Relaties Relaties

Relaties

Unhappy

Unhappy

12-09-2018 om 22:45

En dan stort alles in

Je denkt dat je gelukkig bent. Je denkt dat je partner gelukkig is. Je laat elkaar vrij. Je bent nooit achterdochtig. Je kijkt niet in elkaars telefoon. Je denkt geluk te hebben met de man die je hebt en dan gebeurd hetgeen je niet zag aankomen....

Ik betrapte mijn man op vreemdgaan met zijn collega. 1.5 jaar lang. Dagelijks contact en wekelijks sex. Ik flipte zo erg. Was woedend en gebroken. Hij ontkende dat er niks was. Zij heeft alles toegegeven. Tot in details weet ik alles. Achteraf niet slim maar op dat moment denk je alleen hebben jullie dit gedaan? Heeft hij dit gezegd? Waar hebben jullie het gedaan? Terwijl ik er niet bij was zie ik de beelden wel elke dag in mijn hoofd.

Hij zijn spullen gepakt en weggegaan. Ik bleef samen met mijn woede en verdriet achter. Hij probeerde zijn best te doen om het te redden. Ik heb hem deze kans gegeven op een voorwaarde. Dat hij de waarheid over alles zou vertellen. Toen bleek dat het meerdere dames waren. Een bezoek aan een sexclub. Contact op een sexdatingsite. Teveel om te beseffen en laat staan verwerken. Maanden van boosheid, schelden, ruzies en tranen.

Ik at niet en sliep niet. Ik vroeg me af hoeveel tranen een mens kan hebben. Wanneer stopt deze ellende. Hoe kan iemand die zoveel van je houdt jou dit aan doen? Gewetenloos en zo slecht. Hij heeft de antwoorden niet en gaf aan dat hij eerst intimiteit miste. Toen hij eenmaal over de scheef was gegaan kon hij in zijn wereld gewoon doorgaan. Bizar.

Ondanks dat ik weet dat het zo slecht is en besef hoeveel pijn en verdriet en boosheid ik heb, wil ik toch doorzetten. Ik vraag me af waarom wil je doorzetten? Je verdiend beter en wie zegt dat het niet nog een keer gebeurd? Je bent niet afhankelijk van hem. Zoveel vrouwen zijn je voorgegaan en hadden wel de ballen om weg te gaan.

Hij wil in therapie. Ik wil niet omdat ik het idee heb dat ik het hem makkelijk maak doordat een 3e voor rust in de tent gaat zorgen. Hij moet voor die rust zorgen. Hij zegt machteloos te zijn en weet niet meer wat hij kan doen om het leed te verzachten. Ik zit met haat en boosheid aan de ene kant en aan de andere kant wil ik niet weggaan.

Ik zoek antwoorden die hii mij niet kan geven.

Iemand hetzelfde of tips?

Ad Hombre

Ad Hombre

12-09-2018 om 23:04

Unhappy

Je moet net zo goed ballen hebben om wel door te gaan.

Een goeie therapeut maakt het hem niet makkelijk, maar maakt het als het goed is voor allebei moeilijk om nog dingen onder het tapijt te vegen. Als je samen door wilt moet je er allebei voor vechten

Sterkte.

Unhappy

Unhappy

12-09-2018 om 23:16

Ad Hombre

Zo voelt het niet. Door het verdriet, boosheid en vernederingen neem ik het mezelf kwalijk dat ik hiermee door wil gaan. Ik bedenk mezelf ook wat ik een vriendin zou adviseren als zij met exact dit verhaal naar me toe zou komen. Ik zou haar adviseren om uit elkaar te gaan omdat meneer Truus enco belangrijker vond dan zijn huwelijk.
Ik zit in een strijd. Enerzijds wil ik blijven anderzijds denk ik dit moet je niet pikken.

Hij zegt inderdaad ook dat een therapeut juist niet makkelijker maakt maar ervoor zorgt dat we beter kunnen communiceren. Ik schreeuw en verwijt veel. Hij schaamt zich en klapt dicht. Ik wil nog tig vragen stellen.

Bedankt, ik heb het nodig

Pennestreek

Pennestreek

12-09-2018 om 23:21

Eens met Ad

Het is al laat, dus ik reageer even kort.
Om te beginnen een dikke knuffel. Die kun je vast gebruiken.
Verder: lees hier op het forum het draadje ‘Verder na vreemdgaan’. Je bent niet de enige die zoiets meemaakt, en ook niet de enige die niet direct die vent de deur uit zet.
Neem de tijd, scheiden kan altijd nog.
En, heel belangrijk: zorg goed voor jezelf. Gezond eten, voldoende slapen, bewegen (liefst in de buitenlucht), leuke dingen doen met lieve mensen om je heen. Als er iets niet lukt, ga naar de huisarts. Echt. En het is verstandig hulp voor jezelf in te schakelen, een therapeut of coach.
Sterkte. En slaap lekker.

Trix

Trix

12-09-2018 om 23:48

Niet pikken

Je hebt gelijk. Je moet dit niet pikken.
Bij hem blijven is niet hetzelfde als het pikken.
Door nu je relatie te beëindigen doe je jezelf ook geen plezier. Pik je het dan wel?
Door nu verder te gaan in een relatie waarin jij onbeperkt loopt te tieren en verwijten maken, doe je jezelf ook tekort. Jij bent meer dan een bedrogen vrouw, toch?

