Relaties Relaties

Relaties

Nijntje

Nijntje

21-10-2018 om 20:43

Mijn man heeft een affaire gehad

Hoi allemaal,
Ik wil hier mijn verhaal delen. 2 maanden terug heb ik ontdekt dat mijn man vreemd is gegaan. Hij heeft een affaire gehad met een collega. Hij had geen verliefde gevoelens naar haar. Ook heeft hij nooit getwijfeld aan onze relatie. Hij heeft een erg drukke baan, het is jaren lang veel te druk geweest. Hij heeft mij uitgelegd dat hij met de collega is gaan chatten en ze elkaar hierin gingen uitdagen. Uiteindelijk heeft hij 3x seks met haar gehad. Dit heeft hij ook afgekapt maar het chatten bleef wel doorgaan. Voor hem was het een escape van de veel te hoge werkdruk. Hij uit heel veel spijt en doet echt zijn best voor mij. Hij legt uit dat hij ook niet snapt hoe hij zo stom heeft kunnen zijn. Hij geeft ook aan dat hij haar niet aantrekkelijk vond. De seks was waardeloos legt hij mij uit, hij miste de connectie. Voor mij is het echt moeilijk natuurlijk.. Ik hou erg veel van mijn man en we hadden het samen altijd erg goed en leuk. Ik had nooit verwacht dat hij zoiets kon doen. Het gaat erg op en af met mij. Ik ben er nog regelmatig heel erg boos en verdrietig over. We praten er veel over. We zijn gestart met relatie therapie en dat geeft mijn man veel inzicht, hij begrijpt beter hoe het bij hem werkt. Ik merk ook dat hij meer ontspannen is. Maar tegelijk is het ook lastig omdat het lijkt dat het los staat (tot zover dat kan natuurlijk want heeft wel mega invloed) van onze relatie. Dat hij dit niet heeft gedaan omdat hij iets miste in onze relatie. Ergens hoop ik natuurlijk dat we hier beter uit gaan komen maar het doet ook zoveel pijn.. Ik heb behoefte aan lotgenoten contact, vandaar mijn bericht hier.


Sterkte

Nijntje,
Allereerst heel veel sterkte in deze lastige tijd. Ik zit een zelfde situatie. Alleen is het hier 4mnd geleden dat het uitgekomen is.
In het draadje verder na ontrouw vind je (helaas) veel lotgenoten.

Bij mij gaat het echt met ups en downs. Dit weekend gaat het niet zo goed met me.
Ik twijfel zoveel dat ik het op dit moment gewoon even niet meer weet. Mijn man is per direct gestopt met de affaire, nul contact meer geweest en gaat volledig voor ons gezin. Weet niet of jullie ook kinderen hebben? maar dat maakt het allemaal wel wat lastiger vind ik.
Bij mij is het op dit moment een beetje zo van; ik kan/wil niet met je maar ik kan/wil ook niet zonder je...

Maar goed lees maar eens in dat andere draadje. Er staan gelukkig ook veel voorbeelden tussen dat verdergaan echt wel kan!!
En dat is telkens weer fijn om van lotgenoten te horen.

Toi Toi toi

Ad Hombre

Ad Hombre

21-10-2018 om 21:28

Nijntje

"Voor hem was het een escape van de veel te hoge werkdruk. Hij uit heel veel spijt en doet echt zijn best voor mij. Hij legt uit dat hij ook niet snapt hoe hij zo stom heeft kunnen zijn. Hij geeft ook aan dat hij haar niet aantrekkelijk vond. De seks was waardeloos legt hij mij uit, hij miste de connectie."

Nou, hij weet wel precies wat hij moet zeggen. Ik geloof er persoonlijk geen barst van. DIt is gewoon damage control. Vreemdgaan wegens werkdruk? Daar heb ik echt nog nooit van gehoord.

Ik zou nog maar eens even stevig doorvragen voordat je er over een jaar achter komt dat hij het nog steeds met haar doet...

Nijntje

Nijntje

21-10-2018 om 21:35

Herkenbaar

Wat fijn dat jou man er ook echt voor gaat en wat je schrijft vind ik erg herkenbaar. Hier ook zware dips waarin ik het echt niet zie zitten om verder. Maar vaak volgt het ook door een periode met meer moed. Een collega van mij vergelijkt het met een tsunami waarbij er steeds golven ontstaan.

