Huisdieren Huisdieren

Huisdieren

Pup (16w) terug naar fokker?


Kaaskopje

Kaaskopje

16-10-2018 om 14:23

Rebecca

Misschien denk ik teveel dat de wereld om mij draait ), maar ik vat dit op als reactie op mij: Ik heb wel moeite met het makkelijke oordelen hierover, zeker als mensen zich zelf ook al eens 'vergist' hebben.

Wij hebben ons inderdaad een keer vergist. Maar dat ging niet om Hond, maar om Ras. Ik heb me teveel laten leiden door het uiterlijk van het ras van die bewuste hond en dat viel ontzettend tegen. De verzorging van die vacht was enorm arbeidsintensief en zijn karakter botste met hoe wij wonen. Daar ben ik dan ook niet trots op. Na een vol jaar had ik het gevoel van 'hij eruit of ik eruit'. Tja, dan trekt een hond toch wat eerder aan het kortste eind. Ik vond het ook erg sneu voor de hond, omdat wij ook al de tweede eigenaren waren. Bij de derde heeft deze hond nog 10 jaar heel gelukkig geleefd. Dat kwamen wij bij toeval te weten en dat vonden we na 10 jaar nog een hele opluchting.

Ik dénk dat ik inmiddels enig inzicht heb, ook over hoe het soms mis kan gaan als mensen aan een hond beginnen. Door schade en schande wordt men wijs. De hond van Femh, valt helaas onder die levenslessen en in die zin heb ik daar begrip voor. Ik hoop dat bij een volgende keus iets dieper wordt nagedacht over wat een huisdier hebben betekent.

Hemf

Hemf

16-10-2018 om 14:41 Topicstarter

Rebecca

daar ben ik dus ook bang voor, ik heb nu 2 voorbeelden van mensen die als ze het konden overdoen hem hadden herplaatst.

mijk

mijk

16-10-2018 om 14:49

Ik ken wel wat honden en mensen

Die gewoon niet zo goed bij elkaar passen. Daar niks mee doen daarheb ik eigenlijk minder begrip voor dan voor een nieuwe baas zoeken op jonge leeftijd. Ik denk echter wel dat het bij jullie thuis tijd is voor een gezinsoverleg. Zo gaat het niet en het moet anders... zou je met trainer eens met hele gezin kunnen oefenen met wandelen bijvoorbeeld? Dat niet lopen vind ik zelf echt verschrikkelijk dus die pik ik eruit..

Rebecca

Rebecca

16-10-2018 om 14:50

Nou

Kaaskopje, ik snap je reactie nog steeds niet. Ook niet als je er 'Ras, maar niet Hond' bij zet.

Femh, ik heb geen spijt van nemen of houden van hond. En weet dus echt niet of ik het over zou doen. Hoe moeilijk en bewerkelijk ook, het is ook wel weer een prachtig beest waar ik veel plezier aan beleef.
Voor beide kanten (houden of wegdoen) valt een hoop te zeggen.

In jouw situatie lijkt me wel nog een hoop te verbeteren, idd betrekken gezin bij zorg/keuze houden of niet.

Hemf

Hemf

16-10-2018 om 15:07 Topicstarter

Mijk

dat wandelen wordt echt veel geoefend met privé trainer... En de kinderen laten regelmatig mee uit, dus dat is het niet.
Ik heb 2x per week cursus, lees hele boeken, oefen veel met hem. Dus ik werk echt hard voor verbetering. Maar als je dan een chaggo vent houdt en een pup zonder vooruitgang. Dan is dat best demotiverend / moeilijk / deprimerend.