Eens met Ad. Je relatie nog een kans geven kost lef.
Eens met Pennestreek. Richt je op jezelf. Zorg voor jezelf. Neem een beetje afstand van hem en neem de tijd. Zoek hulp voor jezelf.

Een goede relatietherapie is niet een soort pleister op de wond. Het is nadrukkelijk niet bedoeld om de boel af te dekken, zodat jullie weer verder kunnen. In een goede relatietherapie is zeker ook ruimte voor jouw emoties. Maar ook voor de zijne. Het is zoeken naar de mogelijkheden voor een nieuwe fase in jullie relatie. Scheiden kan inderdaad altijd nog.

Ik hoop dat die vriendin jouw advies om te vertrekken naast zich neerlegt. Ik hoop dat ze dan gaat kijken wat er over is van haar relatie als straks de emotionele achtbaan wat meer tot stilstand is gekomen.

Je hoeft het niet te pikken en je pikt het ook niet. Hij zal moeten laten zien wat zijn aandeel in de relatie nog waard is. Misschien is het niks, dan kun je met opgeheven hoofd vertrekken. Misschien zit er veel en dan zullen jullie samen kunnen werken aan nieuw vertrouwen. Een hele klus, maar wel iets wat jou persoonlijk ook veel goeds kan opleveren. Misschien wel meer dan wanneer je nu op stel en sprong een eind aan de relatie maakt.

Hebben jullie kinderen?

jaja

jaja

13-09-2018 om 00:29

afschuwelijk voor je... ik word er echt plaatsvervangend pislink van. Lef om door te gaan? Ik zou zeggen: lees eens de 3800 of zo berichten door uit het draadje 'verder na ontrouw'. Dan weet je wat je voorland is aan eeuwige twijfel, voortdurende paranoia en niet-aflatend verdriet als je het huwelijk wilt doorzetten.
Ik zou zeggen: doe het alleen als je 100% zeker weet dat hij het roer 180 graden om wil gooien.

Meerdere dames, sexdatingsite, sexclub ... dit is niet 'gewoon' even vreemdgaan ... jouw man is verslaafd aan sex.
Met wat relatietherapie los je dit echt niet op.

Trix

Trix

13-09-2018 om 08:32

Seksverslaving

Daar lijkt er wel op. Verslaafd en nu in crisis. Zou voor mij juist reden zijn om te blijven. Als hij er serieus mee aan de slag zou gaan tenminste.

Hetzelfde

Ik denk hetzelfde als William. Als hij daarmee aan de slag wil gaan, dan zou dat reden zijn om hem te steunen. Blijkbaar heeft hij een obsessie met seks, waar hii je niet mee lastig wilde vallen. Maar het is zeker niet gezond voor de relatie en ook niet voor hem, lijkt mij. Dus ik zou denken: geen relatietherapie, maar therapie voor hem bij een seksuoloog of iets dergelijks. Hij zou het met de huisarts kunnen bespreken.

Tsjor

Miss

Miss

13-09-2018 om 08:58

Unhappy

Ik sluit me aan bij de rest, zorg goed voor jezelf.
Ik begrijp je boosheid. Af gelopen maandag ging in voor de tigste keer compleet uit mijn dak.
Maar het lost niets op. Wij lopen nu bij een afkick kliniek. Hij individueel in therapie en samen bij een systeemtherapeut.
Ik raad het je aan. Ze helpen je in zicht te krijgen.
Iedere dag komt de vraag Waarom in godsnaam?
Maar je hoeft het zeker niet te pikken ook al blijf je.
Mijn man heeft grenzen van me gekregen. En die mag jij ook gaan stellen.

Ik zit in precies dezelfde situatie, bij het draadje doorgaan naar ontrouw kun je veel terug lezen.

Ik ben ook nog steeds bij mijn man..
En is zwaar verslaafd, met alle ins en outs dus snap precies wat je bedoeld. Hij is me 15 jaar ontrouw geweest. Waarvan ik het nu 4 maanden weet.... naja ik weet nog lang niet alles. Maar ben gestopt met vragen. Want ik heb hartkloppingen, stress, paniekaanvallen enz enz. Dus ik wil verder niets meer weten maar vooruit proberen te gaan.

Maar als ik weg ga unhappy ben ik net zo ongelukkig op dit moment. Mijn hart is het niet eens met mijn hoofd.

Ga zo snel mogelijk in therapie. Ze kiezen geen partij maar zijn er om jullie te helpen.

Miss

Miss

13-09-2018 om 09:01

Trigger

Dan kunnen jullie/ hij vooral de trigger gaan zoeken waarom hij het heeft gedaan.

Veel sterkte.

Unhappy

Unhappy

13-09-2018 om 13:07

Unhappy

Pennestreek

Dank, die knuffel heb ik inderdaad nodig. Ik heb het tegen niemand van mijn vrienden en familie gezegd. Vraag me niet waarom want dat weet ik zelf ook niet. Deels beschamend dat me zoiets is overkomen terwijl ik oprecht dacht dat het goed zat en deels bang dat mensen te oordelend zijn.

