Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op

Wat is wijsheid?

Onze dochter is een pienter meisje, altijd al geweest. Ze is nu 8 jaar en zit in groep 4. Zowel op de peuterspeelzaal, de kleuterschool en bij logopedie stonden opmerkingen op de rapporten dat ze meer kon dan er uit kwam, dat ze hard kan werken als ze wil maar ook heel makkelijk afschuift als ze niet wil. De resultaten waren goed, maar niet uitzonderlijk. Wordt het te moeilijk gaat ze clownesk gedrag vertonen en als het niet hoeft dan loopt ze er van weg. Het afgelopen schooljaar hebben we wat meer problemen gehad. Ze kwam bozig uit school, wilde niet meer met vriendinnen afspreken, school was stom en vooral saai. Of ze niet ziek kon zijn dan hoefde ze niet. Dit hebben we aangekaart op school van wat moeten we hier mee en krijgt ze wel genoeg uitdaging? Op het januarirapport stond ze overal 1 of 1+ voor, is van AVI M4 naar AVI E6 gegaan, scoorde 8 en 9 op de methodetoetsen behalve voor automatiseren van het rekenen en gym. Daar scoort ze zesjes op. Dat werd in eerste instantie erkent dat ze meer nodig had en dat ze gingen uitzoeken wat dat meer zou moeten zijn. Daar hebben we via de directeur wat druk op gezet omdat de termijnen waar de juf oversprak wat vaag en lang waren en is ze gescreend op ontwikkelingsvoorsprong via een dingetje van school. Wij hebben dat ook in moeten vullen en we zaten op 1 lijn qua wat we aan haar zagen. Wat die lijn dan is... een terugkoppeling in de vorm van een echt gesprek met plan heb ik niet gehad wel eens in de wandelgangen als ik toevallig op school was. Uiteindelijk heeft dat nog door vakanties en een training voor de juf maanden geduurd voor ze er wat van kreeg in de vorm van een pilot met nog wat voorlopers. Wat ik van dochter begreep is dat ze wel uitleg gekregen hebben over de extra opdracht, maar verder geen sturing er op of een terugkoppeling van hoe het nu gaat, of ze herkent het niet als zodanig. Dat moet dochter zelf aangeven aldus de juf. Juist bij dochter werkt dat dus niet lekker, wil je dat ze zich uit gaat dagen dan moet je dat, zeker in het begin, begeleiden tot ze het vertrouwen heeft dat het wel gaat (en dan gaat ze harder dan je kunt bijhouden). Dochter zegt ook dat ze aan de extra opdracht mag werken als al het normale af is of in de vrije keuze tijd. Dus doet ze rustiger aan zodat ze de extra opdracht niet doet. Waarop de juf zegt dat als ze niet wil dat het niet hoeft, het is immers extra en misschien is de uitdaging toch niet zo nodig. Volgende week krijgt ze rapport. Ik weet dat ze CITO rekenen en nog een CITO heel goed had gemaakt en dat ze tot haar eigen vreugde AVI-uit is. We willen na volgende week nogmaals met de juf om tafel zodat we, hoop ik, een goede start in groep 5 kunnen maken en kijken of we nog wat moeten in tussentijd om haar daar bij te helpen. Zeker omdat ze groep 5 moeten splitsen en ze dus of in 4/5 komt met de huidige juffen of in groep 5/6 met andere juffen. Onze voorkeur gaat uit naar 5/6 maar of ze haar daar in zetten, weet ik niet. Ze is in haar gedrag ook nog wel een jong en gevoelig daarnaast loopt ze motorisch en fysiek wat achter en zou ze bij groep 4/5 niet misstaan. Iemand nog tips om dit netjes aan te pakken. Heeft het zin om haar breed door te testen qua IQ, gedrag etc. om zo een beter plan te kunnen maken?