heb wel spijt gehad

Bij onze vorige hond heb ik echt ook wel een paar weken spijt gehad hoor, toen ze heel moeilijk heel alleen kon blijven , absoluut niet in de bench kon zonder alles bij elkaar te krijsen etc. Man wilde toen geen hond, zei jullie willen t nu, ik niet... dus ook niet uitlaten, gelukkig wel de kinderen die mee hielpen.
Maar ineens was t over met janken, slipe goed, bench eruit en toen ging het beter. Ik geef t nu bij iedereen aan...let op... t is geen rozengeur en je zult echt wel een poos denken: help, waar ben ik aan begonnen. OOk tegen mezelf hoor....want ...
Nu hebben we zelf een pup van morgen 16 weken. Is dus nu ongeveer 8 weken bij ons. Ik zag er echt zo tegenop, die pupfase/het opvoeden en de nachten dus ik herken je gevoel. Was zo bang voor een herhaling van toen, maar wilde wel graag een hond. En man nu ook want die miste onze andere hond toch ook wel heel erg.
Het is gelukkig een super makkelijk beestje.
Het meelopen lukte eerst ook niet zo goed,steeds in de remmen of gaan zitten en toen ben ik een paar keer met anderen mee gaan lopen. Alsof hij zag wat de bedoeling was en nu loopt hij super mee.

Probeer te filteren wat je niet fijn vindt: het uitlaten/niet meelopen, het rekening houden met? Het slapen( niet slapen dus)
Wil je straks wel een volwassen hond, dan zou je door kunnen zetten maar zie je jezelf echt niet met hond dan is het voor de hond wel heel zielig en kun je hem beter herplaatsen. Is het een optie om hem eens ergens te laten logeren voor een dag of 2?
Kijken hoe het daar gaat? Ik denk wel dat een hond heel goed aanvoelt wat jij lastig vindt en daarop reageert. Probeer eens te visualiseren wat je wil: meelopen en denk, hij gaat t doen, ja hij doet t. Straal dat uit en kijk wat er gebeurt. Elke meter belonen en dit bouw je dan weer af?

juf Ank

juf Ank

16-10-2018 om 17:22

moeilijk hoor

Ik snap je situatie wel, femh, maar vind ook wel dat je je man een beetje aan moet pakken om zijn verantwoordelijkheden op te pakken.
Ik was ook zo'n verliefde puppenmoeder, maar met onze hond is het ook helemaal mis gegaan, weliswaar op een andere manier. Toen onze hond in de puberteit kwam werd hij erg dominant en heeft toen enkele keren mijn man en mijn zoon gebeten. Man moest echt gehecht worden in het ziekenhuis.
We hebben nog een specialist erbij gehaald (al voor de bijtincidenten) die met ons van alles heeft geoefend, maar het mocht niet baten. Ik kreeg hem nog goed onder controle maar mijn man en zoon hadden een negatieve uitwerking op hem. Uiteindelijk kwam er een moment dat man en zoon bang van hem waren geworden en de hele zaak niet onder controle te krijgen was. Dus uiteindelijk hebben we hem naar het asiel laten brengen.
Dit was voor ons alle drie een hele zware beslissing en gaf superveel verdriet.

Maar goed, ben jij er al uit? Ik zou het in jouw situatie misschien nog een kans geven als man het misschien toch moeilijker vindt dan hij eerst dacht. Je moet er dan toch echt even een familievergadering aan weiden want er moet wel wat veranderen in huis. Eerst met je man om tafel om de verantwoordelijkheid meer te delen. Als hij nu kiest voor de hond, dan moet hij ook het goede voorbeeld geven aan de kinderen en de verantwoordelijkheid echt delen. Geen smoesjes dat hij het al zo zwaar heeft of minder geduld. Geduld kun je trainen. En jij moet het ook loslaten, want dat is wel echt een dingetje:het patroon waar jullie inzitten.
Als je er met man uit bent dan de kinderen erbij halen en goede afspraken maken. Ook zij moeten leren hun verantwoordelijkheden te nemen. Zij wilden een hond? Dan nu ook aan het werk.

Maar mocht je man te veel twijfelen dan zou ik het eerlijk gezegd niet doen. Wat kaaskopje zegt: een hond moet je samen echt willen.