Ik heb zojuist inderdaad een stukje van draadje gelezen. Enorm heftig en veel herkenbare dingen. Slapen en eten gaat moeilijk. Je blijft piekeren. Je blijft vragen hebben. Dit loopt nu al een paar maanden. Ik ben bij de huisarts geweest omdat het lichamelijk niet meer ging. Volgende week een afspraak met een psycholoog. Hij loopt al bij een psycholoog. Maar door mijn woede en boosheid en verdriet praten we hier niet echt over. Ik heb het gevoel dat hij naar een reden aan het zoeken is omdat ik dat van hem vraag. En niet zo zeer omdat hij het zelf wil weten.
Thanx voor je bericht!

Trix

Fijn om je bericht te lezen. Je hebt inderdaad gelijk, bij hem blijven is niet hetzelfde als het pikken. Alleen het voelt nu wel zo. Iemand flikt je iets en eigenlijk ga je het pikken en diegene een tweede kans geven. Ik heb geprobeerd afstand te nemen maar kan slecht tegen alleen zijn. Daarnaast voel ik me schuldig op het moment dat hij elders onderdak moet zoeken. Heel raar, want vervolgens raak ik nog meer gefrustreerd en boos op mezelf dat ik me schuldig voel.

Het advies die ik een vriendin zou geven was geen realiteit. Het was meer een bedenking wat ik mijn vriendin zou adviseren als ze met mijn verhaal kwam aanzetten. Dan had ik zeer zeker gezegd dat ze haar spullen moet pakken en dat je partner niet van je hield. Want als zijn huwelijk belangrijk genoeg was had hij het nooit in zijn hoofd gehaald om zijn huwelijk op het spel te zetten.
We hebben 1 kind samen. En in de periode dat hij vreemdging, een tijdsbestek van 1 jaar waren we aan het klussen om weer zwanger te worden. Dit maakte het nog pijnlijker dan het al was.

Jaja
Ja, ik was al begonnen aan de berichten van draadje. Heftig en confronterend maar fijn om te lezen. 100procent zekerheid heb ik niet en kan niemand mij geven. Tuurlijk, hij zegt dat hij er niet bij stil stond dat het zou uitkomen en wat de gevolgen daarvan waren. Nu hij dit weet zou hij het nooit meer doen. Tuurlijk, makkelijk zeggen nu maar zijn woorden zijn van weinig waarde. Het liefst wil je natuurlijk dat je die garantie krijgt maar helaas.

William
Klinkt misschien naïef maar hier had ik dus nooit aan gedacht. Tot ik berichten ging lezen van draadje en kwam op een bericht over Zessen en sexverslaving. Ik heb dit vanochtend ook aan hem aangegeven en hij zegt dat dit absoluut niet zo is. Hetgeen elke verslaafde natuurlijk zegt. Zijn argumenten zijn dat dit alleen sprake was in één jaar en dat de reden was dat we erg weinig intiem waren en hij niet meer tegen mijn afwijzingen kon. Sexclub is 1 keer gebeurd. Sexdating site heeft hij verder geen afspraakjes gemaakt omdat hij dit te ver vond gaan. (Aldus zijn woorden) Intimiteit was ook echt erg weinig. Maar voor mij geen reden om te doen wat je wil en alleen aan jezelf te denken. Hierin had hij naar mij toe moeten komen en moeten zeggen ik stop ermee want…..

Trix
Zoals in het eerdere bericht aangegeven, hij zegt dus van niet. Maar ja niks is meer geloofwaardig. Hij is wel in therapie om te achterhalen waarom hij dit allemaal heeft gedaan en kon doen.

Miss
Ja, die boosheid is zo extreem. En door het piekeren en vragen stellen en het besef dat iemand zo hard kan liegen flip ik nog meer. Klopt, ik los er niks mee op maar op dat moment ben ik zo boos. Zo oneerlijk, ik ben degene die nu met de shit zit door zijn keuzes. Oh, kan me echt in jouw stuk ook vinden. Hartkloppingen, stress, paniekaanvallen, huilbuien. Het voelt echt zo heftig. En ik probeer soms ook te bedenken je kan beter nu niks meer weten. Maar dan spookt een vraag weer dagen door mijn hoofd. Dan zie ik weer beelden voor me doordat ik alle details weet.
Heeft je man aangegeven dat hij sexverslaafd is? Vanaf het begin of kwam hij daarachter tijdens therapie?
Precies wat je zegt, mijn hart is het niet eens met mijn hoofd! Mooi verwoord.
Ik heb voor therapie al 3 keer een afspraak gemaakt en deze afgezegd. Nu staat een nieuwe afspraak. Een zien hoe het tegen die tijd is.

Stip

Stip

13-09-2018 om 13:47

Je hebt alle recht

Om boos te zijn! Je man was oneerlijk, heeft je belazerd, heeft je veel ontnomen. Een deel van je verleden is niet wat je dacht, het heden is waardeloos en je toekomst nog ongewisser dan t normaal gesproken al zou zijn.
Daarbij staat jullie gezinsleven onder druk - jullie hebben een kind. Door dit gedoe ziet ook zijn/ haar toekomst er anders uit dan je hoopt.

Ofwel ; een enorme eikel die dit veroorzaakt heeft.

Stip

Stip

13-09-2018 om 14:00

Vervolgens

Die boosheid is er en mag je uiten. Doe maar.

