Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op
Leentje

Leentje

26-10-2018 om 05:00

Vrijstelling door diagnose depressie - kind 16 jaar

Goedemorgen,
Ik heb een dochter van 16 bij wie vorig jaar de diagnose depressief is vast gesteld.
Zij is sindsdien in behandeling bij het ggz en gebruikt ook medicatie.
Met heel veel hangen en wurgen heeft ze in mei haar vmbo diploma gehaald.
Daarna wilde ze eigenlijk niet meer naar school omdat ze de druk niet aankan.
Maar uiteindelijk heeft zij zich toch aangemeld voor een MBO opleiding.
Echter... het gaat nu weer slecht met haar en het eerste wat ze wil is met school stoppen om aan haar mentale gezondheid te gaan werken en geen druk meer te voelen.
In zekere zin ben ik nu zover dat mij dat nu toch ook even de beste oplossing lijkt.
Zijn er hier ouders die ook een depressief kind hebben die ook nog leerplichtig is en vrijstelling heeft gekregen?
Welk pad kan ik bewandelen om zaken z.s.m. te gaan realiseren?
Ik heb soms het gevoel dat het ggz niet goed luistert!

En dan?

Als ze vrijstelling heeft, schiet de ritme van dagelijks leven er ook bij in omdat er geen reden meer is om uit bed te komen.
Ipv vrijstelling, kunnen jullie op zoek gaan naar een bbl plek. Dat is een werk/leerplan op mbo-niveau waarbij je dochter dan 4 dagen werkt en 1 dag naar school gaat. Zo blijft er ritme in haar leven en blijft ze bezig met een opleiding.

Genoeg bbl-ers bloeien op door deze constructie.
Ik hoop dat het je dochter ook mag helpen om zou uit haar depressie te komen.

Of eerst

gewoon werk. Heeft zoon gedaan: later pas leer-werktraject bij hetzelfde bedrijf. Niet vanwege depressie of zo, maar geen aansluiting met mbo-in-de-klas.
Werk vooral met beweging, ongecompliceerd team, eenvoudige direkte resultaten.

Tsjor

Geen vrijstelling maar ziek

Vrijstelling gaat per schooljaar.

Daarvoor zul je een verklaring van een arts nodig hebben dat je dochter minstens een heel jaar lang niet in staat zal zijn naar school te gaan. Dat lijkt me wat voorbarig als er nog geen klinische opname is geweest. Bovendien is het risico dat een dergelijke vrijstelling leidt tot nooit meer naar school gaan - vanwege haar leeftijd op het moment dat de vrijstelling afloopt - erg groot.

Je kunt een vrijstelling van de leerplicht vergelijken met 'arbeidsongeschikt' verklaard worden, maar dan voor onderwijs. Dat gebeurt niet zomaar. Eerst meld je je ziek, en dan moet je een keer met een bedrijfsarts spreken, en dan komt er een onderzoek van het UWV, en dan moet je proberen te reintegreren... het duurt heel lang voor je die verklaring van arbeidsongeschiktheid binnen hebt, en al die tijd zul je je moeten verantwoorden over je afwezigheid.

Jouw dochter is niet definitief onderwijsongeschikt, ze is ziek. En daarbij hoort, helaas voor jullie, dat ze zich gedurende haar ziekte moet laten controleren en moet verantwoorden over haar afwezigheid. Als ze in een kliniek zit is dat natuurlijk geen enkel probleem, maar als ze thuis zit heb je wat uit te leggen. Dan kun je maar beter een arts hebben die het er mee eens is.

Als jij als ouder echt denkt dat deze opleiding niet meer "te redden" valt, meld haar dan ziek. Maar maak ook meteen een afspraak met haar behandelend arts. Houd haar in een vast dagritme: elke dag samen ontbijten en samen sporten. Eenmaal ziekgemeld zal terugkeer naar de huidige opleiding niet meer lukken (gemist werk inhalen zal nog meer druk opleveren dan ze nu al voelt), dus moet er meteen aan een plan gewerkt worden van "wat dan wel". Bijvoorbeeld een niveau omlaag of een BBL-opleiding.

Of jaar overdoen

Als ze volgend jaar weer beter is. Zoek ook contact met de zorgcoördinator van de mbo opleiding

Leentje

Leentje

27-10-2018 om 08:11

Bedankt voor de reacties!

Bedankt voor alle reacties.
BBL is inderdaad een optie die door ons hoofd gaat.
Ga er komende tijd mee verder.
Vrijstelling is niet eenvoudig, dat wist ik inderdaad al.
Mijn dochter zou graag een tussenjaar willen waarin ze vooral aan haar mentale gezondheid kan werken.
Gisteren ging het weer wat beterder.
Wordt vervolgd,.