Biebel

Biebel

16-10-2018 om 17:45

Puppen herplaatsen of familievergadering

Het ras van onze hond is van het energieke soort, dat relatief vaak na 9 of 10 maanden herplaatst wordt. "past niet in het gezin", is dan de omschrijving - maar uiteindelijk blijkt dat mensen zich vaak in het prachtige uiterlijk vergissen. Ze kijken het dan een behoorlijke periode aan, maar dan moet de hond toch weg, omdat ze het werk dat bij dit ras honden hoort (veel wandelen en mentaal uitdagen met bv puzzels - maar gelijktijdig ook regelmatig rust en slapen "forceren") niet voor elkaar krijgen. Vaak krijgen deze honden via een herplaatsingsfacebookgroep een nieuw adres, maar elke keer breek mijn hart als ik zo'n verhaal lees.

En datzelfde gebroken hartje (ik ben een watje!), krijg ik ook als ik je verhaal lees. Jullie hond is nog een stukje jonger - los van het feit dat een labrador echt wel een ander soort hond is. Als het neerkomt op dat jij het gevoel hebt dat je alles alleen moet doen, dan denk ik dat een familievergadering zeker een goede stap is (Aangezien we op ouders.nl zitten; zoiets zou je ook doen als je vindt dat je in je eentje voor de baby zorgt, of het huis schoonhoudt).
De conclusie is of dat de aanwezige pubers en echtgenoot het op hun fatsoen gaan trekken om het daadwerkelijk samen te doen - en dan met concrete afspraken. Of dat het echt niet past. In dat geval is deze baas-hond combinatie niet een gelukkige, en mag je jezelf gelukkig prijzen dat je voor een fatsoenlijke fokker hebt gekozen, die de hond terug wil nemen. Iets wat je overigens met baby's of huishouden vaak niet kunt.

Zo'n gesprek hebben wij hier ook gehad, toen na een week een 12weken oude pup in huis bleek, dat die pup niet alleen tijd maar ook erg veel energie kostte. Hond her-herplaatsen was overigens niet eens een optie, hier was het gevolg dat manlief de puppentraining deed en minimaal 1 lange wandeling per dag overnam, en de jongste dochter de ochtendp&p-ronde liep.
Gelukkig maar, want inmiddels vind ik dat wij de leukste hond hebben die je je maar kunt bedenken

Sterkte met wat je ook besluit!

40er

40er

16-10-2018 om 18:35

Zo moeilijk

Wij hebben 1 hond ooit op proef gehad. Helaas ging dat totaal niet en moest ze terug. Vond ik heel vervelend, net als de rest van het gezin.
Daarna hebben we weer een pup gekregen en ja, dat is veel werk. Maar we hebben er als gezin voor gekozen, dus iedereen helpt mee. Maar, ik moet er wel bij zeggen dat de hond voor gaat bij mij. Klinkt misschien raar, maar als ik tussen de middag maar een uurtje tijd heb dan ga ik rustig met de hond wandelen, mijn broodje eet ik wel tussendoor of op weg naar de volgende cliënt.

Zijn er medische problemen uitgesloten waardoor de hond niet zindelijk is?
Lees je hond al een beetje? Vaak geven ze wel aan wanneer ze eruit moeten, aan een manier van lopen, je aandacht vragen of wat dan ook.
En een hond voelt vaak ook wel een vorm van stress. Als ik gehaast ben gaat mijn hond vervelend lopen doen hoor. Hij voelt mijn stress dan geloof ik.

En ja, onze hond is ook best een pittige combinatie. Maar wel de aller liefste (vind ik)

Guera

Guera

16-10-2018 om 19:18

Familieberaad eens

Eens met de suggesties voor een stevige familievergadering. De kinderen en man moeten ook echt hun verantwoordelijkheid pakken en jullie moeten daar nog in groeien.
Ik vind de eerdere opmerking dat je voor de hond kiest als je hem weg doet een heel slecht signaal. O het bevalt niet dus stop er maar mee. O voldoet niet aan plaatje weg ermee. Met een kind, broer of ander familielid kan dat ook niet. Het is een levend wezen. Het is nog heel kort. Het duurt gewoon een tijdje voor het stof is neergedaald. Zoek naar oplossingen binnen je gezin en maak er het beste van .....?
Succes