We hebben 3 kinderen dus dat maakt het zeker ook lastiger.

Mijn man ziet de collega nog wel maar wel erg weinig. Hij werkt veel minder en meer vanuit thuis of op de dagen als zij niet werkt. Ik ben er wel redelijk overtuigd dat hij niet weer de fout met haar ingaat. Alle het negatieve lijkt nu aan haar gekoppeld. Ik vind het wel vervelend idee natuurlijk dat ze nog af een toe een glimp van hem krijgt.

Nijntje

Nijntje

21-10-2018 om 21:44

Escape

Ja ik heb er zeker erg op doorgevraagd en het wordt in de therapie ook duidelijk hoe het bij hem werkt. Het is een soort werkverslaving en hij leefde in een soort waas. Het chatten hielp als korte escape en werkte daardoor ook verslavend. De seks bracht hem niks, ze hebben het drie x gedaan en dat was vorig jaar in december en in januari. Daarna is dat gestopt terwijl die vrouw wel probeerde vaker. Ze heeft hem ook geprobeerd te zoenen op kantoor en dit heeft hij afgekapt.

waardeloos?

Waarom had hij er dan 3x voor nodig, om te ontdekken dat de seks met deze vrouw waardeloos was?
Ik vind het een ongeloofwaardig verhaal, eerlijk gezegd...

Phryne Fisher

Phryne Fisher

21-10-2018 om 21:55

Dat geloof je toch niet?

Hij heeft het niet uit zichzelf opgebiecht en vertelt precies wat je wilt horen. Ik vind het erg ongeloofwaardig allemaal.

Nijntje

Nijntje

21-10-2018 om 22:09

Geloofwaardigheid

Wat hij vertelt en hoe hij het vertelt komt het op mij wel geloofwaardig over. Ik zie dat hij er echt kapot aan gaat. Hij had ook iedere week met haar het bed kunnen delen toch? Hij was in die tijd ook diep ongelukkig met zichzelf. Volgens mij heeft ie dit ook met haar gedaan omdat die connectie / aantrekking er niet was. Maar wel onbewust een soort bom onder zijn leven geplaatst omdat hij het niet trok.
Maar jullie brengen me aan het twijfelen wat niet echt helpend voelt eigenlijk.. Nu ben ik mijn man aan het verantwoorden en daar heb ik eigenlijk niet zoveel zin in. Ik voel me vooral heel ongelukkig dat mijn relatie niet zo echt en open was als ik dacht dat het was.

Mari

Mari

21-10-2018 om 22:11

wow

Ja sorry, ik weet dat je logenotencontact zoekt (nou ben ik dat ook wel maar toch: Dat je daar in trapt zeg. (en de therapeut blijkbaar ook, maar ja die verdient ermee).
Ik vind het heel lelijk als een man zegt 'ja ik heb haar wel ge&*(t maar de seks was waardeloos" Inderdaad: hij zegt precies wat je wilt horen. Dat laat de vraag open wat hij allemaal tegen haar over jou gezegd heeft.
Ik persoonlijk zou dat aan haar vragen.

Miss

Miss

21-10-2018 om 22:14

Sterkte

Nijntje,

Heel veel sterkte met dit verdriet.
In het draadje ontrouw schijf ik helaas ook mee...

Ik wil je niet ontmoedigen... maar geloof daar niet te veel van.. het zijn woorden.
Om de pijn bij jou te " verzachten "
En het voor zichzelf " goed" te praten.

Waar ook ik helaas zelf achter kwam de afgelopen maanden klopt er maar één klein deel van gezegdes bij man. ( nu heb ik een extreem geval sex verslaafd) maar hij maanden door loog over de affaires en scharrels.

Ik hoop dat je man met daden komt. Je pijn en verdriet erkent en je troost.
Het is fijn dat hij mee naar therapie gaat en jullie daar inzicht in krijgen. Maar laat je eigen verdriet ook zeker toe want hij is het kwijt..
Wij mogen het als bedrogen partners in onze rugzak mee gaan slepen.....

Nijntje

Nijntje

21-10-2018 om 22:15

Wow

Ik heb alle chats gelezen en zij probeert mij zwart te maken maar dat doet hij niet.
Het doet me pijn dat ik hier als naïef wordt neergezet..