De school

Wat je kunt doen is de juf en eventueel de IB-er nog een keer benaderen over de noodzaak aan uitdaging voor je kind.

Hier is het gelukkig goed voorbij gegaan. Zoon kreeg een pluspakket. Had school zelf bedacht.
En heeft daarbij echt wel instructie nodig en iemand die hem op gang helpt wat de bedoeling is.

Vanwege zijn autisme.Alleen als je dan zo slim bent wordt blijkbaar ook van je verwacht dat je de spullen zelf uit het plastic haalt en er zelfstandig aan begint.

De leerkracht meldde gewoon: hij kan het niet, dus zijn ze er weer mee gestopt.
Ik gaf altijd maar boeken mee zodat zoon in elk geval wat in zijn eigen interessen en van zijn eigen niveau te lezen had als hij klaar was met zijn werk.
En af en toe een dag thuis gehouden als de stress uit zijn oren kwam.
Gelukkig had hij meesters in de bovenbouw en werd er veel aan sport gedaan.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

13-06-2018 om 19:02

Yep

Ik neem aan dat je vermoed dat ze hb is? Dan weten wij uit ervaring dat een officiele uitkomst van de Wisc heel veel deuren kan openen op school.

Jullie verhaal lijkt wel op de onze. Wij hebben op eigen kosten laten testen en daar kwam uit dat zoon hb is. Dat verklaarde een hoop en bracht ook één en ander in beweging.
Het voordeel van zelf laten testen is dat je de uitkomst ook in eigen handen houdt. Wel bij de aanvraag voor onderzoek heel duidelijk op papier zetten wat de hulpvraag is, zoals dat wordt genoemd. En probeer het dan ook nog op korte termijn te regelen zodat het in het begin van het schooljaar direct goed op kan starten.

AnnaNiem

AnnaNiem

13-06-2018 om 19:50 Topicstarter

Hoogbegaafdheid, misschien?

De screening op school heeft verder geen vervolg gehad behalve dan dat ze haar een rekentoets hebben laten doen van groep 5 en die haalde ze niet. Dus daar ligt nog geen grote voorsprong of versnelling. Wat eigenlijk opvallend is, qua rekenen liep ze als peuter/kleuter juist voor en was ze qua rijmen en spraak niet echt taalgevoelig. En nu is het eigenlijk dus andersom. Taal, ook spelling, loopt ze voor en is automatiseren een zorg en rekenen goed maar niet uitzonderlijk. De huisarts weet dat ze gescreend is, was daar niet echt verbaasd over en heeft haar hulp aangeboden. Dus ik denk dat we als we gaan testen het dan via de huisarts doen en, in mijn ogen, faalangst voor het onbekende of moeilijkere en haar frustratiegedrag in de vraag betrekken.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

13-06-2018 om 20:17

Tja

Heb nu even niet zoveel tijd, maar automatiseringsproblemen zijn heel gewoon bij hb’ers.

Blondie

Blondie

15-06-2018 om 12:45

Herkenbaar

Mijn dochter stroomde in groep 4 in op de basisschool waar ze tot groep 8 heeft gezeten. Haar juf in groep 4 herkende al snel dat het leren haar vlot af ging en daagde haar uit. Ook mijn meisje heeft daarbij ondersteuning nodig en zal niet snel uit zichzelf om extra of moeilijker werk vragen. Ze past zich snel aan de groep aan. Fijn dat de juf in groep 4 (een erg ervaren juf!) dit inzag! Dochterlief ging dat jaar met veel plezier naar school.

In groep 5 moest ze zich echter opnieuw 'bewijzen' en al na drie weken vond ze school opeens niet meer leuk. Daar schrok ik van, want ze was altijd met plezier naar school gegaan. Ik ben dus direct het gesprek aangegaan met haar nieuwe juf en meester, die in eerste instantie de eerste methodetoetsen hadden willen afwachten ('want alles wordt anders in de bovenbouw'). Dit leidde gelukkig weer tot extra uitdaging voor dochterlief, waarbij vooral van belang was dat het gewone werk werd verminderd (compacten) en het uitdagende werk gewoon onderdeel was van haar dag- en weektaak. Niet als facultatief extraatje. Bovendien was ze niet de enige in de klas die ging 'plussen' bij rekenen, taal en spelling. Dat hielp ook.