Anke

Anke

16-10-2018 om 20:59

Zelfde meegemaakt

Er is nieman die zich beter heeft voorbereid, ingelezen, logeerhonden gehad, bij alle fokkers mochten wij een pup hebben en toch ging het mis. Zelfde leeftijd beslissing genomen. Heel veel verdriet gehad maar pup paste niet bij ons. Ik schrik van de harde reactie van kaaskopje die al twee honden heeft weggedaan volgens mij. Een pup terugbrengen naar de fokker is voor jou erger dan de pup. Hoe langer je hem houdt hoe meer je hem kan verpesten. Denk er goed over na maar ik wist het opeens ook zeker: pup kan hier niet blijven.

Hemf

Hemf

16-10-2018 om 21:22 Topicstarter

Anke

Wat was jullie reden? En hoe oud waren de kinderen?
Ze weten inmiddels dat ik eigenlijk al sinds zijn komst me niet meer gelukkig heb gevoeld. Dat vind ik ook niet de bedoeling.
Zoon reageert lief, van als het echt niet lukt dan is een ander huisje misschien goed. Dochter is doodsbang dat die weg moet.
Ik vind het gewoon een grote stempel op het gezin. Ik mis de rust van voorheen. En ja, zo goed ingelezen, met mensen gepraat. Maar theorie is anders dan de praktijk.

Kaaskopje

Kaaskopje

16-10-2018 om 21:31

Ja schuldig

Wij hebben een paar honden helaas naar een ander huis moeten laten gaan. Zoals gezegd ben ik daar helemaal niet trots op. Wat voor mij een verschil is, is dat wij ons samen niet in het hebben van een hond hebben vergist, maar dat er iets met de hond was waardoor we die keus gemaakt hebben. Het is voor mij ondenkbaar dat je na twee maanden met een pup constateert dat je er niet aan had moeten beginnen. Dan heb je vooraf toch gemist dat een pup en de puppytijd aardig wat van je kan vragen.

Ik vind dat de man van Femh zich dit nog het meest moet aanrekenen. Ik zie dat Femh haar best heeft gedaan. Manh doet amper zijn best zo te lezen.

Tenzij hij bij een famileberaad totaal en gemeend omzwaait en beterschap toezegt, is een toekomst voor Dexter bij een gezin of persoon die hem echt leuk vindt naar mijn gevoel beter. Het hebben van een hond is een verbond voor 12-15 jaar.

Pennestreek

Pennestreek

16-10-2018 om 21:39

Het is net je eerste kind

Daar kan je je ook tot in de puntjes op voorbereiden, hoe je het in de praktijk ervaart kun je toch echt met geen mogelijkheid van tevoren inschatten.

Ik kan me goed voorstellen dat het je benauwt. Je bent er 24 uur per dag mee bezig, je moet met alles wat je doet en laat rekening houden met zo'n beestje. En geloof me, dat wordt minder als ze ouder worden, maar het gaat niet over. Net zoals met je kinderen. Ze worden groter en zelfstandiger en minder afhankelijk, maar je zult altijd rekening met ze moeten houden. En een hond wordt niet zo zelfstandig dat ie uit huis kan , ze blijven hangen op zeg maar het niveau van een kind van 11. Kan even alleen blijven, maar vooral niet te lang. En dan heb je het geluk dat je deze hond weer terug kunt geven. Ik zou daar denk ik in jouw geval gebruik van maken.

Maar... ik vind wel dat jullie er inderdaad nog een familieberaad tegenaan moeten gooien. Geef aan dat het je enorm tegenvalt, en dat je je niet meer alleen verantwoordelijk wilt voelen/zijn. Dus maak een schema met de taakverdeling voor iedereen. Stuur kinderen en man op cursus (sowieso, maar zeker in jullie geval) en geef het nog een paar weken. Straks in de herfstvakantie, als iedereen thuis is, zou het zomaar ineens beter kunnen gaan. En dan een harde deadline, als er dan-en-dan geen verbetering is gaat Dexter weg. Dan kan iedereen nog even flink zijn/haar best doen.

