagbaar is. En nu heb ik het over dingen die ik zag voor hij daar een tijdje verbleef.
Hij leeft bij de dag, morgen en gisteren bestaan niet. De zelfde blikken en loopje. Fuifnummer, vrouwenveroveraar, charme, kei in liegen, gek op dansen.
Op zichzelf staand niets bijzonders maar het totaalplaatje is herkenbaar.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.