En tegelijkertijd of vervolgens is het goed om verder te kijken.
Je hebt t over verslaving - ik heb weinig met t etiket. T kan zo makkelijk als excuus gebruikt worden. Daarbij loop je t gevaar dat je van alles zoekt om t plaatje maar te laten passen.

Man heeft een probleem, dat is duidelijk. Sinds een jaar begrijp ik? Een jaar waarin er weinig intimiteit was tussen jullie? ( en nee, ook dat is geen excuus).
Wat maakt nou dat je man gedaan heeft wat hij gedaan heeft? Waar was / is hij naar op zoek? Speelt t al langer? Wat brengt het hem ten diepste? Hoe was het tussen jullie? Wat heb jij nodig in jullie relatie? Wat heeft hij nodig? Bieden jullie dat elkaar?
En zo nog honderd vragen... als je boos bent zal t je een biet wezen. Maar soms - als je boosheid wat zakt kun je je openstellen. Hier heeft ooit iemand tegen mij gezegd; ben je nieuwsgierig naar zijn duistere kant. Nee dat was ik totaal niet. Wilde ik ook niet. En toch, toen ik beetje bij beetje zijn verhaal hoorde, echt hoorde hoe hij dingen beleefde, wat hem bracht tot zijn gedrag kregen we beiden inzicht in hoe hij en wij samen uiteindelijk de draad weer op konden pakken.

Staar je niet blind op een " seksverslaving" ; er kan zoveel meer aan de hand zijn.

Je gevoel dat jij nu de shit hebt herken ik. Dat had ik ook. Was ook zo. Ik kon er niks mee. Het heeft me lang dwars gezeten. En toch konden we samen verder - er was nog heel veel moois over.

Hulp bij dit proces was voor ons essentieel. En nog oneerlijker; voor mij een langer traject dan voor hem.
Tsja, het was nodig. En heeft ons enorm veel opgeleverd.

Unhappy

Unhappy

13-09-2018 om 14:01

Stip

Ik ben ook echt boos. Boosheid en verdriet is nu nog steeds in the lead. Ik weet dat het niet handig is aangezien het veel belemmert. Hij slikt nu alles en probeert van alles om het leed te verzachten. Ik denk ook dat hij na het zien van mijn verdriet, paniekaanvallen en huilbuien pas beseft hoe pijnlijk het allemaal is en wat hij heeft veroorzaakt.

Ik wil graag eruit komen samen maar dan denk ik weer hoe kun j3 dit ooit vergeven?

Unhappy

Unhappy

13-09-2018 om 14:12

Stip

Verslaving is iets waar ik pas naar heb gekeken. Ik wil niks uitsluiten. Wil natuurlijk niet zeggen dat als het verslaving is dat het minder erg is.

Ja, die vragen zijn van belang. Ik heb hem meerdere keren gevraagd waarom en wat miste je dan? Waarom hij het deed en waarom hij het bleef doen. Waarom er nooit een moment was dat hij dacht dit kan ik niet maken. Waarom hij nooit aan zijn kind heeft gedacht. Voor hem zijn de waarom vragen 1 grootvraagteken. Behalve intimiteit ontbrak. En een sexclub is iets wat bijna alle mannen wel nieuwsgierig naar zijn.

Op werk begon een collega in eens te vertellen dat zijn beste vriend vreemdging en dit ook in hun eigen huis deed als vrouwlief weg was. Ik reageerde erg heftig erop. En ineens werd duidelijk dat die beste vriend vaker vreemd was gegaan. Waarop ik nog heftiger reageerde en zei waarom kan een man niet nadenken. Je doet het 1 keer en laten we zeggen dat je spijt daarna pas komt. Vervolgens zal je het niet meer doen omdat je nog spijt hebt van de vorige keer. Nee legde hij uit eenmaal over de scheef maakt het niet meer uit voor een vreemdganger of het 1 of 4 keer is gebeurd. Dus dit heb ik ook voorgelegd aan man.

Ja, enorm erg dat de bedrogene degene zijn die beschadigd zijn. Maar als ik het goed begrijp is het bij jullie goed gekomen? Lang proces zeker? Hebben jullie alleen een relatietherapeut ingeschakeld? Veel aan gehad?
Sorry ben erg benieuwd
Erg fijn voor jullie en fijn om te lezen.

Pennestreek

Pennestreek

13-09-2018 om 14:27

Unhappy

Ga ervan uit dat je dat kan. Ooit. Maar dat hoeft niet nu. En misschien lukt dat ook wel niet, dat kan en is ook goed. Maar je weet het nu nog niet. Daar heb je wel een jaartje voor nodig, om daar achter te komen. Geef het tijd. Maar het is verstandig om nu, in het heetst van de strijd zeg maar, geen onomkeerbare besluiten te nemen.

Ik herken dat je (toch) niet alleen wil zijn, en dat je je schuldig voelt als je hem vraagt tijdelijk ergens anders te verblijven. Toch moet je hem dat wel vragen als jij het nodig hebt. Een andere optie is zelf ergens anders heen gaan. Ik vond dat destijds heel krom aanvoelen, hij was de zak, en ik moest ergens anders heen?!?! Maar het bleek heerlijk om bij mijn familie te logeren en me in de watten te laten leggen, iemand te hebben om tegenaan te praten en bij uit te kunnen huilen. Lekker in bad (heb ik niet zelf) en 's avonds niet hoeven koken. Alleen maar aan mezelf denken. Ik gun jou ook zo'n toevluchtsoord.