Feiten

"2 maanden terug heb ik ontdekt dat mijn man vreemd is gegaan.""

Het lijkt me dat het wel goed zit met je intuitie. Daarom lijkt het me ook geen probleem om je man te geloven.
Klopt het niet, dan wordt het jou ook wel weer duidelijk.

Persoonlijk lijkt het me ook nogal wat om iemand niet te geloven en dan maar twijfelend en achterdochtig door het leven te gaan.

Het is nu zo. Is het toch anders dan zie je dat wel weer. Je hebt blijkbaar een goed gevoel voor de signalen.

Ad Hombre

Ad Hombre

21-10-2018 om 22:23

Nijntje

Dat je zijn chats mag lezen vind ik wel een goed teken, maar zijn verhaal vind ik nog steeds een beetje te gelikt. Het is een moeizame balans tussen naief en achterdochtig, dat snap ik wel, maar ik vind dat je in de nasleep van dit soort zaken echt eerlijkheid moet nastreven. Eerlijkheid is vaak pijnlijk (voor beide partijen), maar je moet toch door de zure appel heenbijten.

Miss

Miss

21-10-2018 om 22:24

Begrijp dat je daar geen zin in hebt

Zal ik je eerlijk vertellen dat ik mede door het forum, de lotgenoten door ben gaan zoeken met mijn speurtocht?
Zoals sherlock holmes.

Ik houdt een dagboek bij. Toevallig las ik het vandaag door zelfs al vergeten.
Daar stond een week voor uitkomst in hoe zielig mijn man in bed lag te kniezen. Te huilen. Zooooo extreem veel verdriet had. Omdat ik hem niet geloofde. Net een klein kind. Hij wilde dit niet. Ik had kortsluiting in mijn hoofd dat ik hem niet geloofde.

Drie dagen later kwam de aap uit de mouw. Toen zijn tas klaar stond. Het waren er 2, oh nee 3 oh nee 4 geweest...
Huhu. Denk je dat ik dat nu nog geloof?
Ik wil niet weten wat hij over mij tegen Truus collega gezegd heeft. Waarschijnlijk hoe slecht de sex was en hoe moe ik was... ( alles was goed, 3 maanden ervoor zijn wij nota benen getrouwd, voor het vreemdgaan)
En dat ontkent hij.

Maar in jou situatie maakt het uit of het 3 x was of 6 x?
Het is gebeurd. Hij praat nu als brugman. Jou pijn te minimaliseren.
Maar jij moet er mee verder.

@ Mari ik zit geregeld op het puntje van mijn stoel in de auto om naar Truus te rijden, maar weet je wat ik denk? Dat ze al lang door genomen hebben wat er wel en niet gezegd mag worden! Nooit in ons bed gedaan hè! Dat soort taal.
Dus uiteindelijk ga ik er boven proberen te staan.

Nijntje, pak alle handvaten die jou helpen de komende tijd. Zorg goed voor jezelf.

Miss

Miss

21-10-2018 om 22:29

Precies

Zoals Anne zegt. Je bent er ZELF achter gekomen.
Dat is voldoende.

Dan verteld je onderbuik de rest wel.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

21-10-2018 om 23:39

Nijntje

Je hebt gelezen wat hij je heeft laten zien. Gaandeweg zul je wel achter de hele waarheid komen, stukje bij beetje. Of je kiest ervoor om niet alles te weten, en dat is ook prima als jij dat wilt. Het is toch al gebeurd, en het gaat nu om de toekomst.

Stip

Stip

21-10-2018 om 23:44

Nieuwe start

Hij heeft alle schijn tegen...dat lijkt mij duidelijk.
Misschien komt er nog wel meer los- wie zal het zeggen. Helaas was dat hier ook zo. En pas toen alles in het licht kwam konden we echt verder. Als het zo is dat er toch meer is hoop ik (en ik zeg het hem met klem!!!) dat hij het lef heeft om het je te vertellen omdat jullie dan vanuit de bodem omhoog kunnen. Anders blijf je vallen. (laat 'm dit maar lezen)

Feit is dat jij hem gelooft, dat jullie in therapie zijn en dat man berouw heeft. Dat is nu wat het is. Ik hoop werkelijk dat het waar is wat hij je zegt. En ik hoop nog meer dat jullie het samen gaan redden als er kinderen in het spel zijn. Met het oog op jullie kinderen zijn jullie (mijns inziens) elkaar (en hen nog meer) verplicht om jullie relatie goed op de rit te krijgen.