Echt in gesprek gaan met zorgcoördinator

Een tussrnjaar is namelijk een optie zonder de vrijstelling, de zorgcoördinator kan bepalen dat het nodig is en dan alles in werking zetten inclusief leerplicht, meestal zitten die a beta aren een paar middagen op school

Anno

Anno

31-10-2018 om 16:25

Zelf bekend

Met depressies en toen kind 5 mnd voor haar hbo-diploma struikelde hebben we haar uitgeschreven ( ook bij DUO gemeld) en na een jaar weer ingeschreven.
In dat jaar heeft ze nog her en der wat aan haar scriptie gedaan, therapie gevolgd, medicatie geprobeerd en verder de ruimte gekregen voor herstel en rust, ruimte voor prikkelvrij leven en zonder druk op haar schouders de dag door te brengen.
Heeft 2 jaar geduurd, daarna heeft ze het laatste jaar opgepakt en met moeite afgemaakt ( moeite omdat haar geestelijke gezondheid nog steeds niet in orde was. Ze heeft een dysthyme depressie.)

Heb zelf dysthyme depressie met dan een aantal zware er tussendoor en ervaar druk, pushen, stimuleren, aanmoedigen, enz van de beste stuurlui en "de wetenschap zegt" als afschuwelijk en tegengesteld aan helpen.
Rust en zelf ervaren hoe je opknapt was voor mij veel beter en ook voor dochter, zo bleek.
Het is een hel, een echte depressie.
Het gaat weer voorbij, er komen betere periodes. Maar het is niet als een beenbreuk met een paar weken klaar. Het is ook niet hetzelfde als tijdelijk door een oorzaak van buitenaf somber of depressief zijn. Het is een ziekte die je feitelijk bijna niet kwijtraakt. Wees maar gewoon heel lief en geduldig met haar en zorg voor hulp.

Leneke

Leneke

01-11-2018 om 04:15

Tussenjaar

Mijn dochter heeft op maandag een gesprek gehad met de zorg coördinator van de school en toen is gevraagd om na te denken over een tussenjaar.
Ik heb er gisteren met haar uitgebreid over gesproken en besloten dat we dit gaan doen.
Sowieso is gisteren door de leraren aangegeven dat ze dit jaar niet gaat halen als ze zo slecht in haar vel zit.
Ik heb er eerlijk gezegd zo'n spijt van dat we haar na het vmbo toch hebben aangemeld ( uiteraard met haar instemmen) voor een mbo opleiding.
Ik weet dat ik nu een heel ander pad moet bewandelen met deze dochter.
Ik ga later vandaag de school bellen om een gesprek te regelen met de zorg coördinator. Ook om te vragen of het beter is dat mijn dochter zich nu ziek meldt in plaats van naar school te blijven gaan.

Leentje

Leentje

01-11-2018 om 04:26

Anno

Bedankt over wat je over jezelf en je dochter hebt verteld.
Mijn dochter geeft aan dat ze heel erg behoefte heeft aan rust.
Weet jij misschien als ouder of er een contactgroep van ouders bestaat die kinderen met een depressie hebben? (online).
Ik zou zo graag ervaringen uitwisselen!
Ik mis sowieso enorm steun voor mijzelf, heb het gevoel dat ik het allemaal maar alleen moet invullen.
Ben dit jaar gescheiden, en sindsdien sta ik er voor mijn gevoel nog meer alleen voor.

Anno

Anno

01-11-2018 om 23:15

Zwaar

Ik heb het zelf als meest aanwezige ouder heel zwaar ervaren om dat pad mee te lopen met haar.
Heb van de omgeving heel wat commentaar gehad over "dwingen" en "niet naar school is dus werken", maar heb haar haar eigen pad laten lopen en ik liep mee.
In het begin functioneerde ze nog ietwat en toen ik benoemde dat ze mocht doen wat lijf/geest aangaf, zei ze: ik ben op, het is klaar. Ze ging op de bank liggen en heeft 3 weken bijna alleen geslapen.
Daarna heel traag met babystapjes en stapjes achteruit en vooruit is ze in die 2 jaar weer langzaam gaan functioneren. De hulp hielp niet bijzonder veel, maar ze is er weer bovenop gekomen. Nu, 7 jaar later, heeft ze weer een, nu milde, depressie. Ze werkt nog maar het kost eigenlijk teveel.
Ze realiseert zich dat haar leven blijft golven en dat is moeilijk accepteren.
Ik ben ook gescheiden, maar dochter is inmiddels uitwonend. Jouw dochter ook misschien nog in de pubertijd. Kijk uit met medicatie, jongeren kunnen er anders op reageren. Mijn dochter werd er "manisch" van. Druk, niet meer te stoppen. Hoeft niet, maar schrik er niet van mochten jullie daar aan beginnen.

Als je dochter haar rust heeft gehad, dan kun je weer met kleine stapjes opbouwen. Ik zou het met hulp doen, maar ik zou haar nu de rust geven die ze vraagt.
En daarna met babystapjes weer opbouwen en wat verantwoording en dagbesteding geven.
Als het niet klikt bij de GGZ, vraag om een ander of zoek een vrijgevestigde psycholoog die gespecialiseerd is in problemen met jongeren (meestal tot 26 jaar).

Een site weet ik niet, sorry! Heel veel sterkte

Vereniging

Mind is een organisatie voor familieleden en patiënten met een GGZ-achtergrond. en er is een depressievereniging. Wellicht kunnen ze je daar verder de weg wijzen.