Ga zelf toch die therapie doen. En ga samen in therapie. Want zoals je al aangeeft, jullie kunnen nu samen geen gesprek hebben omdat de boosheid, pijn en verdriet aan jouw kant en schuldgevoel en schaamte aan zijn kant in de weg zitten. Een goede therapeut kan dat in goede banen leiden.

Sterkte. Dit is een enorm heftige, moeilijke, zware tijd, maar ik weet (omdat ik dat ook ervaren heb) dat het ooit minder moeilijk en pijnlijk wordt. Ook als jullie uiteindelijk toch uit elkaar zouden gaan. Kijk niet te ver vooruit. Neem het per dag, per uur. Probeer vast te houden aan dagelijkse routine, en goed voor jezelf te zorgen. En wees niet streng voor jezelf. Er woedt een wervelstorm aan emoties in je binnenste, je weet niets zeker en je twijfelt aan alles. Dat mag, dat is logisch en hoort erbij.
Het wordt zwaar, maar het komt goed, hoe dan ook.

Stip

Stip

13-09-2018 om 14:57

Jawel

Die boosheid is zeker nodig. Het maakt je strijdbaar. Hij heeft niet het recht zo met jou om te gaan. Bij mij duurde het maanden eer ik echt boos werd. Ik durfde er niet aan toe te geven - bang voor wat er komen zou. Bang voor mezelf op te komen. Toch bleek die boosheid van belang om verder te komen. Ik stikte in m n emotie. Uit je boosheid maar, laat het hem maar zien. En je verdriet. Hij mag onder ogen komen wat hij aangericht heeft.

En tegelijkertijd kun je hulp inschakelen. Zoals Pennestreek zegt. Verschil met haar is dat wij bewust ervoor gekozen hebben op termijn niet apart te gaan wonen. Ik ben 3 dagen weggeweest en man een weekend. Verder leefden we in ons gezin zoals voorheen ( maar heeeeeeeel anders natuurlijk). Er was verdriet, onbegrip, verbazing, onmacht, boosheid, angst. En doordat we samen waren was het zo zichtbaar voor de ander. Niet makkelijk. ( en ondertussen ons gezin en werk draaiende houden). Maar voor ons goed om alle facetten samen te doorlopen.

Ik koos er voor om weinig mensen in te lichten. Man liet mij hier vrij in- als ik t wilde delen was het hem ok. Maar ik had t gevoel dat t voor mij dan moeilijker werd. En voor onze kinderen. Ik was al vrij snel vastbesloten samen verder te gaan ( met heel vaak twijfels) en ik was bang dat dat met een "wetende" omgeving dit moeilijker zou gaan. Voor mij werkte dit. Ik zou dat op dezelfde manier weer doen. Voor Pennestreek weet ik dat dat heel anders werkte. Het is maar net wat je past.

Ik had de twijfelachtige eer het eerste draadje " verder na ontrouw" te starten. Nu 5 1/2 jaar geleden. Kun je opzoeken.
Een ongelooflijk moeilijke tijd was het. Maar, ja wij zijn nog samen. En daar ben ik ongelooflijk blij mee. We hebben t goed samen. We hebben een mooi gezin. En juist t afgelopen half jaar heb ik zo vaak gedacht; wat ben ik blij dat we t gered hebben tot nog toe. De prijs was hoog. Ik heb veel geleerd - had t liever niet geleerd. Vertrouwen komt nooit meer terug en t beeld dat ik had van een vanzelfsprekende toekomst samen is weg. En toch is daar blijkbaar heel goed mee te leven. We zijn beiden blij met waar we nu staan.

JJ

JJ

13-09-2018 om 15:47

even helpen

Linkje naar de eerste draad:

https://www.ouders.nl/forum/relaties/verdergaan-na-ontrouw
www.ouders.nl/forum/relaties/verder-na-ontrouw-deel-2
www.ouders.nl/forum/relaties/verder-na-ontrouw-deel-3
www.ouders.nl/forum/relaties/verder-na-ontrouw-deel-4

Ik kan je alleen maar succes wensen.
1,5 jaar ontrouw verwerken lijkt me lastig, ik vond 2 maanden al ingewikkeld genoeg en lagen we al in scheiding toen de leugens begonnen. Probeer het als 1 incident te zien en vraag niet teveel door m.b.t. details, al begrijp ik uit je openingspost dat je meer weet dan je zou moeten willen weten. De film in je hoofd is ellendig.

Gebrek aan intimiteit als oorzaak vind ik vrij zwak. Gebrek aan erover praten en tot een oplossing willen komen van zijn kant is een betere oorzaak en dat mag hij dan zichzelf verwijten. En als jullie het er wel veel over gehad hebben en hij kon zijn onvrede en teleurstelling niet meer kwijt, dan had hij er een punt achter moeten zetten, het niet achter je rug bij iemand anders moeten zoeken. Maar dat geldt voor elke reden die er opgevoerd wordt, niet alleen het gebrek aan sex, maar ook onvrede over de relatie an sich.