Misschien gaat dit jullie nieuwe start worden. Hopelijk met openheid. Met hulp van therapie kunnen jullie vinden wat jullie kwijt waren (bewust of onbewust). Het verhaal van werkstress en seks/chatten/vreemdgaan als escape klinkt mij niet zo vreemd in de oren. Hij kan leren om een andere stressreductie in te zetten.

Dit vraagt veel van jou Nijntje. En ook van hem. Ik wens jullie veel geduld en wijsheid toe. Misschien kun je wat met de input uit de draadjes "verder na ontrouw".

Bobbie

Bobbie

21-10-2018 om 23:52

Nijntje

" Hij had ook iedere week met haar het bed kunnen delen toch"

Als je het zo bekijkt ( of wegkijkt) dan bof je eigenlijk met hem. ( sarcastisch bedoeld maar niet gemeen, even om je helder te laten kijken).

Iedereen hier leeft mee, maar je reageert wat verdoofd nog omdat het zo kort is geleden. Radeloos ook als je ziet hoe je het probeert te relativeren maar eigenlijk juist bagatelliseert.
Dan doet het minder pijn.

De meeste reageerders zijn je al voorgegaan. Ze kennen het klappen van de zweep en proberen te voorkomen dat jij moet meemaken wat zij meegemaakt hebben. Dat als de boodschap klein gebracht wordt bij het opbiechten, er meestal een heel verhaal achter zit met vaak nog wat verrassingen. Als je daar door deze reacties rekening mee houdt, is de klap niet zo groot als blijkt dat dit niet het enige was.

De sex was niet goed...geen connectie en toch 3 keer proberen...het klinkt niet zo logisch.

Toch hoop ik dat het hierbij blijft en dat er geen verrassingen komen.
Wat je voel is normaal en het is nog veel te vroeg om daar overheen te stappen. Trek daar maar een paar jaar voor uit, dat is realistischer. Sterkte

De oorzaak

"Maar tegelijk is het ook lastig omdat het lijkt dat het los staat (tot zover dat kan natuurlijk want heeft wel mega invloed) van onze relatie."

Zoals je hier in veel draadjes kunt lezen en in de berichten van Esther Perel heeft het overwegend te maken met de 'overtreder' zelf, dus het slechtste dat je kunt doen is je man pushen om naar oorzaken te zoeken in jullie relatie, of hem te ontlokken dat het aan jou ligt, of je daar zelf toe te wenden.

Ik wens je heel veel sterkte en hopelijk gaat het wel goed verder.
Pas goed op jezelf.

De helft van de huwelijken overleeft een affaire

https://www.telegraaf.nl/nieuws/458844/tien-fabels-over-ontrouw

"Als je erachter komt dat je partner een affaire heeft is vaak de eerste gedachte die in je opkomt dat dit je je huwelijk kost. Dat is niet helemaal waar. Meer dan 50 procent van de huwelijken overleeft een affaire. Veel koppels geven zelfs aan er sterker uit te komen."

Het lijkt hier weleens anders, toch zijn dit de cijfers.

AnneJ

Goed om te lezen! Dat geeft moed!

Ik denk dat het veel vaker gebeurd maar dat deze verhalen idd niet naar buiten komen. Wat ik me dan weer heel goed voor kan stellen want wij zelf hebben er ook voor gekozen om de situatie niet naar buiten te brengen. Behalve dan dat we wel allebei met een goede vriend en vriendin hierover praten.

Laat je niet ontmoedigen Nijntje. Er komen reacties van mensen die je willen beschermen. Als jij geloofd wat je man zegt is dat prima!!
Mijn man heeft alles zelf verteld en ik heb lang getwijfeld of het wel ‘alles’ was. (Toevallig ook 3x..in 4 mnd) maar ik heb me erbij neergeld. In het begin ben ik heel veel blijven vragen. Er is verder niets meer uitgekomen. Hij heeft overal antwoord op gegeven maar hij had alles al wel verteld. Daar ga ik nu vanuit. Anders kunnen we ook niet verder bouwen. Mijn man is ook wel type alles of niets dus ik geloof hem daar nu ook in.