Vanaf groep 6 is ze daarnaast een ochtend per week naar een bovenschoolse plusklas gegaan, wat ze erg leuk heeft gevonden. Inmiddels had ze voor zichzelf wel geaccepteerd dat ze slimmer is dan gemiddeld.

Automatiseren was voor onze dochter nooit een probleem (ze is vooral goed met cijfers), maar zij was juist vrij traag met lezen. Ik snapte als leek in eerste instantie niet hoe mijn kind bij cito-toetsen twee niveaus lager kon scoren op technisch lezen dan op begrijpend lezen. Tot ik erachter kwam dat het bij technisch lezen om snelheid gaat.

AnnaNiem

AnnaNiem

02-10-2018 om 11:39 Topicstarter

Update

Inmiddels zijn we in groep 5 binnen 3 weken opnieuw tegen het zelfde aangelopen. Ze is compleet geflipt op school om niets bijzonders. Ergens ben ik blij dat ze het gedaan heeft en dat ze het op school deed. Dat maakt de noodzaak dat er moet worden doorgepakt ook daar duidelijk. Inmiddels heeft ze wat verrijkingswerk gekregen voor met name haar executieve functies en motoriek zoals plannen, samenwerken, collage maken etc. Daar heeft ze nog wel wat te leren. Voor begrijpend lezen mag ze meedoen met groep 7 omdat de teksten voor 5/6 gelijk zijn bij Nieuwsbegrip. Ze willen haar nog gaan doortoetsen en zijn nu ook bezig met verder compacten van de stof. School lijkt het nu echt te menen. Toch fijn, andere groepskrachten en een nieuwe IB'r, al blijft het ergens triest dat je zo afhankelijk bent van met wie je te maken hebt.

Ondertussen hebben wij ook via de huisarts doorverwijzing naar een kinderpsycholoog gekregen om haar te helpen bij het omgaan met falen, frustraties, piekeren, angsten etc. Gezien de wachttijden kunnen we daar pas in november terecht. De directe noodzaak is nu ook even weg doordat ze enthousiast is op school door de aanpassingen die haar nu geboden worden. Van de week zei ze nog: "mama, ik denk dat de juf nu eindelijk leert hoe slim ik al ben en dat is fijn voor ons allemaal". Ze voelt zich nu eindelijk erkent en gezien en dat scheelt een heleboel frustratiegedrag.

So far so good. De doos van Pandora is nu geopend en ik vind het best eng om te bedenken wat dat op kan gaan leveren. Ik wil nergens op vooruit lopen, maar in mijn hoofd maalt het wel. Stel nou dat ze dit schooljaar 5 en 6 in een jaar doet? Dat alle aanpassingen en hulp die ze krijgt en nog gaat krijgen haar alleen nog maar meer vooruit laten lopen dan ze nu al doet. Dan zit ze volgend jaar in groep 7. Het gaat dan wel heel hard.

Sas

Sas

02-10-2018 om 14:12

niet te ver vooruit denken

Je kunt alleen maar beslissingen nemen die de huidige situatie oplossen. Er is nu een probleem.
Als je te ver vooruit denkt, is het niet meer te overzien. En kun je geen goede afwegingen meer maken.

Aanpassingen en hulp zijn bedoeld om haar beter in haar vel te laten zitten. En het kan zijn dat er dan wel uitkomt wat erin zit. Dat is alleen maar goed toch!
Er is niets mis met voorlopen of versnellen, zolang je daarmee aansluit op wat een kind nodig heeft.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.