Moeilijke beslissing hoor... ben blij dat we hier allemaal hetzelfde erin staan en man en de kinderen ook hun verantwoordelijkheid nemen. Al ben ik wel degene die het meest voor en met de hond doet. Maar dat doe ik met liefde. Ik vind het leven zonder hond gewoon een stuk minder leuk.

Hemf

Hemf

16-10-2018 om 22:03 Topicstarter

Wordt nu alweer naar van het idee dat ik vannacht weer wakker wordt geblaft.
Op de labradorfacebookpagina reageert men dan dat ze er met lieieiefde uit gaan snachts.
Ik ga eruit, maar met tegenzin.

mijk

mijk

16-10-2018 om 22:05

Lijkt me eigenlijk helemaal hetzelfde Kaaskopje

Je inlezen op een ras is net zo theoretisch als je inlezen op een hond. Je ervaart het pas als je het meemaakt.. Ik denk dat dit gewoon in een kinder pijn plek raakt en dat je daarom feller bent. Ook wel weer begrijpelijk maar Fem schiet er niets mee op.

Mijk

Dendy Pearson

Dendy Pearson

16-10-2018 om 22:11

Pffffff

Met liefde eruit gaan ‘s nachts??? Echt niet🤣

Onze oudste vond het heerlijk in de bench, dus dachten we die bij de jongste ook te gebruiken. Maar daar was hij het niet mee eens. 4 nachten heeft hij gejankt en toen heb ik het opgegeven. Hij is in een mandje in de leeggeruimde hal gegaan met een krantje. Mijn nachtrust is mij ook wat waard hoor!

Dendy Pearson

Dendy Pearson

16-10-2018 om 22:16

Femh

Laat jezelf nou alstublieft geen schuldgevoel aanpraten he.

Jullie hebben je vergist en je bent dapper genoeg dit toe te geven. De fokker wil m terug, doe dat dan voordat je m nog gaat verpesten.

Een hond hoort als het goed is bij het gezin. Jij voelt het nu als een storende factor en mij lijkt de kans dan groot dat Dexter dat merkt en zich daarnaar gaat gedragen. Nu is het een lastige pup, wat ga je doen als hij in de pubertijd komt? Of eerder, wat als hij gaat wisselen en als hulpmiddel een stoelpoot gaat gebruiken? Of ander kattenwaad waar jij echt niet om kan lachen omdat je hem al zo storend vindt?

Kaaskopje

Kaaskopje

16-10-2018 om 22:17

Femh

Ik heb mijn mening misschien wat stevig verwoord, dat laat ik nu verder varen.

Mijn inschatting is dat jij in je hoofd eigenlijk al een keus hebt gemaakt, ook in de wetenschap dat je man dan weer zijn gezellige zelf zal worden. Een familieberaad lijkt me daarom weinig zinvol. Wel zullen jullie samen de kinderen moeten vertellen dat Dexter naar een ander eigenaar gast. Dit kunnen jullie beter pas zeggen als die eigenaar gevonden is, waarna ze minimaal nog een nacht en dag afscheid mogen nemen.

Mijn eerdere voorstel was serieus. Als jullie bijvoorbeeld wel warmer lopen voor een kat, dan zou je de kinderen daarmee kunnen troosten. Maar bedenk dat ook een kat of ander dier niet onzichtbaar is in huis en zo'n 15 jaar invloed heeft op jullie vrijheid.

juf Ank

juf Ank

16-10-2018 om 22:18

nou, Fem

zou je vannacht dan niet eens de beurt aan je man geven?