Ik begrijp dat je man zich in ieder geval schuldbewust opstelt en ik mag aannemen dat hij alle lijntjes met Truus heeft verbroken (hoewel, collega's?). Jullie zijn wat maanden verder begrijp ik, dus hopelijk slijt de grootste boosheid inmiddels een beetje.

"Maanden van boosheid, schelden, ruzies en tranen."

Dit pleit toch een klein beetje voor hem he. Dat heb ik mijn vrouw ook laten weten.

Ze mogen dan fout zijn geweest, maar geknipt en geschoren worden, op de blaren zitten, om moeten gaan met de pijn die je bij de bedrogene partner ziet en tóch blijven zitten terwijl schaamtevol weglopen misschien het makkelijkste is verdient ondanks de ellende die een vreemdganger bij je aanricht toch ook wel weer iets van respect. Probeer het zo te zien.

Stip is het voorbeeld dat het kan, Pennestreek ook, en ik word het langzamerhand ook een klein beetje.. Met de eeuwige voetnoot; al zijn we er nog lang niet en vliegt het soms nog op en neer, zie bovenstaande draadjes.

Ad Hombre

Ad Hombre

13-09-2018 om 16:08

"Gebrek aan intimiteit als oorzaak vind ik vrij zwak."

Sowieso, alsof je dat oplost door naar de hoeren te gaan...

Unhappy

Unhappy

13-09-2018 om 17:01

Pennestreek

Fijn dat je even tijdelijk bij fam/vrienden terecht kon. Ik merk (hoe gek het ook klinkt) dat ik niet alleen wil zijn. Ik ben de eerste paar dagen wel weggegaan. Daarna terug en is hij een maand weggegaan. Naar mate de tijd begon het te knagen en is hij wel weer terug gekomen. Ik ben er ook tussen uit geweest alleen. Een weekje naar de zon. Was fijn maar voelde ook als vluchten. Toen ik op schiphol landde voelde ik meteen weer alle spanning en stress op me afkomen. Je beseft dan weer dat de puinhoop je weer te wachten staat.

Pennestreek, ik hoop echt dat er een moment komt dat het minder moeilijk is. Of dit nou samen is of alleen. Bedankt voor je bericht en je lieve woorden. Heb daar enorm veel aan

Unhappy

Unhappy

13-09-2018 om 17:07

Stip

Met mijn boosheid tonen heb ik geen probleem. Hij heeft meerdere malen aangegeven dat hij zich in mijn boze buien vernederd en beledigd voelt maar dit slikt omdat hij het snapt. Soms denk ik ook jeetje waar is het voor nodig en het helpt je niet. Maar dan denk ik weer jawel ik voel me ook vernederd en beledigd en bedrogen. En ik moet dit laten zien. Hopelijk blijf ik daar niet te lang in hangen want dat is zeker niet goed.

Ik kan me ook helemaal vinden in jouw verhaal door het aan weinig mensen te vertellen. Dit ervaar ik ook zo. Of het handig is weet ik niet. Maar op dit moment voelt dit nu goed. Wellicht denk ik daar later anders over. Ook heel fijn om te lezen dat jullie er samen uit zijn gekomen.

Jeetje, heftige periode heb jij ook gehad zeg. Ik heb nog nooit alles kunnen lezen. Ben nog bezig met alles te lezen. Maar knap echt knap en fijn dat jullie er samen uit zijn gekomen. Ik besef nu ook dat de kijk op de toekomst heel anders is. Wat vanzelfsprekend was is hangt nu aan een zijde draadje.

Unhappy

Unhappy

13-09-2018 om 17:19

Bedankt voor de link. Ik zal vanavond nog eens rustig alles verder lezen. Erg fijn om andere hun verhalen en proces te horen.

Helaas weet ik meer dan ik wilde weten. Maar op die momenten wilde ik gewoon alles weten. Elle detail. Wat er is gezegd. Wat hij over zijn gevoelens vertelde.

Gebrek aan intimiteit is een zeer slap excuus. Eigenlijk geen excuus. Dat heb ik ook aangegeven. Als je mansgenoeg bent om dit soort dingen te doen dan had je mansgenoeg moeten zijn om naar me toe te komen en te zeggen ik stop ermee. Maar hij gaf aan dat hij er nooit mee wilde stoppen en dat het alleen pure lust was. Ik weet niet wat erger is. Truus heb ik gesproken. Heel confronterend. Vooral omdat we hebben afgesproken. Ze gaf aan dat ze wel gevoelens voor hem had maar het gevoel kreeg dat het vanuit hem alleen om de sex ging. Daar zit dan iemand tegen over je die een deel van je man had/heeft. Kan haar weinig kwalijk nemen maar zeker aangegeven dat dit soort dingen vanuit haar geen schoonheidsprijs verdiend. Hii heeft meteen aangegeven dat hij ontslag zou nemen. Dit ook gedaan. Maar ja de angst blijft omdat er op zijn nieuwe job uiteraard ook dames werken. Geeft verder geen enkele garantie.

In het begin is het blinde boosheid en verdriet. Nu denk je echt na over dingen en dan ben je specifiek boos of verdrietig omdat je dan meer besef hebt over de dingen die hij heeft gedaan.

