Verstandelijke beperking bij vader

Mijn ex-partner heeft een licht verstandelijke beperking en werkt vanaf zijn 16de al bij een sociale werkvoorziening.
Als ik terug kijk dan begrijpt hij niet dat zijn negatieve houding jegens mij mijn zoon heeft beschadigd.
Ik weet ook dat hij juist zeer sterk benadrukt dat hij vind dat mijn zoon zelf moet beslissen.
Over veel zaken eigenlijk.
Ook als mijn zoon niet meer naar mij toe wilt.
Dat zei hij al toen mijn zoon nog op de kleuterschool zat.
Het is niet mogelijk om tot hem door te dringen en inzicht te geven in waarom mijn zoon doet wat hij doet.
Elke poging die ik doe om het uit te leggen is tot nu toe zinloos geweest.
Om met mijn zoon in contact te komen probeerde ik hem te vragen of hij wilde bemiddelen om tot een gesprek te komen.
Heel lang had ik ook geen idee waar mijn zoon last van had want er was niets voorgevallen dat zo erg was dat een breuk het gevolg was.
Ik was eerst heel lang boos op mijn zoon omdat ik ook niet zag dat alles wat mijn ex zei zoveel invloed kon hebben op mijn kind.
Ik weet nu wel beter.
Maar de ellende is al geschied.
Ik weet niet meer hoe ik mijn ex kan uitleggen zonder verwijten dat het zo ongelooflijk schadelijk is.
Weet ook niet of hij zich er van bewust is dat hij door altijd alles wat met mij te maken heeft af te branden mijn zoon is beïnvloed.
Mijn zoon is ondertussen al 36 jaar en zelf vader.
Heb geen enkel contact en mijn kleinzoon die inmiddels 4 jaar is nog nooit gezien of vast gehouden.
Ik zoek me een slag in de rondte op internet om er over te lezen zodat ik een manier kan vinden de weg terug te vinden naar herstel van het contact als dat nog een beetje mogelijk zou zijn.
Het vreet me op van binnen.
Ik hoop op deze manier mijn antwoorden en mogelijk tips die kunnen leiden tot verbetering van het contact.

A.....