Tsjor

Leentje

Leentje

04-11-2018 om 07:41

Update

Vrijdag is er contact gelegd tussen verschillende disciplines.
Toch heb ik het gevoel dat als ik er zelf niet bovenop blijf zitten bij het ggz het een langdurig verhaal gaat worden en dat wil ik niet. Ik wil dat tussenjaar toch wel voor de kerstvakantie gerealiseerd hebben.
Mijn dochter voelt zich er iets beterder bij wetende dat de druk niet meer op school ligt.
Ik ga morgen bellen met het ggz want vanwege vakantie van haar eigen psycholoog is dit toegeschoven naar iemand die wij alleen maar 1x bij kennismaking hebben gezien, en die ziet er wellicht niet zo het belang van in.
Sinds deze stap genomen is slaapt ze ook veel, ze gaat vroeg naar bed, en dat is niks voor haar. Maar misschien dat ze nu ook weet, het mag.
Ik ben blij dat het allemaal loopt en hopelijk een positieve uitkomst.

Leentje

Leentje

04-11-2018 om 07:43

Anno en Tsjor

Anno lees dat je dochter 's accu dus eigenlijk helemaal leeg was toen ze wist dat ze mocht doen wat ze wilde. Mijn dochter slaapt nu meer.
Dank je wel voor je verhaal.

Tsjor bedankt voor het noemen van Mind, ik ga eens kijken!

Anno

Anno

04-11-2018 om 11:39

Accu

Dat klopt, ze zat al even minder in haar vel en steeds probeerde ik haar te stimuleren en te notiveren nog nét even langer vol te houden. No éven doorzetten en je hebt je diploma, nog e en zus, laten we een hobby verzinnen, even er tussenuit.
En letterlijk op 1 avond zei ze: het is op, ik kan niet meer, ik stop. Ze is op de bank gaan liggen ('snachts in bed)en is er 3 weken niet meer afgekomen, zo uitgeput was ze.
Die ergste periode duurt meestal 3 a 4 weken ( gemiddeld in mijn familie) en daarna met echt babystapjes kom je weer tot functioneren, maar daar ben je zo een haar mee bezig. Mijn dochter 2 jaar. Het kan ook veel sneller, afhankelijk van de oorzaak of zwaarte van de depressie, het succes van therapie of medicatie. Maar functioneren is praktisch onmogelijk hier.
Soms moet iemand het tijdelijk overnemen en voel je bijna dat de ander je smeekt om ziek te mogen zijn. Het is een verlammende ziekte en er rust nog steeds, helaas , een aardig taboe op.
Nadat je ziet dat ze ontspant en meer uitgerust is, kun je samen proberen dingen te doen. Kan zijn van thee aanreiken naar zelf thee zetten, vaste tijd onder de douche, een hond uitlaten of iets in die geest. Ze moet dan weer langzaam in het ritme gaan komen.
Maar geef haar nu maar eerst de vrijheid om te rusten anders pleegt ze roofbouw op haar lichaam en geest. Die toestemming heeft ze nodig om zich veilig te voelen en te doen waar haar lijf en geest om schreeuwen.

Anno

Anno

04-11-2018 om 11:41

Toetsenbord

Sorry voor de wegvallende letters of andere foutjes. Mijn beeldschermpje lijkt wat los te zitten. Ik had dat beter moeten nalezen .

Leentje

Leentje

04-11-2018 om 18:41

Anno en rust nemen

Ben het met je eens dat rust een hele belangrijke zaak is, rust nemen ook.
Daarom is er mij van alles aan gelegen dat school zsm verandert in een tussenjaar.
Ik hoop echt dat iedere betrokken discipline dat ook inziet en vanaf morgen mee gaat werken. Voor mijn gevoel kan dan echt een rust periode voor haar aanbreken.
.

In een cirkel

Doorbreek de cirkel: sinds een paar jaar werk ik als vrijwilliger met oudere mensen. Ze zijn heel blij met mij, maar ik ook met hen want die bezigheid helpt mij met het loslaten.

Niet kunnen loslaten vreet zo aan je dat je geen energie meer over hebt voor activiteiten die gedaan moeten worden, ( denk aan huiswerk). En zo wordt de stapel nog hoger en onoverzienbaar. Het werk werkt best therapeutisch, zonder dat er een therapeut bij te pas komt. Nu kan ik in een eigen tempo loslaten en laadjes rottigheid dicht duwen.

Ook helpt humor. Kijk naar lachwekkende fragmenten, jezelf horen lachen. Dat soort dingen verlicht je hart.
Kijk maar eens naar dit fragment, puur voor de ontspanning.


https://youtu.be/29JPnJSmDs0
Of
(laugh your way)

https://youtu.be/3XjUFYxSxDk

Tussenjaar

'Ik wil dat tussenjaar toch wel voor de kerstvakantie gerealiseerd hebben.' Heb je ook nog andere opties? Bijvoorbeeld: geen toetsen,examens, punten. Wel naar school voor zover ze zelf wil.

Tsjor

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.