De credits om mijn boosheid etcetera te slikken kan ik hem nu nog niet geven. In mijn beleving is dit niks vergeleken met wat ik voel. Maar ik snap je punt. Wellixht zie ik dit later in het proces.

Heftig is het zeker. Wens dit niemand toe. Hopelijk kunnen we jou snel aan het lijstje toevoegen.

Unhappy

Unhappy

13-09-2018 om 17:20

Gebrek aan intimiteit als oorzaak is zeker zwak. Hij had hierin mansgenoeg moeten zijn en er een punt achter moeten zetten ipv aan zichzelf te denken

Hoedan

Hoedan

13-09-2018 om 19:39

Sterkte Unhappy

Er is al veel gezegd. Ik zit er ook middenin. Op de kop af 3 maanden geleden dat ik ontdekte dat man een affaire had. We zijn nu samen in relatietherapie. Het gaat met ups en downs. Ik zat in een up en sinds gisteren weer een down door een aantal triggers.
Therapie is heel goed voor ons. We leren patronen kennen die ontstaan zijn (zijn al 20 jaar samen met 3 kinderen in (pre) puber leeftijd). Ook heel intens en met vallen en opstaan. Hier weten een paar mensen het. Soms heel fijn om uit te kunnen huilen.
Verder heb ik en man ook het laatste boek van Esther Perel gelezen. Dit gaf mij meer inzicht in het waarom. En kon ik er met man over in gesprek.

Nogmaal sterkte en zoals Pennestreek zegt: scheiden kan altijd nog.

Miss

Miss

13-09-2018 om 21:35

Verslaafd

"Heeft je man aangegeven dat hij sexverslaafd is? Vanaf het begin of kwam hij daarachter tijdens therapie?"

Mijn man gaf het in eerste instantie niet aan. Ik werd in januari bericht door een meisje dat hij daar mee gedate had via Tinder. Vervolgens kwam ik in mei achter nog meer, omdat ik voelde en wist dat hij door bleef liegen. Het klopte niet. Uiteindelijk werd ik sherlock holmes... En ging op onderzoek uit. Dus aan de hand daarvan kwam ik steeds meer achter dingen. Daarna begon het vragen vuur ook net als bij jou. Maar op een zeker moment ben ik gestopt. En heb ik echt met mezelf afgesproken nu is het genoeg te blijven vragen. Want het deed me steeds meer en meer pijn. Natuurlijk komen en gaan de vragen maar het helpt niet.
Je vult toch je eigen waarnemingen in, oh dan zal het daar ook wel gebeurd zijn... Etc etc. Dus of je de details verder wil horen en weten. Het helpt mij niet met mijn giga grote inlevingsvermogen en "fantasie" in mijn hoofd heeft hij het overal gedaan met iedereen die ik ken, en vroeg zelf met vriendinnen. Of hij bij een abortuskliniek is geweest en ga zo maar door. Maar het lost niets op. En als je dat door de tijd heen gaat beseffen kun je Kijken van wat is er nog over.. van ons..
Wat wil je wel? Dat soort vragen.
Wie ben ik?

En na de escalatie zag ik wel in dat het echt met de kick, de drang en de aandacht te maken had. Dus ik kwam zelf tot die conclusie omdat hij zelf heeeeeeeeeel veeeeeel niet meer wist ( zei hij ????) Dus hij wist in mei ook niet waar ik achter was gekomen omdat ik zei dat mag jij mij vertellen.
Uiteindelijk wist hij het na 3 uur " communiceren/ schreeuwen" nog niet. Zoveel waren het er dus? Dat hij niet wist wat ik wist.
Vlucht gedrag. En vooral niet meer willen voelen van verdriet is het bij hem. Aangeleerd gedrag van thuis uit... En door de jaren heen steeds beter geworden in liegen, verzwijgen. Het niet zien dat hij echt twee gezichten heeft..
Tuurlijk merkte ik dingen. Klopte er soms iets niet. Maar ik was goed van vertrouwen... net als jij.

Hij is individueel gestopt met therapie. Af gelopen maandag pas. Dus ik ben nu nog te lamgeslagen om hier verder over na te denken. Wat nu. Hoe nu. Mindfuck zeg maar. En gaan nu alleen nog samen naar een systeemtherapeut.
Een hele fijne en goede. Hij kijkt naar ons beide.

Mijn man klinkt oprecht in berouw en spijt. Maar of hij het alleen gaat kunnen. Ik weet het niet.

Garantie tot aan de deur. Meer kan ik er even niet over zeggen.

Pennestreek

Pennestreek

17-09-2018 om 13:37

Unhappy, hoe is het?

Hoop dat je een goed weekend hebt gehad samen.

Ik wilde nog even terugkomen op jouw opmerking "Maar hij gaf aan dat hij er nooit mee wilde stoppen en dat het alleen pure lust was. Ik weet niet wat erger is."
Ik weet wel wat erger is. Het gaat hier dus alleen om fysieke intimiteit. Lust is lust en heel wat anders dan liefde. Een affaire omdat hij liever bij een ander is, geen gevoelens meer voor jou heeft, als de mentale intimiteit weg is, is echt van een andere categorie. Als het echt alleen maar lust is, is dat op te lossen. Natuurlijk is het heftig en pijnlijk, dat weet ik. Maar de afstand is te overbruggen. Je zult wel moeten zoeken naar een manier om weer 'tot elkaar' te komen, maar als jullie erover kunnen praten, kunnen zoeken naar het waarom, en als jij de tijd en ruimte krijgt om het te verwerken, dan komt het wel goed. De basis, de liefde, is dan nog steeds stevig.