Lab

Lab

16-10-2018 om 22:30

Lastig

Wat een lastige keuze voor jullie. Wij hebben een labradorpup die drie weken ouder is dan die van jullie, de eerste weken viel het ons af en toe ook best tegen. We kregen pup in de vakantie en de eerste weken waren erg pittig met een pup aan de diarree en de onrust in huis met vier kinderen die helemaal door het dolle waren door de komst van pup. Na vier weken gingen de kinderen naar school en kwam er regelmaat en vanaf toen ging het veel beter. Hij gaat zelf al in de bench wachten na z'n laatste avondwandeling, hij krijgt dan een paar snoepjes en daarna slaapt hij door tot uiterlijk 8 uur. In het begin piepte hij rond 4 uur en moest dan uit, maar ik was zo moe dat ik er denk ik niet meer wakker van werd en toen sliep hij onder ineens door.
Bij ons zijn de kinderen alleen verantwoordelijk voor pup als wij werken of anders weg zijn, uitlaten mag anders ook, maar hoeft niet, ik ben degene die het meest thuis is en doe dan ook het meeste met en voor pup. Puppycursus doe ik ook en één van de kinderen die het echt heel leuk vindt, man gaat wel mee en let op, maar vindt het toch minder leuk dan ik.
Wandelen lukt pas sinds een paar weken beter, al gaat niet elke route even goed, dat vond/vind ik ook vervelend. Als we ergens zijn waar hij los kan loopt hij wel goed mee.
Ik ben zo dol op de pup dat ik er niet aan moet denken dat hij er niet meer zou zijn en zo denkt de rest van het gezin er gelukkig ook over. Voor jou dus een moeilijke keuze, maar beter nu de keuze maken dan nog 12 jaar of langer spijt hebben.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

16-10-2018 om 22:41

Vergelijking met kind

Ik heb persoonlijk niets met honden, maar de vergelijking met kinderen slaat natuurlijk nergens op. Een hond die bijt doe je weg, je kinderen (als je een beetje normaal in elkaar steekt) natuurlijk niet. Een van mijn katten vinden we echt niet zo leuk, niet op te voeden en hij haalt nog wel eens uit. Gelukkig heb ik geen kleine kinderen meer, anders hadden we echt een ander huis voor hem gezocht. En gelukkig wordt hij steeds iets rustiger.

Herplaatsen.

Herplaatsen via de club is een prima oplossing. Als er geen klik is met de pup wordt het alleen maar zielig voor de hond. Soms is er gewoon niet de "verliefdheid en band voor het leven". Ik heb ooit ook een hond aangeboden via de club. De hond was al ouder dan een jaar.
Hij verdiende een betere baas dan ik was, we hadden geen klik en de hond was daarvan de dupe.
Ja, ik was er beroerd van, het voelde als falen. Maar mijn hond kwam terecht bij iemand die al hetzelfde type hond had, jarenlange ervaring met dit ras en wel op slag verliefd was.
De klik was wederzijds, mijn hond werd (her) opgevoed en alles wat mij niet lukte ging bij de nieuwe baas prima. Al vond ik het moeilijk, ik heb nooit spijt gehad en voelde me opgelucht.
Ik heb hem niet aan een boom vastgemaakt, nergens achtergelaten, maar hem ter adoptie gesteld
Mijn dierenarts was trots op me, kreeg complimenten over de oplossing en hij poetste mijn schuldgevoel weg. Daar heb ik nog keurig een laatste gezondheidscheck laten doen en mijn hond is aan de andere kant van Nederland gaan wonen.
Via het chipnummer kon ik volgen dat hij daar altijd is gebleven. Want vergeten deed ik niet.
Niemand in mijn omgeving heeft mijn beslissing veroordeeld, ze wisten dat de beslissing weloverwogen was nadat ik alles, voor mijn gevoel, had geprobeerd.

En ik was honden gewend, het was zeker geen impulsaankoop.

Ik zou zeker niet als "alternatief" of "leuk voor de kinderen" een poes in huis halen. Kattenbak verschonen, halen in mijn bank en gordijnen is niet mijn ding.