Ik heb deze week een coach gesproken en die gaf aan dat ik het nog niet geaccepteerd heb. Hij zegt het is enorm lastig maar als je echt samen door wilt moet je het beide gaan accepteren (ieder op eigen manier) dat het is gebeurd. Het is niet meer terug te draaien maar jullie samen kunnen jullie huwelijk wel herstellen.
Ik ben daar nu enorm mee aan het worstelen maar denk zeker wel dat het een belangrijke stap gaat zijn.

Maar denk vooral aan jezelf Nijntje en geef het de tijd. Tenminste ik heb vernomen van de andere dat tijd heel veel heelt..

Praten helpt niet

Nijntje, misschien moet je jezelf eerst eens afvragen waarom je je verhaal met de hele wereld, of op zijn minst de wereld van dit forum en alle meelezers, wilt delen.
Van welk deel van je verhaal zoek je precies bevestiging?
Ik denk dat je je nu nog terug kunt trekken uit deze discussie. Gewoon niet meer reageren. Doe je dat niet dan beland je vanzelf in een cumulatie van meningen over je privé leven en over de houdbaarheid van de liefde.
Die discussies gaan je niet helpen. Vertrouwen in die ander versterk je nu eenmaal niet met argumenten van derden. De liefde laat zich al helemaal niet beargumenteren.
Jouw twijfels worden er niet minder van maar juist meer.
Erover praten, zomaar in de ruimte zoals op een forum als dit, is het slechtste dat je kunt doen.

Hoedan

Hoedan

22-10-2018 om 08:35

Nijntje

Sterkte! Wat fijn dat jullie samen in therapie zijn. Het is een weg met ups en downs zoals je hier en in het draadje van “verder na ontrouw” kunt lezen. Ikzelf ben ruim 4 maanden onderweg nadat ik de affaire van man ontdekte. We waren 20 jaar samen en hebben 3 kinderen. In het draadje wat ik noemde schrijf ik soms mee. Ik heb veel gehad en nog aan het boek en andere publicaties van Esther Perel. En de therapie leert ons samen onze patronen te herkennen ente doorbreken.
Of wij het gaan redden om hier samen (sterker) uit te komen? Daar is het nog te vroeg voor denk ik. Mijn twijfels zijn bij tijd en wijle behoorlijk groot. Maar ik heb ook een gezin en voel ondanks alles veel liefde voor mijn man. En wil (nog) niet opgeven. Bovendien is het beter leren communiceren altijd een winst.

Mijntje

Mijntje

22-10-2018 om 08:53

logisch

De reacties zijn niet wat je wil lezen. Maar ik denk dat het heel begrijpelijk is dat je een 'kop in het zand' overlevingsmechanisme hebt.
Maar ik lees dat je hem vooral aan het verdedigen bent. Je mag best verdriet voelen en woede en onzekerheid. Lijkt me nogal logisch. Wij kennen jullie niet en het is goed mogelijk dat je deze gevoelens te boven komt, maar dat zal vooral tijd nodig hebben.
Sterkte.

Stip

Stip

22-10-2018 om 08:59

overleven

Nijntje, doe wat goed voelt voor jou. Ik heb weken alleen gelopen met de schrik in m'n lijf destijds. Wilde/kon niemand in vertrouwen nemen. En toen startte ik hier het eerste draadje. En ik denk oprecht dat het mijn huwelijk gered heeft. De zienswijze van een aantal anderen, die zo haaks stonden op wat ik verder hoorde/ las over vreemdgaan, hebben mij geholpen de situatie te wegen, hebben invloed gehad op mijn houding, op de stappen die ik gezet heb. En mede gemaakt dat man en ik samen zijn.

"Iedereen hier leeft mee, maar je reageert wat verdoofd nog omdat het zo kort is geleden. Radeloos ook als je ziet hoe je het probeert te relativeren maar eigenlijk juist bagatelliseert.
Dan doet het minder pijn.
De meeste reageerders zijn je al voorgegaan. Ze kennen het klappen van de zweep en proberen te voorkomen dat jij moet meemaken wat zij meegemaakt hebben. Dat als de boodschap klein gebracht wordt bij het opbiechten, er meestal een heel verhaal achter zit met vaak nog wat verrassingen. Als je daar door deze reacties rekening mee houdt, is de klap niet zo groot als blijkt dat dit niet het enige was."