Dus hou vol, en ga aan de slag met dat stuk fysieke intimiteit.

Ad Hombre

Ad Hombre

17-09-2018 om 15:38

Just lust

There's bed in your eyes but there's nothing there to trust
Just lust, just lust
You're telling me lies when you say that it's a must
Just lust, just lust

You shattered all my dreams and my head's about to bust
Is it all real, that's how it seems
But it all comes down to dust
Your hands feel a need, I don't know if it's too much
Just lust, just lust

It seems it's only greed to taste all that you touch
Just lust, just lust
You shattered all my dreams and my head's about to bust
Is it all real, that's how it seems
But it all comes down to dust

You're driven to possess, it hurts, it's so unjust
Just lust, just lust
If nothing matters less, then I wouldn't make a fuss
Just lust, just lust

I was slow to catch on
And that just makes it worse
If passion is a fashion
Then emotion is a curse

I was slow to catch on
And that just makes it worse
If passion is a fashion
Then emotion is a curse

You're driven to possess, it hurts it's so unjust
Just lust, just lust
If nothing mattered less, then I wouldn't make a fuss
Just lust, just lust

It's my imagination
To see things as I choose
Love has a reputation
That it can only lose

Trix

Trix

17-09-2018 om 17:46

Wauw (o.t.)

Heb meteen weer een uurtje Buzzcocks erop zitten. Jeugdsentiment!!

Unhappy, ik hoop erg dat het gaat lukken om een weg te vinden in deze wirwar van liefde, lust en alle verschillende betekenissen die jullie zullen geven aan wat er is gebeurd.

Ad Hombre

Ad Hombre

17-09-2018 om 18:32

Trix

Ja, een van de pareltjes van de punktijd Bij de meeste mensen alleen bekend van ever fallen in love in de uitvoering van de fine young cannibals. Ik heb ze later nog wel eens gezien in Het Paard.

Miss

Miss

17-09-2018 om 18:38

Unhappy

Ik ben vandaag naar de boekenwinkel geweest, me verdiept in het brein.

Heb je wel eens wat meer gelezen over het stukje reptielenbrein ?
Hieronder een stukje uitleg. Misschien heb je er wat aan. Op de vraag, hoe, wat, waarom.

https://holistik.nl/reptielenbrein/

Ik kan er wel wat mee. Geen idee of het je inzicht geeft maar ik ben vaak opzoek naar handvatten. Inzicht krijgen. Wat me ook wel steeds meer gelukt is.... ondanks dat ik ook vaak vast loop.

Natuurlijk ligt het bij hun. De flirt, de verleiding vermijden en maken dat ze weg komen.

Ik zit nu in de fase. Wat voor soort relatie hebben wij eigenlijk? Waar willen wij naartoe?
Kan ik van iemand verwachten die jaren ( in jou geval tijden ! ) toegeeft aan zijn reptielenbrein verwachten dat hij dat vanaf nu niet meer gaat doen? Grijpt hij in zodra het signaal weer komt. Gaat het delen? Dat soort vragen. Tenminste als jij wilt blijven... wat ik wel lees tot nu toe.
Ook al wil hij het zelf zo enorm graag.
Wil jou man het ook nooit meer doen? Of ben je nog niet zo ver?

Vandaag het boek waarom veranderen meestal mislukt gekocht. Niet dat ik het somber in zie maar vraag het me wel bewust af voor mijn toekomst met kind.
Wasrom wil iemand toch trouw zijn? Terwijl je vrij kunt zijn. Maar laat ons gaan. Het van twee walletjes willen eten.
Maar vooral hierin wat wil jij? ( ik?)

Ik herken de boosheid, de cirkel. Psycholoog rade me vandaag edmr therapie te gaan doen...
Ik ga er over na denken. Ik ben nog steeds in de war.
Merk wel dat ik zelf steeds sterker word.
Kind vroeg net wat vrijen is.
Uitlegt wat het is en dat mensen die van elkaar houden dat doen... hé papa? Met de nadruk op knoop het nog eens in je oren en kan het dan ook niet laten te benadrukken.

Ik leg het duidelijk uit aan kind, dat ik soms enorm boos en verdrietig ben. Maar het voelde net zo hypocriet.
Voel me dan echt waardeloos, dat man ons zo in leugen heeft gehouden. Zo 180 graden anders dan dat ik onze zoon opvoedt. Mijn zoon vind zijn beste eigenschap dat hij eerlijk is zei hij vorige week. Terwijl ik weet dat ik weet dat ik mijn zoon een veilige thuishaven wil geven zoals ik hier vaker benoem heb ik het toch moeilijk het bedrog te " accepteren"

Waarschijnlijk krijg ik nu adviezen van je liegt niet. Nee ik zwijg. Hij hoeft niet alles te weten over de andere vrouwen. Dat ik papa's gedrag niet accepteer. Maar ik vind het lastig en zwaar vandaag.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.