Woef

Woef

17-10-2018 om 00:48

Lezen

Welke dingen heb je gelezen en welke theorie hangt de gedragsdeskundige aan?
Ik heb mijn oup van een heel andere kant leren bekijken sinds ik over ven gegasn ip een training afgeleid van Turid Rugaas. Ik begrijp waarom hij niet loopt, ik snap wat tongelen en curven is, ik herken stress enz.
Nu ik de hond begrijp en kan lezen, begrijp ik wat hij waarom doet.
Mijne liep ook niet.
Dus dan stonden we 10 minuten op een vierkante meter alle prikkels te verwerken. Mijn buitentijd/uitlaattijd werd tijd voor de hond. Ik nam een tuig en 3 meterlijn zonder rollijn.
Waar woon je, wil je geholpen worden op een ontspannen manier voor jou en je hond dan geb ik tips voor je voor een nieuwe manier van opvoeden zonder stress en zobder comnando's.

Mijn hond was met 7 maanden pas grotendeels zindelijk. Hij is 1.5 jaar en kan niet alleen zijn, nog niet na 3 plannen van aanpak. Ik neem hem zoals hij is. Het eerste jaar is het zwaarst en dan komen al je investeringen er uit.
Accepteren dat niet alles maakbaar is en de hond een kans geven.
Of weg..maar dan niet meer laten verleiden tot een ander. Sterkte met beslissen

Woef

Woef

17-10-2018 om 00:49

Sorry voor de typfoutjes

Ziekenhuis doet gekke dingen met je

Kaaskopje

Kaaskopje

17-10-2018 om 00:49

Woef

Waarvoor dan ook... sterkte en beterschap!

Kaaskopje

Kaaskopje

17-10-2018 om 00:57

Turid

Toen ik voor het eerst van haar hoorde zat ik met rode oortjes alle informatie over haar kalmerende signalen te lezen. Het is ontzettend nuttig. In de praktijk merk ik dat ik een beetje van dit en een beetje van dat doe, maar vergeleken met 25 jaar geleden is de manier waarop we met een hond omgaan voor ons echt anders geworden. Liep ik vroeger meer zwijgend mijn rondje, nu praat ik gezellig tegen hond aan. Waarom een confrontatie aangaan op straat als je ook even om bosjes heen kunt lopen en het kunt ontwijken? Hond mag veel snuffelen, zo weet ze wat er in de buurt speelt. (Ik noemde dit laatst dat hond de buurtkrant leest ). We verdiepen ons meer in de kwaliteit van het voer. Nou ja... enzovoorts.

Hemf

Hemf

17-10-2018 om 08:54 Topicstarter

Terug

Waarschijnlijk gaan we hem teruggeven aan de eigenaar. Ben er niet trots op, maar ik ben niet meer blij geweest sinds we een hond hebben. Ik heb me vergist in de impact. Vreselijk voor de kinderen, maar dag 2 voelde ik dit al. Heb mn best gedaan om anders te denken, me aan te passen. Maar na 2 maanden heb ik nog steeds spijt. Dus dat wordt niet meer anders.
Nu moet ik daar iets mee doen. Het lijkt me niet de bedoeling dat de hoofdverzorgster het niet wil.

Ervaring met hoeveel impact dit gaat hebben op de kinderen? Blijft dit een jarenlang issue? Of een paar dagen rouw en weer door?

Antje

Antje

17-10-2018 om 09:21

Ik geef je groot gelijk

Je hebt je voorbereid en het is tegengevallen. Dat kan! Schaam je niet. De rust in je gezin en je eigen geluk moet in dit geval voorgaan. De hond komt vast weer goed terecht. Iemand zal er blij mee zijn. En je kinderen komen er echt wel overheen. Ook zij zijn erg gebaat bij een gelukkige moeder en rust in het gezin! Sterkte!

Kaaskopje

Kaaskopje

17-10-2018 om 09:32

Femh

Toch een eerlijk antwoord op je vraag... Op mij heeft het kennelijk veel impact gehad. Zodra het kon heb ik me op de huisdieren gestort. Achteraf ook wat onbezonnen. Ik was 22 en overzag het toen ook niet. Ik voel me daarom ook wel een beetje schuldig omdat ik zo hard ben uitgevaren, maar ik heb in jullie geval toch nog steeds verbazing. Als je zo snel al bij de pakken neer gaat zitten, dan vraag ik me echt af hoe de weken ervoor zijn verlopen.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.