Ik geloof niet dat de klap kleiner is omdat je gewaarschuwd bent of door te lezen wat anderen meemaakten. Bij mij kwam het telkens als een mokerslag binnen. Omdat het om hem ging, om mij ging en omdat het welzijn van onze kinderen bedreigd werd.
En natuurlijk beschermt jouw brein je door je te verdoven, natuurlijk bagatelliseer je soms wat er gebeurd is, wil je hem op z'n blauwe ogen geloven enz. Dit is zelfbescherming en heeft een functie. Je schrik is zo groot dat je brein het overzichtelijk maakt- je beschermt voor de volle klap. En dat is maar goed ook. De komende tijd zal de omvang van deze gebeurtenis zich op verschillende manieren presenteren- en telkens brengt het je in de war, doet het pijn, ontstaat er chaos. Maar langzaamaan gaat het helder worden; gaan de emoties wat liggen, raakt je eerste overlevingsreactie op de achtergrond en kun je gaan handelen naar je "eigen ik."
Dit kost tijd. En wat de uiteindelijke bestemming ook wordt raad ik je aan om de tijd te nemen. Je weet nog niet wat jou of jullie brengen gaat. Je weet niet hoe jij en hij zich gaan ontwikkelen. Je weet het nog maar net, zit - waarschijnlijk- nog in de eerste periode van schrik, ongeloof en pijn. Geef het de tijd. Jullie zijn therapie gestart- als er inzet is bij allebei zal het jullie individueel inzicht geven. Dit heb je nodig voor je persoonlijke ontwikkeling en zal bijdragen aan de weg die voor je ligt. Het zal je verrijken en het zal je sterker maken voor dat wat komen gaat. (ofwel samen door ofwel uit elkaar).

Nog even over die reactie vanuit 'overleving'; dit geldt ook voor je man. Hij is betrapt- hij heeft veel stuk gemaakt. Zijn reactie (bescherming) kan zijn de schade zo klein mogelijk houden. En dus vooral blijven verbergen wat nog verborgen is. Vervolgens ontstaat er een evenwicht waarin het nog onmogelijker wordt om schaduwkanten in het licht te brengen. Ook als bij hem de eerste tijd van schrik erop zit komt er ruimte om uit die 'overlevingsstand' te komen en opnieuw verder te gaan. En dan is daar nog die schaduw - die verborgen moet blijven. Ik hoop dat hij alles al in het licht gebracht heeft zodat dit een nieuw startpunt mag zijn. Maar misschien heeft hij de schaduw wel weg willen houden om het voor hemzelf en voor jou niet nog pijnlijker te maken. Dit inzicht kan hem misschien helpen om alle kaarten op tafel te gooien.

Mijn man loog werkelijk alles bij elkaar toen het uit kwam; om zichzelf te redden, om ons te redden. En telkens bleek weer dat hij de waarheid niet sprak en kwamen er nieuwe feiten aan het licht. Wat een hel. Achteraf zie ik dat ik toch telkens uiteindelijk de nieuwe info verwerken kon. Na een maand of 2-3 lag alles op tafel. En van daaruit konden we verder- kwam therapie binnen.

"Erover praten, zomaar in de ruimte zoals op een forum als dit, is het slechtste dat je kunt doen."
Iedereen zit anders in elkaar. En natuurlijk kan het zo zijn dat dit voor Miriam werkt. Het is een keus. Zij heeft ervoor gekozen niet te praten op een forum over haar relatie. Ik heb er voor gekozen dit wel te doen. Mij heeft het veel gebracht. Ieder z'n meug.

Hilarisch

Stip “En natuurlijk kan het zo zijn dat dit voor Miriam werkt. Het is een keus. Zij heeft ervoor gekozen niet te praten op een forum over haar relatie. Ik heb er voor gekozen dit wel te doen. Mij heeft het veel gebracht. Ieder z’n meug”
Wat een prahtig bewijs van mijn stelling.
Zo werkt dat dus Nijntje. Zelfs als je niks te melden hebt over je relatie zijn de dames op fora in staat om er twijfel over te zaaien.
Doe het niet. Blijf er ver van. Trek je terug.

Man

Man

22-10-2018 om 09:27

Hmmm ... Stip.

"Ze kennen het klappen van de zweep en proberen te voorkomen dat jij moet meemaken wat zij meegemaakt hebben. "

Ik heb altijd veel waardering voor je postings. Alleen.... dit komt wel erg betweterig over. Waarom zouden anderen moeten voorkomen wat Nijntje gaat meemaken? Mijntje zal haar eigen proces ondergaan, met haar eigen ervaringen, teleurstellingen etc etc.

De reactie van haar man is redelijk 'ideaal' om maar even zo te benoemen. Wellicht naief om te denken dat hij de pijn zo kan verzachten. Maar wil niet zeggen dat het niet oprecht 'kan' zijn. Dat zal Nijntje zelf moeten ervaren. Of man nu 1-2-3x vreemd gegaan om tot de conclusie te komen dat het toch niks is, kun je van alles over vinden. Maar als buitenstaander daar direct een oordeel over te hebben vind ik te kort door de bocht.

Mijn advies aan Nijntje: Volg je gevoel maar hou ook de ervaringen van anderen in je achterhoofd. Alleen het hoeft bij jou zo niet te lopen zoals bij anderen gegaan is.
De reactie van je man is 'ideaal', wellicht is hij naief om te denken dat hij de pijn zo kan verzachten, wellicht komt er meer. Wie zal het zeggen.
Hou het wel in je achterhoofd zodat je de klap enigszins ziet aankomen.

Vette vis in de vijver

@Nijntje, als zij jou zit zwart te maken, zit je achter je man aan. Ja, je man ging de mist in door haar het idee te geven dat hij oprecht geïnteresseerd was anders zou hij niet drie keer met haar naar bed. Maar dat het niet zo leeft, kan zij blijkbaar moeilijk accepteren.

Waar jij je voor kan hard maken, is het haar geen voedingsbodem geven. Blokkeer beiden haar chats, je man gaat al vaker thuis werken, hij moet vooral uit haar omgeving blijven als zijn huwelijk hem lief is.
En met de tijd zal het haar doordringen dat ze gebruikt is.
Hou de schade beperkt. Dat betekent een opoffering. Maar je weet waar je het voor doet; bescherming van je gezin.

Mocht het achteraf toch een heel ander verhaal zijn geweest, dat hij stiekem nog steeds tijd aan haar besteedt, zie je dan wel weer.

Bescherming

Nijntje: 'Het doet me pijn dat ik hier als naïef wordt neergezet.' Dat is zeker ook pijnlijk en geen verdienste van het forum. Het haalt jou onderuit.
De kern van de meeste reacties is: geloof hem niet. Basis daarvoor zijn de eigen ervaringen.Maar jij bent niet met hun man of ex getrouwd. Wat AnneJ zegt: je eigen intuitie is een prima gids gebleken. Vertrouw die eigen intuitie dus maar.
Blijft wel de vraag van Mirjam staan wat wil je met het delen van je verhaal? Gewoon vertellen over je schok, advies vragen hoe je moet reageren (je hebt al goed gereageerd), toetsen wat 'normaal' is? Het kan ook zijn dat je na twee maanden nog met iets zit wat voor jezelf niet zo duidelijk is, bijvoorbeeld ergens toch de behoefte om hem te straffen voor zijn misstap, of juist de behoefte aan een compliment omdat je je zo goed erdoorheen geslagen hebt. Want dat laatste is wel zo, in een relatief korte tijd heb je toch heel wat op de rails gezet, zonder grote brokken te maken, waardoor je langzamerhand weer verder kunt.

Tsjor

Stip

Stip

22-10-2018 om 10:15

Man

Dat was een quote vanuit een andere reaktie. Ik meen dat Bobbie het was die dit schreef. Ik zette het tussen aanhalingstekens omdat ik erop reageerde.

We zijn het dus volkomen eens

Stip

Stip

22-10-2018 om 10:18

Miriam

Nee hoor dat bedoel ik niet. Weet ik veel wat jij te verstouwen krijgt in je relatie. Zal ik ook niet weten, hoef ik ook niet te weten want je hebt er geen behoefte aan het te plaatsen.

Prima toch?

"Erover praten, zomaar in de ruimte zoals op een forum als dit, is het slechtste dat je kunt doen."

Jouw mening. En zoals ik al zei: Ieder z'n meug.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.